Συνέντευξη Trivium (Corey Beaulieu)

«Βρείτε τον τύπο που φέρνει συνεχεια τους Iced Earth και πείτε του!»

Από τον Ιάσονα Τσιμπλάκο, 21/02/2014 @ 12:23
Όντας πλέον ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα στη σύγχρονη metal σκηνή, ήμασταν ενθουσιασμένοι να μιλήσουμε με τον Corey Beaulieu, lead κιθαρίστα των Trivium. Σε μία συνέντευξη που μιλήσαμε για τον τελευταίο τους δίσκο, τους οπαδούς τους και την γενικότερη φιλοσοφία τους ως μπάντα, μάθαμε και διάφορα ωραία για την Ελλάδα. Απολαύστε...

TriviumΣ' ευχαριστώ που βρίσκεις τον χρόνο να κάνουμε αυτή τη συνέντευξη. Ξέρω ότι έχουμε βγει λίγο εκτός χρονοδιαγράμματος...
Δεν κάνει τίποτα, καθόμουνα έτσι κι αλλιώς!

Πριν τη συνέντευξη βάλαμε μία ανάρτηση στο Facebook ότι θα μιλήσουμε και η κύρια ανταπόκριση ήταν «Πότε θα περάσουν κι από δω;»
(γέλια)

Λοιπόν, το "Vengeance Falls" έχει κυκλοφορήσει εδώ και κάποιους μήνες και όπως κάθε σας κυκλοφορία είχε μπόλικα καινούργια στοιχεία τα οποία δεν είχαμε ξανακούσει. Κοιτάζοντας προς τα πίσω, είσαι 100% ευχαριστημένος με το αποτέλεσμα;
Ναι, σίγουρα. Πετύχαμε όλα όσα θέλαμε να πετύχουμε με το δίσκο. Ακούγεται όπως θέλαμε να ακούγεται. Τα τραγούδια βγήκαν γαμάτα και είμαι 100% ευχαριστημένος μαζί του. Καταφέραμε όσα θέλαμε να καταφέρουμε.

Trivium - Vengeance FallsΚαι τι θέλατε να καταφέρετε δηλαδή;
Πήραμε κάποια στοιχεία με τα οποία δουλεύαμε στο "In Waves" και συνεχίσαμε από κει, τα επεκτείναμε. Επικεντρωθήκαμε περισσότερο στο groove, στα πιασάρικα σημεία και στα φωνητικά και αφήσαμε λίγο στην άκρη τη φιγούρα και το τεχνικό παίξιμο. Θέλαμε τα κομμάτια μας να ακούγονται ΜΕΓΑΛΑ. Προσπαθήσαμε να γράψουμε τραγούδια που, ζωντανά, θα ακουγόντουσαν μεγάλα και στομφώδη. Καμιά φορά όταν παίζεις πολύ γρήγορα ή τεχνικά, χάνεται η μαγεία και η γενικότερη επίδραση του κομματιού. Θέλαμε να γράψουμε groovy, metal κομμάτια που είχαν κάτι διαφορετικό να πουν.

Ξέρεις, έχουμε κάνει τόσα διαφορετικά πράματα ήδη και τώρα θέλαμε να δώσουμε άλλη μία πρόκληση στους εαυτούς μας και να γράψουμε κομμάτια με άλλο vibe. Μπορούμε να παίζουμε και να γράφουμε γρήγορα κομμάτια για την πλάκα μας, οπότε το να στραφούμε σε κάτι πιο αργό και μελωδικο και να εστιάσουμε στο «βάρος» των riff που παίζαμε ήταν διαφορετικό. Θέλαμε να ξεφύγουμε από το comfort zone μας.

Αυτός ήταν και ο λόγος που επιστρατεύσατε τον David Draiman στην παραγωγή; Βασικά, πως έκατσε αυτή η συνεργασία; Ήταν κάτι σε φάση «θέλουμε να δουλέψουμε με αυτόν γιατί έχουμε ένα συγκεκριμένο όραμα για τον νέο μας δίσκο»;
Όχι, όχι, καθόλου. Ήταν όλα κάπως τυχαία. Όταν πρωτοσυζητάγαμε για τη συνεργασία μας δεν είχε καν κυκλοφορήσει το "In Waves". Δεν τον είχαμε καθόλου στο κεφάλι μας ως παραγωγό γιατί δεν ξέραμε πως ήταν! Τον ξέραμε ως τραγουδιστή των Disturbed, τον ξέραμε χρόνια. Του δώσαμε λοιπόν μία advanced κόπια του "In Waves" και του άρεσε. Του άρεσε η δομή των κομματιών και τα πιασάρικα σημεία (hooks) και απλά μας ανέφερε πως θα ήθελε να δουλέψουμε μαζί.

