R.I.P.: «Η ζωή έχει αξία εξαιτίας του ότι ο θάνατος είναι αναπόφευκτος»

Οι R.I.P. είναι μια doom μπάντα από το Portland με δύο δίσκους στο ενεργητικό της. Σε λίγες μέρες (Τρίτη, 7 Μαΐου) φέρνουν το street doom τους στο Death Disco και ο τραγουδιστής τους Fuzz ξέκλεψε λίγο χρόνο ανάμεσα στα ταξίδια τους από πόλη σε πόλη για να απαντήσει σε κάποιες ερωτήσεις που του κάναμε, με έναν ιδιαίτερο τρόπο που έγινε προσπάθεια να αποδοθεί όσο τον δυνατόν καλύτερα στη γλώσσα μας. Ο Fuzz μας μιλά για το νόημα της ζωής, την αξία που της δίνει το δεδομένο του θανάτου, τις αρχέγονες ορμές που εκφράζονται μέσα από το heavy metal και για το πού θα κινείται ηχητικά ο νέος τους δίσκος, ο οποίος ήδη γράφεται.

Γεια σας παιδιά. Πολύ χαιρόμαστε που σε λίγες μέρες θα σας δούμε εδώ στην Αθήνα! Έχουμε κάποιες ερωτήσεις για εσάς...

Α, ωραία, ευχαριστούμε πολύ! Είμαι ο Fuzz και θα τις απαντήσω εγώ...

Έχει περάσει ενάμισης χρόνος από το "Street Reaper" και από ότι έχω δει, περιοδεύετε αρκετά για να το υποστηρίξετε. Πώς πάει η περιοδεία σας ως τώρα;

Ο δίσκος δε θα λεγόταν «θεριστής του δρόμου» αν δεν ήμασταν έξω στον δρόμο, να ρουφάμε την εξαθλίωση και τις αναθυμιάσεις των εξατμίσεων. Η γαλήνη και η ησυχία μιας καθιστικής ζωής δεν προσφέρεται για να ζήσει κάποιος τις ευγενικές εμπειρίες που οδήγησαν στη δημιουργία δίσκων όπως το "In The Wind" και το "Street Reaper". Η ανώνυμη αεικίνηση που πάντα μου γνέφει να την ακολουθήσω σε έναν άλλο τόπο δε φεύγει ποτέ από το μυαλό μου. Η περιοδεία πάει γιατί πρέπει να πάει, αλλιώς θα πρέπει να «πάω» εγώ.

Έχετε σχέδια για νέο δίσκο ή αυτήν την περίοδο δίνετε όλη σας την ενέργεια στην περιοδεία;

Ο νέος μας δίσκος είναι έτοιμος περίπου κατά το 1/3 - ίσως και λίγο παραπάνω. Στην παγκόσμια west side tour στην οποία βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή ντεμπουτάρουμε υλικό από αυτήν την επερχόμενη κυκλοφορία.

Ποια είναι η δημιουργική διαδικασία που ακολουθείτε όταν γράφετε καινούργια μουσική; Συναντιέστε όλοι μαζί και γράφετε ή δουλεύετε ο καθένας μόνος;

Όταν με κυριεύει μια νοσηρή διάθεση δεν προσπαθώ να τη βελτιώσω - βυθίζομαι στα πένθιμα συναισθήματα που με περιτυλίγουν όπως κάνει η Γη όταν απαιτεί να πάρει πίσω ένα πτώμα. Και όποτε είναι δυνατόν, σημειώνω κάποια από τα συναισθήματα από αυτή την κατάσταση. Και ο Angel θα φέρει κάποια κιθαριστικά riff για να εξασκηθούμε. Και τότε μαζί, ως συγκρότημα, θα ενώσουμε αυτά τα άθλια δομικά στοιχεία σε τραγούδια.

Έχετε συγκεκριμένα θέματα για τα οποία γράφετε στίχους;

Η ζωή είναι δανεική και έχει αξία μόνο και μόνο εξ’ αιτίας του ότι ο θάνατος είναι αναπόφευκτος και παντοτινός. Χωρίς την επικείμενη τελικότητα η ζωή δε θα είχε νόημα - αν δεν υπήρχε ο χρονικός περιορισμός, η ζωή θα ήταν ελικώδεις αναζητήσεις η μία πίσω απ’ την άλλη, επ’ άπειρον. Η απόλυτη εκμηδένιση που κρέμεται συνεχώς από πάνω μας είναι ο Κύριός μας και μέχρι να το καταλάβει κάποιος αυτό, δεν μπορεί να ζήσει πραγματικά.

Ποιες είναι οι επιρροές σας; Αναφέρομαι τόσο ηχητικά, όσο και αισθητικά!

