The Night Flight Orchestra: «Χορεύοντας disco με t-shirt Mayhem»

Μόλις δυο ημέρες μετά την ανακοίνωση της πρώτης εμφάνισής των The Night Flight Orchestra στην Αθήνα ήταν προγραμματισμένο να μιλήσουμε με τον τραγουδιστή της μπάντας Bjorn "Speed" Strid, με αρχική αφορμή την κυκλοφορία του "Aeromantics". Λίγα λεπτά πριν την προγραμματισμένη ώρα με ενημέρωσε πως ήταν κολλημένος στην κίνηση και δεν θα προλάβαινε, όμως ο έτερος βασικός συνθέτης της μπάντας, κιθαρίστας και επίσης συμπαίκτης του στους Soilwork, ο David Andersson ήταν διαθέσιμος και προσφέρθηκε να καλύψει το κενό, κάτι που έκανε επάξια όπως θα διαπιστώσετε στις παρακάτω γραμμές. Μας είπε τι να περιμένουμε από την επερχόμενη εμφάνισή τους, μας μίλησε για τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί το συγκρότημα, προσπάθησε να εξηγήσει τι προσπαθούν να επιτύχουν με τη μουσική τους, όπως και τι διαφοροποιεί τόσο τους The Night Flight Orchestra όσο και τους Soilwork από το να θεωρηθούν nostalgia acts. Πολλά κι ενδιαφέροντα ακολουθούν παρακάτω...

Είναι το τρίτο άλμπουμ που κυκλοφορείτε τα τελευταία δυόμιση χρόνια! Μάλλον, είστε σε φόρμα και προσπαθείτε να το εκμεταλλευτείτε!

Ναι, το ελπίζω!

Θέλουμε να δοκιμάζουμε κάτι νέο με κάθε κυκλοφορία και να επεκτείνουμε τον ήχο μας

Κάτι που με κάνει χαρούμενο είναι πως κάθε φορά που έχουμε την ευκαιρία να μιλήσουμε έχω την αίσθηση ότι το αεροσκάφος σας πετάει και ψηλότερα! Είναι όντως έτσι;

Ναι! Τουλάχιστον σε αυτό στοχεύουμε: να πετάμε όλο και ψηλότερα! Θέλω να πω, θέλουμε να δοκιμάζουμε κάτι νέο με κάθε κυκλοφορία και θέλουμε να επεκτείνουμε τον ήχο μας και να τον κάνουμε μεγαλύτερο. Απλά, να προσθέτουμε κάτι παραπάνω σε όλα όσα κάνουμε. Και ελπίζω να προσελκύουμε περισσότερους ανθρώπους και δη ανθρώπους που τους αρέσει η μουσική μας

Προσπαθούμε κάθε τραγούδι να είναι ένα πιθανό single

Θεωρώ πως αυτή η άνοδος δεν οφείλεται απαραίτητα στο ότι κάθε άλμπουμ είναι καλύτερο από το προηγούμενο, αλλά επειδή κάθε άλμπουμ είναι πραγματικά καλό από μόνο του και με αυτό τον τρόπο «χτίζετε» ως μπάντα. Πέραν του προφανούς ταλέντου που απαιτείται, η επιτυχία μιας μπάντας στις ημέρες μας δεν σχετίζεται σημαντικά με τη συνέπεια;

Απολύτως! Γράφουμε συνεχώς τραγούδια και προσπαθούμε κάθε τραγούδι να είναι ένα πιθανό single. Αλλά, προσπαθούμε επίσης να το κρατάμε ενδιαφέρον και να συνδυάζουμε διάφορα μουσικά στοιχεία που δεν συνηθίζεται να συνδυάζονται. Να δημιουργούμε κάτι που ο κόσμος δεν έχει ξανακούσει.

Ενδεχομένως, να αναγνωρίζει ορισμένα στοιχεία εδώ και εκεί, αλλά η μουσική στο σύνολό της θέλουμε να εκπλήσσει και να παραμένει αρκετά ενδιαφέρουσα ακόμα και μετά από επανειλημμένες ακροάσεις, έχοντας όμως εκείνη την πιασάρικη μελωδία που σε πιάνει με τη μία. Έτσι, ο στόχος μας είναι να δημιουργούμε άλμπουμ με συνέπεια και με όσο το δυνατόν περισσότερη ποικιλία.

