Karl Sanders: «Υπάρχουν μαθήματα για κάθε συνθέτη στα κομμάτια των Beatles»

Ο ηγέτης των Nile μας μιλάει για τον νέο δίσκο της μπάντας, την έμπνευση από τους ήρωες του, αλλά και τι να (μην) περιμένουμε στο μέλλον από την μπάντα

Από τους Αποστόλη Ζαμπάρα, Παντελή Κουρέλη, 30/10/2019 @ 19:31

Οι Nile ετοιμάζονται να δώσουν σύντομα στην κυκλοφορία τον νέο τους δίσκο, "Vile Nilotic Rites". Στο πλαίσιο της κυκλοφορίας του φρέσκου, ισοπεδωτικού τους πονήματος, το Rocking αναζήτησε μια συνέντευξη μαζί τους. Παρ’ όλο που ο drummer τους Γιώργος Κόλλιας θα ήταν ίσως η προφανής επιλογή από την εταιρία μόνο και μόνο λόγω καταγωγής, τελικά μας δόθηκε η δυνατότητα να μιλήσουμε τηλεφωνικώς, με τον κιθαρίστα και ιθύνοντα νου, Karl Sanders. στην άλλη άκρη του Ατλαντικού!

Από τη συζήτηση μας, ξεχωρίσαμε, μεταξύ πολλών, τον αγνό θαυμασμό του για τους Beatles, τον ενθουσιασμό με τον οποίο μας μίλησε για τα νέα τους τραγούδια και τα μυστικά πίσω από τη σύνθεσή τους, το γεγονός ότι ακόμα και σήμερα αναζητά και ανακαλύπτει νέα μουσική, αλλά και τη σοβαρή πιθανότητα που υπάρχει να τους δούμε στην Ελλάδα το ερχόμενο καλοκαίρι. Ιδού τα όσα είπαμε.

Nile

Γεια σου Karl.

Γεια χαρά. Συγγνώμη για πριν, είχα να βοηθήσω τον κιθαρίστα μας με κάποια θέματα promotion. (έκλεισε και τον πήραμε πίσω λίγα λεπτά αργότερα)

Κανένα πρόβλημα, αυτό έλειπε. Καλημέρα λοιπόν! Αρχικά, συγχαρητήρια για τον νέο σας δίσκο, “Vile Nilotic Rites”. Πέρασαν τέσσερα χρόνια από τον προηγούμενο δίσκο, “What Should Not Be Unearthed” και θα ήθελα να σε ρωτήσω αν έχει αλλάξει η συνθετική διαδικασία σε αυτά τα χρόνια που μεσολάβησαν.

Νομίζω σίγουρα! Αυτός ο δίσκος πιθανότατα να είναι το πιο έντονο αποτέλεσμα συνεργασίας μεταξύ των μελών εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Ο νέος μας κιθαρίστας, Brian, συνεισέφερε με τέσσερα νέα τραγούδια, ο μπασίστας μας συνεισέφερε riffs σε αρκετά τραγούδια, ακόμη και ο ο Γιώργος έγραψε στίχους για ορισμένα τραγούδια. Οπότε μάλλον είναι ο πιο «ομαδικός» μας δίσκος από τις εποχές του “Amongst The Catacombs Of Nephen-Ka”.

Ωραία! Το νέο εξώφυλλο, μου φαντάζει ως ένα «αρνητικό» του εξωφύλλου του προηγούμενου δίσκου. Αυτό, αν όντως ισχύει, έγινε επίτηδες;

Να σου πω την αλήθεια, δεν ξέρω. Όσον αφορά το εξώφυλλο, μιλήσαμε με τον καλλιτέχνη που το έκανε, του δώσαμε τους στίχους και αυτό ήταν το αποτέλεσμα! Είμαι πολύ ικανοποιημένος!

Ναι, είναι πολύ όμορφο το αποτέλεσμα. Τα δύο αυτά εξώφυλλα έγιναν από τον ίδιο καλλιτέχνη;

Ναι, ο ίδιος τα έκανε και τα δύο.

Θα μπορούσες να εξηγήσεις την ιδέα πίσω από τον τίτλο του νέου σας δίσκου;

“Vile Nilotic Rites” λοιπόν. Η ιδέα ήρθε από τη σειρά του ΗΒΟ, “Rome”, μια προ δεκαετίας σειρά!

Τη θυμάμαι.

