Συνέντευξη: Wooden Shjips

Προερχόμενοι από έναν κόσμο που η mainstream μουσική βιομηχανία αγνοεί επιδεικτικά, αλλά αποδεικνύεται πολύ πιο πλούσιος και κινητικός από τις εκάστοτε μόδες, οι Wooden Shjips κατάφεραν να δημιουργήσουν αίσθηση, να κερδίσουν το σεβασμό και να απευθυνθούν εξίσου στο παρελθόν και το μέλλον του ροκ. Για το πώς μπορεί να ένα συγκρότημα να ακουστεί στο ευρύ κοινό, τι θα πει να ζεις σήμερα στο San Francisco, αλλά και μία μουσική ανάλυση της ψυχεδέλειας των Wooden Shjips, είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε με τον drummer τους Omar Ahsanuddin.



Πρώτα από όλα πες μας κάποια πράγματα για την ιστορία των Wooden Shjips. Πώς γνωριστήκατε και εάν είχατε εξαρχής στο μυαλό σας τι θέλατε να παίξετε. Πώς θα περιέγραφες τη μουσική σας με λίγα λόγια;
Ο Ripley και ο Nash ήταν στην πρώτη μορφή των Wooden Shjips. Καθώς η μπάντα εξελισσόταν, ο Ripley ήρθε σε επαφή με τον Dusty και εμένα - είχαμε συνυπάρξει σε διάφορα συγκροτήματα στο San Francisco αρκετά χρόνια νωρίτερα. Ο Ripley είχε κάποιες αρχές σχετικά με το πώς ήθελε οι Wooden Shjips να προσεγγίζουν τα πράγματα (να κρατάμε τη μουσική απλή, να εξερευνούμε την επανάληψη κτλ.) που συνεχίζουν να μας καθοδηγούν τα τελευταία χρόνια. Γενικά τείνω να περιγράφω τους Wooden Shjips ως rock μουσική.

Από πού προέκυψε η έμπνευση για το όνομα; Και γιατί υπάρχει ένα περίεργο «j» εκεί στη μέση;
Ο Ripley και ένα από τα πρώιμα μέλη των Shjips σκεφτόντουσαν διάφορα ονόματα και κράτησαν το Wooden Shjips απλώς γιατί το θεώρησαν cool. Το «j», παρόλο που κανένας τους δε μιλούσε Σουηδικά, προστέθηκε ως φόρος τιμής στη Σουηδική μουσική που άκουγαν πολύ εκείνο τον καιρό, τους Trad Gras Och Stenar, πιο συγκεκριμένα.



Μέχρι τώρα υπάρχουν δύο άλμπουμ και δύο συλλογές πρώιμου υλικού (singles, EP κτλ). Πώς θεωρείς ότι έχετε εξελιχθεί μέσω αυτών των κυκλοφοριών; Υπάρχουν σημαντικές αλλαγές από τις πρώτες συνθέσεις σας μέχρι τις πιο πρόσφατες; Πώς φαντάζεσαι να ακούγεστε στο μέλλον;
Έχουμε γίνει καλύτεροι στα live. Όπως προείπα έχουμε κάποιες βασικές αρχές (απλότητα, ρυθμική επανάληψη, μινιμαλισμός κτλ) που συνεχίζουμε να ενστερνιζόμαστε καθώς εξερευνούμε νέους ήχους. Το "Dos" είναι πιο upbeat από το ομότιτλο σε γενικές γραμμές. Δεν μπορώ να είμαι σίγουρος πώς θα ακουγόμαστε στο μέλλον αλλά θα συνεχίσουμε να εξερευνούμε νέες προσεγγίσεις στη σύνθεση και την ηχογράφηση, γεγονός που ελπίζω να μας διατηρήσει ζωτικούς και ενδιαφέροντες.

Πόσο δύσκολο είναι να δημιουργήσεις θόρυβο προερχόμενος από μικρή ανεξάρτητη εταιρία;
Σε μία μικρή εταιρία απαιτείται μεγαλύτερη προσπάθεια να γνωστοποιήσεις στον κόσμο το τι συμβαίνει με το συγκρότημα σε σχέση με μία μεγάλη εταιρία. Όσο τα μέσα και τα χρήματα λιγοστεύουν τόσο δυσκολότερο είναι να ακουστείς σε έναν πιθανό ακροατή. Κάτι πρέπει να κάνει έναν νέο ακροατή να σου δώσει μία ευκαιρία, είτε αυτό είναι η προώθηση, η δημοσιότητα ή μία συναυλία. Όλα αυτά συμβαίνουν βέβαια με τους Wooden Shjips, αλλά ίσως λιγότεροι άνθρωποι να μας δίνουν σημασία όντας μία μπάντα από μικρή εταιρία. Ποιος ξέρει; 



