Συνέντευξη Testament (Chuck Billy)

«Νιώθουμε πως προσπαθούμε να τελειώσουμε κάτι που ξεκινήσαμε όλοι μαζί»

Από τον Κώστα Πολύζο, 05/10/2012 @ 12:55
Οι Testament έχουν γράψει τη δική τους ιστορία στον χώρο του thrash metal και η νέα τους δισκογραφική απόπειρα υπό τον τίτλο "Dark Roots Of Earth" αποτέλεσε μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για να συνομιλήσουμε με τον Chuck Billy, τραγουδιστή του συγκροτήματος για σχεδόν 30 χρόνια. Όπως ήταν φυσικό λόγω της ιδιαιτερότητας της καταγωγής αλλά και των προβλημάτων υγείας που έχει αντιμετωπίσει, η κουβέντα δεν περιστράφηκε μόνο γύρω από τη μουσική. Διαβάστε παρακάτω τα όσα ενδιαφέροντα μας είπε.

Καταρχάς θέλω να σε συγχαρώ για το νέο σας άλμπουμ. Τώρα που έφυγε από πάνω σας η πίεση της κυκλοφορίας του, τι πιστεύεις; Νιώθεις 100% ευχαριστημένος με το αποτέλεσμα και πώς θα περιέγραφες την κατεύθυνσή του;
Ναι, είμαστε ευχαριστημένοι με το αποτέλεσμα. Κάθε άλμπουμ το οποίο γράφουμε θέλουμε να ακούγεται καλύτερο από το προηγούμενο και νομίζω πως η κατεύθυνση που θέλαμε να ακολουθήσουμε ήταν ο συγκεκριμένος ήχος που ακούς. Από άποψη φωνητικών, αυτή τη φορά ήθελα η φωνή μου να ακούγεται πιο κατανοητή χωρίς να χρησιμοποιήσω πολλά εφέ, όπως έκανα σε προηγούμενες δουλειές βάζοντας πάνω delay και reverb και αυτό είχε ως συνέπεια να ακούγεται πιο «ωμή» και «ξερή». Υποθέτω πως αυτή η προσέγγιση στα φωνητικά επηρέασε και την όλη παραγωγή κάνοντάς την πιο «μεγάλη». Αυτή τη φορά γράψαμε τραγούδια απλά σκεπτόμενοι τι θα μας άρεσε να ακούσουμε, καθώς κατά το παρελθον όταν γράφαμε δίσκους πάντα ανησυχούσαμε για το αν το αποτέλεσμα θα άρεσε στον κόσμο και τον Τύπο, μεταξύ άλλων. Πάντα το σκεφτόμασταν αυτό και ίσως αυτός ήταν και ένας λόγος που δεν ήμασταν συνεπείς δισκογραφικά τα τελευταία δέκα χρόνια, αφού πολλές φορές επικρατούσε η άποψη πως «αυτή η στιγμή δεν είναι κατάλληλη να κυκλοφορήσουμε καινούριο δίσκο». Αυτό που συνέβη με το "Dark Roots Of Earth" ήταν πως σταματήσαμε αυτού του είδους τις σκέψεις και είπαμε απλά «ας το κάνουμε». Φωνητικά, η κατεύθυνση που ακολούθησα ήταν να χρησιμοποιήσω περισσότερες αρμονίες και μελωδίες, στο στυλ του "Practice What You Preach", αντί για την death metal προσέγγιση των προηγούμενων δουλειών και νομίζω πως αυτό έδωσε γενικότερα μια διαφοροποίηση συνολικά στον δίσκο.

TestamentΠώς επιλέξατε να συνεργαστείτε σε επίπεδο παραγωγής με τον Andy Sneap και πώς πιστεύεις πως σας βοήθησε στη δημιουργία του δίσκου;
Μας βοήθησε αρκετά. Στο παρελθόν απλά ηχογραφούσαμε τη μουσική και τα φωνητικά και τα στέλναμε στον Andy να κάνει τη μίξη. Αυτή τη φορά τον είχαμε μαζί μας στο studio στο Bay Area και ηχογραφήσαμε μαζί τα τύμπανα, το μπάσο, τις κιθάρες και τα φωνητικά. Βασικά ο Andy με κατεύθυνε και μου έδωσε επιπλέον ώθηση σε ό,τι έχει να κάνει με τον τρόπο που τραγούδησα, βοηθώντας με πραγματικά στο να δοκιμάσω διαφορετικά πράγματα και νότες. Αυτή ήταν και η μεγάλη του συνεισφορά, καθώς το να έχουμε κάποιον να μας κοντρολάρει πιστεύω πως ήταν το κλειδί για το πώς ακούγεται τελικά ο δίσκος.

