Συνέντευξη: My Dying Bride

Η τιμή για το Rocking.gr είναι μεγάλη. Η προσωπική ευχαρίστηση ακόμα μεγαλύτερη. Ο Aaron Stainthorpe επέλεξε αποκλειστικά το Rocking.gr για να μιλήσει λίγες μέρες πριν την εμφάνιση των My Dying Bride στην Ελλάδα για δυο εμφανίσεις στην Θεσσαλονίκη και την Αθηνά, 30 και 31 Ιανουαρίου 2010 αντίστοιχα. Η κουβέντα δεν είχε περιορισμούς. Ο Aaron άνοιξε την καρδιά του αποκλειστικά για τους Έλληνες φίλους του και μίλησε για τα επερχόμενα live, τον τελευταίο τους δίσκο, την Ελλάδα, τις προσωπικές του εμπειρίες και επιθυμίες, αλλά και τον εορτασμό των 20 χρόνων της μπάντας. Για να δούμε λοιπόν τι μας εκμυστηρεύτηκε.



Ξεκινώντας να ρωτήσω που βρίσκεσαι τώρα και πως είναι η κατάσταση εκεί;
Είμαι στην Βόρεια Αγγλία, έχει πάρα πολύ χιόνι και κάνει απίστευτο κρύο. Νομίζω ότι σιγά σιγά η κακοκαιρία των τελευταίων εβδομάδων υποχωρεί, αν και ακόμα όλα είναι χιονισμένα. Έχω την εντύπωση ότι σε λίγες μέρες τα πράγματα θα είναι καλύτερα και τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν θα σταματήσουν. Ήδη αρχίσαμε από χτες να κινούμαστε λίγο.

Όμορφα. Λοιπόν πως πάνε τα πράγματα, πώς περάσατε τις γιορτές και τι ακολουθεί;
Μια χαρά προς στιγμήν. Περάσαμε ωραίες και ήρεμες στιγμές κατά την διάρκεια των Χριστουγέννων. Βασικά ξεκουραστήκαμε και χαλαρώσαμε παρά πολύ. Τώρα  προσμένουμε τον εορτασμό των 20 χρόνων της μπάντας. Ουσιαστικά ο πρώτος εορτασμός επίσημα θα γίνει στην Ελλάδα, μαζί σας, και νομίζω ότι είναι ένα πολύ καλό μέρος για να το γιορτάσουμε.

Θυμάσαι την τελευταία φορά που παίξατε στην χώρα μας;
Και βέβαια. Ήταν ένα καλοκαιρινό φεστιβάλ. Περάσαμε υπέροχα. Ήταν μόνο για ένα show, αφού δεχθήκαμε μια πρόσκληση από τους Metallica, κάτι πολύ ωραίο και ιδιαίτερα τιμητικό για μας. Παίξαμε μπροστά σε πάρα πολύ κόσμο, κάτι όχι και τόσο εύκολο, αλλά πολύ όμορφο. Σίγουρα οι περισσότεροι εκεί ήρθαν να δουν τους Metallica, αλλά όπως και να χει ήταν ιδιαίτερα και όμορφα.

Σχεδιάζετε και φέτος να παίξετε σε κάποια μεγάλα φεστιβάλ;
Ναι βέβαια. Ήδη έχουμε κλείσει για το Graspop, το Hellfest και το Summer Breeze, αλλά νομίζω συζητάμε για 10 φεστιβάλ στο σύνολο. Στην σελίδα μας στο internet υπάρχουν ήδη κάποιες ημερομηνίες, απλά περιμένουμε να επιβεβαιώσουμε και τις υπόλοιπες.



Πολλά ανοιχτά και μεγάλα φεστιβάλ βλέπω. Τελικά σας αρέσει να παίζετε σε τέτοιες μεγάλες συναυλίες ή προτιμάτε μικρά μαγαζιά;
Προτιμώ να κάνω εμφανίσεις σε μικρότερα μέρη και κυρίως κλειστά μαγαζιά. Γιατί εκεί έχουμε τον απόλυτο έλεγχο. Σε μεγάλα φεστιβάλ σε υποχρεώνουν να παίξεις λίγο. Πολύς κόσμος που έρχεται εκεί μπορεί να μην σε ξέρει καν. Επιπρόσθετα υπάρχουν προβλήματα με την οργάνωση, τον ήχο και γενικά είναι κάπως δύσκολα. Αλήθεια ανυπομονώ για τις εμφανίσεις στην Ελλάδα, για το λόγο ότι γίνονται σε μικρότερους χώρους και μπορούμε να παίξουμε πολύ παραπάνω χρόνο. Επίσης νομίζω ότι ένας κλειστός χώρος βοηθάει ιδιαίτερα την ατμόσφυρα, άρα το αποτέλεσμα θα είναι ένα καλύτερο και μεγαλύτερο show.

Θυμάσαι την πρώτη σας επίσκεψη στην Αθήνα;
Φυσικά την θυμάμαι και την πρώτη μας φορά εκεί. Ήταν απίστευτα. Αν και είχαμε ιδιαίτερες επαφές με κόσμο από την χώρα σου, δεν είχε τύχει να την επισκεφτούμε για κάποια εμφάνιση μέχρι τότε και ήταν πολύ ιδιαίτερα. Νομίζω θα παίξουμε πάλι στο ίδιο μαγαζί;



Όχι το Ρόδον έκλεισε οριστικά αλλά θα εμφανιστείτε σε ένα παρόμοιου μεγέθους χώρο. Τότε βέβαια ήταν εντελώς διαφορετικά από την μέρα με τους Metallica θυμάμαι και νομίζω ότι το όλο πρόβλημα στα φεστιβάλ είναι η ώρα και ο ήλιος, κάτι χάνεται από την όλη ατμόσφαιρα.
Α μάλιστα, κρίμα για το χώρο, όπως και να χει θα είναι ωραία και στα Block33 και Gagarin205. Θα θυμηθούμε τα παλιά. Όπως είπες θα αποφύγουμε και τον ήλιο... Όταν ετοιμαζόμαστε για ένα φεστιβάλ ζητάμε να εμφανιστούμε αργά ή έστω να παίξουμε κάτω από μια μεγάλη τέντα για να ελέγχουμε το φωτισμό, γιατί η μουσική μας έχει μια σκοτεινή ατμόσφαιρα από μόνη της και δεν «λειτουργεί» όταν ο ήλιος λάμπει πάνω από τα κεφάλια μας. Τότε με τους Metallica ήταν μια μεγάλη συναυλία, αλλά ναι ήταν πολύ δύσκολο να παίξουμε με τον ήλιο να μας ζεσταίνει και να μας χτυπάει. Θυμάμαι στο τέλος της εμφάνισης μας όλοι ήμασταν κατακόκκινοι, λάμπαμε ειλικρινά από την ηλιοθεραπεία! Το θυμάμαι και ζεσταίνομαι. Ξέρεις για εμάς τους Άγγλους που ζούμε σε μια τόσο κρύα χώρα είναι πολύ δύσκολο να προσαρμοστούμε στις θερμοκρασίες της Ελλάδας και αυτό ήταν ένα μεγάλο πρόβλημα. Ιδρώσαμε πολύ, αλλά δεν πειράζει, αυτό είναι rock 'n' roll! Εγώ βέβαια μιλάω εκ του ασφαλούς, γιατί εκείνη τη μέρα, είχα ξεχάσει όλα μου τα ρούχα στο ξενοδοχείο και ανέβηκα στην σκηνή με ένα άσπρο κοντομάνικο πουκάμισο, αντίθετα με τους άλλους που φόραγαν μαύρα. Ευτυχώς, αυτό ήταν ένα από τα πιο «σωστά» μου λάθη.



