Συνέντευξη: Art Of Simplicity

26/03/2007 @ 07:34
Όταν πρωτοήρθε το demo των Art Of Simplicity στο Rocking δύο χρόνια πριν, κόλλησα μαζί τους, κατ' αρχάς λόγω του φοβερού εξωφύλλου και στη συνέχεια λόγω της ξεχωριστής τους προσέγγισης στη μουσική. Από την πρώτη στιγμή που τους άκουσα ήμουν σίγουρος πως κάτι καλό θα έκαναν ως επόμενο βήμα και να που τώρα κάνουμε μαζί συνέντευξη για την πρώτη τους επίσημη κυκλοφορία, "Caught In This Iless Storm". To σχήμα, που ξεχωρίζει για το πρωταγωνιστικό ρόλο του βιολιού και την προϋπηρεσία των μελών του σε γνωστότατα prog σχήματα, απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις του rocking και έδειξε πως το μέλλον του ανήκει. Κυρίες και κύριοι, οι Art Of Simplicity...



Καλησπέρα παιδιά. Είμαι ο Λουκιανός από το Rocking.gr. Για αρχή θα ήθελα να μας συστηθείτε.
Ματθαίος: Με λένε Ματθαίο και παίζω βιολί.
Αλέξανδρος: Με λένε Αλέξανδρο και παίζω μπάσο.
Ηλίας: Είμαι ο Ηλίας και παίζω πλήκτρα.

Για αρχή πείτε μας κάποια πράγματα για την ιστορία του συγκροτήματος: Πότε και πως αρχίσατε, γιατί αλλάξατε μέλη και πως ήρθε το συμβόλαιο με την Burning Star.
Μ.: Ξεκινήσαμε το καλοκαίρι του 2003. Το συγκρότημα σχηματίστηκε από εμένα και το Νίκο, τον drummer μας, όπου τότε παίζαμε σε ένα άλλο συγκρότημα. Στην πορεία βρήκαμε τον Άρη τον κιθαρίστα μας (σημ.: κάποιες μέρες μετά τη συνέντευξη, ο Άρης ανακοίνωσε πως φεύγει από το σχήμα για προσωπικούς λόγους) και σιγά-σιγά μαζευτήκανε όλα τα μέλη. Βγάλαμε το πρώτο μας demo το καλοκαίρι του 2005 το οποίο πήρε αρκετά καλές κριτικές. Στη συνέχεια κάναμε μερικές συναυλίες, ηχογραφώντας παράλληλα το ντεμπούτο μας, το οποίο αφού το στείλαμε σε κάποιες εταιρίες, τελικά έπεισε την Burning Star να μας υπογράψει.

Στη Burning Star για πόσους δίσκους έχετε υπογράψει; Είστε ευχαριστημένοι με την μέχρι τώρα συνεργασία σας;
Η.: Έχουμε υπογράψει για δύο δίσκους.
Α.: Αν και είναι ακόμα νωρίς να μιλάμε για το αν είμαστε ευχαριστημένοι ή όχι, δεν μπορούμε να μην αναφέρουμε ότι είμαστε πολύ ευχαριστημένοι από την ποιότητα της επικοινωνίας και της επαφής που έχουμε με τα παιδιά στη Burning Star. Επίσης είμαστε πολύ ευχαριστημένοι από την εκτύπωση του δίσκου μας. Θα δούμε πως θα πάει η συνεργασία μας στο μέλλον, αναφορικά με το promotion και τη διανομή και θα κρίνουμε.

Πως θα περιγράφατε τη μουσική σας σε κάποιον που δεν έχει ακούσει ούτε ένα κομμάτι;
Μ.: Είναι κάπως δύσκολο. Όσοι έχουν ακούσει, λένε πως φέρνουμε κάπως σε Pain Of Salvation και Porcupine Tree, με κάποια στοιχεία Pink Floyd. Ας πούμε ότι βασικά παίζουμε progressive metal, με αρκετές επιρροές.