Αλήθεια; Θυμάσαι αυτόν που διάβαζε τα νέα; Υπήρχε σε όλα τα επεισόδια κάποιος σαν κήρυκας που διάβαζε τα νέα της εποχής. Όταν ο Οκταβιανός ήταν να επιτεθεί στον Μάρκο Αντώνιο, είχε κήρυκα μαζί του και του μιλούσε για τον Μάρκο Αντώνιο, για διάφορες τελετές με ερπετά κλπ. και ανέφερε αυτή την έκφραση. Οπότε, λέω, αν δεν είναι αυτό τίτλος για τραγούδι μας, τότε δεν ξέρω τι είναι! Σκέφτηκα ότι πρέπει οπωσδήποτε να χρησιμοποιήσω αυτή την έκφραση ως τίτλο, αλλιώς κάτι πάει λάθος!.

Θα ήθελα ο ακροατής να κατανοήσει αμέσως πως δεν αστειευόμαστε

Wow! Λοιπόν, το πρώτο τραγούδι που δημοσιεύσατε, το εναρκτήριο, “Long Shadows Of Dread”, κατά ένα τρόπο μου θυμίζει το “Kafir” (σ.σ. επιφώνημα έκπληξης από τον Καρλ). Σε τι αποσκοπούσατε με αυτήν την κίνηση;

Μάλλον στο ίδιο πράγμα που αποσκοπούσε και το “Kafir!” ως εναρκτήριο του “Those Whom the Gods Detest“! Θέλαμε η πρώτη γεύση του κοινού να είναι η ίδια με αυτή όταν θα άκουγε τον νέο δίσκο! Γι’ αυτό και ξεκινάει με ένα “bang!” (εδώ αρχίζει και μιμείται φωνητικά το εναρκτήριο riff). Θα ήθελα λοιπόν ο δίσκος να ξεκινάει άμεσα, σύντομα και εκρηκτικά όπως το κομμάτι αυτό. Θα ήθελα ο ακροατής να κατανοήσει αμέσως πως δεν αστειευόμαστε. Πως ερχόμαστε με όλα μας τα όπλα παρατεταγμένα. Σε αυτήν την εποχή, αν δεν σου αρέσει κάτι με το πρώτο άκουσμα, μπορείς σε 5-10 δευτερόλεπτα να κλικάρεις σε κάτι διαφορετικό. Οπότε θα ήθελα σε αυτό το χρονικό διάστημα ο ακροατής να νιώσει ό,τι αποσκοπούσαμε!

Έχεις τόσο δίκιο! Το δεύτερο τραγούδι που δημοσιεύσατε, ήταν το ομότιτλο. Πέραν αυτού, νιώθω πως ο δίσκος έχει μερικά πιο mid-tempo τραγούδια από ότι συνήθως, τραγούδια όπως αυτό, το “Seven Horns Of War” και “That Which Is Forbidden”. Αποσκοπούσατε σε κάτι τέτοιο;

Για την ακρίβεια επιδιώκαμε να υπάρχει μια ποικιλομορφία στον δίσκο. Να αλλάζουν οι ρυθμοί, να υπάρχουν διαφορετικά metal στοιχεία, μιας και είμαστε μουσικά ικανοί για αρκετά πράγματα. Δε θέλαμε να είναι ένας μονόπλευρος δίσκος, θεωρώ πως σε κάθε τραγούδι υπάρχουν αρκετές διαφορετικές επιρροές. Ειλικρινά πιστεύω πως στο σύνολό του ο δίσκος δεν έχει κάποια επανάληψη, κάθε τραγούδι είναι μουσικά διαφοροποιημένο, έστω και λίγο.

Στο μεσαίο τμήμα του “Seven Horns Of War”, υπάρχουν κάποια στοιχεία από πνευστά, ακόμη και καθαρά φωνητικά. Μου δίνει μια αρκετά κινηματογραφική αύρα, στυλ LOTR soundtrack. Θα ήθελα να σε ρωτήσω, επηρεάζεστε καθόλου από soundtrack μουσικές;

Απολύτως! Θα ήθελα να σκέφτομαι τα τραγούδια μας σαν ταινίες μικρού μήκους. Μου αρέσει να σκέφτομαι υπό ένα κινηματογραφικό πρίσμα τη μουσική, να λέει κάθε τραγούδι μια ιστορία. Αν κλείσεις τα μάτια σου ακούγοντας τον δίσκο μας, θα φανταστείς διάφορες εικόνες. Τα soundtracks ταινιών, είναι επιμέρους κομμάτια που στο σύνολό τους λένε μια ιστορία, υπάρχουν τόσες δυνατότητες μες τη μουσική

