Συνέντευξη Subsignal (Arno Menses)

«Πρέπει να είσαι οπαδός της δικιάς σου μουσικής, αλλιώς δεν θα μπορέσεις ποτέ να βάλεις την καρδιά και την ψυχή σου σε αυτήν»

Από τον Χρήστο Καραδημήτρη, 02/09/2013 @ 13:53
Οι Subsignal συνεχίζουν το δρόμο τους στο δικό τους μελωδικό niche της προοδευτικής μουσικής. Με το νέο τους άλμπουμ αλλάζουν λίγο τα δεδομένα και φαίνεται πως έχουν επίγνωση του ότι αυτό το άλμπουμ είναι που πρέπει να τους πάει στο επόμενο επίπεδο. Ο Arno Menses βρήκε λίγο χρόνο να αναλύσει πως δημιουργήθηκε το "Paraiso" και μπαίνει σε λεπτομέρειες γύρω από τη μουσική, τους στίχους κι άλλα ενδιαφέροντα πράγματα γύρω από αυτό.

SubsignalΓεια σου Arno. Τι κάνετε κύριε;
Είμαι πολύ καλά, ευχαριστώ πάρα πολύ.

Ποτέ δεν είχα αμφιβολία για την ποιότητα σε κάθε νέο άλμπουμ σας και το "Paraiso" δεν θα μπορούσε να με απογοητεύσει. Συγχαρητήρια για ένα ακόμα εξαιρετικό άλμπουμ. Πώς αισθάνεσαι για αυτό;
Σε ευχαριστώ πολύ για την εμπιστοσύνη. Φυσικά, είμαι, ξανά, πολύ υπερήφανος με αυτό που καταφέραμε με το "Paraiso". Καμιά φορά ρωτάς τον εαυτό σου «υπάρχει κάτι μουσικά και στιχουργικά να πεις;» και μέχρι τώρα η απάντηση είναι «ναι». Και μάλλον μια ακόμα πιο σημαντική ερώτηση είναι αν μπορείς να κάνεις αλλαγές και να τραβήξεις προς διαφορετικές κατευθύνσεις. Νομίζω πως, επίσης, επιτύχαμε και προς αυτό το κομμάτι. Οπότε, ναι, είμαστε πολύ χαρούμενοι με το πώς βγήκε αυτό το άλμπουμ.

Επιλέξατε να αλλάξετε λίγο τους όρους του παιχνιδιού. Θα μπορούσε να είναι ένα πραγματικά κρίσιμο άλμπουμ αυτό για τους Subsignal; Τι σας οδήγησε στο να κάνετε αυτές τις αλλαγές;
Φυσικά κι αυτό είναι ένα πολύ κρίσιμο άλμπουμ για εμάς (η θεωρία λέει πως το τρίτο άλμπουμ θα πει αν υπάρχει μέλλον για την μπάντα). Οπότε έχουμε τα δάχτυλα σταυρωμένα. Οι αλλαγές δεν έγιναν σκόπιμα, απλά έτσι νιώθαμε, οπότε κινηθήκαμε σε αυτή την κατεύθυνση. Η μόνη διαφορά είναι πως ο Markus (σ.σ.: Steffen:κιθαρίστας), αυτή τη φορά, ανέλαβε το μεγαλύτερο μέρος της σύνθεσης. Κάτι που επίσης δεν ήταν προσχεδιασμένο, αλλά ο άνθρωπος είχε μια ακατάπαυστη ροή έμπνευσης, τόση πολλή, που έπρεπε να του λέμε να χαλαρώνει που και που (γέλια). Το αποτέλεσμα είναι πως το 80% των τραγουδιών προήλθε από τον Markus και φυσικά ο Markus έχει τον δικό του -και κατά την άποψή μου- άψογο τρόπο να παίζει με τη μελωδία, τις διαθέσεις και τις λέξεις.

