Συνέντευξη μαμούθ με τους Engine-V

05/07/2005 @ 06:29
Μηχανή: κάθε συσκευή με την οποία κατορθώνεται η μετατροπή ενέργειας σε άλλη ευχρηστότερη ή αποδοτικότερη μορφή. Engine-V: μηχανή που παράγει δυνατό, βαρύ, κεφάτο και αλήτικο heavy rock. O Γιώργος Λάιτμερ, τραγουδιστής των "δικών" μας Engine-V μιλάει στο Rocking για όλους και για όλα. Σε ένα πολύ φιλικό κλίμα και υπό τους ήχους των "Pride & Glory" συζητήθηκαν πολύ ενδιαφέροντα πράγματα. Για διαβάστε...

Δώσε μας ένα μικρό βιογραφικό της μπάντας.
Φτιαχτήκαμε το Μάιο του '98, κάναμε πρόβες εκεί στο Budgie στο Λαγονήσι, αρχίσαμε κάνοντας κανά δύο liveάκια μες στη χρονιά. Σεπτέμβρη '99 βγάλαμε το "Budgie EP" το οποίο άρχισε να κυκλοφορεί περισσότερο στα live που κάναμε μέσα στο 2000. Μετά liveάκια συνέχεια όπου μπορούσαμε, Spiritual Beggars, μέχρι το 2001 ήταν αυτή η ιστορία, live εντός και εκτός Αθήνας, παίζαμε support όπου μπορούσαμε. Το 2002 αποφασίσαμε να κάνουμε το δίσκο στο Sierra, ο οποίος τέλειωσε στα τέλη του 2003.


Γιατί σας πήρε τόσο πολύ;
Βασικά ήταν καθαρά για πρακτικούς και οικονομικούς λόγους. Μας βοήθησαν πολύ και τα παιδιά από το Sierra, απλώς από ένα σημείο και μετά μπαίναμε να γράψουμε -δεν μπορούσαμε να κλείσουμε- όποτε είχε κενό το studio. Δηλαδή έπεφτε τηλέφωνο ας πούμε και μας έλεγαν "αυτή τη βδομάδα γράφουμε κάθε απόγευμα", γαμώ, πηγαίναμε κάθε απόγευμα και γράφαμε. Μετά για 2 μήνες δε γράφαμε τίποτα. Μετά ένα Σαββατοκύριακο, γράφαμε ξημερώματα ξέρω 'γώ, από τις 12 μέχρι όσο πάει. Μετά ένα μήνα πάλι δε γράφαμε τίποτα. Μετά έτσι, μετά αλλιώς, τέλος πάντων τέλειωσε στα τέλη του 2003, μετά με δουλειές και με το ένα και το άλλο δε μπορέσαμε να το πάρουμε πολύ ζεστά. Και κοντά στα τέλη του 2004 είπαμε θα το βγάλουμε μόνοι μας, μας έδωσαν το label οι Nightstalker και το Μάρτιο του 2005 βγήκε.

Θέλω να σε ρωτήσω για την παραγωγή, η οποία είναι καταπληκτική για τα ελληνικά δεδομένα. Πως το καταφέρατε; Προφανώς ασχοληθήκατε με τον ήχο αρκετά.
Κατ' αρχήν χαίρομαι πάρα πολύ που το ακούω αυτό, γιατί αυτό προσπαθούσαμε. Νοικιάσαμε ότι καλύτερο μπορούσαμε από μηχανήματα. Την ψάξαμε όσο πιο πολύ γινόταν και καθ' όλη τη διάρκεια των ηχογραφήσεων είχαμε ένα πλάνο στο μυαλό μας και δε συμβιβαστήκαμε με τίποτα. Υπήρχαν φορές που είχαμε τελειωμένα κομμάτια και τα ξαναγράφαμε από την αρχή. Τελευταία στιγμή μετά από 5 ώρες session κάτι μας χάλαγε και το κομμάτι ξαναπήγαινε από την αρχή.

Το cd κατά τη διάρκεια της ακρόασης σου δίνει την αίσθηση ενός μεγάλου τζαμαρίσματος, τα κομμάτια προϋπήρχαν σαν ιδέες;
Ναι προϋπήρχαν εκτός από το τελευταίο ("Theme #14") που ήταν μια ιδέα δικιά μου και απλώς το ολοκληρώσαμε μέσα στο studio και το "Budgie", το ακουστικό, το οποίο δεν προϋπήρχε και το φτιάξαμε στο studio. Αυτά τα έχουμε φτιάξει και διαφορετικά από τα άλλα, ακούγεται ρε παιδί μου, είναι εντελώς live χωρίς πολλά overdubs, κατευθείαν ότι βγήκε εκείνη την ώρα. Επίσης τα 3 πρώτα (σημείωση: εννοεί τα "Budgie", "Fading Away", "Truth") θέλαμε να τα ξαναγράψουμε γιατί φοβόμασταν ότι θα έμεναν λίγο αδικημένα στο "Budgie Ep" με την προηγούμενη παραγωγή. Γιατί αν σκεφτείς ότι το "Budgie Ep" το γράψαμε όλο μαζί με τη μίξη και όλα σε 28 ώρες, τη στιγμή που το "Broken World" πρέπει να ξεπέρασε τις 400 ώρες και μακάρι να είχαμε τη δυνατότητα να γράφουμε πάντα έτσι, γιατί δεν ξέρω πως θα ξαναγίνει αυτό. Απλά το θέμα είναι να μην αργήσει πολύ να γίνει, δηλαδή ξεκινάς μια μικρή αποταμίευση ούτως ώστε σε ένα λογικό διάστημα, ενάμιση - δύο χρόνια, πάλι να υπάρχει κάτι.

Άρα ο βασικός λόγος που άργησε να κυκλοφορήσει το "Broken World" ήταν κατά βάση ο οικονομικός;
Αυτό ήταν το βασικό και επειδή γενικά υπήρχε μια απογοήτευση ότι δύσκολα θα βρούμε εταιρεία, αργήσαμε να συνειδητοποιήσουμε ότι άμα το πάρουμε μόνοι μας ζεστά θα βγει. Άμα το είχαμε συνειδητοποιήσει λίγο νωρίτερα ότι είμαστε εμείς, το παίρνουμε ως το τέλος και βγαίνει, θα το είχαμε βγάλει νωρίτερα. Όμως τώρα το έχουμε καταλάβει και την επόμενη φορά δεν έχουμε να ψάξουμε τίποτα, θα είναι πιο εύκολα. Δηλαδή πάλι 99% Mad Prophet θα είναι, 99% θα το κάνουμε με τα ίδια άτομα στο ίδιο μέρος, το μόνο που πρέπει είναι να έχουμε μαζέψει λίγο νωρίτερα τα φράγκα για να μην καθυστερούμε, γιατί υλικό ψιλό-υπάρχει για κάτι νέο, οπότε θα δούμε.

