Συνέντευξη: Violent Femmes (Brian Ritchie)

16/02/2006 @ 05:05
Οι Femmes και πάλι στην Ελλάδα! Με αφορμή το επερχόμενο τριήμερο των συναυλιών τους σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα (Παρασκευή και Σάββατο / Κυριακή αντίστοιχα) ο μπασίστας του συγκροτήματος, Brian Ritchie, απαντά στις ερωτήσεις μας.

Βρίσκεστε για μία ακόμα φορά σε περιοδεία! Πείτε μας λίγο για το πρόγραμμα σας. Έχετε κάποιες εκπλήξεις για μας; Special guests;
Πολύ καλή ερώτηση! Ξεκινάμε το show σαν το κλασσικό τρίο και σταδιακά παρουσιάζουμε κάποιους καλεσμένους μουσικούς. Σ' αυτούς περιλαμβάνονται ο περκασιονίστας John Sparrow στο cajon, στο σαξόφωνο ο Dick Parry (από τους Pink Floyd, συμμετείχε στο "Dark Side Of The Moon"), ο avant-garde κιθαρίστας, αλλά και banjo player, Eugene Chadbourne και o Jazz Hamilton που θα κινείται ανάμεσα σε πολλά όργανα. Το γεγονός αυτό μας επιτρέπει να παίξουμε μία μεγάλη ποικιλία ειδών μουσικής. Πολλοί λένε ότι αυτές είναι από τις καλύτερες συναυλίες που έχουμε κάνει ποτέ.

Τι πιστεύετε ότι κάνει το κοινό τόσο ενθουσιώδες όταν ανεβαίνετε στη σκηνή;
Οι άνθρωποι έχουν σοβαρό συναισθηματικό δεσμό με τη μπάντα γιατί οι περισσότεροι από τους fans είτε είναι νέοι, είτε μας γνώρισαν όταν ήταν νέοι. Έχουν πολλές αναμνήσεις συνδεδεμένες με μας και το να μας βλέπουν live μοιάζει εκτός πραγματικότητας. Άλλωστε είμαστε στο χώρο για 25 χρόνια. Σ' αυτό το σημείο τα περισσότερα συγκροτήματα έχουν διαλυθεί ή έχουν πεθάνει.

Πως εξηγείτε το γεγονός ότι μετά από τόσα χρόνια υπάρχουν ακόμα τραγούδια που οι fans απλά απαιτούν να ακούσουν ("Blister In The Sun"); Πιάνετε ποτέ τον εαυτό σας να βαριέται να παίξει αυτά τα τραγούδια ξανά και ξανά;
Το "Blister" δε μ' αρέσει ιδιαιτέρως, αλλά τα υπόλοιπα όπως "Add It Up", "Kiss Off", "Gone Daddy Gone" ήταν και είναι πάντα διασκεδαστικά. Χαιρόμαστε που οι fans έχουν μετατρέψει κάποια τραγούδια σε standards. Παίζουμε επίσης και τραγούδια όχι γνωστά και σίγουρα περιλαμβάνουμε tracks από κάθε δίσκο μας.

Έχετε λανσάρει ένα μοναδικό ήχο που βασίζεται στα εναλλακτικά μουσικά όργανα που χρησιμοποιείτε (ακουστικό μπάσο), αλλά και στο ότι ο αυτοσχεδιασμός παίζει σημαντικό ρόλο στα τραγούδια σας. Είναι κάτι που το σχεδιάζετε;
Είναι κάτι που οφείλεται στον Victor και στη σχέση μου με τη jazz. Και οι δυο μας παίζαμε jazz πριν τους Femmes και συνεχίζουμε. Το να παίζουμε μουσική χωρίς να αυτοσχεδιάζουμε δεν αποτελεί καν πιθανότητα για μας. Το συγκρότημα δε θα είχε επιβιώσει για τόσο καιρό χωρίς τη φρεσκάδα που μας δίνει αυτό το στοιχείο.


