Until Rain: «Αυτό λατρεύω στην prog μουσική. Την ελευθερία»

Ο Λευτέρης Γερμενλής μας μίλησε για το νέο άλμπουμ και τα σχέδια των Until Rain

Από τον Χρήστο Καραδημήτρη, 25/04/2017 @ 13:51

Οι Until Rain αποτελούν ένα από τα πιο δυνατά χαρτιά της εγχώριας σκηνής παρόλο που δεν συνηθίζουν να απολαμβάνουν τη δημοσιότητα που τους αναλογεί. Η τέταρτη δισκογραφική τους δουλειά, τους βρίσκει σε μια κομβική στροφή και με ολοκαίνουργια ηχητική προσέγγιση και ο Λευτέρης Γερμενλής (πλήκτρα) ρίχνει λίγο φως σε όλα όσα μεσολάβησαν και καθόρισαν τον ήχο του "Inure" και σε όσα συμβαίνουν στο στρατόπεδο της μπάντας.

Αρχικά, θα ήθελα να συνοψίσεις όσα έγιναν από την κυκλοφορία του "Anthem To Creation" πριν τέσσερα χρόνια ως την κυκλοφορία του νέου άλμπουμ σε λίγες ημέρες. Λίγο-πολύ άλλαξε όλη η υπόλοιπη μπάντα, πέραν από εσένα και τον Θεόδωρο Αμαξόπουλο, οπότε σίγουρα υπάρχουν πολλά που διαφοροποιήθηκαν.

Η αλήθεια είναι πως γίναν αλλαγές στο line-up, η κάθε μια για διαφορετικό λόγο. Είτε λόγω διαφορετικών απόψεων, είτε γιατί κάποιος δεν μπορούσε να ακολουθήσει την μπάντα πλέον (άλλες προτεραιότητες) κτλ.

Όπως είπες κι εσύ, εγώ κι ο Τέο είμαστε σταθερά από τον πρώτο δίσκο και είμαι σίγουρος ότι θα είμαστε και μαζί μέχρι το τέλος, όπως και ελπίζω να μην γίνουν άλλες αλλαγές στο line-up. Η αλήθεια είναι οτι για πρώτη φορα η μπάντα είναι τόσο δεμένη και όλα είναι τόσο θετικά αναμεσά μας, οπότε έχω καλό προαίσθημα.

Μετά την κυκλοφορία του "Anthem To Creation" και μια ευρωπαϊκή περιοδεία για το promotion του δίσκου ξεκινήσαμε σιγά σιγά να γράφουμε το επόμενο. Λόγω αλλαγών στο line-up και λόγω του ότι ζούμε σε διαφορετικές χώρες (Ελλάδα, Ελβετία, UK, Σουηδία) όλα δυστυχώς παίρνουν παραπάνω χρόνο.

Ταυτόχρονα κάναμε κάποια one of show σε φεστιβάλ (Prog Power EU, Metal Over Malta), στην Αγγλία, Ελβετία και Ελλάδα.

Πέρυσι το καλοκαίρι τελειώσαμε τον δίσκο, αλλά πήρε λίγο χρόνο μέχρι να βρούμε νεα εταιρία και να οργανωθεί όλη η κατάσταση.

Until Rain - Inure

Νομίζω ότι οι αλλαγές είναι εμφανείς και σε μουσικό επίπεδο αν ακούσει κάποιος το "Inure". Υπάρχουν στοιχεία που σας συνδέουν με το παρελθόν, αλλά σε μεγάλο βαθμό το νέο σας άλμπουμ παρουσιάζει μια νέα μουσική προσέγγιση. Η μουσική αλλαγή αυτή θα ερχόταν έτσι κι αλλιώς πιστεύεις ή προέκυψε ως συνέπεια των γενικότερων αλλαγών;

