Συνέντευξη Evile

Είναι γεγονός ότι η σκηνή του παραδοσιακού thrash διανύει μία εκτεταμένη περίοδο δημοτικότητας τα τελευταία χρόνια. Αν την παρομοιάσουμε με ένα παγόβουνο του οποίου ο μεγαλύτερος όγκος πλέει κάτω από την επιφάνεια, είναι επόμενο αυτοί που καταφέρνουν και ξεχωρίζουν να αποτελούν ένα πολύ μικρό ποσοστό. Μέσα σ' αυτούς, οι Evile, που ξεπερνούν τον αιφνίδιο θάνατο του μπασίστα τους αλλά και την υψηλή επικινδυνότητα που ενέχει το κομβικό τρίτο άλμπουμ και πλησιάζουν με σταθερά βήματα στην κορυφή του, ανεμίζοντας περήφανα τη βρετανική σημαία.

Με αφορμή το ολόφρεσκο "Five Serpent's Teeth", που κυκλοφορεί εντός των ημερών, επικοινωνήσαμε με τον κιθαρίστα της μπάντας, Ol Drake, ο οποίος μας μίλησε για το νέο δίσκο, την επάνοδο του thrash στο προσκήνιο, τη ζωή της μπάντας χωρίς τον Mike Alexander, αλλά και την εμμονή του με τη... Lady Gaga.

Τι θα έλεγες να ξεκινούσαμε από το καινούριο σας άλμπουμ; Τώρα που όλα είναι έτοιμα για την κυκλοφορία του, τι αντιπροσωπεύει για σένα;
Καταρχήν, πρέπει να σου πω ότι λατρεύω την Ελλάδα! Η Αθήνα ήταν η πρώτη πόλη που επισκέφθηκα όταν βγήκα για πρώτη φορά έξω από την Αγγλία. Λοιπόν, το "Five Serpent's Teeth" αντιπροσωπεύει εμάς, τους Evile, δείχνει στον κόσμο ότι έχουμε έρθει για να μείνουμε. Πριν πολλά χρόνια ξεκινήσαμε κάνοντας απλά το χόμπι μας. Τώρα πια έχουμε παρατήσει τις δουλειές μας, γιατί η μπάντα είναι το μόνο που θέλουμε να κάνουμε. Μετά τα δύσκολα πρώτα χρόνια που περάσαμε, αυτός ο δίσκος συνοψίζει ποιοί ακριβώς είμαστε και πώς νιώθουμε στην παρούσα φάση.

Έχοντας ακούσει το "Five Serpent's Teeth" αρκετές φορές μέχρι σήμερα, οφείλω να σας συγχαρώ για το αποτέλεσμα. Η γνώμη μου είναι πως πρόκειται για τον πιο ώριμο και ολοκληρωμένο δίσκο σας μέχρι στιγμής. Ποιές είναι οι προσδοκίες σας από αυτό;
Σε ευχαριστώ πολύ! Προσωπικά, δε θέλω να έχω μεγάλες προσδοκίες. Είμαστε όλοι πολύ περήφανοι για αυτό που καταφέραμε, καθώς μας πήρε σχεδόν δύο χρόνια μέχρι να ολοκληρωθεί, αλλά ακόμα και τότε δεν ήταν ακόμα έτοιμο. Απλώς ελπίζω να λάβει την ανταπόκριση που πιστεύουμε ότι του αξίζει!

