Kayo Dot: «Η ιδέα των μουσικών ειδών είναι πολύ συντηρητική, μπλιαξ!»

Όσοι έχουν ασχοληθεί με τους Kayo Dot ξέρουν καλά ότι πρόκειται για μια από τις πιο απρόβλεπτες, ταλαντούχες και παράξενες μπάντες εκεί έξω, ένα γκρουπ που ποτέ δεν ξέρεις ποια θα είναι η επόμενη τους κίνηση κι ο επόμενος μουσικός τους δρόμος. Το ολοκαίνουριο άλμπουμ τους "Blasphemy" φέρνει άλλη μια ανατροπή στη δισκογραφία τους, κουβαλάει νέες εκπλήξεις και γεννάει νέα ερωτήματα.

Υπεύθυνος για όλα αυτά είναι φυσικά ο mastermind της μπάντας Toby Driver, ένας καλλιτέχνης που συνδυάζει τις ιδιαίτερες μουσικές του δημιουργίες με μεγάλη παραγωγικότητα. Ο Toby είναι ένας άνθρωπος που διατηρεί πάντα μια φρέσκια ματιά στα πράγματα, αρνείται κάθε τι παλιό και ξεπερασμένο και μισεί τη συντήρηση. Όπως αναμενόταν, δεν θα μπορούσε να είναι ένας τυπικός συνομιλητής, μπορέσαμε λοιπόν να απολαύσουμε τις ιδιότυπες σκέψεις του για τη μουσική, την τέχνη, την πολιτική και τη μουσική βιομηχανία. Και αν ανοίξετε ποτέ κουβέντα μαζί του, καλύτερα να μην του ζητήσετε recommendations για οτιδήποτε.

Σε καλωσορίζω στο Rocking.gr και συγχαρητήρια για το "Blasphemy"! Άλλο ένα ωραιότατο άλμπουμ, άλλη μια αλλαγή μουσικής κατεύθυνσης. Τι είχες περισσότερο ανάγκη να εκφράσεις όσο έγραφες και ηχογραφούσες το άλμπουμ;

Ευχαριστώ! Έχω διαβάσει κάποιες πρώιμες κριτικές που έχουν αναφέρει ότι το άλμπουμ ακούγεται «προσγειωμένο», αστεία επιλογή λέξης αν σκεφτείς ότι το concept λαμβάνει χώρα πολλά μίλια ψηλά, σε μια θάλασσα από σύννεφα, χαχαχα! Συμφωνώ όμως με την εντύπωση ότι προσπαθώ να κάνω κάτι πιο ευθύ και εμπνευσμένο από rock. Πραγματική αντίθεση με το προηγούμενο άλμπουμ "Plastic House On Base Of Sky" που ήταν σούπερ περίπλοκο και εντελώς παρανοϊκό. Αυτήν τη φορά η παράνοια περιορίζεται στα φωνητικά, εκεί δηλαδή που επικεντρώνεται και μεγάλο μέρος της μουσικής.

Αφού συχνά οι συνεργάτες σου πάνε κι έρχονται, μπορείς να μας παρουσιάσεις τη σύνθεση των Kayo Dot στο "Blasphemy";

Εγώ σε κιθάρα, μπάσο, πιάνο, synths, φωνητικά και κρουστά και ο Jason Byron σαν στιχουργός, μαζί με τον μακροχρόνιο κιθαρίστα μας Ron Varod και τους Phillip Price και Leonardo Didkovsky στα τύμπανα. Κάποιοι καλεσμένοι είναι ο σταθερός μας συνεργάτης Tim Byrnes στην τρομπέτα και ο Timm Mason που έκανε κάποια synthesizer designs.

