Burst, The Voldera Cult, Perfect Murdership @ Texas Necropolis, 06/06/09

«Athens got killed. Here's the proof». Αυτή ήταν η επικεφαλίδα του ευχαριστήριου μηνύματος που ανέβηκε στην επίσημη myspace σελίδα των Burst, λίγες μόλις μέρες μετά την ομολογουμένως μνημειώδη εμφάνιση που έδωσαν στο Texas Necropolis, μετρώντας πλέον τρία χρόνια κι έξι μήνες από το τελευταίο τους ραντεβού υπό τη σημαία του "Origo". Βέβαια, τρομερή εμπειρία κι εκείνη, αλλά δε συγκρίνεται με το θέμα του προλόγου, γι' αυτό και λίγοι ήταν οι υποψιασμένοι περί όσων πρόκειται να διαβάσετε. Ας βάλουμε όμως πρώτα μια άνω τελεία και θα επανέλθουμε...

...επειδή, σε πρώτη φάση, οφείλουμε να ασχοληθούμε με τα εναρκτήρια σχήματα που φέρουν τον άχαρο τίτλο του «support». Κάτι που δικαιολογείται περισσότερο στην περίπτωση των Perfect Murdership, επειδή οι The Voldera Cult φάνηκαν να κατέχουν το θέμα live, παρόλο που το υλικό τους επιδέχεται βελτίωσης. Βλέπετε, οι hardcore / math φόρμες που χρησιμοποιούν βρίσκονται μεν σε σωστά μονοπάτια, αλλά δύνανται να αποδώσουν μακράν πιο εύφορους καρπούς, αν επιδείξουν μεγαλύτερη προσοχή στις όποιες μελωδικές στιγμές. Κοινώς, τα παιδιά παίζουν καλά και πολύ δυναμικά, αλλά στις λίγες αυτές επιλογές που φέρουν το μελωδικό στοιχείο δείχνουν πως μπορούν τελικά γι' αυτό το «κάτι παραπάνω». Οι Perfect Murdership, απ' την άλλη, δε μου είπαν πολλά πράγματα, πέραν κάποιων πιασάρικων στιγμών στα φωνητικά και ορισμένων groovy riffs σε ένα-δύο συγκεκριμένα κομμάτια. Μπορεί οι ίδιοι να έχουν θέληση, αλλά οι πειραματικές τους ανησυχίες έμοιαζαν κάπως μπερδεμένες, τουλάχιστον όσον αφορά τη συγκεκριμένη εμφάνιση.

Φτάνοντας λοιπόν στα τιμώμενα πρόσωπα της βραδιάς, θα ξεκινήσουμε με τη γενική ομολογία, που φέρει το νέο τους δίσκο, ονόματι "Lazarus Bird", να ξεπερνά κάθε δυνατή προσδοκία. Κι όχι, δεν αναφέρομαι στις αποθεωτικές κριτικές που απέσπασε από πληθώρα μέσων κατά την κυκλοφορία του, αλλά στην τρίτη εμφάνιση καθ' αυτή, η οποία στάθηκε ως η καλύτερη που έμελλε να δώσουν στη χώρα μας. Το νέο υλικό έμοιαζε μακράν πιο «ζωηρό» ζωντανά, ακόμη και στις χαλαρές του στιγμές, καθώς η «ξερή rock» προσέγγιση που υιοθέτησαν στο δίσκο φάνηκε να περιορίζει τη δυναμική των συνθέσεων - κάτι που είχαμε υποθέσει και στην αντίστοιχη κριτική, λίγους μήνες πρωτύτερα. Στην εν λόγω διαπίστωση, μάλιστα, σημαντικό ρόλο έπαιξε ο άψογος ήχος καθ' όλη την διάρκεια του set, φαινόμενο σπάνιο για τα δεδομένα του συγκεκριμένου club. Πραγματικά, μετρημένες ήταν μέχρι και σήμερα οι φορές που έτυχε να απολαύσουμε τόσο δυνατό και καθαρό ήχο, δίχως να μπουκώνουν τα ηχεία ούτε κατά το ελάχιστο.

