Συνέντευξη: The Rasmus

Από τον Μανώλη Γεωργακάκη, 11/12/2008 @ 02:40
Tην περασμένη 28η Οκτωβρίου, oι Φινλαδοί πρωταγωνιστές του alternative rock, The Rasmus, βρεθήκαν στο Θησείο, για μια δωρεάν συναυλία, κατά την οποία παρουσίασαν μέρος του νέου τους δίσκου, στα πλαίσια του 3ου Mad Live. To Rocking.gr τους συνάντησε, λίγες ώρες πριν τη συναυλία και λίγα λεπτά πριν το μεσημεριανό τους, «για να τους ανοίξει την όρεξη» με μια ενδιαφέρουσα συζήτηση, που ξεκίνησε από τον ήχο του νέου άλμπουμ και την ιδιαίτερη σχέση του με την Ελλάδα και έφτασε ως τους Metallica και ένα μυστήριο «πονηρό» ρόφημα των Μάγια.

Βρίσκεστε στην Ελλάδα για τη συναυλία που οργανώνει το Mad TV. Ποιές είναι οι εντυπώσεις σας από αυτή σας την επίσκεψη;
Janne Heiskanen (ντράμερ): Μόλις κάναμε το soundcheck. Η σκηνή βρίσκεται σε μια καταπληκτική τοποθεσία. Η Ακρόπολη φαίνεται στην «πλάτη» της σκηνής, θα έχουμε πολλά φώτα και η όλη εικόνα θα είναι πολύ όμορφη απόψε. Μόλις φτάσαμε, από το Μεξικό, μετά από εικοσιπέντε ώρες ταξίδι. Αυτή τη στιγμή θέλουμε να δοκιμάσουμε λίγο ελληνικό φαγητό και να ξεκουραστούμε λίγο, ώστε το βράδυ να παρουσιάσουμε ένα δυνατό show.



Γνωρίζετε τί γιορτάζουμε σήμερα στην Ελλάδα;
Eero Heinonen (μπασίστας): Ναι, ακούσαμε τη ιστορία. Στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Έλληνες αρνήθηκαν να...
Lauri Ylönen (τραγουδιστής): Είπαν «όχι» (σηκώνοντας τη γροθιά του)!
Janne Heiskanen (ντράμερ): Ακριβώς! Είπαν «όχι»!

Γνωρίζετε λοιπόν!
Όλοι μαζί: Ναι! (γέλια)

Επιστρέφετε με ένα καινούριο άλμπουμ, που λέγεται "Black Roses". Με ποιό τρόπο αυτός ο δίσκος επηρεάζει τον ήχο της μπάντας;
Eero Heinonen (μπασίστας): To "Black Roses" είναι το πιο ηλεκτρονικό άλμπουμ των Rasmus. Αυτό δε σημαίνει ότι χρησιμοποιούμε μόνο electro ήχους, αλλά υπάρχουν στα κομμάτια πολλά μέρη γραμμένα σε synthesizer και drumbox. Παλιότερα χρησιμοποιούσαμε μόνο ήχους από κιθάρα, μπάσο και τύμπανα. Σε αυτό το άλμπουμ δοκιμάσαμε κάποιες νέες συνταγές.
Lauri Ylönen (τραγουδιστής): Ακούγοντας συγκροτήματα όπως οι Depeche Mode, σκεφτήκαμε ότι οι rock μπάντες μπορούν να εκφραστούν με διαφορετικούς τρόπους. Δε χρειάζεται να υπάρχουν πάντα παραμορφωμένες κιθάρες και λοιπά.

Είναι εντυπωσιακό ότι στο καινούριο άλμπουμ συνεργαστήκατε με τον Desmond Child. Πώς προέκυψε αυτό και τί αποκομίσατε από αυτή τη συνεργασία;
Pauli Rantasalmi (κιθαρίστας): Μας έστειλε ο ίδιος ένα e-mail, στο οποίο έλεγε «I love the Rasmus» και ότι δηλώνει οπαδός μας. Σκεφτήκαμε ότι αυτό είναι καταπληκτικό. Πρόκειται για έναν από του μέντορές μας, γιατί ακούγαμε τη μουσική του όταν ήμασταν νεότεροι. Αυτό που συνέβη μας χαροποίησε ιδιαίτερα και του απαντήσαμε «ας συναντηθούμε και ας κάνουμε κάτι μαζί». Τελικά συναντηθήκαμε, στην Κόστα Ρίκα... Ή μήπως δεν ήταν στην Κόστα Ρίκα;
Janne Heiskanen (ντράμερ): Όχι, ήταν στη Δομινικανή Δημοκρατία!
Pauli Rantasalmi (κιθαρίστας): Εν πάση περιπτώσει, κάπου στην αμερικανική ήπειρο. Ήταν τέλεια. Ετοιμάσαμε το άλμπουμ, μαζί του, γράψαμε τραγούδια και μάθαμε πολλά πράγματα από εκείνον, καλά και κακά. Ήταν μια πολύ καλή εμπειρία για το μέλλον της μπάντας.



