Blues Pills, Smoke @ Principal Club Theater, 10/03/17

Οι scouters του Rocking.gr σε μια από τις εξορμήσεις τους έφεραν στις οθόνες σας τους Blues Pills από την αφετηρία της καριέρας τους. Μια φράση που με περηφάνεια επαναλαμβάνουμε, αφού το να ανακαλύπτεις ένα νέο ταλέντο είναι ένα από τα πιο ευχάριστα και σημαντικά πράγματα που έχει τη δυνατότητα να πραγματοποιήσει κανείς στη «δουλειά» αυτή. Φέτος, με τον αέρα του νικητή λόγω των επιτυχημένων προηγούμενων εμφανίσεών τους, επέστρεψαν σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα ώστε να εδραιώσουν την επιτυχία αυτή.

Τη βραδιά στη Θεσσαλονίκη άνοιξαν οι Ξανθιώτες Smoke οι οποίοι έχουν ήδη δύο mini κυκλοφορίες στο ενεργητικό τους. Βασισμένοι στον revival ήχο των Graveyard και Blues Pills παρουσίασαν τις συνθέσεις τους που περιέχουν ένα κράμα blues, παλιομοδίτικο rock και stoner. Πολύ ενδιαφέρουσες ιδέες και αρκετή άνεση επί σκηνής συντέλεσαν ώστε να κεντρίσουν το ενδιαφέρον των, δυστυχώς, ελάχιστων παρευρισκόμενων. Περιμένουμε ακόμα περισσότερα στο μέλλον από τους Smoke και θα έχουμε το νου μας για τα επόμενα βήματά τους.

Η εμφάνιση των Blues Pills σηκώνει τόνους συζήτησης για πολλά και διάφορα θέματα άρχης γενομένης από την προσέλευση του κόσμου η οποία υπολογίζεται περίπου στο 50% συγκριτικά με την προηγούμενη φορά. Υπερίσχυσε η άποψη ότι το "Lady In Gold" ήταν ένας μέτριος δίσκος; Χόρτασε το κοινό με την, προ διετίας, εντυπωσιακή εμφάνισή τους; Τότε όλοι μιλούσαμε δικαίως για μια μεγαλειώδη εμφάνιση. Δεν αρκεί αυτό για να ανανεώσουμε το ραντεβού; Το τελικό αποτέλεσμα δείχνει ότι αυτό από μόνο του δεν ήταν αρκετό.

Περνώντας στα φετινά, η δυάδα "Lady In Gold" και "Little Boy Preacher" που άνοιξε τη βραδιά περιέχει κατά πάσα πιθανότητα τις δυνατότερες στιγμές του περσινού δεύτερου full length άλμπουμ των Blues Pills και έδωσε το απαιτούμενο "boost" για τη συνέχεια. Ακόμα καλύτερη η συνέχεια με το "Black Smoke" που είχε κλείσει πανηγυρικά την προηγούμενη εμφάνισή τους.

Η τριάδα από το "Lady In Gold", όμως, δημιούργησε μια περίεργη και σχεδόν, ανεξήγητη «κοιλιά». Το συγκρότημα επί σκηνής, τα δίνει όλα, η Elin Larsson παραμένει σε εξαιρετική φόρμα, συνεχίζει να έχει καταπληκτική, δυνατή και όμορφη φωνή ενώ ταυτόχρονα η σκηνική της παρουσία έχει τη δυνατότητα να ξεσηκώσει και τον πιο μετριοπαθή παρευρισκόμενο. Κάτι, όμως, δεν πηγαίνει όπως το ίδιο το συγκρότημα θα επιθυμούσε. Θα τολμήσουμε να ρίξουμε την ευθύνη στις ίδιες τις συνθέσεις οι οποίες δεν καταφέρνουν να φτάσουν το μεγαλείο του ντεμπούτου τους. Αυτό έχει σαν κατάληξη το κοινό να παρακολουθεί τα δρώμενα χωρίς, όμως, πραγματικά να ενθουσιάζεται με το ηχητικό αποτέλεσμα.

Οι αντιδράσεις του κοινού έκαναν το παραπάνω ακόμα πιο ξεκάθαρο αφού οι παλιότερες συνθέσεις και κυρίως τα "High Class Woman" (αφιερωμένο στις γυναικείες παρουσίες του χώρου) και "Devil Man" ξεσήκωσαν τους παρευρισκόμενους όσο τίποτα άλλο. Το ίδιο κατάφερε και η πολύ ταιριαστή διασκευή στο "Somebody To Love" των Jefferson Airplane. H solo παρουσία της Elin στο πιάνο κατά το "I Felt A Change" μάγεψε κυρίως λόγω της φωνής και όχι τόσο λόγω της σύνθεσης η οποία παραπέμπει περισσότερο σε pop μπαλάντες παρά στον ήχο που μας έχει συνηθίσει η μπάντα.

Όλα τα παραπάνω συντέλεσαν στο να εγκαταλείψουμε το Principal με ανάμεικτα συναισθήματα. Παρακολουθήσαμε ένα συγκρότημα που ακόμα δείχνει ότι διαθέτει τεράστιες δυνατότητες αλλά κινδυνεύει να μείνει αναξιοποίητο λόγω της μουσικής κατεύθυνσης που ακολουθεί στα πρόσφατα βήματά της. Αναμένουμε με ανυπομονησία και αγωνία, λοιπόν, την επόμενη κίνηση των Blues Pills.

Φωτογραφίες: Γιάννης Βόλκας