Blind Guardian @ Fuzz Club, 15-16/06/12

Από τους Κώστα Πολύζο, Θοδωρή Μηνιάτη, 18/06/2012 @ 14:41
Η ανακοίνωση των ημερομηνιών όπου θα εμφανιζόντουσαν οι συμπαθέστατοι Γερμανοί για τρεις μάλιστα εμφανίσεις στη χώρα μας είχε προηγηθεί εδώ και πολύ καιρό. Αν και δεν υπήρχε καινούρια κυκλοφορία για προώθηση, οι επισκέψεις τους είναι πάντα ευπρόσδεκτες, καθώς πρόκειται για μία παραδοσιακά αγαπημένη μπάντα για τους Έλληνες οπαδούς, οι οποίοι και απέδειξαν του λόγου το αληθές, έστω κι αν δεν γέμισαν ασφυκτικά το venue.

Οι πόρτες στο Fuzz θα άνοιγαν σχετικά αργά (21:00) καθώς δεν θα υπήρχε support act, αλλά η πρώτη παρατήρησή μου φτάνοντας στον χώρο ήταν πως ο κόσμος δεν ήταν ο αναμενόμενος, προβληματίζοντάς με λίγο. Οι παράγοντες που μπορεί να επιρρέασαν/απέτρεψαν το ξεπούλημα των εισιτηρίων μπορεί να έχουν να κάνουν με την πρόσφατη επίσκεψη της μπάντας και τον μεγάλο αριθμό των συναυλιών το τελευταίο διάστημα, αλλά σίγουρα η μπάντα ένιωσε την αγάπη του κοινού σε υπερθετικό βαθμό.

Blind Guardian

Τα φώτα σβήσανε λίγο μετά τις 22:00 και η εισαγωγή του "Sacred Worlds" αποτέλεσε το έναυσμα μιας καταπληκτικής βραδιάς. Η μπάντα φαινόταν σε μεγάλα κέφια και με μπροστάρη των Hansi παρουσίασε κάποιες από τις καλύτερες συνθέσεις της. Ο ήχος ήταν αρκετά καλός και τα όποια μικροπροβλήματα διορθώθηκαν άμεσα, δίνοντας έτσι την δυνατότητα στο συγκρότημα να διαπρέψει. Ο κόσμος τραγουδούσε συνεχώς τους στίχους και επευφημούσε το συγκρότημα όποτε έβρισκε τη δυνατότητα, κάτι που έδειξε να ενυτυπωσιάζει τον Hansi ο οποίος σε κάθε διακοπή ευχαριστούσε το κοινό για την ανταπόκριση. Τα "Born In A Mourning Hall", "Nightafall" και "Turn The Page" αποδόθηκαν τέλεια και ο κόσμος αρχίζει να φωνάζει και να απαιτεί το "Majesty", αρκετά νωρίς είναι η αλήθεια, αλλά φαίνεται να αποτελεί μεγάλη αδυναμία. Τη συνέχεια πήραν τα φοβερά "Lost In A Twilight Hall", "Somewhere Far Beyond" και "Valhalla" - με το παρατεταμένο sing-along στο τέλος, τα οποία οδήγησαν τους παρεβρισκόμενους σε ντελίριο και να φωνάζουν ρυθμικά το όνομα της μπάντας ως επιβράβευση. Μετά από τόση μεγάλη παραγωγή αδρεναλίνης είχε έρθει η ώρα να πέσουν οι τόνοι και οι ακουστικές κιθάρες αντικατέστησαν τις ηλεκτρικές για μια ωραία εκτέλεση του "A Past And Future Secret", με τους Guardian να εγκαταλείπουν τη σκηνή για πρώτη φορά μετα το "Imaginations From The Other Side".

Blind Guardian

Ο κόσμος ήταν κι αυτή τη φορά συγκλονιστικός και απαίτησε την επανεμφάνιση της μπάντας, η οποία με το τέλος του "War Of Wrath" βγαίνει με το φοβερό "Into The Storm" φέρνοντάς μου μνήμες από την συναυλία του 1998 στο Ρόδον. Την έκπληξη της βραδιάς, όμως, αποτέλεσε το "Wizard's Crown" από το ντεμπούτο "Battalions Of Fear" και με το "And The Story Ends" ξαναφεύγουν από τη σκηνή, μόνο και μόνο για να επανεμφανιστούν υπό τις ιαχές «Guardian-Guardian» και να αποδόσουν τα "Majesty", "The Bard's Song-In The Forest" και "Mirror Mirror", με αυτό το δεύτερο (και τελευταίο) encore να αποτελεί μία από τις καλύτερες στιγμές του live με το κοινό να τα δίνει όλα.

