Συνέντευξη Sarissa

«Καινούργια τραγούδια, καινούργια live, νέος κόσμος, ξανά από την αρχή και όσο αντέξουμε»

Από τον Θοδωρή Ξουρίδα, 06/03/2013 @ 13:29
Ένα νέο κεφάλαιο έχει ανοίξει πλέον για τους Sarissa, μία από τις ιστορικότερες heavy metal μπάντες που έχει αναδείξει η χώρα μας. Μπορεί τα τελευταία χρόνια να επικρατούσε  στασιμότητα στις τάξεις τους, τους τελευταίους μήνες όμως έχουν επανέλθει στο προσκήνιο με αρκετές ζωντανές εμφανίσεις και προοπτική για κυκλοφορία νέου άλμπουμ. Μετά από τη συναυλία τους στο Αγρίνιο, είχαμε την ευκαρία να μιλήσουμε με τον Δημήτρη Σελαλμαζίδη, μοναδικό σταθερό μέλος στη σύνθεση του group καθ' όλη τη πορεία του, και τον Γιώργο Χατζησυμεωνίδη, τραγουδιστή του ιστορικού demo '87. Ας δούμε λοιπόν τι μας είπαν τα δύο ιδρυτικά μέλη των Sarissa για την δυναμική επιστροφή τους και την σχεδόν τριαντάχρονη διαδρομή τους στην ελληνική σκηνή.

SarissaSarissa 2012: Πώς τη βλέπετε τη φάση γενικώς;
Γ.Χ.: Τη φάση των Sarissa το 2012; Αναγέννηση, ξανά από την αρχή μετά από τόσα χρόνια, μουσική, δε θα σταματήσει το τρένο αυτή τη φορά, θα συνεχίσουμε, καινούρια τραγούδια, καινούριος κόσμος, σαν να είμαστε απ' την αρχή, σαν να είμαστε 18 χρονών.
Δ.Σ.: Πολλές συναυλίες, εκεί είναι το πεδίο της μάχης, ότι και να λέμε πάνω στο πάλκο θα δείξεις την αξία σου και αυτό κάνουμε αυτή τη στιγμή. Θέλουμε να κλείσουμε ένα κύκλο 15-20 live και ν’αποδείξουμε ότι είμαστε εδώ και το έχουμε ακόμα. Αυτό σημαίνει Sarissa 2012-13.

Υπάρχει κάποιο σχέδιο, κάποιο χρονοδιάγραμμα, εκτός απ’ τα live, που φυσικά έχουν το ρόλο τους, για ηχογραφήσεις και κυκλοφορία νέου άλμπουμ;
Δ.Σ.: Λοιπόν, το χρονοδιάγραμμα είναι ως το Μάρτιο να κλείσουμε ένα κύκλο συναυλιών. Είμαστε μια νέα μπάντα, έχουν έρθει δύο μήνες τώρα που αρχίσαμε να δουλεύουμε τα τραγούδια ξανά, και είπαμε στον εαυτό μας ως το Μάρτη-Απρίλη να κλείσουμε ένα κύκλο συναυλιών, για να δέσουμε κι εμείς επειδή δύο μήνες είναι αυτοί που παίζουμε, να ξαναμάθουμε τα κομμάτια. Έχουμε και δύο καινούρια παιδιά στη σύνθεση και είναι αυτή η περίπτωση είναι για να δέσουμε. Μετά από αυτό το κύκλο θα ξεκινήσει ένας νέος κύκλος που θα είναι πάνω στη σύνθεση νέων τραγουδιών. Έχουμε ιδέες, υπάρχουν ήδη 2-3 έτοιμα νέα τραγούδια, αυτός ο κύκλος θα ξεκινήσει από το Μάρτη και μετά.
Γ.Χ.: Ευελπιστούμε ότι τέλος του 2013, αρχές του 2014 κάτι θα βγει.

