Συνέντευξη Blue Oyster Cult (Eric Bloom)

Σχεδόν 15 χρόνια μετά την τελευταία τους εμφάνιση επί ελληνικού εδάφους, οι Blue Oyster Cult επιστρέφουν για μία και μοναδική συναυλία στην Αθήνα, στις 5 Ιουνίου. Με αφορμή τον ερχομό τους λοιπόν, βρήκαμε την ευκαιρία για μία σύντομη αλλά αρκετά περιεκτική συζήτηση με τον βασικό τραγουδιστή και κιθαρίστα του συγκροτήματος, Eric Bloom. Διαβάστε παρακάτω τα όσα ενδιαφέροντα είχε να μας πει για τους Blue Oyster Cult, την Ελλάδα και το... World Of Warcraft!

Καταρχάς θα ήθελα να ξέρετε πως είναι μεγάλη τιμή και χαρά για μένα που μπορώ και μιλάω μαζί σας!
Ευχαριστώ! Κι εμένα μου αρέσει πολύ το ελληνικό φαγητό και κάθε φορά που ερχόμαστε στη χώρα σου περνάμε υπέροχα, οπότε είμαστε πάτσι!

Ωραία! Ποια είναι τα τελευταία νέα των Blue Oyster Cult;
Βασικά ετοιμαζόμαστε για την Ευρώπη! Έχουμε δώδεκα show στη σειρά, ξεκινώντας από τη Ρώμη και συνεχίζοντας στην Αθήνα. Μετά παίζουμε στην Ολλανδία, στη Σουηδία, και μετά πηγαίνουμε στο Ηνωμένο Βασίλειο για οχτώ συναυλίες. Κατόπιν γυρνάμε στις Η.Π.Α. για να συνεχίσουμε να δουλεύουμε εδώ.

Λέγοντας «να δουλέψουμε» εννοείτε να συνεχίσετε τις περιοδείες, ή μήπως να ηχογραφήσετε;
Όχι, όχι. Εννοώ τις περιοδείες. Το καλοκαίρι πάντα υπάρχει πολύ δουλειά λόγω των festival. Αν και παίζουμε όλο το χρόνο, η περισσότερη δουλειά είναι από το Μάιο μέχρι τον Οκτώβριο.

Και σε ό,τι έχει να κάνει με τις ηχογραφήσεις;
Αυτή τη στιγμή δεν έχουμε σχέδια για κάποια ηχογράφηση, αφού δεν έχουμε δισκογραφικό συμβόλαιο.

Οπότε να υποθέσω πως βρίσκεστε στο ψάξιμο;
Ο manager μας έχει κάποιες επαφές με ανθρώπους του χώρου. Ξέρεις, δεν είμαστε η Mariah Carey...

Ναι, είστε καλύτεροι...
Όντως, ευτυχώς δε χρειάστηκε να βάλω σιλικόνη στο στήθος μου! (γέλια)

Θα σκεφτόσασταν ποτέ να κυκλοφορήσετε ένα δίσκο μέσω του internet, αντί μέσω κάποιας κανονικής εταιρίας;
Όλα είναι πιθανά! Είμαστε αρκετά ανοιχτόμυαλοι, οπότε γιατί όχι;

Είστε γενικά θετικοί δηλαδή με το μείζον θέμα του downloading;
Ναι, σίγουρα. Πάντως σε ό,τι έχει να κάνει με την παραγωγή νέου δίσκου, κάτι τέτοιο θα σήμαινε πως θα έπρεπε για αρκετό καιρό να απoσυρθούμε στο στούντιο, ώστε να γράψουμε και να ηχογραφήσουμε ένα άλμπουμ. Αυτή τη στιγμή όμως το πρόγραμμά μας είναι γεμάτο!

Δεν ξέρω αν το γνωρίζετε, αλλά κάποιοι δίσκοι σας, όπως το “Club Ninja” και το “Imaginos”, έχουν πάψει πλέον να κυκλοφορούν σε cd. Δε σας ενοχλεί ότι πολύς κόσμος μπορεί να τα ψάχνει και να μην τα βρίσκει στα δισκοπωλεία;
Δεν ξέρω για την Ελλάδα, πάντως τα δισκοπωλεία στην Αμερική έχουν αρχίσει να κλείνουν. Μόνο οι μεγάλες αλυσίδες και κάποια μεγάλα εμπορικά καταστήματα έχουν cd. Πλέον το downloading κυριαρχεί, οπότε μπορεί κάποιος να βρει στο διαδίκτυο τους δίσκους μας.