Blind Guardian

Είναι αυτό που έχω ξανααναφέρει, πως οι Έλληνες έχουν αναπτύξει κάποιες ιδιαίτερες σχέσεις με συγκεκριμένες μπάντες και αυτή με τους Blind Guardian κάθε φορά αποδεικνύεται πολύ ιδιαίτερη. Την αδιαπραμάτευτη απόδειξη αυτής της σχέσης αποτέλεσε για άλλη μια φορά η πραγματικά συγκλονιστική ανταπόκριση του κόσμου, ο οποίος δεν σταμάτησε λεπτό να τραγουδά στίχους και να αποθεώνει την μπάντα στα διαλείμματα μεταξύ των τραγουδιών. Ο Hansi τραγούδησε με το γνωστό πάθος, ενώ ο Andre μας καθίλωσε για άλλη μια αφορά με τα όμορφα lead και solo του στηριζόμενος πάντα στην αλάνθαστη ρυθμική κιθάρα του Markus. Μετά από όλα αυτά, το συμπέρασμα είναι πως γίναμε μάρτυρες μιας φοβερής εμφάνισης και όσοι παραβρέθηκαν μπορούν να το πιστοποιήσουν.

Blind GuardianSetlist:

Sacred Worlds
Born In A Mourning Hall
Nightfall
Turn The Page
Tanelorn (Into The Void)
Lost In A Twilight Hall
Somewhere Far Beyond
Valhalla
A Past And Future Secret
Imaginations From The Other Side
-----------
War Of Wrath/Into The Storm
Wizard’s Crown
And The Story Ends
-----------
Majesty
The Bard’s Song – Into The Forest
Mirror Mirror

Κώστας Πολύζος

Είναι κάπως δύσκολο να περιγράφει η ένδειξη λατρείας που υπάρχει από τους Έλληνες οπαδούς στην μπάντα που λέγεται Blind Guardian. Μόνο αν κάποιος το ζήσει σε μια συναυλία θα μπορέσει να βιώσει τα υπέροχα συναισθήματα που προκύπτουν από αυτό. Δεν εξηγείται αλλιώς το γεγονός ότι παρόλο το κάπως τσιμπημένο εισιτήριο, την ψιλό μουρμούρα για την ηχητική του συναυλιακού χώρου και τον κρίσιμο, από πολλές απόψεις, ποδοσφαιρικό αγώνα για την χώρα μας οι Έλληνες οπαδοί ήταν εκεί σχεδόν γεμίζοντας  ειδικά το κάτω διάζωμα του συναυλιακού χώρου και την δεύτερη βραδιά της εμφάνισης των φημισμένων Γερμανών.

Blind Guardian

Ήταν λίγα λεπτά μετά τις 22:00 όταν τα φώτα έσβησαν. Εν μέσω σχεδόν φρενίτιδας από τους παρευρισκομένους έκαναν την παρουσία τους επί σκηνής οι power metal θρύλοι και χωρίς πολλά πολλά το "Sacred Worlds" έδωσε το έναυσμα του πάρτυ που θα ακολουθούσε για τις επόμενες δύο ώρες. Από το πρώτο δευτερόλεπτο παρόλο που ο ήχος δεν ήταν αυτός που αρμόζει στην μπάντα για να την απολαύσεις στο 100%, εκείνοι έκαναν ότι ήταν δυνατόν για να ξεσηκώσουν το κοινό μια και δεν υπήρχε support. Αν δεν το κατάφεραν με το εναρκτήριο κομμάτι "Sacred Worlds" (λέμε τώρα), η βουτιά στο παρελθόν με το "Welcome To Dying" που ακολούθησε ήταν αρκετή για να δώσει το έναυσμα για μια υπέροχη εμφάνιση.

