Συνέντευξη: Gojira

Οι Γάλλοι Gojira, το τελευταίο διάστημα και ιδίως μετά την κυκλοφορία του "From Mars To Sirius" άλμπουμ τους (2005) βρίσκονται σε μια διαρκή άνοδο στον παγκόσμιο metal χάρτη. Μετά και το εξαιρετικό, περσινό, "The Way Of All Flesh", η μπάντα περιόδευε μέχρι τα τέλη Οκτωβρίου ασταμάτητα. Στα πλαίσια της περιοδείας αυτής, το rocking.gr συνομίλησε με τον  drummer, Mario Duplantier για το παρόν, το παρελθόν, αλλά και για τα σχέδια της μπάντας το προσεχές διάστημα.



Καταρχάς, γιατί δεν παίζετε ποτέ το εκπληκτικό “Global Warming” ;
Πρέπει να ξέρεις ότι είναι από τα αγαπημένα κομμάτια όλων των μελών της μπάντας, αλλά μάλλον δεν το ‘χουμε παίξει ακόμα, επειδή είναι ένα τρομερά απαιτητικό κομμάτι για ζωντανή παρουσίαση. Ίσως στο μέλλον, θα δούμε.



Ωραία, λοιπόν, πώς πήγε τελικά η περιοδεία για το “The Way Of All Flesh”;
Καταπληκτικά, ήμασταν πάνω από 10 μήνες στο δρόμο, αλλά όλα ήταν εξαιρετικά και η μπάντα έχει καταφέρει να προοδεύσει αρκετά τον τελευταίο χρόνο, οπότε ναι. Είμαστε πολύ ευχαριστημένοι.

Και επιστρέψατε πάλι στην Αμερική ως support των μεγάλων Metallica, μαζί με τους Lamb Of God. Πώς νοιώσατε, ως μέρος ενός τέτοιου lineup;
Είμαστε πολύ ενθουσιασμένοι. Μας φαίνεται ακόμα σαν όνειρο, καθώς οι Metallica μας πρότειναν να τους ακολουθήσουμε. Συγκεκριμένα, ο Robert Trujillo είναι μεγάλος οπαδός των Gojira και ήρθε σε ένα show που κάναμε τον Μάιο στον San Francisco. Μιλήσαμε μαζί στα παρασκήνια και τελικά μας πρότεινε στην μπάντα, η οποία δέχτηκε και μετά από ένα μήνα περίπου μας ειδοποίησαν ότι θα τους ακολουθήσουμε στην Αμερική για μερικές εμφανίσεις.



Μια χαρά δηλαδή, πόσο μάλλον που βρεθήκατε μαζί και με τους Lamb Of God, των οποίων ο Randy δηλώνει και αυτός οπαδός σας.
Ναι, πλέον με τα παιδιά από τους Lamb Of God έχουμε γνωριστεί αρκετά και τα πάμε μια χαρά.

Εσείς προτιμάτε να περιοδεύετε Ευρώπη ή στις Ηνωμένες Πολιτείες;
Χμ, προσωπικά λατρεύω να παίζω σε κοινό και των δύο ηπείρων αν και υπάρχουν ορατές διαφορές. Στη Ευρώπη για παράδειγμα, κάθε χώρα έχει και κάτι διαφορετικό να σου παρέχει ή ο τρόπος εκδήλωσης των οπαδών διαφέρει στην Ισπανία, απ’ ότι για παράδειγμα στις σκανδιναβικές χώρες ή την Αγγλία. Στην Αμερική το κοινό είναι αρκετά παθιασμένο και αυθόρμητο και δεν ντρέπεται να εκφράσει τα συναισθήματά του σε μια συναυλία. Αλλά σε γενικές γραμμές ναι, και οι δύο περιπτώσεις είναι μια χαρά και το κοινό μας έχει αγκαλιάσει.



Και μιας και πήγε τόσο καλά η περιοδεία και οι ανά τον κόσμο εμφανίσεις σας, σχεδιάζετε να κυκλοφορήσετε και κάποιο DVD;
Ναι, ήδη έχουμε μαγνητοσκοπήσει κάποιες εμφανίσεις στη Γαλλία, κυρίως στα πλαίσια φεστιβάλ και με ένα συνεργείο με 10-12 κάμερες, οπότε θα το δουλέψουμε και κάποια στιγμή θα κυκλοφορήσει. Λογικά στις αρχές του 2010.

Το τελευταίο άλμπουμ σας (“The Way Of All Flesh”) είναι εξαιρετικό και σίγουρα μεταξύ των κορυφαίων της περσινής χρονιάς, τουλάχιστον για μένα. Ποιά ήταν όμως η αντίδραση και η αποδοχή των οπαδών σας; Αν και για να λέμε την αλήθεια το “From Mars To Sirius” είναι το κορυφαίο σας!
Ναι, και για μένα μέχρι στιγμής το “From Mars To Sirius” είναι το αγαπημένο μου.  Η αλήθεια είναι ότι στην Γαλλία μερικοί οπαδοί μας υπήρξαν δύσπιστοι με το νέο άλμπουμ, αλλά όσον αφορά τη Γαλλία είναι ιδιαίτερη περίπτωση καθώς οι περισσότεροι μας ξέρουν από την αρχή της μπάντας. Αυτό σημαίνει ότι με κάθε νέα κυκλοφορία μας, ακόμα και πριν κυκλοφορήσει στα καταστήματα, πολλοί από τους παλιούς κατηγορούν τους Gojira για ξεπούλημα και όλα αυτά, τα οποία προσάπτουν πολλοί σε αρκετές μπάντες που θέλουν να προχωρούν μπροστά. Σε μεγαλύτερο ποσοστό πάντως, οι αντιδράσεις ήταν σχεδόν αποθεωτικές και ο κόσμος φάνηκε να προτιμάει το καινούριο άλμπουμ σε σχέση με τις παλιότερες κυκλοφορίες μας. Στη Γερμανία ή την Ελλάδα όμως η ανταπόκριση υπήρξε εξαιρετική και μας τίμησαν με πολλές ψήφους στα δημοψηφίσματα. Στην Ισπανία επίσης έγινε κάτι τέτοιο και γενικότερα υπήρξε θετική εντύπωση και από τον τύπο και από τους ακροατές.



Και μιας και το ανέφερες παραπάνω εμμέσως, ποια είναι η άποψή σου, όσον αφορά την παράνομη διακίνηση της μουσικής στις μέρες μας;
Καταρχάς νομίζω ότι δεν είναι κάτι το αρνητικό, καθώς είναι ένας τρόπος για να κάνεις προώθηση του υλικού σου και αρκετός κόσμος έρχεται στις συναυλίες χωρίς να έχει αγορασμένο το άλμπουμ, όπως πχ σε μερικές χώρες που δεν έχει πουλήσει ο δίσκος, έρχεται αρκετός κόσμος μόνο και μόνο για να μας δει. Έτσι λοιπόν, απλά θα πρέπει να δεχτούμε την εξέλιξη στο συγκεκριμένο θέμα και πλέον έχει μεγαλώσει τόσο πολύ που δε φαίνεται να μπορεί να αντιμετωπιστεί. Απλά πάμε με το ρεύμα.  Και εξάλλου, αν ένας βάλει το CD σε 10 φίλους του και αυτό αρέσει σε έναν ή παραπάνω, από κει και πέρα το πιθανότερο είναι να αγοράσει κάτι που θα αφορά την μπάντα. Οπότε με την προώθηση και αυτού του είδους, ένα συγκρότημα που αξίζει θα καταφέρει να κάνει και πωλήσεις.

Κάπως έτσι είναι. Έχεις ακούσει το νέο άλμπουμ των φίλων σας, Hacride (“Lazarus”);
Δυστυχώς δεν το άκουσα ακόμα και θέλω. Καλό είναι;

Αρκετά ενδιαφέρον δίσκος και μ’ άρεσε πολύ αυτή η κάπως πιο Tool κατεύθυνση και οι επιρροές που έβαλαν στη μουσική τους.
Ακόμα και στο artwork απ’ ότι παρατήρησα.

Όντως, να το ακούσεις με την πρώτη ευκαιρία! Ας πάμε πάλι στα των Gojira.  Πιστεύεις ότι όλο αυτό το οικολογικό μήνυμα που παρουσιάζετε με τη μουσική σας και τους δίσκους σας, λαμβάνεται υπόψη από το σύνολο των οπαδών σας;
Γενικά υπάρχει μια αρκετά ενδιαφέρουσα ανταπόκριση σε αυτό το κομμάτι και οι περισσότεροι ακροατές των Gojira, ξέρουν και αποδέχονται ότι έχουμε αυτά τα συγκεκριμένα μηνύματα και ότι δεν είμαστε μια τυπική death metal μπάντα, με θεματολογίες τετριμμένες ή κάτι τέτοιο. Έτσι λοιπόν, δεν “ψαρώνουν” μόλις βλέπουν μια φάλαινα να πετάει ή έναν πλανήτη. Πιστεύω ότι ο κόσμος που μας ακούει, ενδιαφέρεται όντως για αυτά τα πράγματα, αλλά υπάρχουν και πολλοί που δεν ασχολούνται με το τι λέμε, αλλά τους αρέσει η μουσική μας. Ακόμα και αυτοί που παραβλέπουν τους στίχους, ενδιαφέρονται για τα συναισθήματα που τους προκαλεί η μουσική μας, ακόμα και μέσα από το θέμα του artwork ή τις προβολές που κάνουμε στα δικά μας show.



Και θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντικό ένα συγκρότημα σαν τους Gojira να επιμελείται σχεδόν τα πάντα, όπως το artwork ή την παραγωγή για παράδειγμα.
Ω, ναι. Ευχαριστώ πολύ. Ειδικά όσον αφορά το artwork ειδικά, ο αδερφός μου (Joe Duplantier, κιθάρα – φωνή) , επιμελείται με κάθε λεπτομέρεια τα σχέδια κάθε κυκλοφορίας μας.