Δώσατε πρόσφατα μια συναυλία support στον Danzig, έχετε κανονίσει κάποιες άλλες εμφανίσεις;
Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει τίποτα σίγουρο. Θα παίξουμε στην Αντίπαρο στο φεστιβάλ που θα γίνει εκεί, 15-16-17 Ιουλίου, δεν ξέρω ποια μέρα ακριβώς παίζουμε (σημείωση: την Κυριακή 17 Ιουλίου) αλλά θα είναι εκεί οι Lord 13, Nightstalker, Rocking Bones και πολύ άλλοι. Ζητάω συγγνώμη γιατί δεν ξέρω ακριβώς ποιες μπάντες θα παίξουν αλλά θα είναι καλή φάση. Κατά τ' άλλα το καλοκαίρι αυτό είναι λίγο νεκρή περίοδος, κανονικά με τα live που γίνονται είναι μαλακία να λέμε ότι είναι νεκρή, γιατί δεν είναι νεκρή γενικά, είναι όμως νεκρή για τα group σαν και εμάς.

Ο δεύτερος κιθαρίστας που είδαμε στο live με τον Danzig είναι μόνιμο μέλος;
Ναι, είναι μονιμότατο, ψηνόμασταν αρκετό καιρό να το κάνουμε αυτό. Ειδικά στην ηχογράφηση επειδή έγραψα πάρα πολλές κιθάρες, μόλις ήρθε η στιγμή να ηχογραφήσουμε τις κιθάρες είπαμε ότι για να βγει αυτό το πράγμα ζωντανά και να ακούγεται όπως στο δίσκο, χρειαζόμασταν ένα δεύτερο κιθαρίστα, γιατί εγώ δεν υπήρχε περίπτωση να τα καταφέρω μόνος μου με μια κιθάρα.

Και αυτό ίσως να σε απελευθέρωσε κάπως.
Ναι, μοιάζει σα να πήγαν όλα στη θέση τους, είμαι και εγώ πιο χαλαρός και όλα βγαίνουν πολύ καλύτερα.

Σαν άτομο γουστάρεις πιο πολύ να είσαι στο studio ή προτιμάς να παίζεις live;
Σίγουρα προτιμώ τη συναυλία και εξάλλου και στο studio έτσι το κάνουμε, σχεδόν live. Καθόμαστε προβάρουμε καλά και μετά μπαίνουμε και τα παίζουμε. Μετά γράφω εγώ τις φωνές και τις παραπάνω κιθάρες, αλλά η διαδικασία αυτή είναι. Αυτό που θα θέλαμε την επόμενη φορά είναι να γράψουμε ακόμη πιο live, δηλαδή ακόμη λιγότερα overdubs, κιθάρες και φωνές. Όπως ήταν το "Budgie" ας πούμε.

Είναι εμφανέστατο ότι η μουσική σας έχει ροή και ότι το μεγαλύτερο μέρος του cd είναι παιγμένο ζωντανά.
Νομίζω ότι η μουσική που παίζουμε μόνο έτσι μπορεί να βγει και τα group που γουστάρουμε και ακούμε νομίζω ότι έτσι γράφουν και αυτοί. Βέβαια εντάξει είναι και υποκειμενικά αυτά, άλλοι τα γουστάρουν τα cd πιο στουντιακά, να έχουν πιο πολλά πράγματα. Και να σου πω την αλήθεια το "Broken World" για μας έχει πολλά πράγματα, δε νομίζω να ξαναβάλουμε τόσα πολλά πράγματα. Εμείς κάποια στιγμή βλέπαμε ότι του πήγαινε, του ταίριαζε, αλλά μετά είπαμε μήπως θα ήταν ωραίο να ήταν πιο απλό; Τελικά όμως πιστεύω ότι δεν το παρακάναμε. Απλώς σκεφτόμαστε το επόμενο να έχει ακόμη πιο live αίσθηση.

Ποια είναι η άποψη σου για την παγκόσμια μουσική βιομηχανία και ποια για την αντίστοιχη ελληνική; Εσείς πως προσπαθείτε να προωθήσετε τη μουσική σας;
H μουσική βιομηχανία έχει ένα τρόπο συγκεκριμένο που λειτουργεί, κοιτάει να δει τι πουλάει ξέρω 'γώ και να βγάλει όσα πιο πολλά πράγματα μπορεί από αυτό. Τώρα η ιδιορρυθμία ποια είναι; Ότι στο εξωτερικό, Αμερική, Ευρώπη, η rock μουσική βιομηχανία έχει μια τεράστια υπόσταση. Ένα group σίγουρα το "τρώει" αλλά το σπρώχνει κιόλας. Στην Ελλάδα η rock μουσική βιομηχανία είναι ανύπαρκτη. Γιατί στην Ελλάδα η μουσική βιομηχανία είναι άλλες μουσικές, πιο πολύ ελληνική μουσική, πιο dance, σκυλό-pop κτλ. Στην Ελλάδα δεν υπάρχει rock βιομηχανία γιατί προφανώς και το κοινό είναι πιο περιορισμένο στην Ελλάδα. Πιστεύω όμως ότι αν προωθούσαν τη rock μουσική, θα μεγάλωνε και το κοινό, γιατί αυτό το πράγμα είναι αμφίδρομο. Όταν δεν υπάρχει τίποτα στην τηλεόραση και στο ραδιόφωνο σχετικά με τη rock, δε μπορεί και κάποιος που του αρέσει αυτή η μουσική να έρθει σε επαφή μαζί της. Αυτό που είναι το πρόβλημα με group σαν κι εμάς είναι βασικά το ραδιόφωνο, γιατί η τηλεόραση ούτως ή άλλως ποτέ δεν στήριζε τέτοια πράγματα. Αλλά πλέον ούτε το ραδιόφωνο υπάρχει. Οπότε εμείς αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι όσο το δυνατόν περισσότερα live μπορούμε. Μας έχουν στηρίξει πάρα πολύ τα fanzine, e-zines, το internet, ακόμη και τα μεγαλύτερα περιοδικά όπως το Metal Hammer μας έχουν βοηθήσει. Τώρα το ραδιόφωνο σίγουρα είναι περίεργο γιατί καλό είναι και το έντυπο, αλλά το θέμα είναι να ακούσει ο άλλος. Και θα ήταν πολύ πιο εύκολο αν ακουγόταν η μουσική μας σε κάποιους σταθμούς, αλλά δυστυχώς ελάχιστοι άνθρωποι έχουν παίξει τη μουσική μας και είναι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού.