Πριν μιλήσουμε για το νέο άλμπουμ, έχουμε κάποια φρέσκα νέα να συζητήσουμε, καθώς μόλις πριν από δύο ημέρες ανακοινώθηκε ότι θα προσγειωθείτε στην Αθήνα για πρώτη φορά. Μπορείς να φανταστείς ότι επικρατεί ένας μικρός ενθουσιασμός!

Θα είναι σούπερ διασκεδαστικά! Προσωπικά, δεν έχω βρεθεί ποτέ στην Ελλάδα και πραγματικά ανυπομονώ!

Πάντως, ακόμη και από όταν βγάλαμε τα πρώτα δύο άλμπουμ μας, τα "Internal Affairs" και "Skyline Whispers", πριν καν ξεκινήσουμε να περιοδεύουμε ως μπάντα και έχοντας κυκλοφορήσει τα άλμπουμ μας σε μια μικρή, ανεξάρτητη εταιρεία, θυμάμαι να κάνουμε συνεντεύξεις με Ελληνικά μέσα. Υπήρχε ένα ενδιαφέρον από ορισμένους ανθρώπους στην Ελλάδα ακόμη και από τα πολύ πρώτα στάδια της μπάντας και είναι συναρπαστικό το να είμαστε εν τέλει σε θέσει να έρθουμε εκεί και να παίξουμε για εσάς.

Προσπαθούμε να κάνουμε κάτι περισσότερο από μια rock συναυλία

Ξέρεις, έχω αποφύγει να δω οποιοδήποτε κλιπ στο YouTube από τις ζωντανές σας εμφανίσεις. Θέλω να με νιώσω όπως τον παλιό καιρό, όταν μην έχοντας εικόνα, πρώτα έβλεπες ένα show στο μυαλό σου και μετά στην πραγματικότητα. Έχει χαθεί κάπως αυτή η αίσθηση... Για πες, λοιπόν, τι να περιμένω...

Αυτή την περίοδο δουλεύουμε πάνω στα σκηνικά και στην παρουσίαση του show. Προσπαθούμε να το κάνουμε κάτι περισσότερο από μια rock συναυλία. Το να βλέπεις ζωντανά τους The Night Flight Orchestra υποτίθεται ότι είναι σαν να μπαίνεις σε έναν διαφορετικό κόσμο, σε έναν πιο λαμπερό κόσμο. Θα πρέπει να είναι μια απόδραση από την πραγματικότητα για τουλάχιστον μιάμιση ώρα. Σαν να μπαίνεις σε αυτόν τον διαφορετικό κόσμο όπου όλα είναι πιθανά. Θέλουμε να μοιραστούμε αυτό το συναίσθημα με το ακροατήριο και να το κάνουμε να συμμετάσχει στο show.

Αλλά την ίδια στιγμή να θέλουμε διατηρήσουμε κι ένα μυστήριο γύρω από αυτό, κάτι παρόμοιο με αυτό που είπες κι εσύ όταν ήσουν νέος και πήγαινες να δεις μια μπάντα για πρώτη φορά. Θέλουμε ο κόσμος να εκπλαγεί και να νιώσει ότι τον συνεπαίρνει το show. Οπότε προσπαθούμε αφενός να προσδώσουμε ποικιλία στο show αλλά την ίδια στιγμή να κάνουμε τον κόσμο να χαμογελάει και να νιώθει ότι «φτιάχνεται» με τη μουσική.

Δεν είμαι μεγάλος οπαδός των συναυλιών που κρατάνε πολλή ώρα. Πάντα πρέπει να αφήνεις το ακροατήριο να νιώθει πως θέλει περισσότερο

Με το πέμπτο άλμπουμ σας φτάσατε σε ένα σημείο που φαντάζομαι πως είναι πλέον δύσκολο να διαλέξετε τα τραγούδια που θα παίξετε ζωντανά. Πώς σκοπεύετε να το αντιμετωπίσετε; Αλλάζοντας τραγούδια από βράδυ σε βράδυ ή μήπως εκτείνοντας τη διάρκεια του show;

Είναι όντως δύσκολο! Θέλω να πω, σε όλους μας αρέσουν ακόμα όλα τα προηγούμενα άλμπουμ μας, οπότε θα είναι δύσκολο να διαλέξουμε setlist. Φυσικά, θα επικεντρωθούμε στο νέο υλικό, αλλά παράλληλα θα έχουμε τραγούδια κι από τα προηγούμενα άλμπουμ, ενώ μάλλον θα αλλάζουμε και το σετ λίγο μεταξύ των συναυλιών.