Πριν το live δεν σας κρύβω ότι δύο ερωτήματα πλανούνταν μέσα μου για το αν το live θα κυλούσε καλά: αν η φωνή του τραγουδιστή Hansi Kursch θα ήταν σε καλά επίπεδα και τι ήχο θα είχε η συνολική τους εμφάνιση. Βλέπετε και τα δυο είναι παράγοντες που αναγάγουν την κάθε ζωντανή επίσκεψη τους κάπου σε παράδεισο ή κόλαση. Ευτυχώς εκείνο το βράδυ και τα δύο ήταν σε τέτοια επίπεδα που όλοι ήταν συνεχώς σε μια έκσταση. Καταρχήν, ο Kursch έδειξε ότι είναι ένας από τους καλύτερους frontmen του metal γενικότερα. Ίσως όχι λόγω των φωνητικών του ικανοτήτων που αφενός γιατί τα χρόνια κάπως πέρασαν αλλά και αφετέρου γιατί δεν πιάνει ψηλές οκτάβες τσιρίζοντας σαν τραγουδιστής, αλλά επειδή ξέρει να κρατάει τον κόσμο όπως ο αναβάτης τα γκέμια του αλόγου έχοντας τρομερή αμεσότητα με τον κόσμο. Χαρακτηριστικό είναι ότι και στο ημίχρονο αλλά και στο τέλος ανακοίνωσε το αποτέλεσμα του αγώνα, λέγοντας μας ότι υποστηρίζει την χώρα μας! Συνεχώς «έπαιζε» με το κοινό κρατώντας το σε μια συνεχή εγρήγορση.

Blind Guardian

Όταν μιλούσε προλογίζοντας τα τραγούδια επικρατούσε μια σχετική ησυχία λες και άκουγαν ευλαβικά στην τάξη τον δάσκαλό τους να παραδίδει μάθημα. Στην ακρόαση του κάθε κομματιού δε, αφήστε το. Νόμιζες ότι η αγαπημένη σου ομάδα σήκωνε συνεχώς κύπελλο και ο κόσμος ζητωκραύγαζε. «Πήρε από το χέρι» όλα τα υπόλοιπα μέλη όπως οφείλει να κάνει ένας σωστός frontman και μαζί τους, μας ταξίδεψε σε κόσμους μοναδικούς. Εκτός αυτού και οι υπόλοιποι στάθηκαν αντάξιοι της φήμης που έχουν δημιουργήσει, εκτός του μπασίστα που τουλάχιστον για μένα ήταν κάπως παράταιρος στο όλο στήσιμο επί σκηνής της μπάντας βάση κινήσεων του. Καλό θα ήταν να μην κουνιόταν τόσο και να ήταν πιο εγκρατής. Αυτά τα κάνουν κυρίως Αμερικάνικου αλλού μουσικού είδους groups.

Πολύτιμος αρωγός στην τρομερή ατμόσφαιρα που υπήρχε στον χώρο ήταν το κοινό. Από τα πιο ενθουσιώδη που έχω συναντήσει σε συναυλία έκανε ότι έπρεπε έτσι ώστε σκηνή και κόσμος να είναι ένα καθόλη την διάρκεια των τραγουδιών. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι στα κομμάτια "Bright Eyes" και "Valhalla" όπου οι οπαδοί δεν σταματούσαν με τίποτα να τραγουδάνε συγκεκριμένους στίχους από το κομμάτι. Δεν έχω ξαναδεί τραγουδιστή να «παρακαλεί» το κοινό με νοήματα -διακριτικά βέβαια- να σταματήσει να τραγουδάει για να ξεκινήσουν άλλο τραγούδι. Εννοείται ότι στο πέρας καθενός από αυτά, τα σχόλια από μικροφώνου «είστε γαμημένα καλοί», «είστε τρελοί» κλπ έδειχναν το πως ένοιωθε το συγκρότημα έχοντας αντιμετώπιση θεοτήτων από κάτω. Να σημειωθεί αν και ήταν άκρως αναμενόμενο από το συμφραζόμενα, ότι η πλειοψηφία του κοινού τραγουδούσε μαζί με την μπάντα κάθε στίχο, κάθε κομματιού δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα που μόνο αν ήσουν εκεί ένιωθες την επαναλαμβανόμενη ανατριχίλα. Ειδικά στο sing-along του "The Bard's Song" ακόμα και τα μπετά του κτιρίου δάκρυσαν από συγκίνηση.