Το "Dark Roots Of Earth" πάει πολύ καλά στα Αμερικάνικα charts αγγίζοντας το νουμερο 12, η οποία είναι και η υψηλότερη θέση που είχατε λάβει ποτέ στη λίστα του billboard 200. Τι μπορείς να πεις πως έκανε κάτι τέτοιο δυνατό, λαμβάνοντας υπόψη τη γενική πτώση των πωλήσεων δίσκων, αλλά και της εποχής που κυκλοφόρησε, η οποία θεωρείται «εμπορικά νεκρή»;
Βασικά αυτή ήταν η απόφαση της εταιρείας. Ξέρω πως αυτή δεν ήταν και η πλεον κατάλληλη επόχη και ίσως το πόσο καλά πήγε τελικά έχει να κάνει και με την έλλειψη νέων κυκλοφοριών τη συγκεκριμένη περίοδο. Πιστεύω όμως πως αυτό που έδωσε επιπλέον ώθηση στις πωλήσεις ήταν η πραγματικά φοβερή δουλειά της εταιρείας σε επίπεδο marketing και προώθησης, καθώς η καμπάνια ήταν πολύ καλή. Ξεκίνησαν ένα-δύο μήνες πριν την κυκλοφορία του δίσκου να δίνουν κάποια τραγούδια και να κρατούν το ενδιαφέρον του κόσμου, ενώ κάποια στιγμή δόθηκε στη δημοσιότητα και το video clip. Οπότε αυτό σε συνδυασμό με την «πείνα» του κόσμου για καινούρια metal κυκλοφορία νομίζω πως βοήθησε αρκετά.

TestamentΟι δύο προηγούμενοι δίσκοι σας είχαν μεταξύ τους χρονικό κενό εννέα χρόνων, ενώ και η καινούρια σας δουλειά έχει χρονική απόσταση τεσσάρων χρόνων από τον προκάτοχό της. Πρέπει οι οπαδοί των Testament να περιμένουν συχνότερες δισκογραφικές απόπειρες, μιας και φαίνεται πως έχετε πλέον ένα σταθερό line up, ενώ και εσύ έχεις ξεπεράσει τα προβλήματα της υγείας σου;
Μετά το "The Gathering" δεν πίστευα πως θα ξανατραγουδούσα ποτέ. Προσπαθούσα να νικήσω τον καρκίνο και να ζήσω τη ζωή μου. Είχαμε την επανασύνδεση το 2005, η οποία όμως έγινε με σκοπό κάποιες μεμονωμένες συναυλίες. Στη συνέχεια, η μία συναυλία έγινε πέντε και οι πέντε έγιναν δέκα και τελικά καταλήξαμε να περιοδεύουμε τρία χρόνια με το αρχικό line up. Οπότε κάποια στιγμή μιλήσαμε και συμφωνήσαμε να κάνουμε το "The Formation Of Damnation", τις ηχογραφήσεις του οποίου πραγματικά απολαύσαμε και νιώσαμε όπως στο ξεκίνημα της καριέρας μας. Από το 2001, όταν και αρρώστησα, είχαμε πάψει να περιοδεύουμε πολύ. Δίναμε κάποιες συναυλίες εδώ και εκεί αλλά δεν περιοδεύαμε πραγματικά, οπότε όταν όλα τα αρχικά μέλη επέστρεψαν αποφασίσαμε να περιοδεύσουμε όσο περισσότερο μπορούσαμε και μετά το "Formation..." σε δύο χρόνια δώσαμε περίπου εκατό συναυλίες. Τότε ήταν και η εποχή που συνειδητοποιήσαμε πως ακόμα περνάμε καλά κάνοντας αυτό, πως τα πάμε καλά μεταξύ μας και πως θέλαμε να γράψουμε καινούριο υλικό και κάπως έτσι προέκυψε το "Dark Roots...". Δουλεύοντας με την αρχική σύνθεση μάς έδωσε περισσότερη αυτοπεποίθηση καθώς γνωρίζουμε πολύ καλά ο ένας τον άλλο και τις δυνατότητές μας. Κατά κάποιον τρόπο νιώθουμε πως προσπαθούμε να τελειώσουμε κάτι το οποίο ξεκινήσαμε όλοι μαζί, το οποίο είναι πραγματικά ένα πολύ όμορφο συναίσθημα.