Προσωπικά, δεν είμαι μεγάλος οπαδός των συναυλιών που κρατάνε πολλή ώρα. Πάντα πρέπει να αφήνεις το ακροατήριο να νιώθει πως θέλει περισσότερο... Οπότε, δεν θα είναι ένας τρίωρος μαραθώνιος! Θέλουμε το show να είναι έντονο σε όλη του τη διάρκεια κι όχι να νιώσουμε ότι ο κόσμος αρχίζει και κουράζεται επειδή παίζουμε πολλά τραγούδια... (γέλια). Είμαι βέβαιος πως θα είναι μια έντονη βραδιά και πως θα κρατήσουμε τα επίπεδα ενέργειας υψηλά καθ’ όλη τη βραδιά.

Σίγουρα θα λείψουν κάποια τραγούδια που θα ήθελαν κάποιοι να παίξουμε, αλλά ελπίζουμε ότι θα υπάρξει και επόμενη φορά για να επανορθώσουμε!

Στις μέρες μας τα άλμπουμ έχουν υπερβολικά μεγάλη διάρκεια

Τελευταία φορά που μίλησα με τον Bjorn ανέφερε πως ως συγκρότημα προσπαθείτε να φέρετε πίσω ένα χαμένο συναίσθημα μιας άλλης εποχής. Σκεφτόμουν, λοιπόν, πως κάποτε οι μπάντες έβγαζαν άλμπουμ διάρκειας 40-50 λεπτά και έπαιζαν show διάρκειας 2-2,5 ωρών, ενώ τώρα μάλλον συμβαίνει το αντίθετο. Έχουμε μεγάλα σε διάρκεια άλμπουμ και μικρά σετ. Ποιες είναι οι σκέψεις σου επί αυτού;

Φαντάζομαι πως το πρόβλημα αυτό προέκυψε από τότε που ήρθαν τα CD. Υπήρχε τόσος χώρος διαθέσιμος να γεμίσεις όταν έκανες ένα άλμπουμ που αναγκαζόσουν να βάλεις υπερβολικά πολύ υλικό μέσα. Συμφωνώ μαζί σου πως στις μέρες μας τα άλμπουμ έχουν υπερβολικά μεγάλη διάρκεια.

Εμείς προσπαθούμε να κρατάμε τα άλμπουμ μας σχετικά μικρά σε διάρκεια, ώστε να διασφαλίσουμε ότι έχουν μια συνοχή και μια ποιότητα. Κατά την άποψή μας ένα άλμπουμ θα πρέπει να έχει τη διάρκεια που έχει ένα LP βινύλιο και τα τραγούδια θα πρέπει να τοποθετούνται στη σωστή σειρά, ώστε το άλμπουμ στην ολότητά του να αποτελεί μια συνολική εμπειρία για τον ακροατή. Αν έχεις υπερβολικά πολλά τραγούδια, αναπόφευκτα κάπου στη μέση θα χάσει το ενδιαφέρον του ο ακροατής, διότι είναι σχεδόν αδύνατο να γράψεις δεκατέσσερα αριστουργήματα. Αλλά, είναι πιθανό να κάνεις ένα άλμπουμ με δέκα ή δώδεκα πραγματικά πολύ καλά τραγούδια, διασφαλίζοντας πως το άλμπουμ θα αποτελεί ένα ωραίο άκουσμα από αρχής έως τέλους.

Κάτι ακόμα που συζητάγαμε με τον Bjorn είναι να έχετε στο νου σας να παίξετε κάποια στιγμή και σε ένα beach bar, την καλοκαιρινή περίοδο…

Εντάξει!

Βέβαια, μπορώ να σκεφτώ μια σειρά από προβλήματα..., Όπως το ότι θα είναι δύσκολο να παίξετε κάτω από τον ήλιο με 40^ο, άσε που οι υψηλές θερμοκρασίες σε συνδυασμό με τη μουσική σας θα οδηγήσουν σε πολύ αλκοόλ και στο τέλος αμφιβάλλω αν θα θυμόμαστε τίποτα...

(γέλια) Ακούγεται σαν μια ενδιαφέρουσα εμπειρία!