Θες να μας πεις κάποια πράγματα για τη συνθετική διαδικασία και τις ηχογραφήσεις;
Προσωπικά ξεκίνησα να γράφω καινούρια riff αμέσως μετά την ολοκλήρωση των ηχογραφήσεων για το "Infected Nations" του 2009. Θέλω να βρίσκομαι συνεχώς σε διαδικασία δημιουργίας, οπότε από τότε αρχίσαμε να επικεντρωνόμαστε στο υλικό για το τρίτο άλμπουμ. Ακόμα και τώρα, να φανταστείς, αρχίζω να δουλεύω πάνω σε ιδέες για το επόμενο. Η ηχογράφηση έλαβε χώρα, για ακόμα μια φορά, στα Parlour Studios, με τον Russ Russell να είναι υπεύθυνος για την παραγωγή. Μας πήρε περίπου πέντε εβδομάδες να ηχογραφήσουμε και να μιξάρουμε τα πάντα. Επίσης, όντας το πρώτο άλμπουμ του Joel (σ.σ.: Graham, μπάσο) μαζί μας, υπήρχε μια νέα σπίθα στην ατμόσφαιρα. Προφανώς ήταν πολύ λυπηρό να μην έχουμε τον Mike μαζί μας, όμως ο Joel το έκανε πολύ πιο εύκολο.

Στιχουργικά με τι ασχολείται το άλμπουμ; Και τι συμβολίζουν τα φίδια στον τίτλο και το εξώφυλλο;
Για το στιχουργικό τομέα αποκλειστικά υπεύθυνος είναι ο Matt (σ.σ.: Drake, κιθάρα / φωνητικά), εκτός από το κομμάτι "In Memoriam", του οποίου οι στίχοι είναι δικοί μου. Ο Matt είναι αρκετά μυστικοπαθής σε ό,τι έχει να κάνει με τους στίχους και τις ερμηνείες τους. Δεν του αρέσει ο τρόπος που όλες οι πληροφορίες είναι τόσο άμεσα διαθέσιμες στη σημερινή εποχή. Προτιμάει να δίνει στον ακροατή το περιθώριο ώστε να δώσει τη δική του ερμηνεία, κάτι ανάλογο αυτού που κάνει ο David Lynch με τις δικές του δημιουργίες. Ξέρω πάντως ότι τεχνικά δεν έχει να κάνει με κανονικά φίδια (σ.σ.: κάτι μας είπες τώρα). Για το εξώφυλλο θέλαμε να κινηθούμε σε μία διαφορετική προσέγγιση. Νιώθαμε ότι το υλικό μας δεν «απαιτούσε» ένα μεγάλο, επικό, metal εξώφυλλο. Θέλαμε κάτι που να δίνει μεγαλύτερη έμφαση στο design.

Συνεχίζετε στο ίδιο studio και με τον ίδιο παραγωγό, όπως στο "Infected Nations". Πού έγκειται η διαφορά;
Κι όμως, οι διαφορές είναι μεγάλες. Σε πρώτη φάση, έχουμε έρθει πολύ πιο κοντά με τον Russ μετά το προηγούμενο άλμπουμ. Δεν είχε πρόβλημα να εκφέρει τη γνώμη του πάνω σε συγκεκριμένα πράγματα σχετικά με το υλικό. Στο "Infected Nations" είχε κρατήσει κάποια απόσταση, αφού ένιωθε ότι αυτός ήταν ο ρόλος του, όμως αυτή τη φορά συμμετείχε πολύ πιο ενεργά, περισσότερο σα μέλος της μπάντας, παρά σαν παραγωγός. Επιπλέον, η προφανής διαφορά του να έχουμε τον Joel στο συγκρότημα έκανε τα πράγματα να λειτουργήσουν διαφορετικά. Ο Joel έφερε πολύ groove αλλά και έναν classic rock αέρα μαζί του, ενώ αντιθέτως ο Mike έγερνε περισσότερο προς την πλευρά της ταχύτητας.