SarissaΕίδαμε και στο live, όπως και στο "Masters Of Sins", ο ήχος είναι κάπως πιο μοντέρνος, πιο σύγχρονος, και ότι τα τραγούδια του demo (όπου υπήρχαν δύο κιθάρες) πλέον παίζονται με μία κιθάρα, και φαντάζομαι ότι με μία κιθάρα θα πορευθείτε.
Δ.Σ. Ναι, τετραμελής θα μείνουμε.

Πώς βλέπετε αυτήν την εξέλιξη στον ήχο;
Δ.Σ. Δεν ξέρω αν είναι εξέλιξη, είναι η τεχνολογία, είναι 2012, περισσότερα μέσα απ' ό,τι είχαμε το '85, το '85 βλέπαμε marshall και τα βλέπαμε μόνο σε περιοδικά και σε φωτογραφίες, δεν τα είχαμε δει ποτέ μπροστά μας. Ο ήχος πιστεύω ότι συμβαδίζει με την εποχή του.
Γ.Χ. Θέλουμε να γυρίσουμε στις ρίζες της δεκαετίας του '80 με σύγχρονο, νέο ήχο. Heavy Metal 2012.

Ορέστης Ναλμπάντης, Γιώργος Χατζησυμεωνίδης (Sarissa)Τα δύο νέα μέλη είναι ο Ορέστης Ναλμπάντης στη κιθάρα και ο Στέλιος Σιούλας στα τύμπανα. Ο Ορέστης έπαιζε στους Μαύρη Μαγιονέζα και στους Drunkard;
Δ.Σ. Ναι ο Ορέστης έπαιζε στους Μαύρη Μαγιονέζα και στους Drunkard, δεν ξέρω αν υφίστανται ακόμη τα συγκροτήματα, κυρίως στους Μαύρη Μαγιονέζα και στους Drunkard.
Γ.Χ. Και ο Στέλιος παίζει στους Puppets (Metallica tribute) και σε πολλές άλλες μπάντες. Τα νέα παιδιά μας δώσανε καινούρια ενέργεια, καινούριο πάθος, καινούρια δύναμη για να συνεχίσουμε, γιατί εντάξει, χρειάζεται αυτό το πράγμα, φρεσκάδα. Και όπως είδες στο live εχτές έγινε κόλαση.

Δημήτρης Σελαλμαζίδης (Sarissa)Ευκαιρία να μας πείτε τις εντυπώσεις σας από χθές και από τα προηγούμενα live.
Γ.Χ. Η υποδοχή στους Accept, επειδή ανοίξαμε στους Accept τον Οκτώβριο, ήτανε τρομερή, αλλά το χτεσινό δε συγκρίνεται με τίποτα. Το χτεσινό ήταν απερίγραπτο, μόνο αυτοί που θα δουν φωτογραφίες και video από το χτεσινό live στο Αγρίνιο, στο Εν Πλω, θα καταλάβουν τι γινόταν.

Μπορεί ο κόσμος να ήταν λίγος εφόσον ο χώρος ήταν μικρός αλλά το μέρος ήταν γεμάτο το πάθος περίσσευε.
Δ.Σ. Αλλιώς είναι πάντα μια συναυλία σε clubάκι, σε μικρό χώρο, είναι πιο άμεση η επαφή με το κόσμο, και αλλιώς στη Μύλο όπου παίξαμε μπροστά σε 1000 και άτομα.
Γ.Χ. Αλλά η ατμόσφαιρα εχτές ήταν απίστευτη, δεν παίζει, δεν υπάρχει.

Και ο ήχος παρεμπιπτόντως ήταν πολύ καλός.
Δ.Σ.: Ναι, ο ήχος ήταν πού καλός χτές, και ο ηχολήπτης ήταν πολύ καλός στη δουλειά του, και εμείς φυσικά ήμασταν έτοιμοι.

Μετά από τόσα χρόνια ξέρετε πώς γίνεται η δουλειά.
Δ.Σ.: Έτσι ακριβώς!
Γ.Χ.: Εχθές ο κόσμος τραγουδούσε τους στίχους, ήξερε όλα τα τραγούδια.

