Austin City Limits Music Festival: Muse, Gogol Bordello, Monsters Of Folk, Black Lips, The Gaslight Anthem, Grace Potter And The Nocturnals @ Zilker Park (Austin, Texas), 09/10/10

21/10/2010 @ 12:02

ACL, μέρα δεύτερη. Σήμερα ξέρουμε τί να περιμένουμε, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι έχει πέσει το ενδιαφέρον μας. Ειδικά από τη στιγμή που η σημερινή μέρα θα μας προσφέρει ήχους και εικόνες από ακόμα μεγαλύτερα ονόματα του καλλιτεχνικού χώρου.

Αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε με τους Grace Potter And The Nocturnals. Ένα σχήμα από το Vermont των Ηνωμένων Πολιτειών, το οποίο έχει κάνει θραύση μέσα στο σχετικά μικρό χρονικό διάστημα που βρίσκονται στο μουσικό χώρο. Αν και η μπάντα υφίσταται από το 2002, μόλις το 2009 προστέθηκαν τα δύο τελευταία μέλη, ο κιθαρίστας Benny Yurco και η μπασίστας Catherine Popper, γνωστή ως Cat. Πολύ σύντομα, μετά από αυτές τις σημαντικές προσθήκες, κυκλοφόρησαν το τρίτο και ομώνυμο του συγκροτήματος album (για το οποίο μπορείτε να διαβάσετε εδώ την κριτική του site μας), το οποίο τους εκτόξευσε σε πολύ υψηλές θέσεις στα αμερικανικά charts.

Η σκηνική τους παρουσία, αν και σε σύνολο ήταν πολύ καλή, θα λέγαμε ότι άστραψε χάρη στη ζωντάνια και το ύφος της ταλαντούχας και πανέμορφης Grace Potter. Η ώρα είναι 12.30 το μεσημέρι. Όσοι μουσικόφιλοι έχουν ήδη μαζευτεί προσπαθούν ακόμα να ξυπνήσουν πλήρως μετά το χτεσινό 24ωρο και η Grace τραγουδάει το "White Rabbit" με όλο της το είναι.

Μετά από αυτή την απρόσμενα επιτυχημένη έναρξη της ημέρας, πήγαμε να δούμε το ωριαίο set των Gaslight Anthem. Ο Brian Fallon και οι υπόλοιποι του συγκροτήματος περιόδευσαν στην Ευρώπη πέρσι και μόλις πριν από τρεις μήνες κυκλοφόρησαν το καινούριο τους album, "American Slang". Παρ' όλα αυτά, δεν κινήσανε κανενός το ενδιαφέρον, ιδιαίτερα σήμερα, και επί σκηνής δεν έδειξαν να έχουν την παραμικρή όρεξη να ανεβάσουν τους ρυθμούς και να προσελκύσουν κόσμο. Ειδικά με όλα τα εντυπωσιακά σχήματα που έχουν ήδη παίξει αυτές τις μέρες, θα περίμενε κανείς να κάνουν προσπάθεια να ξεχωρίσουν.

Φεύγοντας από εκεί, κάναμε μια στάση για να δούμε τους Black Lips. Η μουσική τους, δε μπορώ να πω, καλή είναι, αν και θεωρώ ότι ένας μεγαλύτερος οπαδός τους θα την εκτιμούσε περισσότερο. Επίσης, κάθε άλλο από ήρεμοι ήταν στη σκηνή. Οπότε και από αυτή την άποψη κερδίζουν πόντους. Όπως και να 'χει, όμως, δεν παύουν να δίνουν την εντύπωση ότι απευθύνονται σε κοινό από 18 ετών και κάτω. Το γενικότερο ύφος τους, τόσο στη σκηνή, όσο και στις γενικότερες εμφανίσεις τους, είναι λες και καταβάλλουν συνειδητή προσπάθεια να φανούν αστέρες της rock που κάνουν ό,τι γουστάρουν, αλλά όλα όσα κάνουν είναι στην πραγματικότητα ανούσια παιδιαρίσματα. Απ' ότι φαίνεται, προσπαθούν να διατηρήσουν την εικόνα των «κακών παιδιών» που είχαν από τα σχολικά τους χρόνια και που είναι αυτό που τους έκανε και γνωστούς διεθνώς.

