Συνέντευξη Wovenhand (David Eugene Edwards)

«Ο Θεός είναι πνεύμα και ο Θεός είναι παντού, συνεχώς»

Από τον Μάνο Πατεράκη, 15/09/2014 @ 13:47
Δεν είναι ότι κυκλοφόρησε δισκάρα φέτος. Ούτε είναι ότι με όλες τις κυκλοφορίες του -είτε με 16Horsepower, είτε με Wovenhand- μου έχει προσφέρει άπειρες συγκινήσεις... Ο λόγος που μια συζήτηση με τον David Eugene Edwards αποτελεί μεγάλο κίνητρο είναι οι ιδιαίτερες και αιρετικές απόψεις που ξέρεις πως έχει. Λίγες μέρες πριν τις εμφανίσεις του σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη στις αρχές του ερχόμενου μήνα, ο Edwards μίλησε για το νέο του άλμπουμ, τις μουσικές του καταβολές, τα μελλοντικά του σχέδια και το παγκόσμιο όρνιο που ίπταται πάνω από τα κεφάλια μας. Διαβάστε όλα αυτά (με πιθανή μουσική υπόκρουση από εδώ) και άλλα πολλά παρακάτω:

WovenhandΗ τελευταία συναυλία σου εδώ ήταν πιο heavy από ποτέ. Στον καινούργιο σου δίσκο έγινες πιο heavy από ποτέ. Είσαι, επίσης, πιο νευριασμένος από ποτέ;
Χα χα! Δεν νομίζω ότι είμαι πιο νευριασμένος. Βασικά, είμαι πάντα νευριασμένος με κάτι. Αυτό ίσως είναι καλό, ίσως και όχι. Δεν ξέρω. Απλά μου αρέσει η heavy μουσική. Πάντα την άκουγα. Έχω παίξει heavy μουσική στο παρελθόν... Απλά με τους 16Horsepower και τις πρώτες δουλειές των Wovenhand συγκεντρώθηκα στην άλλη πτυχή του εαυτού μου και του γούστου μου... Ξέρεις, την folk μουσική απ’ όλο τον κόσμο.

Δηλαδή, ποιός είναι ο πιο heavy καλλιτέχνης που ακούς;
Λοιπόν, αυτήν τη χρονική περίοδο δεν ακούω πολλή heavy μουσική. Βέβαια, ακούω πολύ Alan Vega και τις δουλειές του με τους Suicide. Για μένα, αυτό είναι πολύ heavy. Είναι από τις αγαπημένες μου μουσικές... Μου αρέσουν οι Om, οι οποίοι είναι διαφορετική μορφή heavy, μάλλον. Είμαι, επίσης, μεγάλος οπαδός των High On Fire. Αγαπάω τους Motörhead... Αυτά.

David Eugene Edwards (Wovenhand)Ποιό είναι το μήνυμα που θες να περάσεις με τη μουσική και τους στίχους του καινούργιου σου άλμπουμ;
Δεν έχω συγκεκριμένο μήνυμα. Υπάρχουν διαφορετικά θέματα που τρέχουν. Ο τίτλος σημαίνει επαναστατικός-επαναστατικός και αφορά τις διαφορετικές μορφές της επανάστασης, είτε θετικές είτε αρνητικές. Όμως, κάθε τραγούδι έχει κάτι διαφορετικό να πει. Ούτε εγώ δεν ξέρω αναγκαστικά τι είναι αυτό...

Εξαρτάται από τον ακροατή...
Ναι, νομίζω ότι πάντα έτσι συμβαίνει.

