Ihsahn: «Οι Emperor έχουν λανθασμένα κατηγορηθεί για ακροδεξιές απόψεις»

O βασιλιάς του extreme prog μας μιλά για μουσική, φιλοσοφία, πολιτική

Από τον Νίκο Καταπίδη, 10/09/2019 @ 13:02

Ένας καλλιτένης που ποτέ δεν συμβιβάστηκε, ακολουθώντας την ουσία και όχι τις ταμπέλες, αψηφώντας όρια και στεγανά του ήχου. Αυτό είναι ο Ihsahn, που μας μίλησε λίγο πριν την πρώτη του εμφάνιση ως σόλο καλλιτέχνης στη χώρα μας. Από τη μουσική ως την πολιτική, η κουβέντα αυτή ξεδίπλωσε τις πτυχές ενός ακομπλεξάριστου δημιουργού αλλά και ενός βαθιά σκεπτόμενου ανθρώπου.

Ihsahn

Γεια σου Ihsahn, πώς είσαι;

Γειά σου Νίκο, είμαι καλά σ' ευχαριστώ, με συγχωρείς για την καθυστέρηση, θα ρίξω το φταίξιμο στους συναδέλφους σου! (γέλια)

Δεν πειράζει, ευτυχώς έχω τον ανεμιστήρα να με χτυπάει οπότε δεν τρώω τη ζέστη που έχει έξω!

Ωχ ναι; Πόσους βαθμούς έχει;

Γύρω στους 35 τώρα που μιλάμε.

Πω πω νιώθω άσχημα για σένα, σίγουρα αυτή δεν είναι θερμοκρασία για έναν Σκανδιναβό! (γέλια)

Πώς είναι η κατάσταση εκεί; Πού σε βρίσκω σήμερα;

Εδώ έχουμε γύρω στους 20 βαθμούς κατα μέσο όρο, έρχομαι στο γραφείο να κάνω λίγη δουλειά, να μιλήσω με τον τύπο και αν είχαμε λίγους βαθμούς παραπάνω μάλλον θα έπαιρνα τα παιδιά να πάμε για μπάνιο.

Ίσως να έχεις την ευκαιρία με αφορμή τη συναυλία της Αθήνας για κάτι τέτοιο!

Ποιος ξέρει, είμαι σίγουρος πως θα τους άρεσε πολύ, αλλά από την εμπειρία μου είναι δύσκολο να συνδυάσεις τη δουλειά με τη διασκέδαση με αυτόν τον τρόπο, μερικές φορές έγινε, αλλά συνήθως είναι τόσα πολλά που συμβαίνουν πριν το show, οπότε μάλλον θα γίνει για διακοπές.

Ας πάμε λοιπόν στα μουσικά σου νέα. Απ' όσο γνωρίζω, δουλεύεις ήδη πάνω στον διάδοχο του "Amr", θα ήθελες να μας πεις μερικές περισσότερες λεπτομέρειες για το τί μπορούμε να περιμένουμε από σένα;

Στην ουσία συνεχίζω από εκεί που έμεινα στο "Amr", αλλά δεν θα είναι ένα άλμπουμ με την παραδοσιακή έννοια. Ακόμη δεν μου επιτρέπεται να πω πολλά γύρω από αυτό. Προς το παρόν ήμουν απασχολημένος με τις εμφανίσεις τόσο με τους Emperor όσο και με τη δική μου μπάντα, ενώ δουλεύω και πάνω στο νέο μου υλικό. Είμαι πολύ ενθουσιασμένος γι' αυτό. Είναι ξανά κάτι καινούργιο για μένα, εξερευνώ τόσο νέα όσο και παλιά μονοπάτια με πολλούς τρόπους, οπότε ανυπομονώ να το μοιραστώ μαζί σας.

