Cult Of Luna: «Δεν γράφουμε τραγούδια, γράφουμε δίσκους»

Συζητήσαμε με τον Johannes Persson για το παρελθόν και το παρόν των Cult Of Luna, τις προκλήσεις του μουσικού κόσμου και τα single

Από τον Αντώνη Μαρίνη, 10/10/2019 @ 13:44

Οι Cult Of Luna είναι ένα από τα σημαντικότερα ονόματα των τελευταίων δύο δεκαετιών στον κόσμο της σκληρής μουσικής. Έχουν καθιερωθεί ως ηγέτες σε ένα ολόκληρο ηχητικό παρακλάδι και αποδεικνύουν με κάθε ευκαιρία το γιατί. Οι στούντιο κυκλοφορίες τους είναι χωρίς υπερβολή κορυφαίες, πέρα από χώρους και ταμπέλες, και οι ζωντανές εμφανίσεις τους είναι τόσο απόκοσμες που πρέπει να τις ζήσεις για να το πιστέψεις. Το γεγονός ότι σε όλη την πορεία τους έχουν διατηρήσει μια απλή, ειλικρινή προσέγγιση, μακριά από εμπορικά τρικ, έχει μόνο θετικά να προσθέσει. Με αφορμή την κυκλοφορία του "A Dawn To Fear", είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε με τον ιθύνων νου του σχήματος για τη δημιουργία του δίσκου, την επέτειο του "Salvation", τη σχέση του με τις δισκογραφικές εταιρίες (spoiler alert: δεν είναι η καλύτερη) και το Roadburn.

Cult Of Luna - Johannes Persson

Πώς καταφέρνετε σε κάθε δίσκο να διατηρείτε τον χαρακτηριστικό Cult Of Luna ήχο και να τον ωθείτε στα όριά του;

Μία χαζή απάντηση είναι ότι δεν έχω ιδέα. [Γέλια] Χαίρομαι που το βλέπεις έτσι, ότι ωθούμε τον ήχο μας στα όριά του. Το μοναδικό που έχει σημασία για μένα, αυτό που προσπαθώ να κάνω όταν γράφω, είναι να κάνω λίγο-πολύ το ίδιο πράγμα αλλά διαφορετικά. Κατά πόσο τελικά το καταφέρνουμε, το αφήνω για τους ακροατές και για ανθρώπους σαν εσένα, για ανάλυση και για σχολιασμό. Εγώ απλά γράφω και προσπαθώ να μην επαναλαμβάνομαι. Είναι δύσκολη ερώτηση, γιατί είμαι τελείως στη μέση. Αυτό που κάνω βασικά είναι να ψάχνω νέες οπτικές, νέους τρόπους για να πετύχω τον ίδιο στόχο. Δεν ξέρω αν απάντησα ακριβώς. [Γέλια]

Νομίζω ότι τα κατάφερες! [Γέλια] Έχω την εντύπωση ότι συγκεκριμένα για το "A Dawn To Fear" αλλάξατε αρκετά την προσέγγισή σας.

Η μεγαλύτερη διαφορά είναι ότι παλιότερα, τουλάχιστον μετά το δεύτερο άλμπουμ, δουλεύαμε με βάση θεματικές και ιστορίες. Πολύ συχνά μιλούσαμε για αυτά, συζητούσαμε με τη μπάντα ακόμα και πριν ξεκινήσουμε να γράφουμε οτιδήποτε. Ήταν κάπως σαν «τι ιστορία θα πούμε αυτή τη φορά» και «ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να την πούμε». Προσπαθούσαμε κάθε πτυχή του δίσκου, από τα ίδια τα τραγούδια, την παραγωγή και τις ενορχηστρώσεις, μέχρι το artwork, τα βίντεο και το γραφικό προφίλ, να έχουν έναν κοινό στόχο: την αφήγηση αυτής της συγκεκριμένης ιστορίας.

