Death In Vegas live σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, 11-13/05/12

Από τους Εριφύλη Παναγούλια, Γιάννη Βόλκα, 14/05/2012 @ 11:44
H προηγούμενη χρονιά υπήρξε χρονιά επαδραστηριοποήσης και των δύο φιλοξενουμένων του Fuzz. Από την μία, οι «δικοί» μας In Trance 95, με μία ιστορία είκοσι τεσσάρων συναπτών ετών στο χώρο του electro pop. Από την άλλη, οι Death In Vegas, οι οποίοι ήρθαν στην χώρα μας μετά από μία δισκογραφική σιωπή επτά χρόνων, όχι με σκοπό ένα live reunion επί ελληνικού εδάφους, αλλά έχοντας και το περσινό "Trans-Love Energies" στις αποσκευές τους. Κι αυτές ακριβώς, μαζί με τον εξοπλισμό τους, ήταν που δημιούργησαν πρόβλημα στον εκτελωνισμό τους στο αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης και ήταν η αφορμή για την αναβολή της συναυλίας τους στην Συμπρωτεύουσα.

11/05/12, Fuzz Club, Αθήνα

Οι πόρτες του Fuzz άνοιξαν λίγο μετά της 21:00, αποκλίνοντας μία ολόκληρη ώρα, από αυτήν που αναγραφόταν στο εισιτήριο. Όπως και να είχε πάντως, η προσέλευση εκείνη την ώρα ήταν αρκετά περιορισμένη. Συγκεκριμένα, βρέθηκα για αρκετή ώρα καθισμένη στο πρώτο διαχωριστικό σκαλοπάτι του συναυλιακού χώρου, με ελάχιστους γύρω μου. Το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε μέχρι την εμφάνιση των In Trance 95 έδρασε αφενός θετικά ως προς την προσέλευση, που σε καμία περίπτωση δεν ήταν ασφυκτική, αλλά αρνητικά για τους In Trance 95, που εμφανίστηκαν σε ένα σχετικά αδιάφορο κοινό, το οποίο επέμενε να συζητά, χαλαρά, ή να μιλά δυνατά στο κινητό αποτρέποντας και αυτούς που ενδιαφέρονταν λίγο παραπάνω γι’ αυτό που συνέβαινε πάνω στην σκηνή. Όπως και να είχε όμως, οι παιχνιδιάρικοι Kraftwerk ήχοι που ξεπηδούσαν από τα samplers του Alex Μαχαίρα και του Νίκου Βελιώτη, δικαιολόγησαν το buzz που γίνεται όλα αυτά τα χρόνια γύρω από το όνομα τους και δημιούργησαν προσμονές για την ακρόαση του επερχόμενου άλμπουμ τους, αν μη τι άλλο, στους λάτρεις του είδους.

Death In Vegas

Αφού το κοινό τους αποχαιρέτησε, μπήκε στην αναμονή μέχρι να γίνει ο απαραίτητος έλεγχος στον εξοπλισμό των Death In Vegas και τελείωσε με την άνοδο τους στην σκηνή λίγο μετά τις 23:00. Θα έλεγα ότι άξιζε και την προσμονή των επτά χρόνων και την αναμονή για την εμφάνιση τους, αφού από το πρώτο κομμάτι που ακούστηκε από τα ηχεία ήταν το "Dirge" με τα γυναικεία φωνητικά του, να αντικαθιστώνται από την μελωδικότατη φωνή του Richard Fearless, και την νέα μπάντα που τον πλαισιώνει να δίνει τον δικό της χαρακτήρα στο κομμάτι. Το επόμενο «χτύπημα» που ανέμενε το μεγαλύτερο μέρος του κοινού, λογικά θα ήταν το "Aisha", αλλά τότε ίσως να μιλάγαμε για ένα απλό «best of...» set, που σίγουρα δεν ήταν ο σκοπός του Fearless.

Η συνέχεια έγινε με τα "Scissors" και "Medication", κομμάτια βγαλμένα από το "Trance-Love Energies", σε εκτελέσεις ακόμα και καλύτερες από αυτές που ηχογραφήθηκαν στο στούντιο. Ο λόγος; Μα βέβαια τα φυσικά όργανα που φάνηκαν ότι είχαν άλλη η άποψη για το πώς θα ακούγονται live τα κομμάτια του άλμπουμ, γεγονός που με έκανε να πιστέψω ότι πλέον οι Death In Vegas έχουν περάσει σε μία νέα εποχή. Απόδειξη, το "Your  Loft My Acid", που ήταν και το πρώτο single της νέας δισκογραφικής δουλειάς των Death In Vegas, όπου δόθηκε λιγότερη έμφαση στα synthesizer και έγινε εντονότερη παρουσία του μπάσου, αναδεικνύοντας έτσι την φωνή της Katie Stelmanis που ακουγόταν από το sample, χαϊδεύοντας τα αυτιά του κοινού.

