Crippled Black Phoenix, Hypnotic Nausea @ Fuzz, 26/11/16
Οι Crippled Black Phoenix ξεπέρασαν σε ένταση την καταιγίδα που λυσσομανούσε έξω από το Fuzz
Οι αγαπημένοι του Rocking αλλά και του ελληνικού κοινού Crippled Back Phoenix δεν είχαν εντυπωσιάσει στις τελευταίες τους επισκέψεις στην Ελλάδα. Λόγω της ατυχίας να χάσουν κάποια μέλη εν μέσω περιοδείας δεν είχαν αποδώσει το 100%, ωστόσο είχαν δώσει υπόσχεση πως θα επιστρέψουν δριμύτεροι. Το πώς το κατάφεραν στη βροχερή φθινοπωρινή Αθήνα θα το διαβάσετε παρακάτω.
Την αρχή έκαναν οι stoner/post-rockers Hypnotic Nausea, οι οποίοι μας παρουσίασαν υλικό από το ντεμπούτο τους "Hypnosis", με τη συνοδεία βιντεοπροβολών.
Δύσκολα κατατάξιμοι, ακούγονται ενδιαφέροντες αλλά ίσως όχι ακόμα κατασταλαγμένοι στον δρόμο που θέλουν να πάρουν. Ίσως, βέβαια, να είναι πολλοί και διαφορετικοί. Ο λίγος κόσμος εκείνη τη στιγμή, προς τιμήν του, παράμεινε προσηλωμένος, αλλά η συνεχής επιμονή στο χτίσιμο ατμόσφαιρας επηρέασε το αποτέλεσμα. Δεν υπήρχε η διαρκής δυναμική -πλην ελάχιστων εκρήξεων. Οι σιωπές, που πιθανότατα λειτουργούν σε όσα θέλουν να πετύχουν, δεν "δούλεψαν" το βράδυ του Σαββάτου.
Δεκαπέντε λεπτά μετά τις δέκα, με το πρόγραμμα να τηρείται στην ακρίβεια, το κάτω μέρος του Fuzz είχε σχεδόν γεμίσει, και ήδη έβλεπες στα πρόσωπα όλων την ανυπομονησία των πιστών οπαδών για μια μπάντα που δύσκολα θα τους απογοήτευε. Δύο ώρες και είκοσι λεπτά μετά, η καταιγίδα είχε... μεταφερθεί μέσα στο venue, απόλυτα ταιριαστή σε ακόμα μία σπουδαία βραδιά μιας σημαντικής μπάντας.
Το ξεκίνημα, ωστόσο, περισσότερο παρέπεμπε σε μια αμήχανη κουβέντα δύο παλιόφιλων, μετά από αρκετό καιρό. Οι CBP επέλεξαν να ξεκινήσουν με τέσσερα τραγούδια από το φετινό "Bronze" - "Deviant Burials", "No Fun", "Rotten Memories", "Champions Of Disturbance"- και αν και η απόδοσή τους μόνο κακή δεν την έλεγες, άπαντες ανέμεναν τη σπίθα της έκρηξης.
Ο Justin Greaves -ο οποίος έβαψε τα μισά (!) μαλλιά του ξανθά- πήρε το μικρόφωνο λέγοντας «χαιρόμαστε πολύ που είμαστε εδώ», πιθανότατα βλέποντας μια στατικότητα εκ μέρους του κοινού.
Η ίδια η μπάντα πιστεύει πολύ στο νέο της υλικό, και γι' αυτό επέλεξε επτά τραγούδια μέσα από τον δίσκο που κυκλοφόρησε πριν λίγες εβδομάδες. Πάντα κάτι τέτοιο θα αποτελεί μια λεπτή ισορροπία, αλλά η μεγάλη διάρκειά της συναυλίας δεν άφησε τελικά κανέναν παραπονούμενο.
Η σύντροφος του Justin, Belinda Kordic, ανέλαβε τα φωνητικά στο πανέμορφα εκτελεσμένο "Scared And Alone" ενώ πλέον και ο Daniel Anghede, έδειχνε σίγουρος για τη φωνή του. Το "No! (part 1&2)" έδωσε το έναυσμα, περύπου στη μία ώρα συναυλίας, πως όλα θα αλλάξουν.
Ο πεντακάθαρος ήχος δυνάμωσε κι άλλο, η μπάντα απέδωσε ιδανικά το αγαπημένο "Born In A Hurricane" και το "Denisovans".
Το "444" απέδειξε εκ νέου πως έχει γραφτεί για να αποτελεί highlight κάθε συναυλίας τους.
Τα "Rise Up And Fight" και το νέο "We Are The Darkeners" έκλεισαν το set, με το Fuzz ήδη να έχει πάρει φωτιά.
Το κλισέ «μπάντα και κοινό έγιναν ένα» δεν αποτελεί υπερβολή. Λίγο πριν αποχωρήσουν είπαν στο κοινό πως αν τους θέλει, θα πρέπει να χειροκροτήσει δυνατά. Ξαναβγήκαν βέβαια, και παράδωσαν ένα ισοπεδωτικό 20λεπτο με το "We Forgotten Who We Are", τη φετινή διασκευή στο "Turn To Stone" του Joe Walsh και φυσικά το "Burnt Reynolds".
Ο συγκινημένος Justin είπε πως το κλασικό πλέον sing-along ξεκίνησε την άνοιξη του 2007 στη συναυλία τους στο An!
Η επανάληψή του και φέτος μεταμόρφωσε το live από απλά εξαιρετικό σε μία μεγάλη εμπειρία. Ο Greaves κατέβηκε στο κοινό με την κιθάρα του, και το τραγούδι δεν σταμάτησε ποτέ.
Όλα έδειχναν φυσιολογικά, όλοι αγκάλιαζαν τον Justin, όλοι -μα όλοι- τραγουδούσαν.
Η μπάντα, λίγα λεπτά μετά το φινάλε, βγήκε ξανά έξω συνομίλησε με όσους είχαν απομείνει, αποδεικνύοντας ξανά πως η Ελλάδα παραμένει κάτι σημαντικό γι' αυτήν.
Τα συναισθήματα είναι αμοιβαία.
Αντώνης Παπαδόπουλος
Φωτογραφίες: Μαρίζα Καψαμπέλη
Deviant Burials
No Fun
Rotten Memories
Champions Of Disturbance
Human Nature Dictates The Downfall Of Humans
NO! (Part 1)
NO! (Part 2)
Scared And Alone
Song For The Loved
Born In A Hurricane
Denisovans
444
Rise Up And Fight
We Are The Darkeners
Encore:
We Forgotten Who We Are
Turn To Stone (Joe Walsh διασκευή)
Burnt Reynolds