TestamentΟπότε να περιμένουμε σύντομα νέο δίσκο από εσάς;
Ω ναι... σίγουρα! Περιοδεύσαμε τρία χρόνια για το "Formation..." και μας πήρε σχεδόν έναν χρόνο για να γράψουμε το νέο άλμπουμ, αλλά δεν νομίζω πως θα μεσολαβήσει τόσο μεγάλο διάστημα. Σίγουρα θα περιοδεύσουμε για δυο-τρία χρόνια αλλά θα προσπαθήσουμε στα διαλείμματα να γράψουμε καινούριο υλικό. Έχουμε πολύ καλή χημεία μεταξύ μας αυτή τη στιγμή την οποία πρέπει να εκμεταλλευτούμε και να γράψουμε καινούρια τραγούδια.

Οι στίχοι του "Native Blood" έχουν να κάνουν με την κληρονομιά των ιθαγενών προγόνων σου, ένα θέμα με το οποίο έχεις καταπιαστεί και στα "Trail Of Tears" και "Allegiance". Ποιό είναι το νόημα του τραγουδιού και πόσο σημαντική είναι αυτή η κληρονομιά;
Έγραψα αύτο το τραγούδι γιατί είμαι Αμερικάνος ιθαγενής αλλά ουσιαστικά πρόκειται για τους παντώς είδους «ιθαγενείς» οι οποίοι έχουν κάτι να πούνε, που έχουν φωνή και άποψη. Για όλους αυτούς είναι γραμμένο το τραγούδι, όπως εγώ βλέπω τα πράγματα υπό το πρίσμα της αμερικάνικης ιθαγένειάς μου. Δεν είχα ξανατραγουδήσει για αυτό το θέμα σε κάτι παραπάνω από εκατό τραγούδια που είχαμε γράψει, αλλά από τότε που αρρώστησα ήρθα ακόμη πιο κοντά στις ρίζες μου, γνώρισα κάποιους «γιατρούς» της φυλής μου προσπαθώντας να καταπολεμήσω την αρρώστια μου και σίγουρα στην πορεία έγινε πολύ σημαντικό μέρος της ζωής μου.

TestamentΚυκλοφορήσατε επίσης και video για αυτό το τραγούδι, στο οποίο συμμετέχουν και μέλη της οικογένειάς σου, αν δεν κάνω λάθος. Θες να μας δώσεις κάποιες επιπλέον λεπτομέρειες;
Όταν γράφαμε το τραγούδι ήμουνα σχεδόν σίγουρος πως αν κάναμε κάποιο video, θα ήταν για το "Native Blood" και μάλιστα ήξερα και πώς θα έπρεπε να δείχνει. Ήξερα δηλαδή πως θέλω να χρησιμοποιήσω τους χορευτές και ποιο θα ήταν το σενάριο, αλλά αυτό που δεν ήξερα ήταν αν θα μπορούσαμε να το πραγματοποιήσουμε με το budget που θα είχαμε. Όταν επικοινώνησα με τον σκηνοθέτη και του είπα τις ιδέες μου, έδειξε να του αρέσουν κάνοντας ό,τι καλύτερο μπορούσε και με δεδομένο τον χρόνο που μας πήρε αλλά και τα χρήματα που είχαμε στη διάθεσή μας, έφτιαξε ένα video το οποίο ίσως και να είναι καλύτερο από κάποια από αυτά που είχαμε γυρίσει στα 80s, παρόλο που είχαμε ξοδέψει χιλιάδες δολάρια για εκείνα. Αλλά ξέρεις, είναι κάτι παραπάνω από ένα video. Τα γυρίσματα γίνανε στον καταυλισμό μας, πολλά από τα μέλη του οποίου ήρθαν να μας υποστηρίξουν. Πολλοί ήρθαν στα γυρίσματα, τα μικρά παιδιά απλά χάζευαν το θέαμα, είχαμε και τους χορευτές οπότε το όλο πράγμα έμοιαζε κατά κάποιον τρόπο με μια σύναξη (σ.σ.: «Gathering»). Γνώρισα μέλη της οικογένειάς μου τα οποία δεν είχα συναντήσει έως τότε, οπότε όπως καταλαβαίνεις ήταν κάτι παραπάνω από τα γυρίσματα ενός ακόμη video. Το καλύτερο ήταν πως λόγω αυτού του video επικοινώνησαν μαζί μας κάποιοι από το «Native American Film Festival» το οποίο θα λάβει χώρα στις 10 Νοεμβρίου του τρέχοντος έτους και μας ζήτησαν να εντάξουν στα πλαίσιά του και το δικό μας video, κάτι στο οποίο δεν μπορούσαμε να αρνηθούμε καθώς αποτελεί μεγάλη μας τιμή που μας το ζήτησαν.