Μιας και το έφερε η κουβέντα, ποια είναι η άποψη σου για το internet και γενικότερα για το ελεύθερο downloading της μουσικής; Θα προτιμούσες να φτάσει η μουσική σας σε κάποιους ανθρώπους οι οποίοι ζουν μακριά από μεγαλουπόλεις, χωρίς να πληρώσουν;
Εγώ σίγουρα -επειδή ούτως ή άλλως η εταιρεία που έχουμε, η Mad Prophet, είναι των Nightstalker και οι Nightstalker μόνοι τους τα έχουν φτιάξει όλα και εμείς μόνοι μας τα έχουμε φτιάξει όλα- είμαι υπέρ του να κατεβάζουν τα κομμάτια μας. Και εμένα αν θέλει κάποιος να με πάρει τηλέφωνο να του το αντιγράψω και να του το στείλω δεν έχω κανένα πρόβλημα. Βέβαια νομίζω ότι το cd είναι σε μια πολύ προσιτή τιμή -φυσικά όμως στα δισκάδικα δε μπορείς να ελέγξεις πόσο το δίνει ο καθένας- αλλά είπαμε, δε θα ξεπερνάει τα 13 ευρώ πουθενά, εμείς το δίνουμε 10. Βέβαια κάποιος που είναι σε απομακρυσμένη περιοχή προτιμώ να το κατεβάσει ολόκληρο αν το βρει από κάπου. Από την άλλη εμείς στο site δεν έχουμε βάλει ολόκληρα τα κομμάτια, για να πάρει και κανείς τα κομμάτια μας από τη στιγμή που είναι προσιτά, αλλά γενικά είμαι υπέρ του downloading. Δεν είμαστε εμείς δηλαδή η μεγάλη εταιρεία και το σλόγκαν "H Πειρατεία Σκοτώνει Τη Μουσική" είναι για μεγάλες εταιρείες, δεν είναι για μας. Εγώ αν γινόταν να το αντιγράψω και να το πάρουν όλοι δε θα με ένοιαζε, αρκεί να φτάσει σε πολλούς το μήνυμα.

Εξάλλου νομίζω ότι και εσύ κάποια στιγμή θα έχει τύχει να κατεβάσεις κάποιο κομμάτι, όπως όλοι μας άλλωστε, αλλά αν ένα συγκρότημα σου αρέσει, θέλεις να έχεις ολοκληρωμένη τη δουλειά του. Αρκεί φυσικά να υπάρχει ένα μέτρο στη χρήση του internet.
Εντάξει κοίτα να δεις, για μένα είναι μόνο θετικό αυτό, δηλαδή εγώ αυτή τη στιγμή βλέπω ότι από τότε που κάναμε το site -είχαμε και πιο παλιά ένα site το οποίο δεν το είχαμε πάρει και πολύ στα σοβαρά τότε το '99- έχω εντυπωσιαστεί με το πόσος κόσμος το έχει επισκεφτεί, δηλαδή πιστεύω δεν έχουμε να χάσουμε κάτι από αυτό παρά μόνο να κερδίσουμε. Βλέπεις ας πούμε αρκετό κόσμο να κάθεται 6 λεπτά πράγμα που σημαίνει ότι έχει δει τα πάντα και μάλλον έχει κατεβάσει και μερικά κομμάτια. Τώρα ας πούμε που έχει πάρει το stonerrock (σημείωση: ίσως το μεγαλύτερο και εγκυρότερο site του πλανήτη σχετικά με το stoner) το cd μας, βλέπουμε ότι μπαίνουν στο site μας άτομα από παντού, από Γερμανία, από Αγγλία, από Αμερική, άρα αυτό για εμάς είναι μόνο κέρδος, δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα. Και αν θέλει κάποιος, επειδή δεν έχω 10 ευρώ να του δώσω και επειδή το έχω κάνει μόνος μου, δε μπορώ να του το χαρίσω, αλλά αν θέλει να του το αντιγράψω και να του το δώσω δεν έχω κανέναν πρόβλημα ή να το αντιγράψει από έναν φίλο του, αρκεί να το ακούσει.


Στο stonerrock πως αποφασίσατε να στείλετε το cd σας;
Απλά το στείλαμε, το γούσταρε ο τύπος και μας έκανε παραγγελία. Αυτοί έχουν άλλη νοοτροπία εντελώς, ας πούμε με τους Nightstalker κάποια στιγμή πήρε 20 κομμάτια, μόλις έφυγαν πήρε 40, μετά 50. Και εμάς τώρα πήρε 50 με τη μία και πιστεύω ότι θα πάει καλά γιατί βλέπω ότι κάθε μέρα μειώνεται το stock. Έχουν άλλη νοοτροπία, αν το επισκεφτείς έχει παρουσίαση σε όλα τα group, προωθούν τα group και ας μην είναι και ιδιαίτερα γνωστά. Αλλά πάντα τα παρουσιάζουν ωραία, θα βάλει το εξώφυλλο, θα γράψει μια κριτικούλα, δηλαδή άλλη νοοτροπία.

Το κακό στην Ελλάδα είναι ότι ενώ υπάρχουν πολύ αξιόλογες μπάντες δεν υπάρχει καμία προώθηση, υπάρχει μόνο αδιαφορία.
Δεν υπάρχει προώθηση γιατί έχουν πειστεί όλοι αυτοί που ασχολούνται με το χώρο ότι δεν έχουν να κερδίσουν κάτι από αυτό, πιστεύουν ότι είναι μια πεθαμένη ιστορία, ότι είναι underground, δεν ξέρω.

30 χρόνια πεθαμένη ιστορία, τέλος πάντων... Κάποιες μπάντες που ίσως να έχουν επηρεάσει τη μουσική των Engine-V;
Κοίταξε, είναι τεράστια η λίστα αυτή, γιατί σκέψου ότι πλέον είμαστε 4 άτομα και ο καθένας έχει τα δικά του. Υπάρχει μια κοινή συνισταμένη, ακούμε όλοι μας rock, αλλά ας πούμε ο Πάνος (μπάσο) ακούει και πολύ reggae, ska, jazz ας πούμε, εγώ την jazz δεν την κατάλαβα ποτέ σα μουσική καλώς ή κακώς, εκτός από κάποια κλασικά πράγματα που γουστάρω, δεν είμαι πολύ μέσα σε αυτό το πράγμα. Ο Κώστας, ο καινούριος μας κιθαρίστας, έχει τρομερό κόλλημα με τα blues (εύγε στο παιδί), ακούει από πολύ καινούρια μέχρι κάτι δίσκους που είναι πριν από 50 χρόνια και είναι ηχογραφημένοι με ένα μικρόφωνο και μια κιθάρα οπότε ο καθένας ακούει τα δικά του. Ο άλλος ο Κώστας (drums) ακούει και αυτός πάρα πολλά πράγματα, τώρα από εκεί και πέρα, κάποια κλασικά group που μπορώ να σου πω ότι όλοι γουστάρουμε είναι Hendrix, Sabbath, Skynyrd, Gallagher, από την καινούρια σκηνή όλοι γουστάρουμε Tool, Kyuss και όλη την παρέα Queens κτλ. Από '90s γουστάρουμε τη φάση Alice In Chains, Soundgarden, Stone Temple Pilots, γενικά ακούμε τα πάντα. Δεν ξέρω τι βγαίνει τελικά ή τι ακούγεται, αλλά ακούμε πολύ περισσότερα από αυτά που ακούει μάλλον κάποιος στη μουσική μας.

