Συνέντευξη Witherscape

Το ποιόν του Dan Swanö δεν νομίζω ότι χρήζει ιδιαίτερης ανάλυσης, αυτό του Ragnar Widerberg όμως ήταν μέχρι πρότινος άγνωστο. Η συνεργασία των δύο μουσικών στους νεοσύστατους Witherscape μάς θύμισε πράγματα από το παρελθόν του πρώτου, συνδυάζοντάς τα με έναν ήχο μιας άλλης πιο προοδευτικής εποχής και απέδωσε ως καρπό της το άκρως ενδιαφέρον "The Inheritance". Με αφορμή την παρθενική κυκλοφορία των Σουηδών, το Rocking.gr άδραξε την ευκαιρία για μια χαλαρή κουβεντούλα με τον υπεύθυνο των εγχόρδων του δίσκου.

Χαιρετώ από Ελλάδα, κε Ragnar! Πρώτα απ’ όλα, θα σας πείραζε να συστηθείτε; Ενημερώστε μας για τη συμμετοχή σας στους Witherscape.
Είμαι ο άλλος τύπος στους Witherscape πέρα από τον Dan Swanö, και παίζω όλες τις κιθάρες και το μπάσο στο άλμπουμ "The Inheritance". Επίσης έφτιαξα το λογότυπο και κάποια επιπλέον γραφιστικά για το άλμπουμ.

Πώς θα περιέγραφες τον ήχο της μπάντας; Ποιές είναι οι μεγαλύτερες επιρροές των Witherscape;
Προσωπικά, οι μεγαλύτερες επιρροές μου είναι η riffολογία και ο ήχος των πρώιμων Judas Priest μαζί με τους Mercyful Fate, Rush, Captain Beyond και King Crimson. Νομίζω ότι αυτό που με τραβάει σ’ αυτές τις μπάντες είναι η ωραία ροή στον τρόπο που χρησιμοποιούν περίεργα μέτρα με ομαλό -για τον ακροατή- τρόπο στη μουσική τους. Μπορεί να μην το καταλαβαίνεις εξαρχής γιατί τα riff είναι κατά κάποιον τρόπο «αδιάκοπα» (σ.σ.: seamless) μέσα στα κομμάτια. Ο ήχος των Witherscape θα μπορούσε να περιγραφεί ευκολότερα σαν μία συγχώνευση μεταξύ των διαφορετικών στιλ στο riffing του Dan και εμού, καθώς και των κορυφαίων ενορχηστρώσεων του Dan στα τραγούδια. Είναι ένας πραγματικά μεγάλος τραγουδοποιός, όπως θα ξέρεις! Είμαι πάντα πρόθυμος να εφαρμόζω μελωδίες και αρμονίες στα riff μου, καθώς ακούγονται πιο ενδιαφέροντα, και το ίδιο ισχύει και για τον Dan. Πιστεύω ότι θα το ακούσεις αυτό σε όλο το άλμπουμ. Όταν γράφαμε τα τραγούδια, ο Dan ήδη τραγουδούσε παίζοντας συγχρόνως τύμπανα, όποτε όσο αφορά στα φωνητικά και τις μελωδίες τους ο Dan έθεσε τις βάσεις στο πρώιμο στάδιο των συνθέσεων.

Πώς καταλήξατε να συνεργάζεστε με τον Dan Swanö; Το μόνο που ξέρω είναι ότι η ιστορία ξεκίνησε σε ένα κατάστημα μουσικών οργάνων στη Σουηδία...
Ναι, ισχύει! Αρχικά δούλευα για λίγο σε ένα άλλο κατάστημα μουσικής, αλλά κάποια στιγμή έπιασα δουλειά στο ίδιο κατάστημα που δούλευε και ο Dan. Τότε δεν τον γνώριζα προσωπικά, αλλά ήξερα ποιος ήταν μέσα από τη μουσική του, και ειδικά από την εποχή των Edge Of Sanity. Νομίζω ότι ήταν η κοινή μας αγάπη για τους Judas Priest, τους Kiss και άλλα μεγάλα συγκροτήματα που μας οδήγησε στο να συνεργαστούμε και να γράψουμε μουσική μαζί. Παίζαμε παλιά riff από τους αγαπημένους μας δίσκους για την πλάκα μας, αφού μερικές φορές η δουλειά σε ένα τέτοιο κατάστημα είναι βαρετή... Καθώς περνούσε ο καιρός, αναγκάστηκα να αλλάξω τα ωράριά μου προκειμένου να καλύψω τις ανάγκες της οικογένειάς μου, κι έτσι έπιασα δουλειά ως καθηγητής μουσικής. Λίγο αργότερα, ο Dan άρχισε να αναλαμβάνει ξανά δουλειές ως πλήρως απασχολούμενος παραγωγός, πράγμα που βοήθησε στο να βρούμε χρόνο για να συνθέσουμε μουσική.

