The Sea Within: «Δεν θέλαμε έναν prog κλώνο των Genesis, Pink Floyd και Rush»

Ο Roine Stolt μας συστήνει το νέο supergroup του progressive rock ήχου

Από τον Χρήστο Καραδημήτρη, 20/08/2018 @ 11:29

Πρόκειται για μια έναν από τους πιο σπουδαίους καλλιτέχνες στον progressive rock χώρο, με σταδιοδρομία πάνω από σαράντα χρόνια στο χώρο και σχεδόν ισάριθμες, στούντιο δισκογραφικές δουλειές! Παρ' όλα αυτά ο Roine Stolt μοιάζει αδάμαστος στο πνεύμα και αστείρευτα παραγωγικός, συστήνοντας το νέο supergroup των The Sea Within, παρέα με κάποια τρανταχτά ονόματα του χώρου. Με αφορμή την κυκλοφορία του ντεμπούτου άλμπουμ της νέας του μπάντας, μας μίλησε για την προσέγγιση και την δημιουργική διαδικασία γύρω από αυτό.

The Sea Within  - The Sea Within

Αγαπητέ Roine, συγχαρητήρια για μια ακόμα πολύ όμορφη δουλειά που φέρει τη σφραγίδα σου. Αυτή τη φορά πρόκειται για μια νέα περιπέτεια και ήθελα να ξέρω αν μετά από τον δρόμο που έχεις διανύσει, το να ξεκινάς μια ολοκαίνουργια μπάντα, όπως οι The Sea Within ήταν κάτι το αναζωογονητικό ή κάτι το δύσκολο για σένα; Ποια είναι τα υπέρ και τα κατά του να ξεκινάς ξανά από την αρχή;

Βασικά, το θετικό είναι πως είναι... κάτι «νέο», κάτι που επίσης σημαίνει πως είναι και μια πρόκληση. Έχω κάνει πολλά άλμπουμ με τους The Flower Kings και αρκετά με τους Transatlantic κι από ένα σημείο και μετά είναι εύκολο να μπεις σε ένα «αυλάκι» και να κάνεις τα πράγματα με έναν συγκεκριμένο τρόπο. Αυτό συμβαίνει επίσης διότι δουλεύεις με τους ίδιους ανθρώπους και οι άνθρωποι έχουν τον τρόπο τους να επαναλαμβάνουν τους εαυτούς τους. Είναι κάτι που όλοι κάνουμε...

Ήθελα μια νέα ώθηση και να μην καταλήξω σε έναν τροχό, κάνοντας το ίδιο άλμπουμ ξανά και ξανά , απλά για τα λεφτά

Όπως αντιλαμβάνεσαι, τα μέλη που εμπλέκονται στη νέα αυτή μπάντα είναι κατά κύριο λόγο γνωστοί και σίγουρα φοβεροί μουσικοί. Εσύ συνέθεσες την μπάντα, οπότε θα ήθελα να ξέρω τον ένα λόγο που σε έκανε να επιλέξεις κάθε έναν από αυτούς και έπειτα εκ του αποτελέσματος το πιο σημαντικό πράγμα που ο καθένας συνεισέφερε στο άλμπουμ. Συμπεριλαμβανομένου και του Casey φυσικά...

Στην πραγματικότητα, η ιδέα προέκυψε πριν μερικά χρόνια. Ο ιδιοκτήτης της δισκογραφικής εταιρείας (σ.σ.: της Inside Out), ο Thomas Waber, μου πρότεινε να συστήσω μια νέα μπάντα, ένα τρόπον τινά «υψηλού προφίλ» supergroup, αν θες να το θέσουμε έτσι. Η συζήτηση επανήλθε πολλές φορές, αλλά εκείνη την εποχή δούλευα πάνω σε ένα άλμπουμ με τον Jon Anderson, ενώ ταυτόχρονα μου ζητήθηκε να συνοδεύσω τον Steve Hackett σε περιοδεία για σχεδόν έναν ολόκληρο χρόνο.

Έτσι, αυτή η ιδέα για μια νέα μπάντα «κοιμόταν», όμως στις αρχές του 2017 ξεκινήσαμε να το συζητάμε με τον Jonas Reingold (μπάσο, The Flower Kings) και παράλληλα να γράφουμε κάποιο υλικό, ενώ ρωτήσαμε αν θέλουν να συμμετέχουν ο Marco Minnemann στα drums, ο Tom Brislin στα πλήκτρα κι ο Daniel Gildenlow στα φωνητικά. Ο Casey θα έμπαινε αργότερα - στις αρχές αυτού του έτους, του 2018 - αλλά στην πραγματικότητα τον είχε συστήσει η δισκογραφική εταιρεία μας από την αρχή.