Πώς αντιμετωπίζετε τον τραγικό χαμό του Mike Alexander τα τελευταία δύο χρόνια; Πόσο επηρέασε ο θάνατός του τη δημιουργία του νέου άλμπουμ; Νιώσατε κατά κάποιον τρόπο «υποχρεωμένοι» να ξεπεράσετε τους εαυτούς σας αυτή τη φορά;
Ο καθένας μας αντιμετώπισε αυτό το συμβάν με το δικό του τρόπο˙ δεν υπάρχει συγκεκριμένη διαδικασία για να θρηνήσει ο οποιοσδήποτε το θάνατο ενός κοντινού του ανθρώπου. Βέβαια, ήταν τόσο ξαφνικό που θα παραμένει πάντα σοκαριστικό και, προφανώς, πάντα θα μας λείπει. Το γεγονός ότι «έφυγε» από κοντά μας αναμφίβολα επηρέασε τη διαμόρφωση της μορφής του άλμπουμ. Όταν τον χάσαμε κάναμε όλοι ένα βήμα πίσω, προκειμένου να επανεκτιμήσουμε τους λόγους για τους οποίους κάνουμε ό,τι κάνουμε. Είμαστε αποφασισμένοι να μείνουμε για καιρό εδώ (τόσο για εμάς, όσο και για τον Mike) ή θα τα παρατήσουμε μετά από λίγα χρόνια; Αυτό το άλμπουμ αντικατοπτρίζει εμάς που παίρνουμε αυτή την απόφαση, να το πάρουμε στα σοβαρά για όσο μας επιτρέπει η μουσική βιομηχανία και τα οικονομικά μας. Η σκέψη της καλυτέρευσης των δύο τελευταίων μας δίσκων δε μας πέρασε ποτέ απ' το μυαλό. Είμαστε τόσο σίγουροι και περήφανοι για ό,τι φτιάχνουμε που απλά το απολαμβάνουμε.

Ένα από τα τραγούδια είναι αφιερωμένο στη μνήμη του Mike. Πρόκειται για το "In Memoriam", σωστά;
Ναι. Πριν πολλά χρόνια ο Matt είχε γράψει μία ακουστική μελωδία στην κιθάρα την οποία και έπαιζε συνέχεια κι εγώ πάντα τον συνόδευα. Όταν πέθανε ο Mike έγινε αμέσως ξεκάθαρο ότι θα τη χρησιμοποιούσαμε για να εκφράσουμε αυτά που θέλαμε. Η εισαγωγή του μπάσου είναι κάτι που συνήθιζε να παίζει ο ίδιος στις πρόβες και είχε κολλήσει στο μυαλό μου από τότε.

Το Δεκέμβριο του 2009 οργανώσατε μία δημοπρασία με σκοπό να συγκεντρώσετε χρήματα για την οικογένεια του Mike. Σύμφωνα με ό,τι έχω διαβάσει, το εγχείρημα είχε πολύ θετική εξέλιξη, ενώ είχατε και τη συμπαράσταση πολλών σημαντικών συναδέλφων σας.
Ναι, ήταν μία πολύ όμορφη εμπειρία, παρότι συνέβη μέσα σε μια φρικτή χρονική περίοδο. Είχαμε στο πλευρό μας πολλούς οπαδούς, σπουδαίους μουσικούς και την οικογένεια του Mike, ώστε να μαζέψουμε όσο περισσότερα χρήματα μπορούσαμε για τα τρία παιδιά του. Μαζί μας σε όλο αυτό είχαμε μουσικούς όπως ο Ozzy, οι Metallica και οι Maiden, οι οποίοι δώρισαν αντικείμενά τους για να δημοπρατηθούν. Εκείνες τις μέρες ένιωσα πραγματικά τη συντροφικότητα του metal.

Πώς ακριβώς βρήκατε τον Joel Graham; Ταίριαξε γρήγορα με την υπόλοιπη μπάντα, τόσο ως μουσικός όσο και ως προσωπικότητα;
Ο Joel κατάγεται από μια πόλη που είναι πολύ κοντά στη δική μας και έπαιζε σε διάφορα συγκροτήματα εδώ και χρόνια. Ήταν μέλος των Rise To Addiction πριν έρθει στους Evile. Απλώς ήρθε στην οντισιόν και πριν καλά-καλά παίξει μια νότα ήξερα ότι πιθανότατα αυτός ήταν ο άνθρωπός μας. Το ωραίο είναι ότι σπούδαζε στο ίδιο κολλέγιο με τον Mike και σύχναζε ακόμα και στα ίδια μπαρ. Μάλιστα, γνωρίζονταν μεταξύ τους και διαφωνούσαν όταν συζητούσαν για τους καλύτερους μπασίστες. Είναι πολύ ωραίο για εμάς να συνδεόμαστε ξανά με τον Mike μέσω του Joel.

