Gary Wehrkamp: «Πάντα ήταν cool να παίζεις σε prog μπάντα»

Ο εκ των βασικών συνθετών των Shadow Gallery μας μιλάει για το νέο του project, την πολύπλευρη μουσική προσωπικότητά του και τα μελλοντικά του σχέδια

Από τον Χρήστο Καραδημήτρη, 24/05/2019 @ 17:10

Για όσους μεγαλώσαμε με το progressive metal των '90s, οι Shadow Gallery δεν θεωρούνταν κάποιο underground όνομα, αλλά μια από τις βασικές δυνάμεις του ιδιώματος, παρέα με την (ακόμα ακμαία) Αγία Τριάδα των Dream Theater, Queensryche, Fates Warning και τους Symphony X. Όμως, για μια σειρά από λόγους, αυτή η σπουδαία μπάντα δεν κατάφερε να πάρει την (εμπορική) αναγνώριση που της άξιζε.

Ο εκ των βασικών συνθετών της μπάντας, Gary Wehrkamp, παρά το γεγονός ότι είναι ένας πολυτάλαντος, πολύπλευρος και ιδιαίτερα ενεργός μουσικός, απείχε για μεγάλο διάστημα από τη δισκογραφία, όπου επιστρέφει με το Zonder/Wehrkamp, ένα project που είχε πολλά χρόνια στα σκαριά με τον φίλο του γνωστό drummer Mark Zonder (Fates Warning, Warlord). Με ευκαιρία την κυκλοφορία του πρώτου τους άλμπουμ, "If It's Real", μιλήσαμε με τον φιλικότατο Gary για τη νέα αυτή προσπάθεια, την ισχύουσα κατάσταση των Shadow Gallery και μια σειρά από ενδιαφέροντα θέματα.

Zonder/Wehrkamp

Γεια σου Gary! Είμαι πολύ χαρούμενος που έχω την ευκαιρία να μιλάω μαζί σου.

Γειά σου Χρήστο. Κι εγώ είμαι χαρούμενος που έχουμε την ευκαιρία να τα πούμε για το νέο μου άλμπουμ.

Πάει καιρός από την τελευταία φορά που κυκλοφόρησες νέα μουσική. Πώς νιώθεις που επιστρέφεις με τους project των Zonder/Wehrkamp;

Βασικά, υπάρχει πάντα μουσική εδώ στο στούντιο μου, αλλά το να κυκλοφορεί ο δίσκος μας με τον Mark είναι κάτι το νέο και είμαι ενθουσιασμένος.

Αν δεν κάνω λάθος, παρόλο που γνωρίζεστε πολλά χρόνια, αυτή είναι η πρώτη σας συνεργασία με τον Mark Zonder. Πες μας πώς δημιουργήθηκε αυτό το project και τι προσδοκίες έχετε από αυτό.

Ο Mark κι εγώ έχουμε δουλέψει μαζί σε πάρα πολλά τραγούδια, κάποια από αυτά έχουν κυκλοφορήσει και άλλα είναι ακυκλοφόρητα. Είχαμε πολλές ιδέες, αλλά και ολοκληρωμένα τραγούδια που περιφέρονταν πριν καταλήξουμε προς αυτή την κατεύθυνση.

Ξεκινήσαμε έχοντας αρκετές progressive rock/metal ιδέες και είχαμε αρκετό υλικό για να κυκλοφορήσουμε περισσότερους από έναν δίσκο

Είναι σίγουρο πως η μουσική αυτού του άλμπουμ είναι διαφορετική από ότι κάποιος θα περίμενε, έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού του τις προηγούμενες δουλειές σας με μπάντες όπως οι Shadow Gallery, οι Fates Warning κλπ. Ήταν αυτό το είδος που μουσικής που σας βγήκε ή ήταν εξαρχής σκοπός σας να παίξετε κάτι διαφορετικό με αυτή τη μπάντα;

Αρχικά, ξεκινήσαμε έχοντας αρκετές progressive rock/metal ιδέες. Αφού είχαμε αρκετό υλικό για να κυκλοφορήσουμε περισσότερους από έναν δίσκο, αλλάξαμε τα στυλ μετά από συμβουλή που μας έδωσε κάποιος από μια δισκογραφική εταιρεία ο οποίος αναζητούσε κάτι πιο ατμοσφαιρικό. Ξεκινήσαμε με ένα ή δύο τραγούδια και έπειτα συνεχίσαμε σε αυτή την κατεύθυνση έως όταν είχαμε ένα ολόκληρο άλμπουμ γεμάτο τραγούδια που ταίριαζαν καλά το ένα με το άλλο.

