Συνέντευξη Vanden Plas (Andy Kuntz)

Oι Vanden Plas είναι μια από τις πιο υποτιμημένες μπάντες στην progressive metal σκηνή, παρ' όλο που διατηρούν υψηλά επίπεδα ποιότητας σε όλους τους δίσκους τους και παραμένοντας προσηλωμένοι στο να συνδυάζουν την ποιότητα της μουσικής με ενδιαφέροντα concept. Ο frontman του συγκροτήματος Andy Kuntz μας έδωσε λίγο χρόνο για να απαντήσει στις ερωτήσεις μας για τον νέο δίσκο, "Chronicles Of The Immortals: Netherworld (Part 1)", αλλά και την μπάντα γενικότερα.

Το "Chronicles Of The Immortals: Netherworld (Part 1)" είναι το πρώτο μέρος ενός concept άλμπουμ που βασίζεται στο έργο του Wolfang Hohlbein "Die Chronik Der Unsterblichen". Η πρώτη σας συνεργασία ήταν με την rock όπερα "Bloodnight" και τώρα εξελίχθηκε σε έναν πλήρες δίσκο. Μίλησέ μας για το πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία, και πώς αποφασίσατε να κάνετε ένα διπλό θεματικό άλμπουμ;
Η μουσική που γράψαμε για την rock όπερα ήταν 120 λεπτά σε διάρκεια. Όταν η Frontiers έδειξε ενδιαφέρον για να κυκλοφορήσει το concept έπρεπε να βρούμε μια λύση ώστε να μεταφέρουμε θεματικά όλο το περιεχόμενο και να ξανακάνουμε την ενορχήστρωση σε όλα τα κομμάτια ώστε να ταιριάζουν σε μια σοβαρή κυκλοφορία των Vanden Plas, το οποίο και κάναμε τελικά. Αυτό που έχει απομείνει τώρα είναι το δεύτερο μέρος του θεατρικού έργου. Μετά την επιτυχία του "Netherworld" ήταν φυσικό να θέλουμε να το κάνουμε προσβάσιμο για τους οπαδούς μας! Αλλιώς ο κύκλος δεν θα έκλεινε ποτέ. Η ιστορία δεν έχει ειπωθεί μέχρι το τέλος έως τώρα...

Πόσο δύσκολο ήταν να γράψετε μουσική που αντανακλά και συμπληρώνει την ιστορία ενός άλλου συγγραφέα; Το κάνατε παλιότερα με το "Christ 0" αλλά αυτή τη φορά έχετε ήδη συνεργαστεί με τον κύριο Hohlbein. Μπορείς να μας πεις κάτι παραπάνω για την ιστορία;
Ήταν αρκετά δύσκολο επειδή έπρεπε να πείσω τον Wolfgang ότι δεν είναι δυνατόν να φέρουμε στη σκηνή μια ολόκληρη σειρά δεκατριών βιβλίων! Οπότε σκεφτήκαμε μαζί την πιθανότητα να το καταφέρουμε κάπως. Του είπα πως ήθελα να δημιουργήσω μια νέα ιστορία, μια ιστορία μέσα στη δική του που δεν είχε ειπωθεί ποτέ πριν. Με όλους τους χαρακτήρες της σειράς. Συμφώνησε και γράψαμε μαζί ένα νέο σενάριο το οποίο ταιριάζει με τη φόρμα της rock όπερας.

Νομίζω πως η μουσική στο νέο δίσκο είναι λιγότερο heavy σε σχέση με το "The Seraphic Clockwork". Αυτή η κατεύθυνση ορίστηκε λόγω του concept ή θέλατε να κρατήσετε μια μεγαλύτερη ισορροπία μεταξύ της βαρύτητας και της μελωδίας;
Νομίζω και τα δύο.

Σε κομμάτια όπως το "Misery Affection" υπάρχουν και γυναικεία φωνητικά που προσδίδουν μια ακόμη διάσταση στον ήχο σας. Πώς αποφασίσατε να χρησιμοποιήσετε και γυναικεία φωνητικά σε αυτό το άλμπουμ;
Η Julia Steingass είναι μια σπουδαία τραγουδίστρια, έπαιξε έναν από τους βασικούς χαρακτήρες για τη rock όπερα "Bloodnight" και τραγούδησε αυτό το κομμάτι μαζί μου στη σκηνή. Μας έπεισε σε κάθε επίπεδο, ήταν φυσικό να της ζητήσουμε να συμμετέχει, εξάλλου ένα ντουέτο χωρίς παρτενέρ είναι απλά ένα ακόμη αγαπησιάρικο τραγούδι...

Θεωρείς πως το να έχετε ένα concept σας δίνει καλύτερη κατεύθυνση και σας κρατά προσηλωμένους στο να γράψετε καλύτερη μουσική; Φαίνεται να έχετε μια προτίμηση στα concept άλμπουμ και δεν φοβάστε ως μπάντα να αναλάβετε φιλόδοξα project.
Μπορώ να μιλήσω μόνο για τον εαυτό μου, είμαι ένας αφηγητής... Αυτό δεν σημαίνει πως είναι εύκολο για μένα να δημιουργήσω ένα concept αλλά νιώθω σαν να πρέπει να το κάνω, να πρέπει να ακολουθήσω αυτό το δρόμο... Τι είναι στιχουργικά δυνατό να πεις σε ένα κομμάτι των 5 λεπτών; Όχι πολλά, λίγα αισθήματα, μερικές εικόνες... Λίγες σοφές λέξεις, αλλά στο σύνολο ενός concept μπορείς να πάρεις το χρόνο σου να χτίσεις ένα δράμα σαν μια ενότητα. Για μένα τελικά το concept αφηγείται την ιστορία που άλλοι τραγουδοποιοί προσπαθούν να μεταφέρουν με ένα τραγούδι. Νομίζω πως δεν είμαι και τόσο καλός στο να ξεχωρίζω τους στίχους των τραγουδιών...

