Crippled Black Phoenix, Afformance @ Gagarin205, 12/12/14

Λόγω των περιστάσεων, λάβαμε μονάχα μια σπιθαμή όσων είχαν να μας δώσουν - ήταν όμως αρκετή για μια πολύ όμορφη βραδιά

Από τον Μάνο Πατεράκη, 15/12/2014 @ 11:08
Όταν ξαφνικά ο lead κιθαρίστας και ο μπασίστας σου αποφασίσουν να σε αφήσουν σύξυλο και να αποχωρήσουν λίγες μέρες πριν τις συναυλίες σου, τότε τα πράγματα είναι το δίχως άλλο δύσκολα. Πολύ δύσκολα. Ο τεράστιος μουσικός/προσωπικότητα που ακούει στο όνομα Justin Greaves δεν πτοήθηκε, αρνήθηκε να ακυρώσει τις συναυλίες και προσέλαβε δύο άτομα «από τον δρόμο». Δίχως ούτε μία πρόβα, τους έριξε με μια σπρωξιά στα βαθιά.

Οι επιπτώσεις είναι προφανείς και δεν αποφεύχθηκαν: Το setlist ήταν μία ώρα και πενήντα λεπτά αντί για δυόμιση ώρες, τα πιο δύσκολα τεχνικά κομμάτια αποφεύχθηκαν, το κοινό ήταν άκρως μουδιασμένο -στον αντίποδα συγκριτικά με τις εκδηλώσεις λατρείας κατά την απίστευτη συναυλία του 2012- και γενικά υπήρχε η αίσθηση ότι κάτι έλειπε... Όλα αυτά βέβαια στο πρώτο μισό της εμφάνισης, τα επίπεδα της οποίας ανέβαιναν εκθετικά έως ότου στο δεύτερο μισό βρισκόμασταν  στο σημείο που θέλαμε: εκείνο της ανατριχιαστικής εμπειρίας ενός live των Crippled Black Phoenix.

Η αρχή έγινε με τους Afformance (ακούτε τη δισκογραφία τους εδώ). Τι μας προσφέρουν οι εν λόγω Αθηναίοι; Ορχηστρικό post-rock από post-rockάδες για post-rockάδες. Πολύ post-rock, που λένε... Πέραν αυτού του γεγονότος, ότι δηλαδή υφολογικά θα θέλαμε, ίσως, κάτι πιο πειραματικό, μια εκπληξούλα μια στο τόσο ρε αδερφέ, η εμφάνισή τους υπήρξε υψηλού επιπέδου.

Afformance

Ο ήχος ήταν εξαιρετικός και οι συνθέσεις αποδόθηκαν στην εντέλεια. Θετική εντύπωση μου έκανε ο μπασίστας, ο οποίος έπαιζε κάποια πάρα πολύ ενδιαφέροντα πράγματα στο φόντο του ήχου τους και προσέδιδε έτσι μια όμορφη αίσθηση βάθους στα ηχοτοπία του συγκροτήματος.

Πίσω στους Crippled Black Phoenix, λοιπόν, οι οποίοι βγήκαν με το "Rise Up And Fight". Ο κόσμος στο Gagarin (αρκετός αλλά σε καμία περίπτωση πολύς) ήταν άκρως νωχελικός, ειδικά για τον επαναστατικό χαρακτήρα του κομματιού, το οποίο έχει αφιερωθεί στο παρελθόν στους Έλληνες. Ακόμα και το ίδιο το συγκρότημα ήταν μουδιασμένο στη σκηνή, δίχως κανενός είδους σκηνικό πίσω του, όπως άλλες φορές, και με τα δύο νέα μέλη να παίζουν μόνο τα απολύτως βασικά - και αυτά κοιτάζοντας με προσοχή τον Greaves για να μην χάσουν τη ροή.

Crippled Black Phoenix

Τα πράγματα συνεχίστηκαν κάπως έτσι για τέσσερα κομμάτια ακόμη, όταν και η Daisy Chapman, ως από μηχανής θεός, έδωσε μια δυνατή κλωτσιά με τη διασκευάρα στο "Of A Lifetime" των Journey, το κάρο ξεκόλλησε από τη λάσπη και το αίμα ζεστάθηκε στο μέχρι πρότινος παγωμένο κοινό. Μέχρι τη στιγμή που ξεκίνησε το "Troublemaker", η συναυλία βρισκόταν πια εκεί που θέλαμε και ο Justin Greaves γελούσε, επιτέλους, ικανοποιημένος.

Crippled Black Phoenix

Ε, από εκεί και πέρα καταλαβαίνετε τι ακολούθησε... Ένα πράγμα θα σας πω. Ή μάλλον τρία: "444", "We Forgotten Who We Are" και "Burnt Reynolds". Στο πρώτο ξεκίνησε το κοπάνημα, επιτέλους, και οι καλπάζοντες ρυθμοί κατέκλυσαν το Gagarin. Στο δεύτερο, ένα από τα καλύτερα κομμάτια της μπάντας, περιμέναμε με τα χέρια ψηλά την ανατριχιαστική στιγμή που ακούγονται για πρώτη φορά οι λέξεις «we forgotten who we are». Το τρίτο είναι πια γνωστό και αποδεδειγμένο πώς αποτελεί ένα από τα δυνατότερα συναυλιακά κομμάτια της δεκαετίας και ως τέτοιο παρέσυρε το κοινό σε παρατεταμένα «οοο οο οοοο» τα οποία συνεχίστηκαν αφότου άδειασε η σκηνή -και αφότου ξαναγέμισε για το encore.

Crippled Black Phoenix

Για το τέλος, μια punk διασκευάρα στο "Let The Day Begin" των Samhain και η υπόσχεση ότι θα μας ξαναέρθουν σύντομα και τα πράγματα θα είναι τότε όπως πρέπει. Ανυπομονούμε. Πραγματικά ανυπομονούμε. Αλλά έστω και έτσι, χωρίς τα Gilmour-ικά του απόντα κιθαρίστα Karl Demata, με τον νέο τραγουδιστή να μην μπορεί να πιάσει απόλυτα τα υπέροχα χαμηλά του Matt Simpkin, με τα τραγούδια να χάνουν κάποια από τα progressive γεμίσματά τους, ένα live των Crippled Black Phoenix είναι πάντα μία εσωστρεφής εμπειρία με δυνατά ξεσπάσματα. Περάσαμε υπέροχα; Ναι.

Φωτογραφίες: Χρήστος Κισατζεκιάν / www.livephotographs.com
  • SHARE
  • TWEET