Δαιμονία Νύμφη: «Στο metal κοινό αρέσει η μουσική που δημιουργεί κόσμους»

Έχοντας ήδη συμπληρώσει μια μεγάλη και εξόχως δημιουργική πορεία, οι Δαιμονία Νύμφη έχουν κάθε δικαίωμα να αισθάνονται ως ένα από τα πιο ιδιαίτερα και μοναδικά ελληνικά συγκροτήματα. Έχοντας ως βάση τους το Λονδίνο, επιστρέφουν για δύο ζωντανές εμφανίσεις σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα ύστερα από δέκα ολόκληρα χρόνια. Η αιθέρια μουσική τους και η θεατρική της αναπαράσταση εγγυώνται δύο μοναδικά show που ξεφεύγουν κατά πολύ από τα συνηθισμένα...

Μιλήσαμε με την Εύη Στεργίου, μίας εκ των δύο βασικών μελών της μπάντας, για τα συναισθήματα της επιστροφής αλλά και για το ευρύτερο καλλιτεχνικό πλαίσιο στο οποίο κινούνται. Στην όμορφη συζήτησή μας, ήταν φανερό ότι η Δαιμονία Νύμφη έχουν μετατραπεί σε ένα πολιτιστικό όχημα που δεν αφορά μόνο το ελληνικό περιβάλλον αλλά ακτινοβολεί το οικουμενικό της μήνυμα.

Με μεγάλη μας χαρά σας καλωσορίζουμε στο Rocking.gr! Αφορμή γι' αυτήν τη συζήτηση στάθηκε κυρίως το γεγονός των δύο επερχόμενων ζωντανών σας εμφανίσεων σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Πώς αισθάνεστε που επιστρέφετε στα πάτρια εδάφη;

Ιδιαίτερα χαρούμενοι και ενθουσιασμένοι. Και φυσικά μοιραζόμαστε αυτόν τον ενθουσιασμό με όλους τους μουσικούς και τους performers της μπάντας, οι περισσότεροι από τους οποίους έρχονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα.

Έχουν περάσει δέκα χρόνια από την προηγούμενη φορά. Γιατί τόσο μεγάλο διάστημα; Υπήρξε έλλειψη ενδιαφέροντος από Έλληνες promoters ή είναι δύσκολο να υποστηριχθεί ζωντανά η παραγωγή σας στην Ελλάδα;

Η αλήθεια είναι ότι όλα αυτά τα χρόνια δεν είχαμε κάποια σοβαρή, υλοποιήσιμη και ρεαλιστική πρόταση για να παίξουμε στην Ελλάδα, αν και θα το θέλαμε. Σημασία έχει ότι τώρα ήρθε αυτή η ώρα και είναι πολύ σημαντική για μας. Ύστερα από όλες αυτές τις εμπειρίες, τις συνεργασίες με μουσικούς, καλλιτέχνες και ηθοποιούς, έχουμε στα χέρια μας ένα νέο έργο που πιστεύουμε ότι αξίζει να το παρουσιάσουμε στη χώρα μας. 

Δεν γίνεται να λειτουργήσουμε πάνω στη σκηνή χωρίς θεατρικότητα

Πολύς κόσμος ίσως δεν γνωρίζει ότι μια συναυλία σας δεν είναι ένα απλό και τυπικό θέαμα. Θέλετε να μας δώσετε λεπτομέρειες για το τί ακριβώς συμβαίνει σε ένα live σας; Έτσι όπως το καταλαβαίνω προσωπικά, αισθάνομαι ότι επιχειρείτε να στήσετε ένα ολοκληρωμένο δρώμενο, με την αρχαία του έννοια.