Η αλλαγή θα ερχόταν έτσι κι αλλιώς εφόσον εγώ κι ο Τέο γράφουμε τη μουσική και καθορίζουμε το γενικό concept, αλλά τίποτα απ' ό,τι ακούς σε αυτόν τον δίσκο δεν θα είχε αυτήν την τελική μορφή αν δεν ήταν οι υπόλοιποι. Τα φωνητικά γράφτηκαν για τη φωνή του Cons και ο Matthew έκανε φοβερή δουλειά στα τύμπανα, όπως και ο Linus στο μπάσο και στο γενικότερο του input, μιας και είναι απ' τους πιο έξυπνους / hard working / αφοσιωμένους μουσικούς που έχω γνωρίσει / παίξει ποτέ.

Κανείς μας πια δεν ακολουθεί τη σκηνή που εκπροσωπούν οι Dream Theater και οι Symphony X, αλλά έχουμε υπάρξει τρελά fan-boys στο παρελθόν

Αυτή η αλλαγή στη μουσική κατεύθυνση αντανακλά και την αλλαγή στα μουσικά σας γούστα ή την ψυχολογία σας όσο το δημιουργούσατε; Φερ' ειπείν πλέον είστε πιο πολύ οπαδοί του progressive που εκπροσωπούν οι Opeth και οι Wolverine από το progressive που εκπροσωπούν οι Dream Theater και οι Symphony Χ ή απλά ήταν μια πιο σκοτεινή και δύσκολη περίοδος για εσάς και σας βγήκε έτσι το υλικό;

Σίγουρα κανείς μας πια δεν ακολουθεί τη σκηνή που εκπροσωπούν οι Dream Theater και οι Symphony X, αλλά έχουμε υπάρξει τρελά fan-boys στο παρελθόν. Γενικότερα, μας αρέσει ούτως ή άλλως να γράφουμε σκοτεινή μουσική και αντλούμε επιρροές από πολλά διαφορετικά σχήματα που είναι αρκετά μακριά από τη metal σκηνή. Σίγουρα, όμως, είμαστε fan κάποιων metal σχημάτων. Ηχητικά όμως, όπως το είπες, στέκεται πιο κοντά πλέον σε Opeth παρά σε Dream Theater.

Θα ήθελα να μου πεις λίγο πώς καταλήξατε στα νέα μέλη και κυρίως στον Κωνσταντίνο Μαργαρίτη στα φωνητικά.

Τον Cons τον ξέραμε και εγώ κι ο Teo και η μισή Θεσσαλονίκη αρκετά χρόνια τώρα. Έχει συμμετέχει σε πολλά project και σχήματα κι έτσι μέσω κοινών γνωστών του κάναμε πρόταση να μπει στην μπάντα. Θέλαμε έναν all around τραγουδιστή. Να έχει μελωδική φωνή, αλλά και brutal. Ήταν ακριβώς ό,τι χρειαζόμασταν και ταίριαξε αμέσως. Έχουμε, επίσης, πάρα πολλές κοινές επιρροές, είναι και ο ίδιος εξαιρετικός μουσικός. Δεν μπορώ να φανταστώ καλύτερη επιλογή.

Με τον Matthew γνωριστήκαμε στο Λονδίνο το 2012 και παίξαμε σε διάφορα project μαζί μέχρι που ήρθε η ώρα να αλλάξουμε drummer. Ήταν η πρώτη μου επιλογή και ήταν φοβερή προσθήκη στην μπάντα. Όχι μόνο σαν drummer αλλά σαν ενεργό μέλος με πολύ δημιουργικές ιδέες και τρομερή αφοσίωση στην μπάντα.

Με τον Linus γνωριστήκαμε όταν περιοδεύσαμε παρέα με τους Andromeda το 2013. Γενικά πάθαμε σοκ με το πόσο καλός ήταν κάθε βράδυ στα live και με το πόσο ταιριάξαμε σαν φίλοι.