Μιας και ανέφερες τους στίχους, δεν έχω βρει πουθενά τους στίχους απ' το demo.
Γ.Χ.: Σε έντυπη μορφή; Όχι, δε νομίζω ότι υπάρχουν, θα το δούμε στη πορεία.

Γιώργος Χατζησυμεωνίδης (Sarissa)Έχω παρατηρήσει ότι μετά το '89 είχατε πολλές αλλαγές μελών. Ήταν η συγκυρία, η ατυχία, ή ότι το βλέπατε διαφορετικά και δεν το αντιμετωπίζατε όσο επαγγελματικά έπρεπε;
Δ.Σ.: Αυτό είναι μεγάλη κουβέντα... Καταρχάς ένας είναι ο Ritchie Blackmore, και ο δεύτερος είμαι εγώ! (γέλια) Ως προς το επαγγελματικό, δεν ήμασταν ποτέ επαγγελματίες για να ζούμε από αυτό το πράγμα. Το κάναμε καθαρά και μόνο από αγάπη προς τη μουσική. Όσον αφορά τις αλλαγές μελών, εγώ είχα ένα όνειρο και το συνέχισα όλα αυτά τα χρόνια. Από εκεί και πέρα, όποιος ήθελε, όποιος μπορούσε, πορευόταν μαζί μου.

Νομίζω ότι ο Γιώργος γύρω στο 2000 είχε ηχογραφήσει κάποια κομμάτια.
Γ.Χ.: Θα τραγουδούσα εγώ στο "Masters Of Sins", τέλος πάντων, να μη λέμε πολλά, δεν έκατσε η φάση.
Δ.Σ.: Με το Γιώργο βρεθήκαμε μετά από δεκατέσσερα χρόνια, το 2001, με τον οποίο είχαμε κάνει ένα demo πριν τη κυκλοφορία του "Masters Of Sins", όπου υπάρχει το "Masters Of Sins", το "Deathdance" και το "Envious Critics" σε άλλη μορφή με το τίτλο "Pain And Pleasure". Και ήτανε και ο Θανάσης Καζάκης, ο 'Lyssa', o πρώτος κιθαρίστας, ήμασταν από την αρχική σύνθεση τα τρία ιδρυτικά μέλη, αλλά στη πορεία δε συνέχισε, χαθήκαμε πάλι.
Γ.Χ. : Τώρα όμως η αρχή είναι καινούρια και πιστεύω δεν θα 'χει τη ίδια κατάληξη που είχαν οι προηγούμενες προσπάθειες επανένωσης. Τα δείγματα είναι παραπάνω από θετικά, ο κόσμος θέλει, δίνει ενέργεια σε μας, θα το συνεχίσουμε το θέμα κανονικά.

Sarissa - Demo '87Του ιστορικού demo του '87 είχαν προηγηθεί άλλα δύο demo.
Δ.Σ.: Το πρώτο demo, στο Foster studio είχε το "Electric Axes" και το "War For Peace" και διασκευές "Diamonds And Rust" από Judas Priest,  το "The Kids Are Back" από Twisted Sister και ένα medley από "Paranoid" (Black Sabbath) και "Bridge Of Death" / "Blood Of My Enemies" (Manowar). Και παίζαμε live από Manowar το "Kill With Power". Το δεύτερο demo το '86 στο Foster είχε πάλι τα δικά μας κομμάτια από το πρώτο demo συν δύο νέα τότε κομμάτια, το "It's your Time To Play" και το "Turn The Power Up". Αυτά ήταν τα δύο επίσημα, ηχογραφημένα σε studio, πριν έρθει το επίσημο demo του '87.