Από πολύ νωρίς, την εποχή που κάναμε τα πρώτα μας βήματα συναυλιακά, αντιληφθήκαμε ότι δεν γινόταν να λειτουργήσουμε πάνω στη σκηνή χωρίς θεατρικότητα. Έτσι ξεκινήσαμε να φοράμε μάσκες, στην προσπάθειά μας να αυτοπροσδιοριστούμε ως performers και να βρούμε το ρόλο μας. Σιγά σιγά λοιπόν και μέσα από την τριβή μας με το θέατρο, αλλά και με την εμπειρία του διψασμένου θεατή, φτάσαμε στο σημείο να έχουμε επιτέλους βρει τους κατάλληλους συνεργάτες για να δημιουργήσουμε όλοι μαζί τις κατάλληλες συνθήκες πάνω στη σκηνή για να αναδειχθεί η μουσική. Το τί ακριβώς συμβαίνει σε ένα live μας, όμως, δεν θα ήθελα να το αναλύσω, είναι πολύ καλύτερα να αφήσω τους αναγνώστες να επιλέξουν αν θέλουν να το βιώσουν από κοντά.

Η απόφασή μας να φύγουμε ήταν καθαρά και μόνο αποτέλεσμα νεανικού ενθουσιασμού

Έχετε φύγει εδώ και αρκετά χρόνια από την Ελλάδα. Η απόφαση σας αυτή είχε να κάνει καθαρά με τους Δαιμόνια Νύμφη; Πώς είναι γενικώς η εμπειρία του να συνθέτεις αρχαία ελληνική μουσική ζώντας εκτός και πώς το αντιλαμβάνεται το κοινό σας;

Η απόφασή μας να φύγουμε ήταν καθαρά και μόνο αποτέλεσμα νεανικού ενθουσιασμού. Δόθηκαν κάποιες ευκαιρίες, είπαμε το ναι και βρεθήκαμε σε μια άλλη χώρα χωρίς καλά καλά να το έχουμε καταλάβει. Χρειάστηκε όμως αρκετός χρόνος για να προσαρμοστούμε πλήρως στην αλλαγή και να ξαναλειτουργήσουμε σε όλο το φάσμα των δυνατοτήτων μας. Όπως επίσης χρειάστηκαν κάποια χρόνια για να μας μάθει και το βρετανικό κοινό. Γιατί όταν φύγαμε από την Ελλάδα είχαμε ήδη κάποιο κοινό σε χώρες όπως η Γαλλία, η Γερμανία, το Βέλγιο, η Ιταλία, όχι, όμως και στη Μ. Βρετανία. Φαίνεται, τελικά, πως αυτό άλλαξε, αφού πέρυσι επικοινώνησε μαζί μας η British Library, προκειμένου να συμπεριλάβουν τη μουσική μας στη συλλογή τους. Ωστόσο θα ήθελα να εξηγήσω ότι, μολονότι έχουμε ασχοληθεί και με τα σωζόμενα αποσπάσματα αρχαίας ελληνικής μουσικής, η μουσική που συνθέτουμε είναι σύγχρονη και μάλιστα με επιρροές από διάφορα είδη μουσικής. Ως τέτοια, νομίζω, την αντιλαμβάνεται και το κοινό μας.

Είναι δύσκολο το εκάστοτε Υπουργείο να παρακολουθήσει την πορεία μας και να μας υποστηρίξει

Αυτό που κάνετε ως γκρουπ ξεπερνάει κατά πολύ τα όρια της μουσικής, είναι ένα ευρύτερο πολιτιστικό εγχείρημα. Αναρωτιέμαι αν υποστηριχθήκατε ποτέ από το Υπουργείο Πολιτισμού, αν αντιλήφθηκαν ποτέ αυτό που κάνετε. Ξέρω για παράδειγμα τους Γάλλους Kerylos Ensemble που η δική τους προσπάθεια αναβίωσης της αρχαίας μουσικής επιδοτείται από το αντίστοιχο γαλλικό Υπουργείο.