Εντελώς τυχαία, παρατηρήσαμε ότι σε μια μικρότερη σκηνή έπαιζαν ένα δίωρο σετάκι οι Monsters Of Folk. Οι Monsters Of Folk είναι ένα group που σχηματίστηκε πέρσι μόλις από τον Jim James των My Morning Jacket, τους Conor Oberst και Mike Mogis των Bright Eyes και τον Matt Ward από τους She & Him, ένας συνδυασμός που υπόσχεται πολλά, αλλά δύο ώρες ούτε καν οι headliners δεν έχουν στη διάθεσή τους. Η αλήθεια είναι πως η μουσική τους ήταν απλά ευχάριστη και αφού οι Gogol Bordello έπαιζαν λίγα λεπτά μετά στη διπλανή σκηνή, αρκεστήκαμε σε μια μικρή γεύση και φύγαμε για μια γερή δόση ενέργειας.

Όπως ήταν αναμενόμενο, οι Gogol Bordello μας λούσανε, όχι μόνο με την ενέργειά τους, αλλά και με το κόκκινο κρασί τους, μιας και, όπως σχεδόν σε κάθε συναυλία τους, ο Eugene Hutz μία έπινε και δέκα έχυνε από το μπουκάλι που κρατούσε. Το 9μελές συγκρότημα δεν απογοήτευσε καθόλου και ήταν ιδανικό μετά από τρεις σκηνικές παρουσίες κάτω του μετρίου. Όλοι έκαναν το κομμάτι τους και δεν άφηναν ούτε τετραγωνικό μέτρο της σκηνής ανεκμετάλλευτο. Ο ιδρώτας έσταζε από τα πρόσωπά τους, όπως επίσης και από τα δικά μας, και η ένταση του κοινού μας έκανε να νιώθουμε ότι ήμασταν κι εμείς πάνω στη σκηνή. 60 λεπτά καταπληκτικής μουσικής του μοναδικού στυλ των Gogol Bordello ήταν η καλύτερη δυνατή προθέρμανση για τους σημερινούς headliners: Muse!

Και για τους Muse που έκλεισαν την αποψινή βραδιά τί να πούμε; Τί να πρωτοπούμε, δηλαδή; Οι fans του συγκροτήματος που ήταν παρόντες ζήσανε άλλη μια μεγαλοπρεπέστατη συναυλία και αυτοί που δεν ήταν παρόντες... καλύτερα να μη διαβάσουν αυτές τις γραμμές.

Πέσανε τα φώτα, βγήκε ο Matt Bellamy στη σκηνή και η γιορτή ξεκίνησε. Εκκεντρικός όπως πάντα, φορώντας ένα ασημένιο σακάκι και μπλε γυαλιά, ξεκίνησε με μεγάλες επιτυχίες, όπως το "New Born" και το "Uprising". Καθ' όλη τη διάρκεια της συναυλίας, το κοινό δε σταμάτησε να τραγουδά και να χοροπηδάει, παρά το γεγονός ότι οι περισσότεροι ήταν ήδη στο συναυλιακό χώρο πάνω από 10 ώρες!

Η βραδιά δε μπορούσε να λήξει με καλύτερο τρόπο. Κατευχαριστημένοι, ακολουθήσαμε τις δεκάδες χιλιάδες κόσμου που έφευγε από το πάρκο, σαν τα πρόβατα, σιγοτραγουδώντας κάποια από τα σημερινά κομμάτια και ανυπομονώντας να έρθει η τρίτη και τελευταία μέρα του φεστιβάλ.

Setlist:
Uprising
Supermassive Black Hole
New Born
Map Of The Problematique
MK Ultra
Nishe
United States Of Eurasia
Feeling Good (Leslie Bricusse & Anthony Newley cover)
Undisclosed Desires
Resistance
Hysteria
Time Is Running Out
Starlight
Stockholm Syndrome
---------------------------------
Plug In Baby
Knights Of Cydonia

Ανταπόκριση / φωτογραφίες:
Μενέλαος Πρόκος
http://www.athousandclicks.com

Περισσότερες φωτογραφίες:

The Gaslight Anthem: