Συνέντευξη Crippled Black Phoenix

«Στις δυσκολότερες εποχές εμφανίζεται η πιο σθεναρή τέχνη και οι πιο δυνατές ψυχές»

Από τον Μάνο Πατεράκη, 05/03/2012 @ 12:18
Τα λόγια για τους Crippled Black Phoenix είναι περιττά... Από την ομιχλώδη μελαγχολία του εκπληκτικού ντεμπούτου, "A Love Of Shared Disasters", στο μεγαλεπήβολο διπλό αριστούργημα "The Resurrectionists / Night Raider" (ή αλλιώς "200 Tons Of Bad Luck") και από το αψεγάδιαστο από κάθε άποψη σφηνάκι "I, Vigilante" στο κατασταλαγμένο, με αέρα μεγάλης μπάντας, τελευταίο τους πόνημα, "(Mankind) The Crafty Ape", έχουν καταφέρει να κερδίσουν την αγάπη του μουσικού κοινού με μοναδικό όπλο τις νότες, τους ρυθμούς και τις πανέμορφες ατμόσφαιρες που δημιουργούν. Στα πλαίσια της τελευταίας τους δουλειάς και της επερχόμενης συναυλίας τους στα μέρη μας, όπου τυγχάνουν ιδιαίτερης εκτίμησης, μιλήσαμε με τον άνθρωπο πίσω από την μπάντα, Justin Greaves. Άνθρωπος με όραμα, απόψεις και δημιουργική δίψα που λείπει από πάμπολλους μουσικούς που βρίσκονται σε καλλιτεχνικό λήθαργο, γερασμένοι πριν την ώρα τους, ο Justin ήταν ευγενικότατος και ομιλητικότατος, έχοντας μόλις επιστρέψει από τον κτηνίατρο όπου είχε πάει τις γάτες του (!). Ορίστε τι μας είπε...

Γεια σου Justin. Καλησπέρα από την Ελλάδα!
Γεια σου!

Καταρχάς, συγχαρητήρια για τον καινούριο σου δίσκο... Τι ανταπόκρισης τυγχάνει μέχρι στιγμής;
Στην πραγματικότητα, όσο μπορώ να ξέρω, τυγχάνει πολύ καλής ανταπόκρισης. Αλλά είναι δύσκολο να είσαι σίγουρος...

Οι κριτικές που έχω διαβάσει γράφουν στην πλειοψηφία τους εξαιρετικά πράγματα...
Αλήθεια; Ωραία. Αυτό είναι κάτι ευχάριστο!

Μου φαίνεται ότι υπάρχουν τρεις μουσικές κατευθύνσεις στον δίσκο: Το prog πρώτο chapter, το πιο άμεσο και ενδεχομένως alt-country δεύτερο και το τελευταίο, το οποίο είναι το πιο δύσκολο απ' όλα με ψυχεδελικές και post-rock στιγμές...
Ναι, το καταθλιπτικό! (γέλια)

Ο διαχωρισμός είναι εσκεμμένος; Εξυπηρετεί κάποιον σκοπό;
Στην πραγματικότητα όχι, δεν ήταν κάτι προγραμματισμένο. Όταν γράφω μουσική, γράφω αδιάκοπα. Όλα τα τραγούδια ήταν μαζί σε μορφή demo, αλλά μόνο όταν ξεκινάς να ηχογραφείς τον δίσκο τα πράγματα αρχίζουν να βγάζουν νόημα. Εγώ έχω ένα μάτσο τραγούδια και ένα μάτσο τίτλους τραγουδιών και ιστορίες. Τότε, όταν αρχίζεις να τα παίζεις, τα κομμάτια βρίσκουν τους τίτλους τους και οι τίτλοι τα κομμάτια. Συνεπώς, πρέπει να αφήνεις τον εαυτό σου να μπλέκεται όσο το δυνατόν λιγότερο, αν με πιάνεις... Να προσπαθήσεις να μη σκέφτεσαι πολύ και να αφήνεις τη μουσική να μιλάει. Συνήθως, όταν το κάνεις αυτό, η μουσική σού λέει τι να κάνεις. Έτσι, όταν ηχογραφήσαμε τον δίσκο, υπό μία έννοια έβγαζε νόημα να έχουμε τα συγκεκριμένα τέσσερα ή πέντε κομμάτια για το ξεκίνημά του, έπειτα τα μεσαία κομμάτια ταίριαξαν μεταξύ τους και ήταν λίγο πιο rock και άμεσα... Και στο τέλος θες κάποιο χρόνο για να συλλογιστείς, θες ένα διάλειμμα ή κάτι τέτοιο... Κάπως έτσι τα πράγματα έβγαζαν νόημα.

Crippled Black PhoenixΆρα, ο δίσκος έγραψε τον εαυτό του υπό μία έννοια.
Ναι, ο δίσκος έγραψε τον εαυτό του. Ακριβώς.

Υπάρχει κάποιο concept στον δίσκο που «ρέει» μέσω των στίχων;
Ναι. Βέβαια δεν είναι concept δίσκος ή κάτι τέτοιο. Αλλά πιστεύω ότι σίγουρα υπάρχει κοινό στοιχείο. Υπάρχει ένα «νήμα» περασμένο μέσα απ' όλα τα κομμάτια και το οποίο τα συνδέει. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι μπορείς να διακρίνεις διαφορετικά θέματα και διαφορετικές ιστορίες και να μπεις σε λεπτομέρειες για αυτά, αλλά υπάρχει κάτι το γενικότερο. Πρόκειται για την ανθρώπινη φύση. Υπάρχει η καλή και η κακή μεριά, η εσωτερική διάσταση και η κοινωνική διάσταση. Οπότε ναι, μπορεί να καλύπτει πολλά θέματα αλλά όλα συνδέονται... Εξ' άλλου πρόκειται για την οπτική ενός και μόνο ατόμου.

Συνεπώς στον δίσκο μας λες πως «η ανθρώπινη φύση επιβάλλει την πτώση των ανθρώπων» ("Human Nature Dictates The Downfall Of Humans")...
(Γέλια) Σε μέσες άκρες, ακριβώς αυτό. Παρόλα αυτά, το θέμα είναι ότι δεν μπορώ ποτέ να είμαι αρκετά κυνικός σχετικά με τα πράγματα που όλοι βλέπουμε στις χώρες του κόσμου. Τα πράγματα δεν είναι καλά τη στιγμή που μιλάμε και όλα προέρχονται από τους ανθρώπους, αλλά πρέπει να πιστεύεις ότι ακόμα υπάρχει ελπίδα και να προσθέτεις και λίγη πίστη, επίσης. Και όταν λέω πίστη, να ξεκαθαρίσω ότι δεν είμαι καθόλου θρησκευόμενος. Πιστεύω ότι μπορείς να έχεις πίστη στο οτιδήποτε. Μπορείς να έχεις πίστη στη μουσική, καθώς η μουσική είναι φοβερή και θεραπευτική. Μπορείς να έχεις πίστη στον εαυτό σου, μπορείς να έχεις πίστη στην οικογένειά σου και σε παρόμοια πράγματα. Σε βοηθάει. Αυτή η πλευρά των πραγμάτων είναι πάντα παρούσα σε κάθε μουσική που γράφω και σε κάθε δίσκο που κυκλοφορώ. Θα λέγαμε ότι ισορροπεί τα πράγματα.

Ναι. Εγώ θα εμμείνω λίγο στη σκοτεινή πλευρά, παρόλα αυτά. Ποιοί είναι οι δυνάστες (oppressors) που πρέπει να καταστρέψουμε και πώς μπορεί κανείς να καταστρέψει δημιουργικά (creatively destroy);
Όταν μιλάς για τους δυνάστες σου, πάλι θα ήταν εύκολη η σύνδεση να πεις ότι πρόκειται για την κυβέρνηση, το πολιτικό κατεστημένο και τέτοιοι άνθρωποι, κάτι που προφανώς ισχύει, αλλά επίσης βλέπω ότι οι δυνάστες μας είναι οι ίδιοι οι εαυτοί μας. Ξέρεις, μπορεί να καταπιέζεσαι από τον εαυτό σου. Στην πραγματικότητα, αυτές είναι και οι δύο όψεις του νομίσματος που αναλύονται σε όλους τους δίσκους μου. Η κοινωνική και η εσωτερική πτυχή. Υπάρχει πάντα μια μάχη με τον εαυτό σου. Όλα είναι θέμα του πώς αντιλαμβάνεσαι τον κόσμο γύρω σου. Συνεπώς μπορείς να θεωρήσεις ότι οι δυνάστες σου είναι κάτι το προσωπικό ή κάτι το παγκόσμιο.