Οι Δαιμονία Νύμφη είναι ένα μουσικό σύνολο που έχει κατά καιρούς ασχοληθεί με πολλά και διαφορετικά projects. Αυτό ίσως μπερδεύει το κοινό που δεν έχει παρακολουθήσει την πορεία μας από την αρχή. Για μία περίοδο, ιδιαίτερα όταν πρωτοπήραμε στα χέρια μας τα αρχαία ελληνικά όργανα, ασχοληθήκαμε αρκετά με τα σωζόμενα αποσπάσματα αρχαίας ελληνικής μουσικής, χωρίς όμως να κυκλοφορήσουμε ποτέ κάποια από τις εκτελέσεις μας. Αυτό το κομμάτι μας ενδιέφερε και μας ενδιαφέρει και ίσως στο μέλλον να επιστρέψουμε σ' αυτό και να ασχοληθούμε εκτενέστερα.

Ένα διαφορετικό project είναι οι αυτοσχεδιασμοί πάνω στα αρχαία ελληνικά όργανα, που ξεκίνησε ο Σπύρος με την κυκλοφορία ενός άλμπουμ το 2005 και με συνεργασίες με vocalists από διάφορες χώρες. Αυτή η δουλειά ξεφεύγει τελείως από τα πλαίσια της αρχαίας ελληνικής μουσικής.

Το άλλο μεγάλο κομμάτι που μας απορρόφησε τα τελευταία χρόνια είναι η μουσική για θέατρο. Συνθέσαμε μουσική για αρχαίες ελληνικές τραγωδίες, αριστοφανική κωμωδία αλλά και το "Μακμπέθ" του Σαίξπηρ.

Με όλα αυτά είναι δύσκολο το εκάστοτε Υπουργείο να παρακολουθήσει την πορεία μας και να μας υποστηρίξει.

Ένα ζωτικό κομμάτι της μουσικής σας είναι τα ιδιοκατασκευασμένα όργανα του κατασκευαστή Νικόλαου Μπρα. Από όσο ξέρω, τα όργανα του είναι ρέπλικες αυθεντικών οργάνων της αρχαιότητας, ποιες είναι όμως οι πηγές του; Είναι τα όργανα αυτά πραγματικά κοντά στα αυθεντικά; Ξέρετε, υπάρχουν και διάφοροι τσαρλατάνοι τα τελευταία χρόνια που ισχυρίζονται ότι φτιάχνουν «αρχαία» όργανα...

Ο Νίκος Μπρας είναι ένας εξαιρετικά πολυδιάσταστος καλλιτέχνης και ασχολείται με τη μελέτη της κατασκευής των αρχαίων ελληνικών οργάνων εδώ και τριάντα περίπου χρόνια. Οι πηγές του είναι τα αρχαία κείμενα που μας δίνουν πολλές πληροφορίες για τα μουσικά όργανα και τον τρόπο που παιζόντουσαν, όπως επίσης και οι αγγειογραφίες. Όλα αυτά τα χρόνια δε σταμάτησε ποτέ να βελτιώνει τον τρόπο κατασκευής των οργάνων και να ανακαλύπτει συνεχώς νέες πτυχές, που εμβαθύνουν ολοένα και περισσότερο στα μυστικά της ανακατασκευής των αρχαίων οργάνων. Είναι πιθανόν εύκολο να φτιάξει ένας καλός τεχνίτης ένα «όργανο» που να μοιάζει με αρχαία λύρα, αλλά είναι πολύ πιο δύσκολο να κατασκευάσει ένα μουσικό όργανο με ποιοτικό ήχο, χωρίς κατασκευαστικά ελαττώματα που να αντέχει στο χρόνο, όπως τα όργανα που κατασκευάζει ο Νίκος Μπρας στο εργαστήρι του.

Θα μου επιτρέψετε μια τεχνική ερώτηση: Πού «καλιμπράρετε» τα όργανα σας; Στη Δυτική Ευρώπη επικράτησαν τα 440Hz, λέγεται όμως ότι στην αρχαιότητα τα όργανα ήταν πολύ χαμηλότερα κι εξέφραζαν άλλη διάθεση...