Η πρωτοτυπία του ήχου των Art Of Simplicity έγκειται στη χρησιμοποίηση του βιολιού ως βασικού οργάνου στις συνθέσεις σας. Πιστεύετε ότι αυτό το γεγονός σας βοηθάει; Ανησυχείτε μήπως ξενίσετε κάποιους πιο «παραδοσιακούς» ακροατές;
Η.: Το ότι χρησιμοποιούμε το βιολί τόσο πολύ δίνει σίγουρα πρωτοτυπία στον ήχο μας. Η αλήθεια είναι ότι κανείς δεν χρησιμοποιεί το βιολί στο βαθμό που το κάνουμε εμείς. Το βιολί στον ήχο μας δεν συνοδεύει, αλλά συμμετέχει ενεργά. Η αλήθεια είναι ότι η χρήση του βιολιού μας έχει στιγματίσει. Ο κόσμος μας αναγνωρίζει γι’ αυτό και αυτό σαφέστατα είναι ένα καλό στοιχείο.
Α.: Το αν θα ξενίσει κάποιους το βιολί δεν έχει και τόσο μεγάλη σημασία καθώς αφενός μεν ο χώρος είναι μεγάλος και χωράει τους πάντες και αφετέρου το πιο σημαντικό είναι να εκφραζόμαστε εμείς ως μουσικοί. Το βιολί μας εκφράζει 100% και ως εκ τούτου είμαστε έτοιμοι να δεχτούμε τόσο τις θετικές όσο και τις αρνητικές κριτικές.

Ματθαίο, το γεγονός ότι υπήρξες μέλος των Wastefall στο πολύ επιτυχημένο τους “Soul Rain 21”, πιστεύεις ότι βοηθάει τους Art Of Simplicity; Κατά μια έννοια είσαι το πιο γνωστό μέλος των Art στην εγχώρια metal σκηνή.
Μ.: Κατά μια έννοια ναι, πιστεύω πως μας βοηθάει. Σίγουρα κάποιος μπορεί να πει για μένα «να αυτός που έπαιζε στους Wastefall», ή για τον Εικοσιπεντάκη, τον τραγουδιστή μας που παίζει και στους Fragile Vastness, κάτι ανάλογο, αλλά σε τελική ανάλυση η μουσική μας είναι που μετράει. Αν δεν είμαστε καλοί, είτε έπαιξα στους Wastefall είτε όχι, ένα και το αυτό είναι.

Πες μας για τις εμπειρίες σας από τα support και τις συναυλίες που έχετε κάνει στην Ελλάδα.
Η.: Μια πολύ καλή εμπειρία ήταν όταν είχαμε παίξει στα Σιάτιστα πέρυσι, όπου μας είχαν καλέσει από το δήμο. Παίξαμε μαζί με τους Έμμονο Γκρίζο, ένα ελληνόφωνο σχήμα. Μέσω κάποιων γνωριμιών που είχαμε, έκατσε να λάβουμε μέρος στις εκδηλώσεις και τελικά η εμπειρία ήταν αξέχαστη.

Τώρα που κυκλοφόρησε ο δίσκος σας, ποια είναι τα συναυλιακά σας σχέδια; Θα περιοδεύσετε ανά την Ελλάδα;
Μ.: Βασικά τώρα συζητάμε με τους Need για να κάνουμε μαζί μια μίνι περιοδεία σε κάποιες πόλεις της επαρχίας, αλλά το θέμα έχει κολλήσει στους διοργανωτές. Είμαστε έτοιμοι να παίξουμε οπουδήποτε υπάρχει χώρος και διάθεση, αλλά το θέμα της διοργάνωσης μας καθυστερεί ιδιαίτερα. Στην Αθήνα δεν είναι δύσκολο να βρεθεί χώρος και να διοργανωθεί κάτι, αλλά στην επαρχεία, όπου τα μαγαζιά είναι λιγότερα, υπάρχουν αρκετά προβλήματα.
Η.: Υπάρχουν σαφώς κάποια περισσότερα εμπόδια, όπως τα μεταφορικά για παράδειγμα, αλλά αν υπάρχει θέληση, όλα γίνονται. Επίσης έχουμε όλοι μας κάποιες γνωριμίες στο χώρο που βοηθάνε. Μ.: Επίσης υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να παίξουμε support στους Pain Of Salvation στη Θεσσαλονίκη και αν τα καταφέρουμε και στην Αθήνα.