Και πως θα τα περιέγραφες αυτά τα τραγούδια; Τα «απλά, αργά και σκοτεινά» είναι ακριβής περιγραφή; Αλήθεια, ο θρυλικός Jim Pitulski ήταν αυτός που πρότεινε αυτή την κατεύθυνση ή απλά αστειεύεστε στο δελτίο τύπου;

Φαντάζομαι πως είναι μια καλή περιγραφή. Ίσως ως «spacious και συναισθηματικά» επίσης. Όσον αφορά στις σημειώσεις του δελτίου τύπου... Ναι, σχεδόν είχα ξεχάσει ότι το αναφέρουμε αυτό. Και ναι, ήταν ο Jim, τον οποίο γνωρίζουμε κι ο Mark κι εγώ και τον συμπαθούμε και οι δυο πολύ. Είχα μερικά πολύ καλά δείπνα με τον Jim! Μάλλον πρέπει να τον πάρω τηλέφωνο. Αυτός είναι που πρέπει να ευχαριστήσουμε για τη διαφοροποίηση στο στυλ.

Επίσης, έχετε όντως γράψει και μια ντουζίνα τρελά, prog rock τραγούδια ή αστειευόσασταν;

Πολλά, ναι! Μόλις σήμερα το πρωί συζητάγαμε να βάλουμε κάποια από αυτά στην κυκλοφορία ενός 7ινστου.

Καθώς συνέθεσες όλα τα τραγούδια παρέα με τον Mark και παίζεις όλα τα όργανα εκτός από τα drums φυσικά, και έκανες και την παραγωγή του άλμπουμ πες μου μερικά πράγματα για την παραγωγική διαδικασία. Πως δουλέψατε με τον Mark, πόσο χρόνο πήρε κοκ...

Θα έλεγα πως και οι δυο μας γράψαμε τα τραγούδια. Ο Mark ήταν ενεργό μέλος στη διαμόρφωση των τραγουδιών και των συναισθημάτων. Συχνά, μάλιστα, ξεκινάγαμε με τα drums, όπου μου έστελνε με email κάποια μοτίβα. Καθώς τα άκουγα, ενδεχομένως να έκοβα ή να συνδύαζα κάποια μέρη ή απλά να έκανα μια λούπα από ένα μικρό μοτίβο για διάφορα μέτρα. Αυτό στην πραγματικότητα επηρέασε το γράψιμο.

Αν ακούσεις προσεκτικά τα τραγούδια, υπάρχουν πολλά σημεία που τα drums σταματάνε. Σε κάποιες περιπτώσεις αυτό ήταν φυσικά ιδέα του Mark, αλλά στα αρχικά μου demo, αν τα drums τελείωναν, εγώ συνέχιζα να γράφω με τέτοιο τρόπο ώστε να μην χρειάζονται drums για να επεκταθεί η σύνθεση. Έτσι ηχογραφούσα κάποιες ιδέες. Μερικές φορές θα ήταν ολόκληρα τραγούδια κι άλλες απλά μέρη. Τα έστελνα πίσω σε αυτόν και αυτός προσέθετε νέα μέρη για τα drums. Όταν αυτά επιστρέφονταν σε μένα, εγώ προσέθετα ακόμα περισσότερα. Οπότε το χτίσαμε μόνοι μας, λίγο κάθε φορά.

Λέγοντας αυτό, πρέπει να σημειώσω ότι κάθε τραγούδι ξεχωριστά γράφτηκε αρκετά γρήγορα με εξαίρεση τα τελευταία όπου σκοπίμως απέφευγα να γράψω μελωδίες ή να ακούσω οτιδήποτε ώστε να αφήσει κάποιον άλλο να το κάνει. Όταν αυτό συμβεί, απλά ανεβάζεις τα μανίκια και δουλεύεις μέχρι να ολοκληρωθεί η δουλειά.