Δεν ξέραμε ακριβώς τι εννοούσε αλλά όσο συνεχίζαμε τις κουβέντες τόσο πιο φανερή έκανε την πρόθεση να αναλάβει το ρόλο του παραγωγού. Εκείνο το καιρό, ούτε που σκεφτόμασταν για τον επόμενο δίσκο καθώς δεν είχε κυκλοφορήσει ακόμα ο προηγούμενος! Όλα ήταν ένα ευχάριστο ατύχημα.

Περιοδεύαμε μαζί τον ίδιο καιρό και τα πράγματα πέσαν όμορφα στη θέση του. Είπε πως ήθελε να δουλέψουμε, είπαμε εμείς κάποιες σκέψεις για το νεό δίσκο, είπε και αυτός κάποια πράματα για το ποιο θεωρούσε πως έπρεπε να είναι το επόμενο βήμα της μπάντας μετά το "In Waves", και είχαμε πολύ παρόμοιο σκεπτικό για το ποιο οραματιζόμασταν θα ήταν το τελικό αποτέλεσμα.

Οι Disturbed τελείωναν την περιοδεία τους και θα έκαναν και ένα διάλειμμα, οπότε φάνταζε η ιδανικότερη ευκαιρία να δουλέψουμε με κάποιον σαν κι αυτόν. Κάποιον που ήταν και σε μπάντα και γνώριζε ακριβώς πως είναι να’ναι στη θέση μας. Δεν προσεγγίσαμε κανέναν άλλο για τον απλό λόγο του ότι κουβέντες με τον Draiman είχαν γίνει από τόσο νωρίς.

TriviumΠοιά είναι κατά την άποψή σου η μεγαλύτερή του συνδρομή στον δίσκο;
Έφερε μία καινούργια και cool μέθοδο για την δημιουργία ενός δίσκου. Ο τρόπος με τον οποίο έγινε η ηχογράφηση διαφέρει ριζικά από οτιδήποτε έχουμε κάνει στο παρελθόν. Αυτό έφερε νέα δυναμική στη μπάντα και μας κράτησε όλους συγκεντρωμένους.

Προσεγγίσαμε την προ-παραγωγή τελείως διαφορετικά. Δίδαξε στον Matt διάφορες φωνητικές τεχνικές. Η φωνή του βελτιώθηκε αισθήτα, το εύρος της και ο δυναμισμός της. Ο Draiman έχει σπουδάσει φωνητική και είχε ένα σωρό συμβουλές και μικρά κολπάκια να μάθει στο Matt που βοήθησαν πάρα πολύ στις ηχογραφήσεις.

Έδειξε στον Matt ένα νέο τρόπο να γράφει φωνητικές μελωδίες. Ο Μatt, καθ’ότι είναι και κιθαριστάς, πολλές φορές εστιάζει περισσότερο στη μουσική. Για το νέο δίσκο γράψαμε κάποιες φωνητικές μελωδίες πριν τους στίχους. Έτσι έπρεπε να παίξει με συλλαβές και χρόνους για να τελειώσει κάποιο τραγούδι. Σε άλλα κομμάτια ο Matt είχε έτοιμα τα φωνητικά και ο Draiman τα διαμόρφωνε κάπως τις νότες ή τον κυμματισμό της φωνής του. Γενικά έδειξε στο Matt πως να πάρει μία δικιά του ιδεά και να την πάει πιο μακριά, πράγμα που βλέπω πως τον βοηθάει και στη σύνθεση νέων κομματιών τώρα.

Μαθαίνουμε κάτι καινούργιο από τον κάθε παραγωγό με τον οποίο δουλεύουμε. Κάποια τεχνική, κάποιο κόλπο. Το παίρνουμε, το διαμορφώνουμε κάπως στα δικά μας ξέρω και προοδεύουμε.