Περνάμε πολύ καλά όταν ηχογραφούμε κι αυτό μπορείς να το ακούσεις στα άλμπουμ μας

Εντάξει, αρκετά με την ονειροπόληση! Συγχαρητήρια για τη δημιουργία ενός ακόμα τόσο διασκεδαστικού και καλού άλμπουμ. Με το "Aeromantic" να είναι το 5^ου άλμπουμ σας τα τελευταία δυόμισι χρόνια, κάνατε κάτι διαφορετικά αυτή τη φορά ή απλά έκανε ό,τι κάνετε πάντα;

Λίγο-πολύ διατηρούμε τη φόρμουλα που έχουμε όσον αφορά στους τομείς της ηχογράφησης και της παραγωγής, καθώς τα κάνουμε μόνοι μας. Αυτή τη φορά είχαμε και τον Thomas "Plec" Johansson που μας βοήθησε με κάποιους ήχους στην κιθάρα και μερικά συναφή πράγματα, αλλά στο μεγαλύτερο μέρος της διαδικασίας ήμασταν μόνοι μας στο στούντιο.

Έχουμε βρει έναν τρόπο δουλειάς που μας βολεύει όλους. Οι περισσότερες μπάντες μπαίνουν στο στούντιο για ένα μήνα και ηχογραφούν τα πάντα μέσα σε αυτό το διάστημα, ενώ εμείς προτιμάμε να έχουμε μια πιο συνεχόμενη διαδικασία ηχογράφησης και σύνθεσης των τραγουδιών. Τουλάχιστον εγώ, πάντα γράφω τραγούδια… Μετά κανονίζουμε κάποια σύντομα session που διαρκούν περίπου μια εβδομάδα ή και μερικές ημέρες, κατά τη διάρκεια των οποίων μαζευόμαστε, περνάμε καλά και ηχογραφούμε το υλικό.

Έπειτα κάνουμε ένα διάλειμμα και ξανά-κανονίζουμε sessions μετά από κάνα δυο μήνες, ώστε να το διατηρήσουμε όλο αυτό φρέσκο. Οπότε, είναι πάντα διασκεδαστικό να βρισκόμαστε στο στούντιο κι αυτό θεωρώ πως είναι κάτι το οποίο μπορείς να το ακούσεις στα άλμπουμ μας, καθώς περνάμε πολύ καλά όταν ηχογραφούμε! Αυτό είναι κάτι που θέλουμε να βγαίνει στον κόσμο όταν ακούει μουσική μας: πως είναι προϊόν αγάπης όταν γράφουμε μουσική.

Στους The Night Flight Orchestra το πιο σημαντικό είναι να έχουμε μια σπουδαία φωνητική μελωδία

Περιττό να πω ότι για μια ακόμα φορά γράψατε πληθώρα πιασάρικων τραγουδιών. Εννοώ τραγούδια με μελωδίες που κολλάνε στο μυαλό. Είναι αυτός ο κινητήριος μοχλός πίσω από τη συνθετική σας διαδικασία; Το να γράψετε μια πιασάρικη μελωδία που θα οδηγήσει σε ένα πιασάρικο τραγούδι;

Ναι, απολύτως! Εξαρτάται, βέβαια, από το είδος που συνθέτει κάποιος. Θέλω να πω, γράφω πολλά τραγούδια για τους Soilwork και γενικά γράφω πολλή μουσική σε διάφορα είδη, αλλά όταν πρόκειται για τους The Night Flight Orchestra το πιο σημαντικό μέρος είναι να έχουμε μια σπουδαία φωνητική μελωδία, βάζοντας παράλληλα κάποιες ενδιαφέρουσες συγχορδίες από κάτω. Το να υπάρχει μια καλή πιασάρικη και ταυτόχρονα ενδιαφέρουσα μελωδία, αυτό είναι το πιο σημαντικό μέρος σε ένα τραγούδι των The Night Flight Orchestra.

Το "Divinyls" ήταν το προφανές πρώτο single, σωστά; Πες μου για αυτό το τραγούδι και για την ιδέα πίσω από το βίντεο...

Είναι του Bjorn το τραγούδι… δεν ξέρω σε τι ακριβώς αφορά. Φαντάζομαι πως έχει να κάνει με τη χαμένη αγάπη και τη φιλία. Η ιδέα για το πατινάζ στον πάγο, τις δυο πριγκίπισσές και τους δυο προπονητές – τον έναν εκ των οποίων τον παίζει ο Bjorn πολύ ωραία - ήταν του Bjorn και εξυπηρετεί τις ανάγκες του τραγουδιού, καθώς είναι μελαγχολικό αλλά και με ένα ελπιδοφόρο, ευχάριστο τελείωμα.

