Συνέντευξη με τους Sonata Arctica: An interview night

10/09/2004 @ 08:58
Οι Sonata Arctica είναι σίγουρα ένα από τα συγκροτήματα που μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα κατάφεραν να κερδίσουν μια μεγάλη μερίδα οπαδών. Ξεκινώντας την πορεία τους το 1996 και έχοντας κυκλοφορήσει 4 μόνο albums, θεωρούνται ήδη από τους κυριότερους εκπρόσωπους του melodic metal. Το βραδάκι της 8ης Σεπτεμβρίου είχαμε την ευκαιρία να συνομιλήσουμε με τον τραγουδιστή και ιθύνοντα νου του συγκροτήματος, Tony Kakko, ο οποίος μας μίλησε για το νέο album της μπάντας, τις επιρροές της αλλά και τους λόγους που δεν έχουν επισκεφτεί ακόμα τη χώρα μας...

Tony, βρίσκεσαι για πρώτη φορά στην Ελλάδα;
Ναι, δεν έτυχε να ξαναέρθω στο παρελθόν.

Χρειάστηκε να μεσολαβήσουν αυτές οι συνεντεύξεις για να επισκεφτείς τη χώρα μας; Εννοώ, δεν ήταν ποτέ η Ελλάδα στα σχέδια της περιοδείας σας;
Μέχρι στιγμής δεν έχει κανονιστεί κάτι, παρόλο που το προσπαθούμε εδώ και αρκετό καιρό. Ελπίζω η σημερινή μου παρουσία στην Ελλάδα και όλο αυτό το promo tour να είναι ένα βήμα πριν την εμφάνιση μας στη χώρα σας. Επίσης αυτό εξαρτάται και από το νέο μας album. Βέβαια ξέρεις ότι αυτό δεν είναι μόνο στο χέρι μας. Θα είχαμε έρθει αμέσως εάν μας είχε γίνει κάποια πρόταση.


Φαντάζομαι να γνωρίζετε ότι είστε ευρέως διαδεδομένοι εδώ στην Ελλάδα.
Ναι, το έχουμε δει, λαμβάνουμε συνεχώς e-mail από fans σας. Χρειαζόμαστε όμως κάποιον promoter για να μας «αναλάβει».

Έχεις δίκιο… Για δώσε μας λίγες πληροφορίες για το νέο σας album.
Φυσικά. Ο τίτλος του είναι “Reckoning Night” και είναι το τέταρτο album μας. Έχουμε έναν νέο πληκτρά, τον Henrik. Το album αυτό είναι ότι πιο ώριμο και «έξυπνο» έχουμε κάνει μέχρι στιγμής και μπορώ να πω ότι είναι διαφορετικό από τις προηγούμενες δουλειές μας.

Διαφορετικό όσον αφορά τη μουσική ή και στιχουργικά;
Μουσικά πιστεύω περισσότερ. Να σου πω την αλήθεια μου είναι σχετικά δύσκολο να σου απαντήσω σχετικά με τους στίχους. Φυσικά και είμαι ωριμότερος και μεγαλύτερος τώρα, οπότε φυσικό είναι να υπάρχουν αλλαγές και στο στιχουργικό τομέα. Πάντως η μουσική είναι περισσότερο progressive και heavy!

Αλήθεια, πως είναι η ατμόσφαιρα μεταξύ του πρώην σας πληκτρά, Mikko, και της μπάντας;
Για να είμαι ειλικρινής έχουμε να μιλήσουμε εδώ και αρκετό καιρό. Τα είπαμε ορισμένες φορές πέρυσι στην πόλη όπου μένει. Πάντως τα πηγαίνουμε πολύ καλά, ξέρεις δεν υπάρχουν καβγάδες και λοιπά από τότε που έφυγε, η αποχώρηση έγινε καθαρά για προσωπικούς του λόγους.

Οπότε να υποθέσουμε ότι δε θα το δούμε σε κάποια μελλοντική σας δουλειά;
Προς το παρόν πιστεύω πως όχι. Και ξέρεις γιατί; Ο Henrik είναι πραγματικά πολύ cool, συν του ότι είναι άριστος πληκτράς, εκτιμώ πάρα πολύ τη συνεισφορά του.