Για την κυκλοφορία του δίσκου σας κάνατε ένα πάρτυ, το οποίο πήγε πολύ καλά. Στο πάρτυ αυτό παίξατε και κάποια κομμάτια σας ζωντανά. Θέλετε να μας πείτε κάτι για αυτή την εμπειρία;
Μ.: Ναι κάναμε μια ολοήμερη παρουσίαση στο café Stand. Καθίσαμε εκεί όλη την ημέρα, μοιράσαμε και κληρώσαμε κάποια δώρα, κάναμε ένα ακουστικό show με κάποια δικά μας κομμάτια ελαφρώς διασκευασμένα και κάποιες διασκευές. Ήταν πολύ όμορφα και ζεστά. Με την ευκαιρία θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε πολύ και τον κόσμο που ήρθε, καθώς το μαγαζί ήταν ασφυκτικά γεμάτο. Γενικά το πάρτυ πήγε πολύ καλά, πολύ καλύτερα απ’ όσο περιμέναμε.

Ποια η θεματολογία των στίχων σας;
Μ.: Οι στίχοι στο συγκεκριμένο album έχουν γραφτεί από εμένα. Αναφέρονται σε μια εσωτερική αναζήτηση. Από μια άποψη μπορείς να πεις ότι αυτό είναι το κεντρικό τους concept, η αναζήτηση του εαυτού σου και των λύσεων στα θέματα που σε προβληματίζουν.

Το όνομα σας σημαίνει κάτι συγκεκριμένο/βαθύτερο για εσάς; Πως το εμπνευστήκατε;
Μ.: Το όνομα το εμπνεύστηκε ο κιθαρίστας μας, μετά από μια συζήτηση που είχαμε αναφορικά με τον στόχο της μουσικής μας. Από τη μια θέλουμε να παίξουμε prog μουσική, αλλά από την άλλη θέλουμε να μπορεί να μας ακούσει ο καθένας, να μην κάνουμε δηλαδή κάτι υπερτεχνικό και υπερβολικό. Έτσι ο Άρης σκέφτηκε το όνομα Art Of Simplicity, που πιστεύω ότι εκφράζει σε μεγάλο βαθμό τον ήχο του συγκροτήματος.

Η αντίδραση του ξένου και εγχώριου τύπου απέναντι στο δίσκο σας ήταν πάρα πολύ καλή. Υπάρχει κάτι που θα αλλάζατε στο "Caught...";
Η.: Σίγουρα εκ των υστέρων υπάρχουν πάντα διάφορα που θέλεις να αλλάξεις. Ήταν το πρώτο μας album και ήταν μια πρωτόγνωρη εμπειρία για εμάς, καθώς το ηχογραφήσαμε και το δουλέψαμε μόνοι μας και το τελικό αποτέλεσμα μας αφήνει σε μεγάλο βαθμό ικανοποιημένους. Με αυτή τη διαδικασία μάθαμε πάρα πολλά πάνω στην παραγωγή και τη μίξη. Ελπίζουμε πως το δεύτερο album μας θα είναι καλύτερο καθώς θεωρώ ότι όπως γίνεται σε όλα τα συγκροτήματα, έτσι και εμείς θα κάνουμε ένα βήμα παρακάτω.