Είναι αλήθεια ότι γράψατε μέρος του άλμπουμ στην Ελλάδα;
Lauri Ylönen (τραγουδιστής): Ναι. Περάσαμε σχεδόν τρείς βδομάδες στη Φολέγανδρο. Ο παραγωγός μας, ο Desmond, έχει φίλους εκεί, που ασχολούνται επίσης με τη μουσική βιομηχανία. Μας είπε «πάμε σε αυτό το μέρος, είναι μικρό και μπορούμε να συγκεντρωθούμε για να δουλέψουμε». Πήραμε το ελικόπτερό του και πήγαμε στο νησί. Ήταν φανταστικά! Είχαμε ένα δωμάτιο, στην άκρη ενός βράχου, και από το οποίο βλέπαμε τη θάλασσα, εκατό μέτρα πιο κάτω. Παίζαμε κιθάρα και πίναμε κρασί. Μας κατέλαβε ένα κατανυκτικό συναίσθημα. Υπάρχουν, νομίζω, εβδομήντα οκτώ εκκλησίες και παρεκκλήσια σε αυτό το νησί. Ακόμα και τα σπίτια είναι λιγότερα! Είναι απίστευτο! Ήταν μια πολύ ευχάριστη διαμονή. Γράψαμε πολλά τραγούδια, συλλάβαμε την όλη ιδέα του άλμπουμ και υπήρξαμε πολύ παραγωγικοί, γιατί ασχολούμασταν μόνο με τη μουσική. Τίποτα δεν αποσπούσε την προσοχή μας. Το μεγαλύτερο μέρος του άλμπουμ δημιουργήθηκε εκεί.

Ποιό είναι το μυστικό της επιτυχημένης διεθνούς καριέρας σας;
Pauli Rantasalmi (κιθαρίστας): Η ομορφιά μας. (γελάει)
Eero Heinonen (μπασίστας): Είναι δύσκολο να απαντήσουμε σε αυτό. Δεν ξέρεις ποτέ σε τί οφείλεται μια τέτοια επιτυχία. Πιστεύω πως ήμασταν απλά τυχεροί. Είχαμε το κατάλληλο τραγούδι και την κατάλληλη εικόνα, στην κατάλληλη στιγμή. Πρόκειται για τη σύμπτωση πολλών παραγόντων. Η αφετηρία της διεθνούς επιτυχίας μας ήταν το γεγονός ότι το τραγούδι "In The Shadows" άρχισε να σκαρφαλώνει στα γερμανικά charts και έφτασε κάποια στιγμή στο «νούμερο ένα». Συνοδεύτηκε επίσης από ένα πολύ όμορφο βίντεο κλιπ και το MTV έπαιζε συχνά τα βίντεο των Rasmus...
Lauri Ylönen (τραγουδιστής): Νομίζω πως έγινε «νούμερο ένα» σε όλες τις χώρες του κόσμου, μετά από αυτό. Υπήρξε μια αλυσιδωτή αντίδραση, σα χιονοστιβάδα, σα μεταδοτική ασθένεια.

Αν γυρίσουμε πίσω μία δεκαετία και φτάσουμε στην εποχή που ξεκινούσατε την καριέρα σας, ποιές είναι οι σημαντικότερες αναμνήσεις που κρατάτε, από τις πρώτες φορές που παίξατε ζωντανά, ως «support» σε μπάντες που θαυμάζατε;
Eero Heinonen (μπασίστας): Θυμάμαι πως είχαμε παίξει πριν από τους Red Hot Chili Peppers.
Janne Heiskanen (ντράμερ): Ναι, ήμασταν η «support μπάντα» για αυτούς, πριν από πολλά χρόνια. Πότε ήταν;
Lauri Ylönen (τραγουδιστής): Αυτό ήταν το 1999, έτσι;
Eero Heinonen (μπασίστας): Ναι, ήταν η περιοδεία του "Californication". Ήταν μια καταπληκτική συναυλία. Τη θυμάμαι ακόμη. Στο soundcheck, δοκίμαζαν μια γιγαντοοθόνη, η οποία έκανε έναν ενοχλητικό θόρυβο. Έγινε ολόκληρο θέμα, γιατί δεν είναι δυνατόν σε μια συναυλία των Red Hot Chili Peppers να ακούγεται ένα συνεχές «ζζζζζζ» (sic). Τελικά αποφάσισαν να μη χρησιμοποιήσουν τη γιγαντοοθόνη. Ήταν πάντως μια φοβερή συναυλία, με πολλή ενέργεια.
Lauri Ylönen (τραγουδιστής): Ακόμη και σήμερα παίζουμε με μπάντες που θαμάζουμε. Αυτό το καλοκαίρι «ανοίξαμε» για τους Metallica, σε τρεις συναυλίες, στη Νότιο Αφρική. Ήταν πραγματικά τρελό για μας, γιατί είμαστε φανατικοί οπαδοί, φυσικά. Καταφέραμε να τους γνωρίσουμε και βρεθήκαμε να πίνουμε μπύρα μαζί τους.