Εκτός από τη ποιότητα των κομματιών στο demo του '87, είναι και ο ήχος, τόσο καλός και επαγγελματικός.
Δ.Σ.: Κατ’αρχάς τα τραγούδια υπήρχαν από το '86, το '87 απλά ηχογραφήθηκαν. Για να είσαι αντικειμενικός μπορείς να βάλεις ακόμα και ξένες παραγωγές του '86 και μπορείς να βάλεις και το demo. Ήμασταν πολύ κοντά στις μπάντες του εξωτερικού για τα ελληνικά δεδομένα. Ήτανε κάτι το εξωπραγματικό. Γράφτηκε στο Rock Studio 1 του Παντελή Δελληγιαννίδη. Ήμασταν το πρώτο συγκρότημα που έγραψε εκεί.
Γ.Σ.: Και κάτι που δε το ξέρει σχεδόν κανένας. Τα φωνητικά τα τραγούδησα καθισμένος σε καρέκλα, γιατί είχα κόψει το πόδι μου τότε, όπως κάθομαι τώρα, είχα το ένα πόδι πάνω σε σκαμπό και τραγουδούσα τα κομμάτια!
Δ.Σ.: Γι' αυτό έβγαζες καλές τσιρίδες! Πρέπει να σε κόβουμε, πόδια, χέρια... (γέλια)
Γ.Σ.: Η αλήθεια είναι ότι για την εποχή και τα ελληνικά δεδομένα ήταν πολύ δυνατό, ξεχωριστό, διαφορετικό και αποτελεί ορόσημο απ’ ότι λένε όλοι.
Δ.Σ.: Είναι η αλυσίδα, πέρα απ' το ότι υπήρχαν και καλά κομμάτια ήταν και η παραγωγή το κερασάκι. Ήταν ο Παντελής ο Δελληγιανίδης στη παραγωγή, ο οποίος ήτανε στην Αγγλία στο Metropolis studio. Πολλοί είχαν γράψει εκει: Zeppelin, Free, Stones, Queen... Και έγινε και η επανέκδοση σε CD που βγήκε με το Metal Invader το 1999. 12.000 κόπιες πούλησε το περιοδικό, 16.000 είχαν κοπεί, οπότε συνεχίζει ακόμα.

SarissaΣτο ξεκίνημα σας είχε βοηθήσει ο Κώστας Παπαδόπουλος, ο κιθαρίστας των Northwind;
Γ.Χ.: Ο Κώστας ο Παπαδόπουλος είχε ένα στουντιάκι απέναντι από το γήπεδο του Αγροτικού Αστέρα στον Εύοσμο και είχε μαθητές στη κιθάρα τους δύο τότε κιθαρίστες της αρχικής σύνθεσης των Sarissa. Εκεί κολλήσαμε κι εμείς και κάναμε το σχήμα.
Δ.Σ.: Νομίζω ότι στο "Electric Axes" συμμετείχε και στη μουσική. Κάναμε και live με τους Northwind, ήμασταν σαν νέα παιδιά κάτω απ' την αιγίδα του Κώστα.
Γ.X.: Έχουμε ακόμη καλές σχέσεις μαζί τους.  Ήτανε πρωτοπόροι στο είδος τους οι Northwind, ίσως η μεγαλύτερη hard rock μπάντα που έβγαλε η Ελλάδα. Σίγουρα η επιρροή του ήταν μεγάλη.

Εκτός από τις επιρροές από τα κλασικά 70s συγκροτήματα υπήρχαν μετά και επιρροές από το ευρωπαϊκό και το αμερικάνικο metal των 80s.
Δ.Σ. Ναι, ευρωπαϊκό heavy metal, Accept, Saxon, NWOBHM, μετά το αμερικάνικο power metal, μπάντες όπως Crimson Glory, Savatage, Heir Apparent, Leatherwolf. Όλα αυτά ήταν επιρροές μας.
Γ.Σ. Και φυσικά seventies. Sabbath, Priest, Zeppelin, Purple...
Δ.Σ. Πιο πολύ τα 80s και το αμερικάνικο power. Αυτή η μίξη αποτυπώνεται στο demo.

Sarissa - SarissaΣτο "Sarissa" του 1994 υπάρχουν και επιρροές από την ελληνική μουσική παράδοση.
Δ.Σ.: Είναι κυρίως πάντρεμα heavy metal με δική μας παραδοσιακή μουσική, πάνω σε ελληνικούς δρόμους, κάτι που δεν είχε κάνει πριν από εμάς κανείς με εξαίρεση τους Socrates που έπαιζαν πιο rock, και πιο συγκεκριμένα τον Σπάθα, το κιθαρίστα τους. Εμείς τότε παντρέψαμε ελληνικές κλίμακες με heavy metal ήχο. Αυτή ήταν η ταυτότητα του "Sarissa", που το έκανε να ξεχωρίσει σαν άκουσμα.