Κουρδίζουμε τα όργανά μας στα 440Hz γιατί το βρίσκουμε πρακτικό.

Αρκετοί ίσως πιστεύουν ότι είστε περισσότερο μια σκοτεινή μπάντα. Θα λέγατε γενικά ότι είστε εξίσου αφιερωμένοι στον Διθύραμβο και τον Παιάνα, στη διονυσιακή και την απολλώνια μουσική;

Ναι και μάλιστα με αυτήν ακριβώς τη λογική στήνουμε τη δομή των συναυλιών μας. Και νομίζω ότι αυτό είναι αρκετά εμφανές. Η λύρα και γενικά τα έγχορδα πρωταγωνιστούν στο απολλώνιο μέρος, ενώ ο άσκαυλος και τα κρουστά στο διονυσιακό.

Το metal κοινό είναι γενικά ανοιχτόμυαλο και κινείται με ευκολία μακριά από το mainstream

Όταν ξεκινήσατε, σας αγκάλιασε θερμά το metal ακροατήριο. Ισχύει ακόμα και σήμερα; Πώς εξηγείς αυτήν τη σχέση;

Πάντα είχαμε σε ένα βαθμό metal κοινό κι αυτό νομίζω εξηγείται εύκολα. Το metal κοινό είναι γενικά ανοιχτόμυαλο και κινείται με ευκολία μακριά από το mainstream. Και επίσης στο metal κοινό αρέσει η μουσική που δημιουργεί κόσμους.

Τα θέματα που διαπραγματευόμαστε δεν είναι μόνο «ελληνικά», αλλά αφορούν όλους τους ανθρώπους, ανεξαρτήτως φυλής και προέλευσης

Πολλές φορές η αγάπη για την αρχαιότητα παρεξηγείται... Κατηγορηθήκατε ή στιγματιστήκατε ποτέ σε όλα αυτά τα χρόνια εξαιτίας αυτής της αγάπης;

Δεν ξέρω, ίσως ναι, ίσως όχι. Η αλήθεια είναι όμως ότι τα θέματα που διαπραγματευόμαστε δεν είναι μόνο «ελληνικά», αλλά αφορούν όλους τους ανθρώπους, ανεξαρτήτως φυλής και προέλευσης. Για παράδειγμα, το τραγούδι μας "Θρακική Γη" είναι μια μελοποίηση του Ορφικού Ύμνου στη Γη. Αντί να γράψουμε ένα τραγούδι που να μιλάει για τις καταστροφές που προκαλεί ο άνθρωπος στη φύση, για την υπερθέρμανση του πλανήτη, για τη μόλυνση της ατμόσφαιρας, διαλέγουμε να μιλήσουμε για τη Γη μέσα από την ποίηση. Το ίδιο συμβαίνει με τραγούδια που μιλάνε για τον ύπνο, το θάνατο, την αγάπη. Όποιος λοιπόν αντιλαμβάνεται τη μουσική μας και τους συμβολισμούς της, βλέπει σ' αυτήν αυτό που βλέπουμε κι εμείς.

Είναι ιδιαίτερα δημιουργικό κι ενδιαφέρον να δουλεύεις σαν συνθέτης σε ένα πλαίσιο που πρέπει να εξυπηρετήσει και άλλες αισθήσεις εκτός από την ακοή

Την τελευταία δεκαετία έχετε ασχοληθεί με πολλά θεατρικά και κινηματογραφικά project. Είναι αυτός ένας τρόπος να μετασχηματιστεί η μουσική σας σε κάτι ακόμα πιο παγκόσμιο;