Zonder/Wehrkamp

Τι προσέφερε ο Rich Mouser στο τελικό αποτέλεσμα, αναλαμβάνοντας το mastering; Και γιατί αποφάσισες να κάνει αυτός μια δουλειά που φαντάζομαι θα μπορούσες να κάνεις εσύ; Οφείλω να σου πω ότι τον θεωρώ έναν από τους σπουδαιότερους παραγωγούς/μηχανικούς ήχου εκεί έξω...

Τον αγαπώ τον Rich! Έχω δουλέψει μαζί του σε ένα συγκεκριμένο εύρος για πολλά χρόνια. Ακούει περισσότερα από ότι ακούνε οι άλλοι και σκέφτεται σε επίπεδα που επεκτείνουν το ηχητικό βάθος. Με έχει εμπνεύσει πάρα πολύ. Ένα πρόσφατο κομπλιμέντο που μου έκαναν είναι όταν κάποιος μου είπε ότι θεωρούσε τη μίξη σε αυτό το άλμπουμ άψογη (αφού εγώ έκανα τη μίξη). Προσέθεσε τις τελικές πινελιές στο mastering και είμαστε ευγνώμονες που τον είχαμε ως μέρος όλου αυτού. Είναι σπουδαίο να τον έχει κανείς και πολύ υπέροχος τύπος επίσης.

Κάθε φορά που ξυπνάς έχεις την επιλογή να ξεκινήσεις ξανά υπό πιο θετικές συνθήκες

Αν είναι κάτι που χαρακτηρίζει το άλμπουμ αυτό είναι ο σκοτεινός και συναισθηματικός χαρακτήρας του και κάποιος μπορεί να το καταλάβει πραγματικά μόνο διαβάζοντας και τους στίχους. Θα μπορούσες να μας πεις λίγο για το θέμα που πραγματεύονται αυτοί;

Βασικά, καλύπτουν την πορεία ενός ατόμου και της αποτυχίας της σχέσης του στη διάρκεια δυο ετών. Ο δίσκος ξεκινάει με το "I Can't Believe" που αναδεικνύει την υπέροχη κατάσταση δυο ανθρώπων που είναι πολύ ερωτευμένοι. Ο πρωταγωνιστής βλέπει το τέλος να έρχεται και ήδη διαβλέπει το δικό του δριμύ τέλος να πλησιάζει. Γενικά, για το άλμπουμ, κατέγραψα μονολεκτικά συναισθήματα που περικλείονται σε κάθε τραγούδι. Δυσπιστία. Άρνηση. Παράνοια. Κατάθλιψη. Θυμός. Αυτολύπηση. Αρνητική Προβολή. Αποδοχή. Ανάκτηση. Ελπίδα.

Είναι το ταξίδι μιας πληγωμένης ψυχής. Μιας που δεν κάνει καλή δουλειά στο να αφήνει πράγματα πίσω - και σίγουρα δεν το κάνει γρήγορα. Υπάρχει ένα ίχνος από φως στο τέλος, το οποίο επισημαίνει πως κάθε φορά που ξυπνάς έχεις την επιλογή να ξεκινήσεις ξανά υπό πιο θετικές συνθήκες. Όσο είσαι ζωντανός, έχεις μια ακόμα ευκαιρία να βρεις μια καλύτερη προοπτική.

Επίσης, φαίνεται πως έχεις γράψει κι ένα μυθιστόρημα που ονομάζεται κι αυτό "If It’s Real". Πώς συνδέεται με τους στίχους του άλμπουμ;

Όντως, υπάρχει. Βουτάει βαθύτερα στις μεγαλύτερες λεπτομέρειες του τι συμβαίνει μεταξύ των δυο χαρακτήρων και παρουσιάζει και τις ιστορίες που έχουν προηγηθεί σε μεγάλο βαθμό. Είναι ακόμα πιο σκοτεινό και έντονο σε σχέση με τον δίσκο.

Διαφοροποιείται από τους στίχους της μουσικής πολύ, αλλά αποδίδει όλη την ένταση με έναν πολύ μεγεθυμένο τρόπο. Είναι το πρώτο μου μυθιστόρημα και είμαι πολύ ενθουσιασμένος που θα κυκλοφορήσει. Ελπίζω πως αυτοί που θα βρουν ενδιαφέροντα το δίσκο θα θέλουν να κάνουν ένα ταξίδι σε όσα έφεραν τους πρωταγωνιστές σε αυτή την κατάσταση και σε όσα δεν λέγονται ανάμεσα στους στίχους.