Και στο "Masters Of Sins" ήταν και λίγο πιο σύγχρονος ο ήχος, πιο power/progressive.
Δ.Σ. Ναι, θα έλεγα ότι ήταν πιο progressive οι επιρροές, αλλά για μένα ήταν η συνέχεια του '94, γιατί αν προσέξεις, υπάρχουν πολλοί δρόμοι που μοιάζουν με αυτούς που υπάρχουν στο "Sarissa". Απλά μπήκαν και progressive στοιχεία και το πιο μοντέρνο ύφος ήτανε θέμα παραγωγής. Ήτανε απειρία δική μου, είχα ξεκινήσει να ασχολούμαι με παραγωγή και η παραγωγή ήταν δική μου.

Sarissa - Masters Of SinsΠάντως τα κομμάτια από το "Masters Of Sins" που παίχτηκαν στο live, ταίριαζαν με τα υπόλοιπα, ήταν «ένα πράγμα».
Γ.Χ.: Και έτσι πρέπει να είναι, ένα πράγμα. Μπορεί να μην είναι οι συνθέσεις ίδιες, αλλά πρέπει να είναι ένα πράγμα, η μπάντα υπάρχει τώρα και πρέπει να παίζει όλη τη δισκογραφία.

Εκτός από τις επιρροές που αναφέρατε, ποιές άλλες μουσικές σας έχουν εντυπωσιάσει με τα χρόνια;
Δ.Σ. Είχα πάντα ανοιχτό αυτί, ότι καλό ακούσω που μπορεί να με ταξιδέψει θα το ακούσω. Από κλασική μουσική, από jazz, από παραδοσιακή μουσική δικιά μας. Ό,τι καλό υπάρχει, καλοδεχούμενο. Δεν είχα ποτέ κολλήματα. Αυτό φαίνεται και στο CD του '94. Αν δεν υπήρχαν τέτοιοι ορίζοντες, δεν θα είχει βγει το "Sarissa". Ήτανε τελείως πρωτοποριακό, και πάνω στις μουσικές συνθέσεις και με τα synthesizer. Όταν έβαλα τότε τα synthesizer ήτανε απαγορευμένα για την εποχή.
Γ.Χ. Εγώ είμαι πιο κλειστός στα ακούσματά μου. Μου αρέσει περισσότερο η δεκαετία του '70 και του '80. Δεν μου αρέσουν πολλά πράγματα.

SarissaΤα καινούρια παιδιά ποια στοιχεία φέρνουν στο συγκρότημα;
Γ.Χ.: Τα παιδιά τα καινούρια φέρνουν αυτό που λέει η ηλικία τους. Όταν είσαι 24 και 34, φέρνεις ενέργεια και φρεσκάδα. Αυτό χρειάζεται διότι πρέπει να δώσει από πίσω ένα boost στη μπάντα, άλλο πράγμα να παίζεις με 40άρηδες και άλλο με 25άρηδες. Πολλές φορές οι 40άρηδες έχουν μεγαλύτερη ενέργεια από τους 25άρηδες. Είναι 2012-13 και δυστυχώς ή ευτυχώς το original σχήμα δεν υφίσταται τώρα. Είμαστε εγώ κι ο Τζίμης απ' τα παλιά μέλη, πρέπει το σχήμα να πλαισιωθεί από δύο παιδιά.
Δ.Σ.: Να εκμοντερνιστεί. Αυτό που είπαμε και πριν, δηλαδή με το κλείσιμο του κύκλου των συναυλιών ως το Μάρτη-Απρίλη αυτό που είναι οι Sarissa τώρα θα έχει ζυμωθεί, θα έχει ολοκληρωθεί και στη συνέχεια αυτό θα αποτυπωθεί στη καινούρια μας δουλειά.
Γ.Σ.: Θέλει δέσιμο ακόμα η μπάντα, θέλει να γνωριστούμε γιατί δεν γνωριζόμασταν πριν και οι τέσσερις, μπορεί να ήξερα εγώ το Στέλιο, αλλά δεν είχαμε παίξει ποτέ μαζί. Θέλει δέσιμο η φάση.
Δ.Σ.: Η καθημερινή τριβή, τα live που κάνουμε, όλα αυτά μας φέρνουν πιο κοντά, και όλα αυτά θα αποτελέσουν και τη συνέχεια της μπάντας.