Αυτή τη φορά ήθελα να προσπαθήσουμε να γράψουμε κάτι χωρίς να έχουμε έτοιμη την ιστορία. Όσο αφορά το δικό μου κομμάτι, άφησα το υποσυνείδητό μου να αναλάβει. Απλά έκατσα και άρχισα να γράφω σε λευκό χαρτί. Μία πρόταση, δύο προτάσεις, τρεις... Μετά από λίγο καιρό, κατάφερα να κοιτάξω αποστασιοποιημένα τι στο καλό είχε αυτό το χαρτί, ή η οθόνη του υπολογιστή, ή όπου αλλού έγραφα, και προσπάθησα να κάνω μία ανάλυση. Και αφού μάζεψα αρκετά κομμάτια, προσπάθησα να βρω το υλικό που ένωνε τα επιμέρους θέματα. Έπρεπε να αναλύσω την ίδια μου τη σκέψη, κι αυτό ήταν πολύ ενδιαφέρον.

Κάτι αντίστοιχο έγινε και με τη μουσική· απλά έκατσα, άρχισα να γράφω και πήγαινα όπου με έβγαζε. Μετά από λίγο καιρό μαζευτήκαμε με τους υπόλοιπους και συζητήσαμε σχετικά με τα κομμάτια, την ιστορία που λένε αυτά και το τι λένε για εμάς, ως ανθρώπους. Μιλήσαμε πολύ και για το πώς θα συνεχίζαμε, πώς θα το βάζαμε όλο αυτό σε ένα πακέτο κατά κάποιον τρόπο, πώς θα το κάναμε κάτι ενιαίο. Αυτή ήταν μια πραγματικά μεγάλη αλλαγή, η μεγαλύτερη που έχουμε κάνει εδώ και δεκαοχτώ χρόνια, πιθανότατα.

Cult Of Luna

Ο αξιότιμος συνάδελφος που έγραψε την κριτική για τον δίσκο στάθηκε ιδιαίτερα στο "The Fall", το χαρακτήρισε ως μία από τις καλύτερες συνθέσεις της καριέρας σας. Αν έπρεπε να διαλέξεις ένα κομμάτι που αντιπροσωπεύει καλύτερα τους Cult Of Luna του 2019, ποιο θα ήταν αυτό;

Το λατρεύω το συγκεκριμένο, αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν δουλεύει έτσι για μένα. Δεν υπάρχει απλά ένα τραγούδι, δεν υπάρχουν singles σε μας. Όλα αυτά τα τραγούδια έχουν το δικό τους ξεχωριστό groove, θα έλεγα. Κάποια είναι επιθετικά, κάποια όχι και τόσο, όλα τους όμως μας περιγράφουν πολύ καλά, όλα τους είναι κομμάτι μας. Είναι κάπως αδύνατο να ξεχωρίσω ένα. Δεν γράφουμε τραγούδια, γράφουμε δίσκους.

Σε κάτι σχετικό, στο δελτίο τύπου υπήρχε μια αναφορά ότι κάποια στιγμή σκεφτόσασταν να κόψετε κάποιο κομμάτι ή κάτι αντίστοιχο.

Ναι, αυτό ήταν κάτι που είχαμε συζητήσει. Αφού μπήκαμε στο στούντιο και τελειώσαμε τις ηχογραφήσεις, έπρεπε να βάλουμε τα τραγούδια σε μία σειρά, έτσι ώστε να βρούμε τις σωστές δυναμικές στον δίσκο. Και προφανώς στη συγκεκριμένη περίπτωση η διάρκεια (σσ: που ξεπερνάει τα όρια ενός CD/LP) ήταν κάτι που μας προβλημάτισε. Η κουβέντα πήγε στο ποιο κομμάτι θα μπορούσαμε να κόψουμε, και είχαμε ένα-δύο κατά νου, αλλά αν κόβαμε οτιδήποτε το σύνολο δεν θα δούλευε. Οι εναλλαγές θα χαλούσαν ή το κλείσιμο του δίσκου θα ακουγόταν παράξενα. Αν πειράζαμε οτιδήποτε, δεν θα έβγαινε νόημα, οπότε αποφασίσαμε να το αφήσουμε όπως ήταν αρχικά.