Το μυθιστόρημα ξεκίνησε ως μια μικρή ιστορία και ως αστείο πριν μερικά χρόνια, απλά για να κάνω κάποιον να γελάσει. Και μετά έγινε αρκετά σοβαρό. Έχει πολλά νοήματα στο τέλος του. Δεν είμαι σίγουρος πως αλλιώς να κατηγοριοποιήσω το στυλ, παρά μόνο ως ένα όμορφο και ρομαντικά τραγικό ταξίδι. Θα προσπαθήσω ώστε να έχει εκδοθεί σε περίπου ένα μήνα. Να έχετε το νου στο website (zwband.com) για υπογεγραμμένα βιβλία σε πολύ καλή τιμή.

Γυρίσατε κι ένα βίντεο για το ομότιτλο τραγούδι του άλμπουμ και είναι αρκετά βαρύ και σκοτεινό. Φαντάζομαι ότι θα έπρεπε να ακολουθεί τους στίχους, αλλά πες μας πως προέκυψε και γιατί ήθελες να είναι τόσο «σκληρό»;

Οφείλω να αποδώσω μεγάλο μέρος στον σκηνοθέτη, τον Paul Dworakivsky. Κάναμε μερικές συναντήσεις αρχικά και συζητήσαμε πράγματα που και οι δυο θέλαμε στο βίντεο και άμεσα συμφωνήσαμε και προχωρήσαμε χωρίς πολλούς συμβιβασμούς. Αυτός πιστά κινηματογράφησε τα όσα είχα φανταστεί και εγώ με τη σειρά μου έκανα όλες τις ιδέες του και στο τέλος αποδείχθηκε μια υπέροχη συνεργασία. Δεν θα μπορούσα να το είχα κάνει χωρίς αυτό. Υπάρχουν κάποιες απαιτητικές σκηνές που περιλαμβάνουν το να ξαπλώνω σε ένα κρύο γκαράζ, μέσα στο χειμώνα, με κεριά γύρω-γύρω, για περίπου 45-60 λεπτά τη φορά. Αυτή η σκηνή χρειάστηκε 5-6 ώρες και το επόμενο πρωί με κάλεσε και με ρώτησε αν θα μπορούσαμε να το ξανακάνουμε το επόμενο βράδυ.

Το να ανέβω στο βουνό για να γυρίσω τις σκηνές που παίζω το σόλο στην κιθάρα, στην άκρη ενός βράχου, ήταν διασκεδαστικό αν και πολύ επικίνδυνο για μένα, καθώς έπρεπε να μετακινούμαι με παπούτσια κουστουμιού που γλίστραγαν, μόλις εκατοστά από το να πέσω και να σκοτωθώ. Ο Paul κι εγώ δεν συμφωνούσαμε απόλυτα στη σκηνή με την αυτοκτονία δια απαγχονισμού, αλλά το ήθελε πολύ να συμπεριληφθεί και συμφώνησα αρκεί να μη δείχνει την ίδια τη σκηνή παρά μόνο να αφήνει να εννοηθεί ότι αυτό συνέβη.

Φτιάχνουμε ένα μικρό ντοκιμαντέρ σχετικά με το τραγούδι και το βίντεο, καθώς έχει προκαλέσει πολύ θετικές αντιδράσεις. Είμαστε ευγνώμονες για αυτό!

Είναι εξίσου σημαντικό η φωνητική μελωδία να είναι το ίδιο μαγική με τη φωνή του τραγουδιστή

Νομίζω πως είναι η πρώτη φορά που αναλαμβάνεις το ρόλο του lead τραγουδιστή σε κάποιο από τα project σου. Πόσο άνετος είσαι με αυτό το ρόλο; Ποιες θα επεσήμανες ως τις βασικές σου επιρροές ως τραγουδιστή;

Πάντα τραγουδούσα, αλλά ναι κυρίως έκανα φωνητικές αρμονίες. Ποτέ δεν σχεδίασα το να είμαι εγώ ο τραγουδιστής στο δίσκο. Μερικά από τα τραγούδια περιλαμβάνουν τα demo φωνητικά που έδινα στους τραγουδιστές για να τα μάθουν. Είχαμε κάποιους χρονικούς περιορισμούς που δεν βοήθησαν στον προγραμματισμό και στο τέλος ο Mark κι εγώ κουραστήκαμε να περιμένουμε τους πάντες να τα καταφέρουν. Το πλάνο προς το τέλος ήταν να τραγουδήσω μόνο σε όσα είχα ηχογραφήσει από νωρίς και να αφήσω χώρο στους υπόλοιπους τραγουδιστές να γράψουν και να ερμηνεύσουν τα δικά τους μέρη, αλλά ούτε αυτό υλοποιήθηκε. Στο τέλος είμαι χαρούμενος που είμαι ο μόνος τραγουδιστής.