Γιώργος Χατζησυμεωνίδης (Sarissa)Μπορείτε να δώσετε μια υπόσχεση να παίζετε πιο συχνά στην Αθήνα, καθότι στην Αθήνα έχετε παίζει μόλις μία φορά;
Γ.Χ.: Θα παίξουμε Αθήνα το Μάρτιο, στο An Club στο, Up The Hammers, είμαστε το ένα από τα δύο headliners της πρώτης μέρας, 8 Μαρτίου.
Δ.Σ.: Αυτό δεν είναι στο χέρι μας, είναι στο χέρι των διοργανωτών.
Γ.Χ.: Στα σχέδια είναι όμως να κάνουμε και ένα live σαν Sarissa στην Αθήνα αλλά πότε αυτό τοποθετείται χρονικά είναι δύσκολο να πω. Πριν το καλοκαίρι, μετά το καλοκαίρι το ερχόμενο, θα δείξει.

Να αναφερθούμε λίγο στο όνομα του group. Σε κάποιους που δεν σας γνωρίζουν ίσως υπάρχει η υπόνοια ότι το όνομα (αλλά και η θεματολογία σε ορισμένα κομμάτια) αντιπροσωπεύει εθνικιστικές τάσεις.
Γ.Χ.: Σαν συγκρότημα δεν έχουμε καμία σχέση με κανένα πολιτικό φορέα, με καμιά πολιτική οργάνωση, δεν εκπροσωπούμε κανένα πολιτικό κόμμα, καμιά πολιτική τάση, δεν υποστηρίξαμε ούτε υποστηρικτήκαμε από κανένα πολιτικό φορέα, καμία πολιτική παράταξη, δεν ανήκουμε πουθενά, δεν είμαστε βαμμένοι και ταυτισμένοι με τίποτα, είναι ιστορικού χαρακτήρα το όνομα, είμαστε απλά μουσικοί και παίζουμε μουσική, εκεί αρχίζει και τελειώνει το πράγμα.

Και αντιπροσωπεύετε με το όνομα και τη θεματολογία τον τόπο σας.
Δ.Σ.: Έτσι ακριβώς.
Γ.Χ.: Οι στίχοι του "Macedonian Army" δεν είναι εθνικιστικού χαρακτήρα. Αναφέρονται σε κάποιον που ήταν στρατιώτης του μακεδονικού στρατού. Όταν κάναμε τη μπάντα το '85, θέλαμε ένα όνομα να εκφράζει το τόπο μας.
Δ.Σ.: Εκείνη την εποχή ήτανε στο φόρτε του το thrash και το power metal. Είχες μπάντες σε στυλ kill, die, blood και από την άλλη το poser. Όταν ήταν να βγάλουμε το όνομα το πρώτο που σκεφτήκαμε ήταν τι θεματολογία θα έχουμε.