Τέλος, την Donna τη γνωρίσαμε σε live που κάναμε στην Ελβετία και κρατήσαμε επαφή για καιρό. Σκεφτήκαμε ότι θα ήταν ακριβώς ό,τι χρειαζόμαστε για τα γυναικεία backing vocals στα live, αλλά και εν τέλει στον δίσκο.

Τι διαφορετικό πιστεύεις ότι φέρνει ο Κωνσταντίνος σε σχέση με τον Γιάννη Παπαδόπουλο; Αλήθεια για ποιον λόγο σταμάτησε η συνεργασία μαζί του; Ήταν μουσικές ή άλλες οι διαφορές;

Όπως προ είπα, φέρνει την ποικιλία που χρειαζόμασταν, σε brutal, σε χαμηλά και ψηλά, στη θεατρικότητα, στην αγριάδα και στην ηρεμία. Ο Γιάννης ήταν και είναι ένας εκπληκτικός τραγουδιστής, αλλά η απόφαση ήταν από κοινού. Κύριως για μουσικές διαφορές και γενικότερα διαφορές όσον αφορά στην μπάντα. Σε προσωπικό επίπεδο ήμασταν μια χαρά, απλώς και οι δυο πλευρές θέλαν κάτι διαφορετικό.

Επίσης, μου κάνει εντύπωση που βλέπω ως μόνιμο μέλος την Donna Zed, υπό την έννοια ότι δεν άκουσα και τόσα πολλά γυναικεία φωνητικά στο άλμπουμ που να καθιστούν απαραίτητη την ύπαρξη μιας μόνιμης γυναικείας φωνής. Από την άλλη, οι διπλές φωνητικές γραμμές είναι πάρα πολλές, οπότε φαντάζομαι ότι ζωντανά είναι σημαντικό το να υπάρχει μια δεύτερη φωνή.

Ο σκόπος μας δεν ήταν να έχουμε γυναικεία φωνητικά στον δίσκο. Αλλά σκεφτήκαμε εφόσον θα την έχουμε μαζί μας στα live γιατί να μην τραγουδήσει κάποιες γραμμές και στον δίσκο. Κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων, λοιπόν, ό,τι σκεφτόμασταν ότι μπορεί να ταιριάξει το τραγούδησε. Όντως είναι λίγα και είναι ακριβώς όσα θέλαμε να έχει.

Until Rain

Αν και δηλώνετε Θεσσαλονικείς, εσύ μένεις μόνιμα στο Λονδίνο και έχετε και τον Matthew και τον Linus που είναι από άλλες χώρες. Πόσο δύσκολος είναι ο συντονισμός; Πόσο διαφορετικό είναι να γράφει μια μπάντα με τα μέλη της εξ αποστάσεως; Πώς υπερνικάτε αυτά τα εμπόδια;

Είναι πολύ πολύ μεγάλο το challenge, αλλά αν υπάρχει θέληση και σωστός προγραμματισμός όλα γίνονται. Είμαστε τυχεροί καθώς δουλεύουμε όλοι με τη μουσική full time και έτσι είναι πιο εύκολο να ταξιδεύουμε συχνά. Τα τελευταία δυο χρόνια είχαμε σαν σημείο συνάντησης την Ελβετία. Εκεί προβάραμε και εκεί τελειοποιήσαμε τον καινούργιο δίσκο. Δυστυχώς, όπως προείπα, παίρνει πολύ παραπάνω χρόνο σε κάποια θέματα γι' αυτό και θέλει πολλή υπομονή.

Δεν μπορώ να φανταστώ κάποιον να μπλέκεται μέσα στα πόδια μας καθώς ηχογραφούμε

Αναλάβατε μόνοι σας την παραγωγή και το ηχητικό αποτέλεσμα νομίζω σας δικαιώνει. Μιας και είναι αρκετά «φορτωμένο» ως σύνολο, πόσο σας δυσκόλεψε και γιατί προτιμήσατε να το κάνετε μόνοι σας από το να αποταθείτε σε κάποιον παραγωγό;

Η αλήθεια είναι πως δεν μπορώ να φανταστώ κάποιον να μπλέκεται μέσα στα πόδια μας καθώς ηχογραφούμε. Κάνοντας όλες τις ηχογραφήσεις μόνοι μας έχουμε τον απόλυτο έλεγχο και επίσης δεν έχουμε χρονικούς περιορισμούς, καθώς όλα γίνονται στα home studio μας.