Θα κάνετε διεθνή καριέρα; Σχεδιάζετε να παίξετε έξω; Πως νιώθετε που έχετε ως έδρα σας μια τόσο μικρή και μη-μεταλλοκρατούμενη χώρα; Θα προσπαθήσετε να κάνετε ένα βήμα παρακάτω, ώστε να μπορείτε να ζείτε από τη μουσική σας;
Η.: Η αλήθεια είναι ότι ήδη δύο από τα μέλη μας έχουν ως πρώτη επαγγελματική προτεραιότητα τη μουσική. Εγώ και ο Ματθαίος είμαστε κατ’ εξοχήν μουσικοί και ζούμε από αυτό. Η σκέψη για το εξωτερικό σαφέστατα δεν είναι κακή, αλλά για να κάνεις ένα τέτοιο βήμα, πρέπει να έχεις και την ανάλογη υποδοχή.
Μ.: Δεν νομίζω ότι είναι υποχρεωτικό να φύγεις στο εξωτερικό για να κάνεις καριέρα.
Η.: Δυστυχώς «επαγγελματικά» η μουσική είναι πολύ δύσκολη. Σήμερα είσαι κάτι και αύριο μπορεί να μην είσαι τίποτα. Δεν μπορείς να κάνεις απλά ένα τόσο μεγάλο βήμα. Πρέπει να είσαι πρώτα αρκετά σίγουρος. Αυτή τη στιγμή όπως και να το κάνουμε με τη μουσική είμαστε «στον αέρα». Ψάχνουμε να «προσγειωθούμε».

Τώρα που κάνατε ένα τόσο μεγάλο βήμα για πρωτοεμφανιζόμενο group έχετε άγχος για τις επόμενες κυκλοφορίες σας; Τι περιμένετε για το μέλλον;
M.: Η αλήθεια είναι πως όχι. Δεν νομίζω γενικά ότι χρειάζεται να υπάρχει άγχος. Η λογική είναι απλή: βγάζεις ένα δίσκο και αρέσει στον κόσμο; Έχει καλώς. Βγάζεις μετά και ένα δεύτερο. Μπορεί να αρέσει μπορεί και όχι. Σίγουρα στόχος δεν πρέπει να είναι μόνο να ευχαριστήσεις τον κόσμο που σε ακούει, αλλά να ευχαριστήσεις και τον εαυτό σου με τη μουσική που παίζεις. Αν αρέσει η μουσική σου είναι σαφώς καλύτερα, αλλά σίγουρα δεν πρέπει να υπάρχει άγχος.
Η.: Όπως είπα και πριν, από το πρώτο album μάθαμε πάρα πολλά. Κάναμε κάποια λάθη που δεν θα ξανακάνουμε και εξερευνήσαμε νέους τρόπους παιξίματος που θα μας βοηθήσουν να εξελιχθούμε σαν μουσικοί. Πλέον παίζουμε τρία χρόνια μαζί και έχουμε δέσει σαν συγκρότημα, ξέρει ο καθένας τον τρόπο του άλλου. Δεν έχουμε άγχος. Είμαστε αισιόδοξοι ότι στο δεύτερο album θα βγει πιο έντονα όλη αυτή η καλή χημεία.
Α.: Επίσης να πούμε ότι τώρα που είναι και όλα μας τα μέλη μόνιμα στην Ελλάδα, θα μπορούμε να προβάρουμε συχνότερα και να κάνουμε και καλύτερη παραγωγή στα κομμάτια μας, να δουλέψουμε δηλαδή βήμα-βήμα. Στο δεύτερο album πιστεύω πως θα εκφράσουμε καλύτερα αυτό που θέλουμε, καθώς είμαστε μεν οι ίδιοι άνθρωποι, αλλά πιο ώριμοι σαν μουσικοί.
Η.: Για να καταλάβεις, το μοναδικό μας κομμάτι που δεν έχει γράψει κάποιος μόνος του στο σπίτι του και έχει δουλευτεί κατ’ εξοχήν στο studio από όλους μαζί ταυτόχρονα, είναι το 15λεπτο “Last Lust”, που προέκυψε από ομαδικό jamάρισμα. Κάτι παρόμοιο έγινε και με το “Nothing” και το “Asymmetric Act”, τα οποία όμως είναι παλιότερα κομμάτια και γράφτηκαν βήμα-βήμα. Γι’ αυτό το “Last Lust” είναι το αγαπημένο μου κομμάτι από τον δίσκο, γιατί προέκυψε από ομαδική προσπάθεια. Φυσικά ο καλύτερος τρόπος να συνθέτει μια μπάντα είναι στο studio όταν είναι όλοι παρόντες, αλλά μέχρι πρότινος με τον κιθαρίστα μας να λείπει στην Ιταλία για σπουδές, κάτι τέτοιο ήταν δύσκολο.