Θέλω να μου πεις για τους δύο καλεσμένους που εμφανίζονται στο δίσκο, τον πατέρα σας, τον Tony, αλλά και τον Αμερικανό κωμικό Brian Posehn. Πώς συνέβη η καθεμία από αυτές τις συνεργασίες;
Αν δεν ήταν ο πατέρας μας (εμένα και του Matt), ο Tony Drake, οι Evile ενδεχομένως να μην είχαν καταφέρει ποτέ τίποτα. Εκείνος μας πήγαινε στις συναυλίες με το αυτοκίνητό του, μας βοηθούσε με τον εξοπλισμό και, γενικώς, ήταν πάντοτε πολύ κοντά στη μπάντα. Ήξερε τον Mike τόσο καλά όσο κι εμείς. Ήθελα να συμμετάσχει στο άλμπουμ για να τιμήσει τη μνήμη του και έτσι έπαιξε κιθάρα στο "In Memoriam". Όσο για τον Brian Posehn, διατηρούσα επαφή μαζί του μέσω του διαδικτύου. Συναντηθήκαμε στο Whiskey A Go Go στο Los Angeles, και μάλιστα ήταν να ανέβει μαζί μας στη σκηνή για να τραγουδήσει το "Creeping Death", αλλά τελικά δεν έγινε κάτι τέτοιο. Μετά απ' αυτό τον ρώτησα αν ήθελε να συμμετάσχει με δεύτερα φωνητικά στο τραγούδι "Cult" και συμφώνησε. Εξαιρετικά!

Θα υπάρχει καθόλου bonus υλικό σε κάποια περιορισμένη έκδοση του "Five Serpent's Teeth";
Έχουμε μία ακουστική έκδοση του "In Memoriam" που είναι πραγματικά ξεχωριστή και ίσως ηχογραφήσουμε μία-δύο διασκευές κάποια στιγμή, όμως τίποτα δεν είναι σίγουρο ακόμα. Θέλουμε να κυκλοφορήσει ο δίσκος το συντομότερο, ώστε να μπορούμε να περιοδεύσουμε σε όσο το δυνατόν περισσότερα μέρη. Το όνομα των Evile πρέπει να εξαπλωθεί και όλες οι νέες μπάντες είναι καλό να υποστηρίζονται, όχι μόνο οι Evile! Όλοι οι νέοι μουσικοί αγωνίζονται σκληρά και η στήριξη του κόσμου είναι απαραίτητη.

Ol, ήθελα να σε ρωτήσω... Τι παίζει με την metal εκδοχή του τραγουδιού της Lady Gaga, "Born This Way"; Δε θέλω να φαντάζομαι ότι θα μπορούσε κάποτε να κυκλοφορήσει κάτω από το όνομα των Evile... Καταλαβαίνεις τι εννοώ, έτσι;
Μην ανησυχείς, δεν πρόκειται να συμβεί κάτι τέτοιο, χαχα! Ήταν απλά ένα πείραμα που ήθελα να κάνω και το οποίο πιστεύω ότι βγήκε πολύ ενδιαφέρον, οπότε ήθελα κάπως να ακουστεί. Δέχτηκε πολύ ενδιαφέρουσες αντιδράσεις, τα πάντα από επαίνους μέχρι και απειλές θανάτου. Εκπληκτικό! (σ.σ.: λίγες μέρες μετά την διεξαγωγή της συνέντευξης, ο Ol ανέβασε και δεύτερο remix σε τραγούδι της Gaga, αυτή τη φορά στο "The Edge Of Glory")