Νιώθω σαν να μην έχει περάσει τόσος καιρός από το πολύ ενδιαφέρον και διαφορετικό "Amr", αλλά δουλεύοντας πάνω σε νέο υλικό, πώς το βλέπεις σε σχέση με την υπόλοιπη δισκογραφία σου;

Παρόλο που όντως δεν πέρασε πολύς καιρός, για μένα είναι πολύς αφού το έχω στα αυτιά μου από τότε που το ηχογραφούσα. Είναι πολύς καιρός στον κόσμο μου. Νιώθω ευχαριστημένος για το πώς ταιριάζει στο σύνολο της δουλειάς μου. Κατά κάποιον τρόπο, βλέπω όλους τους δίσκους σαν μικρά βήματα ενός δημιουργικού ταξιδιού. Δεν είμαι σίγουρος πόσο εξοικειωμένος είσαι με τη δουλειά μου, αλλά τα τελευταία τρία άλμπουμ, από το "Das Seelenbrechen" που ήταν ένα πολύ πειραματικό άλμπουμ, στο "Arktis" που ήταν πολύ πιο ευθύ, με πιο τυπικές ενορχηστρώσεις, στο πιο κλειστοφοβικό γεμάτο synth "Amr", μοιάζουν όλα σαν διαφορετικά σενάρια.

Δεδομένου του ότι δουλεύω μόνος μου, δεν υπάρχει πίεση από άλλα μέλη ή κάποιες προσδοκίες, οπότε μπορώ να κάνω ό,τι θέλω στα πλαίσια μέσα στα οποία δουλεύω, ώστε να διοχετεύω τη δημιουργικότητά μου σε μια κατεύθυνση τη φορά. Για να πάω στο "Amr" από το "Arktis", πέταξα τα πιο ορχηστρικά μέρη, και τα αντικατέστησα με περισσότερα αναλογικά synthesizer. Το να αλλάζω τη διαδικασία και το concept με βοηθά να μένω ενθουσιασμένος. Είναι μεγάλο προνόμιο το κάνω αυτό για τόσο καιρό και μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις είναι να τοποθετήσω τον εαυτό μου σε ένα δημιουργικό περιβάλλον και να παραμείνω ενθουσιώδης και ορεξάτος για να φτιάξω τη μουσική. Αν δεν ενθουσιάζει εμένα, δεν μπορώ να περιμένω ενθουσιασμό από όποιον ακούει τη δουλειά μου. Ό,τι δίνεις παίρνεις. Αν πας πίσω στη δισκογραφία μου, από τους Emperor στους Peccatum είναι εύκολο να δεις πως δεν υπήρχε ποτέ η πρόθεση να γίνω σαν τους AC/DC.

Θεωρώ πως ο κόσμος που ελκύεται από αυτήν τη μουσική, την ακραία μουσική, θέλει κάτι αληθινό, που είναι αυθεντικό και έχει ακεραιότητα

Είναι πάντως αξιοθαύμαστο το γεγονός πως προερχόμενος από έναν ομολογουμένος αρκετά «κλειστό» ήχο, τολμάς να παίρνεις διαρκώς ρίσκα στον ήχο σου. Από τα σαξόφωνα του "After", στα synth του "Amr", πάντα δοκιμάζεις κάτι εκτός των συνηθισμένων. Φοβήθηκες ποτέ ότι ρισκάρεις να χάσεις κοινό με αυτούς τους πειραματισμούς;

Άραγε, ήταν όντως ρίσκο; Δεν θέλω να παρερμηνευτώ, είμαι πολύ ευγνώμων που βρίσκομαι σε αυτήν τη θέση, που έχω κοινό που αγοράζει τους δίσκους μου, έρχεται στις συναυλίες και έκανε δυνατή την καριέρα μου, ώστε να μπορώ να βιοπορίζομαι από αυτό και να αφιερώνω χρόνο και πόρους σε αυτό που αγαπώ. Είμαι σίγουρα πολύ ευγνώμων. Για να δώσω κάτι πίσω, και για να το σεβαστώ αυτό, οφείλω να είμαι όσο πιο ειλικρινής γίνεται και θεωρώ πως ο κόσμος που ελκύεται από αυτήν τη μουσική, την ακραία μουσική, θέλει κάτι αληθινό, που είναι αυθεντικό και έχει ακεραιότητα.