Ένα κομμάτι που σίγουρα ξεχωρίζω είναι το "Transmissions". Αλήθεια, πως προέκυψε το σόλο με το βιολί στο τελείωμά του; Είναι καταπληκτικό...

Αυτή είναι η καλή μας φίλη, η Rachel Hall. Παίζει στην αγγλική μπάντα Big Big Train. Δεν ξέρω αν τους έχεις ακουστά...

Φυσικά! Είμαι progger!

Ω, είσαι; Εγώ το έγραψα αυτό το τραγούδι. Ήθελα να προσδώσω ένα 80s, Ultravox τόνο σε αυτό, με μια πιο μελαγχολική πινελιά. Επίσης, οραματίστικα ένα σόλο βιολί στο στυλ των Roxy Music, σαν αυτά του Eddie Jobson, στους δίσκους που έβγαλαν στα τέλη της δεκαετίας του ’70.

Νομίζω πως η Rachel έκανε εξαιρετική δουλειά! Προσθέτει μια πολύ ωραία πινελιά στο άλμπουμ. Παίζει στα περισσότερα τραγούδια και θεωρώ πως προσέδωσε μια διαφορετική διάσταση στον ήχο μας, αλλά συγκεκριμένα αυτό το σόλο είναι ξεχωριστό. Είναι κάτι που δεν ακούς και πολύ συχνά στη μουσική πλέον…

Πάντα αγαπούσα την jazz και τη fusion μουσική και είμαι χαρούμενος που έχω την ευκαιρία να βάζω τέτοια στοιχεία στη μουσική μας

Όπως, επίσης, το καθαρό σόλο στην κιθάρα στο τέλος του "Curves", που είναι κι αυτό υπέροχο. Κι αυτό είναι κάτι που ακούς σπάνια πλέον και ξεχωρίζει…

Σε ευχαριστώ, σε ευχαριστώ! Είναι οι West Coast επιρροές μου!. Μεγάλωσα ακούγοντας πολύ Toto, Chicago και άλλα συναφή πράγματα. Πάντα αγαπούσα την jazz και τη fusion μουσική. Είναι ωραίο να είσαι σε θέση να κάνεις διαφορετικά πράγματα σε σχέση με τα συνηθισμένα rock κιθαριστικά σόλο. Είμαι πραγματικά χαρούμενος με το πως βγήκε και γενικότερα μου αρέσει όταν έχω την ευκαιρία να παίζω καθαρά σόλο στην κιθάρα...

Και αυτό το ανατολίτικο τελείωμα στο "Carmencita Seven" πώς προέκυψε;

Α, αυτός είναι ένας καλός μου φίλος που λέγεται Daniel. Ταξιδεύει πολύ σε όλο τον κόσμο. Το όργανο είναι ένα αφρικανικό λαούτο που λέγεται Oud (σ.σ.: ούτι). Έπαιξε έναν αυτοσχεδιασμό και η Rachel προσέθεσε βιολί κι έτσι προέκυψε ένα μικρό, ωραίο ethnic ιντερλούδιο.

Πολλές μπάντες που παίζουν retro μουσική απλά αντιγράφουν έναν ήχο. Ακούγονται σαν απομίμηση των ABBA ή σαν απομίμηση των AC/DC ή σαν απομίμηση γενικώς

Είναι σαφές ότι οι The Night Flight Orchestra προσφέρουν κάτι που είχε εκλείψει από τη μουσική σκηνή, στο οποίο περιλαμβάνονται και μεγάλος δόσεις νοσταλγίας. Αλλά την ίδια στιγμή αυτό που κάνετε ακούγετε φρέσκο. Πως καταφέρνετε να ισορροπείτε τις δυο αυτές προσεγγίσεις και πόσο δύσκολο είναι αυτό;

Όπως είπα και πιο πριν, ακόμη και αν είναι προφανές το ότι είμαστε σε μεγάλο βαθμό επηρεασμένοι από δίσκους που κυκλοφόρησαν στα τέλη της δεκαετίας του '70 και στις αρχές της δεκαετίας του '80, προσπαθούμε να συνδυάσουμε αυτά τα στοιχεία με νέους τρόπους. Πολλές μπάντες που παίζουν κάποιο είδος retro μουσικής συνήθως απλά αντιγράφουν έναν ήχο. Ακούγονται σαν απομίμηση των ABBA ή σαν απομίμηση των AC/DC ή σαν απομίμηση γενικώς...