Δημήτρης Σελαλμαζίδης (Sarissa)Και να διαχωρίζετε τη θέση σας και από τη θεματολογία που επικρατούσε.
Δ.Σ.: Έτσι ακριβώς. Θέλαμε κάτι που να έχει σχέση με τον τόπο μας.
Γ.Χ.: Καμία σχέση και ταύτιση με κανένα πολιτικό κόμμα. Δεν εκπροσωπούμε τίποτα, δεν ανήκουμε πουθενά. Μουσική μόνο, τίποτε άλλο. Το τονίζουμε αυτό γιατί παρεξηγείται από πολύ κόσμο. Καμία απολύτως σχέση. Το να γράψεις στίχους για το Μαραθωνοδρόμο που υπάρχουν στο "Marathon" δεν σημαίνει ότι είσαι και εθνικιστής. Αυτό είναι ένα de facto γεγονός, μια ιστορική αναφορά. Το άκουσμα και μόνο του ονόματος παραπέμπει εκεί, αλλά δεν έχουμε καμία σχέση. Δεν υπάρχει καμία απολύτως ταύτιση.

Πώς βλέπετε την ελληνική σκηνή διαχρονικά και ποια κατάσταση επικρατούσε τη δεκαετία του '80, όπου υπήρχε και το πάθος, υπήρχε όμως και ο ερασιτεχνισμός, από την άποψη ότι πολλά πράγματα δεν γινόντουσαν όπως έπρεπε;
Γ.Χ.: Δεν ξέραμε να τα κάνουμε όπως έπρεπε.
Δ.Σ.: Η Ελλάδα δεν είχε ποτέ στο είδος που παίζουμε υποδομή. Οι δισκογραφικές εταιρίες δεν βγάζανε heavy metal, οι διοργανωτές δεν κάνανε heavy metal συναυλίες, το management για να σε οργανώσει και να σου δώσει κατεύθυνση δεν υπήρχε. Δεν υπήρχε υποδομή, ειδικά σε σχέση με το εξωτερικό. Όταν δεν υπάρχει υποδομή, δεν υπάρχει και επαγγελματισμός.

SarissaΤα τελευταία χρόνια, με το internet και τη πληροφόρηση που υπάρχει τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά.
Δ.Σ.: Τη τελευταία δεκαετία υπάρχει το internet, κάποιες δικές μας μπάντες υπέγραψαν με ξένες δισκογραφικές και σιγά σιγά αλλάζει.
Γ.Χ.: Όταν αρχίζει αυτό το πράγμα να γίνεται εμπόριο με τη καλή έννοια, γιατί έτσι πρέπει να είναι η μουσική, όταν κάποιοι άνθρωποι βλέπουν ότι από αυτό το πράγμα μπορούν να αποκομίσουν χρήματα, επενδύουν και χρήματα. Σιγά σιγά τα πράγματα αλλάζουν.
Δ.Σ.: Και τότε και σήμερα το είδος πουλούσε. Απλά δεν υπήρχε ο μάγκας που θα πει ελάτε Sarissa ή οποιαδήποτε άλλη μπάντα εδώ πέρα. Δεν υπήρχε υποδομή. Δε μπορείς εσύ σαν μουσικός να είσαι και mamager.
Γ.Χ.: Δεν υπήρχε σίγουρα υποδομή και δεν υπήρχε ακόμα και από το κόσμο που άκουγε και υποστήριζε τις συναυλίες και τις μπάντες σωστή συμπεριφορά. Αυτός ο κόσμος είχε ακόμα να μάθει πολλά. Δεν ήτανε τα πράγματα έτοιμα για να αλλάξουνε. Τώρα είναι διαφορετικά, οι Firewind κάνανε πολύ μεγάλο μπαμ. Το ίδιο θα γινότανε με μας το '87 αν είχαμε υπογράψει τότε στη γερμανική εταιρία. Μπορεί να άλλαζαν τότε τα πράγματα, τώρα είναι πιο ώριμα.

Τι συνέβη τότε και γιατί τελικά δεν υπογράψατε με τη Noise;
Δ.Σ.: Μετά την ηχογράφηση του demo, είχαμε φύγει σαν συγκρότημα στη Γερμανία, στη καρδιά της Ευρώπης, η Noise ήτανε η μεγαλύτερη ανεξάρτητη heavy metal εταιρία, τους προσεγγίσαμε και επί τρεις μήνες ήμασταν σε διαπραγματεύσεις. Τελικά κατέληξαν ανάμεσα σε εμάς και τους Ρώσους τους Kruiz. Εκείνη την εποχή, το '87 είχε ανοίξει η αγορά στη Ρωσία.