Αν και μιλήσαμε ήδη για επιρροές όταν αναφερθήκαμε στον ήχο σας, θα ήθελα να σας ξαναρωτήσω. Έχετε να προσθέσετε κάτι;
Μ.: Γενικά ο καθένας μας ακούει διαφορετικά πράγματα. Όταν μαζευτήκαμε για να φτιάξουμε το συγκρότημα δεν εξετάσαμε τι ακούει ο καθένας. Έπρεπε απλά να μας κάνει σαν μουσικός.
Η.: Το αστείο είναι ότι πιθανότατα δεν υπάρχει ούτε ένα συγκρότημα που να αρέσει σε όλους το ίδιο, δηλαδή να το ακούμε με ευχαρίστηση και οι έξι μαζί.
Α.: Ναι αλήθεια είναι. Γι’ αυτό δυσκολευόμαστε να διαλέξουμε και διασκευές. Το μουσικό υπόβαθρο του καθενός είναι διαφορετικό, αλλά πιστεύω πως αυτό μας βοηθάει στον τρόπο που γράφουμε.
Μ.: Ίσως θα μπορούσαμε να πούμε ότι σε όλους μας αρέσουν οι Pain Of Salvation, οι Porcupine Tree και οι Pink Floyd, αλλά όχι στον ίδιο βαθμό.



Η αλήθεια είναι ότι ο prog ήχος στην Ελλάδα τον τελευταίο καιρό γνωρίζει μεγάλες δόξες, καθώς συγκροτήματα όπως οι Pain Of Salvation και οι Dream Theater είναι πολύ αγαπητά στο ελληνικό κοινό. Πιστεύετε ότι λόγω αυτού του γεγονότος και της μουσικής σας κατεύθυνσης θα μπορέσετε να αγγίξετε πιο εύκολα ένα ευρύτερο κοινό;
Μ.: Ενδεχομένως ναι, καθώς η μουσική μας κατεύθυνση μπορεί να μας κλείσει ένα support για ένα τέτοιο σχήμα και έτσι να γίνουμε πιο γνωστοί στον ευρύτερο κόσμο. Όσο ακούγεται το όνομά σου, τόσο ανεβαίνεις στη συνείδηση του κόσμου.
Η.: Εκτός των άλλων το progressive είναι αυτό που μας εκφράζει. Δουλεύουμε με τρόπο “progressive” καθώς κανείς μας δεν μπορεί να ταιριάξει μουσικά 100% με τον άλλο και ως εκ τούτου αυτό φαίνεται και στη μουσική μας. Και έτσι το αποτέλεσμα χαρακτηρίζεται από αυτή τη νοοτροπία.
Α.: Πάντως η αλήθεια είναι ότι το σύνολο του ελληνικού τύπου αντιμετώπισε το δίσκο μας με πολλή θετική στάση, εν αντιθέσει με κάποια ευρωπαϊκά zines που ήταν πιο σκεπτικιστικά. Αυτό καταδεικνύει τη δύναμη και την κατεύθυνση της εγχώριας σκηνής και πιστεύω πως αποτελεί σαφέστατα ένα θετικό στοιχείο.

Μιας και μιλήσαμε για κριτική: τι αντοχές έχετε στην αρνητική κριτική; Σας επηρεάζει; Σας κάνει να σκεφτείτε ότι «θα έπρεπε να αλλάζαμε το ένα ή το άλλο»;
Η.: Κατ' αρχάς αρνητική κριτική κάνουμε οι ίδιοι στους εαυτούς μας. Έτσι προσπαθούμε να μαθαίνουμε και να βελτιωνόμαστε.
Α.: Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν διαφορετικών τύπων αρνητικές κριτικές. Όταν καταλαβαίνεις ότι ο άλλος δεν έχει ακούσει το cd σου, αλλά έχει παίξει 10 δευτερόλεπτα από το κάθε κομμάτι, όσο να ‘ναι εκνευρίζεσαι. Δεν θα πεις όμως σε καμία περίπτωση ότι απογοητεύομαι και τα παρατάω. Αν δεις όμως κάποια σχόλια τα οποία μπορεί να είναι μεν αρνητικά, αλλά είναι τεκμηριωμένα, τότε σίγουρα τα σκέφτεσαι και προσπαθείς να καταλάβεις τι θα έπρεπε να αλλάξεις στον ήχο σου. Σίγουρα όμως πάντα σκέφτεσαι και το υπόβαθρο αυτού που γράφει.