Βέβαια, για άλλη μια φορά το αποτέλεσμα δεν θα είχε αυτόν τον ήχο αν δεν είχε αναλάβει την τελική μίξη και master ο Daniel Cardoso των Anathema (Anneke Van Giersbergen, Head Control System). Η συνεργασία μαζί του ήταν πολύ εύκολη και είμαστε 100% ευχαριστημένοι από το τελικό αποτέλεσμα.

Το συμβόλαιο με τη Sensory πώς προέκυψε; Είναι μια πολύ δυνατή εταιρεία στον progressive χώρο, οπότε είναι ενδιαφέρον πώς προέκυψε η συμφωνία για να κυκλοφορήσει το "Inure" και πώς βλέπεις τη συνεργασία ως τώρα.

Τη Sensory την πλησίασε το management μας στην αναζήτηση νέου label για τον νέο δίσκο και ανάμεσα στις προσφορές που είχαμε ήταν σίγουρα η καλύτερη. Είναι όντως δυνατή εταιρεία και έχουν περάσει οι Haken, οι Riverside οι Leprous κ.α. από εκεί, οπότε είμαστε πάρα πολύ θετικοί για αυτήν τη συνεργασία και μέχρι τώρα όλα κυλούν ρολόι.

Πλέον δεν νομίζω ότι υπάρχουν όρια στον χρόνο, τουλάχιστον όχι όπως τα παλιότερα χρόνια, εφόσον το ραδιόφωνο δεν λειτουργεί όπως παλιά

Στα της μουσικής του άλμπουμ τώρα. Πώς και αποφασίσατε όχι μόνο να δώσετε ως πρώτο δείγμα, αλλά να γυρίσετε και ως βίντεο ένα 9λεπτο τραγούδι σαν το "Because Something Might Happen"; Δεν σκεφτήκατε να δώσετε ένα πιο «προσιτό» δείγμα; Πες μας και δυο λόγια για το βίντεο αν θες...

Πλέον δεν νομίζω ότι υπάρχουν όρια στον χρόνο, τουλάχιστον όχι όπως τα παλιότερα χρόνια, εφόσον το ραδιόφωνο δεν λειτουργεί όπως παλιά και γενικότερα δεν σκεφτήκαμε καθόλου με τη διάρκεια σαν παράγοντα. Επιλέξαμε αυτό το κομμάτι σαν το πιο αντιπροσωπευτικό κομμάτι του τωρινού ήχου της μπάντας. Πρεσβεύει ακριβώς το πού είμαστε και το τι μπορεί να περιμένει κάποιος από το "Inure". Το αστείο είναι ότι έχουμε πιο «προσιτά» κομμάτια στον δίσκο, αλλά εδώ έρχεται και το video clip.

Εφόσον θα ήταν το πρώτο video που κυκλοφορούμε και φαίνονται τα μούτρα μας σκεφτήκαμε να κάνουμε κάτι ίσως λίγο πιο διαφορετικό από το να παίζουμε με τα όργανα μας ένα 4λεπτο κομμάτι και προσπαθήσαμε να κάνουμε πιο πολύ κάτι σαν ταινία μικρού μήκους. Ήταν πολύ διασκεδαστική διαδικασία τα γυρίσματα του clip που έγιναν στο πατρικό μου σπίτι στη Θεσσαλονίκη και είμαστε ευγνώμονες στα άτομα που μας βοήθησαν να το γυρίσουμε.