Δεδομένης της θεατρικής φύσης του δίσκου, τι μπορούμε να περιμένουμε από οπτικής άποψης στις επερχόμενες εμφανίσεις σας;
Καθαρούς Vanden Plas χωρίς θεατρικά στοιχεία, παίζουμε περίπου 120 show ανάμεσα στις κυκλοφορίες των δίσκων μας, οπότε δεν υπάρχει η ανάγκη να βάλουμε επιπλέον στοιχεία πέραν της κλασικής μας εμφάνισης, με εξαίρεση τον φωτισμό.

Πάντα παίρνετε το χρόνο σας ανάμεσα σε δυο κυκλοφορίες, και πρέπει να πω πως μέχρι στιγμής πάντοτε ανταπεξέρχεστε στις προσδοκίες. Είναι μια καλλιτεχνική απόφαση ώστε να μην «καείτε», ή απλά διατηρείτε αυτό το χρονοδιάγραμμα για να έχετε κενό και για άλλα project;
Περισσότερο έχει να κάνει με όλα τα άλλα project που ασχολούμαστε, είναι τόσα πολλά που απλά δεν είναι δυνατό να βγάζουμε ένα νέο άλμπουμ κάθε δύο χρόνια, ειδικά με τα στάνταρ που θέτουμε για την ποιότητα!

Τελευταία φαίνεται πως η progressive μουσική έχει μεγαλύτερο κοινό, πώς νιώθεις γι' αυτό; Είστε μια σχετικά underground μπάντα, θεωρείς πως έχετε την ευκαιρία να γίνετε πιο γνωστοί τώρα που ο κόσμος δείχνει μεγαλύτερο ενδιαφέρον για το prog;
Ελπίζω πως η progressive μουσική περνάει μια αναγέννηση. Νιώθω μια πολύ μεγαλύτερη αποδοχή τα τελευταία χρόνια σε σχέση με τους Vanden Plas, κι ελπίζω πως θα έχουμε την ευκαιρία να γίνουμε μεγαλύτερο όνομα, όχι για να βγάλουμε λεφτά, αλλά για να έχουμε την ευκαιρία να έχουμε λίγο μεγαλύτερο χώρο και ελευθερία, όπως φυσικά και τις πιθανότητες να ταξιδέψουμε σε περισσότερες χώρες για να έρθουμε σε επαφή με τους οπαδούς μας...

Πολλοί σας έχουν συγκρίνει με τους Dream Theater, αλλά πάντα πίστευα πως αυτή η σύγκριση δεν έχει ιδιαίτερη βάση, εσείς είστε πιο προσηλωμένοι στα κομμάτια και δίνετε έμφαση στα φωνητικά και τις πιασάρικες μελωδίες, λιγότερο σε σχέση με τα υπερ-τεχνικά περάσματα. Ποιό νομίζεις πως είναι το πιο χαρακτηριστικό στοιχείο του ήχου των Vanden Plas;
Δεν μπορώ να πω πώς δουλεύουν τα τραγούδια τους οι Dream Theater. Και δεν θέλω και να μας συγκρίνω μαζί τους ή να τους κρίνω. Μου αρέσει πολύ η μουσική τους, αλλά δεν έχουμε κάποια κόντρα. Για μένα είναι απαραίτητο να έχεις μια καλή αλλά όχι υπεραπλουστευμένη μελωδία! Όχι όμως μόνο στο refrain! Αυτό είναι το πιο σημαντικό, η ουσία ενός κομματιού και το να κορυφώνεις όλο και περισσότερο τη μελωδία ώστε να βρεις τη σωστή στιγμή που θα εξυπηρετεί τη δραματουργία. Μου αρέσουν πολύ τα επικά τραγούδια, πιστεύω επίσης πως η ιδέα της ιστορίας και το χρώμα των στίχων είναι πολύ σημαντικό, όσο σημαντικό είναι και το να επιλέξεις τις σωστές λέξεις για τις φωνητικές γραμμές.

Εάν έπρεπε να διαλέξεις ένα κομμάτι απ' όλη τη δισκογραφία για κάποιον που δεν σας έχει ακούσει ποτέ ξανά, ποιό θα διάλεγες και γιατί;
Το "Holes In The Sky". Αυτό το τραγούδι συνδυάζει όλα τα στοιχεία πάνω στα οποία βασίζεται ο τρόπος σύνθεσής μας. Είναι από τη μια πιασάρικο και από την άλλη πλευρά είναι βαρύ και μυστικιστικό. Επίσης δεν θα διάλεγα ένα πολύ μεγάλο κομμάτι για κάποιον «νεόφερτο». Δεν θα ήθελα να τρομάξω κανέναν με ένα κομμάτι όπως το "On My Way To Jerusalem". Αλλά για όσους είναι τολμηροί θα διάλεγα αυτό.

Θα σας δούμε ποτέ ζωντανά στην Ελλάδα;
Το ελπίζω. Είναι δύσκολο να βρεις κάποιον promoter που να πάρει το ρίσκο, αλλά η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία...

Σ' ευχαριστώ για τον χρόνο σου!
Ευχαριστώ για την καλοσύνη και την υπομονή!