Έχω να κάνω δύο ερωτήσεις σχετικά με το τωρινό line up της μπάντας. Πρώτον, διάβασα πρόσφατα ότι στην ευρωπαϊκή περιοδεία θα παίξει μαζί σας μπάσο ο Danny Miranda (σ.σ.: Πρώην μέλος των BOC, νυν των Queen + Paul Rodgers), αντί του Rudy Sarzo, αληθεύει;
Ναι, ισχύει. Ο Sarzo θα έχει κάποιες άλλες υποχρεώσεις και δεν θα μπορέσει να είναι μαζί μας.

Μάλιστα. Η δεύτερη ερώτηση έχει να κάνει με τον Allen Lanier (σ.σ.: πληκτράς της μπάντας από τα πρώτα χρόνια της), και το αν αποτελεί οριστικά παρελθόν από το συγκρότημα.
Βασικά ο Allen απλώς αποσύρθηκε. Αν κάποτε αποφασίσει να επιστρέψει, η πόρτα είναι ανοιχτή.

Οπότε είναι δεδομένο πως δε θα είναι και στην Ευρώπη το καλοκαίρι, έτσι;
Ναι. Πλέον δε θέλει να περιοδεύει.

Μάλιστα. Είναι γεγονός πως πριν 20 περίπου χρόνια, ήταν μια προσφορά για συναυλίες από την Ελλάδα αυτή που σας έκανε να επανενωθείτε μετά από μία μικρή περίοδο που οι B.O.C. είχαν πάψει να υφίστανται. Έχετε αναμνήσεις από εκείνη την περίοδο και από αυτό το συγκεκριμένο γεγονός;
Ω ναι! Το έχω και σε βίντεο. Είχαμε ανέβει και στην Ακρόπολη, «χορεύοντας στα ερείπια» (σ.σ.: Κάνει λογοπαίγνιο με το κομμάτι “Dancin’ In The Ruins”)! Για να φανταστείς πόσο παλιά είναι, το βίντεο είναι σε κασέτα betamax (σ.σ.: http://en.wikipedia.org/wiki/Betamax)!

Ήταν λοιπόν εκείνη η προσφορά τόσο καλή που να σας κάνει να επανενωθείτε;
Το θέμα είχε να κάνει περισσότερο με το management, οπότε δεν ξέρω να σου πω σίγουρα! Βασικά θέλαμε να επιστρέψουμε στη «δράση», και αυτό ήταν απλά η αφορμή.

Τα πρώτα χρόνια του συγκροτήματος, σας προσφωνούσαν συχνά ως τους Αμερικανούς Black Sabbath. Συμφωνούσες με το χαρακτηρισμό;
Όχι. Όπως δεν κατάλαβα ακριβώς και γιατί μας αποκαλούσαν Heavy Metal μπάντα. Φαντάζομαι πως είχε να κάνει με τη θεματολογία των στίχων μας. Ξέρεις, την επιστημονική φαντασία, τις horror movies... Πάντως όταν υπογράψαμε ένα από τα πρώτα μας συμβόλαια, το 1971, τότε έψαχνε η εταιρία τους νέους Black Sabbath, οπότε ο manager μας είπε: «Αυτό είναι!». Είχαμε και ένα 1-2 κομμάτια που τους έμοιαζαν λίγο, όπως το “Cities On Flame With Rock ‘N’ Roll”. Μετά από δύο χρόνια όμως αρχίσαμε να έχουμε το δικό μας ήχο, και απομακρυνθήκαμε από αυτούς. Αλλά η ταμπέλα έμεινε, κάτι που ίσως να μας απέτρεψε από το να γίνουμε ακόμα πιο γνωστοί. Προφανώς, το μεγαλύτερο hit μας, το “Don’t Fear The Reaper” δεν έχει καμία σχέση με το metal. Όπως και το “Burning For You”. Αυτή είναι η ιστορία μας. Και για να βρισκόμαστε ακόμα εδώ, σίγουρα κάτι θα κάναμε σωστά.

Θα παραμείνω λίγο στην εποχή εκείνη. Λέγεται πως ο manager σας, ο Sandy Pearlman, έδωσε ψευδώνυμα σε όλα τα μέλη της μπάντας. Το Buck Dharma που έδωσε στον Donald Roeser έμεινε μέχρι και στις μέρες μας. Μήπως θυμάσαι ποιο ήταν το δικό σου;
Αυτό συνέβη πριν 40 χρόνια! Είχε δώσει τόσα ψευδώνυμα στον καθένα μας… Δεν μας ένοιαζε και τόσο. Πάντως δεν φωνάζω τον Buck, “Buck”, αλλά Donald, οπότε… Σε αυτόν απλά άρεσε, οπότε το κράτησε.