Καθώς συζητάγαμε για μελλοντικές ζωντανές εμφανίσεις και περιοδείες, ο Casey έδωσε το πράσινο φως για να περιοδεύσει, ενώ ο Daniel όχι, κι έτσι ήταν προφανές πως θα διαμορφωνόταν η ζωντανή εκδοχή των The Sea Within. Υποθέτω πως απλά ήθελα μια νέα ώθηση και να μην καταλήξω σε έναν τροχό, κάνοντας το ίδιο άλμπουμ ξανά και ξανά , απλά για τα λεφτά.

Θέλαμε το τελικό αποτέλεσμα να έχει ένα πιο αυθεντικό «αποτύπωμα» και δεν θα είναι ο στερεοτυπικός prog κλώνος των Genesis, Pink Floyd και Rush

Ακολουθώντας την καριέρα σου και τη μουσική σου εδώ και πολλά χρόνια, δεν δυσκολεύτηκα να αναγνωρίσω το ότι εσύ είσαι ο ιθύνων νους πίσω από τη μουσική του άλμπουμ. Παρόλα αυτά, οι The Sea Within αν και έχουν κάτι οικείο, έχουν και κάτι νέο και διαφορετικό στην προσέγγισή τους. Έτσι, θα ήθελα να ξέρω πως όλοι σας συνεργαστήκατε στο να συνθέσετε την μουσική και αν ακολουθήσατε μια δημοκρατική διαδικασία, καθώς έχει ενδιαφέρον το πώς μουσικοί σαν κι εσάς συνεργάζονται για να δημιουργήσουν από κοινού κάτι νέο...

Γενικά, υπήρχαν διάφορες ιδέες, τις οποίες μας όλοι είχαμε πριν βρεθούμε στο Λονδίνο, αλλά προσπαθήσαμε να επιλέξουμε αυτές που θα ηχογραφούσαμε μαζί. Συγκεκριμένα, οι τελικοί στίχοι γράφτηκαν όσο δουλεύαμε μαζί ως ομάδα. Όλοι συνεισέφεραν, απλά εγώ έτυχε να γράψω την πλειονότητα του υλικού. Αλλά, σίγουρα πρόκειται για μια συλλογική δουλειά. Ως εκ τούτου, σε αυτή την μπάντα, όλα τα μέλη έχουν συνθετικά credits σε διαφορετικά τραγούδια, είτε αυτά αφορούν στους στίχους, είτε στη μουσική. Είναι σε μεγάλο βαθμό ομαδική προσπάθεια, πέραν κάποιων τραγουδιών στα οποία ο Tom, ο Marco ή εγώ είμαστε οι βασικοί συνθέτες. Κι αυτό είναι που το  κάνει «ξεχωριστό», καθώς αφήνουμε ένα αποτύπωμα, όλοι όσοι συμμετείχαμε. Ακόμα κι ο Jordan (σ.σ.: Rudess - πλήκτρα - Dream Theater), ο Rob κι ο Jon (σ.σ.: Anderson - φωνή - Yes).

Θέλαμε να εξελιχθεί μέσω μια οργανικής διαδικασίας και να ανακαλύψουμε ποιο θα μπορούσε να είναι το τελικό αποτέλεσμα, ευελπιστώντας ότι θα έχει ένα πιο αυθεντικό «αποτύπωμα» και δεν θα είναι ο στερεοτυπικός prog κλώνος των Genesis, Pink Floyd και Rush.

The Sea Within

Δεν έχω τους στίχους διαθέσιμους, αλλά η εκτίμησή μου είναι πως είναι κάπως «γενικοί». Παρ' όλα αυτά θεωρώ πως παίζουν σημαντικό ρόλο, οπότε θα ήθελα να μου πεις δυο λόγια για τα θέματα με τα οποία καταπιάνονται, για το ποιος είναι υπεύθυνος για αυτούς και πως προσεγγίσατε τον εν λόγω τομέα.

Γράψαμε πολύ όταν ήμασταν μαζί. Πολλοί πρώιμοι σκελετοί για τους στίχους προήλθαν από τον Jonas, αλλά προσπάθησα να τους ξαναγράψω και πιθανότατα άλλαξα τελείως τις αρχικές του ιδέες, καθώς προσπαθούσα να βρω ένα κοινό νήμα μεταξύ της μουσικής και των στίχων.