Τα πιο ήπια κομμάτια σας, όπως το "We Feel The End", το "Passing Through" ή το "With Her Came The Birds", είναι πολύ ξεχωριστά. Πιστεύεις ότι θα μπορούσατε να δοκιμάσετε κάτι ολοκληρωμένο γύρω από αυτόν τον ήχο;

Θα μπορούσα να φανταστώ κάτι τέτοιο. Όπως έλεγα, το πιο δύσκολο κομμάτι όταν γράφεις μουσική, και ιδιαίτερα για εμάς που το κάνουμε τόσα χρόνια, είναι να επανεφεύρεις τον εαυτό σου. Δεν είναι εύκολο να κάνεις καινούρια πράγματα, αλλά θα μπορούσα σίγουρα να μας σκεφτώ να δοκιμάζουμε κάποια κομμάτια σε αυτό το ύφος. Δεν ξέρω πόσο καλά θα δούλευε βέβαια, γιατί πιστεύω ότι τα συγκεκριμένα κομμάτια δουλεύουν καλύτερα όταν παίζουν σε αντίθεση με τα υπόλοιπα τραγούδια του εκάστοτε άλμπουμ, οπότε δεν ξέρω πώς μπορεί να ακουγόταν κάτι ολοκληρωμένο σε αυτό το στυλ, αλλά χμ, ναι. Δεν θα έλεγα όχι. [Γέλια]

Μου είναι δύσκολο να ταυτιστώ με το άτομο που ήμουν όταν ηχογραφούσαμε το "Salvation"

Πριν λίγο καιρό συνειδητοποίησα ότι το "Salvation" κυκλοφόρησε πριν από δεκαπέντε χρόνια. Ως δημιουργός πώς νιώθεις κοιτώντας πίσω στις παλιότερες δουλειές σας;

Για να είμαι ειλικρινής, έχω πολύ καιρό να ακούσω κάποιον από τους παλιούς μας δίσκους. Θυμάμαι όμως όταν επανακυκλοφορήσαμε το "Salvation" και το "Somewhere Along The Highway" σε βινύλιο, που τα είχα ξανακούσει για να γράψω κάποιες συνοδευτικές σημειώσεις... [Παύση] Μου είναι δύσκολο να ταυτιστώ με το άτομο που ήμουν όταν τα είχαμε ηχογραφήσει. Επίσης, τόσο μουσικά όσο και στιχουργικά, είχα εντυπωσιαστεί κάπως, ξέρεις ότι είχαμε καταφέρει και τα είχαμε φτιάξει. Ήμασταν πολύ νέοι τότε, και πλέον μου φαίνεται σαν να ακούω άλλους ανθρώπους να παίζουν. Είναι πολύ παράξενο, πραγματικά. [Γέλια]

Πίσω στο καινούριο άλμπουμ, τα βίντεο που κυκλοφορήσατε για τα "The Silent Man" και "Lay Your Head To Rest" είναι φανταστικά. Ποιο ρόλο είχες στη δημιουργία τους;

Ο ρόλος μου ήταν από την αρχή μέχρι το τέλος τους. Έγραψα την ιστορία και τα σκηνοθέτησα, και ήταν πολύ ζόρικο, μπορώ να πω. [Γέλια]

Cult Of Luna

Η αλήθεια είναι ότι φαίνεται, μεγάλη παραγωγή, πολλή δουλειά.

Πολλή δουλειά, πράγματι. Οι άνθρωποι που συνεργαζόμαστε μας είπαν ότι χρειαζόμασταν κάποια βίντεο, και αρχικά είπα ότι δεν υπήρχε περίπτωση να το αναλάβω. Τους ζήτησα να μου προτείνουν κάποιους σκηνοθέτες και εγώ απλά θα διάλεγα κάποιον που θα ταίριαζε σε αυτό που θέλαμε να κάνουμε. Μετά από λίγο καιρό απλά είπα "γάμησέ το, θα το κάνω μόνος μου". Δεν γινόταν διαφορετικά. Ανέλαβα να γράψω κάτι που θα στεκόταν ως μια συνολική ιστορία, αλλά το κάθε μέρος, το κάθε τραγούδι θα μπορούσε να λειτουργήσει και αυτόνομα. Ήταν πολύ, πολύ δύσκολο.