Ας είμαστε τώρα ειλικρινείς. Είναι το "The Refractory" ένα από τα καλύτερα κομμάτια που έχεις γράψει ποτέ; Γιατί εγώ αυτό πιστεύω...
Δεν ξέρω... Έχει αρκετές ομοιότητες με άλλα κομμάτια που έχω γράψει στο μπάντζο. Απλά, ενώ το έγραφα, κατευθύνθηκε σε ένα δρόμο που με εξέπληξε. Είναι, σίγουρα, ένα από τα πιο απολαυστικά κομμάτια για να παίζω live απ' όσα έχω γράψει στην καριέρα μου. Είναι φοβερό να το παίζω και να το τραγουδάω.

Υπάρχει κάποια ιδέα πίσω από αυτό;
Στην πραγματικότητα όχι. Όπως όλα τα άλλα κομμάτια, απλά προέκυψε φυσικά. Στην πορεία ξεχώρισε, γιατί είναι πραγματικά ιδιαίτερο.

Απ' όλα τα τραγούδια που έχεις γράψει ποτέ, για ποιά είσαι πιο περήφανος;
Είναι δύσκολο να πω. Ίσως αυτά που έχω γράψει με άλλους ανθρώπους. Το πρώιμο υλικό των Wovenhand το έγραφα εντελώς μόνος μου. Δεν είναι ότι δεν μου αρέσει αυτό, αλλά μου αρέσει πιο πολύ να έχω άλλους ανθρώπους τριγύρω και να προσθέτουν τον χαρακτήρα τους. Θέλω η παρουσία τους να είναι μέρος αυτού που κάνω. Στον καινούργιο δίσκο, αυτό συμβαίνει αρκετά και το χαίρομαι.

David Eugene Edwards (Wovenhand)Απ' όσο γνωρίζω, είσαι ιδιαίτερα πνευματικός άνθρωπος και γράφεις ιδιαίτερα πνευματική μουσική. Πρέπει κανείς να βρίσκεται σε συγκεκριμένη πνευματική κατάσταση του μυαλού για να εκτιμήσει τις πτυχές ενός δίσκου των Wovenhand;
Όχι. Δεν πιστεύω στις πνευματικές καταστάσεις του μυαλού. Πιστεύω ότι οι άνθρωποι μπορούν να τις δημιουργήσουν για τους εαυτούς τους, αλλά αυτό δεν συνεπάγεται αναγκαστικά την κατανόηση του πνευματικού κόσμου. Αν πεις «κάτι πνευματικό», σε πολύ κόσμο θα έρθουν στο μυαλό μέντιουμ, μάγοι-γιατροί κτλ. Ή θα σκεφτούν κάτι που είναι σχετικό με την βαθιά παράδοση - ή μια τελετή σε μια καθολική εκκλησία. Εγώ, ωστόσο, δεν πιστεύω σε τίποτα απ’ όλα αυτά. Πιστεύω ότι η πνευματικότητα βρίσκεται στις ζωές όλων μας συνεχώς. Είτε το σκέφτεσαι και σε νοιάζει, είτε όχι. Ο Θεός είναι πνεύμα και ο Θεός είναι παντού, συνεχώς. Υπάρχουν, φυσικά, πολλά άλλα πνεύματα με διαφορετικές προθέσεις, τα οποία επηρεάζουν τις ζωές μας. Συνεπώς, πιστεύω ότι δεν υπάρχει μια συγκεκριμένη πνευματική κατάσταση του μυαλού στην οποία πρέπει να φτάσεις. Είσαι ήδη εκεί.

Πιστεύεις ότι ένας άθεος ή, ας πούμε, ένας μουσουλμάνος θα μπορούσε να εκτιμήσει τη μουσική σου στο 100%;
Κανείς δεν μπορεί να εκτιμήσει τη μουσική κανενός στο 100%. Στον κόσμο αρέσουν κάποια συγκεκριμένα πράγματα σχετικά με τη μουσική σου. Υπάρχουν εξαιρέσεις, αλλά σε όλους τους υπόλοιπους αρέσουν συγκεκριμένα πράγματα σχετικά με κάποιον και τη μουσική που φτιάχνει - και ταυτόχρονα υπάρχουν πράγματα που δεν τους αρέσουν. Ίσως δεν μπορείς να ταυτιστείς με τους στίχους αλλά λατρεύεις τη μουσική, το ρυθμό, το groove, οτιδήποτε. Ίσως σου αρέσει η πρόθεση του μουσικού αλλά δεν πιστεύεις αυτά που προσπαθεί να πει. Ή, ίσως, έχεις πλήρη ταύτιση απόψεων με αυτά που λέει και σε συνεπαίρνουν, αλλά απλά δεν σε ικανοποιεί η μουσική. Συμβαίνει με κάθε πιθανό συνδυασμό.