Σας άκουσα να μιλάτε για τους Metallica και προηγουμένως, είστε πράγματι φανατικοί οπαδοί!
Όλοι μαζί: Ναι, βέβαια!
Pauli Rantasalmi (κιθαρίστας): Παλιότερα, παίζαμε και κομμάτια τους, όπως το "Master Of Puppets" και το "Nothing Else Matters"...
Lauri Ylönen (τραγουδιστής): Ναι, όταν ήμασταν η «μπάντα του σχολείου».



Ποιά μουσική συνεργασία ονειρεύεστε;
Janne Heiskanen (ντράμερ): Έχουμε ήδη κάνει μερικές καλές συνεργασίες. Στο προηγούμενο άλμπουμ, "Hide From The Sun", συνεργαστήκαμε με τους Apocalyptica σε ένα τραγούδι. Ξέρεις, τους τύπους με τα τσέλο. Ήταν μια θαυμάσια συνεργασία. Ο Lauri έχει κάνει επίσης μια συνεργασία με τον Ville Valo (σ.σ.: τραγουδιστής των επίσης Φινλανδών ΗΙΜ).
Lauri Ylönen (τραγουδιστής): Ναι. Πρόκειται για ένα τραγούδι για το ποίο συνεργαστήκαμε, οι Apocalyptica, ο Ville Valo κι εγώ. Επίσης κάναμε ένα ντουέτο με την τραγουδίστρια των Nightwish, την Anette Olzon. Αυτό το τραγούδι θα κυκλοφορήσει αργότερα. Ίσως το 2009.

Ποιό είναι το σημαντικότερο πράγμα που σας προσέφερε η επιτυχία σας;
Janne Heiskanen (ντράμερ): Πιστεύω πως είναι αυτή η δυνατότητα να ταξιδεύουμε. Ερχόμαστε στην Αθήνα, κάνουμε συναυλίες και βλέπουμε διαφορετικούς πολιτισμούς. Νομίζω πως το απολαμβάνουμε ιδιαίτερα αυτό, όλοι μας.
Lauri Ylönen (τραγουδιστής): Είναι εκπληκτικό το γεγονός ότι ερχόμαστε εδώ και υπάρχει ένας φιλόξενος διοργανωτής, που μας ξεναγεί, μας δείχνει τα αξιοθέατα και μας εξηγεί την ιστορία τους. Είμαστε σαν τους σπασίκλες, τα λατρεύουμε όλα αυτά! «Πες μας κι άλλα!», ξέρεις τί εννοώ. Προηγουμένως, βρισκόμασταν στο Μεξικό και είχαμε την τύχη να συναντήσουμε Ινδιάνους Μάγια, που μας δέχτηκαν στα σπίτια τους και μας προσέφεραν χυμούς από μανιτάρια (κάνει μια αστεία γκριμάτσα σχετικά με τις παρενέργειες του ροφήματος). Είναι φανταστικό!
Eero Heinonen (μπασίστας): Εγώ πιστεύω πως το καλύτερο από όλα είναι το γεγονός ότι συνεχίζουμε να κάνουμε αυτό που ονειρευόμασταν όταν ήμασταν 16-17 χρονών. Θέλαμε να είμαστε σε μια μπάντα, για πάντα. Αγαπάμε τη μουσική και παίζουμε συναυλίες και ο κόσμος τραγουδάει τα τραγούδια μας, μαζί μας. Πιστεύω ότι δε θα μπορούσαμε να ευχηθούμε κάτι καλύτερο.