Ποια είναι η άποψη σου για τις ταμπέλες; Βγάζουν π.χ. οι Engine-V καινούριο δίσκο και όλοι θέλουν να τους βάλουν κάτω από μία ταμπέλα, πιστεύεις ότι αυτό περιορίζει τις μπάντες;
Κοίτα να δεις, εμάς δε μας κάνει καλό αυτό, γενικά οι ταμπέλες είναι δημιούργημα των εταιρειών, του τύπου, στην προσπάθεια τους να προωθήσουν κάτι. Π.χ. με τους Kyuss πριν από μερικά χρόνια βγήκε όλο αυτό και το ονόμασαν stoner. Έβγαιναν καινούργιες μπάντες και τις ονόμαζαν όλες stoner για να σπρώξουν το stoner και σήμερα η συγκεκριμένη σκηνή δεν είναι στα πάνω της όπως πριν από 3 χρόνια ας πούμε. Εμείς δεν έχουμε να κερδίσουμε τίποτα με το να μας λένε stoner, το είχα πει και σε μια άλλη συνέντευξη. Αν το cd μας κυκλοφορούσε στη δεκαετία του '80 θα έλεγαν ότι είναι αναβίωση του hard rock, αν έβγαινε το '90 θα έλεγαν ότι είναι grunge, βγήκε τώρα λένε ότι είναι stoner, αυτό γίνεται λόγω των εταιρειών. Εμείς πιστεύουμε ότι παίζουμε rock, hard rock με σύγχρονο ήχο, πάντως stoner δε νομίζω ότι παίζουμε.

Για μένα δεν υφίσταται ο όρος stoner γιατί δε μπορείς να βάζεις κάτω από την ίδια ταμπέλα συγκροτήματα όπως οι Monster Magnet και οι Kyuss που δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους και μετά να αναφέρεις και τους Engine-V που η μουσική τους δεν έχει καμία σχέση με αυτή των προηγούμενων group. Ποιος είναι ο τρόπος σύνθεσης των κομματιών; Κάποιος φέρνει μια ιδέα; Βασίζεστε πάνω σε τζαμαρίσματα;
O πιο συνηθισμένος τρόπος είναι κάποιος να φέρει μια ιδέα και να την τζαμάρουμε, με ελάχιστες εξαιρέσεις που μπορεί κάποιος να φέρει κάτι πιο ολοκληρωμένο από μια απλή ιδέα, κάτι αρκετά πιο δομημένο και μπαίνουν και οι άλλοι μέσα. Αλλά ποτέ δεν έχει έρθει κάποιος να πει "έχω φέρει αυτό για τη μία κιθάρα, αυτό για την άλλη, αυτό για το μπάσο και αυτό για τα τύμπανα", ο καθένας είναι περισσότερο για τον τομέα του.

Πάνω σε αυτό που λες, τζαμάρετε μια ιδέα για καιρό ή μόλις δείτε ότι έχετε κάτι καλό λέτε μεταξύ σας "εδώ να παίξουμε πιο κοφτά, εδώ πιο ρυθμικά" κτλ;
Ακριβώς έτσι όπως το λες γίνεται, μόλις δούμε ότι έχουμε κάτι πιο ολοκληρωμένο, ότι πάει προς τα κάπου, το γράφουμε και μετά λέμε "ok, άλλαξε εσύ αυτό, εδώ να αλλάξουμε αυτό", όλα γίνονται κοινή συναινέσει.

Αυτό που μου κάνει μεγάλη εντύπωση ακούγοντας το cd σας είναι το rhythm section. Δεν είστε μια μπάντα η οποία βασίζεται απλά στη μελωδία της κιθάρας.
Μου αρέσει που το λες αυτό, και αυτό σε μεγάλο βαθμό οφείλεται στον Κώστα και στον Πάνο, εγώ είμαι ο λιγότερο υπεύθυνος γι' αυτό. Ίσως περισσότερο στον Κώστα αλλά και ο Πάνος τον τσιγκλάει συνέχεια, πάντα ο Πάνος και με Honeydive ήταν πιο χωμένος σε αυτό το πράγμα από μένα. Εγώ ας πούμε θα πρόσεχα πιο πολύ πως θα είναι το ρεφρέν, πώς θα είναι το σολάκι. Ο Πάνος πάντα γούσταρε να μην έχει ένα beat το κομμάτι, όλοι το γουστάρουμε αυτό, κάτι να γίνεται ρε παιδί μου. Από εκεί και πέρα εκτός από τον Πάνο είναι και ο Κώστας ο οποίος δεν είναι ένας drummer που θέλει να ξεκινήσει και να τελειώσει ένα κομμάτι με τον ίδιο ρυθμό. Και αυτό όσο πάει γίνεται και πιο έντονο, δηλαδή στα κομμάτια που φτιάχνουμε τώρα αυτό το στοιχείο είναι πολύ έντονο, δηλαδή συνέχεια αλλαγές χρόνων, ρυθμών, περίεργα μετρήματα κτλ.

Οι στίχοι σας με ποια θέματα καταπιάνονται;
Τους στίχους τους γράφω εγώ κατά βάση και μπορώ να πω ότι δεν είμαι και ο πιο αξιόλογος στιχουργός, γενικά δεν είμαι ούτε ποιητής ούτε τίποτα, γράφω ότι μου έρχεται. Είναι δηλαδή πράγματα που μου συμβαίνουν κάθε μέρα, πράγματα που μου θυμίζουν κάτι, την ώρα που τζαμάρουμε μου έρχονται 3 λέξεις που μου ακούγονται ωραία σε σχέση με τον ήχο, τις πετάω κάτι βγαίνει, κάτι μας αρέσει, κάτι δε μας αρέσει και όταν έρθει η ώρα να γράψουμε τα κομμάτια οι στίχοι έχουν τελειώσει 5 λεπτά πριν.