Από την ελληνική σκηνή ποια συγκροτήματα έχετε ξεχωρίσει;
Μ.: Οι Need είναι ένα πολύ καλό συγκρότημα και καλοί φίλοι. Επίσης θα έπρεπε να αναφέρουμε και τους Fragile Vastness και τους Wastefall που έχουν κάνει πολλά βήματα μπροστά. Ειδικά αν οι Fragile ακολουθήσουν το παράδειγμα των Wastefall και ακουστούν και έξω περισσότερο, θα κερδίσουν περισσότερο κόσμο.
Α.: Επίσης υπάρχουν πολλά αξιόλογα συγκροτήματα εκτός του prog χώρου, όπως είναι οι Strikelight που παίζουν heavy, οι Litany και άλλοι, που στο χώρο τους πάνε πολύ καλά.
Η.: Πιστεύω πως υπάρχουν πολλά καλά συγκροτήματα τα οποία όμως δεν έχουν το σπρώξιμο που θα έπρεπε. Οι άνθρωποι από τις δισκογραφικές θα πρέπει κάποια στιγμή να καταλάβουν ότι αν στηρίξεις ένα ταλαντούχο νέο σχήμα στα πρώτα του βήματα, θα μπορέσεις μακροπρόθεσμα να βγάλεις και εσύ χρήματα και το συγκρότημα. Απλά πρέπει να ρισκάρεις στην αρχή. Ο χώρος γενικά χρειάζεται περισσότερη προώθηση.

Πορεία ελληνικής metal σκηνής: Κινητοποίηση ή στασιμότητα; Δίνουν οι δισκογραφικές ευκαιρίες; Τελευταία παρατηρώ πως έρχονται και στο rocking.gr πολλά demo και promo, πολλά νέα σχήματα παίζουν μουσική και δημιουργούνται εταιρίες, όπως η «δική σας» Burning Star, όπου στηρίζουν αυτή την προσπάθεια. Τι πιστεύετε;
Α.: Η αλήθεια είναι ότι κάθε περίοδος είναι διαφορετική. Σίγουρα την περίοδο που βγήκαν οι Rotting Christ και οι Septic Flesh υπήρξε μια άνθηση, ιδιαίτερα στη συγκεκριμένη σκηνή και μετά ακολούθησε μια περίοδος στασιμότητας. Η συγκεκριμένη εποχή νομίζω ότι είναι πάλι μια εποχή άνθησης: βλέπουμε πολλά νέα παιδιά να ασχολούνται με τη μουσική, να μαθαίνουν να παίζουν όργανα και να φτιάχνουν συγκροτήματα. Επίσης υπάρχει στήριξη και από τον κόσμο και έτσι σιγά-σιγά το επίπεδο γενικά ανεβαίνει. Τόσο από άποψη συνθέσεων και μουσικών γνώσεων όσο και από άποψη παραγωγής και σχεδιασμού του booklet για παράδειγμα, τα οποία ήταν κάποια μεγάλα προβλήματα για την ελληνική σκηνή πριν από δέκα χρόνια. Πιστεύω πως πλησιάζουμε πλέον κάποια πιο ευρωπαϊκά standard.