Crippled Black PhoenixΌποιος και ό,τι μας περιορίζει...
Ακριβώς. Επειδή πολύς κόσμος περιορίζει τον εαυτό του, είτε το επιδιώκει είτε όχι. Και είναι πολύ δύσκολο να ξεπεράσεις τέτοιες καταστάσεις. Όταν λέω «use your anger to creatively destroy your oppressors» σκέφτομαι ότι πρέπει να είσαι δημιουργικός καθώς οι άνθρωποι είναι πανούργοι (crafty) στο τέλος της ημέρας. Στις δυσκολότερες εποχές, όπως περνάτε εσείς στην Ελλάδα αλλά κι εμείς επίσης στην Αγγλία, σε τέτοιους καιρούς εμφανίζεται η πιο σθεναρή τέχνη και οι πιο δυνατές ψυχές. Βέβαια, θα ήταν λάθος μου να ισχυριστώ ότι έχω φωνή και μπορώ να κάνω τη διαφορά στη ζωή οποιουδήποτε ανθρώπου με το να μιλάω για τέτοια κοινωνικά ζητήματα. Δεν πρόκειται να γίνω σαν τον Bono των U2! (γέλια) Πιστεύω ότι έτσι πατρονάρεις τον κόσμο... Αλλά το θέμα είναι ότι είμαι πολύ τυχερός που έχω ένα μουσικό και καλλιτεχνικό μέσο με το οποίο μπορώ να εκφράζομαι, να έχω τη δυνατότητα να μιλάω για τα θέματα που με απασχολούν, είτε κοινωνικά είτε πολιτικά. Αλλά πρέπει να είσαι πολύ προσεκτικός με την οπτική σου. Το σημαντικότερο είναι να είσαι δημιουργικός και πιστεύω ότι αυτό το κοινωνικό περιβάλλον και αυτές οι μάχες με τον εαυτό σου είναι εξαιρετική τροφή για μουσική και στίχους.

Το "(Mankind) The Crafty Ape" είναι μάλλον ο δίσκος ο οποίος κοιτάζει πιο πολύ στο παρελθόν των Crippled Black Phoenix. Πρόκειται για σημάδι ότι πέτυχες τον ήχο που επιδίωκες ή να το θεωρήσουμε ως το κλείσιμο μιας εποχής;
Πιστεύω ότι η μουσική βγαίνει προς τα έξω όπως η ίδια επιθυμεί. Για να είμαι ειλικρινής, βλέπω τον εαυτό μου σαν κουστωδό, φύλακα της μουσικής που γράφω, παρά σαν δημιουργό της. Δεν προσπαθώ να την κατευθύνω, ούτε να την κάνω να ακούγεται με έναν συγκεκριμένο τρόπο. Προσπαθώ να την αφήνω να «ρέει» και απλά να μην τα κάνω θάλασσα! Η μουσική μου ακούγεται όπως ακριβώς βγήκε, εκτός από το γεγονός ότι σαφώς και υπήρχε κάποια παραγωγή που την κάνει να ακούγεται μεγαλύτερη και καλύτερη.

Παρόλα αυτά, αυτό που ακούω εγώ είναι ότι έχεις επιτύχει πια έναν trademark ήχο...
Είμαι χαρούμενος που το λες αυτό. Είναι κάτι που με απασχολεί καθώς ξέρω ότι κάθε δίσκος θα είναι διαφορετικός, δεν έχει νόημα να βγάζεις τον ίδιο δίσκο ξανά και ξανά. Αλλά πάλι, είναι το ίδιο άτομο που γράφει τη μουσική, συνεπώς θα ακούγεται κάπως παρόμοιο το υλικό. Είναι πολύ ωραίο που το είπες αυτό γιατί όποτε γράφω τον επόμενο δίσκο δεν θέλω να αλλάξω ολοκληρωτικά. Αυτό ήταν κάτι πολύ βασικό ακόμα και στον πρώτο μας δίσκο! Στην πραγματικότητα, ορισμένες φορές για αυτόν ακριβώς τον λόγο προτιμώ τις demo εκδοχές των κομματιών από τις τελικές τους.