Ήταν το ύφος σας προκαθορισμένο; Θέλω να πω, υπήρχε κάποιο συγκεκριμένο σχέδιο που είχατε στο μυαλό σας από την αρχή ή βρήκατε την κατεύθυνσή σας στην πορεία;
Στην αρχή δεν είχαμε σχεδιάσει σε ποια κατεύθυνση θα πήγαινε η μουσική. Εγώ είχα ένα μάτσο από death / black / prog riff που δεν είχα χρησιμοποιήσει ακόμα κι έτσι τα έδωσα στον Dan και αυτός μου έστειλε τα δικά του αχρησιμοποίητα riff. Αργότερα αρχίσαμε να δουλεύουμε πάνω σ’ αυτά τα riff στο προβάδικο, αλλάζοντας όργανα, έτσι ώστε να παίζω εγώ drums στο δικό του υλικό και το αντίστροφο. Νομίζω ότι τότε ήταν που έγινε πιο εμφανές πώς θα εξελισσόταν το πράγμα. Εκείνος έπαιζε drums στα riff μου με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο από ό,τι είχα φανταστεί κι εγώ έκανα το ίδιο με τα δικά του, ανατρέποντας κάθε αναμενόμενο αποτέλεσμα της μουσικής. Αυτό εξελίχθηκε σε κάτι συναρπαστικό, ελευθερώνοντας πολλές νέες διαφορετικές προοπτικές κατά τη δημιουργική διαδικασία. Και αυτός πιστεύω ότι είναι ο σωστός τρόπος που πρέπει να δημιουργείται η μουσική, μέσα στο προβάδικο, αντικρούοντας ιδέες ώστε να γίνεται πιο ζωντανή, για να το πω έτσι.

Είναι οι ρόλοι σας στην μπάντα ίσοι σε επίπεδο σύνθεσης; Ποιά πλευρά της μουσικής σας είναι η πιο αντιπροσωπευτική για σένα;
Ο Dan είναι ένας ενορχηστρωτής μεγάλου επιπέδου και βρίσκει αυτό που θέλει πραγματικά γρήγορα, στα πρώτα στάδια της διαδικασίας. Όσο για μένα, συνήθως χρειάζομαι λίγο περισσότερο χρόνο μέχρι να καταλάβω τι μπορεί να χρειάζεται ένα τραγούδι. Παραδόξως, επηρεάστηκα από το σπινθηροβόλο πνεύμα εργασίας του Dan και δεδομένου ότι κάναμε όλες τις διεργασίες στον χώρο που προβάραμε, τα τραγούδια ουσιαστικά γράφτηκαν μόνα τους, με γρήγορες αναδιατάξεις σε ταχείς ρυθμούς. Δεν είχαμε και τόσο πολύ χρόνο στη διάθεσή μας, με τον Dan να εργάζεται σε πλήρες ωράριο στο στούντιό του και εμένα να έχω μια νέα απασχόληση. Νομίζω ότι γράφαμε ένα-δύο τραγούδια την ημέρα, αφότου αποφασίσαμε την κατεύθυνση στην οποία θα κινούμασταν.

Θα είναι οι Witherscape μπάντα πλήρους απασχόλησης ή απλώς άλλο ένα project του Swanö; Έχετε συζητήσει για περιοδείες ή / και για τη δημιουργία ενός δεύτερου άλμπουμ στο μέλλον;
Επειδή οι Witherscape ξεκίνησαν ως ένα στουντιακό project με μόνο εμάς τους δύο να παίζουμε όλα τα όργανα, ποτέ δεν προγραμματίσαμε να το κάνουμε αυτό και ζωντανά, αν και μας έχει περάσει από το μυαλό σαν σκέψη. Από την άλλη όμως, τίποτα δεν έχει προγραμματιστεί. Δουλεύουμε ήδη πάνω σε καινούργιο υλικό αυτόν τον καιρό και είναι πολύ συναρπαστικό να γράφουμε και πάλι νέα τραγούδια. Οι κριτικές για το άλμπουμ είναι καταπληκτικές και είναι πραγματικά μια πηγή έμπνευσης για τη συνέχεια!