Subsignal - ParaisoΤο ρωτάω αυτό διότι είναι προφανές -για κάποιον εξοικειωμένο με τη μουσική σας- πως προσπαθήσατε να το κρατήσετε πιο απλό και δεμένο αυτή τη φορά το όλο θέμα, με λιγότερες πολύπλοκες δομές και κυρίως μικρότερα τραγούδια. Παρόλα αυτά προσπαθήσατε να συμπεριλάβετε όλα τα βασικά στοιχεία της μουσικής σας σε λιγότερο ελεύθερο χώρο. Ήταν τόσο απαιτητικό αυτό όσο φαίνεται;
Αυτό είναι κάτι που ο Markus κι εγώ προσπαθούμε από τις μέρες των Sieges Even κιόλας, να απλοποιήσουμε τα τραγούδια, αλλά να τα διατηρήσουμε ενδιαφέροντα και απαιτητικά. Φαίνεται πως πλησιάζουμε αυτό τον στόχο όλο και περισσότερο. Όχι πως υπάρχει κάποιο πρόβλημα με τα μεγάλα τραγούδια, με πολλά διαφορετικά μέρη και νότες, κανένα απολύτως, και δεν λέω πως δεν θα ξαναγράψουμε ποτέ ένα μεγάλο ή επικό τραγούδι πλέον… όταν το τραγούδι το απαιτεί πρέπει να το κάνεις. Αλλά για εμάς, τη δεδομένη χρονική στιγμή, η ουσία του να γράφουμε τραγούδια είναι το να τα ξεγυμνώνουμε όσο μπορούμε. Δεν μικρύναμε στην πραγματικότητα τα τραγούδια μόνο για να έχουμε ένα συμπαγές τραγούδι.

Οπότε, ποιά ήταν η διαδικασία; Είχατε μεγάλα τραγούδια που προσπαθήσατε να μικρύνετε, ήσασταν εξαρχής επικεντρωμένοι στο να τα κρατήσετε μικρά σε διάρκεια ή απλά προέκυψε φυσιολογικά κατά τη διαδικασία;
Γενικά, η διαδικασία ήταν πως ο Markus, ο Daniel κι εγώ εμφανιζόμασταν με μισοτελειωμένα τραγούδια, οπότε ή δεν υπήρχαν πολλά μέρη ή δεν υπήρχε κανένα μέρος να προστεθεί, ήταν απλά θέμα του κάθε μέλους να προσαρμόσει τα δικά του μέρη στο συγκεκριμένο τραγούδι κι αυτό ήταν. Όπως είπα και πριν, ήταν κάτι που προέκυψε φυσιολογικά. για παράδειγμα, η ιδέα που είχα αρχικά ήταν να προσθέσουμε περισσότερα πράγματα στο "A New Reliance", διότι αυτό το τραγούδι έχει την τάση να είναι ένα πιο μεγάλο, επιθετικό τραγούδι, αλλά όταν έφτασα στο σημείο που τώρα είναι το τέλος της γέφυρας, ένιωσα πως δεν χρειάζεται περισσότερα, οπότε επέλεξα να μην το κάνω. Όσον αφορά στα τραγούδια του Markus, όταν πήρα τα demos ήταν ήδη τελειωμένα επί της ουσίας και δεν θυμάμαι αυτόν ή κάποιον άλλον να προτείνει να αφαιρέσουμε κάποιο μέρος.

SubsignalΌπως και να έχει θεωρώ πως λειτούργησε υπέροχα και το "Paraiso" είναι ένα σπουδαίο άλμπουμ που την ίδια στιγμή διατηρεί την ουσία των Subsignal, ενώ προσθέτει κάτι διαφορετικό, ώστε να κρατήσει τα πράγματα ενδιαφέροντα και για τους μουσικούς και για τους οπαδούς. Υποθέτω πως αυτός ήταν κι ο στόχος σας, σωστά;
Πράγματι. Από την πρώτη στιγμή που γράφεις ένα τραγούδι ή ένα άλμπουμ συγκεκριμένα πρέπει να έχεις αυτό το συναίσθημα πως αν ήταν ένα άλμπουμ από άλλη μπάντα... «θα μου άρεσε ή θα το αγόραζα και πάλι;». Πρέπει κατά κάποιο τρόπο να είσαι οπαδός της δικιάς σου μουσικής, αλλιώς δεν θα μπορέσεις ποτέ να βάλεις την καρδιά και την ψυχή σου σε αυτήν εξαρχής. Αν αυτές οι λέξεις και οι μελωδίες αντικατοπτρίζουν τα συναισθήματα που αναζητείς στη μουσική που έχουν δημιουργήσει άνθρωποι που θαυμάζεις, τότε αυτό ίσως επηρεάσει τους ακροατές / οπαδούς κατά τον ίδιο τρόπο. Οπότε, ναι, αυτό είναι κάτι στο οποίο σίγουρα στοχεύαμε.