Αλήθεια, πώς ήταν να ηχογραφείς σε ένα παρεκκλήσι;
Α, είναι υπέροχα. Ήταν υπέροχα... Είναι ένα από αυτά τα μέρη που ήξερα για χρόνια και είχα επισκεφτεί όταν ήμουν μικρός. Μάλιστα είχα ηχογραφήσει κάποια τραγούδια εκεί με την πρώτη μου μπάντα: ήταν στην πραγματικότητα χάρη που μου έκαναν να ηχογραφήσω εκεί. Πάντα ήθελα να επιστρέψω, πάντα πίστευα ότι είναι το καλύτερο δυνατό μέρος να ηχογραφήσουν οι Crippled Black Phoenix, εξαιτίας του ήχου. Ήθελα να φτιάξω έναν δίσκο που δε θα χρειαζόταν πολλή παραγωγή. Θα μπορούσες απλά να τον ηχογραφήσεις, να φτιάξεις τα επίπεδα και να είναι έτοιμος. Όλοι οι άλλοι δίσκοι είχαν ηχογραφηθεί σε ένα studio, δεν είχαν live αίσθηση, ήταν πολύ στεγνοί. Χρειάστηκε πάρα πολύ δουλειά στην παραγωγή για να τους κάνουμε να ακουστούν καλύτεροι. Με το παρεκκλήσι έχουμε το ακριβώς αντίθετο. Όλα τα όργανα ακούγονται πολύ φυσικά και δεν υπήρχε καθόλου «πραγματική» παραγωγή.

Απλά για να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα. Είσαι -και πάντα ήσουν- ο μοναδικός υπεύθυνος για τη σύνθεση των κομματιών των Crippled Black Phoenix;
Ναι, αυτό είναι αληθές.

Crippled Black PhoenixΩραία... Ξέρω ότι πιθανώς δεν θα θες να το συζητήσεις, αλλά σε περίπτωση που άλλαξες γνώμη, θα μπορούσες να μας δώσεις κανένα στοιχείο για την αποχώρηση του Volk;
Πιστεύω ότι ο κόσμος θα θέλει να μάθει ούτως ή άλλως. Για του λόγου το αληθές, είναι κάτι το θετικό (γέλια). Όλα τα εύσημα για τη δουλειά του Joe (Volk) στους δίσκους πάει σε αυτόν φυσικά, έκανε πραγματικά καλή δουλειά. Αλλά στην πραγματικότητα η αποχώρησή του δεν αλλάζει την κατεύθυνση που έχουμε πάρει ούτε τίποτα άλλο. Πάντα λέω ότι υπάρχουν πολλές παρανοήσεις για τους Crippled Black Phoenix. Βρεθήκαμε «δεμένοι» με διάφορα πράγματα εξαρχής και τώρα πια όλοι ρωτάνε «ποιοί συμμετέχουν στους Crippled Black Phoenix;» ή «σε ποιές άλλες μπάντες είναι μέλη;» κτλ. Εγώ επιθυμώ, αν είναι να μιλάει ο κόσμος για κάτι, αυτό να είναι απλά η μουσική. Άλλη μια από αυτές τις παρανοήσεις αφορά το πόση συνεργασία υπάρχει στα πλαίσια των Crippled Black Phoenix. Μερικές φορές μου είναι λίγο δύσκολο να το δεχτώ! Αλλά, εντάξει, δεν μπορείς να βγεις και να πεις στον κόσμο κάτι ...τέτοιο.