Εμείς, αντιθέτως, παίρνουμε όλα αυτά στοιχεία από τους δίσκους που λατρεύουμε, αλλά προσπαθούμε να τα συνδυάσουμε με διαφορετικούς και συναρπαστικούς τρόπους, ώστε ακόμα κι όταν τα αναγνωρίζεις τα εν λόγω στοιχεία να μην σκέφτεσαι ότι «αυτό είναι αντιγραφή των ABBA» ή ότι «αυτό είναι αντιγραφή από Toto» ή οτιδήποτε τέτοιο. Διότι, πάντα θα έχουμε έναν συνδυασμό από διαφορετικά στοιχεία με νέους τρόπους που θα μας διαφοροποιεί από το κλισέ ρετρό παίξιμο.

Κι αυτό είναι που προσπαθούμε να κάνουμε. Να φτιάξουμε κάτι καινούργιο χρησιμοποιώντας όλες αυτές τις διαφορετικές επιρροές που έχουμε μεταξύ μας μέσα στην μπάντα. Διότι, έχουμε πολύ επιλεκτικά γούστα και ακούμε τα πάντα! Ένα από τα πολλά συναρπαστικά πράγματα του να είσαι μέλος των The Night Flight Orchestra είναι πως μπορείς να γράψεις ό,τι είδους μουσική θέλεις από οποιοδήποτε είδος. Δεν υπάρχει κανένας περιορισμός αναφορικά με το τι μας επιτρέπεται να κάνουμε. Αν γράψω ένα reggae τραγούδι και βγει καλό, θα το ηχογραφήσουμε. Από τη στιγμή που έχουμε ένα καλό τραγούδι όλα επιτρέπονται κι όλα είναι πιθανά…

Είμαστε αληθινοί μουσικοί κι αυτό δεν είναι πάντα ο κανόνας στις μέρες μας!

Βέβαια, θα πρέπει μετά να μπορείς να το αποδώσεις ζωντανά... Γιατί στις μέρες μας είναι εύκολο κάποιος να γράψει ένα West Coast τραγούδι στο στούντιο, αλλά πρέπει να είναι πραγματικά καλός μουσικός για να το αποδώσει επί σκηνής…

Ναι! Κι αυτό επίσης είναι ένα από τα μυστικά μας! Είμαστε όλοι πραγματικά καλοί μουσικοί! Υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν ότι περνάμε πολύ καιρό στο στούντιο, κάνοντας editing και γενικά κάνοντας όσα κάνουν οι περισσότεροι αυτές τις ημέρες. Αλλά είμαστε όλοι μεγάλοι σε ηλικία τύποι πλέον, στα σαράντα μας, και όλοι μας παίζουμε επαγγελματικά εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Οπότε γενικά ηχογραφούμε τα πάντα πολύ γρήγορα! Είμαστε αληθινοί μουσικοί κι αυτό δεν είναι πάντα ο κανόνας στις μέρες μας!

Έχω παίξει σε μια σειρά από συγκροτήματα από όταν ήμουν έφηβος. Μπορώ να παίξω λίγο-πολύ οποιοδήποτε είδος, από jazz και fusion ως death metal. Το ίδιο πράγμα ισχύει και για τον Jonas, τον drummer μας, ο οποίος είναι ένας εκπαιδευμένος jazz drummer και παίζει με διάφορα rock συγκροτήματα όλη του τη ζωή. Έτσι, αυτό που ακούτε στον δίσκο είμαστε πραγματικά εμείς που παίζουμε, δεν είναι στουντιακά τεχνάσματα (γέλια).