Μπορείς να μας εξηγήσεις τι ακριβώς είναι η Stun Guitar; (σ.σ.: Στα credits των περισσότερων δίσκων αναφέρεται πως ο Eric Bloom παίζει “stun guitar”, ένα είδος κιθάρας που... δεν υπάρχει!)
Το stun guitar προέρχεται από το “Star Trek”. Συνήθιζαν να λένε στη σειρά “Set your phasers on stun”! Το stun ήταν κάποια μορφή όπλου. Αντί να σκοτώνουν τους άλλους, τους «στάναραν»! Και έτσι προέκυψε και το “Stun Guitar”, όντας φανατικός “treky”!

Είστε γενικά λάτρης αντίστοιχων sci-fi σειρών;
Ναι, μου αρέσουν. Παρεμπιπτόντως, του χρόνου θα βγει νέα ταινία “Star Trek”! Πάντως τον τελευταίο καιρό ασχολούμαι αρκετά με τα on line παιχνίδια. Παίζω πολύ “World Of Warcraft”, όπως και ένα νέο space game που λέγεται “Beyond Protocol”. Γράφω μάλιστα και για ένα on line περιοδικό που λέγεται Massive On Line Game Magazine.



Μάλιστα, πολύ ενδιαφέρον! Λοιπόν, ακολουθεί κλασσική ερώτηση. Ποιος είναι ο αγαπημένος σας B.O.C. δίσκος;
Το “Secret Treaties”, σίγουρα!

Και ποιον θεωρείτε τον πιο υποτιμημένο δίσκο σας;
Χμ... (σκέφτεται)

Ίσως το “Heaven Forbid”;
Μάλλον ναι! Συμφωνώ. Είναι ένας πολύ καλός δίσκος που ο κόσμος ποτέ δεν άκουσε. Σκέψου για παράδειγμα ότι όσοι ακούνε το “See You In Black” (σ.σ.: από τον ίδιο δίσκο) λένε «Πω πω, πολύ ωραίο αυτό, δεν το έχω ξανακούσει!». Είναι κρίμα που η δισκογραφική που το είχε βγάλει δεν το προώθησε ώστε να αποσπάσει την προσοχή του κοινού.

Φοβερό κομμάτι πάντως το “See You In Black” που αναφέρατε, και με αναφορές μάλιστα στην Ελλάδα!
Όντως: “We’ll walk the ruins of Parthenon, we’ll drink ouzo in our cup”! Όταν έρθω εκεί σίγουρα θα πιω λίγο ούζο!

Θα παίζατε ποτέ σε μία συναυλία έναν δίσκο σας ολόκληρο; Συνηθίζεται αρκετά τελευταία από κλασσικά rock συγκροτήματα.
Μπα, δε νομίζω. Υπάρχει πολύς κόσμος που θέλει να ακούσει τα… προφανή κομμάτια. Παίζοντας έναν ολόκληρο δίσκο, θα πρέπει αναγκαστικά να κόψεις μερικά από τα πιο γνωστά κομμάτια των υπόλοιπων άλμπουμ. Ίσως αν ήμασταν κάπου σταθερά και ερχόταν κόσμος από πολύ μακριά, να κάναμε κάτι τέτοιο. Αλλά σε περιοδεία, αποκλείεται!

Λίγες μέρες πριν παίξετε εδώ, έχουν συναυλία οι Kiss. Οι ίδιοι έχουν δηλώσει πως δε θα είχαν πρόβλημα να έβλεπαν την μπάντα να συνεχίζει για πολλά χρόνια με νέους μουσικούς στη θέση τους. Θα σκεφτόσασταν ποτέ κάτι τέτοιο για τους Blue Oyster Cult; Είναι η ιδέα των Blue Oyster Cult μεγαλύτερη από τα μέλη της;
Αν παρατηρήσεις το τωρινό μας line up, εγώ και ο Donald είμαστε πάνω από 60. Ο Richie Castellano που παίζει κιθάρα και πλήκτρα είναι 28, ενώ ο drummer μας, ο Jules Radino, είναι 35. Αν αυτοί θέλουν να συνεχίσουν όταν εγώ αποσυρθώ, δε θα είχα κανένα πρόβλημα μαζί τους. Πάντως πρέπει να κάνεις αυτή την ερώτηση και στον Buck. Ίσως έχει διαφορετική άποψη. Να ξέρεις πως ο Richie και ο Jules, μπορεί να μην έγραψαν τα τραγούδια μας, όμως πραγματικά «το έχουν»! Ο Richie είναι σαν γιος μου. Είμαι πολύ καλός φίλος με τον πατέρα του από παλιά. Ο Richie είναι ένας από τους καλύτερους κιθαρίστες που έχω δει στη ζωή μου! Θα σας ξετρελάνει σίγουρα με το παίξιμό του. Και του δίνουμε πολύ «χώρο» για να εκφραστεί. Όταν παίζουν μαζί με τον Buck, είναι φανταστικό! Είμαι σίγουρος πως θα αρέσει πολύ στους Έλληνες. Είναι και πολύ καλό παιδί.