Ο Jason Byron έγραψε γι άλλη μια φορά τους φοβερούς στίχους του άλμπουμ. Μπορείς να επεκταθείς λίγο στο concept της ομώνυμης νουβέλας του; Επίσης, έγραψες τη μουσική με το concept κατά νου ή οι στίχοι προστέθηκαν αργότερα;

Η ιστορία διαδραματίζεται σε έναν κόσμο που μοιάζει πολύ με τη Γη, εκεί υπάρχουν όμως μυστηριώδη νησιά με πέτρινους πύργους μίλια πάνω από την επιφάνεια, περικυκλωμένα από δηλητηριώδη θάλασσα από σύννεφα. Υπάρχει μια κρυφή θρησκεία, μάχη για εξουσία και μια αναζήτηση ενός κρυμμένου θησαυρού. Οι οπαδοί του "Dune" του Frank Herbert μάλλον θα το εκτιμήσουν πολύ. Δουλέψαμε τη μουσική και τους στίχους ταυτόχρονα.

Η Deluxe έκδοση του CD θα περιέχει ένα κεφάλαιο από τη νουβέλα καθώς κι ένα δεύτερο cd, τι θα βρούμε εκεί;

Το δεύτερο CD αποτελείται από έξι remix τραγουδιών του "Blasphemy" από τον παραγωγό Wet Math. Πραγματικά πετσόκοψε τα κομμάτια και τα αναδημιούργησε σε εντελώς νέα τραγούδια. Είναι σπουδαίος στην «προχωρημένη» ηλεκτρονική μουσική οπότε τα remix ανήκουν περισσότερο σε εκείνον τον κόσμο.

Τα πράγματα είναι τόσο άσχημα τώρα που οποιοσδήποτε προσπαθεί να αποφύγει να πάρει θέση οφείλει να ξεκινήσει να εμπλέκεται

"The wheels of progress grind and spin, crushing bones, our loss their win". Το άλμπουμ φαίνεται γενικώς να κουβαλάει πολιτικά μηνύματα. Προσωπικά πιστεύω ότι ειδικά η avant garde τέχνη οφείλει να είναι πολιτική και ανατρεπτική. Θεωρείς τον εαυτό σου έναν πολιτικό καλλιτέχνη;

Υπήρξαν στιγμές στη ζωή μου όπου ένας σκοπός της τέχνης μου ήταν η απόδραση, η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη απομάκρυνση της από τον κόσμο. Νομίζω όμως ότι μπούχτισα από αυτό πια. Νομίζω ότι τα πράγματα είναι τόσο άσχημα τώρα που οποιοσδήποτε προσπαθεί να αποφύγει να πάρει θέση οφείλει να ξεκινήσει να εμπλέκεται ή να φύγει από τη μέση.

Οι δραστικές αλλαγές κράτησαν την καριέρα μου πολύ πίσω

Μουσικά μιλώντας, κάθε δίσκος που κυκλοφορείς ακούγεται διαφορετικός από τον προηγούμενο. Είναι αυτό ένα παιχνίδι που σου αρέσει να παίζεις με τους fans σου και τη μουσική βιομηχανία ή αυθεντικά σκέφτεσαι διαφορετικά κάθε φορά; Αισθάνεσαι ότι αν δεν αλλάξεις δεν θα εξελιχθείς;

Νομίζω ότι απλώς σκέφτομαι και νοιώθω διαφορετικά κάθε φορά. Ανάμεσα στα άλμπουμ υπάρχει πολύς χρόνος και πιστεύω ότι αν μπορούσα να κυκλοφορώ δίσκους συχνότερα ίσως δεν θα έβρισκες τόσες διαφοροποιήσεις. Ίσως είναι ένα παιχνίδι που παίζω με τον εαυτό μου για να μην βαρεθώ, σίγουρα όχι ένα παιχνίδι με τη βιομηχανία και τους fans αφού αυτές οι δραστικές αλλαγές κράτησαν την καριέρα μου πολύ πίσω.