Αν βάζεις «αλυσίδες» γύρω από τα τραγούδια, τότε δεν μπορείς να είσαι πραγματικά δημιουργικός

Αν δεν κάνω λάθος, το ομότιτλο και το “The Imperishable Stars Are Sickened” είναι τα μεγαλύτερα σε διάρκεια τραγούδια σας εδώ και πολλά χρόνια. Αυτό προέκυψε φυσικά κατά τη σύνθεση, ή επιχειρήσατε να συνθέσετε κάτι πιο μακροσκελές αυτήν τη φορά;

Εννοείται πως κατά τη σύνθεση αφήνουμε το τραγούδι να μας πάει εκεί που θέλει, τίποτα δεν ήταν προαποφασισμένο. Πιστεύω πως μερικές φορές αν κινείσαι με διάφορα «πρέπει» γύρω από τη σύνθεση, τότε δε γίνεται να ευνοηθεί η δημιουργικότητα. Αν βάζεις «αλυσίδες» γύρω από τα τραγούδια, τότε δεν μπορείς να είσαι πραγματικά δημιουργικός.

Επίσης, μου άρεσαν τα καθαρά φωνητικά στο “The Imperishable Stars Are Sickened”. Πόσο απέχουμε από το να ακούσουμε ένα Nile τραγούδι με ως επί το πλείστον καθαρά φωνητικά;

(γελάει). Δεν ξέρω, δεν έχω γράψει ποτέ μου ένα τέτοιο τραγούδι, αλλά δεν είμαι εξ’ αρχής αντίθετος με κάτι τέτοιο. Αν ποτέ στο μέλλον νιώσουμε πως ένα τραγούδι επιζητεί τέτοια προσέγγιση, τότε θα το δοκιμάσουμε. Είμαστε βέβαια μια death metal μπάντα, οπότε δε νομίζω ποτέ να χρειαστεί κάτι τέτοιο. Όπως σου είπα πριν όμως, οφείλουμε να αφήσουμε το τραγούδι σαν σύνθεση να μας καθοδηγήσει σε αυτό που θέλει, και το εν λόγω τραγούδι, η φωνητική γραμμή, όφειλε να βρίσκεται εκεί, ήταν αυτό που έπρεπε.

Nile

Κατάλαβα. Τώρα όσον αφορά το “That Which Is Forbidden”, ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια του δίσκου, αισθάνομαι πως εντοπίζω κάποιες επιρροές Celtic Frost εκεί. Κάνω λάθος;

Νομίζω πως και εγώ ακούω αρκετούς Celtic Frost εκεί. Ακούω επίσης στοιχεία από το “Altars Of Madness”, μη σου πω πως σε ένα σημείο ακούω μέχρι και στοιχεία από πολύ πρώιμους Metallica στις κιθάρες.

Πρώιμους λέγοντας; Από το ντεμπούτο;

Εννοώ στοιχεία από το “Kill ‘Em All” και το “Ride The Lightning”.

Αντλείς ακόμη επιρροές, 25 χρόνια μετά, από άλλες μπάντες;

Σίγουρα επηρεάζομαι ακόμη από τη μουσική που αγαπώ. Ακόμη και αν παίζω σε μπάντα, ακούω πολύ metal, είμαι φανατικός μεταλλάς. Έτσι είμαι, ειλικρινά.

Μιας και όπως είπες αγαπάς το metal, θεωρώ πως πέραν των classics που ανέφερες, σίγουρα θα θες να ανακαλύπτεις και νέα πράγματα.

Ναι, αναζητώ νέα συγκροτήματα. Κυκλοφόρησε πριν λίγο καιρό αυτός ο δίσκος από τους Vitriol (σ.σ. από Portland, όχι Γερμανία), το “To Bathe From The Throat Of Cowardice”, που πραγματικά απολαμβάνω αυτήν την περίοδο.