David Eugene Edwards (Wovenhand)Τη σήμερον ημέρα που συμβαίνουν ένα σωρό άσχημα πράγματα ανά την υφήλιο (οικονομική κρίση, πόλεμοι κτλ) ο κόσμος είτε χάνει την πίστη του είτε προσκολλάται σε αυτήν σε υπέρμετρο βαθμό. Πού βρίσκεται η απάντηση;
Κατά τη γνώμη μου, όπως συνηθίζω να λέω, ο πνευματικός κόσμος βρίσκεται μέσα στον καθένα μας. Είμαστε μέρη του είτε εν γνώσει, είτε εν αγνοία μας. Πρέπει, απλά, να βρίσκεσαι σε συγκεκριμένο κατάσταση του μυαλού για να το αναγνωρίσεις. Το θέμα, όμως, είναι πως ο περισσότερος κόσμος περνάει το χρόνο του ασχολούμενος με άλλα πράγματα, πιο εγκόσμια, πιο γήινα. Μαζεύει λεφτά, χτίζει κτήρια, χτίζει νοσοκομεία, ασχολείται με την ιατρική, την επιστήμη… Όλα αυτά τα πράγματα που ενδιαφέρουν τον κόσμο και είναι στην ουσία τους ...τα λεφτά. Κάποια από αυτά ίσως έχουν περισσότερη ηθική αξία από πίσω, αλλά ακόμα και τότε τα λεφτά είναι ο κύριος υποκινητής. Έτσι, βλέπεις τρομερά πράγματα να συμβαίνουν σε όλη τη γη. Βλέπεις ανθρώπους με εξτρεμιστικές απόψεις για οτιδήποτε μπορείς να σκεφτείς. Οι φυλακές είναι γεμάτες με τέτοιους ανθρώπους. Θέλουν να βγουν έξω και να κάνουν κακό στους συνανθρώπους τους. Αυτοί οι άνθρωποι μπαίνουν πίσω από τα σίδερα της φυλακής... Αλλά αυτήν την εποχή, τέτοιες απόψεις είναι εύκολο να ακουστούν σε όλο τον κόσμο, χάρη στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και το παγκόσμιο ...google. Το παγκόσμιο όρνιο που πετάει από πάνω μας και ξέρει όλες τις κινήσεις μας, ό,τι έχουμε να πούμε, ό,τι πιστεύουμε. Αυτό κάνει τους ανθρώπους να αντιδρούν με πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Μερικοί λένε «δεν πειράζει γιατί δεν έχω τίποτα να κρύψω - και όποιον τον πειράζει μάλλον είναι καλό που τον παρακολουθούν». Βασικά, αυτό ακριβώς συμβαίνει. Μας παρακολουθούν για να δουν τι σόι άνθρωποι είμαστε. Είναι το μάτι στον ουρανό που μας κάνει να συμφωνούμε όλοι σε όλα. Αν δεν συμφωνείς με όλους, πρέπει να σε κάνουν να συμμορφωθείς με τον έναν τρόπο ή τον άλλο. Οπότε, τώρα, βλέπουμε αυτές τις ακραίες απόψεις να προβάλλονται 24 ώρες το 24ωρο και αναρωτιέσαι τι να κάνουμε γι' αυτές... Ξεκινάει από τα ακραία πράγματα και φτάνει στα πλέον πεζά: πόσες φορές τραβάς καζανάκι, τι είδος λάμπες χρησιμοποιείς, πόσο νερό καταναλώνεις την ημέρα. Η ιδέα από πίσω είναι κοινή. Θέλουν να μας συγκεντρώσουν σαν ένα κοπάδι, όλους μαζί στο ίδιο μέρος. Να φτάσουμε σε μια κοινή συνεννόηση ότι έτσι πρέπει να είναι τα πράγματα, ότι έτσι πρέπει να φερόμαστε ο ένας στον άλλον, ότι τόσα λεφτά σου επιτρέπεται να έχεις και τόσα δεν σου επιτρέπεται... Είναι μεγάλο λάβωμα για την ανθρωπότητα. Οι άνθρωποι παραμένουν άνθρωποι και θα προσπαθήσουν να επαναστατήσουν, αλλά στο τέλος δεν θα καταφέρουν να νικήσουν.