Πιστεύω πως αυτό μπορεί να επιτευχθεί με πολλούς τρόπους, για μένα το ζήτημα είναι να παραμείνω ενθουσιώδης και ταυτόχρονα αληθινός με αυτό που κάνω. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο Lemmy και ο David Bowie, που και οι δυο μεγαλούργησαν πάνω κάτω την ίδια χρονική περίοδο. Ο Lemmy ήταν ένα είδωλο γιατί παρέμεινε ο ίδιος σε όλη του την καριέρα. Προφανώς η αξία της μουσικής του είναι αδιαμφισβήτητη, αλλά ταυτόχρονα είχες τον David Bowie που θεωρώ πως ήταν ισάξιο αν όχι μεγαλύτερο σύμβολο της rock. Ήταν σαν χαμαιλέοντας, άλλαζε συνεχώς, αλλά πάντα με την ακεραιότητα του David Bowie. Δεν μπορείς να πεις πως ο ένας ήταν πιο σημαντικός από τον άλλον, και οι δυο τους παρέμειναν πιστοί στον εαυτό τους, δεν συμβιβάστηκαν ποτέ.

Δεν νομίζω πως οι AC/DC κάνουν αυτήν τη μουσική επειδή πρέπει να μείνουν σταθεροί, ενώ θα ήθελαν να γράφουν progressive πράγματα. Απλά εκεί είναι η καρδιά τους. Μεταξύ αυτών των δυο ακραίων παραδειγμάτων, νομίζω πως προτιμώ να επηρεάζομαι από τον David Bowie, γιατί θα ήταν περιοριστικό να ακολουθήσω το παράδειγμα του Lemmy και των AC/DC. Το λέω χωρίς να υποτιμώ καμία επιλογή.

Μερικές φορές έγραψα ολόκληρους δίσκους στο πιάνο

Για μένα οι Radiohead είναι το τέλειο παράδειγμα, είχαν τεράστια επιτυχία με το "OK Computer", το πιθανότατα μεγαλύτερο indie rock άλμπουμ, και η απάντησή τους σε αυτό ήταν το "Kid A" που είναι το άκρως αντίθετο, ηλεκτρονική μουσική αλλά αμιγώς Radiohead. Προσωπικά βρίσκω αυτήν την προσέγγιση τόσο ενδιαφέρουσα. Το πιο ωφέλιμο πράγμα που έχω μάθει κάνοντας όσους δίσκους έχω κάνει, είναι πως μπορώ να εμπιστευτώ τη διαδικασία, ακόμη κι αν αλλάξω τα πάντα σε σχέση με το πώς προσεγγίζω τη μουσική. Μερικές φορές έγραψα ολόκληρους δίσκους στο πιάνο πριν αρχίσω να τους ηχογραφώ με άλλα όργανα. Κάτι τέτοιο. Δεν είναι με την πρόθεση να ακουστώ σαν κάποιον άλλον, απλά θέλω να ακούγομαι σαν εμένα με εντελώς διαφορετικό τρόπο. Η μεγαλύτερη δυσκολία είναι να εμπιστευτείς τη διαδικασία και το οτι αν κάνω κάτι με αυθεντικότητα και το πάθος μου ακέραιο, θα ακούγεται σαν κάτι δικό μου και όχι σαν κακέκτυπο κάποιου άλλου.

Υπήρχε ωστόσο κάποια μουσική που να επιδρά πάνω σου αυτόν τον καιρό, που γράφεις το καινούργιο σου υλικό; Ψάχνεις για ιδέες ή έμπνευση σε άλλους ήχους και καλλιτέχνες;

Ω, δύσκολη ερώτηση, τον τελευταίο καιρό ακούω πολύ το "Gold" από τους ABBA (γέλια). Πριν το "Amr" άκουγα πολύ το "Starboy" από The Weeknd. Επίσης άκουγα Bernard Herrmann και πολύ noise-instrumental, υλικό από τηλεοπτικές σειρές, οπότε μια μείξη πολλών πραγμάτων. Tελευταία ακούω από Bruno Mars ως soundtracks, πολλές φορές ακούω μουσική για το συναισθηματικό αποτύπωμα, αλλά άλλες φορές από περιέργεια για τον ήχο. Ακούω πολύ R'n'B και hip-hop καθαρά για να νιώσω το έντονο μπάσο που σου ταράζει σχεδόν το στομάχι. Είναι συναρπαστικό αυτό, αλλά ακούω και Bernard Herrmann ή Jerry Goldsmith, άλλα πιο πειραματικά πράγματα για να προσθέσω χρώματα και ιδανικά να φανταστώ κάτι καινούριο (γέλια).