Ποιά είναι η φύση της συμμετοχής του Paul Kuhr στον δίσκο;
Είχαμε την ιδέα για μία concept θεματολογία ήδη από την αρχή και προσπαθούσαμε από νωρίς να δημιουργήσουμε μια ενδιαφέρουσα ιστορία. Αυτό εξελίχθηκε από έναν-χαρακτήρα-για-κάθε-τραγούδι σε ένα ψυχιατρικό άσυλο στην ιστορία που παρουσιάζεται στο "The Inheritance". Η συμμετοχή του Paul ήρθε από την επιθυμία του Dan να έχουμε κάποιον που να χειρίζεται άψογα την αγγλική γλώσσα και που θα μπορούσε να γράψει πραγματικά ωραίους στίχους. Έτσι μου παρουσίασε την ιδέα του να αναλάβει ο Paul το στιχουργικό κομμάτι, αφού ο Dan είναι μεγάλος οπαδός της γραφής του. Δεν υπήρχε κανένας δισταγμός στο να έρθουμε σε επαφή με τον Paul! Εγώ και ο Dan γράψαμε την βασική πλοκή της ιστορίας και ο Paul την μετέτρεψε σε στίχους. Ο Dan είχε κρατήσει μερικές λέξεις και φράσεις ήδη από τη στιγμή που γράφαμε τα τραγούδια κι έτσι οι στίχοι βασίστηκαν πάνω τους. Πραγματικά απολαμβάνω να διαβάζω τους στίχους που έγραψε ο Paul, για να μην αναφερθώ στην πρόσθετη ιστορία που έγραψε, εξηγώντας την όλη ιστορία με αφηγηματικό ύφος. Είναι τέλειο!

Οπότε το "The Inheritance" είναι ένα concept άλμπουμ. Πώς επηρέασε το γεγονός αυτό τη συνολική διαμόρφωσή του;
Όπως ανέφερα και παραπάνω, αυτή η ιδέα υπήρχε από πριν, οπότε η θεματολογία και οι στίχοι με διευκόλυναν ώστε να καταλάβω τι έπρεπε να βγάλουν τα τραγούδια σε επίπεδο δυναμικής. Λατρεύω τα ήρεμα μέρη με μόνο ένα απλό γρατζούνισμα της κιθάρας. Με κάνει να νιώθω το μοναχικό vibe της τοποθέτησης της ιστορίας στη βόρεια Σουηδία στα τέλη του 1800... Είμαι πωρωμένος με ό,τι έχει να κάνει με Ιστορία και είχα ένα καθαρό όραμα του τι ήθελα να μεταφέρω τόσο μουσικά όσο και εικονογραφικά. Είχα αγοράσει τις φωτογραφίες των χαρακτήρων σε διάφορες υπαίθριες αγορές, αφού πάντοτε μάζευα παλιές φωτογραφίες και προσωπικά ημερολόγια. Παρουσίασα την ιδέα στον Dan και του άρεσε. Ο Travis Smith προχώρησε το όλο θέμα παραπέρα με την εξαιρετική δουλειά του φτιάχνοντας το εξώφυλλο, το booklet και το βιβλίο (της digipak έκδοσης).

Στην περιορισμένη έκδοση του άλμπουμ μπορούμε να βρούμε δύο «περίεργες» διασκευές σε τραγούδια των Judas Priest και Gentle Giant. Πώς επιλέξατε να διασκευάσετε αυτά τα τραγούδια, συγκεκριμένα;
Είμαστε και οι δύο οπαδοί αυτών των συγκροτημάτων και, σχεδόν σαν αστείο, είπαμε ότι θα ήταν γαμάτο να παίξουμε το "Last Rose Of Summer", δεδομένου ότι δεν ταίριαζε με τις σκοτεινές διαθέσεις του άλμπουμ. Όπως αποδείχθηκε, έγινε ένας πολύ ωραίος φόρος τιμής στην παλιά μελωδία των Priest! Κανείς δεν είναι πιο χαρούμενος από μένα, αφού οι Judas Priest ήταν πάντα η νούμερο ένα μπάντα μου! Ο Dan μού έστειλε το κομμάτι των Gentle Giant (σ.σ.: "A Cry For Everyone") και με ρώτησε την γνώμη μου. Είχε το κατάλληλο rock riff / ρυθμό ώστε να μπορέσει να γίνει βαρύτερο και έτσι έγινε!

