Συνέντευξη Arbouretum

«Θέλω ο κόσμος να χάνεται στη μουσική μας. Κυριολεκτικά»

Από τον Κώστα Σακκαλή, 19/02/2013 @ 14:01
Αγαπημένο παιδί του Rocking.gr και προσωπικά δικό μου, οι Arbouretum με τον δικό τους χαρακτήρα που θυμίζει πολλά αλλά δεν αντιγράφει κανέναν, σταδιακά δείχνουν να κερδίζουν την Ευρώπη. Με μία σειρά εξαιρετικών δίσκων που οδήγησαν μέχρι το φετινό "Coming Out Of The Fog", ο David Heumann οδηγεί το συγκρότημα κάθε φορά και ένα σκαλί υψηλότερα τουλάχιστον σε αναγνώριση και καταξίωση. Μια συνομιλία μαζί του μας ξενάγησε στον κόσμο και τον τρόπο με τον οποίο έρχονται οι εμπνεύσεις του.

Λοπόν, πόσο χαρούμενος είσαι με το νέο σου άλμπουμ; Βγήκε όπως το περίμενες;
Είμαι πολύ ικανοποιημένος. Στην πραγματικότητα ξεπέρασε τις προσδοκίες μας ενώ ταυτόχρονα είναι διαφορετικό από ότι κάποιος θα το περίμενε. Κάθε δίσκος είναι μία περιπέτεια κατά κάποιο τρόπο, ένα ταξίδι σε έναν κόσμο στον οποίο ακόμα δεν έχω πάει. Θα έχω ιδέες για το πώς το περιμένω να είναι, αλλά η πραγματικότητα είναι πάντα διαφορετική.

Νιώθω μία στροφή προς μία κατεύθυνση τραγουδοποιίας με λιγότερα jams και χαλαρές συνθέσεις σε σχέση με προηγούμενους δίσκους σας;
Ναι. Τα jams είναι πάντα εκεί, αλλά καταλαμβάνουν λιγότερο χώρο σε σχέση με το προηγούμενο δίσκο. Βασικά υπήρξε πάντα ένας εναλλασσόμενος κύκλος στα τελευταία μας τέσσερα στούντιο άλμπουμ. Το "Rites Of Uncovering" είχε πολλά μεγάλης διάρκειας τραγούδια με μακρά jam-αριστά μέρη, το "Song Of The Pearl" όχι και τόσο. Μετά το "The Gathering" και πάλι είχε κάποια μεγαλύτερα τραγούδια και το φετινό πάλι έχει μικρότερα. Αυτό είναι εσκεμμένο μέχρις ενός σημείου αλλά ταυτόχρονα είναι πάντα στην υπηρεσία του τραγουδιού. Αν ένα τραγούδι οδηγεί σε μακρόσυρτο αυτοσχεδιασμό, θα το πάμε εκεί. Αν όχι, θα το κρατήσουμε μικρότερο.

ArbouretumΑυτό έχει αντίκτυπο και στο πώς παίζονται τα τραγούδια αυτά ζωντανά ή ακόμα και στο πώς παίζετε κάποια από τα παλιότερα;
Μερικές φορές, αλλά το live είναι πάντα μια πιο χαλαρή περίπτωση. Στην πραγματικότητα αυτό είναι μία πρόκληση, για μένα τουλάχιστον, να βρω έναν νέο τρόπο να παίξω τα τραγούδια ζωντανά. Κάτι άλλο που πρέπει να αναφέρω για τις επιλογές μας στα live είναι ότι αναμιγνύουμε υλικό από τους προηγούμενους δίσκους επίσης. Περιοδεύουμε με κέντρο τις νέες κυκλοφορίες μας, αλλά ταυτόχρονα εστιάζουμε και σε ολόκληρη τη δισκογραφία μας. Αυτό κρατά τα πράγματα ενδιαφέροντα για μας αλλά, ελπίζω, και για το κοινό μας επίσης. Προσπαθούμε να μην παίξουμε το ίδιο σετ δύο φορές και ξεκινάμε κάθε περιοδεία με τουλάχιστον 20 τραγούδια που να μπορούμε να εναλλάσσουμε.

Ο προηγούμενος δίσκος είχε και ένα κεντρικό θέμα στους στίχους. Υπήρχε μία γενική ιδέα ή ένα γενικό συναίσθημα αυτή τη φορά;
Ήταν περισσότερο μία πρόθεση να είναι τα τραγούδια πιο συναισθηματικά άμεσα, με έναν τρόπο που αυτά του προηγούμενου δίσκου δεν ήταν. Οπότε, στην πραγματικότητα δε θα έλεγα ότι υπάρχει τόσο κάποιο κεντρικό θέμα όσο μία ενιαία προσέγγιση.