Death In Vegas

Η συνέχεια έγινε με μία αναδρομή στα προηγούμενα άλμπουμ του συγκροτήματος, με τα "Death Threat" με μία στιγμή αμηχανίας την στιγμή που ακούστηκε, ένα σχεδόν αγνώριστο "Aisha", υποτονικό ρυθμικά. Τολμώ να πω ότι έπρεπε να ακουστούν οι πρώτοι του στίχοι με την επιβλητική φωνή του Iggy Pop, για να αντιληφθώ ότι ήταν αυτό, αλλά αναλογιζόμενη την νέα φιλοσοφία που έχει συνεπάρει την μπάντα, θα πω ότι ήταν σαν να ανακάλυψε και να συνέθεσε εκ νέου το πιο χαρακτηριστικό κομμάτι του. Γεγονός που θεωρώ ότι έγινε αντιληπτό και από μέρος των παρευρισκομένων, λαμβάνοντας υπόψη τον ιδιαίτερο ενθουσιασμό στο τέλος του από μερικούς, οι περισσότεροι όμως έμοιαζαν να απορούν.

Death In Vegas

Το τέλος του βασικού set έγινε με το κομμάτι που φέρει το όνομα της ντράμερ των Velvet Underground και βρίσκεται μόνο στην ειδική έκδοση του νέου τους άλμπουμ (και η απορία γιατί βρίσκεται μόνο σε αυτήν, μου είναι ακόμα αναπάντητη). Το "Moe Tucker", λοιπόν, ήταν αυτό που σήμανε και την πιο rock στιγμή της συναυλίας, αφού μειώθηκαν τα ηλεκτρονικά του μέρη και δόθηκε περισσότερη βάση στα κιθαριστικά. Το συγκρότημα επανήλθε για το encore με το "Silver Time Machine" βγαλμένο από το "Satan's Circus" με μία καταπληκτική ερμηνεία από τον Fearless, αν και στην αρχή του η φωνή του δεν ακουγόταν καθόλου από τα ηχεία. Ευτυχώς αυτό διορθώθηκε γρήγορα. Η συναυλία έκλεισε με το "Hands Around My Throat" με «παλλαϊκή συμμετοχή» του κοινού κι ένα εκρηκτικότατο "Rekkit" που η δυναμικότητα του κατέστησε αδύνατο να μπορέσει κάποιος να σταθεί ακίνητος.

Death In Vegas

Τα χρόνια που πέρασαν, μέχρι να ξαναδούμε και να ξανακούσουμε τους Death In Vegas φάνηκε ότι υπήρξαν καταλυτικά. Ο βασικός ιθύνοντας της ύπαρξης τους, o Richard Fearless, είδε ότι μπορεί να δώσει μια νέα διάσταση στις συνθέσεις του, να εισάγει νέες ιδέες σε παλαιότερες και ίσως να της περάσει και σε ένα άλλο μουσικό επίπεδο. Σε αυτό ακριβώς γίναμε μάρτυρες όλοι εμείς που βρεθήκαμε στο Fuzz.

Εριφύλη Παναγούλια



13/05/12, Principal Club Theater, Θεσσαλονίκη

Προγραμματισμένη για την περασμένη Πέμπτη η συγκεκριμένη συναυλία αλλά οι αεροπορικές εταιρείες δεν μας έκαναν το χατίρι με αποτέλεσμα o εξοπλισμός των Death In Vegas να μην φτάσει στην πόλη μας και έτσι το συγκρότημα να μεταβεί σε Αθήνα και Κωνσταντινούπολη  πριν επιστρέψει την Κυριακή στην Θεσσαλονίκη. Οι οπαδοί των Βρετανών περίμεναν αρκετά χρόνια την επαναδραστηριοποίησή τους και έτσι μερικές μέρες δεν φάνηκαν να πτοούν κανέναν.

Την βραδιά άνοιξαν οι Θεσσαλονικείς Tendts, ένα ντουέτο που κινείται σε ηλεκτρονικά μονοπάτια με κύριο εξοπλισμό τα laptops τους καθώς και μικρές πινελιές ηλεκτρικής κιθάρας. Αρκετά πειραματικοί, καλύπτοντας μεγάλο φάσμα της electronica,  ξεκίνησαν με downtempo ρυθμούς και ανέβαζαν σταδιακά τα beats προσθέτοντας αρκετές δόσεις glitch. Όσο ανέβαινε ο δικός τους ρυθμός τόσο ζεσταινόταν και το κοινό που άρχιζε να γεμίζει τον χώρο.