Οι μπάντες από τη Φινλανδία έχουν καταφέρει να κερδίσουν μια θέση στην παγκόσμια rock σκηνή. Οι Hanoi Rocks το κατάφεραν στη δεκαετία του '80, πολλές metal μπάντες ακολούθησαν. Σήμερα, εσείς, οι Nightwish και οι HIM είστε μερικοί από τους κύριους εξαγωγείς του φινλανδικού ήχου. Πιστεύετε ότι υπάρχει κάποιο αναγνωρίσιμο στοιχείο που προσδιορίζει ένα συγκεκριμένο «φινλανδικό ήχο»; Επίσης, θα ήθελα να ρωτήσω πώς είναι οι σχέσεις σας με τις άλλες μπάντες του φινλανδικού προσκηνίου.
Lauri Ylönen (τραγουδιστής): Έχω, εν μέρει, απαντήσει στην ερώτηση αυτή. Συνεργαζόμαστε αρκετά με τις άλλες φινλανδικές μπάντες. Γενικότερα, είμαστε σε επαφή. Πριν λίγο έλαβα ένα μήνυμα από τους Nightwish. Επίσης, τηλεφωνιόμαστε συχνά με τον Ville Valo. Καμιά φορά βρισκόμαστε και βγαίνουμε μαζί, για φαγητό, και συζητάμε για τις σκέψεις μας. Ξέρεις, καμιά φορά, όταν μιλάς σε έναν άλλο rock star είναι πιο εύκολο να του ανοίξεις την καρδιά σου, να του μιλήσεις για τα προβλήματά σου, για τα συναισθήματα και τις σκέψεις σου. Αυτό συμβαίνει γιατί μοιραζόμαστε τον ίδιο τρόπο ζωής.
Eero Heinonen (μπασίστας): Σχετικά με το «φινλανδικό ήχο», δεν πιστεύω πως όλες οι φινλανδικές μπάντες ηχούν σαν τους Nightwish και τους HIM. Αυτές οι μπάντες κατάφεραν να γίνουν διεθνώς γνωστές και για αυτό το λόγο ο κόσμος ταυτίζει τον ήχο τους με τη Φινλανδία. Υπάρχουν αρκετές καλές μπάντες στη Φινλανδία, που έχουν πολύ διαφορετικό ήχο, αλλά οι περισσότερες έχουν στίχους στα φινλανδικά.
Lauri Ylönen (τραγουδιστής): Πες για τους Von Hertzen Brothers.
Eero Heinonen (μπασίστας): Ναι, μια ενδιαφέρουσα μπάντα από τη Φινλανδία, με αγγλικό στίχο, που θα μπορούσα να προτείνω είναι οι Von Hertzen Brothers. Παίζουν progressive rock, κοντά στο στιλ των Rush, και είναι αρκετά μελωδικοί.



Τί γνώμη έχετε για την τάση του κόσμου να προμηθεύεται τη μουσική μέσω internet και μάλιστα μαζικά μέσω πειρατικών δικτύων ανταλλαγής αρχείων;
Lauri Ylönen (τραγουδιστής): Εγώ, προσωπικά, αγοράζω τραγούδια από το iTunes και μου αρέσει που υπάρχει μια τέτοια υπηρεσία. Σου έρχεται στο μυαλό ένα τραγούδι, που άκουγες πριν δέκα χρόνια, και λες «Α! Θέλω να το ακούσω τώρα!» και μπορείς να το πάρεις, πληρώνοντας 99 λεπτά. Πιστεύω ότι είναι καταπληκτικό και πρέπει να το στηρίζουμε αυτό. Είναι το μέλλον της μουσικής. Θα διανέμεται κυρίως μέσω internet και ίσως, όταν αισθάνεσαι νοσταλγία, θα αγοράζεις ένα cd. Μου αρέσει επίσης να αγοράζω cd και να διαβάζω τους στίχους. Έχω μια συνήθεια. Πριν καν ακούσω τη μουσική, διαβάζω τους στίχους και σκέφτομαι ποιά μελωδία θα μπορούσε να αντιστοιχεί. Από αυτό αντλώ πολλή έμπνευση.
Eero Heinonen (μπασίστας): Πιστεύω πως δεν είναι δυνατό να σταματήσουμε τη διαδικτυακή πειρατεία της μουσικής. Θα συνεχίσει να υπάρχει. Αλλά υπάρχουν και οι συναυλίες... Η ζωή μας δείχνει ότι ο κόσμος πάντα θέλει να βλέπει ζωντανά τα συγκροτήματα και όσοι πραγματικά ενδιαφέρονται για τη μουσική θα αγοράσουν και το cd ή το αντίστοιχο στο iTunes ή οποιαδήποτε άλλη μορφή. Αλλά η πειρατεία είναι κάτι που συνεχίζει και εγώ είμαι απλά ευτυχής που ο κόσμος συνεχίζει να έρχεται στις συναυλίες.

Έχετε κάποιο μήνυμα για τους Έλληνες οπαδούς σας;
Lauri Ylönen (τραγουδιστής): Νομίζω πως θα επιστρέψουμε στην Ελλάδα για «κανονικές» συναυλίες, του χρόνου, γύρω στην άνοιξη.

Θα σας περιμένουμε. Ευχαριστώ πολύ για τη συνέντευξη.
Lauri Ylönen (τραγουδιστής): Σε ευχαριστούμε.

Μανώλης Γεωργακάκης
  • SHARE
  • TWEET