Προφανώς δε σας ενδιαφέρει να περάσετε κάποιο μήνυμα προς τα έξω, απλά να κάνετε αυτό που γουστάρετε...
Μήνυμα του στυλ πολιτικό ή κοινωνικό νομίζω ότι δεν περνάει μέσα από τη μουσική μας. Περνάει το μήνυμα της ίδιας της μουσικής, νομίζω ότι το μήνυμα είναι θετικό. Μπορεί ας πούμε σε μερικά group να γουστάρω τη μουσική τους και να μη γουστάρω το μήνυμα που πάνε να μου περάσουν, δε σημαίνει ότι θα σταματήσω να τον σέβομαι τον άλλον σα μουσικό επειδή δε συμφωνώ με αυτά που λέει, και είναι πολλές αυτές οι μπάντες.


Θεωρείς λάθος το να περνάει κάποιος ένα πολιτικό μήνυμα, αν έχει φυσικά, ή το θεωρείς λάθος;
Όχι δε το θεωρώ λάθος απλώς δε θα το έκανα εγώ. Πιστεύω ότι τελικά η μουσική πρέπει να ενώνει και εγώ δεν απευθύνομαι σε μια συγκεκριμένη πολιτική ή κοινωνική ομάδα. Ποτέ δε γούσταρα π.χ. skin μουσική, όσο και γαμώ να παίξει ο άλλος εγώ δε μπορώ να το ακούσω, πως να το κάνουμε δηλαδή; Αλλά αν ο άλλος δεν είχε αυτή τη ταμπέλα μπορεί να τον άκουγα λίγο πιο προσεκτικά. Όπως γίνεται με μπάντες που έχουν πιο εξτρεμιστική άποψη ή αριστερή - δεν το κατηγορώ αυτό το πράγμα - απλά δεν το γουστάρω ρε παιδί μου, αυτοί καλά κάνουν και το κάνουν αυτό, εγώ απλά δεν το γουστάρω. Θέλω ο άλλος να με προσέχει για τη μουσική μου και όχι για αυτά που του λέω (σημείωση: σωστά τα λέει ο άνθρωπος, μουσικός είναι και όχι πολιτικός). Γιατί έτσι ακούω και εγώ τη μουσική, εγώ κοιτάω τη μουσική του άλλου και αν πει τα λάθος πράγματα θα με ξενερώσει και θα βγω από το trip της μουσικής του.

Άρα στους Engine-V πρωταρχικό ρόλο παίζει η μουσική.
Ναι αλλά πιστεύω ότι όλο και κάποιος από τους στίχους θα μιλήσει σε μερικούς, γιατί αυτά που λέω κάπου τα έχω ζήσει, από κάπου μου έχουν συμβεί.

Όπως οι στίχοι του "Don't Cry for Me".
Ναι οι στίχοι αυτοί είναι από μία ιστορία που μου έχει συμβεί. Πιστεύω ότι κάποιος μπορεί πολύ πιο εύκολα να ταυτιστεί με τέτοιου είδους στίχους.

Μα αυτοί είναι και οι στίχοι που σου μένουν, ακόμη και από κλασικές μπάντες που γουστάρουμε.
Ακριβώς, εγώ τέτοια πράγματα γουστάρω και θα το εκτιμήσω πολύ περισσότερο από κάτι άλλο που μπορεί να έχει μια πολιτική ή κοινωνική προέκταση.

Το τραγούδι "Budgie" γράφτηκε για την ανάγκη σας να παίζετε στο συγκεκριμένο χώρο ή γενικότερα για το ότι γουστάρετε να παίζετε live;
Όχι, όχι, το "Budgie" το γράψαμε καθαρά για το μαγαζί, γιατί εκεί κάναμε πρόβες, εκεί μας βοηθήσανε τα παιδιά κτλ.

Όσον αφορά τον ήχο στις συναυλίες σας, προφανώς έχετε απαιτήσεις πλέον ως συγκρότημα για έναν αξιοπρεπή ήχο. Αυτό πως το καταφέρνετε; Φέρνετε δικά σας μηχανήματα;
Ναι με δικά μας μηχανήματα και δικό μας εξοπλισμό. Έχουμε ξοδευτεί αρκετά και έχουμε ο καθένας τα μηχανήματα του. Εγώ είμαι 34 χρονών και πριν 2 χρόνια αγόρασα τα μηχανήματα που θέλω. Πιο παλιά είχα μια κιθάρα, μετά ένα πετάλι και σιγά-σιγά αγόρασα αυτά που ήθελα. Φυσικά έχουμε και ηχολήπτη δικό μας, δε γίνεται αλλιώς.

Αφού ανέφερες τα πετάλια, τι ήχος σου αρέσει πιο πολύ στην κιθάρα; Ο καθαρός ή προτιμάς distortion, delay κτλ.;
Αν ακούσεις το cd ή αν έχεις δει κάποιο live υπάρχουν κάποια μέρη που είναι καθαρά εντελώς, πιο παλιά δεν είχαμε -στους Honeydive δεν είχαμε καθόλου αν δεν απατώμαι- ειδικά στην πρώτη εποχή. Θέλω να υπάρχει μια ισορροπία, σίγουρα σε μεγαλύτερο ποσοστό είναι βρώμικος ο ήχος, αλλά γενικότερα δεν είμαι πολύ των εφέ. Συνήθως οι ήχοι είναι ένας καθαρός, ένας βρώμικος και μετά θα βάλω λίγο delay στα solos, για να ακούγονται λίγο πιο γεμάτα, ίσως ένα whah και μετά τέλος, δε χρησιμοποιώ πολλά πράγματα. Φυσικά σε άλλα group μου αρέσει πάρα πολύ να ακούω τέτοια εφέ, απλώς για μένα 2 - 3 πράγματα είναι αρκετά.

Υπάρχει περιορισμός στη μπάντα σχετικά με το τι μουσική θα παίξετε; Δηλαδή αν έρθει κάποιος με μια πολύ τρελή ιδέα για τον ήχο των Engine-V;
Σίγουρα δε θα απορριφθεί με τη μία, θα δοκιμαστεί πρώτα. Γενικότερα δεν έχουμε κόλλημα να πειραματιστούμε με τον ήχο μας. Σίγουρα πάντα θα είναι rock -όχι με την κολλημένη έννοια "θα παίζω αυτό και αυτό"- αλλά δεν ξέρω πως θα ακούγεται το επόμενο cd μας ή το μεθεπόμενο. Αλλά υπάρχουν κάποια στοιχεία που θέλω, θέλω να είναι δυνατό, θέλω να είναι καθαρό, θέλω να είναι βαρύ, αλλά δεν αποκλείεται να έχει στοιχεία και από άλλες μουσικές ή να έχει πιο πολλά καθαρά κομμάτια. Εγώ δεν θα είχα κόλλημα σε κάποιο κομμάτι να μπούνε "μπλιμπλίκια" ας πούμε με κάποιους όρους ή να μπει πιάνο ή να μπει τσέλο ή δεν ξέρω τι άλλο.