Οι ιδέες μου επικεντρωνόντουσαν γύρω από την μοντέρνα κοινωνία και την αποξένωση, την παράνοια του πολέμου, την τρομοκρατία και τον κυβερνητικό έλεγχο. Άλλες ιδέες προήλθαν από τον Tom ή τον Marco. O Tom είχε ένα σπουδαίο τραγούδι που αναφερόταν στην νόσο του Alzheimer, την οποία είδε σε ένα συγγενικό του πρόσωπο. Ο Marco έγραψε ένα τραγούδι για μια δυσλειτουργική σχέση, ενώ κι ο Daniel βοήθησε να ολοκληρωθούν κάποιοι στίχοι ή προσέθεσε στίχους εδώ κι εκεί.

Κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων καταλάβαμε ότι ο Daniel δεν μπορεί να λειτουργήσει σε συνθήκες απόλυτης δημοκρατίας

Δυο από τους πιο αγαπημένους μου, σύγχρονους ερμηνευτές βρίσκονται στο άλμπουμ, ο Daniel κι ο Casey. Πόσο παρόμοιο και πόσο διαφορετικό είναι να δουλεύεις μαζί τους και ποιο διαφορετικό χρώμα προσφέρει ο καθένας στη μουσική του άλμπουμ; Υπάρχει περίπτωση αν το επιτρέψουν οι συνθήκες να συνυπάρξουν και οι δύο ταυτόχρονα επί σκηνής; Θα ήταν φανταστικό να αναμιγνύονται ζωντανά οι φωνές τους...

Θα έλεγα πως αμφότεροι είναι πολύ συναισθηματικοί στις ερμηνείες τους. Ο Daniel συχνά είναι τελείως συναισθηματικός, ενώ ο Casey κάποιες φορές είναι κάπως πιο συγκρατημένος και δυναμικός. Ο Daniel έχει απίστευτο εύρος, ενώ ο Casey είναι πιο «νορμάλ» αναφορικά με το πόσο ψηλά μπορεί να τραγουδήσει. Βέβαια, τα Αγγλικά του Casey είναι καλύτερα, καθώς είναι Αμερικάνος.

Δεν νομίζω πως ο Daniel θα περιοδεύσει με αυτή την μπάντα. Κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων κατά κάποιο τρόπο καταλάβαμε ότι δεν λειτουργεί σε μια απόλυτη δημοκρατία. Χρειάζεται να έχει όλο το εύρος της διαχείρισης όταν γράφει μουσική, έτσι έχει συνηθίσει.

Ήδη έχουμε ξεκινήσει να γράφουμε για το δεύτερο άλμπουμ των The Sea Within και φυσικά, ο Casey θα είναι μέρος της συνθετικής διαδικασίας αυτήν τη φορά

Αν έχω αντιληφθεί σωστά, οι The Sea Within θα αποτελέσουν την προτεραιότητά σου, τουλάχιστον για τα επόμενα χρόνια. Αυτό σημαίνει πως μπάντες όπως οι The Flower Kings, οι Transatlantic και το project των Anderson/Stolt θα παραμείνουν ανενεργά; Υπάρχουν συζητήσεις για κάτι καινούργιο με κάποιο από αυτά τα σχήματα;

Μάλλον είναι πολύ νωρίς για να πω κάτι. Στην πραγματικότητα, θα δούμε πως θα πάει, θα δούμε πως θα έρθουν τα πράγματα και ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να προχωρήσουμε μπροστά. Αλλά, ναι, ήδη συζητάμε για το δεύτερο άλμπουμ των The Sea Within. Κάποιο από εμάς μάλιστα έχουμε ξεκινήσει να γράφουμε. Και φυσικά, ο Casey θα είναι μέρος της συνθετικής διαδικασίας αυτή τη φορά.

The Sea Within

Κοιτάζοντας πίσω στην καριέρα σου, ποια δυο άλμπουμ θα πρότεινες σε κάποιον που θα ήθελε να έχει μια πρώτη επαφή με τη μουσική σου και ποιοι δυο δίσκοι είναι αυτοί για τους οποίους είσαι πιο περήφανος που υπήρξες μέρος τους;

Όσον αφορά στο πρώτο σκέλος, θα πρότεινα το "Stardust We Are" των The Flower Kings και το "The Whirlwind" των Transatlantic. Αυτά για τα οποία είμαι πιο υπερήφανος είναι μάλλον το "Invention Of Knowledge" των Anderson/Stolt και το νέο άλμπουμ πάνω στο οποίο δουλεύω αυτήν τη στιγμή... αλλά γι' αυτό θα μάθετε πιο μετά...

  • SHARE
  • TWEET