Ωραία, ας μιλήσουμε για τον τελευταίο δίσκο. Θέλω μια μικρή περιγραφή. Το "For Lies I Sire" είναι εδώ και μήνες στα ράφια, πως το έχει δεχτεί ο κόσμος; Έχει γίνει αποδεκτό σαν ένα από τα πιο «βαριά» σας άλμπουμ;
Νομίζω πως ναι. Φαίνεται ότι είναι παρά πολύ δημοφιλές και αυτό είναι ελπιδοφόρο και ευχάριστο. Τα νέα είναι πάρα πολύ καλά. Έχουμε δουλέψει πάρα πολύ σκληρά για αυτή την κυκλοφορία. Προσέξαμε ιδιαίτερα να μην κάνουμε κάποια δήθεν υπερπαραγωγή. Θέλαμε απλά να ακούγονται καθαρά αυτά που παίζουμε με όλα τα όργανα «μπροστά». Δεν υπάρχουν ειδικά εφέ και δεν μπλέξαμε ιδιαίτερα με την υψηλή τεχνολογία. Ξέρεις μερικές φορές όλα αυτά τα κουμπάκια και ο εξοπλισμός, «παίρνουν» κάτι από την μουσική. Μην ξεχάσω να αναφέρω ότι φυσικά επέστρεψε το βιολί στις συνθέσεις μας. Κάτι μεγάλο για όλους μας. Υπήρχε πολύς κόσμος που επί χρόνια ζητούσε ν’ ακούσει ξανά βιολί στους My Dying Bride. Μιλάμε για μια ιδιαίτερη επιστροφή. Γενικά από τις πωλήσεις, που είναι πολλές και την ανταπόκριση του κόσμου στο forum της μπάντας διακρίνω ότι ο κόσμος ήδη αγαπάει πολύ αυτό το δίσκο και αυτά δεν μπορούν παρά να είναι φοβερά νέα για μας.

Περιμένουμε με ανυπομονησία να τ’ ακούσουμε και ζωντανά. Τι κομμάτια ετοιμάζεται για τα δύο show στην Ελλάδα;
Νομίζω θα παίξουμε κάποια κομμάτια από το τελευταίο δίσκο, αλλά ακόμα δεν έχουμε καταλήξει στο setlist. Σίγουρα πρέπει να κάνουμε μια «γύρα» 20 ετών. Θέλουμε πάρα πολύ να παίξουμε κάτι από τα παλιά. Θα είστε οι πρώτοι που θα μας δείτε, ξανάλεω, για τα 20 μας χρόνια. Βέβαια δεν θα αφήσουμε καμία εποχή μας παραπονεμένη και με τίποτα τις τελευταίες μας δουλειές. Να θυμίσω όμως ότι παίζουμε ζωντανά κομμάτια ακόμα και από τα 2 πρώτα μας άλμπουμ (τέλειο!). Έχω την εντύπωση ότι θα βάλουμε κομμάτια από κάθε μας δίσκο σε αυτά τα live.

Μετά την παρένθεση για το setlist. Πάμε πάλι στο δίσκο σας. Τι ενέπνευσε αλήθεια τον τίτλο του δίσκου;
Χμ... (σκέψεις...) Αυτή είναι μια πολύ καλή ερώτηση γιατί αλήθεια δεν ξέρω την απάντηση σ’ αυτό. Είχα καταλήξει σε 2-3 τίτλους και τους παρέθεσα στα παιδιά ν’ αποφασίσουν. Εμένα μου άρεσαν όλοι οι πιθανοί τίτλοι οπότε άφησα τους άλλους ν’ αποφασίσουν. Έτσι τελικά όλοι μαζί επιλέξανε το "For Lies I Sire" γιατί αντανακλά και απεικονίζει απόλυτα την μουσική που παίζουμε σ’ αυτή την κυκλοφορία μας. Τώρα αν θέλουμε να εξηγήσουμε τι εκφράζει να πω το εξής. Όταν λες στον καθένα πόσο τέλεια είσαι και πόσο όμορφα περνάς και μια μέρα δουν και καταλάβουν ότι δεν είσαι τόσο φανταστικά όσο έλεγες, τότε θα σε παρατήσουν. Οπότε προσπάθησε να είσαι αληθινός και ειλικρινής.  Αν είσαι αδιάβλητος και έντιμος οι άνθρωποι θα σε σέβονται, αν είσαι άτιμος ή αν είσαι εγωιστής και εγωλάτρης, μια μέρα οι άνθρωποι θα σε κάνουν πέρα.