ArbouretumΠαρεμπιπτόντως συνήθιζες να έχεις και διασκευές στα προηγούμενα άλμπουμ σου. Πώς και όχι αυτή τη φορά;
Αλήθεια, το κάναμε αυτό στους δύο τελευταίους δίσκους μας. Ένας από τους λόγους που δεν το συνεχίσαμε ήταν ότι στην τελευταία μας περιοδεία στην Ευρώπη, το 2012, είχαμε μαζί μας ένα EP με τίτλο "Covered In Leaves" το οποίο είχε έξι διασκευές. Κάπου σε αυτό το σημείο νιώσαμε ότι εξαντλήσαμε το θέμα των διασκευών και για να φέρουμε μία ισορροπία χρησιμοποιήσαμε μόνο δικά μας τραγούδια στο "Coming Out Of The Fog".

Και αυτό το CD ήταν διαθέσιμο μόνο στην περιοδεία σας;
Ήταν μόνο για την περιοδεία αλλά νομίζω ότι περίσσεψαν κάποια κομμάτια. Τα δώσαμε στη Thrill Jockey για ταχυδρομικές αποστολές και εξαντλήθηκαν. Έχουμε μερικά αντίγραφα ακόμα μαζί μας και θα τα φέρουμε στην Ευρώπη στην περιοδεία μας του Φεβρουαρίου-Μαρτίου.

Να φροντίσετε να έρθετε και στην Ελλάδα!
Θα ήμουν πολύ ευτυχισμένος να έκανα ξεχωριστή μία περιοδεία της Νοτίου Ευρώπης. Αυτή που θα κάνουμε τώρα είναι φυσικά πλήρως κλεισμένη. Είχαμε έντονο ενδιαφέρον και από Πορτογαλία, αλλά δυστυχώς οι προσφορές που είχαμε από Ισπανία δεν ήταν τέτοιες που να μας επιτρέψουν να βγαίνει και το ταξίδι στην Πορτογαλία.

ArbouretumΚαταλαβαίνω. Πώς είναι η κατάσταση στην Ευρώπη για εσάς; Φαίνεται ότι ειδικά με τον αγγλικό Τύπο να σας στηρίζει η Ευρώπη οδηγεί το δρόμο. Πώς είναι συγκριτικά στην Αμερική;
Η κατάσταση στην Ευρώπη είναι πολύ καλύτερη σε σχέση με τις ΗΠΑ. Φαίνεται ότι οι Ευρωπαίοι εκτιμούν συγκεκριμένες μορφές πολιτισμικής έκφρασης με έναν τρόπο που οι  Αμερικάνοι δεν το κάνουν. Ένα άλλο πρόβλημα είναι ότι στις ΗΠΑ τα πάντα είναι τόσο ανταγωνιστικά. Υπάρχουν συγκροτήματα παντού που προσπαθούν να περιοδεύσουν. Αυτό κάνει τις συναυλίες λιγότερο πολύτιμη εμπειρία για το κοινό, νομίζω. Έχουμε καλές βάσεις σε κάποιες πόλεις φυσικά, όπως στη Baltimore, στο San Francisco, στη Νέα Υόρκη, στο Σικάγο. Αλλά πολλές από αυτές τις πόλεις είναι τόσο μακριά η μία από την άλλη που είναι δύσκολο να έχεις μία σειρά επιτυχημένων συναυλιών σε μία περιοδεία. Επίσης οι ΗΠΑ είναι, γεωγραφικά μεγαλύτερη έκταση από την Ευρώπη αλλά με λιγότερους ανθρώπους, οπότε οι αποστάσεις ανάμεσα στις συναυλίες μπορεί να είναι μεγαλύτερες.

Υπάρχει κάποια συγγένεια που νιώθεις με ορισμένα συγκροτήματα ή σκηνές όπως η νέο-ψυχεδέλεια του San Francisco ή η Americana κτλ.;
Κατά μία έννοια. Με το San Francisco είναι περισσότερο το κοινό που έχει αυτή τη συγγένεια παρά τα συγκροτήματα.  Αυτό το μέρος έχει τέτοια ιστορία που αναδύεται στην περιοχή και που έχουμε και για την οποία έχουμε και εμείς φιλικά αισθήματα. Και σε άλλα μέρη βρίσκομαι συγκροτήματα με τα οποία μπορούμε να σχετιζόμαστε. Οπότε εξαρτάται από το μέρος. Κάποια μας βγάζουν ένα συναίσθημα και παίζουμε καλύτερα χωρίς αυτό να το καταλαβαίνουμε. Το Bristol για παράδειγμα.

ArbouretumΓυρνώντας στις κυκλοφορίες σας, είχατε και ένα split άλμπουμ με τους Hush Arbors to 2012. Μου έκανε εντύπωση η ποιότητα των συνθέσεων. Πώς και δεν τις κρατήσατε για την «κανονική» σας κυκλοφορία;
Θα μπορούσαμε αλλά τότε δε θα περιοδεύαμε μέσα στο 2012 και το νέο άλμπουμ θα είχε τελείως διαφορετική αίσθηση. Χαίρομαι που τελικά εξελίχθηκαν έτσι τα πράγματα. Επίσης, έχοντας αυτόν τον διπλό στόχο να γράψουμε τραγούδια και για το EP και για το άλμπουμ εμπνευστήκαμε περισσότερο υλικό από ότι αν το κάναμε διαφορετικά.