Οι δίσκοι βινυλίου επανέρχονται δυναμικά. Παρόλο που η πλειοψηφία των μουσικόφιλων είναι θετικοί, πιστεύεις ότι αυτό συχνά χρησιμοποιείται για να αποκτήσει ένα συγκρότημα τη φήμη της «συλλεκτικής αξίας»;
Μας αρέσει το βινύλιο. Είναι εξαιρετικό το να μπορείς να έχεις μικρές κυκλοφορίες αποκλειστικά σε βινύλιο, όπως το single "Mexican Summer" ή διάφορα tour singles που εκδίδουμε. Αντιλαμβανόμαστε ότι δε θα μπορέσουν πολλοί άνθρωποι να αγοράσουν το βινύλιο αλλά το κόστος είναι ο βασικός ανασταλτικός παράγοντας σχετικά με τον αριθμό των τεμαχίων που κυκλοφορούμε. Δεν έχουμε καμία επιθυμία να φτιάχνουμε περιορισμένες εκδόσεις μόνο για να γίνουν μετά συλλεκτικές. Επίσης οι Wooden Shjips πάντα τελικά συλλέγουν όλες τις μικρές κυκλοφορίες σε άλμπουμ που είναι μαζικά διαθέσιμα όπως το “Vol. 1” και το “Vol. 2”, που κυκλοφόρησε μόλις την προηγούμενη εβδομάδα.

Ζείτε σε μία πόλη (San Francisco) με μεγάλη παράδοση στις ψυχεδελικές μπάντες. Παρόλα αυτά συχνά συγκρίνεστε με Γερμανικά συγκροτήματα των 70s ή τους Spacemen 3 των 80s. Συμφωνείτε με αυτές τις συγκρίσεις;
Μας κολακεύουν οι συγκρίσεις αυτές και όντως ακούω κάποιες ομοιότητες, όπως τις περιγράφουν αυτοί οι άνθρωποι. Σαφώς και ενστερνιζόμαστε κάποιες προσεγγίσεις όπως ο μινιμαλισμός και η ρυθμική επανάληψη που εντοπίζονται σε θρυλικές γερμανικές μπάντες όπως οι Can, οι Neu και οι La Dusseldorf, αλλά κατ' εμέ, δεν υπάρχουν και πολλά συγκροτήματα που ακούγονται σαν τους Wooden Shjips.



Κάποτε υπήρχε μία σκηνή στο Frisco με συγκροτήματα να παίζουν μαζί, να μοιράζονται ιδέες κτλ. Υπάρχει κάτι αντίστοιχο πλέον; Για παράδειγμα οι Assemble Head In Sunburst Sound είναι εξαιρετικοί, υπάρχει καμία επαφή;
Έχω ανάμικτα συναισθήματα για τη σκηνή του San Francisco. Είναι στιγμές που φαίνεται σαν να μη συμβαίνουν και πολλά. Όταν όμως σκέφτομαι μερικά σπουδαία συγκροτήματα με τα οποία έχουμε μπορέσει να παίξουμε μαζί σε κάποιες συναυλίες (Assemble Head in Sunburst Sound, Sleepy Sun, Deerhoof, Sic Alps, Thee Oh Sees, Jonas Reinhardt κτλ.) φαίνεται ότι τελικά συμβαίνουν καλά πράγματα στο San Francisco.

Πάντοτε πίστευα ότι η ψυχεδελική / διαστημική μουσική βασικά αποτελείται από δύο συστατικά. Τους ελεύθερους αυτοσχεδιασμούς και την προσεκτικά τοποθετημένη επανάληψη. Αν μπορούσαμε να αποδώσουμε το πρώτο στο «χάος» και το δεύτερο στην «τάξη», ποιο στοιχείο, κατά τη γνώμη σου, είναι τελικά δυνατότερο στο psychedelic rock;
Δεν είμαι σίγουρος ποιο από τα δύο αυτά στοιχεία είναι γενικά ποιο ισχυρό στο psych rock. Υποθέτω ότι η αλληλεπίδραση των δύο είναι αυτή που κάνει τα πράγματα ιδιαίτερα. Ως μέλος της ρυθμικής βάσης των Wooden Shjips η τάξη και η επανάληψη είναι μέρος αυτού, που εγώ και ο Dusty προσπαθούμε να χτίσουμε. Σε αυτό το συγκρότημα ο ρυθμός είναι ο παλμός, κάτι που δε σταματά ποτέ, σπανίως παρεκκλίνει και που χωρίς αυτό δεν μπορείς να επιβιώσεις.



Έχετε ανοίξει στο παρελθόν για τον Roky Erickson. Πώς ήταν σαν εμπειρία; Άλλοι καλλιτέχνες που θαυμάζεται και θα νιώθατε τιμή να ανοίξετε για αυτούς;
Ο Roky είναι ένας θρύλος και το να μας καλέσουν να ανοίξουμε για εκείνον ήταν τιμή. Ήταν άψογος και η μπάντα του ήταν όπως έπρεπε. Εξαιρετική παράσταση. Ανυπομονούμε να παίξουμε και με τους Pavement στην Αγγλία αυτό το Μάιο και μετά με τους Spectrum πίσω στο San Francisco. Είναι πολλά τα συγκροτήματα που θα ήμασταν περήφανοι να παίξουμε μαζί τους.

Αν μπορούσες να διαλέξεις να πάρεις μέρος στο tribute album ενός καλλιτέχνη της επιλογής σου ποιος θα ήταν και ποιο τραγούδι θα διασκεύαζες;
Ποιος ξέρει; Οι ZZ Top ίσως.

Οι συνθέσεις μπορούν να χαρακτηριστούν «χαλαρές» στις στούντιο εκδοχές τους. Τι μπορεί να περιμένει κανείς στην επί σκηνής παρουσίασή τους;
Τα live μας είναι ακόμα πιο «χαλαρά» - είμαστε ένα ροκ συγκρότημα.