Όσον αφορά στις επιρροές, πάντα μου άρεσε η αναπνοή (σ.σ.: breathiness) στη φωνή του David Gilmour. Μου αρέσει κάθε τραγουδιστής που έχει ένα καλό εύρος, ειδικά στα ψηλά. Εν τέλει, είναι εξίσου σημαντικό η μελωδία που τραγουδάει να είναι το ίδιο μαγική με τη φωνή του, οπότε απολαμβάνω πολύ ακόμα και τραγουδιστές όπως ο Billy Joel ή ο Paul McCarntney, λόγω της φοβερής επιλογής σε νότες που έχουν τα τραγούδια τους. Ποιος άλλος; Ο Tommy Shaw των Styx κι ο Robin Zander των Cheap Trick.

Zonder/Wehrkamp

Είναι εντυπωσιακός το πόσο καλός είσαι σε διάφορους τομείς. Αν έπρεπε να επιλέξεις έναν από τους ρόλους σου ως αυτόν που σε καθορίζει/χαρακτηρίζει καλύτερα, ποιος θα ήταν αυτός; Κιθαρίστας; Πληκτράς; Συνθέτης; Παραγωγός; Όλα τα παραπάνω;

Νομίζω πως δεν μπορώ να επιλέξω κάτι ή μάλλον θα έλεγα πως επιλέγω την ποικιλία. Μου αρέσουν όλα. Σήμερα έκανα παραγωγή σε  heavy metal φωνητικά. Χτες το βράδυ σε γυναικεία pop. Αύριο παίζω ως μπασίστας στη Νέα Υόρκη. Το Σάββατο, με μια άλλη μπάντα ως lead κιθαρίστας και τραγουδιστής. Την Κυριακή κάνω τις ετοιμασίες για μια prog rock μπάντα και μετά ηχογραφώ κάποια σόλο στα πλήκτρα που θα είναι σαν Shadow Gallery. Τη Δευτέρα και την Τρίτη έχω ένα εκκλησιαστικό group και στη συνέχεια φωνητικά για ένα βαθιά θρησκευτικό άλμπουμ. Υπάρχει συνεχής αλλαγή και το λατρεύω αυτό.

Τι θα έλεγες που σου αρέσει περισσότερο στο παίξιμο του Mark και ποια ήταν η βασική του συνεισφορά στον χαρακτήρα του άλμπουμ που κανείς άλλος drummer δεν θα μπορούσε να συνεισφέρει;

Η παραγωγικότητά του. Πάντα θεωρούσα πως ταιριάζουμε πολύ μουσικά λόγω του ότι προσεγγίζουμε τα πράγματα με τον ίδιο τρόπο σε πολλές περιπτώσεις. Προτιμάμε να δημιουργούμε κάτι καινούργιο από το να επαναδημιουργούμε κάτι. Ποτέ δεν μας απασχολεί τι σκέφτεται ο κόσμος και σπάνια διαφωνούμε σε κάτι. Δεν λέω ποτέ όχι στις ιδέες που έχει, ακόμα και αν δεν τις πιάνω με τη μια, και το αντίθετο. Θέλαμε να δημιουργήσουμε ένα πραγματικά συνεργατικό άλμπουμ. Παρόλο που είμαι ο παραγωγός του άλμπουμ, δεν έκανα παραγωγή σε πολλά δικά του μέρη. Έγραψε τα drums μόνος του στην Καλιφόρνια. Ήμουν σίγουρος ότι θα τα κατάφερνε.

