Συνέντευξη The Nomads

«Πιστεύω ότι το όλο garage θέμα είναι καταδικασμένο»

Από τον Κώστα Σακκαλή, 06/02/2013 @ 13:24
Όταν ο νεοτερισμός γίνεται κλασικός, έχουμε μία περίπτωση αυτοαναίρεσης του λόγου ύπαρξής του; Σαφώς και όχι όπως αποδεικνύουν οι Nomads με την κυκλοφορία του φετινού τους δίσκου και (ελπίζουμε) τις συναυλίες τους στην Ελλάδα. Το neo-garage της δεκαετίας του '80 μπορεί πλέον να ακούγεται στους νεότερους σχεδόν τόσο κλασικό όσο αυτό της δεκαετίας του '60, αλλά με συγκροτήματα όπως οι Nomads δείχνει σαφώς μεγαλύτερη συνέπεια και έχει αφήσει εξίσου μεγάλη επιρροή στους νεότερους. Σε αυτή την κατεύθυνση «ανακρίναμε» τον Nick Vahlberg σχετικά με το πώς λειτουργούσαν όλα αυτά τα χρόνια και πώς θα λειτουργούν από εδώ και πέρα.

Μετά από 30 χρόνια το νέο σας άλμπουμ χαιρετίζεται από πολλούς ως έαν από τα καλύτερά σας. Πώς σας κάνει να νιώθετε αυτό;
Δουλέψαμε πολύ σκληρά για το "Solna" και για αρκετά χρόνια, θα ήταν μάταιο να κυκλοφορήσουμε έναν «αρκετά καλό» δίσκο μετά από τόσο χρονικό διάστημα σιωπής. Νιώθαμε ότι ήταν σημαντικό να κάνουμε ό,τι μπορούσαμε να δημιουργήσουμε κάτι που να βρίσκεται στα επίπεδα των καλύτερων αποτελεσμάτων μας, όπως το "Outburst" (1985) ή το "Sonically Speaking" (1991). Είναι πολύ ευχάριστο να βλέπουμε τώρα ότι ο κόσμος πιστεύει ότι το καταφέραμε.

The NomadsΕίστε πλήρως δραστήριοι και πάλι; Να περιμένουμε μία πλήρη περιοδεία και τακτικά άλμπουμ κάθε δύο χρόνια ας πούμε;
Όχι, μεγαλώνουμε και έχουμε σταθερές δουλειές και οικογένειες πλέον. Δεν έχουμε πρόθεση να τα παρατήσουμε αλλά θα είμαστε πολύ επιλεκτικοί σε ό,τι έχει να κάνει με περιοδείες. Και θα κυκλοφορούμε νέο υλικό όποτε το αισθανόμαστε. Σχεδιάζουμε να ηχογραφήσουμε ένα ΕΡ τεσσάρων τραγουδιών τώρα.

Αν έπρεπε να διαλέξετε ένα τραγούδι για να δείξετε σε κάποιον τον ήχο σας σήμερα, ποιό θα ήταν αυτό. Ίδια ερώτηση και αν θέλατε να χαρακτηρίσετε όλη τη δισκογραφία σας.
Χμμ, ίσως το "Hangman's Walk" από το τελευταίο μας άλμπουμ. Είναι αρκετά ενδεικτικό του πώς ακουγόμαστε και πώς ακουγόμασταν πάντα.

Όταν ξεκινήσατε ήσασταν μέρος της σκηνής αναγέννησης του garage. Τώρα είστε παλαιοί και υπάρχει και δεύτερο ή και τρίτο κύμα αναγέννησης του garage. Πώς νιώθετε γι αυτό;
Είναι υπέροχο να βλέπει κανείς ότι υπάρχουν συγκροτήματα που διατηρούν την παράδοση να προχωράει. Δεν είναι ότι εμείς εφήυραμε κάτι. Αλλά είναι πολύ όμορφο να βλέπει κανείς ότι νεότερα παιδιά ακόμα ενδιαφέρονται.