Ihsahn

Πόσο παίζει ρόλο και ο πειρασματισμός σου με τα διαφορετικά όργανα σε αυτό; Ήσουν από τους πρώτους που έπαιξαν με οκτάχορδη κιθάρα στο "After", μέχρι και σαξόφωνα ή synth.

Σίγουρα παίζει ρόλο, όταν παίρνεις μια κιθάρα σου γράφει μόνη της τα τραγούδια. Ο τρόπος που δονείται σε κάνει να δοκιμάσεις διαφορετικά πράγματα. Είναι τελείως διαφορετικό να γράφεις ένα κομμάτι σε οκτάχορδη απ' ό,τι σε εξάχορδη κιθάρα, όπως είναι και διαφορετικό να γράφεις στο πιάνο αντί για κιθάρα.

Ποια θα έλεγες ότι είναι η μεγαλύτερη διαφορά όταν παίζεις με οκτάχορδη; Είναι παγίδα ο έξτρα όγκος που σου δίνει;

Για μένα, η μεγαλύτερη αλλαγή είναι πως ενώ με την επτάχορδη μπορείς να παίξεις παρόμοια χωρίς να ακούγεται πολύ μουντός ο ήχος, με την οκτάχορδη πρέπει να προσεγγίσεις τη χαμηλότερη τονικότητα σαν να είναι μπασογραμμή. Επίσης το κούρδισμα, εγώ παίζω συνήθως με στάνταρ κούρδισμα οπότε καταλήγω να γράφω σε F# (φα δίεση) ή G# (σολ δίεση) και ξαφνικά οι άλλες χορδές σε κάνουν να ανακαλύπτεις νέα σχήματα στον ήχο. Αυτό επίσης με έκανε να γυρίσω στα synth αντί για κλασσικό μπάσο, επειδή ένα πεντάχορδο μπάσο δεν μπορείς να το κουρδίσεις χαμηλότερα από F#...

Ναι θα ακούγεται σαν πορδή μετά (γέλια)

(Γέλια) Πράγματι, είναι χαζό τελείως. Είχα κανονικό μπάσο στο "After", το οποίο είναι ωραίο και για πιο ψηλές νότες, αλλά άρχισα να χρησιμοποιώ αναλογικά synth για να γεμίσω τις χαμηλές συχνότητες. Βλέπεις πλέον πολλές μπάντες να παίζουν με όργανα extended range αλλά συνήθως απλά παίζουν ότι θα έπαιζαν και σε μια εξάχορδη. Για μένα δεν ήταν ποτέ το ζήτημα να ακούγομαι πιο σκοτεινός, αλλά να ξεφύγω από τη μυϊκή μνήμη αυτών που ήδη έπαιζα. Παρόλο που έγραψα το "After" από νωρίς με οκτάχορδη επειδή ήταν κάτι νέο και συναρπαστικό, το "Eremita" που ακούγεται όμοιο το έγραψα όλο στο πιάνο. Έκανα τον Tobias τον drummer μου να γράψει όλο το δίσκο απλά με click track και πιάνο (γέλια).

Θα ήταν ωραίο πάντως να βγάλεις αυτά τα demo, σίγουρα πολλοί μεταλλάδες θα τα έχαναν!

(Γέλια)

Αλήθεια, στα πλαίσια του πειραματισμού, έχεις σκεφτεί να γράψεις έναν δίσκο χωρίς καθόλου κιθάρα;

Έχω γράψει διάφορα πράγματα με synthesizer και τον υπολογιστή, αλλά νομίζω πως η κιθάρα είναι ένα τόσο ευέλικτο όργανο με πολλές δυνατότητες. Μέχρι τώρα έχω εξερευνήσει πιο πολύ την παραμορφωμένη πλευρά της κιθαρας. Ερχόμενος από το extreme metal, υπάρχει πολύς λίγος χώρος για εφέ, όταν έχεις τόση ταχύτητα δεν μπορείς να βάλεις delay ή phaser, οπότε θα προτιμούσα να χρησιμοποιήσω την κιθάρα με νέους τρόπους που θα με εμπνεύσουν, από το να την καταργήσω τελείως.