Αυτό που με τράβηξε στο heavy metal στην αρχή ήταν ότι είναι ένα είδος μουσικής χωρίς δεσμεύσεις - στις καθημερινές μας ζωές υπάρχουν προσδοκίες και κανόνες για το τι θα φορέσουμε, πώς θα συμπεριφερθούμε, το heavy metal όμως είναι είναι μια αρχέγονη κραυγή από την επί μακρόν καταπιεσμένη κτηνώδη φύση που είναι βαθιά θαμμένη μέσα σε όλους τους άντρες. Ο πίθηκος που θέλει να σπάσει και να σφυροκοπήσει και να γαμ*σει και να παλέψει δεν κρύβεται και πολύ βαθιά στο υποσυνείδητό μας και το heavy metal δίνει σε αυτό το «κτήνος» με πλατφόρμα για να εκφραστεί. Έχει υποπέσει στην αντίληψή μου ότι μερικοί δειλοί περιγράφουν τις metal μπάντες όπως εμείς ως «υπερβολικές» - σε ότι αφορά εμένα, δεν υπάρχει καμία υπερβολή. Αν φοβάστε τις αρχέγονες ορμές σας, μείνετε στην εκκλησία ή στο γραφείο σας και σίγουρα μακριά από τις συναυλίες των R.I.P.!

Πώς θα θέλατε να ηχεί ο νέος σας δίσκος, όποτε βγει αυτός; Έχετε κατασταλάξει σε ένα στυλ μουσικής που θέλετε να παίζετε ή έχετε τη διάθεση και την όρεξη να πειραματιστείτε παραπάνω;

Στις πρώτες μέρες που οι μπάντες ήταν λίγες και δεν υπήρχε καθόλου το ποζεριλίκι, υπήρχε μόνο ένα είδος: το heavy metal. Δεν υπήρχε ανάγκη να απομονώσει κάποιος μόνο το γρήγορο ή το αργό μέρος ενός τραγουδιού και να το σέρνει για να φτιάξει έναν ολόκληρο δίσκο. Ο νέος μας δίσκος θα ενσωματώνει τον ήχο της γνώσης των σκληρών πραγματικοτήτων που περιέγραψα παραπάνω και αυτό είναι όλο.

Τώρα η ώρα για την πιο συμβατική ερώτηση που πιστεύω ότι σας γίνεται...: τι είναι το West Coast street doom και πώς μπορεί να περιγραφεί;

Λέμε τη μουσική μας "street" γιατί δεν αντλεί επιρροές από το Lord Of The Rings και διάφορα comics, αλλά από τους φόβους με τους οποίους έρχεται αντιμέτωπο το μυαλό μου στον δρόμο μέρα με τη μέρα ζώντας την πραγματικότητα. Τη λέμε "doom" γιατί ακόμα κι αν δεν έχει τους συνήθεις ρυθμούς του doom, σ’ αυτή ακούς αυτό το τρομακτικό άγχος και την παράνοια που δημιουργεί τη doom ατμόσφαιρα. Επίσης, μένουμε στη Δυτική Ακτή των Η.Π.Α. και αυτό επηρεάζει τη ζωή μας με αμέτρητους τρόπους.

Όσον αφορά το artwork των δίσκων σας, ποια είναι τα συναισθήματα που θέλετε αυτό να δημιουργεί στους ανθρώπους όταν το βλέπουν;

Ελπίζω να βιώνουν αλαζονεία, απληστία, λαγνεία, φθόνο, λαιμαργία, οργή και οκνηρία. (σημ.: μας απαρίθμησε και τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα!)

Ποια είναι η εντύπωσή σας για την ψηφιακή εποχή της μουσικής;

Προέρχομαι από μια εποχή πριν την ψηφιακή - αισθάνομαι ότι η δυσκολία που υπήρχε τότε στο να ανακαλύψεις μπάντες εξασφάλιζε το ότι μόνο οι πιο αφοσιωμένοι ψυχοπαθείς θα είχαν τη δυνατότητα να ανακαλύψουν τις πιο ψυχοπαθείς μπάντες. Παρ' όλα αυτά, ως περιοδεύων μουσικός τώρα εκτιμώ το ότι είναι ευκολότερο για τους ανθρώπους να ανακαλύψουν και να έχουν πρόσβαση στη μουσική μου, ακόμα κι αν δεν είναι παράφρονες σε εγκληματικό βαθμό - εφόσον αγοράζουν T-shirts στις συναυλίες μας, είμαι ΟΚ με αυτό!

Τι να περιμένουμε από τη συναυλία σας στην Αθήνα;

Εκατομμύρια χρόνια εξέλιξης να αντιστρέφονται μέσα σε μια νύχτα - μια μακάβρια ερωτική σπορά που εγγυημένα θα ανεβάσει τα επίπεδα της τεστοστερόνης στο αίμα σας και που θα ρίξει το IQ σας.

Ευχαριστούμε για τον χρόνο σου Fuzz, τα λέμε σε λίγες μέρες!