Σκέφτηκες ποτέ να αναλάβεις μόνος σου τα μέρη των πλήκτρων;
Χμ, το έκανα ήδη στο “Ecliptica” και εν μέρει στο “Silence”. Ο Mikko βλέπεις ήταν μακριά από την πόλη όπου μέναμε οι υπόλοιποι, οπότε ορισμένα έπρεπε να τα αναλάβω εγώ, βέβαια τα πιο τεχνικά μέρη τα αναλάμβανε ο Mikko. Η δημιουργικότητα του βοήθησε πολύ στα album μας. Στο “Winterheart Guild” όμως, και όταν ο Mikko αποχώρησε από το συγκρότημα, σκέφτηκα «δεν είμαι ένας solo πληκτράς, πρέπει κάποιος άλλος να αναλάβει τα solos κι εγώ απλά να συμπληρώνω». Το θετικό είναι ότι είμαι ευχαριστημένος γενικά με τη δουλειά του Henrik, «he rocks!».

Tony, είναι γνωστό ότι τα περισσότερα, εάν όχι όλα, τα κομμάτια τα γράφεις εσύ. Αυτό γίνεται λόγω του ότι τα υπόλοιπα μέλη δεν έχουν ιδέες ή η εμπειρία τους σε αυτό τον τομέα δεν είναι αρκετή;
Χμ, τι να σου πω τώρα. Πάρε για παράδειγμα τον drummer μας, τον Tommy. Δεν υπάρχει κανένας λόγος ή κάποια ανάγκη για να γράψει ένα τραγούδι. Φυσικά και θα μπορούσε, δεν υπάρχει όμως λόγος. Φαίνεται πάντως ότι οι υπόλοιποι είναι ευχαριστημένοι με τη δουλειά που κάνω εγώ, οπότε δεν το βρίσκουν σκόπιμο να ασχοληθούν κι αυτοί. Από τότε που ξεκινήσαμε πάντως το 1996 ρωτούσα εάν κάποιος μπορεί να γράψει ένα κομμάτι και ξαφνικά ο κιθαρίστας μας, ο Jani, ήρθε με ένα νέο κομμάτι (“My Selene”) για το album. Ήταν πάντως κάτι το παράξενο γιατί ήταν το μόνο κλασικό κομμάτι των Sonata Arctica σε αυτόν το δίσκο, θα μπορούσε άνετα να βρίσκεται στο “Winterheart’s Guild”.

Σχετικά με τις διασκευές σας τώρα, οι οποίες είναι και πολύ πετυχημένες. Σκοπεύετε να κυκλοφορήσετε κάποιο album μόνο με διασκευές;
Προς το παρόν δεν υπάρχει κάποιο σχέδιο για κάτι τέτοιο. Ξέρεις και κάποιος άλλος μου το ρώτησε αυτό εχθές, και άρχισα να το σκέφτομαι. Δεν είναι άσχημη ιδέα. Θα μπορούσαμε να ηχογραφήσουμε λίγες παραπάνω διασκευές και να συμπεριλάβουμε αυτές που έχουμε ήδη κάνει, ξέρεις το “I Want Out”, “Still Loving You” κλπ. Θα πρέπει να το σκεφτούμε πάντως.

Ξέρεις σε ρωτάω επειδή κι εγώ σας πρωτοέμαθα από τη διασκευή σας στο “Still Loving You”…
Χεχε, ναι ε;




Όπως τ’ ακούς. Και πως διαλέγετε ποια κομμάτια θα διασκευάσετε;
Πιστεύω πως δεν παίζει ρόλο το πως παίζει ένα κομμάτι η κανονική μπάντα. Στην περίπτωση του “I Want Out”, μας ζητήθηκε από τους Helloween να το κάνουμε για κάποιο tribute album. Αρκεί κάποιο κομμάτι να είναι ωραίο, δεν παίζει ρόλο εάν είναι metal ή όχι, αυτό θα το έχεις ήδη διαπιστώσει φαντάζομαι. Πρέπει πάντως το κομμάτι να είναι αξιόλογο και η μπάντα που το έχει γράψει να μας αρέσει και να την εκτιμούμε. Αυτό είναι και το μοναδικό κριτήριο δηλαδή. Το κομμάτι απλώς πρέπει να προσφέρεται για να έρθει στον ήχο των Sonata Arctica!