Όσον πάλι αφορά το σύνολο των εκτελέσεων, θα μπορούσαν να αγγίξουν τα όρια του άψογου, εάν δεν υπήρχαν ορισμένα μικρά λάθη κατά τη διάρκεια αυτοσχεδιασμών (;) στις κιθάρες. Τα «διπλά φωνητικά», απ' την άλλη, λειτούργησαν τέλεια, δίνοντας επιπλέον bonus στο όλο feeling, ενώ δεν πρέπει να παραβλέψουμε το γενικότερο θερμό vibe που επικρατούσε στο χώρο, καθώς, σε τελική ανάλυση, η όλη επικοινωνία μεταξύ μπάντας και κοινού στάθηκε ως το απόλυτο highlight της βραδιάς. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτέλεσε η παρουσία του τραγουδιστή Linus Jägerskog, ο οποίος δεν έχανε ευκαιρία να παροτρύνει τον κόσμο, είτε μέσω ευχαριστήριων δηλώσεων, είτε μέσω μικρών αστείων, ενώ οι αντιδράσεις των παρευρισκομένων περιλάμβαναν από εκδηλωτικό «χορό», μέχρι και ρυθμικά «παλαμάκια» κατά την παρουσίαση του νέου υλικού - το οποίο, με τέτοιο τρόπο, φάνηκε ιδιαίτερα αγαπητό στους Έλληνες οπαδούς.

Τέλος, περί των τραγουδιών συγκεκριμένα, προσωπικά θα σταθώ στο αναπάντεχο άνοιγμα με το "(We Watched) The Silver Rain", επιλογή που περισσότερο περιμένεις να κλείνει μια εμφάνιση, παρά να την ανοίγει, και στην εντυπωσιακή «αλλαγή» που βρήκε τις δαιδαλώδεις κιθάρες του "I Exterminate The I" να μπαίνουν απότομα, σκορπίζοντας ρίγη ενθουσιασμού, όπως κι αρκετά κορμιά στην αρένα. Δίχως φυσικά να παραλείπουμε το encore που έδωσαν υπό τους ήχους του "Sculpt The Lives", εποχής "Prey On Life", το οποίο ξεσήκωσε κάθε κουρασμένη ψυχή, έπειτα από ένα εξαντλητικό 70λεπτο set που δεν άφησε κανέναν παραπονεμένο. Τι άλλο να πούμε κύριοι; Όποιος δεν ήρθε, εξ' αιτίας των δύο προηγούμενων -επίσης χορταστικών- εμφανίσεων, έχασε μια από τις καλύτερες βραδιές της φετινής σεζόν, η οποία, έστω και για μια στιγμή στο χρόνο, τοποθέτησε τους Burst ανάμεσα στις πλέον ανερχόμενες δυνάμεις των συναυλιακών post-hardcore (;) δρώμενων. Κι επειδή η εν λόγω εμπειρία αποδείχθηκε πολύ καλή για να σταθεί αρκετή, αξίζει να αναφέρουμε πως το σχήμα πρόκειται να εμφανιστεί ξανά στη χώρα μας, στις 6 Σεπτεμβρίου, στο No Budget Festival, που διοργανώνεται στην ευρύτερη περιοχή της Λαρίσης. Μακάρι να μην έχουμε υποχρεώσεις δηλαδή, μήπως καταφέρουμε να τους απολαύσουμε για μια ακόμη φορά.

Το setlist της βραδιάς:

(We Watched) The Silver Rain
Where The Wave Broke
I Exterminate The I
Sever
We Are Dust
Rain
Cripple God
The Immateria
Nineteenhundred
I Hold Vertigo
Sculpt The Lives