SarissaΜε την περεστρόικα.
Δ.Σ.: Έτσι ακριβώς. Έγινε και το πρώτο φεστιβάλ με μεγάλα ονόματα. Μιλάμε για μια τεράστια αγορά. Τελικά η Noise προτίμησε και υπέγραψε τους Kruiz οι οποίοι τον επόμενο χρόνο με τη κυκλοφορία του δίσκου πούλησαν μόνο στη Ρωσία 14 εκατομμύρια δίσκους. Είναι τόσο απλό δηλαδή. Αν υπέγραφαν τους Sarissa τα πράγματα θα ήταν και τελείως διαφορετικά και για την ελληνική σκηνή σήμερα.
Γ.Χ.: Φαντάσου μια μπάντα με συμβόλαιο με γερμανική πολυεθνική το '87, τι θα γινόταν τότε. Αλλά το  παρελθόν είναι παρελθόν. Εμείς είμαστε εδώ για το τώρα. Οι Sarissa είναι ξανά εδώ, για να πάμε μπροστά, δυνατά.

Το μοναδικό διάστημα που ήταν ανενεργή η μπάντα ήταν μετά το '94 έως το 2000;
Δ.Σ.: Η μπάντα υπήρχε ως το 1996. Πρώτα με τη σύνθεση του CD και μετά με κάποιες αλλαγές. Το '96 διέλυσα τους Sarissa. Από το '96 έως το 2000 ήταν τελείως νεκρή περίοδος. Μετά, το 2000 ξεκίνησα δειλά δειλά τη μουσική.

SarissaΔυστυχώς, αν και υπήρχε ανταπόκριση στο CD το '94, δεν δόθηκε παραπάνω ώθηση στο συγκρότημα.
Δ.Σ.: Μετά τη κυκλοφορία του CD είχαμε κάνει τέσσερα πέντε live. Έχει να κάνει με τις εταιρίες και τους διοργανωτές.
Γ.Χ.:  Για την Ελλάδα τότε ήταν μια δύσκολη περίοδος, δυσκολότερη από ότι είναι τώρα.
Δ.Σ.: Παγκοσμίως δεν ήταν καλή εποχή για το heavy metal. Αναλογίσου τι επικρατούσε τότε, ήταν η εποχή του grunge.
Γ.Χ.:  Οι εταιρίες θέλουν συνέχεια όταν υπάρχουν προϊόντα βγάζουν καινούρια πράγματα για να αποκομίσουν κέρδη. Λογικό είναι.
Δ.Σ.: Την εποχή που βγήκε το CD ήταν τελείως αντιεμπορικό. Στα λίγα live που βγάλαμε υπήρχε ανταπόκριση από το κόσμο. Δεν υπήρχε εταιρία, ήταν δική μας παραγωγή, ανεξάρτητη.

Και μετά τη κυκλοφορία του "Masters Of Sins" έκλεισε η Black Lotus, η εταιρία που το είχε βγάλει.
Δ.Σ.: Έτσι ακριβώς. Λίγο μετά το "Masters Of Sins" έκλεισε και η Black Lotus σαν δισκογραφική και δεν υπήρχε και πάλι υποδομή.
Γ.Χ.: Το μόνο σίγουρο είναι ότι τώρα, στο 2013 θα είμαστε παρόντες.

Και το 2014 και το 2015...
Γ.Χ.: Και εκεί θα 'μαστε πιστεύω. Αλλά το 2013 θα είμαστε σίγουρα. Καινούριο υλικό, καινούρια τραγούδια, καινούρια live, νέος κόσμος, ξανά από την αρχή και όσο αντέξουμε! Σε ευχαριστούμε για τη συνέντευξη.

Και εγώ σας ευχαριστώ. Θα τα πούμε στο Up The Hammers!

Οι Sarissa θα εμφανιστούν στο φεστιβάλ Up The Hammers στην Αθήνα στις 8 Μαρτίου.
  • SHARE
  • TWEET