Το πρώτο single του άλμπουμ είναι το ομώνυμο τραγούδι και μάλιστα γυρίσατε και video για αυτό, το οποίο πρέπει να είναι το πρώτο κανονικό σας video. Πώς επιλέξατε να έχετε το "Paraiso" ως πρώτο single και video; Επίσης, πόσο σημαντικό είναι στις μέρες μας να έχει ένα promo video μια rock/metal μπάντα;
Λοιπόν, φυσικά, το "Paraiso" είναι επίσης ο τίτλος του άλμπουμ. Είναι ένα μελωδικό, δεμένο τραγούδι, που έχει πολύ δυνατό ρεφραίν και βασικά είναι ένα χαρακτηριστικό τραγούδι των Subsignal. Εν συντομία, έχει όλα τα στοιχεία που χρειαζόμασταν για είναι αυτό ένα κατάλληλο υποψήφιο τραγούδι για να γυριστεί σε video. Είμαι παραπάνω από ικανοποιημένος με το πώς βγήκε το video. Αναπαράγει την ιστορία του τραγουδιού πολύ καλά και έχει φτιαχτεί πολύ επαγγελματικά. Το αποτέλεσμα του πρώτου video που κάναμε ποτέ είναι πολύ καλύτερο από αυτό που περίμενα αρχικά. Η σημασία ενός video ήταν στην αρχή πολύ υποτιμημένη από πλευράς μου, διότι απλά σκεφτόμουν πως «τα 80’s έχουν τελειώσει, κανείς δε χρειάζεται να δει τις άσχημες φάτσες μας στην TV». Αλλά αυτή είναι μια προωθητική δράση, με την οποία μπορούμε να προσεγγίσουμε περισσότερο κόσμο από ότι με την κυκλοφορία του άλμπουμ, οπότε ναι, είναι σημαντικό. Επίσης, διότι, στις μέρες μας δεν εξαρτάσαι μόνο από την TV, αλλά έχεις και το YouTube και το Facebook και αντίστοιχα μέσα για να προσεγγίσεις ένα κοινό.

SubsignalΕπίσης, ένα τραγούδι που ξεχωρίζει είναι το "A New Reliance". Την πρώτη φορά που το άκουσα βρέθηκα προ εκπλήξεως με το μικρό μεσαίο μέρος που έχει. Με τι έχει να κάνε αυτό το τραγούδι και πώς συντέθηκε;
Λοιπόν, όπως είπα και νωρίτερα, αρχικά ένιωθα πως έπρεπε να γράψω περισσότερα μέρη για αυτό, αλλά όταν έφτασα σε εκείνο το σημείο στη γέφυρα όπου το θέμα της εισαγωγής επανέρχεται, σκέφτηκα «ας το τελειώσω, δεν χρειάζεται περισσότερα από αυτό». Όλα ξεκίνησαν με την μπασογραμμή (στην εισαγωγή), ένα κάτι σαν Ska feeling, up tempo (πάντα φροντίζω να έχουμε τουλάχιστον ένα τέτοιο  τραγούδι σε κάθε άλμπουμ) και το υπόλοιπο τραγούδι απλά προέκυψε καθώς συνέχιζα να γράφω. Είχα μερικές ιδέες για τη γέφυρα και ειλικρινά δεν ήξερα πώς να επιστρέψω στο τελευταίο ρεφραίν. Τότε, άκουσα κάποια πολύ παλιά τραγούδια μου (πιθανόν 20 χρονών) και είχα το outro για ένα τραγούδι που τότε το έλεγα "The Longest Night". Αυτό έπρεπε να είναι το outro για το "A New Reliance" σκέφτηκα. Οπότε το πήγα λίγο από εδώ, λίγο από εκεί μέχρι να ταιριάξει στο τέλος του τραγουδιού. Ο David (που επίσης έγραψε στίχους για το τραγούδι) το έκανε πιο συμπαγές και λογικό μετά. Τότε σκέφτηκα πως ίσως μπορώ να δουλέψω με αυτό το θέμα κάπου στη γέφυρα επίσης. Οπότε, το απογύμνωσα λίγο και έγραψε κάποιες φωνητικές γραμμές για αυτό («Once the shores of promises were awaiting...»). Μετά από αυτό, δεν μπορούσα να κάνω τίποτα άλλο παρά να συμπεράνω (αν και θα μπορούσα φυσικά να έχω γράψει κι άλλα μέρη) πως αυτό το τραγούδι, για το γούστο μου, ήταν τέλειο όπως είχε βγει. Το "A New Reliance" έχει να κάνει με το να βρίσκεις νέες δυνάμεις σε νέες φάσεις της ζωής, όταν αυτό στο οποίο στηριζόσουν πάνω του στο παρελθόν έχει φύγει. Κάθε νέο κεφάλαιο φέρνει νέες περιπέτειες, τις οποίες θα αντιμετωπίσεις με διαφορετική οπτική, φρέσκες ιδέες και αξίες. Τα παλιά κεκτημένα θα καταρρεύσουν και πάνω σε αυτά τα ερείπια χτίζεις για τον εαυτό σου μια νέα εσωτερική εμπιστοσύνη.