Αν υπάρχει κάτι ακόμη που εντόπισα ακούγοντας το promo του νέου δίσκου, είναι μια, νομίζω, διαφοροποίηση στην παραγωγή σε σχέση με προηγούμενες κυκλοφορίες. Νιώθω τα μπάσα πιο έντονα. Υφίσταται τέτοια αλλαγή, ειδικά στον τομέα των τυμπάνων;

Θα έλεγα ναι απολύτως. Δουλέψαμε με τον Mark Lewis, που πραγματοποίησε το mixing και το mastering του δίσκου και σίγουρα αυτήν τη φορά θέλαμε να ακούσουμε περισσότερο το μπάσο και τα τύμπανα. Είμαστε μια metal μπάντα! Μάλιστα, αυτό το μέρος με είχε εκνευρίσει όσον αφορά παλαιότερους δίσκους μας, δεν ήταν το αποτέλεσμα αυτό που ξέραμε πως μπορούσε να είναι. Θέλαμε λοιπόν αυτήν τη φορά να είμαστε σίγουροι πως το αποτέλεσμα δεν θα περιόριζε τους οπαδούς από το να απολαύσουν πραγματικά τη μουσική μας. Θέλω όταν βάζει κάποιος να ακούσει ένα δίσκο, να μπορεί να ακούσει όλα τα συστατικά του.

Για πολλές από τις τεχνικές και τις ιδέες στη σύνθεση, ανέτρεξα στους Beatles!

Παρατήρησα επίσης, πως τα τραγούδια σας αυτήν τη φορά είναι πιο to the point και στοχευμένα, όπως το “Revel In Their Suffering”, όπου τα trademark riffs σας είναι παρόντα, αλλά νιώθω πως δώσατε λιγότερο βάρος στην τεχνική.

Για την ακρίβεια, υπάρχει μια ψευδαίσθηση απλότητας. Αν απομονώσεις μέρη των τραγουδιών, θα δεις πόσο εκνευριστικά περίπλοκα είναι στην πραγματικότητα αρκετά από αυτά. Είχαμε όμως αυτήν τη φορά μια συγκεκριμένη φιλοσοφία. Θέλαμε τα τραγούδια να είναι πιο άμεσα και να συνδεθούν ευθέως με τον ακροατή. Ακόμη και τα πιο περίτεχνα μέρη, θέλαμε να μπορεί ο ακροατής να μπορεί να τα απολαύσει χωρίς να τον αποπροσανατολίζει η τεχνική. Σκεφτήκαμε πολύ τον ακροατή όσον αφορά αυτό το κομμάτι, να μπορεί να τα απολαύσει ο καθένας. Για πολλές από τις τεχνικές και τις ιδέες στη σύνθεση, ανέτρεξα στους Beatles! Οι τύποι ήταν πραγματικοί συνθέτες! Θεωρώ πως υπάρχουν εφαρμόσιμα μαθήματα για κάθε επίδοξο συνθέτη, στα κομμάτια των Beatles. Όλοι θα έπρεπε να μάθουμε από τους ηγέτες. Σε κάθε έκφανση τους, τα τραγούδια των Beatles είναι ευκολοάκουστα.

Επίσης απλός δεν σημαίνει εύκολος!

Σίγουρα. Μερικές φορές το απλό είναι πιο δύσκολο να το πετύχεις από το περίπλοκο. Αυτές τις μέρες υπάρχουν δεκάδες tech-death μπάντες, αλλά παρόλη την τεχνική τους, αυτό δεν είναι το ίδιο με το να μπορείς να απολαύσεις τη μουσική τους.

Θα έπρεπε πιθανώς να μπορεί κανείς να συγχρονιστεί κατά κάποιο τρόπο με τον ακροατή!

Ναι! Ναι! (σ.σ. υπέρ του δέοντος ενθουσιασμένος!) Το έθεσες τόσο σωστά! Αν δεν φτάσει το αποτέλεσμα στα αυτιά του ακροατή σωστά, τότε έχουμε αποτύχει.

Ο δίσκος διαθέτει και ένα μικρό ιντερλούδιο, Νιώθω πως κατά μήκος της δισκογραφίας σας, τα ιντερλούδια σταδιακά απουσιάζουν. Αυτό γίνεται σκόπιμα;

Δεν ξέρω ειλικρινά, απλά γράφουμε τα τραγούδια και ό,τι προκύψει εν τέλει. Είχαμε αρκετά ιντερλούδια τα οποία εν τέλει δεν τα χρησιμοποιήσαμε αφού δεν νιώσαμε πως απαιτούνταν από το κλίμα του δίσκου. Είναι όπως μερικές φορές, πας σε ένα μεγάλο γεύμα με πολύ φαγητό, οπότε μιας και δεν μπορείς να φας τα πάντα, θα ήταν προτιμότερο να υπάρχουν όσα μπορείς πραγματικά να απολαύσεις και να εκτιμήσεις.