Ο δίσκος αυτός είναι το προσωπικό μας best of ανάμεσα σε πολλά άλλα κομμάτια

Νομίζω πως το τραγούδι που ξεχωρίζω περισσότερο είναι το "This Fear" το οποίο έχει το ρεφρέν που μου έμεινε περισσότερο στο μυαλό απ' όλα τα άλλα. Επίσης, έχει αυτό το εξαιρετικό, Theaterικό πέρασμα μετά τη μέση. Εσύ έχεις κάποια σύνθεση που ξεχωρίζεις για κάποιον λόγο;

Είναι πολύ δύσκολο, όπως φαντάζεσαι, να διαλέξω ένα. Το κάθε ένα μου αρέσει για κάποιον λόγο, πίστεψε με δεν υπάρχει filler σε αυτόν τον δίσκο. Γράψαμε πολλά πολλά κομμάτια που δεν μπήκαν και δεν θα μπουν. Ο δίσκος αυτός είναι το προσωπικό μας best of ανάμεσα σε πολλά άλλα κομμάτια.

Το κομμάτι που ίσως ξεχώριζα είναι το "Inure" για τον λόγο του ότι δεν ακολουθεί καμία φόρμα, είναι ένα ταξίδι με αρχή, μέση και τέλος.

Το θέμα των στίχων ήταν επίσης και η βασική επιρροή του γενικότερου concept του άλμπουμ αλλά και του video clip που κυκλοφορήσαμε. Η συναισθηματική κακοποίηση που κάποιες φορές μπορεί να αφήσει χειρότερα στίγματα ακόμα και απ' τη σωματική. Μεγάλη κουβέντα, αλλά συνοψίζει τη γενική ιδέα.

Γενικότερα, τα Theaterικά περάσματα που ανέφερα παραπάνω έχουν μειωθεί αισθητά. Μπορώ να θυμηθώ ένα αντίστοιχο ακόμα σίγουρα στο ομώνυμο τραγούδι. Δεν κόλλαγαν με τη γενικότερη αισθητική του άλμπουμ;

Ακριβώς. Μειώθηκαν και τα solo και όλα αυτά τα περάσματα γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο. Το κάναμε αρκετά και το απολαύσαμε στο "Anthem To Creation", αλλά δεν νομίζω ότι είχαμε να πούμε κάτι παραπάνω σε αυτό. Είναι και κάτι που γενικά δεν ψάχνω να ακούσω πια και εγώ ο ίδιος, οπότε δεν βρίσκω ιδιαίτερο λόγο να υπάρχει στη μουσική μας. Ό,τι υπάρχει, υπάρχει γιατί ταίριαξε έτσι και η αλήθεια είναι ότι περνάμε πολύ καλά παίζοντας τα νέα κομμάτια.

Γενικά, ακολουθούμε το core του ήχου μας που είναι σκληρά riff και πολλές μελωδίες.

Φαντάζομαι ήδη τη φάτσα κάποιου που ξέρει την μπάντα και θα ακούσει black metal πέρασμα στον δίσκο!

Επίσης, υπάρχουν αρκετά ακραία φωνητικά εδώ κι εκεί, που γενικά φέρνουν μπάντες όπως οι Opeth ή οι Between The Buried And Me στον νου, αλλά πχ στο ομώνυμο κομμάτι το εν λόγω σημείο είναι ακόμα πιο ακραίο. Γιατί νιώσατε την ανάγκη να προσθέσετε αυτό το στοιχείο στη μουσική σας;

Ήταν ο μόνος τρόπος να ειπωθούν αυτοί οι στίχοι. Φαντάζομαι ήδη τη φάτσα κάποιου που ξέρει την μπάντα και θα ακούσει black metal πέρασμα στον δίσκο! Αλλά ναι, η αλήθεια είναι ότι αυτά τα σημεία δεν είναι πολλά στο άλμπουμ. Το μεγαλύτερο μέρος των φωνητικών είναι καθαρά αλλά τρία-τέσσερα κομμάτια έχουν αυτό το στοιχείο γιατί ακριβώς αυτό «ζητούσαν» οι στίχοι. Αυτό λατρεύω στην prog μουσική. Την ελευθερία.