SubsignalΓενικά, οι στίχοι σας έχουν μια παρόμοια αισθητική με τη μουσική και συνήθως μου ακούγονται αρκετά γενικευμένοι. Φαίνεται πως έχετε κι ένα θέμα με τη φύση, την Γη και θέματα σχετικά. Ποιά ήταν η έμπνευση για τους στίχους του "Paraiso";
Η φιλοσοφία πίσω από το "Paraiso", βασικά, μπορεί να παρθεί από μια πρόταση στο ομώνυμο τραγούδι «I am the compass to my own Paraiso», με το "Paraiso" να σημαίνει παράδεισος. Στο κεφάλι μου βρίσκεται ο παράδεισός μου... Ο μόνος που μπορεί να με πάει εκεί είμαι εγώ. Τα περισσότερα τραγούδια έρχονται από την πένα του Markus, αλλά κι David έγραψε μια σημαντική ποσότητα επίσης. Καθώς ξέρω τον Markus, όπως και με τη μουσική, ξεγυμνώνει τον τρόπο που γράφει, φέρνοντας τα πάντα στην αρχική τους σημασία, στα βασικά. Έχει, φυσικά, μια ιδιαίτερη τάση να καταπιάνεται με πράγματα όπως τα «στοιχεία» στους στίχους του. Αλλά, επίσης, χρησιμοποιεί αυτούς τους όρους για να περιγράψει άλλα πράγματα όπως «αγάπη, σχέσεις, θυμός, πόνος κλπ». Αυτό είναι το φοβερό με τον Markus και τους στίχους του, μπορεί να επιλέγει συγκεκριμένες λέξεις και εκφράσεις, αλλά πίσω από αυτές τις λέξεις, άλλες λέξεις κι εκφράσεις κρύβονται. Οι στίχοι του Dave, κατά την άποψη μου γίνονται ολοένα και πιο βαθιοί με κάθε άλμπουμ. Οι στοίχοι του στο πρώτο άλμπουμ ήταν πολύ γραφικοί, αλλά βλέπω τους στίχους του να γίνονται πιο απλοί -και το λέω αυτό εννοώντας με τον πιο θετικό τρόπο- σε κάθε τραγούδι. Με λιγότερα λόγια, λέει περισσότερα.