Είχες φανταστεί ότι οι Sonata Arctica θα γνώριζαν τέτοια αναγνώριση σε τόσο μικρό διάστημα;
Λοιπόν, χεχεχε, εάν αυτό συνέβαινε κάποια μέρα θα ήμουν πραγματικά χαρούμενος! Είμαι πάντως κάπως ντροπαλός, οπότε φαντάζεσαι, τι να σου πω. Είμαστε ευχαριστημένοι πάντως με την παρούσα κατάσταση μας. Εννοείται πως θέλουμε πολύ να μεγαλώσουμε και να εξελιχτούμε, σου είπα όμως, δε μου είναι και ότι πιο άνετο να μιλάω για αυτό (γέλια).

Μιας και είπες για εξέλιξη, δεν ξέρω πως είναι τα πράγματα στη Φινλανδία, στην Ελλάδα πάντως είναι αρκετά δύσκολο για ένα group να βγει μπροστά και να ξεχωρίσει. Δεν υπάρχει η απαραίτητη υποστήριξη…
Στη Φινλανδία τα πράγματα είναι σαφώς καλύτερα. Πάρε για παράδειγμα το “Winterheart’s Guild”, το οποίο πούλησε στα μέρη μας περίπου 40.000 κόπιες μέχρι στιγμής και το πρόσφατο single μας “Don’t Say A Word” βρέθηκε στο νούμερο 1 των Φινλανδικών single charts. Οπότε προς τα εκεί τα πάμε καλά. Γενικά εδώ δεν είναι κάτι το ασυνήθιστο για τα metal συγκροτήματα να βρίσκονται στο νούμερο 1 των charts. Φέρε στο μυαλό σου, εκτός από εμάς, τους Children Of Bodom, τους Nightwish και πολλούς άλλους… όλοι είχαν μια ευκαιρία. Και οι Stratovarius έχουν παίξει μεγάλο ρόλο σε αυτό. Ξεκίνησαν να μετατρέπουν τη metal μουσική σε μία πιο… χμ pop μορφή, πιο δημοφιλή. Τη μία μέρα πουλάει κάτι σαν τρελό και την επόμενη πατώνει… Η metal μουσική έχει γίνει πολύ πιο αποδεκτή και εφόσον αυτό συνέβη μία φορά θα συμβαίνει και στο μέλλον.

Και στον υπόλοιπο κόσμο πως πάνε οι πωλήσεις σας;
Στην Ιαπωνία τα πάμε πολύ καλά, μπορούμε να πούμε ότι είναι η μεγαλύτερη αγορά μας. Το “Winterheart’s Guild” τα πήγε πολύ καλά ομολογουμένως και είμαι πολύ χαρούμενος για την πορεία αυτή. Τώρα για τον υπόλοιπο κόσμο… Στη Γερμανία τα πάμε πολύ καλά σε σχέση με άλλες χώρες. Βέβαια τώρα που είμαστε και σε άλλο label ελπίζω να μας προωθήσουν περισσότερο, αν και αυτό ήδη συμβαίνει. Προσπαθούν να διπλασιάσουν τις πωλήσεις μας και αυτό είναι καλό.

Πως είναι τα πράγματα με το νέο σας label;
Nuclear Blast… πολύ καλά. Είχαμε ένα party πρόσφατα όπου γνωρίσαμε όλα τα άτομα της εταιρείας. Τη νιώθουμε σα σπίτι μας, είναι φανταστικά. Δε νομίζω να υπήρχε καλύτερη επιλογή από τη Nuclear Blast.


Αναφέρετε συχνά τους Stratovarius ως επιρροή σας. Ποια είναι η άποψη σου για το group αυτό;
Για μένα είναι ακόμα επιρροή η μουσική τους. Βέβαια δεν είμαι και ο μεγαλύτερος fan των δύο τελευταίων κυκλοφοριών τους, δε κατάφεραν να με «χτυπήσουν» στην καρδιά. Εξακολουθώ να πιστεύω ότι το “Visions” είναι ο καλύτερος τους δίσκος. Τώρα τελευταία συμβαίνουν όπως θα έχεις ακούσει διάφορα στη μπάντα, πιστεύω παρ’ όλα αυτά ότι εάν ξανασμίξουν μπορούν να κυκλοφορήσουν άλλο ένα καταπληκτικό album.