Όποιος δώσει μερικά συνειδητά ακούσματα θα ανταμειφθεί

Συνολικά, δεν τίθεται θέμα ότι το άλμπουμ είναι ποιοτικότατο σε όλα τα επίπεδα, με αρκετές εξαιρετικές ιδέες, αλλά ταυτόχρονα θα έλεγα πως είναι και σχετικά «δύσκολο» ή φορτωμένο αν θες, κυρίως για κάποιον μη μυημένο στο prog πεδίο. Ήταν μια συνειδητή απόφαση να μην κάνετε κανένα συμβιβασμό σε μουσικό επίπεδο;

Απόλυτα συνειδητή. Ξέρουμε ότι δεν είναι ευκολοχώνεφτο, άλλα είμαι σίγουρος ότι όποιος δώσει μερικά συνειδητά ακούσματα θα ανταμειφθεί. Δεν είναι σίγουρα μουσική για background. Θέλει μια προσπάθεια από την πλευρά του ακροατή αλλά νομίζω οτι στο τέλος αξίζει.

Υπάρχει κάποιο concept πίσω από τους στίχους του άλμπουμ; Υπάρχει μια δεδομένη συνοχή και μια κοινά σκοτεινή ατμόσφαιρα στη μουσική και τους στίχους, αλλά δεν μπόρεσα να διακρίνω κάποια στοιχεία κοινής ιστορίας που να δένει τα τραγούδια. Πες μας περισσότερα για το στιχουργικό κομμάτι...

Δεν υπάρχει concept με την prog έννοια της λέξης (βλέπε "Operation: Mindcrime", "Scenes from A Memory" κτλ). Υπάρχει concept με την έννοια της λέξης concept. Οι θεματολογίες είναι κοινές μεταξύ τους. Η σκοτεινή πλευρά της ψυχής και ό,τι αρρωστημένο κρύβει ο καθένας μέσα του. Η έννοια του να εξοικειώνεται ο άνθρωπος σε κάτι κακό (inure). Ρατσισμός, κακοποίηση (συναισθηματική και σωματική), φόβοι, έλλειψη αυτοπεποίθησης, μοναξιά και άλλα τέτοια «ευχάριστα»...

Until Rain

Έχετε κλεισμένες δυο περιοδείες ήδη, με πολύ ταιριαστά ονόματα στη μουσική σας, τους Wolverine και τους Poem. Πώς προέκυψαν, τι πιστεύεις γι' αυτές τις μπάντες και τι περιμένεις από αυτές τις περιοδείες;

Και με τις δυο αυτές μπάντες έχουμε κοινό management. Έτσι προέκυψε και η συνεργασία. Τους Wolverine τους ακολουθώ από το 2011 που κυκλοφόρησαν το "Communication Lost" με ενδιαφέρον και τους Poem από το 2008 που κυκλοφόρησαν τη δισκάρα "The Great Secret Show". Με τους Poem έχουμε ξαναπαίξει στο παρελθόν και περάσαμε φανταστικά μαζί. Περιμένουμε τα καλύτερα. Είναι τιμή μας να μοιραστούμε τη σκηνή και με τις δυο μπάντες και ίσως λίγο παραπάνω περήφανοι που οι Poem είναι και συμπατριώτες μας!

Η prog μουσική και ο σκληρός ήχος παραμένει ένα δύσκολο άκουσμα οπότε πάντα είναι πιο δύσκολο να πιάσει

Έχει γίνει πιο εύκολο πλέον για μια progressive metal μπάντα να βρει το κοινό της και να περιοδεύει περισσότερο ή είναι ακόμα πολύ δύσκολο; Νομίζω ότι είναι σημαντικό ερώτημα, καθότι όλοι ξέρουμε πλέον πως χρειάζονται όσο το δυνατόν εκτενέστερες περιοδείες για να επιβιώσει ένα συγκρότημα.