Μιας και είπες για το επόμενο cd, υπάρχει τίποτα στα σκαριά;
Απλά ελπίζουμε να μην αργήσει τόσο. Ήδη έχουμε αρχίσει να μαζεύουμε λεφτά και σε ένα λογικό διάστημα κάτι θα βγει. Δεν ξέρω αν θα είναι πάλι full length ή θα περιέχει 5-6 κομμάτια, αλλά σίγουρα θα πρέπει να βγει σε μια λογική χρονική απόσταση, που για μένα είναι το πολύ 2 χρόνια. Κανονικά θα έπρεπε να είναι κάθε χρόνο αλλά λέμε τώρα.

Ελληνική σκηνή λοιπόν, πριν από μερικά χρόνια ξεκίνησαν oι Nighstalker, Honeydive, Earthbound κτλ. Τώρα πως τα βλέπεις;
Αυτή τη στιγμή υπάρχουν τουλάχιστον 10 γαμάτα γκρουπάκια και πραγματικά τρέμω μη γίνει ότι έγινε και με εμάς τότε. Εμείς θέλουμε από εδώ και πέρα να παίζουμε live με κάποιο πρωτοεμφανιζόμενο συγκρότημα, όπως έγινε πριν από λίγο καιρό με τους The Dive (σημείωση: τσεκάρετε τους!), θα κοιτάξουμε του χρόνου -ok ίσως ξαναείναι οι Dive γιατί τους γουστάραμε (τρελά γέλια)- αν π.χ. παίξουμε στο Αν να έχουμε 2 support, να το κάνουμε σα mini φεστιβάλ. Θα κοιτάξουμε όσο μπορούμε να μπαίνουν και αυτά τα group μέσα, γιατί τώρα μας έχουν στείλει e- mail αρκετές μπάντες και εμείς θα κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας να το στηρίξουμε αυτό. Αν είναι να παίξουμε ας πούμε με τους Nightstalker ή τους Lord 13 ή τους Earthbound που το κάνουμε τόσα χρόνια, παίζουμε όλοι με όλους, θα προτιμήσουμε μια νέα μπάντα. Ίσως εκεί που πουλάμε τα cd μας να μπορούν και τα νέα group να πουλάνε τα δικά τους, όσο μπορούμε να τους βοηθήσουμε. Ας πούμε στο site έχουμε βάλει links με όσες μπάντες παίξαμε, με όσες μπάντες ξέρουμε, ότι μπορούμε να κάνουμε.


Βλέπουμε όμως ότι η πλειοψηφία του μουσικού κυκλώματος αγνοεί αυτή τη μουσική, καλώς ή κακώς.
Εγώ πιστεύω ότι η λύση αρχικά -δεν ξέρω ποια θα είναι η λύση, γιατί έχω δει τόσα πράγματα που δεν πιστεύω σε τίποτα πια, μπορεί να μην υπάρχει λύση, ελπίζω να μην ακούγεται αυτό απαισιόδοξο- θα είναι μια συσπείρωση. Αν ας πούμε παίζουν π.χ. οι Dive, εγώ γουστάρω να δω και τους Dive, όπως και αυτοί πιστεύω θα γούσταραν να δουν εμάς. Δηλαδή δε νοείται να παίζει ένα group από τη φάση αυτή και να μην πηγαίνει κόσμος να το δει, δε νοείται να κάνει φεστιβάλ π.χ. η Spinalonga και να μην πάμε εμείς. Υπάρχει διάθεση αλλά πρέπει κάπως ο κόσμος να τα μάθει αυτά τα πράγματα, υπάρχει κόσμος που ακούει Engine-V και δεν ήρθε να μας δει στο τελευταίο live με τους Dive και αυτό είναι μαλακία γιατί δεν είδε τους Dive και είναι κρίμα γιατί οι Dive ήρθαν μαζί μας για να παίξουν σε κόσμο και ήταν 20 άτομα ξέρω 'γώ. Όπως και εμείς περιμέναμε να παίξουμε στον Danzig για να παίξουμε μπροστά σε 500 άτομα και παίξαμε μπροστά σε 150 που παίζουμε συνήθως.

Που πιστεύεις ότι οφείλεται το γεγονός ότι ονόματα που έχουν μια μουσική ιστορία, όπως ο Danzig, δε μαζεύουν κόσμο;
Κοίτα αυτή την εποχή γίνονται τόσες συναυλίες που σίγουρα δε θα πάνε όλες καλά, το ξέρουμε, ενώ αν αυτά τα live γινόντουσαν σιγά-σιγά μέσα στη χρονιά θα είχαν όλα κόσμο, τώρα μέσα σε 2 μήνες που παίζει όλη η Αμερική, όλη η Ευρώπη και όλοι αυτοί που γουστάρουμε, σίγουρα κάποια δε θα πάνε καλά, γιατί ο κόσμος δεν έχει λεφτά να βάλει για όλα αυτά τα live. Στη συγκεκριμένη φάση αν πρέπει να δώσεις 150 ευρώ για να δεις 4 live, ε πόσοι θα τα δώσουν; Από εκεί και πέρα ο κόσμος είναι απρόβλεπτος στην Αθήνα -δεν ξέρω για την υπόλοιπη Ελλάδα, ξέρω όμως ότι όποτε πάμε στην επαρχία μαζεύετε κόσμος-, σε συναυλίες που περιμένεις να μαζευτεί κόσμος δεν πατάει ψυχή και σε συναυλίες που περιμένεις νέκρα γίνεται χαμός. Είναι πολύ οι παράγοντες, εξαρτάται το promotion (σημείωση: το ποιο;), τι άλλο γίνεται εκείνες τις μέρες, ανάλογα και με τον καιρό ακόμη, δεν ξέρω τι να πω. Πιο παλιά ήταν standard τα πράγματα, παίζουν αυτοί θα είναι τίγκα. Ίσως αυτό να είναι ένα μεταβατικό στάδιο το οποίο δεν ξέρω που θα οδηγήσει. Είναι τα πράγματα λίγο φλου, είναι παραμελημένη και η σκηνή γενικότερα -όχι μόνο η δικιά μας- βλέπεις group που περιμένεις να είναι sold out και δεν πάει κανείς και βλέπεις και group που τα φέρνουν με επιφύλαξη και τελικά μαζεύουν γαμώ τους κόσμους.