Να φανταστώ ότι ήσουν τόσο κοντά με τους Stratovarius ώστε να μπορείς να αποδώσεις ευθύνες σχετικά με την πρόσφατη αποχώρηση του Kotipelto;
Ok, είπαμε ήταν επιρροή αλλά όχι και τόσο κοντινοί φίλοι, ξέρεις να τον παίρνω συνέχεια τηλέφωνο, «τι κάνεις;», κλπ. Χεχε. Το θέμα είναι κάπως ευαίσθητο όμως ξέρεις. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι ελπίζω να τα βρούνε σύντομα μεταξύ τους.

Κι εμείς αυτό πιστεύουμε. Τι έχεις να πεις για όσους ισχυρίζονται ότι η μουσική σας είναι αντιγραφή των Stratovarius;
Θα τους έλεγα να ακούσουν τον τελευταίο μας δίσκο και θα καταλάβουν ότι δεν υπάρχουν πια στοιχεία όμοια με αυτά των Stratovarius. Με κάθε μας album απομακρυνόμαστε όλο και περισσότερο από τους Stratovarius. Tο “Reckoning Night” δεν είναι πια Stratovarius. Έχουμε χρησιμοποιήσει τα ίδια όργανα, αυτό δε νομίζω όμως να παίζει ρόλο.

Οk, αρκετά με τους Stratovarius. Στις επιρροές σας συναντούμε επίσης και πιο κλασικά groups όπως οι Queen και ο Frank Zappa. Έχετε σκεφτεί ποτέ να αλλάξετε το στυλ σας; Εννοώ να σταματήσετε να παίζετε metal…
Όχι, όχι, όχι. Οι Sonata Arctica είναι Sonata Arctica και πρέπει να είναι ως έχουν. Οι αλλαγές μας έχουν ήδη εμφανιστεί από το πρώτο μας album μέχρι και το τελευταίο και δεν είναι πολύ μεγάλες. Παρόμοιες αλλαγές μπορείτε να περιμένετε και στο μέλλον. Εάν όμως κάποια στιγμή έχω κομμάτια τα οποία διαφέρουν από τη μουσική των Sonata Arctica, ξέρεις ακούγονται παράξενα, μπορώ ανά πάσα στιγμή να κυκλοφορήσω ένα solo album ή να ξεκινήσω ένα side project. Οι Sonata Arctica δε μπορούνε να γίνουν Frank Zappa. Στο νέο δίσκο πάντως θα μπορέσεις να ακούσεις τις επιρροές από Queen.

Πως θα χαρακτήριζες αλήθεια τη μουσική των Sonata Arctica;
Πιστεύω πως ο καλύτερος χαρακτηρισμός είναι το melodic metal. Χρησιμοποιώ τον όρο αυτό από τότε που ξεκινήσαμε και πιστεύω ότι είναι ο πιο αντιπροσωπευτικός. Υπάρχουν πάντως τόσα χαρακτηριστικά που είναι δύσκολο να καταλήξεις κάπου, ιδίως όταν η μουσική μας περιλαμβάνει πολλά διαφορετικά στοιχεία και πρέπει να τα συμπεριλάβεις όλα σε μια κατηγορία. Πολλοί μας θεωρούνε power metal. Εάν μας βάλεις σε ένα «καλάθι» με άλλα power metal συγκροτήματα, τα οποία είναι όντως power metal συγκροτήματα, οι υπόλοιποι θα διαφωνήσουν ισχυριζόμενοι ότι οι Sonata Arctica δεν είναι power metal, μπλα, μπλα, μπλα. Το θεωρώ άκρως ενδιαφέρον για εμάς να κάνουμε τη μουσική αυτή και να μη μένουμε στα όρια κάποιου μουσικού είδους.