Θα έπρεπε να περιμένουμε κάποια στιγμή μία συλλογή που θα συγκεντρώνει όλο αυτό το σκόρπιο υλικό των EP και των split δίσκων για μαζικότερη κυκλοφορία;
Το ελπίζω! Θα ήθελα πολύ να είχαμε ένα box set

Επίτρεψέ μου να προσπαθήσω να περιγράψω τη μουσική σου, με κάθε ένσταση από μεριάς σου δεκτή. Από τη μία βρίσκω τη μουσική σας πολύ γήινη, από την άλλη έχει μία επική διάσταση. Ποιά είναι τελικά τα συναισθήματα που θέλεις να δημιουργήσεις στον ακροατή;
Θέλω ο κόσμος να χάνεται στη μουσική μας. Το εννοώ κυριολεκτικά. Θέλω οι ακροατές των συναυλιών μας να ξεχνάνε για λίγο το ποιοι είναι, να απορροφώνται πλήρως. Για να γίνει αυτό θα πρέπει η μουσική μας να έχει τη απαραίτητη συναισθηματική βαρύτητα αλλά και να είναι ταυτόχρονα ενδιαφέρον πνευματικά και ηχητικά. Θέλω να δώσω στους ανθρώπους την ευκαιρία να πάνε ένα ταξίδι μαζί μας. Και τελικά, για να απαντήσω την ερώτησή σου πιο σωστά, θέλω αυτή η εμπειρία τους να είναι χαρούμενη.

ArbouretumΕάν έπρεπε να διαλέξεις ένα από τα τραγούδια σου ώστε να εξηγήσεις σε κάποιον ποια είναι η μουσική των Arbouretum και τι είναι αυτό που κάνετε, ποιό μπορεί να ήταν αυτό;
Δεν ξέρω γιατί υπάρχουν πολλά είδη τραγουδιών των Arbouretum. Υπάρχουν οι μπαλάντες σαν το "Oceans Don't Sing", αυτά που μας επιτρέπουν λίγο αυτοσχεδιασμό όπως το "The White Bird" και τα πιο βαριά σαν το "World split Open" ή το "The Promise". Όλα αυτά είναι απαραίτητο να τα ακούσεις για να καταλάβεις τι κάνουμε.

Πολλοί κάνουν την ηχητική σύνδεση με τις μέρες του Neil Young με τους Crazy Horse. Βλέπεις τέτοια συγγένεια; Άλλες μεγάλες επιρροές;
Ναι, ο Neil Young με τους Crazy Horse είναι τεράστια επιρροή, ειδικά σχετικά με το κυνήγι του σωστού τόνου στην κιθάρα. Άλλες μεγάλες επιρροές είναι οι Grateful Dead, οι Fairport Convention και οι Lungfish που είναι από τη Βαλτιμόρη όπως κι εμείς.

ArbouretumΤελευταία ερώτηση. Πάντα είχα την εντύπωση ότι τα τραγούδια σου είναι σαν ηλεκτρισμένα και fuzz-αριστά folk τραγούδια. Αυτό σημαίνει ότι συνθέτεις πλήρως τα τραγούδια σε ακουστική μορφή; Εννοώ ολοκληρωμένη ακουστική μορφή, όχι απλά ένα demo. Εάν ναι, θα ακολουθήσετε αυτήν την οδό και στο μέλλον για κανονική κυκλοφορία;
Ναι, πολλές από τις ιδέες που έχουμε οι ποίες καταλήγουν σε ολοκληρωμένα τραγούδια πρώτα έχουν φτιαχτεί στο σπίτι μου με μία ακουστική κιθάρα. Συνήθως σε αυτό το επίπεδο δεν είναι πολύ κοντά στο να είναι ολοκληρωμένα. Είναι απλώς κάποια ακόρντα και μία μελωδία. Η ενορχήστρωση συμβαίνει όταν μαζεύεται όλο το συγκρότημα. Δεν είναι όλα τα τραγούδια έτσι όμως. Για παράδειγμα το “The Promise” του τελευταίου μας δίσκου δεν προέκυψε από αυτή τη διαδικασία. Δε βασίζεται και αλλαγές ακόρντων εξάλλου, έχει να κάνει περισσότερο με το ρυθμό. Ειρωνικά οι στίχοι είναι παρμένοι απευθείας από την folk παράδοση. Τώρα, σχετικά με το δεύτερο σκέλος της ερώτησής σου, ναι ένα ακουστικό άλμπουμ είναι ενδιαφέρον, αλλά κάθε φορά που το λέμε αυτό, μαζευόμαστε και γράφουμε ακόμα περισσότερα ηλεκτρικά τραγούδια. Οπότε θα δούμε.

Σ' ευχαριστώ πολύ. Έχεις να προσθέσεις κάτι;
Όχι να σου πω την αλήθεια. Είναι πολύ όμορφα έξω, έχω φορέσει τα αθλητικά μου και λέω να πάω μία βόλτα στο δάσος.
  • SHARE
  • TWEET