Απαιτεί ταλέντο πάντως, να αναγνωρίσεις που να σταματήσεις, να ξέρεις τι να μη βάλεις!

Ναι! (πραγματικά ήταν μες τα επιφωνήματα!). Υπάρχει ένα αρχαίο κινέζικο ρητό, που λέει κάτι του τύπου «είναι προτιμότερο να ξέρεις τι να ΜΗΝ κάνεις!».

Nile

Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να σε ρωτήσω αν υπάρχει περίπτωση να δουλέψεις πάνω σε ένα νέο προσωπικό δίσκο.

Αυτήν την ερώτηση την ακούω εδώ και πολύ καιρό από αρκετούς. Αν το καλοσκεφτείς πάνε δέκα χρόνια από την τελευταία μου προσωπική δουλειά, οπότε νομίζω πως ήρθε η ώρα. Τώρα που τελείωσε ο νέος δίσκος των Nile, έχω την ευκαιρία να δουλέψω πάνω σε κάτι διαφορετικό, πιο προσωπικό.

Ο νέος σας δίσκος, για να επανέλθω, κλείνει με το “We Are Cursed”. Είναι αυτό κάποια δήλωση για το μέλλον της ανθρωπότητας;

Απολύτως. Η ανθρωπότητα, είναι καταδικασμένη, καταραμένη, κατευθυνόμαστε προς τον αφανισμό μας με δική μας ευθύνη. Τώρα, αν το καλοσκεφτείς, μπορείς εύκολα να αναφέρεις γύρω στους 25 τρόπους, με τους οποίους η ανθρωπότητα μπορεί πανεύκολα να αυτοκαταστραφεί εντελώς βλακωδώς.

Ποια είναι τα σχέδια σας στο μέλλον; Περιοδείες για την προώθηση του νέου δίσκου;

Μόλις ολοκληρώσαμε μια ευρωπαική περιοδεία με τους Hate Eternal και τους Vitriol. Σε μερικές εβδομάδες θα περιοδεύσουμε στις ΗΠΑ με τους Terrorizer και ύστερα θα κατευθυνθούμε προς την Ιαπωνία και την Αυστραλία. Σκοπεύουμε εκεί να συμμετάσχουμε σε όσα περισσότερα θερινά φεστιβάλ μπορούμε. Έπειτα, το φθινόπωρο, έχουμε στα σκαριά μια νέα περιοδεία στις ΗΠΑ. Επίσης προσπαθούμε να κανονίσουμε να έρθουμε στην Ελλάδα το προσεχές καλοκαίρι.

Αγαπώ πολύ την Ελλάδα. Είναι μια από τις πιο όμορφες χώρες, δεν χάνω ευκαιρία να σας επισκεφθώ

Αυτά είναι νέα! Για την ακρίβεια αυτή ήταν η επόμενη ερώτηση. Σκοπεύετε να έρθετε ως μέρος ενός φεστιβάλ ή για δικές σας συναυλίες;

Είχαμε μια προσφορά για τρεις εμφανίσεις. Νομίζω ήταν Αθήνα, Θεσσαλονίκη και δεν θυμάμαι την τρίτη πόλη αυτήν τη στιγμή. Ήταν μέσω κάποιου που γνωρίζει ο Γιώργος, οπότε ελπίζω να καταλήξει θετικά το όλο θέμα. Αγαπώ πολύ την Ελλάδα. Είναι μια από τις πιο όμορφες χώρες, δεν χάνω ευκαιρία να σας επισκεφθώ. Ήμουν εκεί για ένα δεκαήμερο για να ηχογραφήσουμε τα τύμπανα με τον Γιώργο, δουλεύαμε βέβαια σαν σκυλιά (σ.σ. “like a mother**cker”)!