The NomadsΦαντάζεστε να συναντούσατε σήμερα τους νεότερους εαυτούς σας; Τι πιστεύεις ότι θα σας έλεγαν;
Θα ήταν πιθανότατα πολύ υπερήφανοι και έκπληκτοι που καταφέραμε να συνεχίσουμε τόσο πολύ.

Τα σουηδικά συγκροτήματα έχουν ακολουθήσει το παράδειγμά σας και ανοιχτά σας ονομάζουν επιρροή τους. Πιστεύεις ότι χωρίς τους Nomads ίσως να μην υπήρχε αυτή η παράδοση στη Σουηδία;
Η Σουηδία έχει σημαντική παράδοση σε σπουδαία rock 'n' roll συγκροτήματα η οποία θα είχε κάνει τη διαφορά ακόμα και αν δεν είχαμε υπάρξει εμείς. Μερικά από τα καλύτερα και που παραμένουν σχετικά άγνωστα εκτός Σουηδίας είναι οι Namelosers (Malmö 60s), οι Problem (Malmö 70s) και οι Stoodes (Stockholm 70s).

The NomadsΈχετε κυκλοφορήσει ένα single διασκευή στους Blue Oyster Cult και μάλιστα ως Screaming Dizbasters. Είναι αλήθεια τόσο μεγάλη επιρροή σας; Δεν θα έλεγα ότι φαίνεται τόσο πολύ στη μουσική σας.
Μη με βάλεις να ξεκινήσω να μιλάω για τους Blue Oyster Cult! Τα πρώτα τρία άλμπουμ τους είναι από τους πιο αγαπημένους δίσκους όλων των εποχών και θα μπορούσα να σου υποδείξω σημεία εμφανούς επιρροής από αυτούς.

Τώρα που η μουσική βιομηχανία περιστρέφεται γύρω από τα τραγούδια ξανά, πιστεύεις ότι το garage είναι ευκαιρία να βρεθεί και πάλι στο προσκήνιο;
Να σου πω την αλήθεια πιστεύω ότι το όλο garage θέμα είναι καταδικασμένο. Τα νεότερα παιδιά δε δείχνουν να ενδιαφέρονται για το rock 'n' roll πια. Αλλά σαν underground φαινόμενο μάλλον θα συνεχίσει να υπάρχει.

The NomadsΈχετε κάνει αρκετές διασκευές. Ποιά θα έλεγες ότι είναι η πιο επιτυχημένη σας (όχι εμπορικά απαραίτητα) και ποιό τραγούδι πάντα θέλατε να διασκευάσετε αλλά ποτέ δε σας καθόταν καλά;
Η διασκευή του "(The Way) You Touch My Hand" των Νεουορκέζων Τhe Revelons εξέπληξε πολλούς ανθρώπους γιατί ήταν αρκετά πρόσφατο όταν το διασκευάσαμε. Το ηχογραφήσαμε το '83 και το αυθεντικό κυκλοφόρησε σε 7" αν δεν κάνω λάθος το '78. Έγινε μία μικρή επιτυχία στη Νέα Υόρκη λόγω αυτού και υπάρχει κόσμος που ακόμα το γουστάρει πολύ. Ένα τραγούδι που πάντα θέλαμε να διασκευάσουμε αλλά κατά κάποιο τρόπο ποτέ δε βγήκε καλό ήταν το "I Can't Make A Friend" των Vagrants.

Τελικά με ποιό γκρουπ που παίξατε μαζί είναι το καλύτερο στις συναυλίες του; (οι Fleshtones είναι εκτός συναγωνισμού - πες άλλο)
Είμαστε αρκετά τυχεροί να παίξουμε με πολλούς από τους ήρωές μας. Τους Ramones, τον Iggy, τον Johnny Thunders, τον Alex Chilton, τον Roky Erickson, τους Pretty Things, κτλ. Θα έλεγα όμως ότι το καλύτερο γκρουπ που μπορώ να σκεφτώ τώρα (εξαιρώντας τους Fleshtones!) είναι οι Reigning Sound. Κάναμε μία απίστευτη συναυλία το 2003 στη Νορβηγία...
  • SHARE
  • TWEET