Πάντα, σχεδόν από το ξεκίνημά μας, είχαμε προτάσεις τόσο στο χώρο του θεάτρου, όσο και του κινηματογράφου, ίσως γιατί η μουσική μας τείνει να δημιουργεί εικόνες. Τα τελευταία χρόνια μας κέρδισε ιδιαίτερα το θέατρο και είχαμε την τύχη να συνεργαστούμε στο Λονδίνο με το Thetre Lab Company που ίδρυσε η ταλαντούχα σκηνοθέτης Αναστασία Ρεβή. Παρουσιάσαμε σε θέατρα του Λονδίνου την "Ορέστεια", την "Αντιγόνη", τη "Μήδεια", τη "Λυσιστράτη" και στη συνέχεια τον "Μακμπέθ" στο ΚΘΒΕ, πάντα σε σκηνοθεσία της Αναστασίας Ρεβή. Είναι ιδιαίτερα δημιουργικό κι ενδιαφέρον να δουλεύεις σαν συνθέτης σε ένα πλαίσιο που πρέπει να εξυπηρετήσει και άλλες αισθήσεις εκτός από την ακοή.

Ποια είναι τα βραχυπρόθεσμα σχέδια σας; Υπάρχουν πλάνα για νέο full-length άλμπουμ;

Για το 2019 έχουμε αρκετά σχέδια. Αρχικά θα κυκλοφορήσει ένας δίσκος με remixes από δικά μας κομμάτια, πρώτη φορά μάλιστα σε αγγλική εταιρεία. Ένα δεύτερο άλμπουμ που δουλεύουμε εδώ και καιρό παρουσιάζει γυναικείες φωνές από διαφορετικές χώρες του κόσμου (Ιαπωνία, Αγγλία, Ισπανία, Αυστραλία) και βασίζεται σε αυτοσχεδιασμούς πάνω στο κομμάτι "Witches' Lullaby" από το άλμπουμ "Μακμπέθ" που συνθέσαμε για το γνωστό θεατρικό έργο που παρουσιάστηκε στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος. Τέλος, θα κυκλοφορήσει το δεύτερο σόλο άλμπουμ του Σπύρου Γιασαφάκη, με αυτοσχεδιασμούς πάνω σε αρχαία ελληνικά όργανα και σε συνεργασία με μουσικούς από Αμερική, Αγγλία, Σλοβενία, Αυστραλία και Γερμανία.

Θα ήταν υπέροχο να αξιοποιηθείτε στη Σαλαμίνα το 2021! Έχετε κάποια τέτοια σκέψη ή πρόταση;

Προς το παρόν δεν υπάρχει ούτε σκέψη, ούτε και πρόταση.

Η αρχαία ελληνική θρησκεία είναι επίκαιρη για αυτούς που την ακολουθούν

Πριν κλείσουμε, θα ήθελα να σας ρωτήσω για την αρχαία ελληνική θρησκεία. Πιστεύετε ότι η κοσμοθεωρία της είναι επίκαιρη; Το κοινό σας αντιλαμβάνεται τα βαθύτερα νοήματα της ή σας αντιμετωπίζουν σαν μια ακόμα world music μπάντα;

Οι Δαιμονία Νύμφη σαν σχήμα δεν έχουν κάποια σχέση με την αρχαία ελληνική θρησκεία. Ο καθένας από εμάς έχει τη δική του κοσμοθεωρία, ακολουθεί τη θρησκεία που τον εκφράζει, ή πιθανώς και καμία θρησκεία. Συμφωνούμε, όμως, όλοι στο ότι σεβόμαστε την ελεύθερη επιλογή κάθε ανθρώπου να ακολουθεί την πίστη του και προφανώς και η αρχαία ελληνική θρησκεία γι' αυτούς που την ακολουθούν είναι επίκαιρη. Όσο για το αν είμαστε μια world music μπάντα εμένα δεν με ενοχλεί ο χαρακτηρισμός, σε ένα βαθμό εξάλλου ισχύει.

Σας ευχαριστώ θερμά γι' αυτήν τη συζήτηση, εύχομαι να περάσετε υπέροχα στην Ελλάδα και κάθε επιτυχία για το μέλλον!

Ευχαριστούμε πολύ για τη συνέντευξη!