Διακρίνω μια πικρία σε αυτά που λες.
Θα ήταν μεγάλο ψέμα αν σου έλεγα ότι δεν υπάρχει πικρία, γιατί εμείς είμαστε και λίγο μεγάλοι, όχι ότι δεν έχουμε όρεξη και κουράγιο, γαμώ τις καύλες έχουμε, θα τις έχουμε για χρόνια και δε νομίζω κάποιος από τα group αυτά και τις δικές μας παρέες να σταματήσει να παίζει, μπορεί να σταματήσει για άλλο λόγο, είτε γιατί βαρέθηκε είτε δεν ξέρω κι εγώ τι, πάντως αυτή η πικρία δεν πρόκειται να σταματήσει να παίζει. Γιατί όλοι μας για την καύλα μας παίζουμε.

Αυτό που ήθελα να πω είναι ότι είστε 10 χρόνια στη μουσική και προφανώς είχατε κάποια όνειρα. Υπάρχουν ακόμη και αν ναι είναι διαφορετικά;
Όταν ήμασταν ως Honeydive ήμασταν 20 - 19 - 18 χρονών αντίστοιχα, είχαμε ένα χρόνο διαφορά. Τότε πραγματικά δεν ξέραμε που πήγαιναν τα 4, θέλαμε να φτιάξουμε ένα γκρουπάκι και να βγούμε να παίζουμε. Δεν ξέραμε ότι αυτό γίνεται έτσι, αυτό γίνεται αλλιώς, τι παίζει με τις εταιρείες, δεν ξέραμε τίποτα. Στην πορεία είδαμε τι ακριβώς γίνεται, μέσα σε 5-6 χρόνια τα είχαμε δει όλα. Από τη στιγμή που φτιάξαμε τους Engine-V τα πράγματα είναι πολύ στάνταρ, δεν περιμένουμε τίποτα, δε μας νοιάζει τίποτα. Αυτό το πράγμα το κάνουμε για τους εαυτούς μας και για 20, 50, 100 άτομα που γουστάρουν. Σίγουρα καλό θα ήταν αυτοί οι 100 να είναι 500, γιατί έτσι παίρνει ζωή το πράγμα, είναι μια αμφίδρομη σχέση. Χρειαζόμαστε τον κόσμο και ένα πράγμα που δεν έχω παράπονο είναι ότι σε όσα live έχουμε δώσει υπάρχει μια επαφή με τον κόσμο, άσχετα με το αν είναι 100, 200 ή 1000. Απλά εμείς παίρνουμε περισσότερη ενέργεια όταν βλέπουμε ότι αυτό το πράγμα έχει απήχηση σε περισσότερα άτομα. Από εκεί και πέρα δεν έχω καμία απαίτηση να αρχίσει ξαφνικά ο καθένας να ακούει rock, δεν πρόκειται ποτέ να γίνει αυτό.

Και αν θα γίνει, θα γίνει περιστασιακά.
Ναι περιστασιακά γίνεται, ανάλογα με τις μόδες. Τώρα ας πούμε πιστεύω ότι με όλα αυτά τα group που έρχονται είναι μια πολύ καλή ευκαιρία για τη νέα γενιά, την πιτσιρικαρία, να δει ξαφνικά 20 rock μπάντες μέσα σε ένα καλοκαίρι, εκεί που έβλεπε 1 το χρόνο.

Δεν είναι περίεργο που ενώ είμαστε μια σκυλοκρατούμενη χώρα όσον αφορά τη μουσική, οι περισσότερες συναυλίες που γίνονται, καθώς και τα φεστιβάλ, είναι γύρω από τη rock μουσική;
Πιστεύω ότι στην Ελλάδα υπάρχει αρκετά μεγάλο rock κοινό, απλώς δεν έχει συσπειρωθεί ποτέ, τι να πω δεν ξέρω.

Υπάρχει κάποια μπάντα που θα θέλατε να παίξετε live μαζί της;
Κοίτα να δεις, μια μπάντα που γουστάρω πολύ ίσως δε θα γούσταρα να παίξω μαζί της, γιατί θα ήθελα να είμαι αποκλειστικά στο ρόλο του ακροατή. Δηλαδή ας πούμε στους Corrosion Of Conformity, τους οποίους τους λατρεύω, λέγαμε στο χαβαλέ "πωπώ γαμώ θα ήταν να παίζαμε live με τους Corrosion" αλλά μετά το ξανασκέφτηκα και λέω ότι αν παίζουν οι Corrosion ή οι Monster Magnet θέλω εκείνη τη μέρα να πάω σαν οπαδός. Δε θέλω να έχω στο νου μου ούτε το soundcheck, ούτε τα κουρδίσματα, ούτε τα στησίματα, γιατί κακά τα ψέματα όταν παίζεις είναι αλλού το μυαλό σου. Είδες τώρα στον Danzig πόση ώρα μας πήρε να στήσουμε, να ξεστήσουμε, έχασα και τα 2 πρώτα κομμάτια. Εγώ δε γουστάρω στους Corrosion να χάσω τα 2 πρώτα κομμάτια από την κούραση, μέχρι να καταλάβω ότι τελείωσε το δικό μας το set να πάω να δω το επόμενο. Οπότε στα πιο πολλά group που γουστάρω θα προτιμούσα να μην παίξω. Τώρα όσον αφορά τα group με τα οποία θα κολλάγαμε να παίξουμε live είναι άπειρα.

Η Mad Prophet είναι απλά μια εταιρεία που έχει σα σκοπό να κυκλοφορεί τις δουλειές των Nightstalker και των Engine-V ή σκέφτεστε να κυκλοφορήσετε και άλλες μπάντες;
Εμείς ως Engine-V το βλέπουμε μόνο σαν τρόπο να κυκλοφορούμε τα cd μας. Βέβαια αυτό το έφτιαξαν τα παιδιά (Nightstalker) για να κυκλοφορούν τις δικές τους δουλειές και νομίζω και αυτοί έτσι το βλέπουν.

Αυτό έγινε γιατί δε θέλατε να επέμβει κανείς στη μουσική σας, στο artwork κτλ ή επειδή δε βρίσκατε άλλη εταιρεία;
Βασικά είναι και τα 2. Ξέραμε ότι υπάρχει σαν εταιρεία, πήραμε τον Αντρέα (μπάσο, Nightstalker) ,του είπαμε "έχουμε αυτό το πράγμα έτοιμο, θα το βγάλουμε;" και η απάντηση ήταν "εννοείται θα το βγάλουμε". Φυσικά τα έξοδα ήταν όλα δικά μας, απλά κάπου έπρεπε να κοπούν τα τιμολόγια, κάπως να γίνει η διανομή και αφού τα παιδιά το είχαν ήδη οργανώσει για την πάρτη τους, κάναμε και εμείς ακριβώς το ίδιο. Δηλαδή ήταν και λύση ανάγκης, αλλά τελικά γουστάραμε πάρα πολύ που το κάναμε με αυτόν τον τρόπο. Είναι και για τα παιδιά γιατί σα label είχαν 1 νούμερο, τώρα έχουν 2 νούμερα. 2 νούμερα στην Ελλάδα, 2 στο stonerrock, είναι καλά cd και τα 2, οπότε είναι και αυτό μια αμφίδρομη σχέση. Και αυτοί μας βοήθησαν γιατί δε χρειάστηκε να σπάσουμε το κεφάλι μας, τι και πως, που να το πάμε και τέτοια, αλλά και για τα παιδιά πήρε μια μεγαλύτερη υπόσταση η προσπάθεια τους.