TriviumΕίναι χαρακτηριστικό της μπάντας σας να έχετε νέα στοιχεία σε κάθε σας κυκλοφορία, κάτι που δεν εκτιμούν πάντοτε οι fan. Πάντα θα υπάρχει κάποιο που θα θέλει το δεύτερο μέρος του "Ascendancy", για παράδειγμα. Πώς προσεγγίζετε τις απόψεις που δεν συνάδουν με το γενικότερο όραμα της μπάντας;
Ναι, αυτό συνηθίζουμε να κάνουμε, μας κρατάει φρέσκους. Κάποιες μπάντες βαλτώνουν και καταλήγουν να κάνουν το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά. Υπάρχουν οπαδοί μας που μας ρωτάνε γιατί δεν κάνουμε κάποιο δίσκο που να ακούγεται σαν το τάδε ή το δείνα αλλά υπήρχαν μπάντες που συνέχιζαν να γράφουν τα ίδια και τα ίδια, καθώς είχε απήχηση και μετά απλά τους βαρέθηκε ο κόσμος και χάθηκαν.

Με τις κυκλοφορίες μας, το πρώτο εξάμηνο συνηθίζουμε να ακούμε την προκαθορισμένη γκρίνια του ότι δεν ακούγεται έτσι ή αλλιώς, αλλά από κει και ύστερα έχει κατασταλλάξει και ο κόσμος την αγαπά. Πολλοί πριν ακούσουν ένα δίσκο έχουν μία πολύ συγκεκριμένη εικόνα στο μυαλό τους για το πως θα ακούγεται και σχεδόν πάντοτε απογοητεύονται και δημιουργούν μία έμφυτη αντίσταση στο να τους αρέσει. Αφού όμως του δώσουν το χρόνο του, συνήθως αλλάζουν μυαλά.

Πάρε για παράδειγμα το "Shogun". Όταν πρωτοκυκλοφόρησε ο κόσμος ήταν αρκετά διχασμένος και τώρα, πέντε χρόνια μετά, οι περισσότεροι λένε πως είναι η καλύτερή μας δουλειά. Πάντα έτσι θα 'ναι, γιατί ο κόσμος αντιδρά σχεδόν ενστικτωδώς σε αυτά τα πράματα. Ακούνε ένα τραγούδι και πιστεύουν πως έχουν συλλάβει την ολοκληρωμένη εικόνα ενός δίσκου. Σαν του δώσουν χρόνο, καταλαβαίνουν. Το ίδιο πράγμα συνέβει με όλες μας τις δουλείες, το "In Waves", όλα. Το ίδιο και τώρα. Παίζουμε τα καινούργια κομμάτια ζωντανά και ο κόσμος γουστάρει.

Πάντα έτσι θα είναι. Εμείς όμως ποτέ δε θα μπούμε στο τριπάκι της επανάληψης. Ο επόμενος δίσκος θα έχει κάποια καινούργια παραξενιά που δεν είχε το "Vengeance Falls". Σαν μουσικός, δεν θες να γράφεις το ίδιο κομμάτι ξανά και ξανά. Θες να παίξεις με νέους ήχους και με νέα πράματα που δεν έχεις ξαναδοκιμάσει. Το κρατά διασκεδαστικό και ενδιαφέρον.

Άμα παίζαμε σαν το "Ascendancy" σε κάθε μας δίσκο, όλοι θα μας είχαν χεσμένους τώρα. Το κάναμε αυτό, πάει. Αυτό που έκανε εκείνο το δίσκο τόσο ξεχωριστό είναι πως όταν κυκλοφόρησε ήταν εξαιρετικά φρέσκος και καινοτόμος. Δεν ακούγονται όλες οι μπάντες από αυτή την εποχή ίδιες αλλά υπήρχε ένα παρεμφερές μοτίβο στο metalcore - το κραυγές-στα-κουπλέ-καθαρά-στα-ρεφρέν. Τώρα, αυτό έχει χρησιμοποιηθεί μέχρι αηδίας και αν βγάζαμε εκείνο το δίσκο σήμερα, δεν θα είχε ούτε κατά διάνοια το αντίκτυπο που είχε τότε, πριν δέκα χρόνια.

Τότε αυτός ήταν ο καινούργιος ήχος και ο κόσμος ενδιαφερόταν. Η ίδια φόρμουλα τώρα δεν θα έβγαζε κανένα νοήμα και θα πήγαινε άπατο. Αυτός είναι ο λόγος που όποια μπάντα ξεκίνησε προ δεκαετίας και ακόμα δισκογραφεί, είναι επειδή εξελίχθηκε και δεν έμεινε στάσιμη. Με την καμία δε θα ήθελα να παίζω τέτοια τραγούδια σε κάθε δίσκο, κυρίως επειδή θα μου 'βγαινε η πίστη με τόσα ουρλιαχτά (γέλια).