Πιστεύω είναι εξίσου δύσκολο. Είναι μέχρι να γίνει το επόμενο βήμα και να αρχίσουν τα γρανάζια να κουνιούνται λίγο πιο γρήγορα. Αλλά όπως ακριβώς είπες, θέλει εκτενείς περιοδείες και να επισκεφτείς έναν τόπο ξανά και ξανά για να κερδίσεις σταθερό fan base. Φυσικά, έχει από μόνο του πολλαπλά challenges, αλλά είναι κάτι που θα προσπαθήσουμε και θα εξαντλήσουμε όσο μπορούμε. Ήδη προσπαθούμε να κανονίσουμε κι άλλες ευρωπαϊκές ημερομηνίες για το τέλος του 2017.

Ταυτόχρονα η prog μουσική και ο σκληρός ήχος παραμένει ένα δύσκολο άκουσμα οπότε πάντα είναι πιο δύσκολο να πιάσει.

Αν οι ίδιοι Έλληνες στηρίξουν παραπάνω τις ελληνικές μπάντες χωρίς τα γνωστά κόμπλεξ τότε θα υπάρξει βελτίωση

Πώς βλέπεις την ανάπτυξη της ελληνικής progressive σκηνής; Προσωπικά, τη βλέπω να μεγαλώνει με αργά, αλλά σταθερά βήματα. Έξω έχει ο κόσμος εικόνα για κάποιες μπάντες; Τι πιστεύεις χρειάζεται ως το επόμενο βήμα για να πάει πιο ψηλά;

Βασικά ζώντας στο Λονδίνο είμαι αρκετά έξω από τα πράγματα, αλλά συμφωνώ πως υπάρχει βελτίωση και επιτέλους παραπάνω μπάντες κάνουν το βήμα να βγουν παραέξω. Δυστυχώς ακόμα δεν υπάρχει μεγάλη εικόνα για την ελληνική σκηνή τουλάχιστον στο UK που ξέρω.

Όλα ξεκινάνε μέσα από την ίδια χώρα. Αν οι ίδιοι Έλληνες στηρίξουν παραπάνω της ελληνικές μπάντες χωρίς τα γνωστά κόμπλεξ τότε θα υπάρξει βελτίωση. Ακόμα βλέπω κάτι μεταλλοπατέρες να σχολιάζουν αρνητικά διάφορες κινήσεις που κάνουν οι μπάντες (που στο εξωτερικό θα ήταν απόλυτα φυσιολογικές) και γενικότερα υπάρχουν δυστυχώς πολλά «κλειστά» μυαλά.

Στην Ευρώπη σε βλέπουν χωρίς κόμπλεξ. Οι εξελίξεις προχωράνε και πρέπει όλοι να προχωράνε με αυτές.

Ποια είναι τα επόμενα σχέδια των Until Rain μετά την ολοκλήρωση των επερχόμενων περιοδειών;

Κι άλλες περιοδείες, κι άλλα live. Όσα παραπάνω μπορέσουμε μέσα στο 2017 και 2018.

Επίσης, ήδη έχουμε τα θεμέλια και το concept για τον επόμενο δίσκο και σίγουρα δεν θα αφήσουμε να περάσουν άλλα τέσσερα χρόνια μέχρι τον επόμενο δίσκο.

Σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου. Κλείσε αυτήν την κουβέντα με όποιον τρόπο θέλεις...

Ευχαριστούμε πάρα πολύ το Rocking.gr για τη συνεχή στήριξη σε κάθε μας κυκλοφορία και πραγματικά ανυπομονώ να ακούσει ο κόσμος τον νέο μας δίσκο και να δούμε όσους παραπάνω γίνεται στο τελευταίο live της περιοδείας μας που είναι στη Θεσσαλονίκη.

Διαβάστε εδώ την κριτική του δίσκου "Inure" απο τον Χρήστο Καραδημήτρη.

  • SHARE
  • TWEET