Καταλαβαίνω. Σχετικά με τον καινούριο τραγουδιστή... Μπορείς να μας πεις ένα-δυο λογάκια;
Ναι, το όνομά του είναι Matt Simpkin. Είναι καλός άνθρωπος. Θα κάνουμε την περιοδεία και θα δούμε πως πάει από εκεί κι έπειτα, καθώς είναι προφανές πως δεν ξέρω πώς δουλεύει. Δεν ξέρουμε αν θα είναι κάτι μόνιμο. Πρέπει να βγει έξω και να είναι δημιουργικός με τις λέξεις και οτιδήποτε άλλο. Δεν έχουμε φτάσει σε αυτό το σημείο ακόμα, πρέπει απλά να σκεφτόμαστε την περιοδεία γιατί ο Joe έφυγε από την μπάντα σε ένα πολύ κακό χρονικό σημείο. Θα περιοδεύσουμε, λοιπόν, και θα δούμε τι θα συμβεί, αλλά ο Matt είναι εξαιρετικός. Κάνει πολύ καλή δουλειά και έχει πολλά πράγματα να μάθει. Τον ρίχνουμε κι εμείς στα βαθιά! Νομίζω ότι η πρώτη του συναυλία θα είναι στην Αθήνα. Πρόκειται για το πιο δύσκολο crash test. Του είπα ότι αν κάποιοι πρόκειται να του πουν κάτι, αυτοί θα είναι οι Έλληνες! (γέλια)

Να είναι σίγουρος ότι θα τον περιμένουμε με μεγάλη ανυπομονησία...
Θα του το πω. Είναι ενθουσιασμένος και τρομοκρατημένος ταυτοχρόνως. Εγώ ελπίζω ο κόσμος να του δώσει ένα ζεστό καλωσόρισμα γιατί δεν είναι εύκολο να βγαίνεις και να τραγουδάς κάμποσα κομμάτια που ο κόσμος έχει συνηθίσει χωρίς εσένα.

Crippled Black PhoenixΠριν λίγο αναφέρθηκες στα προβλήματα της Ελλάδας. Στο παρελθόν είχες αφιερώσει το "Rise Up And Fight" στους Έλληνες που ήταν στους δρόμους μετά από ένα τραγικό συμβάν, όταν ένα παιδί βρήκε τον θάνατο από σφαίρα αστυνομικού...
Α, το θυμάσαι αυτό; Ναι! Για να πω την αλήθεια, το κομμάτι προϋπήρχε ούτως ή άλλως, αλλά ξέρεις, παίξαμε στην Ελλάδα ακριβώς μετά το συμβάν και έβγαλε νόημα. Ήταν σίγουρα μια ιδιαίτερη χρονική συγκυρία. Τώρα σκέφτομαι το κομμάτι και λέω «αυτό είναι για τους Έλληνες!».

Σήμερα περνούμε πάλι πολύ δύσκολες στιγμές. Ποιά είναι η γνώμη σου για την όλη κατάσταση;
Εδώ στην Αγγλία υπάρχει πολύ αρνητική δημοσιότητα για την Ελλάδα. Σε οδηγούν να πιστέψεις ότι η Ελλάδα είναι υπεύθυνη για όλα τα προβλήματα της Ευρώπης. Επίσης λένε ότι η Ελλάδα είναι μια «χαλασμένη» χώρα και ότι ο λαός έχει χάσει τις ελπίδες του.

Όπως και για τους Crippled Black Phoenix, έτσι έχουμε και πολλές παρανοήσεις με το θέμα της Ελλάδας...
Ακριβώς. Αυτός είναι ο λόγος που θέλω πιο πολύ από κάθε άλλη φορά να έρθω και να παίξω. Καταρχάς θέλω να επιστρέψω γιατί έχει περάσει πολύς καιρός έτσι κι αλλιώς, αλλά τώρα θέλω να δείξω λίγη συμπαράσταση σε μια κατάσταση που είναι τόσο παρεξηγημένη. Υπάρχει πολλή αδικία εκεί και έτσι όπως το βλέπω, αντί ο κόσμος να έχει χάσει τις ελπίδες του, αντίθετα ελπίζει και μάλιστα πολύ. Αυτός είναι άλλωστε ο λόγος που βγαίνει έξω και διαμαρτύρεται. Κάποιος που δεν έχει ελπίδες δεν θα το έκανε αυτό. Αν και παρακολουθώ στενά το όλο θέμα, δεν πρόκειται να ισχυριστώ ότι γνωρίζω τα πάντα που συμβαίνουν εκεί, γιατί δε μένω εκεί και δεν τα ζω με τον ίδιο τρόπο. Αυτό που μπορώ να κάνω από τη μεριά ενός ξένου είναι να σταθώ στη μεριά σας γιατί καταλαβαίνω ότι πρόκειται για μια πολύ παρεξηγημένη κατάσταση.