Γενικά πιστεύω ότι αν δουλέψεις σκληρά, σε οτιδήποτε, στο τέλος τα πράγματα βρίσκουν το δρόμο τους. Έκατσα πολλά, πολλά βράδια κι έγραψα ένα σωρό σενάρια που κατέληξαν στον κάδο των αχρήστων, αλλά τελικά βρήκα κάτι. Άρχισα να σκέφτομαι σχετικά με τις θεματικές αυτών των κομματιών, και κάπως έτσι βρήκα την άκρη. Από εκεί και πέρα μιλάμε για μια μεγάλη παραγωγή, οπότε είχαμε την ευκαιρία να δουλέψουμε με πολλούς δημιουργικούς ανθρώπους. Είχαμε μια μεγάλη ομάδα που με βοήθησε να υλοποιήσω την ιδέα μου, αλλά συνολικά ήταν δύσκολα.

Το business κομμάτι της μουσικής είναι αφόρητο

Αν δεν κάνω λάθος αυτή ήταν και η πρώτη φορά που συνεργαστήκατε με τη Metal Blade Records.

Ίσως θα έπρεπε να μιλήσεις με κάποιον άλλον για αυτό. [Γέλια] Ειλικρινά δεν ξέρω τίποτα για αυτό, εδώ και χρόνια προσπαθώ να μην μπλέκομαι με τίποτε άλλο πέρα από τη δημιουργική διαδικασία της μπάντας. Οτιδήποτε έχει να κάνει με το business κομμάτι είναι αφόρητο για μένα, οπότε το αφήνω στους υπόλοιπους.

Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι η Metal Blade είναι από τις πρώτες δισκογραφικές που γνώρισα όταν ήμουν ακόμα παιδί, ούτε καν έφηβος. Την πρωτοέμαθα με το "Menace To Society" των Lizzy Borden, το '87 πρέπει να ήταν, και θυμάμαι ότι το όνομα μου είχε φανεί τόοοσο cool, Metal Blade! [Γέλια] Είμαι πραγματικά χαρούμενος που δουλεύουμε μαζί τους, είναι τιμή μας. Η μουσική που έχουν κυκλοφορήσει εδώ και τόσα χρόνια, που ξεκίνησαν με τους Slayer, ή με τους Cannibal Corpse που τους λατρεύω, είναι τόσα πολλά.

Αλλά αν με ρωτήσεις πώς φτάσαμε εδώ, δεν έχω ιδέα, δεν θέλω να ξέρω, δεν με ενδιαφέρει! [Γέλια] Το ζήτημα για μένα είναι να μπορώ να δουλεύω με καλούς ανθρώπους.

Είχαμε τεράστια προβλήματα στη δημιουργία του "Years In A Day"

Τα DVD για το "Years In A Day" και το "Mariner Live" είναι τέλεια, ηχητικά και οπτικά. Πόσο δύσκολο είναι να φτιάξεις ένα live album που, όχι μόνο να ακούγεται, αλλά να δείχνει και τόσο καλό από τεχνική σκοπιά;

Αχ! [Γέλια] Πόνεσα πάρα πολύ (σσ: "That was a fucking pain in the ass") για να κάνω το μοντάζ, και το έκανα όλο μόνος μου...

Το ξέρω, γι' αυτό ρωτάω! [Γέλια]

Πήρε άπειρο χρόνο. Θα είμαι απόλυτα ειλικρινής μαζί σου, είχαμε τεράστια προβλήματα. Είναι η ίδια ιστορία βασικά, δεν ήθελα να τα αναλάβω. Δεν ήθελα με τίποτα! Αλλά βλέποντας τα πρώτα edits είπα "άντε γαμηθείτε, δε βλέπεται, θα το κάνω εγώ". Εκείνοι που είχαν αναλάβει να κάνουν το μοντάζ δεν γνώριζαν τη μουσική μας, δεν μπορούσαν να καταλάβουν πώς να προσαρμόσουν τα πλάνα στη μουσική, οπότε δεν άντεξα και είπα "αφήστε το". Σχετικά με το τεχνικό κομμάτι που ανέφερες, δεν μπορώ να πω πάρα πολλά πράγματα. Απλά πήραμε πάρα πολλές κάμερες, τις στήσαμε σε διαφορετικές γωνίες και προς διαφορετικές κατευθύνσεις, και μετά όλα ήταν στο μοντάζ. Δεν υπάρχει κανένα κόλπο, όλο έχει να κάνει με τη σκληρή δουλειά.