Μιλώντας για αναμείξεις progressive rock με metal, ποιά θα έλεγες ότι είναι η διαφορά με τους Witherscape;
Δεν ξέρω, πραγματικά... Υποθέτω ότι δεν σκέφτομαι με αυτόν τον τρόπο. Ό,τι είναι καλό, απλά είναι καλό και μερικές φορές μπορείς να συνδυάσεις διαφορετικά πράγματα και να φτιάξεις ένα φοβερό τραγούδι. Έπειτα, υπάρχουν πράγματα που πάντα ήθελες να δοκιμάσεις και τότε πρέπει απλά να ακολουθήσεις το συναίσθημά σου και να μην περιορίζεσαι σε συγκεκριμένους τρόπους σύνθεσης...

Δεν υπάρχουν πολλές πληροφορίες για σένα, πέραν των Witherscape. Τι περιλαμβάνει το βιογραφικό σου ως μουσικός;
Παλιότερα έπαιζα drums σε ένα συγκρότημα στη Στοκχόλμη για έξι χρόνια, όταν είχα χάσει όλη την έμπνευσή μου στην κιθάρα. Τα τελευταία οχτώ - εννιά χρόνια έγραφα μουσική και έπαιζα με διάφορους ανθρώπους στο Örebro, όπου και μένω, όπως για παράδειγμα σε μία μπάντα διασκευών των Judas Priest, τους Swedish Steel. Εκτός της συνεργασίας μου με τον Dan, γράφω ως επί το πλείστον ψιλο-διεστραμμένο power metal με τον drummer / παραγωγό / συνθέτη Ronny Milianowicz (Dionysus, Saint Deamon, Deamon Quest). Κυκλοφορήσαμε το πρώτο άλμπουμ των Saint Deamon μαζί με τον παραγωγό / συνθέτη και τραγουδιστή Tobias Lundgren το 2008. Ο Ronny μόλις ολοκλήρωσε τις ηχογραφήσεις του νέου άλμπουμ των Deamon Quest, όπου εγώ παίζω ρυθμική κιθάρα κι αυτός τύμπανα. Τα άλλα παιδιά στο συγκρότημα έχουν κάνει εξαιρετική δουλειά: Patrik Johansson - φωνητικά (Bloodbound), Jari Kainulainen - μπάσο (Stratovarius), Kaspar Dahlqvist - πλήκτρα (Dionysus) και Peter Huss - σόλο κιθάρα (Sinergy). Πρόσφατα ολοκλήρωσα μία περιοδεία με τους Witchcraft στη Φινλανδία, τη Σουηδία και τη Νορβηγία, όπου έπαιζα μπάσο καλύπτοντας τη θέση του κανονικού τους μπασίστα. Όσο για αυτόν τον καιρό, δουλεύω με κάποια άλλα μεγάλα ταλέντα με βάση και πάλι το Örebro, πάνω σε διάφορα project που θα ανακοινωθούν είτε αργότερα μέσα στη χρονιά είτε στις αρχές της επόμενης.

Αν οι Witherscape έπρεπε να δώσουν μία δίωρη συναυλία, ποιό θα ήταν το υλικό που θα γέμιζε το setlist; Θα μπορούσε να είναι κάτι από το παρελθόν του Dan, κάποια προσωπική σου δουλειά ή απλά μερικές διασκευές;
Χαχα! Γαμάτη ερώτηση! Θα ήθελα να το κάνουμε κινηματογραφικό και να παίξουμε ολόκληρο τον δίσκο από το #1 μέχρι το #9. Μετά, ίσως να παίζαμε μερικά από τα αγαπημένα μου τραγούδια των Edge Of Sanity και κάποια των Judas Priest για συμπλήρωμα! Θα ήταν πολύ ωραία φάση! :)

Ας μιλήσουμε λίγο για τρίχες: Ποιά είναι τα αγαπημένα σου μουστάκια στον χώρο της rock μουσικής;
Ok! Ξέρεις, υπήρχε μια εποχή που ακόμη και οι Κ.Κ. Downing και Glen Tipton είχαν μουστάκια! Αυτές οι φωτογραφίες της μπάντας είναι πραγματικά γαμάτες! Πέραν αυτών, νομίζω ότι στη δεκαετία του '70 ο Geezer Butler και ο Tony Iommi είχαν αυτό το γαμάτο ιταλικό / τσιγγάνικο look που μου αρέσει. Πλούσια ποσότητα τρίχας ακριβώς κάτω από τη μύτη! :)

Δεν έχω να σε ρωτήσω κάτι άλλο, Ragnar, σ' ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου! Τα τελευταία λόγια είναι δικά σου...
Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σας και ελπίζω να σας αρέσει ο δίσκος όσο μου αρέσει κι εμένα! Cheers από τη Σουηδία! :)