Το 2005 ήταν μία γεμάτη χρονιά για σας! Πρόσφατα επανακυκλοφόρησαν τα "Viva Wisconsin" και "Freak Magnet", μία συλλογή με τα "very best" της μπάντας και για πρώτη φορά μία live ηχογράφηση του 1991 από το BBC στο Town & Country Club στο Λονδίνο. Πως προέκυψε η ιδέα; Ήταν ένα ταξίδι στο χρόνο για σας;
Βασικά όλο αυτό το υλικό προωθείται από τις δισκογραφικές που το έχουν στην κατοχή τους ή διατηρούν τα δικαιώματα. Πιστεύουμε ότι είναι καλό να έχουμε όσο το δυνατόν περισσότερη μουσική ηχογραφημένη, έτσι ώστε αν κάποιος πάει σε ένα μαγαζί με δίσκους να μπορεί να βρει τουλάχιστον ένα ή δύο πράγματα. Κυκλοφορούμε επίσης το "Live In Iceland" από τη δική μας εταιρεία, την Add It Up Productions, και γυρίζουμε ένα ντοκιμαντέρ σχετικό με το συγκρότημα. Δε νομίζω ότι κάποιος από μας ακούει τους δίσκους μας, οπότε δε μας πιάνει νοσταλγία. Για μας η μουσική είναι πάντα η ίδια, δεν είναι παλιά.

Πιστεύετε ότι το συγκρότημα έχει αλλάξει μέσα σ' αυτά τα χρόνια; Οι προτεραιότητες ή η σχέση μεταξύ σας;
Σίγουρα. Είμαστε όλοι ανεξάρτητα άτομα, οπότε υπάρχει μία συνεχής αλλαγή όσον αφορά τις προτεραιότητες και τα standards που μπορεί να διαφοροποιείται και από μέλος σε μέλος. Νομίζω ότι αλλάξαμε κατεύθυνση και πλέον είμαστε τροβαδούροι, πλανόδιοι μουσικοί, παρά καλλιτέχνες που ηχογραφούν ενεργά. Μας αρέσει να βλέπουμε τους fans.

Ποιες είναι οι πιο σημαντικές επιρροές σας και ποιους καλλιτέχνες θαυμάζετε;
Λατρεύουμε όλες τις μορφές τέχνης. Από τον Johnny Cash ως τον Καβάφη, από τον Marcel Duchamp ως τον Ιωάννη Ξενάκη. Είμαστε πολύ intellectually curious.

Δεν είστε μόνο μπασίστας και μέλος ενός από τα μεγαλύτερα συγκροτήματα αλλά είστε και ζωγράφος, με τα έργα σας να εκτίθενται στη Diamond Ink Gallery, στο Milwaukee, όπου παίξατε και live. Είναι λοιπόν μουσική ή ζωγραφική; Μέσω ποιας τέχνης εκφράζεστε καλύτερα;
Νομίζω ότι είμαι καλύτερος μουσικός και το κοινό πιθανότατα ευγνωμονεί τον Αλλάχ κάθε βράδυ που επιμένω στη μουσική.

Πιστεύετε ότι ένας καλλιτέχνης θα έπρεπε να εκφράζει τη γνώμη του σε θέματα που έχουν να κάνουν με την κοινωνική ζωή; Η πολιτική είναι ένας τομέας που δεν προορίζεται για καλλιτέχνες;
Αν ένας καλλιτέχνης επιθυμεί να μιλήσει δημοσίως πάνω σε κοινωνικά θέματα, τότε εξασκεί ένα δημοκρατικό δικαίωμα. Δεν έχω πρόβλημα με αυτό. Μάλλον όσο πιο πολιτικοποιημένος είναι κάποιος, καλλιτέχνης ή μη, τόσο το καλύτερο.

Ένα από τα αγαπημένα μου είναι το "Add It Up". Τι σας οδήγησε στο να γράψετε αυτό το τραγούδι; Τι σκέφτεστε όταν φτιάχνετε καινούρια κομμάτια;
Αυτό το τραγούδι γράφτηκε πριν 28 περίπου χρόνια. Θα πρέπει να συμβουλευτείς την Πυθία για την απάντηση στην ερώτηση σου, γιατί σκοτώσαμε αυτά τα εγκεφαλικά κύτταρα στο μεταξύ.

Πως σας φαίνεται η Ελλάδα; Περνάτε καλά όταν δίνετε εδώ συναυλίες; Ένα είναι σίγουρο: εμείς απολαμβάνουμε τα live σας και ανυπομονούμε για το επόμενο!
Αγαπάμε την Ελλάδα, τους Έλληνες, το ελληνικό φαγητό, τον ελληνικό καφέ, την ελληνική μουσική (ρεμπέτικα και μπουζούκι) και την ελληνική λογοτεχνία. Πάντα νιώθαμε έναν ισχυρό δεσμό με τους fans και τους φίλους μας εκεί. Πάντα ερχόμαστε όταν μας το ζητήσουν.

  • SHARE
  • TWEET