Ark Festival 2012: Day 1 (Νίκος Πορτοκάλογλου, Imam Baildi, Maraveyas Ilegal κ.α.) @ Τεχνόπολις, 10/09/12

Από τον Ξενοφώντα Καράμπαλη, 17/09/2012 @ 13:11
Λίγο πριν φτάσουμε στην καρδιά του φθινοπώρου, οι υπαίθριες συναυλίες κάνουν το κύκλο τους. Έρχονται σύννεφα και βροχές φίλες και φίλοι, αλλά το Ark festival πρόλαβε τον καιρό και μας έδωσε μία γερή δόση μουσικής αισιοδοξίας. Το καθιερωμένο πια ετήσιο φεστιβάλ φιλοξένησε μία ιδιαίτερη ποικιλία από Έλληνες μουσικούς ανάμεσα στα κόκκινα φουγάρα της Τεχνόπολης. Φέτος αναβαθμίστηκε με δύο σκηνές, ώστε να μη χάνεται χρόνος ανάμεσα στα soundchecks.

Αφού καταχραστήκαμε τις δωρεάν αγκαλιές που μοίραζαν τα κορίτσια στην είσοδο, αρχίσαμε να κάνουμε βόλτες στον χώρο με τ' αυτιά ανοιχτά. Χαρακτηριστικό του φεστιβάλ είναι το πολύ ευχάριστο κλίμα, ενώ η προσπάθεια της παραγωγής είναι εμφανής. Δεν πρέπει βέβαια να ξεχνάμε ότι η επιλογή χώρου είναι ιδανική. Ας πάμε όμως στο μεδούλι της εκδήλωσης, δηλαδή στη μουσική.

Το lineup της πρώτης μέρας είχε απ' όλα. Από «Baila Cifteteli» μέχρι σκοτεινές θάλασσες και καμένα καράβια. Ήταν από νωρίς εκεί η Nalyssa Green, οι Bangies και τα Τιγρέ Σποράκια. Ο κόσμος άρχισε να πληθαίνει όταν έπεσε ο ήλιος, λίγο πριν βγουν στη σκηνή οι Wedding Singers. Το συγκρότημα παίζει διασκευές από τη δεκαετία του '90 κυρίως, σε λίγο πιο γρήγορο ρυθμό από το συνηθισμένο. Κάπου πήρε το αυτί μου ότι η μουσική τους είναι λέει «glam punk», αλλά νομίζω ότι είναι κάτι πιο ηλεκτρονικό. Ευχάριστο σε κάποια κομμάτια, λίγο πιο πρόχειρο σε άλλα. Από κέφι πάντως είχε άφθονο το Angel stage.

Maraveyas Ilegal

Η έντονη συμπύκνωση κόσμου έγινε αισθητή όταν στο Ark stage βγήκε ο Κωστής Μαραβέγιας. Έχει χτίσει φανατικό κοινό με τις συχνές συναυλίες του και η πιτσιρικαρία είχε τρελαθεί. Παρότι «ανεβάζει» πολύ το κοινό, πρέπει να του καταλογίσουμε ότι δεν ακολουθεί πάντα σωστά τις οδηγίες «προς νέο συνθέτη». Έτσι μερικά από τα τραγούδια του μοιάζουν πολύ με τις επιρροές του. Τι σημασία έχει όμως, τη στιγμή που τα κύματα στο κοινό δεν έλεγαν να σταματήσουν.

Maraveyas Ilegal

Ο Μαραβέγιας απ' τη μεριά του εκμεταλλευόταν τον ενθουσιασμό του κόσμου σε κάθε του κίνηση. Ξεκίνησε μία παρέλαση από τα πιο γνωστά του τραγούδια με μερικά καινούρια εμβόλιμα μες το setlist, για ισορροπία. Συμπεριέλαβε το "Welcome To Greece", τη φρέσκια "Λόλα", το "Που Να Βρω Μια Να Σου Μοιάζει" και έκλεισε με το χωριό που είναι "Τρελό Από Χαρά".

Imam Baildi

Η πειραματική κουζίνα των Imam Baildi είχε σειρά, με μπόλικο κόσμο πάνω στο σανίδι. Ο μπουφές ήταν γεμάτος. Αν και το συγκρότημα ξεκίνησε τη πορεία του με trip-hop πειραματισμούς σε παλιά ρεμπέτικα, η μουσική τους έχει εμπλουτιστεί με ρίμες, περισσότερες λούπες, ρυθμούς από τη Shri Lanka και τσιφτετέλια. Δηλαδή ακριβώς αυτό για το οποίο μας προδιαθέτει το όνομα του συγκροτήματος - ένα ethnic πανηγύρι με ηλεκτρονικά στοιχεία.

Imam Baildi

Οι αδελφοί Φαληρέα και η παρέα τους μας μοίρασαν "Πασατέμπο" μαζί με σάμπες, ρούμπες και τρομπέτες. Η συνταγή τους αποδεικνύεται λειτουργική σε συναυλιακά πλαίσια κι ας ωχριά λιγάκι λόγω του μεγάλου φάσματος μουσικών ειδών που συμπεριλαμβάνει. Μερικές φορές μπερδεύεσαι λίγο, αλλά είπαμε, ακόμα και ο Ιμάμης είχε λιποθυμήσει στην εθιστική μυρωδιά του Imam Baildi.

Νίκος Πορτοκάλογλου

Το φεστιβάλ είχε λίγο χώρο ακόμα για τον μπροστάρη της πρώτης μέρας, τον Νίκο Πορτοκάλογλου. Οι Imam είχαν ζεστάνει τον κόσμο που ήταν έτοιμος για τις καλοκαιρινές μελωδίες του τραγουδοποιού. Τριάντα χρόνια καριέρα γιόρταζε τη Δευτέρα ο Πορτοκάλογλου, από τον πρώτο δίσκο των Φατμέ έως σήμερα.

Νίκος Πορτοκάλογλου

Πολύ ζεστός προς το κοινό, ξεκίνησε με την μεγάλη επιτυχία των Φατμέ, "Το Ταξίδι", και πήγαινε μπρος-πίσω στην καριέρα του. Έδωσε χώρο στο "Ίσως", το τελευταίο τραγούδι-συνεργασία που έχει βγάλει, αλλά και στον Κωστή Μαραβέγια που βγήκε προς το τέλος για να τραγουδήσει μαζί του το "Τα Καράβια Μου Καίω". Οι απαραίτητες νύξεις στην κοινωνική και οικονομική κρίση της χώρας ενώνονταν με τα τραγούδια του Πορτοκάλογλου σπάζοντας πού και πού τον πάγο. Λιτός και συναισθηματικός, ξετύλιξε αναμνήσεις, μας πήγε σε παλιές ακρογιαλιές και έστησε μια νοσταλγική μπουάτ στη Τεχνόπολη.

Νίκος Πορτοκάλογλου

Ήταν μία όμορφη βραδιά σαν αυτές που έχουν εκλείψει από το κέντρο της Αθήνας. Θα θέλαμε να κρατούσε κι άλλο η συναυλία, αλλά οι χρονικοί περιορισμοί δεν μπορούν να αποφευχθούν. Άλλωστε θα τον πετύχουμε και αλλού τον Νίκο. Το φεστιβάλ βέβαια δεν τελείωσε εδώ, αφού η «κιβωτός» έμεινε στο Γκάζι για μία ακόμα ημέρα.

Κείμενο / φωτογραφίες: Ξενοφών Καράμπαλης

  • SHARE
  • TWEET