Blind Guardian

Το group με την σειρά του, έχοντας ήχο αρκετά καλό και καθαρό τηρουμένων των αναλογιών του εν λόγω χώρου μας χάρισε εκτός των παραπάνω κομματιών μια "Nightfall" εκεί όπου "Time Stand Still". Τα μέλη έχοντας όλα "Bright Eyes" προς το κοινό το βοηθήσαν να "Fly" με την απόδοση τους, τους είπαν να μην ακούν την "A Voice In The Dark" αλλά να σβήσουν το "The Last Candle" κάνοντας την ατμόσφαιρα ακόμα πιο ζεστή και να γίνουν και οι ίδιοι "Lord Of The Rings" που μετά τα μουσικά ταξίδια μαζί με τον "Hobbit" θα τους διηγηθούν τις "Imaginations From The Other Side", όταν συνάντησαν στον πηγαιμό τους τον "Brian", ο οποίος όντας συνεχώς σε ένα "Wheel Of Time", είχε περάσει πολλές φορές μέσα από τον μαγικό "Mirror" που του έδωσε την ευκαιρία να συναντήσει την "Barbara Ann" και έτσι και οι δυο να "Ride Into Obsession" μη έχοντας άλλη επιλογή. Τι είπες; Ωραία ιστορία; Πού να την ζούσες κιόλας από κοντά!

Τα παραπάνω αποτέλεσαν το set list της δεύτερης μέρας, με αρκετές αλλαγές σχετικά με την πρώτη, αλλά το ίδιο αποτέλεσμα: Καταρχήν δίψα για ακρόαση τραγουδιών. Αν έκλεινες τα μάτια θα νόμιζες ότι είσαι μέσα σε μια ιστορία, ένα παραμύθι. Άλλωστε τα κομμάτια του Τυφλού Φύλακα αναφέρονται ανελλιπώς σε φανταστικού είδους αφηγήσεις. Τι και αν δεν έπαιξαν πολύ υλικό από τα πρώτα δυο άλμπουμ; Τι και αν έδωσαν κυρίως βαρύτητα στην μετέπειτα καριέρα τους; Κανείς δεν τους παρεξήγησε ούτε λεπτό. Ήταν τόσο υπέροχοι επί σκηνής που κάθε νότα τους έσβηνε την όποια επιθυμία για άκουσμα συγκεκριμένου κομματιού. Από την άλλη και μόνο που έπαιξαν το "Brian" κομμάτι που οι πιο φανατικοί το ξέρουν από την πρώτη περίοδο του group που λέγονταν Lucifer's Heritage πριν πάρουν το όνομα που τους ανέδειξε σε αυτό που είναι προκάλεσε άμεσο παροξυσμό αφού κανείς δεν το περίμενε. Τρομερή έκπληξη.

Blind Guardian

Η λέξη άφωνος δεν αρκούσε για να περιγράψει τις αντιδράσεις μας μπροστά σ' αυτά που εκτυλίσσονταν μπροστά στα μάτια μας εκείνο το βράδυ από μια αναμφίβολα μεγάλη σε όλα μπάντα που τίμησε με το παραπάνω τον οβολό όσων πήγαν να τους δουν όντας στο σανίδι για δύο ώρες. Δείγμα, του ότι ήρθαν στην χώρα μας με σκοπό να διασκεδάσουν τον κόσμο και να μην κάνουν μια επαγγελματική εμφάνιση, κάτι που αποδείχτηκε και από την διάρκεια παραμονής στην σκηνή αλλά και από το διαφορετικό set list κάθε βράδυ. Όσοι δεν κατάφεραν να παραστούν έχασαν μια μουσική εμπειρία ζωής. Βεβαίως προτιμότερο θα ήταν σε χώρο με αψεγάδιαστο ήχο για καλύτερη απόλαυση. Ίσως την άλλη φορά...

Blind GuardianSetlist:

Sacred Worlds
Welcome To Dying
Nightfall
Times Stand Still (At The Iron Hill)
Fly
A Voice In The Dark
Bright Eyes
The Last Candle
Valhalla
Ride Into Obsession
Lord Of The Rings
Imaginations From The Other Side
-----------
Wheel Of Time
Brian
The Bard's Song - In The Forest
The Bard's Song - The Hobbit
Mirror Mirror
Barbara Ann

Θοδωρής Μηνιάτης

Φωτογραφίες: Χρήστος Κισατζεκιάν

  • SHARE
  • TWEET