Μπορούμε να προσφέρουμε και να πούμε πολλά παραπάνω τώρα με τη μουσική μας παρά τότε που είμασταν 19 χρονών πιτσιρίκια. Έχουμε άλλη νοοτροπία τώρα, μεγαλώσαμε. Δεν αντιλαμβανόμαστε τη μουσική με τον ίδιο τρόπο. Ακόμα κι αν προσπαθούσαμε να βγάλουμε άλλο ένα δίσκο τέτοιο θα ακουγόταν τόσο φανερά επιτηδευμένο και τραγικά uncool (γέλια).

Βαριέμαι ακόμη και να κάνω πρόβα τα κομμάτια από τότε καθώς τα 'χω παίξει χιλιάδες φορές. Ζωντανά είναι άλλο καπέλο γιατί ο κοσμός γουστάρε και γίνεται χαμός, αλλά ξέρεις είναι λίγο... μπλιεε (γέλια).

TriviumOπότε εκείνη την ενστικτώδη αντίδραση του οπαδού έχετε μάθει να μην την παίρνετε πια τοις μετρητοίς ή σας επηρρεάζει ακόμα;
Πραγματικά δε με απασχολεί. Ξέρω πως ο δίσκος είναι καλός, μου αρέσει. Είμαστε αρκετά καλοί κριτικοί της δουλειάς μας αλλά και της μουσικής γενικότερα, που ξέρουμε αν κάτι είναι μάπα ή οχι. Αν τα κομμάτια ήταν μάπα, δε θα τα βγάζαμε, τέλος. Μπορείς να ρωτήσεις 6 διαφορετικούς οπαδούς μας και πολύ πιθανό ο καθένας να σου πει πως έχει διαφορετικό αγαπημένο δίσκο μας. Έχουμε κάνει τόσα διαφορετικά πράγματα που κάθε δίσκος ακουμπάει κάποιον ξεχωριστά.

Όλα έχουν να κάνουν με το τι ψάχνει ο καθένας. Δε μπορείς να περιμένεις ότι όλοι ανεξαιρέτως οι οπαδοί σου θα εκστασιαστούν με τη μία με για την νέα σου δουλειά...

Οπότε ναι, οι οπαδοί έχουν τις απόψεις τους, οι δισκογραφικές; Είσαστε με τη Roadrunner από την αρχή της καριέρας σας. Εκείνη όμως είχε κάποιες αναποδιές τα τελευταία χρόνια. Πολλοί καλλιτέχνες στο ρόστερ της έχουν εκφράσει δυσαρέσκεια για το πως τους έχει επηρρεάσει. Εσείς τι λέτε;
Πάντα είχαμε άριστη σχέση με τη Roadrunner. Μόνο στήριγμα μας έχει προσφέρει, τίποτε άλλο. Όταν έρθει η ώρα να βγάλουμε δίσκο, μας δίνουν τα χρήματα που χρειαζόμαστε για την ηχογράφηση και αυτό. Ποτέ δε μας έχουν πει «κάντε τούτο, κάντε τ’άλλο». Όσο είμαστε εμείς ευχαριστημένοι με το δίσκο, αυτοί κάθονται στην άκρη και μας αφήνουν να κάνουμε τη δουλειά μας.

Ποτέ δεν είχαμε τον μπαμπούλα της επιχείρησης πάνω από το κεφάλι μας να μας διατάζει. Ούτε κατευθύνσεις ούτε τίποτα. Μας αφήνουν και κάνουμε αυτό που νιώθουμε πως είναι η καλύτερη λύση. Άμα τύχει και κάποιο κομμάτι μας είναι κατάλληλο για ραδιόφωνο ή κάτι τέτοιο, τους το δίνουμε και αυτοί μας προωθούν όσο καλύτερα μπορούν. Παραδίδουμε αυτό που θα παραδίδαμε έτσι κι αλλιώς. Κάνουμε ό,τι θέλουμε καλλιτεχνικά. Δεν υπάρχει δράμα και ροκσταριλίκι.

Πάντα θέλουν να είναι εκεί να βοηθήσουν ώστε να πετύχουμε όσα πιο πολλά μπορούμε. Δουλεύουμε ήδη πάνω στο νέο δίσκο. Πάντα είναι πρόθυμοι να ακούσουν τις όποιες παράξενες ιδέες μας. Να, ίσως βγάλουμε κάποιο live DVD...

Αυτοί δεν το ξέρουν ακόμα βέβαια (γέλια)! Βιντεοσκοπήσαμε το live μας στο Λονδίνο τις προάλλες. Δεν έχω την παραμικρή ιδέα πως έχει βγει καθώς ήταν τελείως της τελευτάιας στιγμής. Άμα όλα πήγαν ρολόι θα τους το δείξουμε και λογικά θα μας πουν «τέλεια, το βγάζουμε».