Όταν ήμουν νέος, αν άκουγες heavy metal δεν επιτρεπόταν να ακούς άλλα είδη μουσικής. Οι νέοι σήμερα δεν νοιάζονται για συγκεκριμένα είδη, απλά θέλουν να ακούσουν καλή μουσική

Το ξέρω αυτό! Πάντως, στη rock και στη metal μουσική επικρατεί ένας ελιτισμός ανάμεσα στους οπαδούς του στυλ «γιατί ακούς The Night Flight Orchestra όταν δεν έχεις ακούσει Toto, Survivor, Journey κλπ πρώτα;». Κάτι που ως νοοτροπία γενικότερα απομακρύνει νέα παιδιά από το να ασχοληθούν με αυτή τη μουσική, αφού δεν μπορούν απλά να την απολαύσουν θα πρέπει να περάσουν κάποιο τεστ γνώσεων πρώτα… Συμφωνείς;

Όχι... Αυτό που είναι πραγματικά ωραίο με το internet και τις υπηρεσίες streaming είναι πως έχεις όλη τη μουσική διαθέσιμη και δεν είναι πρόβλημα αν έχεις επιλεκτικό γούστο στη μουσική και σου αρέσουν όλα τα είδη. Όταν ήμουν νέος, αν άκουγες heavy metal, απλά έπρεπε να ακούς heavy metal και δεν επιτρεπόταν να ακούς άλλα είδη μουσικής. Αυτή η νοοτροπία έχω την αίσθηση πως σταδιακά απομακρύνεται. Οι πιο νέοι σε ηλικία δεν νοιάζονται για συγκεκριμένα είδη ή στυλ, απλά θέλουν να ακούσουν καλή μουσική.

Αν εκτιμάς τους The Night Flight Orchestra, εγώ είμαι οκ με αυτό ακόμα κι αν δεν έχεις ακούσει ποτέ σου Toto ή Survivor ή κάποια από αυτές τις μπάντες. Όπως δεν χρειάζεται να ακούς Slayer για να εκτιμήσεις τη μοντέρνα metal σκηνή!

Πάντα μπορείς να το τραβήξεις στα άκρα. Θέλω να πω, πως η όλη ιδέα της Αφρο-Αμερικάνικης μουσικής παράδοσης ξεκίνησε με τα blues και εξελίχθηκε σε όλα αυτά τα υποείδη. Οπότε, μπορείς να το τραβήξεις στα άκρα και να απαιτήσεις ότι θα πρέπει πρώτα να ακούσεις Rob Johnson για να σου επιτραπεί να απολαύσεις το κιθαριστικό παίξιμο… (γέλια)

Είναι υπέροχο να βλέπεις κάποιον με Mayhem ή Behemoth t-shirt να χορεύει disco

Όσο αρέσει στον κόσμο αυτό που κάνουμε δεν με απασχολεί ποιο είναι το background τους. Ειδικότερα ο κόσμος της metal σκηνής και οι metal οπαδοί είναι πολύ ανοιχτόμυαλοι αυτές τις μέρες. Προφανώς έχουμε πολύ κόσμο που έρχεται στα show μας και είναι οπαδοί των Soilwork και των Arch Enemy και είναι υπέροχο να βλέπεις κάποιον με Mayhem ή Behemoth t-shirt να χορεύει disco… (γέλια)

Είναι γενικότερα κάτι το ωραίο γιατί φέρνει τον κόσμο κοντά. Και στα show μας με τους The Night Flight Orchestra έχουμε όλων των ειδών τους ανθρώπους. Στην αρχή ήταν κυρίως οπαδοί των Soilwork και των Arch Enemy που ερχόντουσαν, αλλά πλέον βλέπεις σχεδόν τα πάντα: από μικρά παιδιά που πιθανότατα δεν έχουν ακούσει ποτέ τους Soilwork ή Arch Enemy και πιο μεγάλους σε ηλικία που τους θυμίζουμε τις μουσικές τις νιότης τους ως μεταλλάδες των οποίων είμαστε η ένοχη απόλαυση. Πρόκειται απλά για καλή μουσική! Κι αν είσαι οπαδός της μουσικής δεν βλέπω το λόγο για να μην σου αρέσουν οι The Night Flight Orchestra...

Σίγουρα συμφωνώ με αυτό! Τώρα με έβαλες σε σκέψεις τι metal t-shirt πρέπει να φορέσω… (γέλια)

Ακόμη στο πρώτο φεστιβάλ που παίξαμε στη Γερμανία, πριν περίπου τρία χρόνια, το οποίο ήταν metal φεστιβάλ, μόνο με μεταλλάδες, ο κόσμος άρχισε να χορεύει… (γέλια). Μετά τα mosh και τα walls of death, όταν αρχίσαμε να παίζουμε άρχισαν να χορεύουν disco. Ένιωθα πολύ χαρούμενος που βρισκόμουν εκεί...