Και όπως φαίνεται το κάνει και καλά. Υπάρχουν σχέδια για κάποιο νέο άλμπουμ ή είναι ακόμα νωρίς;
Όχι ακόμα, καθώς όπως γνωρίζεις είμαστε πολύ καιρό στο δρόμο για την προώθηση του “The Way Of All Flesh” και από την άλλη δεν γράφουμε νέα κομμάτια όταν περιοδεύουμε. Προτιμάμε να μείνουμε μόνοι μας για κάποιο διάστημα, στην ησυχία μας και ειδικά τώρα μετά από μια τέτοια περιοδεία υπάρχει η ανάγκη της χαλάρωσης. Θα κάνουμε ένα διαλειμματάκι και μετά από ένα-δύο μήνες λογικά θα βρεθούμε να συζητήσουμε στα περί του νέου άλμπουμ, αλλά ακόμα δεν μπορώ να σου πω πώς θα ηχεί ή ποιά κατεύθυνση θα έχει. Σίγουρα πάντως θα είναι και αυτό πειραματικό και δε με πολυαπασχολούν οι ταμπέλες. Δε θα γράψουμε κομμάτι για να γίνουμε περισσότερο διάσημοι, αυτό που μας νοιάζει είναι να σπρώξουμε κι άλλο τα όρια της δημιουργικότητάς μας.



Θα συμφωνήσω και σίγουρα και εγώ προτιμώ μια τέτοια κατεύθυνση, ακόμα πιο πειραματική και χωρίς αναγκαστικά όρια. Ας αλλάξουμε θέμα λοιπόν. Ποιά είναι τα 5 αγαπημένα σου άλμπουμ όλων των εποχών;
Morbid Angel – Domination
Death – Symbolic
Sepultura – Chaos A.D.
Metallica – Metallica
Deftones – The Rounds of Two

Καλές επιλογές, αν και θα περίμενα το “Human” από Death ή κάποιο Pink Floyd.
Χαχα, μάλλον ο Joe θα μπορούσε να σου απαντήσει κάτι τέτοιο ως τεράστιος οπαδός των Floyd και των Beatles. Όσον αφορά το “Human” και το “Symbolic” είναι στο ίδιο επίπεδο ακριβώς, καταπληκτικοί δίσκοι.

Ναι, αλλά στο "Human" συμμετέχουν οι τύποι των Cynic!
Απίστευτη μπάντα επίσης.



Βέβαια. Το πρώτο σας άλμπουμ (“Terra Incognita”) επανακυκλοφόρησε τον Αύγουστο αν δεν απατώμαι.
Ναι, όμως δε δουλέψαμε πάνω σε bonus υλικό, αλλά μπήκαν μερικές live εκτελέσεις κομματιών του άλμπουμ.

Και πώς βλέπεις τώρα την μπάντα, σε σχέση με κείνες τις εποχές του πρώτου δίσκου, δέκα χρόνια μετά;
Νομίζω ότι έχουμε δυναμώσει σαν χαρακτήρες, έχουμε αποκτήσει περισσότερη εμπειρία, αλλά το πάθος και η φιλοδοξία για καλή μουσική είναι το ίδιο δυνατή, αν όχι περισσότερο. Εγώ προσωπικά τότε ήμουν προληπτικός, και ηχογραφούσα μονάχα το πρωί, ενώ τώρα μου φαίνεται κάπως περίεργο. Επίσης, μέσα από τις συνεχείς περιοδείες συμβιβάζομαι και προσπαθώ να ανταποκριθώ με βάση τις εκάστοτε συνθήκες. Για παράδειγμα ο φίλος μου, ο ντράμμερ των Dagoba, στην αμερικάνικη περιοδεία παίρνει μαζί του το δικό του drumset πάντα γιατί θέλει να είναι ρυθμισμένο με βάση τις ανάγκες του και τον δικό του τρόπο, ενώ στην περίπτωσή μας αφήνουμε τα πάντα να κυλήσουν και προσαρμοζόμαστε στις καταστάσεις. Όπως σήμερα, που έκανα soundcheck  μόνο για λίγα λεπτά.

Μάλιστα, και μια τελευταία ερώτηση. Τι γίνεται ακριβώς με τους Empalot (πειραματικό project των αδερφών Duplantier); Σκοπεύετε να κυκλοφορήσετε τίποτα σύντομα;
Wow!  Είναι κάπως αστείο, γιατί χτες το βράδυ σκεφτόμουν ακριβώς αυτό. Θα ήθελα κάποια στιγμή να κυκλοφορήσουμε κάτι, αλλά είναι προς το παρόν δύσκολο, επειδή τα άλλα μέλη είναι στην άλλη άκρη της Γαλλίας και εμείς είμαστε συνεχώς απασχολημένοι με τους Gojira, αλλά από την άλλη επικοινωνούμε συχνά. Δεν ξέρω, θα δούμε.

Ευχαριστώ πολύ Mario για την συνέντευξη και ελπίζω να σας ξαναδούμε σύντομα στην Ελλάδα, σε δικό σας headline show για κάνα δίωρο!
Εγώ ευχαριστώ πολύ και ελπίζω κι εγώ να ξανάρθουμε. Να ‘χουμε και περισσότερο χρόνο να δούμε την πόλη σας.