Θα ήθελες να μιλήσεις για το Universal Vigilante Order; Ποιές ήταν οι αρχικές προθέσεις του και σε τι σημείο βρίσκεται τώρα;
(Γέλια) Αυτό θα το δούμε... Θα το αφήσω να μεγαλώσει μόνο του. Για να είμαι ειλικρινής, δεν έχω ασχοληθεί πολύ μαζί του τελευταία γιατί συμβαίνουν τόσο πολλά πράγματα με την μπάντα, τον δίσκο και όλα αυτά. Ο λόγος που υπάρχει είναι ότι δεν θέλω να πολιτικοποιήσω την μπάντα πολύ. Όπως είπα, δε θέλω να είμαι σαν τους U2 και να πατρονάρω τον κόσμο πιστεύοντας ότι η μουσική μπορεί να αλλάξει τα πάντα. Το Universal Vigilante Order είναι ένα όχημα, όχι μόνο για την μπάντα αλλά και για τους ανθρώπους που μας «ακολουθούν», ούτως ώστε να βγούμε έξω και να διαμαρτυρηθούμε για ορισμένα πράγματα. Βασικά είναι ένας φορέας... Δεν είναι συγκρότημα, δεν είναι οργανισμός, είναι απλά ο κόσμος που συναντούμε. Χρησιμοποιούμε αυτόν τον «χώρο» για να μιλήσουμε, αντί να χρησιμοποιούμε την μπάντα. Εξάλλου, η μπάντα αφορά και τη μουσική, δε θέλω να αποσπώ τον κόσμο από εκεί.

Crippled Black PhoenixΕίναι αλήθεια ότι πρόκειται να εκδόσεις ένα βιβλίο με τον Matthew Dunnart;
Ναι! Βασικά κάνουμε δύο διαφορετικά project. Το ένα βιβλίο θα έχει όλα τα artwork που έχει κάνει ο Dunnart για την μπάντα. Συμπεριλαμβάνει πρωταρχικά σχέδια και πολλές εκθεσιακές δουλειές πάνω στις οποίες έχουμε συνεργαστεί. Έχει κάνει εκθεσιακά κομμάτια για κάθε τραγούδι που έχω γράψει, κάτι που είναι πολύ ωραίο. Έτσι, σκεφτήκαμε να εκδώσουμε ένα βιβλίο και να γράψουμε και λίγα λόγια με τα οποία θα εξηγούμε τα πράγματα.  Αυτό είναι λοιπόν το πρώτο βιβλίο... Έχουμε, επίσης, ακόμα κάτι στο μυαλό μας και ελπίζουμε να ολοκληρωθεί φέτος. Ο Dunnart εκδίδει το δικό του κόμικ, το οποίο είναι εξαιρετικό. Είχαμε, λοιπόν, την ιδέα να φτιάξουμε ένα soundtrack για ένα κόμικ αντί για μια ταινία...

Ακούγεται πολύ ενδιαφέρον!
Ναι, μου είπε μερικές πολύ καλές ιδέες σχετικά με αυτό, αλλά δε θέλω να αποκαλύψω πολλές πληροφορίες γιατί δε θέλω να μιλάω για αυτό και στο τέλος να μην πραγματοποιηθεί. Όπως και να 'χει, είμαι πολύ ενθουσιασμένος. Είμαι ενθουσιασμένος και με το βιβλίο, επίσης. Είναι ένας τρόπος να κάνεις δημιουργική θεραπεία. Είμαι πολύ ελεύθερος και πολύ ανώνυμος ορισμένες φορές. Θα είναι πολύ ωραία, είμαι πολύ ενθουσιασμένος.

Το να βλέπω μια μπάντα σαν τους Crippled Black Phoenix να βγαίνει σχεδόν από το πουθενά με κάνει να βλέπω το μέλλον της μουσικής πολύ λαμπρό... (ο Justin γελάει) Υπάρχουν αντίστοιχες καινούριες μπάντες που σε κάνουν να έχεις τέτοιες σκέψεις;
Ναι. Μπορώ να σου πω με τι έχω κολλήσει τελευταία... Υπάρχει μια μπάντα που λέγεται Munly & The Lupercalians...