TriviumΤο γυρίσατε δηλαδή με τη μία;
Ναι, ένα show. Μία εταιρεία μας πλησίασε και είπε να μας βγάλει και συμφωνήσαμε. Δεν έχουμε δει καθολού υλικό από εκεί, ελπίζω να μη το γαμήσαμε στα λάθη...

Λοιπόν, εγώ είμαι από την Ελλάδα και η πλειονότητα της metal σκηνής είναι, ας πούμε, λιγάκι οπισθοδρομικοί. Αγαπάνε εκεί πέρα 5-6 μπάντες και αυτό ήταν, είναι χαρούμενοι. Παρακολουθείτε κάτι τέτοιο γενικά στο δικό σας fanbase; Νιώθετε ότι λαμβάνετε την αναγνώριση που σας αξίζει από όλο το φάσμα των οπαδών;
Να σου πω την αλήθεια έχουμε ένα αρκετά ευρύ fan base. Έχουν σκάσει μπαμπάδες στα meet ‘n’ greet με τα παιδιά τους λέγοντας «ααχ, μου θυμίζουν τα νιάτα μου με τους Metallica» ή κάτι τέτοιο. Έχουμε αρκετούς πιο ανοιχτόμυαλους οπαδούς μεγαλύτερης ηλικίας όπου αναγνωρίζουν τις επιρρόες της μουσικής μας και γουστάρουν.

Όταν περιοδεύσαμε με τους Iron Maiden παίξαμε μπροστά σε πολλούς οπισθοδρομικούς που τελικά γούσταραν και κερίδσαμε πολλούς νέους οπαδούς εκεί. Οι Iron Maiden ακόμα έχουν ένα αρκετά νεαρό fan base γιατί κερδίζουν συνεχώς καινούργιους οπαδούς. Οι παλιοί είναι όμως ακόμα εκεί αφού τους ακολουθουν χρόνια. Το μόνο που είναι σίγουρο ειναι πως η πλειονότητα των οπαδών μας δεν ειναι 15 χρονών πια, σαν πολλές καινούργιες μπάντες που βγαίνουν. Οι οπαδοί μας μπορεί να ξεκίνησαν έτσι, αλλά μεγάλωσαν μαζί μας.

Έχουμε παιξει παντού, σε πολλά φεστιβάλ και έχουμε ταξιδέψει με πολλές μπάντες. Πιστεύως πως έχουμε κερδίσει πολλούς και διαφορετικούς οπαδόυς!

TriviumΚλείνοντας, έχεις κάποιο μήνυμα για τους Έλληνες οπαδούς σας που περιμένουν πως και πως να σας δουν;
Υπομονή! Δεν καταλαβαίνω πως δεν έχουμε παίξει εκεί ποτέ. Κάποιον πρέπει να ρωτήσω. Ας ελπίζουμε πως υπάρχει κάποιο promoter που να ψήνεται να μας φέρει...

Ξέρεις, για να περάσει καποια περιοδεία από Ελλάδα, συνήθως πρέπει να παίξουνε και σε άλλες βαλκανικές χώρες, Τουρκία, Ισραήλ...
Εγώ πάντα βλέπω τους Iced Earth να παίζουν στην Ελλάδα. Όταν ήμουν πιτσιρικάς θυμάμαι να έπαιζα κιθάρα ακούγοντας το "Alive In Athens".

Αν δεν κάνω λάθος ήταν να παίξουμε στην Ελλάδα σε ένα φεστιβάλ το 2006 με τους In Flames και τους Dio που ακυρώθηκε. Έκτοτε δε μας έχει προσεγγίσει ξανά κανείς για live στην Ελλάδα!

Μας αρέσει να πηγαίνουμε σε μέρη που δεν έχουμε πάει και αγαπώ την Ελλάδα με την αρχαία ιστορία και τη μυθολογία της. Έλπιζω να καταφέρουμε να έρθουμε εκεί σύντομα. Βρείτε τον τύπο που φέρνει συνεχεια τους Iced Earth και πείτε του!

Σ' ευχαριστώ πολύ, Corey, για τον χρόνο σου!
Τίποτα, απόλαυσε το show.

(Σε αυτό το σημείο να πω πως ο Corey είναι γλύκας και αφού έγινε μια ασυνενοησία με το Box Office, ήταν αυτός που μας έδωσε πάσσα για το live στη Γλασκώβη. Αγαπάμε!)
  • SHARE
  • TWEET