SubsignalΕπίσης, φαίνεται πως έχετε εκτεταμένη χρήση πιάνου αυτή τη φορά αντί για περισσότερα έγχορδα που είχατε στο "Touchstones". Έχω δίκιο σε αυτό κι αν ναι γιατί έτσι; Υπάρχουν άλλες παρόμοιες διαφοροποιήσεις που ξεχωρίζουν το νέο άλμπουμ σε σχέση με τα προηγούμενα;
Ξανά, αυτό απλά έμοιαζε σωστό, οπότε και το κάναμε. Δεν γράφει μόνο ο David τα μέρη στο πιάνο, αλλά κι ο Makrus επίσης... και μεριές φορές κι εγώ. Για πολλά τραγούδια σε αυτό το άλμπουμ νιώθαμε πως το πιάνο ήταν το σωστό όργανο να χρησιμοποιήσουμε, οπότε και το κάναμε. Στο επόμενο άλμπουμ ίσως έχουμε περισσότερα έγχορδα ή περισσότερα synthesizers ή λίγο κι από τα δυο. Νομίζω πως υπάρχουν μερικά πράγματα που είναι διαφορετικά. Τα τραγούδια έγιναν ακόμα πιο συμπαγή, ο παράγοντας της μελαγχολίας είναι ακόμα πιο έντονος από πριν και… το άλμπουμ ακούγεται πολύ πιο οργανικό από το "Beautiful And Monstroous" ή το "Touchstones". Αυτό έχει να κάνει με το τον τρόπο με τον οποίο γράφτηκαν τα τραγούδια και την επιλογή οργάνων και ήχων, αλλά και με τον τρόπο που ο Charly Czajkowski, ο Markus κι εγώ κάναμε παραγωγή στο άλμπουμ. Πιο άμεση, πιο ανοιχτή.

Μια προφανής ερώτηση έχει να κάνει με τη συνεργασία σας με την Marcella Bovio στο "The Blueprint Of Winter". Πώς επιλέξατε να δουλέψετε μαζί της; Επίσης, αυτό πρέπει να είναι το πιο εμπορικό τραγούδι που έχετε γράψει ποτέ. Θα μπορούσαν οι Subsignal να γίνουν ακόμα πιο εμπορικοί από αυτό;
Λοιπόν, ο Markus, ο Dave κι ο Danilo ήθελαν πραγματικά να δουλέψουν μαζί της (από τη στιγμή ου θα κάναμε ένα ντουέτο ξανά) και εμπιστεύθηκα την γνώμη τους. Οπότε, ο Markus επικοινώνησε μαζί της και τη ρώτησε αν θα την ενδιέφερε να δουλέψει μαζί μας. Αμέσως μόλις άκουσε το τραγούδι είπε ναι. Και έκανε φοβερή δουλειά, ενώ παράλληλα είναι πολύ ευχάριστος άνθρωπος να μιλάς και να δουλεύεις μαζί του, οπότε είμαι χαρούμενος που το κάναμε. Ναι, είναι εμπορικό κατά μια έννοια, αλλά για μένα δεν έχει διαφορετικό ύφος από ότι έχει για παράδειγμα το "Eyes Wide Open". Και ναι... μπορούμε να γίνουμε ακόμα πιο εμπορικοί σε σχέση με αυτό... Δεν το βλέπω βέβαια, αλλά ο χρόνος θα δείξει.

SubsignalΠώς σκοπεύετε να υποστηρίξετε την κυκλοφορία του άλμπουμ; Κάποια πλάνα για εκτεταμένη περιοδεία; Χρησιμοποιώ τη λέξη εκτεταμένη για προφανείς λόγους, ώστε να ξέρω αν έχουμε καμία πιθανότητα εδώ...
Με το να προσθέτουμε νέες πηγές προώθησης, όπως για παράδειγμα το video. Αλλά επίσης, με μια μεγαλύτερη προωθητική επίθεση από την δισκογραφική μας εταιρεία. Συνδυαζόμενη φυσικά με περιοδεία, υποστηρίζοντας το άλμπουμ μας ζωντανά όπου μπορούμε. Φυσικά, η Ελλάδα έχει ευκαιρία να μας δει ζωντανά, ο Markus κι εγώ έχουμε παίξει εκεί και έχουμε εκπληκτικές εμπειρίες από αυτές τις εμφανίσεις. Οπότε αν κάποιος ενδιαφέρεται να μας κλείσει, θα ήμασταν παραπάνω από χαρούμενοι να έρθουμε και να παίξουμε.