Σε κάθε άλμπουμ των Kayo Dot βρίσκω πάντα ένα στοιχείο σουρεαλισμού. Συμφωνείς; Και αν ναι, είσαι επηρεασμένος από αυτό ή οποιοδήποτε άλλο καλλιτεχνικό κίνημα;

Ναι, συμφωνώ ότι το σουρεαλιστικό στοιχείο είναι στο προσκήνιο. Δυστυχώς δεν γνωρίζω αρκετά από την Ιστορία της Τέχνης για να μιλήσω επαρκώς για κινήματα, αν και με συγκινεί βαθιά η visual art και προσπαθώ να εμβαθύνω όσο περισσότερο γίνεται. Προτιμώ το επίπεδο της γνώσης μου να παραμένει χαλαρό και ερασιτεχνικό, απολαμβάνοντας το σαν χόμπι. Γνωρίζοντας λίγα, δίνω στον εαυτό μου την ευκαιρία να νοιώθει θαυμασμό. Από την άλλη πλευρά, για τη μουσική γνωρίζω πάρα πολλά κι αυτό το κάνει πολύ δύσκολο να απολαύσω μεγάλο μέρος της.

Είναι λυπηρό και εξόχως συντηρητικό όταν καλλιτέχνες μεγαλώνουν αλλά μένουν κολλημένοι στις επιρροές της παιδικής τους ηλικίας

Συχνά αναφέρεται ότι η μουσική σας έχει στοιχεία jazz, να με συγχωρείς αλλά δεν βρίσκω απολύτως τίποτα jazz παρά κυρίως κλασική, pop και rock. Αισθάνεσαι ότι επηρεάζεσαι από καλλιτέχνες του παρόντος;

Ναι, νομίζω οι άνθρωποι που βρίσκουν "jazz" στη μουσική μου δεν ξέρουν την τύφλα τους από jazz. Διότι φυσικά δεν υπάρχει καθόλου! Φυσικά και επηρεάζομαι από πολλούς σύγχρονους καλλιτέχνες. Προσπαθώ να ακούω όσο περισσότερη νέα μουσική γίνεται και το βρίσκω πολύ λυπηρό και εξόχως συντηρητικό όταν καλλιτέχνες μεγαλώνουν αλλά μένουν κολλημένοι στις επιρροές της παιδικής τους ηλικίας.

Θα μπορούσαμε να υπάρχουμε σε έναν κόσμο ολοκληρωτικά ελεύθερο από είδη

Δεν ξέρω αν ζωγραφίζεις αλλά υποψιάζομαι ότι διαχειρίζεσαι τα μουσικά είδη ως χρώματα... σωστό ή λάθος;!

Ζωγραφίζω όντως, σαν χόμπι. Θα έλεγα ότι διαχειρίζομαι τους ήχους σαν χρώματα, περισσότερο από τα είδη... προτιμώ να μην σκέφτομαι καν την όλη ιδέα του «είδους», είναι ένας παιδιάστικος τρόπος να αντιλαμβάνεσαι τη μουσική και μια ιδέα που οι ενήλικες απλώς διατηρούν από το παρελθόν τη στιγμή που θα μπορούσαμε να υπάρχουμε σε έναν κόσμο ολοκληρωτικά ελεύθερο από είδη ή μόνο με μετά-είδη. Και ξανά, βρίσκω την ιδέα των μουσικών ειδών πολύ συντηρητική, μπλιάξ!

Μέσα στη metal κοινότητα, πιστεύω ότι οι Ulver και οι Kayo Dot έχουν δημιουργήσει ένα ολόδικο τους μονοπάτι και ότι μοιάζουν κατά κάποιο τρόπο. Έχεις γνωρίσει ποτέ τον Krystoffer; Θα ήταν σπουδαίο να συνεργαστείτε!

Ναι, έχουμε γνωριστεί και αισθάνομαι μεγάλη εκτίμηση για το μονοπάτι του. Φυσικά το να συνεργαστούμε θα ήταν ένα όνειρο.