Μου είπες πριν ότι η βασική σου ασχολία είναι η αερογραφία, για μίλησε μας λίγο γι' αυτό.
To γούσταρα πάρα πολύ από μικρός αυτό το πράγμα, αλλά βασικά ξεκίνησε σαν πείραμα, ας πούμε, πιο πολύ και τελικά έγινε δουλειά.

Θα προτιμούσες να βγάζεις τα έξοδα σου από τη μουσική;
Όχι δε θα το προτιμούσα, γιατί τώρα είναι πολύ ξεκάθαρο τι είναι για μας η μουσική. Αυτό μας βοηθάει να είμαστε πιο ειλικρινείς και με τη μουσική μας αλλά και με τον κόσμο. Δηλαδή εμείς αυτό δεν το κάνουμε γιατί θέλουμε να βγάλουμε φράγκα, δεν το κάνουμε γιατί θέλουμε να γίνουμε rock stars, δεν το κάνουμε γιατί θέλουμε ακριβά αμάξια και καλύτερες μηχανές, δεν το κάνουμε γιατί θέλουμε γκόμενες, το κάνουμε για τη μουσική και μόνο. Όταν αυτό το πράγμα γίνεται η δουλειά σου, αναγκάζεσαι να κάνεις διάφορους συμβιβασμούς. Μπορεί στην τελική να ζοριζόμαστε, αλλά δε συμβιβαζόμαστε. Θα μας βγει το λάδι για να βγάλουμε ένα δίσκο αλλά θα γίνει όπως το θέλουμε. Δε θα μας πει κανένας "κόψε αυτό το κομμάτι δε μ' αρέσει", "παίξε εκεί γιατί πρέπει να παίξεις", "βγάλε και άλλο cd γιατί έτσι λέει το συμβόλαιο" και αυτό είναι μια πραγματικότητα.

Θα ήθελες να πεις κάτι στις νέες μπάντες που ξεκινάνε τώρα και πρόκειται να έρθουν αντιμέτωπες με την ελληνική πραγματικότητα;
Παιδιά, κουράγιο πολύ και εμείς ότι θέλετε εδώ είμαστε, τα έχουμε περάσει και εμείς αυτά, τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα, δε θα βρείτε κανέναν να σας βοηθήσει. Δυστυχώς περισσότερες θα είναι οι απογοητεύσεις παρά οι επιβραβεύσεις, αλλά τελικά το πόσο αξίζει αυτό το πράγμα αν σε γεμίζει και πόσο αξίζει αν κάνεις κάτι καλά, θα το εκτιμήσουν, έστω και λίγοι. Μπορεί να μην είναι χιλιάδες αλλά σίγουρα αξίζει. Για μένα και μόνο που είμαι εδώ και έχουμε κάνει όλη αυτή την κουβέντα, μου έφτιαξε το απόγευμα μου.

Λοιπόν, σε ευχαριστούμε πολύ για το χρόνο σου, καλή δύναμη, καλό κουράγιο και πάνω απ' όλα καλή συνέχεια.
Εμείς ευχαριστούμε γιατί κι εσείς κάνετε κάτι σημαντικό. Και όλα αυτά τα παιδιά που γράφουν και ενημερώνονται μέσω internet είναι για εμάς πολύ σημαντικά.

Σημείωση: Μερικές ερωτήσεις έγιναν από τον Χρήστο Τριανταφυλλόπουλο, ο οποίος ήταν παρών κατά τη διάρκεια της συνέντευξης.

Γιατί ρε γαμώτο να έχουν την ατυχία μπάντες σαν τους Engine-V να ζουν στην Ελλάδα; Στη χώρα που όποιος γαβγίζει γίνεται θεός. Στη χώρα που όποιος δημιουργεί μουσική με στόχο το κέρδος γίνεται ίνδαλμα. Σε μια χώρα που σε κρίνουν με βάση το εισόδημα σου και όχι με το τι έχεις προσφέρει. Το κριτήριο για το αν είσαι επιτυχημένος είναι το εξής: "Μπορείς να μας αποφέρεις κέρδη; Αν ναι καλώς, αν όχι γεια σας!".

Δυστυχώς αυτό ισχύει και στη μουσική κοινότητα της χώρας μας. Ελάχιστοι την ψάχνουν παραπάνω. Πολλοί λίγοι "ακούνε" και δεν καταναλώνουν απλά ότι τους προσφέρει η τηλεόραση και το ραδιόφωνο. Είναι κρίμα να υπάρχουν τόσο γαμάτες ελληνικές μπάντες και να μην τους δίνονται ευκαιρίες. Είναι κρίμα το ελληνικό κοινό να μην υποστηρίζει τα εγχώρια συγκροτήματα. Είναι κρίμα να μην υπάρχουν εταιρείες να υποστηρίξουν τα ελληνικά group, γιατί προτιμούν να υπογράψουν τον κάθε φιόγκο που το μόνο που έχει να προσφέρει είναι το ωραίο του παρουσιαστικό. Και ας μην έχει φωνή. Εξάλλου στην Ελλάδα ο όρος καλλιτέχνης σημαίνει "εχω πάει στο τάδε reality show", "δουλεύω στο τάδε λουλουδομάγαζο", "έχω εμφανιστεί σε τόσες πρωινές εκπομπές".

Στηρίξτε τα ελληνικά συγκροτήματα, το αξίζουν. Αν δεν ενδιαφερθούν οι οπαδοί δεν πρόκειται να ενδιαφερθούν ούτε οι εταιρείες, ούτε οι promoters, ούτε κανείς. Πολλές ελληνικές κυκλοφορίες είναι ισάξιες (αν όχι καλύτερες) με τις ξένες. Δώστε δύναμη με τη συμπαράσταση σας σε όλα τα αυτά τα παιδιά που κάνουν αυτό που γουστάρουν.

"Καλά, και εμάς τι μας νοιάζει;" θα πείτε μερικοί. Εδώ είπαμε είναι η χώρα του σκύλου... Και ο σκύλος 3 πράγματα ξέρει να κάνει καλά: να τρώει, να κοιμάται και να χέζει.

  • SHARE
  • TWEET