David Eugene Edwards (Wovenhand)Ας γυρίσουμε πίσω στα μουσικά, λοιπόν. Με τους δίσκους σου όλα αυτά τα χρόνια έκανες το rock κοινό να στραφεί στην country μουσική. Πότε ξεκίνησε η αγάπη σου γι' αυτό το είδος;
Αυτά άκουγα ως παιδί. Πέρα από την εκκλησιαστική μουσική, η οποία είναι απλά ύμνοι, άνθρωποι που τραγουδούν μαζί, η μόνη μουσική που άκουγα ήταν η country. Johnny Cash, Hank Williams, Marty Robbins και πολλή country gospel μουσική. Ο Johnny Cash ήταν μεγάλη μου αγάπη όταν ήμουν παιδί. Οτιδήποτε είχε πυροβολισμούς, καουμπόηδες και ινδιάνους μου άρεσε. Συνέχισα σε αυτό το ύφος, αλλά με περισσότερες επιρροές από περισσότερους ανθρώπους. Ακόμα και σήμερα, όμως, ακούω country κάθε μέρα.

Ποιά είναι τα μελλοντικά σου σχέδια;
Έχουμε ήδη ξεκινήσει να γράφουμε καινούργια μουσική με τους Wovenhand. Νέα κομμάτια. Έχω, επίσης, σχέδια να δουλέψω με τον Alexander Hacke του χρόνου. Θα φτιάξουμε μουσική μαζί. Αυτά είναι όλα τα σχέδιά μου προς το παρόν...

Πάμε και στην τελευταία ερώτηση. Πρόκειται να επισκεφτείτε την Ελλάδα, αλλά δεν είναι η πρώτη φορά. Ποιά είναι, μέχρι στιγμής, η γνώμη σου για εμάς και τη χώρα μας;
Για εμάς, είναι ένα από τα καλύτερα μέρη στον κόσμο, γιατί από την πρώτη στιγμή που ήρθαμε εκεί ο κόσμος ήταν πραγματικά πάρα πολύ χαρούμενος που ήμασταν εκεί. Αυτό δεν συμβαίνει όπου πηγαίνουμε. Σε πολλά μέρη μας παίρνει πολύ καιρό για να χτίσουμε κάποιου είδους ακροατήριο, είτε μέσω του τύπου και του διαδικτύου, είτε μέσω της προφορικής διάδοσης. Ευτυχώς για εμάς, οι Έλληνες ήταν ενθουσιασμένοι μαζί μας από την αρχή. Μας στηρίζουν από την εποχή των 16Horsepower - εξ' ου και είναι ένα από τα καλύτερα μέρη να πηγαίνουμε.

Σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου, David. Τα λέμε στην Αθήνα.
Τα λέμε!

Υ.Γ.: Ευχαριστώ τον Κώστα Πολύζο που μου «δάνεισε» τη φωνή του γι' αυτήν την συνέντευξη.
  • SHARE
  • TWEET