Η ιδέα μιας άμεσα προσβάσιμης παγκόσμιας μουσικής βιβλιοθήκης είναι φοβερή

Η μουσική σας είναι δύσκολη και απαιτεί πολλές ακροάσεις τη στιγμή που η μουσική βιομηχανία ωθεί το κοινό να μην περνάει πολύ χρόνο με τους δίσκους. Προτιμάς το σύγχρονο κοινό ή όπως ήταν τα πράγματα πριν 15 χρόνια;

Χαχαχαχα, είσαι γενναιόδωρος, μάλλον πριν 35-45 χρόνια. Η ιδέα μιας άμεσα προσβάσιμης παγκόσμιας μουσικής βιβλιοθήκης είναι φοβερή και δεν θα ήθελα να το χάσω αυτό, οπότε δεν θέλω να είμαι οπισθοδρομικός με αυτό. Οι άνθρωποι ακούν μουσική με διαφορετικούς τρόπους, δεν θα έλεγα καν ότι γενικώς περνούν λιγότερο χρόνο με ένα άλμπουμ εκτός ίσως από εκείνους που περνούν όλο τους τον χρόνο διαβάζοντας μουσικά blogs. Αν βγεις στον αληθινό κόσμο, θα δεις ότι οι άνθρωποι ακόμα προσκολλούνται στα αγαπημένα τους άλμπουμ και οι μεταλλάδες ακόμα αγαπούν τα άλμπουμ συνολικά, σπάνια θα ακούσεις κάποιον στο metal να μιλάει για το single κάποιας μπάντας.

Ως συνέχεια της προηγούμενης ερώτησης, πόσο δύσκολο είναι για έναν προοδευτικό συνθέτη/μουσικό πλήρους απασχόλησης να κερδίζει τα προς το ζην στις μέρες μας;

Είναι σχεδόν αδύνατο αν δεν έχεις μεγάλη υποστήριξη από τη βιομηχανία.

Έχεις συνθέσει καθόλου soundtracks; Θα σε ενδιέφερε αυτός ο χώρος;

Έκανα μερικά soundtrack για φοιτητικά ή DIY φιλμ με μηδενικά budget οπότε δυσκολεύομαι να τα μετρήσω. Φυσικά και θα μου άρεσε να κάνω κάτι στ' αλήθεια, με budget πραγματικής παραγωγής. Είναι εντελώς διαφορετική βιομηχανία από αυτήν των άλμπουμ/περιοδειών, οπότε θα έπρεπε να μπω μέσα από το μηδέν. Δεν νομίζω ότι θέλω να σπαταλήσω τον χρόνο μου έτσι. Έχω μεγαλύτερες πιθανότητες αν, κάποια στιγμή, ένας fan της μουσικής μου είναι ταυτόχρονα filmmaker και θέλει να δουλέψει μαζί μου.

Ο τρόπος που χρησιμοποιείς το vocoder στο "Eye For A Lie" μου θυμίζει κάπως τη Νέα Υόρκη. Σε επηρεάζει το περιβάλλον σου όταν συνθέτεις;

Αυτό είναι αστείο, δεν μου θυμίζει καθόλου Νέα Υόρκη, χαχαχα! Los Angeles ίσως; Σίγουρα το περιβάλλον με επηρεάζει πολύ έντονα, αν και δεν είναι ποτέ υπερβολικά εσκεμμένο από την πλευρά μου. Όπως ας πούμε οι Interpol γράφουν τραγούδια για το μετρό της Νέας Υόρκης, χαχαχα, αυτό δεν είναι καθόλου το στυλ μου!

