Alice Cooper @ Θέατρο Λυκαβηττού, 21/06/07

Τελικά, όταν πρόκειται για μεγάλα γεγονότα τίποτε δε μας σταματά: μήτε οι υψηλές θερμοκρασίες που ξαφνικά εισέβαλλαν στην καθημερινότητά μας, μήτε οιοσδήποτε άλλος λόγος. Εμείς εκεί, πιστοί στο καθήκον, ακολουθούμε τον κάθε καλλιτέχνη για να τον αποθεώσουμε ωσάν σωστοί οπαδοί και ιδιαίτερα στην περίπτωση του κυρίου Alice Cooper δε μπορούσαμε να κάνουμε και διαφορετικά. Δεν είμαστε τυχαία άλλωστε το πιο -ομολογουμένως- αγαπημένο συναυλιακό κοινό του πλανήτη!



Προσωπικά, δεν είχα την τύχη να τον δω στην προηγούμενη επίσκεψη που είχε κάνει στη χώρα μας και η αγωνία μου ήταν απόλυτα δικαιολογημένη. Αρκετός κόσμος είχε ανηφορίσει τον μακρύ δρόμο του Λυκαβηττού και το ευτύχημα ήταν πως οι ηλικίες ποικίλαν, αυτό κάτι λέει. Η επιτυχία χρόνια δεν κοιτά και αφού του θείου Alice το λέει η καρδούλα του, καλώς πράττει.

Ήταν 21.30 όταν ακούστηκε ο πρώτος ήχος από τις κιθάρες και πίσω από το πορφυρό πανό που κάλυπτε τη σκηνή με το ονοματεπώνυμο του Alice ξεπρόβαλαν οι πρώτες σκιές, φανερώνοντάς μας έναν χαρακτήρα να δολοφονείται από το χέρι του κυρίου Cooper. Έκσταση! Περίπου 2.500 ζευγάρια μάτια ήταν στραμμένα πάνω του και οι πρώτες νότες του "Hot Tonight" μας μίλησαν κατευθείαν στην καρδιά. Καταλληλότερο κομμάτι ίσως και να μην υπήρχε για το τέλειο ξεκίνημα, μιας και ο ήχος από την αρχή ήταν άρτιος. "No More Mr Nice Guy", "Under My Wheels" και "I'm Eighteen" μας ζέσταναν για τα καλά και με μεγάλη ευχαρίστηση διαπιστώσαμε και στη συνέχεια πως το set list έμεινε ευτυχώς «κολλημένο» σε παλιά κομμάτια που δεν ξέρω αν κάποιος από τους παρευρισκόμενους είχε ποτέ την ευκαιρία να ακούσει live.

Έκπληξη αποτέλεσε και το "Lost In America" όπου ο Alice περιφερόταν πάνω στη σκηνή με ένα καπέλο σοφέρ το οποίο πάνω του είχε μια μικρή αμερικανική σημαιούλα. Βέβαια, ο μεγάλος show man δεν έμεινε εκεί: ένα επιτελείο από τέσσερις χορευτές - μέλη του crew του, με επικεφαλής την κόρη του πάντα, τον συνόδευε στο δύσκολο έργο του που τα είχε όλα: κόκκινες βεντάλιες, στοιχειώματα-πλάσματα του εφιάλτη του, μαστίγια, ραβδιά, μωρά και παιδικές κούνιες, ζουρλομανδύα και την αγαπημένη του αγχόνη... Τι; Ακόμα δε μετανιώσατε που δεν ήσασταν εκεί;