Ας μιλήσουμε για τους στίχους. Εσύ γράφεις τα πάντα, οπότε απάντησε μου, γράφεις για ανθρώπους, ερωτά, θρησκείες και υπαρκτές εμπειρίες ή μόνο για προσωπικές σου σκέψεις και γνώμες.
Όχι, δεν γίνεται να γράφω μόνο για τις δικές μου γνώμες και εμπειρίες μου, θα ήταν αδύνατο. Κάθε δίσκος μας έχει μέσα ένα κομμάτι από την αληθινή μου ζωή, αλλά ουσιαστικά κρύβω μέσα σε ιστορίες, δικές μου ιδέες και αληθινά συμβάντα, γιατί δεν είναι πάντα σωστό και εύκολο να τα λέω όλα ξεκάθαρα. Για την ακρίβεια το ένα τέταρτο των στίχων είναι προσωπικό και το υπόλοιπο είναι απλά ιστορίες.

Αν ψάχναμε μόνο μια λέξη να χαρακτηρίσουμε και αυτόν το δίσκο σας. Τι λέξη θα επέλεγες;
Μελαγχολία...

Για να κλείσω με τα δισκογραφικά να σε ρωτήσω για την Peaceville. Δεν φύγατε ποτέ από την εταιρεία έτσι; Άρα μάλλον μιλάμε για μια ιδανική συνεργασία;
Αυτό είναι αλήθεια. Μια ζωή εκεί. Δουλεύουμε τέλεια με την Peaceville. Πάντα μας ακούνε και τους ακούμε κι εμείς με προσοχή. Δουλεύουμε σαν μια ομάδα. Μερικές φορές μας προτείνουν ημερομηνίες και μας προτρέπουν για μια νέα δουλεία και εμείς απλά και χαλαρά απαντάμε, «ΟΚ θα δούμε, μπορεί», αλλά ποτέ δεν μα πίεσαν. Είμαστε συνεργάτες και φίλοι, δεν μιλάμε μόνο επαγγελματικά.

Ας μιλήσουμε τώρα για το συγκρότημα καθεαυτό. Μιλήσαμε για βιολί λίγο πριν. Πες μου τους λόγους που η Katie (Stone) άφησε το συγκρότημα.
Έφυγε ουσιαστικά για να γυρίσει στο παλιό της συγκρότημα. Η πίεση των My Dying Bride, ήταν μεγάλη για αυτήν. Δεν της αρέσει να ταξιδεύει πολύ και δεν της αρέσει να εμφανίζεται μπροστά σε πολύ κόσμο. Για τους περισσότερους είναι όνειρο ζωής να είναι σε μια rock band αλλά εκείνη προτίμησε να συνεχίσει τις σπουδές τις και να παίζει στην τοπική μπάντα.



Όποτε τώρα πρέπει να ξεχάσουμε το βιολί; Έχετε νέο πληκτρά, πως είναι μαζί σας, προσαρμόστηκε;
Όχι, θα υπάρχει βιολί. Ο Shaun (Macgowan) πέραν των πλήκτρων παίζει και βιολί. Έχει ήδη παίξει σε 25 περίπου συναυλίες μαζί μας. Είναι ήδη μέλος της παρέας και έχει δέσει απόλυτα με όλους. Είναι κύριο μέλος πλέον και με εμπειρία.

Μετά από τόσα χρόνια και τόσες αλλαγές πιστεύεις ότι είναι εύκολο να κρατάτε το αυθεντικό προφίλ της μπάντας και τον γνήσιο χαρακτήρα της ζωντανό;
Για μένα είναι εύκολο γιατί είμαι μέσα σ’ αυτό τόσα χρόνια. Εγώ και ο Andrew (Craighan) φτιάξαμε την μπάντα 20 χρόνια πριν, ο Hamish (Glencross) είναι ήδη μαζί μας πάνω από 10 χρόνια και εφόσον είμαστε οι τρεις βασικοί σύνθετες και συγγραφείς δεν μας επηρεάζει αν πηγαινοέρχονται άλλοι άνθρωποι ή αν κάποιοι δεν μας ταιριάζουν.  Το βασικό είναι ότι ταιριάζουμε εμείς και μπορεί να ενοχλούμαστε κάπως ή να στεναχωριόμαστε όταν φεύγει κάποιος αλλά δεν είναι δα και τόσο μεγάλο πρόβλημα.