Οι Kayo Dot είναι ΔΥΝΑΤΟΙ ενώ το σόλο υλικό μου έπειτα από το "Madonnawhore" είναι ήσυχο

Τα δυο τελευταία σόλο άλμπουμ σου είχαν πολύ καλή υποδοχή και μοιάζουν αρκετά πετυχημένα. Επί της ευκαιρίας, μου άρεσε πάρα πολύ το "They Are The Shield"! Με ποιους τρόπους είναι διαφορετικό ένα Toby Driver από ένα Kayo Dot άλμπουμ;

Τα τραγούδια στα σόλο άλμπουμ μου είναι αυτά που μπορώ να παίξω με μια κιθάρα και να λειτουργούν ακόμα ως τραγούδια, σε αντίθεση με τα Kayo Dot τραγούδια που χρειάζονται κι άλλα όργανα για να βγάζουν νόημα. Έχω σπάσει αυτόν τον κανόνα κάποιες φορές αλλά είναι σε γενικές γραμμές το σημείο αφετηρίας μου. Επίσης, οι Kayo Dot είναι ΔΥΝΑΤΟΙ ενώ το σόλο υλικό μου έπειτα από το "Madonnawhore" είναι ήσυχο, σχεδόν ambient. Τέλος, το σόλο υλικό μου δεν ταιριάζει με τους μουσικούς που απαρτίζουν τους Kayo Dot. Πρόκειται απλώς για διαφορετικά στυλ.

Τι άλλα project και κυκλοφορίες να περιμένουμε σύντομα;

Αυτήν τη στιγμή ηχογραφώ νέο σόλο υλικό το οποίο μπορεί να κυκλοφορήσω ως singles αντί για ολόκληρο άλμπουμ. Θα το αποφασίσω αυτό αφού ηχογραφηθούν. Δεν είμαι ακόμα σίγουρος γι αυτό το υλικό, ίσως καταλήξει σε κάποιο εξολοκλήρου καινούριο project. Επίσης μαζί με τους Bloodmist, το αυτοσχεδιαστικό μου τρίο, έχουμε νέο άλμπουμ που θα πρέπει να κυκλοφορήσει φέτος. Είναι έτοιμο εδώ και καιρό αλλά δεν έχουμε πλάνο για την κυκλοφορία του.

Έχετε αλλάξει πολλά labels, κάποια από τα οποία είναι πραγματικά σπουδαία. Γιατί συνέβη αυτό; Η Prophecy είναι επίσης μια σημαντική εταιρεία, πως είναι η σχέση σας ως τώρα;

Η Prophecy το πάει μια χαρά ως τώρα! Η απόφαση να σταματήσουμε τη συνεργασία με κάποιο label ήταν διαφορετική κάθε φορά. Κάποιες φορές συνέβη το μικρό μέγεθος ενός label να μην μας βοηθάει να αναπτυχθούμε, άλλες φορές έτυχε το κοινό ενός label να μας τοποθετεί στη λάθος σκηνή και κάποιες άλλες το label απλώς έκλεισε.

Έχετε σχέδια για περιοδείες για το "Blasphemy"; Θα ήταν πολύ ωραία να σας δούμε στην Ευρώπη.

Ελπίζω να περάσουμε κυριολεκτικά τους επόμενους οκτώ μήνες στον δρόμο αλλά όλο αυτό εξαρτάται από το πόσο καλά θα πάει το άλμπουμ. Όπως ανέφερα νωρίτερα στη συνέντευξη, η επιτυχία μιας μπάντας εξαρτάται πολύ από την υποστήριξη που θα πάρει από τη βιομηχανία. Οι promoters και οι διοργανωτές συναυλιών είναι μεγάλο κομμάτι αυτού του πάζλ. Θα πρέπει να μας βοηθήσουν για να είμαστε σε θέση να κάνουμε το οτιδήποτε.

Πρότεινε μας κάτι καλό που βίωσες πρόσφατα - άλμπουμ, βιβλίο, ταινία, οτιδήποτε!

Δεν ξέρω. Μισώ αυτήν την ερώτηση, sorry!

Ευχαριστούμε πολύ για το χρόνο σας και για τη μουσική, ευχόμαστε ότι καλύτερο!

Ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον και την υποστήριξη. Ελπίζω να καταφέρουμε να παίξουμε στην Ελλάδα κάποια στιγμή σύντομα!

Διαβάστε εδώ την κριτική του δίσκου "Blasphemy" από τον Αντώνη Καλαμούτσο.