Είναι όπως και με την black metal φωνή μου, δεν τη χρησιμοποιώ συνεχώς, αλλά είναι μια φυσική προέκταση του πώς εκφράζομαι, οπότε με κάποιον τρόπο θα είναι πάντα μέρος της μουσικής μου. Το ίδιο ισχύει και για την κιθάρα, είναι θεμελιώδης τρόπος έκφρασης, σαν μια γλώσσα που θα είναι πάντα μέρος μου. Προτιμώ να έχω την ασφάλεια αυτού του πυρήνα πραγμάτων και να χτίζω πάνω σε αυτά. Ποιος ξέρει, ίσως κάνω κάτι τελείως ηλεκτρονικό, αλλά υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που έχουν ήδη τελειοποιήσει αυτούς τους ήχους. Εξαρτάται, αλλά δεν είχα ποτέ την ιδέα να περιορίσω τον εαυτό μου ώστε να μη χρησιμοποιήσω κιθάρα με κάποιον τρόπο.

Νομίζω πως απλά έχω φτάσει στην ηλικία να μου αρέσει η καλή μουσική, η κακή μουσική, όχι τόσο

Πόσο παρακολουθείς τη metal και δη την progressive metal σκηνή; Οι Leprous για παράδειγμα που είναι από τα πιο «ζεστά» ονόματα στις μέρες μας, ξεκίνησαν ως η προσωπική σου μπάντα και εξελίχθηκαν φοβερά από τότε!

Υπάρχουν φυσικά πράγματα που ακολουθώ και νέο υλικό που ψάχνω ώστε να μείνω ενθουσιώδης. Πολλές φορές είναι προτάσεις άλλων, ή ψάχνω κάτι παλιότερο που μπορεί να μου διέφυγε, αλλά και καινούργια πράγματα που έχουν ενδιαφέρον. Από την άλλη δεν σου κρύβω πως η συνήθεια της ηλεκτρικής κιθάρας κάνει δύσκολο να βρείς κατι πραγματικά φρέσκο. Μου άρεσαν για παράδειγμα οι Αgent Fresco, όπως και οι Sleep Token, μια βρετανική μπάντα. Επίσης ακούω αυτόν τον καιρό μια μπάντα που θα περιοδεύσει με τους Leprous από τη Σουηδία που λέγεται Port Noir. Εννοείται πως ακολουθώ τις κυκλοφορίες φίλων και συναδέλφων επίσης. Στην πραγματικότητα ποτέ δεν με ενδιέφερε τόσο μια συγκεκριμένη σκηνή ώστε να την παρακολουθώ. Νομίζω πως απλά έχω φτάσει στην ηλικία να μου αρέσει η καλή μουσική, η κακή μουσική, όχι τόσο.

Δεν βρίσκω κάποιο όφελος στο να περιοριστώ με μια παλιά μπάντα

Ας περάσουμε λίγο στους Emperor, μιας και πρόσφατα έπαιζες πάλι μαζί τους. Το γεγονός πως έχετε παίξει μαζί ξανά, σας έχει κάνει καθόλου να σκεφτείτε το ενδεχόμενο μιας νέας δισκογραφικής απόπειρας;

Όχι, ούτε καν. Όπως έχω ξαναπεί, από προσωπικής άποψης πιστεύω πως θα χάσουμε όλοι από κάτι τέτοιο, κι αυτό ακούγεται αρνητικό για τους Emperor, αλλά όντας τόσο τυχερός να μπορώ να κάνω αυτό που θέλω χωρίς συμβιβασμό, με την τεχνολογία και τον τρόπο που γράφω, δεν βρίσκω κάποιο όφελος στο να περιοριστώ με μια παλιά μπάντα.