Ποια είναι λοιπόν τα καλά και τα κακά στο να είσαι σε μια μπάντα;
Πιθανότατα το χειρότερο είναι τα «κακά» ταξίδια. Όταν όλα πάνε καλά είναι υπέροχα και μ’ αρέσει ιδιαίτερα να ταξιδεύω και να γνωρίζω κόσμο. Άλλες φορές όμως, όταν υπάρχουν καθυστερήσεις και προβλήματα ή όταν λείπεις καιρό, σε ενοχλεί πολύ και όλα πάνε άσχημα. Κάτι άλλο που με ενοχλεί είναι όταν δεν βρίσκουμε στα μαγαζιά τα μηχανήματα και την ποιότητα που ζητάμε. Γενικά η πίεση είναι το πιο άσχημο. Αλλά η κοινωνικοποίηση και οι εμπειρίες που κερδίζουμε είναι ονειρικές. Από ένα ταξίδι μπορείς να μάθεις τόσα πολλά και να «γευτείς» τα πάντα.

Έχεις κάποιους αγαπημένους προορισμούς λοιπόν;
Η Ελλάδα είναι πάντα μέσα στις αγαπημένες μου χώρες και το λέω ειλικρινά. Άπειροι Άγγλοι εξάλλου επισκέπτονται την χώρα σας για διακοπές στα νησιά. Προσωπικά τελευταία φορά πήγα στην Θήρα (σε επερώτηση για το πώς γνωρίζει αυτή την ονομασία απάντησε εμφατικά ότι είναι ένας μορφωμένος άνθρωπος!), οι περισσότεροι την λένε Σαντορίνη και νομίζω ότι είναι καταπληκτικά, θαμπωτικά, είναι σίγουρα ένα από τα πιο όμορφα μέρη που έχω δει στη ζωή μου. Έχω πάει σε όλο τον κόσμο, αλλά όταν πήγα εκεί έμεινα με το στόμα ανοιχτό. Γενικά οι δεσμοί μου με την Ελλάδα είναι ισχυροί. Έχω ένα φίλο (τον Θανάση) με τον οποίο αλληλογραφώ 25 χρόνια. Από τους πρώτους fan της μπάντας επίσης ήταν Έλληνες. Εύχομαι να τους δω όλους όταν έρθουμε και να βρω λίγο χρόνο το καλοκαίρι να ξανάρθω.



Πάμε τώρα στη μουσική και τα προσωπικές προτιμήσεις. Θυμάσαι κάποια καλά άλμπουμ του 2009 ή ακόμα καλύτερα της περασμένης δεκαετίας;
Τώρα έχω μπροστά μου τον τελευταίο δίσκο των Muse και τον βρήκα αρκετά καλό. Ακούω πάρα πολλή μουσική γιατί είμαι τυχερός, άπειρες μπάντες μου στέλνουν τα CD τους δωρεάν, οπότε υπάρχει μεγάλη σύγχυση και δεν μπορώ να διαλέξω. Άλλη μια μπάντα που μου αρέσει και εκτιμώ είναι οι Imperial Vengeance, παίζουν World War I heavy metal (!), ο μπασίστας τους μας είχε κάνει κάποια video clip και έχουν μέλη των Cradle Of Filth, είναι αρκετά brutal με μια δόση από 1930.