Σίγουρα θα υπάρξει νέο άλμπουμ από τους Shadow Gallery

Επέτρεψέ μου να πω ότι ακόμα και σήμερα θεωρώ τους Shadow Gallery ως μια από τις πιο υποτιμημένες μπάντας, όχι μόνο στο prog πεδίο, αλλά στη rock/metal μουσική γενικότερα. Έχουν περάσει αρκετά χρόνια πλέον από την κυκλοφορία του "Digital Ghosts" οπότε ποιο είναι το status της μπάντας αυτή τη στιγμή;

Α, απλά θεωρώ ότι είμαστε αργοί και έχουμε πολλούς λόγους για τους οποίους δεν έχουμε κάνει ένα άλμπουμ μαζί. Πάντως, έχω την αίσθηση ότι θα έρθει σύντομα. Ναι, σίγουρα θα υπάρξει κι άλλο άλμπουμ, αλλά πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάποια θέματα πρώτα.

Το prog είναι ένα βασίλειο δημιουργικότητας χωρίς περιορισμούς

Φαίνεται πως υπάρχει μια ανάπτυξη στο prog ιδίωμα στις μέρες μας, ενώ οι Shadow Gallery υπήρξαν ενεργοί σε μια περίοδο που το να λες ότι παίζεις prog δεν ήταν και τόσο cool όσο φαίνεται να είναι στις μέρες μας. Βλέπεις κάποια σημαντική διαφορά στο κομμάτι αυτό; Θεωρείς ότι οι Shadow Gallery θα είχαν περισσότερες πιθανότητες να γίνουν πιο επιτυχημένοι σήμερα ή είναι ακόμα το ίδιο δύσκολο να τα καταφέρει κάποιος παίζοντας αυτού του είδους τη μουσική;

Καλή ερώτηση! Δεν είμαι σίγουρος. Πάντα θεωρούσα ότι ήταν cool το να είσαι σε μια progressive rock μπάντα, ανεξαρτήτως της χρονικής περιόδου ή του τι λένε οι άλλοι. Είναι ένα βασίλειο δημιουργικότητας χωρίς περιορισμούς. Δεν είναι αυτό κομμάτι του νοήματος της ζωής;

Η ιδέα του να βρούμε νέους τρόπους για να μη βγάλουμε πάλι λεφτά δεν μας συγκινεί ιδιαίτερα

Υπάρχει πιθανότητα να δούμε άλμπουμ σαν το "Carved In Stone", το "Tyranny" και το "Legacy" να επανεκδίδονται σε βινύλιο όπως γίνεται με τόσα άλμπουμ στις μέρες μας; Θεωρώ πως θα ήταν υπέροχο. Αλλά, από την άλλη, είναι δύσκολο να βρεθούν αυτά τα άλμπουμ ακόμα και σε CD... Υπάρχει κάποια μπερδεμένη ιστορία πίσω από τα δικαιώματά τους μήπως;

Δεν είναι μπερδεμένο. Μας έχουν προσεγγίσει μερικές εταιρείες για να βγάλουμε βινύλια, αλλά πρέπει να περάσει κι από τις αντίστοιχες δισκογραφικές εταιρείες. Η ιδέα του να βρούμε νέους τρόπους για να μην βγάλουμε πάλι λεφτά δεν μας συγκινεί ιδιαίτερα τη δεδομένη χρονική στιγμή. Αναφέρομαι κυρίως στα παλιότερα άλμπουμ και δεν θα ήθελα να επεκταθώ πέραν τούτου.

Παρακολουθείς καθόλου νέες prog μουσικές ή νέες prog μπάντες; Έχεις εντοπίσει κάτι που ξεχωρίζει;

Στην πραγματικότητα δεν παρακολουθώ. Καθόλου. Είμαι τόσο απασχολημένος με το να ηχογραφώ, να κάνω παραγωγές και να παίζω μουσική με και για άλλους ανθρώπους, όλη μέρα κι όλη νύχτα που πολύ σπάνια βάζω καν να ακούσω μουσική.

Πριν κλείσουμε πες μας για τα πλάνα που έχετε με τους ZW Band για το μέλλον...

Βασικά, φαντάζομαι πως το επόμενο βήμα είναι να δούμε αν θα αρέσει στον κόσμο. Αν τους αρέσει, ο ουρανός είναι το όριο...

Σε ευχαριστώ Gary για τον χρόνο που διέθεσες. Το εκτιμώ πολύ!

Ευχαρίστησή μου.

Διαβάστε εδώ την κριτική του δίσκου "If It's Real" από τον Χρήστο Καραδημήτρη.

  • SHARE
  • TWEET