Νομίζω πως υπήρχε ένας λόγος που είχαμε μια πρόοδο από τότε που ξεκινήσαμε μέχρι και τον τελευταίο μας δίσκο, που ήταν και ο πιο προοδευτικός. Τεχνικά μιλώντας, ήταν ο πρώτος μου σόλο δίσκος, αφού τον έγραψα και έκανα την παραγωγή σχεδόν μόνος μου. Έγραψα τα πάντα και τα παρουσίασα στους υπόλοιπους. Δημιουργικά, μπορώ να εξερευνήσω νέα πράγματα και να εκφραστώ ελεύθερα σαν σόλο καλλιτέχνης. Αν μπαίναμε σε μια διαδικασία νέου δίσκου με τους Emperor, τι προσδοκίες θα είχαμε να εκπληρώσουμε; Αυτό εννοώ, δεν μπορούμε να πάμε πίσω και να κάνουμε έναν δίσκο που ο κόσμος περιμένει να ακούσει, κανείς δεν θέλει ένα ψεύτικο black metal δίσκο.

Πώς θα ακουγόταν αν το κάναμε από εδώ που βρισκόμαστε δημιουργικά; Πιθανότητα πολύ κοντά στις σόλο δουλειές μου, τουλάχιστον από πλευράς μου. Ίσως ο Samoth είχε μια άλλη προσέγγιση αλλά αν ακούσεις τα τελευταία του άλμπουμ, δεν είμαι σίγουρος τι αποτέλεσμα θα είχαμε, δε νομίζω ένας τέτοιος δίσκος να ήταν αντάξιος των προσδοκιών.

Το να μην έχεις άλλους συνθέτες σίγουρα σου δίνει μια ελευθερία, ωστόσο δε χρειάζεσαι μια εξωτερική γνώμη κατά διαστήματα; Απ’ όσο γνωρίζω η γυναίκα σου παίζει έναν ρόλο σε αυτό...

Ω ναι, ό,τι κάνω περνά από τη Heidi. Είναι ο πνευματικός μου σύντροφος σε οτιδήποτε δημιουργικό, και έχει τεράστια επίδραση τόσο στη σκέψη μου, όσο και στη λήψη αποφάσεων, τα δημιουργικά concept, τους στίχους. Με καταλαβαίνει πολύ καλά, έχει σκεφτεί πολλούς από τους τίτλους των δίσκων μου, και στο μεγαλύτερο μέρος αναλαμβάνει και την καλλιτεχνική διεύθυνση των δίσκων μου, με πολλές ιδέες. Μου δίνει τη γνώμη της για όλα, οπότε τα έχω όλα σε έναν άνθρωπο. Είμαι πολύ τυχερός που την έχω, και είναι από τους ελάχιστους ανθρώπους που πραγματικά ακούω, είμαι πολύ δύσκολος στη συνεργασία.

Ihsahn

Έχουν προκύψει ποτέ αλλαγές μετά από δική της προτροπή;

Συνέχεια, μερικές φορές έχω σκεφτεί κάτι και πάνω στον ενθουσιασμό μου το ακούω φοβερό στο κεφάλι μου. Όταν το ακούει, μου λέει «είναι σκατά». Προσβάλλομαι και επιχειρηματολογώ ενάντια σε αυτό. Για παράδειγμα είχα γράψει κάποιες φωνητικές μελωδίες που μου άρεσαν πολύ, δεν θυμάμαι αν ήταν για το "Eremita" ή το "After". Μου είπε πως της φαινόταν χάλια, και πρότεινε να το αντικαταστήσω με σαξόφωνο. Δυσκολεύτηκα πολύ, μου είναι τρομερά δύσκολο να αλλάζω γνώμη αλλά τελικά κατάλαβα πως έχει δίκιο και κατέληξε να γίνει ένα από τα αγαπημένα μου σημεία στον δίσκο.

Είναι πάντοτε πολύ ειλικρινής, πολλές φορές σε βάρος μου, αλλά έχει δίκιο γιατί με ξέρει πολύ καλά. Μερικές φορές είναι δύσκολο να δεις κάτι όταν είσαι μέσα σε αυτό. Είσαι υποκειμενικός και δεν μπορείς να δεις τη μεγάλη εικόνα. Οπότε είναι ανεκτίμητο για μένα να την έχω και να είναι τόσο ειλικρινής απέναντί μου. Από την άλλη, όταν έχω ανασφάλεια για κάτι μπορεί να μου πει «εδώ έχεις κάτι καλό», είναι επίσης πολύ ενθαρρυντικό για μένα. Είναι ένα ψήγμα έμπνευσης που με βοηθά να συνεχίσω. Πραγματικά το εννοώ, είναι ανεκτίμητο το γεγονός πως την έχω, και αυτή είναι μόνο η δημιουργική πλευρά (γέλια). Είναι ανεκτίμητη σε όλες τις πτυχές της ζωής μου.