TestamentΣκοπεύετε να επιμείνετε στο να κρατήσετε τον Gene ως μόνιμο μέλος;
Δεν ξέρω τι σημαίνει μόνιμο μέλος, αλλά ο Gene είναι εδώ να ταξιδέψει μαζί μας καθ' όλη τη διάρκεια του κύκλου ζωής του δίσκου και να είναι ο drummer μας.

Οπότε, δεν ξέρεις αν θα συνεχίσει και μετά μαζί σας;
Το θέλει, αλλά δεν γνωρίζω αν αυτό σημαίνει πως είναι μέλος των Testament. Πάντως, σίγουρα θέλει να ηχογραφεί και να είναι μέρος της μπάντας.

Η φιλανθρωπική συναυλία του Thrash Of The Titans, το 2001, έχει υπάρξει αδιαμφισβήτητα ένα κομβικό σημείο για τα επόμενα χρόνια ολόκληρης της σκηνής του Bay Area, καθώς πολλές μπάντες επανενώθηκαν και ηχογράφησαν νέα άλμπουμ μετά από αυτό.
Οπωσδήποτε, δεν είχα καταλάβει τη δεδομένη χρονική στιγμή τη σημαντικότητα του τι συνέβαινε. Ήταν πραγματικά ωραίο και συγκινητικό που όλες αυτές οι μπάντες βρέθηκαν εκεί και επανενώθηκαν για αυτή την ιδιαίτερη συναυλία και ξεκίνησαν να φτιάχνουν άλμπουμ και να γράφουν ξανά σπουδαία μουσική.

Υπάρχουν πλάνα για περιοδεία στις Η.Π.Α. και την Ευρώπη, ενδεχομένως περιλαμβάνοντας και την Ελλάδα;
Στην πραγματικότητα ετοιμαζόμαστε να παίξουμε ζωντανά σε δύο εβδομάδες με τους Anthrax και τους Death Angel για το τρίτο μέρος της φθινοπωρινής περιοδείας. Θα έρθουμε στην Ευρώπη τον Νοέμβριο για μία-δύο εβδομάδες, αλλά αυτή τη στιγμή επεξεργαζόμαστε τα δεδομένα και δεν έχουμε κάτι σίγουρο.

TestamentΕπίσης, πρόσφατα κυκλοφόρησες ένα νέο άλμπουμ με τους Dublin Death Patrol, όπου ενώνεις τις δυνάμεις σου με τον 'Zetro' Souza, τα αδέρφια σου Eddie και Andy και τον Willy Lange των Laaz Rockit, μεταξύ άλλων. Νομίζω είναι ασφαλές το να πει κάποιος πως οι Dublin Death Patrol είναι περισσότερο οικογένεια, παρά συγκρότημα, σωστά;
Είναι ένα οπαδικό project, όχι ένα συγκρότημα για να το πάρει κανείς σοβαρά. Είναι κάτι που ξεκινήσαμε για να περνάμε καλά και εξελίχθηκε σε κάτι περισσότερο από αυτό. Βγάζουμε άλμπουμ, κάναμε κάποιες συναυλίες, αλλά πάνω-κάτω ως εκεί πάει.

Ξεκινήσατε ως επταμελής μπάντα κι όμως υποδεχτήκατε τέσσερα επιπλέον μέλη για να φτάσετε ένα σύνολο έντεκα μελών. Αλήθεια, πώς καταφέρνει να λειτουργεί μια τέτοια μπάντα;
Αυτό οφείλεται στο ότι έχουμε δύο drummer, τρεις μπασίστες, τέσσερις κιθαρίστες και δύο τραγουδιστές. Ήμασταν απλά φίλοι που μεγάλωσαν παρέα στην πόλη Dublin (σ.σ.: της California) και υπήρχαν πολλοί φίλοι από την περιοχή που ήθελαν να παίξουν στο άλμπουμ, οπότε αφήσαμε την πόρτα ανοιχτή και όλοι ήταν καλοδεχούμενοι να μας συντροφεύσουν.

Πώς βλέπεις την thrash σκηνή σήμερα;
Νομίζω πως είναι δυνατότερη από ποτέ. Στα 90s ήταν δύσκολα και τότε ήρθε το 2000, με πολλές νέες metal μπάντες να φτιάχνουν ένα καλό όνομα μόνες τους και θεωρώ πως υπάρχει μια ολόκληρη νέα γενιά από νεαρούς οπαδούς εκεί έξω που απολαμβάνει το thrash metal.

Σ' ευχαριστώ για τον χρόνο σου, Chuck.
Κι εγώ σ' ευχαριστώ.
  • SHARE
  • TWEET