Πως είναι η ζωή στις περιοδείες; Έχετε χρόνο ανάμεσα στις συναυλίες για να επισκεφθείτε αξιοθέατα;

Για την ακρίβεια πλέον έχουμε ελεύθερες μέρες πολύ σπάνια. Αλλά ακόμη και έτσι, προσπαθώ να μένω συγκεντρωμένος κατά τη διάρκεια μιας περιοδείας. Όσο δεν ταξιδεύουμε ή δεν είμαστε στη σκηνή, εξασκούμαι στην κιθάρα όσο περισσότερο μπορώ. Θέλω να παραμένω συγκεντρωμένος. Αυτό είναι η δουλειά μου, οφείλω να είμαι επαγγελματίας.

Αναζητείτε νέες περιοχές για εμφανίσεις ή αναζητείτε πάντα «σίγουρες» στάσεις στην περιοδεία;

Θεωρώ πως πάνω στον πλανήτη Γη, υπάρχουν ακόμα πολλές περιοχές να κατακτήσουμε! Έχουμε πολλή δουλειά να κάνουμε.

Κάθε πειραματισμός, οφείλει να γίνεται με σεβασμό στους οπαδούς

Ως γνωστόν, κινείστε γύρω από θεματικές Αιγυπτιακής και Μεσοποτάμιας μυθολογίας. Υπάρχει περίπτωση να επεκταθείτε σε άλλα θέμα και να δούμε κάτι διαφορετικό από τους Nile;

Ξέρεις, οι Nile έχουν παγιωμένο ένα προσωπικό στυλ. Δε θα ήθελα να φύγουμε πολύ μακριά από αυτό που μας χαρακτηρίζει. Θέλω να σεβαστούμε και όχι να διαλύσουμε τις απαιτήσεις των οπαδών μας. Υπάρχουν συγκεκριμένα πράγματα που αναζητούν οι οπαδοί στον ήχο μας. Οπότε κάθε πειραματισμός, οφείλει να γίνεται με σεβασμό στους οπαδούς.

Το στιχουργικό περιεχόμενο του “Call To Destruction” ήταν σαφές και ιδιαίτερο. Τη στιγμή που μιλάμε, στη Συρία, επικρατεί ξανά, μια κόλαση, με την εισβολή της Τουρκίας. Νιώθω πως οι φόβοι για μια αναβίωση του Ισλαμικού Κράτους είναι υπαρκτοί. Πως εκλαμβάνεις αυτήν την κατάσταση;

Το παρακολουθώ στις ειδήσεις. Θεωρώ αυτόν τον φόβο πολύ λογικό και αιτιολογημένο. Δεν μπορώ να υποστηρίξω με τίποτα τέτοιους ανθρώπους, οπότε καταλαβαίνω γιατί αυτό τρομοκρατεί τόσο κόσμο. Δεν νομίζω πως ο ISIS θέλει με κάποιο τρόπο να προωθήσει την ευμάρεια και την ειρήνη στον πλανήτη μας...

Παρακολουθείς τη σύγχρονη death metal σκηνή; Εντοπίζεις καθόλου κλώνους των Nile εκεί έξω;

Όλα όσα έχεις να κάνεις είναι να πληκτρολογήσεις στο youtube τις λέξεις “Egyptian death metal” και θα βρεις καμιά εικοσιπενταριά μπάντες, που δεν καταλαβαίνω τι κάνουν ειλικρινά και δεν ξέρω πως νιώθω για αυτό.

Θα μπορούσες τέλος να μου αναφέρεις τους πέντε αγαπημένους σου δίσκους της δεκαετίας;

Σίγουρα το “Surgical Steel” των Carcass, μια κυκλοφορία που πραγματικά εκτιμώ. Ο δίσκος των Vitriol που σου ανέφερα πριν, εκπληκτική κυκλοφορία πραγματικά, φωτιά! Ακόμη ακούω το “Great Mass" των Septic Flesh! Μου άρεσε πολύ αυτός ο δίσκος. Καλά, από παλιότερα ακούω και το “Virgin Killer” των Scorpions, το οποίο υπεραγαπώ!

Αυτά λοιπόν από μένα, συγχαρητήρια ξανά για τον νέο σας δίσκο. Θα ήθελες να κλείσεις τη συνέντευξη με ένα μήνυμα για τους Έλληνες οπαδούς;

Φίλε, όπως σου είπα, αγαπώ την Ελλάδα. Όλοι μας αγαπάμε ειλικρινά τους οπαδούς μας και το πάθος τους. Κάθε συναυλία μας στην Ελλάδα είναι τρομερή. Μακάρι να επαναληφθεί σύντομα!

Photo credit: Francesco Desmaele

  • SHARE
  • TWEET