Ακούτε καθόλου καινούργιες μπάντες;
Όχι ιδιαίτερα. Η μουσική του σήμερα δεν είναι πολύ στα γούστα μου. Μου αρέσουν όμως οι Disturbed, οι Pantera… O γιος μου είναι 30 ετών, και συχνά αυτός που μαθαίνει τις καλές νέες μπάντες. Κάποιες από αυτές ούτε που τις γνώριζα. Μου αρέσουν οι Dragonforce επίσης!

Αρκετά heavy συγκροτήματα δηλαδή;
Όχι αναγκαστικά. Μου αρέσουν πολλά πράγματα. Ας πούμε, ο αγαπημένος μου κιθαρίστας είναι ο Al Di Meola. Άκουσα μάλιστα ότι οι Return To Forever θα ξαναπαίξουν μαζί. Μου αρέσει γενικά και το fusion!

Θα ήθελα να μου πείτε εν συντομία την άποψή σας για καθένα από τα παρακάτω ονόματα...
Sandy Pearlman:
Έχει αποσυρθεί πλέον από τη μουσική βιομηχανία και διδάσκει.

Patti Smith:
Η Patti είναι πλέον στο Rock ‘n’ Roll Hall Of Fame! Υπήρξε πολύ σημαντικό και επιδραστικό άτομο για εμάς. Άκουγα τις προάλλες μία συνέντευξη των REM, οι οποίοι την ανέφεραν ως μία εκ των βασικών τους επιρροών. Θα ξέρεις ότι ήταν μαζί με τον Allen (Lanier) για πολλά χρόνια…

Bobby Rondinelli:
Ο Bobby είναι από τους καλύτερούς μου φίλους. Μένει εδώ, στο Long Island. Μιλάμε πολύ συχνά. Αυτή τη στιγμή παίζει με την Bonnie Tyler!

Buck Dharma:
Κι αυτός ένας από τους καλύτερούς μου φίλους. Είμαστε συνεργάτες για σχεδόν 40 χρόνια. Η σχέση μας είναι σαν ένας πολύχρονος γάμος!

Martin Birch:
Απίστευτος παραγωγός. Τρελός άνθρωπος, φοβερό άτομο! Τα πηγαίναμε πολύ καλά, θα ήταν πολύ ωραίο αν κάποια στιγμή δουλεύαμε ξανά μαζί.

Eric Bloom:
Ένας γέρος που προσπαθεί να παίξει hard rock μουσική (γέλια)!

Τι διαφορετικό θα πρέπει να περιμένουμε στην επερχόμενη εμφάνισή σας σε σχέση με τις προηγούμενες;
Γράφω το setlist κάθε φορά μόνος μου και ποτέ δεν παίζουμε το ίδιο. Δεν αντέχω τις μπάντες που κρατούν σε ολόκληρη την περιοδεία το ίδιο setlist. Έχουμε έτοιμα γύρω στα 40 κομμάτια και κάθε φορά αλλάζουμε το πρόγραμμα. Πρόσφατα δώσαμε τέσσερα show σε δύο μέρες. Πολλοί οπαδοί μας είχαν έρθει από όλο τον κόσμο και ήξερα ότι κανείς δεν ήθελε να ακούσει τα ίδια κομμάτια. Έτσι παίξαμε τέσσερις συναυλίες με τελείως διαφορετικά τραγούδια. Φροντίζω το κοινό να μην έχει ιδέα του τι πρόκειται να παίξουμε. Για αυτό και βάζουμε το setlist στο βάθος της σκηνής ώστε να μην το βλέπουν όσοι κάθονται μπροστά (γέλια)! Γενικά παίζουμε τα συνηθισμένα κομμάτια, αυτά που πρέπει να παίξουμε, αλλά πάντα βάζουμε μέσα και πιο σπάνια και λιγότερο γνωστά κομμάτια για τους πραγματικούς οπαδούς μας.



Ωραία. Μπορείτε να πείτε ό,τι θέλετε για το τέλος!
Ελπίζω να σας δω στη συναυλία και να φέρετε και τους φίλους σας μαζί ώστε να κάνουμε ένα μεγάλο party! Θα παίξουμε πολύ ώρα και θα παίξουμε όσα περισσότερα από τα κομμάτια που ο κόσμος θα θέλει να ακούσει. Ελπίζω επίσης στα παρασκήνια να έχει καλό ελληνικό φαγητό! Ξέρεις, σουβλάκι, σπανακόπιτα, μπακλαβά! Τα λατρεύω όλα αυτά. Τα λέμε στη συναυλία λοιπόν!