Ο Jay Munly. Πολύ ταλαντούχος μουσικός.
Ναι, είναι ένας από τους τραγουδιστές του Slim Cessna's Auto Club. Έχει κυκλοφορήσει έναν δίσκο βασισμένο στο "Petr & The Wolf". Είναι εκπληκτικός δίσκος. Τον ακούω συνεχώς αυτήν την περίοδο.

Εγώ επίσης λατρεύω τον δίσκο του με τους Lee Lewis Harlots...
Ναι, ο δίσκος του με τους Lee Lewis Harlots... Κι αυτός ήταν φοβερός. Είναι πολύ έξυπνος και πολύ ταλαντούχος. Είναι πολύ ωραίο που τον ξέρεις γιατί είναι αρκετά υποτιμημένος και δεν τον γνωρίζει πολύς κόσμος· και αυτό είναι κάτι που δεν το καταλαβαίνω. Μια άλλη μπάντα, επίσης, που μου αρέσει πολύ τελευταία είναι οι Arbouretum.

Έλα! Άκουγα το "The Gathering" μόλις πριν λίγα λεπτά!
Αλήθεια; Είναι τόσο καλοί! Έχουν τόσο ωραίο ήχο!

Crippled Black PhoenixΌντως. Λοιπόν, έχεις κανένα side-project ή σκοπεύεις να σχηματίσεις κανένα;
Ποιός ξέρει; Δεν το ξέρω αυτό... Υπάρχουν κάποια πράγματα που έχω στο μυαλό μου για φέτος αλλά θα είναι πολύ χαμηλών τόνων γιατί δε θέλω να παίξω το παιχνίδι της μουσικής βιομηχανίας. Δεν μου αρέσει αυτή η πλευρά των πραγμάτων, και ήδη με τους Crippled Black Phoenix έρχομαι αντιμέτωπος μαζί της περισσότερο απ' όσο θα ήθελα, καταλαβαίνεις; Και αισθάνομαι πιο πιεσμένος. Οπότε, οτιδήποτε κάνω φέτος -βέβαια μάλλον θα καταλήξω σε κάποιο σημείο να γράφω τον καινούριο Crippled Black Phoenix δίσκο- αλλά αν κάνω οτιδήποτε άλλο, αυτό θα είναι για μένα και μόνο. Αλλά θα δούμε. Δε θέλω να πω πολλά για αυτό, θα το δείτε όταν πραγματοποιηθεί, αν πραγματοποιηθεί...

Καταλαβαίνω. Η τελευταία μου ερώτηση θα είναι: πρόκειται ποτέ να σε δούμε πίσω από το drum kit για τους Crippled Black Phoenix;
(Γέλια) Το έκανα μια φορά. Είχαμε μια συναυλία στη Βέρνη και κάτι έτυχε στον drummer τελευταία στιγμή και δεν μπόρεσε να παίξει. Δεν μπορέσαμε να βρούμε αντικαταστάτη, αλλά δεν ακυρώσαμε τη συναυλία. Ο Karl έπαιξε τα δικά μου μέρη στην κιθάρα και εγώ έπαιξα τα drums, κάτι που ήταν πολύ ωραίο γιατί είχα να παίξω drums σε συναυλία για περίπου πέντε χρόνια. Ήταν ενδιαφέρον. Πρώτα απ' όλα είμαι drummer, οπότε θα μου άρεσε να πήγαινα στα drums σε κάποιο σημείο, αλλά ποιός ξέρει τι θα κάνω. Όμως, είμαι χαρούμενος απλά να ηχογραφώ τα drums για τους Crippled Black Phoenix, δεν χρειάζεται να τα παίζω και live. Βέβαια, υπάρχει πολύ διπλό drumming στους Crippled Black Phoenix, οπότε ποτέ δεν ξέρεις...

Αυτό ήταν, λοιπόν... Ευχαριστώ για το χρόνο σου, Justin. Ήταν χαρά μου που μιλήσαμε.
Κανένα πρόβλημα, ευχαριστώ για την ευκαιρία.

Θα σε δούμε τώρα επί σκηνής...
Ναι θα με δείτε πολύ σύντομα. Ελπίζω να είμαστε έτοιμοι. Προσπαθούμε να είμαστε έτοιμοι.

Κάτι μου λέει ότι θα είστε.
(Γέλια) Αυτό θα το δείτε!
  • SHARE
  • TWEET