Έχετε κάποια side-projects με τα οποία ασχολείστε παράλληλα;
M.: Εγώ παίζω και με τους Empty Frame οι οποίοι παίζουν alternative rock και ασχολούμαι επαγγελματικά με τη μουσική, παίζοντας σε ορχήστρες και μουσικά σύνολα. Γενικά όπου μου ζητηθεί, συμμετέχω, δεν έχω κάποιο πρόβλημα.
Η.: Και εγώ είμαι σε ένα άλλο συγκρότημα όπου παίζουμε κυρίως διασκευές και λεγόμαστε Comme Il Faux. Ασχολούμαι και εγώ επαγγελματικά με τη μουσική και το βασικό μου πρόβλημα είναι η έλλειψη χρόνου. Ψάχνουμε χρόνο.
Α.: Εγώ μουσικά δεν έχω κάτι άλλο εκτός των Art. Γενικότερα δουλεύω και φέτος θα πάρω το πτυχίο μου από το Πολυτεχνείο.
Μ.: Ο Νίκος, ο drummer μας, παίζει επίσης στο ελληνόφωνο συγκρότημα Έμμονο Γκρίζο και ο τραγουδιστής μας Γιώργος Εικοσιπεντάκης παίζει εκτός από τους Fragile Vastness και σε ένα άλλο σχήμα, τους Funky που παίζουν disco/funk διασκευές.

Κλισέ, αλλά επιβεβλημένη ερώτηση: Downloading: υπέρ ή κατά και γιατί;
Μ.: Γενικά είμαστε υπέρ του να κατεβάζει κάποιος το album μας, το οποίο λογικά πρέπει να υπάρχει σε κάποιο torrent..
H.: (σημ.: τον διακόπτει) Το αστείο είναι ότι είδαμε ότι το album μας πωλείται από ένα Ρωσικό site προς 2.35 δολάρια το κομμάτι! Αυτό αποτελεί σαφέστατα μια «επιτυχία» για το συγκρότημα, αλλά αν είναι να θέλει κάποιος να κατεβάσει το album, ας το κατεβάσει τσάμπα ή ας του το δώσουμε εμείς στην τελική. Ας στείλει ένα mail και να πει «δεν θέλω να δώσω λεφτά, θέλω απλά να πάρω το album». Αλλά όχι και να πουλάνε κάποιοι άσχετοι 2.35 κομμάτι!
Μ.: Γενικά πιστεύω πως αυτοί που θέλουν να αγοράσουν τον δίσκο, θα τον αγοράσουν, θα έρθουν στις συναυλίες και γενικότερα θα μας στηρίξουν.
Η.: Γενικά ξέρουμε πως η δισκογραφία έχει πέσει. Από τη μια καλούμε τον κόσμο να μας στηρίξει, για να καλύψουμε και εμείς κάποια λειτουργικά έξοδα, αλλά σίγουρα ξέρουμε και τι γίνεται έξω.

Έχετε κάποιο δικτυακό τόπο / σελίδα; Θέλετε να μας ενημερώσετε σχετικά;
Α.: Ναι. Το site μας είναι το www.theartofsimplicity.com και το myspace μας είναι το www.myspace.com/artofsimplicity. Για πληροφορίες και επαφή με εμάς υπάρχει επίσης το info@theartofsimplicity.com. Στο domain μας επίσης υπάρχουν και τα προσωπικά email του καθενός.



Θα θέλατε να συμπληρώσετε κάτι για το τέλος; Ένα μήνυμα προς τους οπαδούς σας;
Α.: Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ για τη στήριξη και ως rocking.gr αλλά και προσωπικά. Όπως και να το κάνεις, όταν γράφεις μουσική θέλεις να επικοινωνείς με κάποιο κόσμο και η στήριξη που είχαμε από τα ελληνικά zines και τον έντυπο τύπο ήταν φοβερή. Ευχαριστούμε πολύ τον κόσμο που έρχεται στις συναυλίες μας και μας στηρίζει. Κeep up the good work!
Η.: Επειδή ήρθε πολύς κόσμος στο release party του δίσκου και μας ρώταγε για τον ήχο και τον προσανατολισμό της μπάντας, θα ήθελα να τους καλέσω να επικοινωνήσουν με τον καθένα μας ξεχωριστά και θα τους διαφωτίσουμε σε ότι θελήσουν. Είμαστε ανοιχτοί σε κάθε ερώτηση και επικοινωνία.
Μ.: Ευχαριστούμε πολύ τον κόσμο και τον τύπο για τη στήριξη και ελπίζουμε να αρέσει το υλικό μας στον κόσμο και να σας βρούμε όλους σε κάποια μελλοντική μας συναυλία.

  • SHARE
  • TWEET