Έχεις, είπες, πολλά CD. Τελικά σε ποια μορφή σ’ αρέσει να έχεις και να ακούς την μουσική, CD, βινύλιο ή mp3; Ποια η σχέση σου με το downloading;
Προτιμώ CD και δίσκους πολύ απλά γιατί θέλω να κρατάω κάτι στα χέρια μου. Τα mp3 είναι ένα ψηφιακό τίποτα. Θέλω να δω το artwork να νιώσω την ατμόσφαιρα. Το παράνομο «κατέβασμα» είναι άσχημο και καταστρέφει την μουσική. Δεν μπορώ να κάνω κάτι γι αυτό, αλλά υπάρχουν τρόποι να προωθήσεις την μουσική μέσω sample, μέσω ειδικών site που μπορείς να «δοκιμάσεις» την μουσική  για να δεις αν σου αρέσει και όχι να κατεβάσεις παράνομα όλο το δίσκο. Εγώ θέλω να δω φωτογραφίες, να διαβάσω τους στίχους και αν πληρώσω θέλω να έχω κάτι που μου ανήκει όχι ένα ψηφιακό τίποτα. Η τέχνη είναι όλο το πακέτο μαζί.

Μιας και μίλησες για artwork πες μου για τις δικές σου δουλειές.
Έχω να κάνω εξώφυλλο και να βάλω φωτογραφίες σε δίσκο μας πολλά χρόνια. Νομίζω ότι τελευταία η αισθητική μου και η οπτική μου στην τέχνη και την φωτογραφία δεν ταίριαζε ιδιαίτερα με τον ήχο μας σαν μπάντα, οπότε επιλέξαμε άλλους ανθρώπους να το κάνουν. Εγώ βέβαια συνεχίζω και κάνω τέτοιες δουλειές και για άλλες μπάντες και είχα και μια έκθεση στην Ρουμανία μόνο με φωτογραφίες και δουλειές μου. Θα τα βρεις όλα στο www.azzron.com.



Πριν μου πεις τα μελλοντικά σου σχέδια, θέλω να μου αναφέρεις τα αγαπημένα σου φαγητά, ποτά και ασχολίες.
Λατρεύω το Ινδικό κάρυ, επιλέγω να πιω ένα καλό κόκκινο κρασί και πέραν των φωτογραφιών, λατρεύω τους αγώνες ταχύτητας (μηχανοκίνητα). Είμαι σπασίκλας με τις Aston Martin. Πηγαίνω στο Silverstone να δω αγώνες και υποστηρίζω όλες τις Aston Martin ομάδες. Μακάρι να μπορούσα να οδηγήσω μια, αλλά δεν μπορώ οικονομικά ν’ αντέξω ένα τέτοιο αμάξι και βολεύομαι με ένα mini. Αν ψάχνεις για ποδόσφαιρο δεν το «έχω». Μεγάλωσα στην Γερμανία και έμεινα εκεί 15 χρόνια όποτε δεν με τράβηξε ποτέ το αγγλικό ποδόσφαιρο.

Τα σχέδια σου λοιπόν;
Προσωπικά θέλω να επεκτείνω τους ορίζοντες μου στην φωτογραφία. Για το συγκρότημα θέλω να κάνουμε κάποια ενδιαφέροντα show για τα εικοστά γενέθλια μας. Θα επιδιώξω να κάνουμε στο Λονδίνο ένα show με set ολόκληρο το "Turn Loose The Swans" (ανατρίχιασα).

Κάποιο μήνυμα στους φίλους σας εδώ. Μια κουβέντα ακόμα για τις εμφανίσεις σας και για τον κόσμο που σας περιμένει;
Ανυπομονώ να έρθουμε. Την τελευταία φορά που ήρθαμε μόνοι μας την θυμάμαι πολύ καλά. Ήταν υπέροχα και δεν μπορώ να περιμένω να επιστρέψω. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο θέλουν οι καινούργιοι να έρθουν, γιατί έχουν ακούσει άπειρες φορές πόσο καλά περνάμε στην Ελλάδα και πόσο φοβερό ήταν εκείνο το show πριν 8 χρόνια. Μαζί σας θα ξεκινήσουμε τον εορτασμό για τα 20 χρόνια μας και νομίζω ότι θα είναι φανταστικά. Περιμένω παλιούς και καινούργιους φίλους.