Για περιοδείες ποιά είναι τα σχέδιά σας;
Το σχέδιό μας είναι απλό˙ να παίξουμε σε όσα περισσότερα μέρη μπορέσουμε. Τη δυνατότητα να είμαστε headliners την έχουμε ουσιαστικά μόνο στην πατρίδα μας, ενδεχομένως και σε λίγα μέρη στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη, όμως κατά βάση πρέπει να είμαστε support σε άλλες μπάντες για να κλείσουμε περισσότερες εμφανίσεις. Δεν είμαστε αρκετά δημοφιλείς ώστε να γεμίσουμε ένα χώρο μόνοι μας και να εγγυηθούμε ότι θα αντέξουμε οικονομικά μία περιοδεία ως headliners. Υπάρχουν χρήματα στις περιοδείες, αλλά δεν είναι πάντα τόσο εύκολο. Είναι δουλειά με μεγάλο ρίσκο!

Παρακολουθείς το λεγόμενο «κίνημα αναβίωσης του thrash»; Ποιές μπάντες ξεχωρίζεις;
Απολύτως! Όμως δε θα το περιέγραφα ως «αναβίωση». Ποτέ δεν αρχίσαμε να «αναβιώνουμε» κάτι, αφού το thrash ήταν πάντα εδώ, απλώς τα μέσα ενημέρωσης και ο Τύπος δεν το παρακολουθούσαν όσο έπρεπε. Μερικοί απ' τους φίλους μας είναι οι Warbringer και οι Gama Bomb. Φοβερές μπάντες και φοβεροί τύποι. Επίσης και οι Mutant από το Λονδίνο.

Ποιός θα έλεγες ότι είναι ο βασικός παράγοντας που χωρίζει μία μπάντα αναβίωσης του thrash από μία thrash μπάντα;
Δεν είμαι σίγουρος. Ξέρω ότι εμείς θέλουμε να εξελισσόμαστε συνεχώς. Δε θέλουμε να κολλήσουμε σε μια δοκιμασμένη φόρμουλα ή να κλέβουμε κατάφωρα μουσική που έχει ήδη υπάρξει. Τα νεότερα thrash συγκροτήματα αξίζουν να λάβουν μία ευκαιρία. Το metal είναι ένα είδος μουσικής σαν όλα τα άλλα. Απλώς επειδή το thrash ήταν το δημοφιλέστερο ιδίωμα στα '80s, δε σημαίνει ότι είναι περιττό στη σημερινή εποχή. Πάρε για παράδειγμα την κλασική μουσική. Δεν είναι ανάγκη να είχες ζήσει στην εποχή του Μότσαρτ για να θεωρείσαι αρκετά «κουλ» όταν παίζεις αυτή τη μουσική. Πιστεύω ότι, όταν έχεις ένα όραμα, προσπαθείς να δημιουργήσεις τη δική σου ταυτότητα πάνω σ' ένα στυλ μουσικής, αντί να παίζεις αυτό το στυλ και απλά να αντιγράφεις τους παλιούς.

Μπορώ να έχω το σχόλιό σου για τα γεγονότα του περασμένου Αυγούστου στην Αγγλία;
Προσωπικά πιστεύω ότι ήταν κάτι που ερχόταν εδώ και πολύ καιρό. Όλα ξεκίνησαν με διαδηλώσεις για ένα παιδί που σκοτώθηκε από σφαίρες αστυνομικών στο Tottenham, όμως στη συνέχεια τα γεγονότα κλιμακώθηκαν σε μαζικές ταραχές και λεηλασίες. Το γεγονός είναι ότι το 99% των ταραχοποιών και αυτών που έκαναν τα πλιάτσικα δεν είχε κανέναν πολιτικό προσανατολισμό, απλώς ήθελε να αποκτήσει τζάμπα πράγματα. Βλέπω αυτό το είδος της νοοτροπίας στην Αγγλία όλη την ώρα, όπως είμαι βέβαιος ότι υπάρχει και σε άλλα κράτη. Μιλάμε για πλήρη έλλειψη σεβασμού, όχι μόνο προς τους νόμους και την εξουσία, αλλά και προς την κοινή αξιοπρέπεια γενικότερα. Αυτοί οι άνθρωποι δεν εκπροσωπούν την Αγγλία, αυτοί που προσπαθούν να τους σταματήσουν και να βάλουν μία τάξη την εκπροσωπούν. Να πάνε να γαμηθούνε όλοι.