Όπως προαναφέραμε οι Death In Vegas επέστρεψαν την περσινή χρονιά, μετά από μια πολυετής απουσία, με το "Trans-Love Energies", έναν δίσκο αρκετά διαφορετικό σε σχέση με ότι είχαμε ακούσει στο παρελθόν από τους Βρετανούς. Η έκπληξη δεν θα έπρεπε να είναι τόσο μεγάλη όμως αφού σε ολόκληρη την καριέρα τους ποτέ δεν κρατούσαν σταθερό ύφος ενώ δεν δίσταζαν να χρησιμοποιήσουν στοιχεία από διαφορετικά και ετερόκλητα μουσικά είδη. Έτσι λοιπόν, αν και δεν ασχοληθήκαμε μαζί τους για αρκετά χρόνια, ο Richard Fearless και ο Tim Holmes δικαιολόγησαν με τον καλύτερο τρόπο την φετινή τους επίσκεψη στην χώρα μας.

Death In Vegas

Έναρξη με απευθείας βουτιά στο παρελθόν, το "Dirge", ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα κομμάτια τους, προοδευτικό για την εποχή του αλλά και απόλυτα ταιριαστό με την περσινή τους κυκλοφορία. Η συνέχεια άνηκε στο φρέσκο "Trans-Love Energies" και τέσσερα συνεχόμενα κομμάτια του. Σαφέστατα πιο δυναμικά από ότι στον δίσκο και κατάλληλα για μια ζωντανή εμφάνιση, αποτέλεσμα που οφείλεται στα υπόλοιπα όργανα που συμπλήρωναν τα πολυπληθή πλήκτρα. Κλείσιμο της τετράδας με το πρώτο single "Your Loft My Acid" όπου φυσικά και θα προτιμούσαμε να απολαμβάναμε ζωντανά τα φωνητικά της Katie Stelmanis αντί ενός «ψυχρού» sample.

Τόσο η επιλογή των κομματιών όσο και το γενικό μουσικό ύφος της μπάντας δείχνει ξεκάθαρα την επιλογή των Fearless και Holmes να κινηθούν σε πιο straight ηλεκτρονικές  αλλά και  εξίσου ψυχεδελικές κατευθύνσεις. Ακόμα πιο φανερό ήταν ότι οι Death In Vegas πλέον αδιαφορούν για τις όποιες εμπορικές κατακτήσεις του παρελθόντος. Το "Aisha" παρουσιάστηκε σε μια μορφή που δεν θυμίζε σε τίποτα το κομμάτι που έχει ξεσηκώσει τους πάντες την τελευταία δεκαετία. Προσαρμόστηκε και αυτό στον νέο ήχο των Βρετανών.

Death In Vegas

Γενικά η όλη βραδιά κινήθηκε σε παρόμοιους, αρκετά noisy ηλεκτρονικούς ρυθμούς βασισμένος στους ήχους των πλήκτρων αλλά και στο πολύ δυνατό drumming του Simon Hanson. Το μεγαλύτερο μειονέκτημα της όλης βραδιάς ήταν τα φωνητικά του Richard Fearless τα οποία ήταν τόσο χαμηλά που μετά από ένα σημείο είχαν πλέον καθαρά «διακοσμητικό» χαρακτήρα. Mοναδική εξαίρεση το "Black Hole" αλλά στο συγκεκριμένο σημείο δεν είχε κανένα νόημα αφού η εμφάνιση των Death In Vegas όδευε ήδη προς το τέλος της. Το πολύ δυναμικό "Rekkit" έκλεισε ιδανικά την βραδιά λίγο μετά το απαραίτητο "Hands Around My Throat". Δεν θα ξαφνιαστώ αν στο κοντινό μέλλον η μπάντα το διαφοροποιήσει και αυτό, θυσιάζοντας το μεγαλύτερο τους hit στον βωμό του πειραματισμού.

Death In Vegas

Συμπερασματικά οι Death In Vegas χωρίς να διεκδικούν το βραβείο της καλύτερης συναυλίας της χρονιάς παρουσίασαν στο ελληνικό κοινό το νέο τους πρόσωπο με ένα ύφος ικανό να τους δώσει κίνητρο να συνεχίσουν την καριέρα τους χωρίς τον φόβο των μουσικών επαναλήψεων και του κορεσμού των οπαδών τους. Το "Trans-Love Energies" ήταν ένα πολύ δυνατό πρώτο βήμα της αναγέννησης τους και εμείς θα περιμένουμε την επόμενη κίνησή τους.

Setlist :

Dirge
Scissors
Coum
Medication
Your Loft My Acid
Sons Of Rother
Death Threat
Blood Yawning
Aisha
Moe Tucker
Savage Love
Silver Time Machine
Black Hole
Hands Around My Throat
Rekkit

Γιάννης Βόλκας

Φωτογραφίες: Olga K.

  • SHARE
  • TWEET