Cult Of Luna

Πριν από μερικά χρόνια είχατε κυκλοφορήσει έναν πολύ ωραίο δίσκο με τους Riwen, αλλά έχω καιρό να ακούσω κάποιο σχετικό νέο. Είναι ακόμα ενεργό το project;

Δεν θα έλεγα ακριβώς ενεργό. Θέλω να πω, παίξαμε ζωντανά πέρσι, αλλά ξέρεις... Δεν είμαστε ενεργοί, αλλά δεν το έχουμε διαλύσει κιόλας. Είναι ένα side project για όλους όσους είναι μπλεγμένοι. Τώρα που το λες, έχουμε μερικά ακυκλοφόρητα τραγούδια. Βασικά ήταν τέσσερα κομμάτια που είχαμε ηχογραφήσει και δεν κατέληξαν στον δίσκο, όχι επειδή δεν ήταν καλά ή κάτι τέτοιο, απλά δεν ταίριαζαν. Ίσως θα έπρεπε να τα κυκλοφορήσουμε κάποια στιγμή. [Γέλια]

Επιβάλλεται να τα κυκλοφορήσετε! [Γέλια] Τις προάλλες ανακοινώθηκε ότι θα είσαι στο ερχόμενο Roadburn, θα εμφανιστείς με την Julie Christmas. Υπάρχει τίποτα σχετικό που θα μπορούσες να αποκαλύψεις;

Nope! [Γέλια] Δεν γνωρίζω απολύτως τίποτα! Ξέρω μόνο κάνα-δυο κομμάτια που θέλει να παίξουμε σίγουρα και πρέπει να τα μάθω, αλλά πέρα από αυτό, τίποτα.

Πιθανότατα την επόμενη ερώτηση την έχεις απαντήσει εκατοντάδες φορές, αλλά δεν μπορώ να μην την κάνω· τι πιθανότητες υπάρχουν δούμε άλλη μια συνεργασία Cult Of Luna και Julie Christmas;

Δεν έχουμε συζητήσει κάτι τέτοιο προς το παρόν. Για εμάς είναι νωρίς ακόμα, με το νέο άλμπουμ και όλα όσα το ακολουθούν. Ακόμα προσπαθούμε να ετοιμάσουμε τα κομμάτια για τις συναυλίες και δεν έχουμε ιδέα τι μπορεί να κάνουμε τον επόμενο χρόνο ή τον μεθεπόμενο. Τίποτα δεν αποκλείεται, τα πάντα μπορούν να συμβούν, αλλά δεν έχουμε κάτι προγραμματισμένο.

Μια τελευταία προφανής ερώτηση πριν κλείσουμε, έχετε κλείσει τα σχέδια για τις περιοδείες; Υπάρχει ενδεχόμενο να σας ξαναδούμε στην Ελλάδα σύντομα;

Απ' όσο γνωρίζω δεν έχουμε κανονίσει κάτι, αλλά την τελευταία φορά με την Julie στην Αθήνα περάσαμε τέλεια, ήταν πραγματικά πολύ ωραία. Νομίζω ότι είχαμε παίξει και encore, πρέπει να είχαμε προσθέσει δύο επιπλέον τραγούδια μετά το "Mariner", που είχαμε να τα παίξουμε πολύ καιρό!

Ναι, ήμουν εκεί και, μεταξύ μας, δεν το περιμέναμε αυτό! [Γέλια]

Ούτε εμείς το περιμέναμε! [Γέλια] Το αποφασίσαμε στο λεωφορείο που πήραμε για να πάμε στο venue από το ξενοδοχείο. Ήταν λίγο τρομακτική η κατάσταση, γιατί με το ζόρι θυμόμασταν τα τραγούδια, αλλά πήγε πολύ καλά. Ελπίζω να σας ξαναδούμε σύντομα!

  • SHARE
  • TWEET