Σίγουρα θα χαρεί πολύ να διαβάσει τόσο καλά λόγια από σένα!

Κοίτα, προσπαθώ να της το λέω κιόλας! (γέλια)

Σημείωση συντάκτη: Σε αυτό το σημείο, ο Ihsahn μου λέει πως έχουμε ήδη ξεπεράσει κατά πολύ το πρόγραμμα, αλλά μπορούμε να συνεχίσουμε αν έχω άλλες ερωτήσεις. Συμφωνήσαμε να μιλήσουμε λίγο ακόμη πριν κλείσουμε.

Οι άνθρωποι επιλέγουν να εμμένουν σε απλοϊκές απαντήσεις

Σε αυτό το σημείο, θα ήθελα να συζητήσουμε για κάτι πιο σοβαρό. Τον τελευταίο καιρό, ο χώρος έχει αναστατωθεί αρκετά, με μερικές μπάντες του χώρου (Deathspell Omega, Mgla) να κατηγορούνται για ακροδεξιές συνδέσεις, και ακόμη και συναυλίες να ακυρώνονται γι' αυτόν τον λόγο. Ήθελα να σε ρωτήσω εάν πιστεύεις πως η μουσική οφείλει να είναι μέσο πολιτικής έκφρασης, και ποιά είναι η δική σου στάση απέναντι σε όλο αυτό που βγαίνει στο φως.

Να σου πω την αλήθεια αυτό που μου λες είναι νέο για μένα, ίσως θα έπρεπε να παρακολουθώ περισσότερο την επικαιρότητα (γέλια). Προσωπικά, δεν είναι πως δεν με ενδιαφέρουν τα πολιτικά, αλλά θεωρώ πως στη Νορβηγία και μάλλον και σε όλο τον πλανήτη η πολιτική συζήτηση είναι πολύ πολωμένη. Οι άνθρωποι επιλέγουν να εμμένουν σε απλοϊκές απαντήσεις σε κάθε πλευρά, και δεν υπάρχει διάθεση πραγματικής συζήτησης προβλημάτων στο επίπεδο που βρίσκονται. Κάθε πλευρά δίνει τις δικές της, απλοϊκές απαντήσεις με ένα πολωτικό και στατικό τρόπο νομίζω. Αυτό αντικατοπτρίζει τα πάντα που δεν μπορεί να είναι η μουσική, για μένα, όλοι οι στίχοι μου που πολλές φορές είναι αρκετά δυνατοί, έχουν ένα ερωτηματικό μέσα τους, έχουν μια θεμελιώδη ανάγκη υπαρξιακής αναζήτησης.

Ίσως η πολιτική να είναι πολύ πιο γήινη και πρακτική, οπότε το να εκφράζω πολιτικές απόψεις μέσα από τη μουσική μου φαίνεται πολύ πολύ αφύσικο. Το νιώθω κάτι πολύ πιο πνευματικό.

Οι Emperor έχουν σχετιστεί και κατηγορηθεί για ακροδεξιές απόψεις, που κανείς μας δεν συμμερίζεται

Σε σχέση με την πόλωση θα συμφωνήσω μαζί σου, και βλέπεις πως στις μέρες μας ο κόσμος βγάζει εύκολα συμπεράσματα και βιάζεται να αρχίσει ένα παιχνίδι κατηγοριών και «ταμπελών».