Ο λόγος για τον οποίο συνεχίζουμε με τους Soilwork είναι γιατί νιώθουμε πως έχουμε κάτι μοναδικό να προσφέρουμε στη metal σκηνή

Πριν κλείσουμε ήθελα να σου πω πως θεωρώ ιδιαίτερα εντυπωσιακό το ότι με τους Soilwork, μετά από 20 χρόνια και δέκα στούντιο άλμπουμ, κυκλοφορήσατε ένα από τα καλύτερα άλμπουμ της δισκογραφίας σας. Αυτό είναι πολύ σπάνιο. Πώς προέκυψε;

Ω, σε ευχαριστώ! Είμαστε πραγματικά πάρα πολύ χαρούμενοι με το άλμπουμ κι εμείς! Αν θυμάμαι καλά, παίζω με τους Soilwork από το 2006 και μπήκα στην μπάντα το 2011, πριν το "The Living Infinite". Πλέον, εγώ κι ο Bjorn είμαστε οι βασικοί συνθέτες στη μπάντα και αμφότεροι έχουμε ως στόχο να εξελισσόμαστε. Θα ήταν πολύ πιο εύκολο να διατηρήσουμε την παλιά συνταγή και να προσπαθούμε να αναπαράγουμε τον ήχο που έκανε τους Soilwork διάσημους, αλλά νιώθουμε πως μετά από είκοσι χρόνια ο λόγος για τον οποίο συνεχίζουμε είναι γιατί νιώθουμε πως έχουμε κάτι μοναδικό να προσφέρουμε στη metal σκηνή. Θέλουμε να δημιουργούμε νέα και ενδιαφέρουσα μουσική μέσα στο πλαίσιο του metal ιδιώματος. Όπως και με τους The Night Flight Orchestra, θέλουμε να συνδυάζουμε διάφορα στοιχεία με τον δικό μας τρόπο και όσο το κάνουμε αυτό θα συνεχίσουμε να παίζουμε μαζί.

Πολλές μπάντες καταλήγουν να είναι nostalgia acts, απλά περιοδεύοντας και παίζοντας παλιότερα άλμπουμ στην ολότητά τους

Πολλές μπάντες καταλήγουν να είναι nostalgia acts, απλά περιοδεύοντας και παίζοντας παλιότερα άλμπουμ στην ολότητά τους. Αυτό είναι κάτι που δεν θέλουμε να κάνουμε. Έχουμε πολλές προσφορές του στυλ «γιατί δεν βγαίνετε σε περιοδεία να παίξετε ολόκληρο το "Natural Born Chaos";». Και πάντα λέμε όχι, διότι δεν βρίσκουμε το νόημα σε κάτι τέτοιο. Αν κάναμε κάτι τέτοιο θα ήμασταν μια μπάντα διασκευών, αφού μόνο ο Bjorn έχει μείνει από εκείνο το άλμπουμ.

Προσπαθούμε πραγματικά να κρατήσουμε τη μουσική μας φρέσκια και ενδιαφέρουσα και να προχωρήσουμε σε νέες, διαφορετικές κατευθύνσεις με κάθε άλμπουμ. Όσο το κάνουμε αυτό, θα συνεχίζουμε. Την ημέρα που θα νιώσουμε ότι δεν θα το κάνουμε αυτό πια, θα σταματήσουμε.

Αλλά μας αρέσει, επίσης, πολύ που είμαστε και στους Soilwrok και μάλιστα κυκλοφορήσαμε κι ένα single στα τέλη του περασμένου έτους, το "Feverish", ενώ σκοπεύουμε να κυκλοφορήσουμε κάποια ακόμα singles μέσα στη χρονιά. Μόλις ολοκληρώσαμε ένα ακόμα session ηχογράφησης, οπότε όπως καταλαβαίνεις είμαστε διαρκώς ενεργοί και με τους Soilwork, γράφοντας νέο υλικό. Είναι πολυτέλεια το ότι είμαι μέλος και στις δυο μπάντες και που μπορώ να παίζω με τόσο εξαιρετικούς μουσικούς. Ποτέ δεν βαριέσαι!

Αυτά από μένα! Τι υπόσχεση θα κάνεις ενόψει της εμφάνισής σας στην Αθήνα;

Υπόσχομαι ότι θα φύγετε με ένα μεγάλο χαμόγελο στα πρόσωπά σας!