Έκπληξη νούμερο δύο: το να ακούς το "Steven" live! Είμαι σίγουρη πως στις πρώτες νότες του ανατρίχιασαν μέχρι και οι πέτρες. Απόλυτη συγκίνηση για γενιές και γενιές, απόλυτη επιβεβαίωση για το όνομα «Alice Cooper» - είναι πραγματικά μεγάλος performer και όπως ξέρει να μας «ανεβάζει», ξέρει το ίδιο καλά και να μας μελαγχολεί. Αν και δυστυχώς το "Steven" δεν παίχτηκε ολόκληρο, αλλά και μέχρι το πρώτο ρεφρέν, το κοινό έδειξε πως έμεινε μαγεμένο - καταραμένη στενότητα χρόνου... Και έτσι, για να κλείσει ευχάριστα και ξεσηκωτικά η μιάμιση ώρα που προηγήθηκε, το "School's Out" ήρθε και τα ισοπέδωσε όλα: πολύχρωμα, μεγάλα μπαλόνια μοιράστηκαν στο κοινό από τη σκηνή και όλοι άρχιζαν να παίζουν, καθώς ο κύριος Alice επιβεβαίωνε με ύφος αυστηρό «School's out Athens» και όλη η μπάντα οδηγήθηκε στα παρασκήνια για το δεύτερο μέρος, το λεγόμενο encore δηλαδή, που έτσι και για να γκρινιάξω λιγάκι, πιστεύω πως ήταν λίγο.

Δεν πέρασαν ούτε τρία λεπτά και όλοι επί το έργον - το "Billion Dollar Babies" έγινε αμέσως αντιληπτό και δεν υπήρχε κάποιος που να μην τραγουδά. Και δε μπορώ να πω: ο "no more Mr nice guy" στάθηκε αρκετά γενναιόδωρος και άρχισε να μοιράζει δολάρια (μην ψαρώνετε, ψεύτικα ήταν) στις πρώτες σειρές όπου επικρατούσε το αδιαχώρητο. Ειδικά με τέτοια ζέστη, είναι αυτό που λέμε όποιος αντέξει. Μπορείτε λοιπόν να καταλάβετε τι έγινε στο επόμενο "Poison". Και ποιος δεν έχει τραγουδήσει το συγκεκριμένο κομμάτι και το "Trash" ολόκληρο; Ποιος δεν περίμενε να δει στο Mtv το φοβερό videoclip; Ας μην γελιόμαστε - δε γεννηθήκαμε όλοι και ξαφνικά αρχίσαμε να ακούμε ψαγμένα πράγματα. Καταπληκτική δυναμική, πολύ καλή ερμηνεία και ένας Alice που ήταν μπροστά μας και τα είχε δώσει όλα, προσθέτοντας μια τελευταία πινελιά στο έργο του με το "Elected". Μας καληνύχτισε κάπου στις 23.10 και εμείς μείναμε κυριολεκτικά με το «κλειδί» στο χέρι. Που είναι το "Bed Of Nails", το "Spark In The Dark", το "Love's A Loaded Gun"; Αλλά πάλι θα πείτε, και τρεις μέρες να τον έχουμε, μέσα σε 42 χρόνια που έχει κάνει δίσκους, πάλι δε θα προλάβαινε. Και έχετε δίκιο.

Το πλήρες set list (για την ιστορία) ήταν:

Hot Tonight
No More Mr Nice Guy
Under My Wheels
I’m Eighteen
Is It My Body?
Woman Of Mass Distraction
Lost in America
Be My Lover
Raped & Freezin’
Long Way To Go
Desperado
Muscle Of Love
Public Animal #9
Halo Of Flies
Drum Solo
Welcome To My Nightmare
Cold Ethyl
Only Women Bleed
Steven
Dead Babies
Ballad Of Dwight Fry
Devil’s Food / Killer / I Love The Dead
School's Out
---------------------
Billion Dollar Babies
Poison
Elected

Δεν ξέρω για σας, μιας και πλησιάζουν και εκλογές, αλλά σίγουρα ο Λυκαβηττός ψήφισε απόψε "Alice for President"!

* Ένα θερμό ευχαριστώ στον Γιάννη Καγκελάρη που βοήθησε με το set list. Ένα μυαλό χειμώνα - καλοκαίρι...