Ναι, και όπως όλοι στο black metal, οι Emperor έχουν σχετιστεί και κατηγορηθεί για ακροδεξιές απόψεις, που κανείς μας δεν συμμερίζεται. Ωστόσο είναι πολύ πιο εύκολο για τον κόσμο να παρερμηνεύσει κάτι επειδή το black metal αλλά και το metal γενικότερα ήταν πάντα σχετικό με την ατομικότητα, τη δύναμη. Είναι κάτι πολύ δυνατό και από κει προέκυψε και η σκέψη πως είναι κάποιου είδους ακροδεξιά έκφραση. Εγώ έχω ως μεγάλη μου επιρροή τον Nietzsche που έχει συσχετιστεί με τους Ναζί για κάποιον λόγο. Ωστόσο όποιος έχει διαβάσει έστω και λίγο θα συμφωνούσε πως απεχθάνονταν οτιδήποτε σχετικό με τον πειθήνιο στρατιώτη που κάνει ό,τι του πουν, οπότε αυτή η συλλογική συνείδηση μου είναι πολύ ξένη.

Δεν μπορώ να φανταστώ πως υπάρχει κόσμος που μιλά ακόμη για φυλετικές διαφορές και τέτοια πράγματα, μου προκαλεί μεγάλη έκπληξη

Δεν μπορώ να φανταστώ πως υπάρχει κόσμος που μιλά ακόμη για φυλετικές διαφορές και τέτοια πράγματα, μου προκαλεί μεγάλη έκπληξη. Μερικές φορές οι άνθρωποι συγχέουν τη θρησκεία με τη φυλή, και το να κριτικάρεις κάποια στοιχεία μιας θρησκείας ερμηνεύεται ως ρατσισμός, φαντάζομαι καταλαβαίνεις τι εννοώ. Το βρίσκω εντελώς παράλογο. Απ' όσο ξέρω, δεν μπορείς να προσυλητιστείς σε μια φυλή (γέλια). Επειδή νομίζεις πως το να πετάνε κόσμο από τις ταράτσες είναι λάθος, δεν σημαίνει πως είσαι ρατσιστής (γέλια)

Γιατί πιστεύεις πως ο δημόσιος διάλογος έχει ευτελιστεί και απλοποιηθεί σε τέτοιο βαθμό;

Δεν μπορώ να έχω την απάντηση σε αυτό, επειδή η ζωή και ο κόσμος είναι περίπλοκα, το να βρεις μια αλήθεια που ταιριάζει σε όλους είναι αδύνατο, αλλά μπορείς να προσπαθήσεις. Αυτό που με ενοχλεί περισσότερο, είναι πως ο κόσμος δεν παραδέχεται πως τα πράγματα είναι περίπλοκα και προτιμά να απλοποιεί τα πάντα σε γελοίο βαθμό, επιμένοντας στη γνώμη του, χωρίς να παίρνει χρόνο να δει την πολυπλοκότητα. Γενικότερα, νομίζω πως είτε πρόκειται για ακροαριστερές η ακροδεξιές black metal μπάντες, ο καθένας κάνει ό,τι νομίζει, το πιο ηλίθιο για μένα θα ήταν να προσπαθήσω να πω στον κόσμο τι μπορεί να κάνει και τι όχι στο black metal. Σίγουρα εγώ δεν θα επέτρεπα σε κανέναν να μου πει τι μπορώ να κάνω και τι όχι στη δική μου μουσική.

Ας γυρίσουμε πάλι στα μουσικά, και στο γεγονός πως είναι η πρώτη σου επίσκεψη στην Ελλάδα ως σόλο καλλιτέχνης. Μπορούν οι οπαδοί σου στη χώρα μας να περιμένουν ειδική μεταχείρηση μιας και είναι η παρθενική σου εμφάνιση εδώ;

Αυτό που θέλω να εστιάσω είναι να καλύψω όσο περισσότερο μπορώ από το υλικό που έχω. Ελπίζω να έχω στοιχεία τόσο από την ακραία όσο και από την πιο απαλή πλευρά μου, με μια ισορροπία. Πάντα προσπαθώ να πετύχω ισορροπία στα setlist και μιας και είναι η πρώτη φορά που θα παίξω σόλο στην Ελλάδα, ελπίζω να τα καταφέρω.

Σ' ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου Ihsahn και τα λέμε πολύ σύντομα στην Αθήνα.

Ευχαριστώ και πάλι για την υποστήριξη Νίκο, τα λέμε εκεί.

  • SHARE
  • TWEET