Παρά την επιτυχία που γνωρίζει το στυλ που ακολουθείτε, δε νομίζεις ότι πρέπει να εισάγετε και ορισμένα νέα στοιχεία στη μουσική σας για να εξελιχθείτε και να ανανεώσετε τον ήχο σας;
Ναι, κι εγώ πιστεύω πως αυτό είναι κάτι απαραίτητο. Δε χρησιμοποιήσαμε samples στο νέο δίσκο, έχουμε ένα organ, το οποίο και έχει αναλάβει ο Henrik. Μπορεί να μην είναι κάποια ξεκάθαρη αλλαγή, η οποία γίνεται αμέσως αισθητή, ήταν όμως κάτι σημαντικό για τον ήχο μας. Υπάρχουν βέβαια και άλλα πολλά στοιχεία που έχουν αλλάξει. Χρησιμοποιήσαμε επίσης και ένα παραδοσιακό Φινλανδικό όργανο. Δε βρίσκεται σε όλα τα κομμάτια, όπου ακούσετε όμως κάτι το «παράξενο» να ξέρετε ότι είναι αυτό.

Σχετικά με το Φινλανδικό όργανο, σκοπεύετε να ηχογραφήσετε κάποιο κομμάτι στα Φινλανδικά;
Δεν έχω καμία απολύτως ιδέα. Οι Nightwish το έκαναν ήδη οπότε μπορεί να θεωρηθεί ότι τους αντιγράφουμε. Ίσως στο επόμενο album, δεν ξέρω…

Πέραν από τους Stratovarius και τους Nightwish, ποια πιστεύεις ότι είναι η νέα «δύναμη» της Φινλανδίας;
Οι Children Of Bodom. Πιστεύω ότι είναι πραγματικά φανταστικοί. Παίζουν μαζί μας στην Αγγλία, είναι εντυπωσιακοί, μου αρέσουν πολύ.


Ξέρουμε ότι η σημερινή μουσική σκηνή έχει κορεστεί από από melodic και power metal κυκλοφορίες. Ποιο πιστεύεις ότι είναι το κόλπο για ένα νέο συγκρότημα ώστε να πάει μπροστά;
Καταρχήν κάθε μπάντα πρέπει να είναι αυτό που θέλει να είναι και να μην αντιγράφει απλώς τα άλλα συγκροτήματα σε ότι έχουν κάνει. Πρέπει να δημιουργήσει τη δικιά της ταυτότητα ως μπάντα. Και αν τα ακούσματα κάποιου δεν είναι η metal μουσική, αυτό είναι σίγουρα πλεονέκτημα, γιατί μπορεί να προσαρμόσει τα ακούσματα αυτά στη metal και έτσι αυτή να παραμείνει ζωντανή και να εξελιχτεί. Εγώ για παράδειγμα ακούω αρκετά pop music εκτός από τη metal.

Μιας και μιλάμε για τα διάφορα είδη, ποια είναι η άποψη σου για το nu-metal;
Να σου πω την αλήθεια, τη μουσική αυτή τη μισούσα για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα. Τώρα όμως, δεν ξέρω πως γίνεται αυτό, μου συμβαίνει συνέχεια όμως, όταν κάτι είναι καινούργιο, αρέσει σε όλους και είναι δημοφιλές, τότε δεν αρέσει σε μένα. Περνάνε κανά δυο χρόνια και αρχίζει να αρέσει και σε μένα… Η άποψη μου είναι ότι υπάρχουν καλά τραγούδια και καλά συγκροτήματα σε κάθε πιθανό είδος μουσικής. Αυτό συμβαίνει και με τα nu-metal bands.

Tony, τα τελευταία λόγια δικά σου:
Λοιπόν, ελπίζω όλοι να τσεκάρετε το νέο μας album και σας παρακαλώ κάντε ότι μπορείτε για να έρθουμε στη χώρα σας. Ξέρεις, κάντε ντόρο, τηλεφωνήστε ή στείλτε e-mail σε όσους είναι υπεύθυνους για τις συναυλίες στην Ελλάδα. Είμαστε πραγματικά «πεινασμένοι» να παίξουμε στη χώρα σας.

Εάν ήταν στο χέρι μας πάντως θα είχατε ήδη έρθει.
Ναι, ακριβώς, αυτό συμβαίνει και με μας. Βλέπεις δεν εξαρτάται από εμάς το που θα παίξουμε… Είναι όλα θέμα business. Όλοι όσοι παίζουν στη χώρα σας πάντως έχουν να λένε ότι το κοινό είναι καταπληκτικό και πως πρέπει κάποια στιγμή να παίξουμε εκεί.

Καιρός να σας καλέσεις κάποιος λοιπόν…
Αυτό περιμένουμε κι εμείς!

Ηλίας Κουρούδης

  • SHARE
  • TWEET