Αυτή η prog αναγέννηση σας έχει βοηθήσει καθόλου; Θέλω να πω πως υπάρχουν τόσα πράγματα γύρω από το prog που λαμβάνουν χώρα, όπως prog περιοδείες, prog βραβεία, prog περιοδικά και θα ήταν κρίμα αν δεν έχει υπάρξει βοηθητικό όλο αυτό προς εσάς...
Φυσικά και έχει βοηθήσει, όλο και περισσότερα prog μέσα, φεστιβάλ κλπ μας δίνουν σημασία. Για εμάς, είναι μερικές φορές δύσκολο, διότι δεν είμαστε η τυπική prog μπάντα. Έχουμε πολλές AOR επιρροές, που μερικές φορές μεταφράζονται σε «pop ή πολύ εμπορικές». Αλλά, όλο και περισσότεροι proggies αναγνωρίζουν ότι δεν είμαστε η «boy-band» του prog. Έχουμε απλώς διαφορετική προσέγγιση, αυτό είναι όλο.

Arno Menses (Subsignal)Τέλος, έχουμε ένα μεγάλο άρθρο για το progressive metal, με τον απόλυτο οδηγό για αυτό το είδος. Ανάμεσα στα 100 άλμπουμ που παρουσιάζουμε κάποιος θα βρει το "The Art Of Navigating By The Stars" και το "Touchstones", καθώς επίσης το "A Sense Of Change". Πες μου τους αγαπημένους σου prog metal καλλιτέχνες, τα αγαπημένα σου άλμπουμ και ποιά μπάντα θεωρείς πιο επιδραστική στη σκηνή...
Είμαι πραγματικά χαρούμενος που ακούω ότι το "Touchstones" μπήκε στη λίστα, κάτι που σημαίνει πως είμαστε στο σωστό δρόμο, κι ας ελπίσουμε ότι το "Paraiso" θα τα καταφέρει επίσης κάποια μέρα. Φυσικά, το "A Sense Of Change" πρέπει να είναι σε αυτή, αν και δεν ήμουν εκεί όταν το ηχογραφούσαν… ήταν τιμή για εμένα το να μου δοθεί η ευκαιρία να τραγουδήσω αυτά τα τραγούδια ζωντανά στη σκηνή με τους Sieges Even. Τώρα, όσον αφορά τους αγαπημένους μου prog καλλιτέχνες... δεν είναι καθόλου metal και δεν είναι μυστικό πως είναι οι Kansas. Διότι, είχαν τις ίδιες τεχνικές ικανότητες με τις περισσότερες prog μπάντες της εποχής τους, αλλά είχαν μια πολύ πιο μελωδική προσέγγιση στη μουσική τους σε σχέση με τις περισσότερες prog μπάντες ΚΑΙ έναν τραγουδιστή που εξαφάνισε κάθε prog τραγουδιστή της εποχής! Τα αγαπημένα μου prog άλμπουμ είναι τα εξής: Από Kansas σχεδόν τα πάντα, Sieges Even - "A Sense Of Change", Spock's Beard - "The Light", Steve Walsh - "Glossolalia", UK -  το πρώτο άλμπουμ... και η λίστα είναι ατελείωτη.

Αλήθεια, τι απέγινε εκείνο το AOR / εμπορικό άλμπουμ; Κανένα νεότερο επ' αυτού;
Κάποιες αλλαγές που έλαβαν χώρα στη προσωπική μου ζωή άλλαξαν σημαντικά τον χρονικό προγραμματισμό, οπότε έπρεπε να το βάλω στον πάγο αυτό για λίγο καιρό.

Σ' ευχαριστώ για τον χρόνο σου. Οι τελευταίες κουβέντες είναι δικές σου. Ώρα να «κολυμπήσω σπίτι» και να ακούσω ξανά το "Paraiso"...
Πρώτα από όλα, σε ευχαριστώ για την πολύ ωραία συνέντευξη. Χαίρομαι που σου αρέσει το άλμπουμ και ελπίζω πως θα συναντηθούμε όταν καταφέρουμε να έρθουμε ξανά στην Ελλάδα.
  • SHARE
  • TWEET