Θα έλεγες ότι η μουσική με κοινωνικοπολιτικές αναφορές στους στίχους μπορεί να επηρεάζει τους ανθρώπους που εξεγείρονται κατά καιρούς ανά τον κόσμο;
Νομίζω ότι κάθε τραγούδι με οποιοδήποτε θέμα μπορεί να επηρεάσει κάποιους, αλλά τελικά εξαρτάται από την ερμηνεία που θα δώσει ο καθένας. Όλοι μας έχουμε γνώμη και φωνή, όμως στην εποχή που ζούμε όλοι γίνονται επικριτές. Παραδείγματος χάριν, επειδή το "Angel Of Death" μιλάει για τον διαβόητο Josef Mengele, δε σημαίνει απαραίτητα ότι πρέπει να ενστερνιζόμαστε τις πράξεις του. Οι στίχοι είναι απλώς παρατηρήσεις πάνω σε διάφορα θέματα, οπότε είναι στο χέρι του καθενός να σκεφτεί ό,τι θέλει για αυτούς.

Λέγεται ότι το βινύλιο αρχίζει να επιστρέφει για τα καλά στην αγορά. Πώς νιώθεις γι' αυτό; Πιστεύεις ότι μπορεί να οδηγήσει στη διάσωση της μουσικής βιομηχανίας από τον αφανισμό;
Θα ήταν καταπληκτικό αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, αλλά πιστεύω ότι η δύναμη του διαδικτύου και της αδράνειας του κόσμου παραείναι μεγάλη. Είναι πολύ εύκολο με ένα «κλικ» να μπορείς να αποκτήσεις δωρεάν όση μουσική θέλεις. Είμαι χαρούμενος και περήφανος που υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που αγοράζουν το φυσικό προϊόν (όπως εγώ), κατανοούν την ανάγκη που υπάρχει γι' αυτό και για αντάλλαγμα υποστηρίζουν τους αγαπημένους τους καλλιτέχνες. Προσωπικά δε μπορώ να αρκεστώ σε ένα mp3 με σκατένια ποιότητα και επιπλέον χωρίς το εξώφυλλο, το βιβλιαράκι και την αίσθηση ότι πρόκειται για άλμπουμ μουσικής. Άσε που δε μπορείς να ξεπεράσεις με τίποτα ένα καλό εξώφυλλο βινυλίου. Αυτή τη στιγμή έχω μπροστά μου το βινύλιο του "Infected Nations" κι έχω να πω ότι είναι καταπληκτικό να έχουμε τη δουλειά του Michael Whelan σε δίσκο μας.

Δεν έχω κάτι άλλο να σε ρωτήσω, Ol. Θέλεις να προσθέσεις κάτι τελευταίο;
Όπως είπα και πριν, να υποστηρίζετε τις μπάντες που σας αρέσουν, και ειδικά τις νέες μπάντες. Δεν έχετε ιδέα πόσο βοηθάει αυτή η υποστήριξη τα συγκροτήματα, ώστε να επιβιώνουν και να συνεχίζουν να κάνουν αυτό που κάνουν με επαγγελματισμό! Επισκεφθείτε την επίσημη ιστοσελίδα μας για να παραγγείλετε το "Five Serpent's Teeth" και να τσεκάρετε το πρόγραμμα των συναυλιών μας.

Βαγγέλης Ευαγγελάτος