Συνέντευξη Spain (Josh Haden)

Λίγες ημέρες πριν από την δεύτερη επίσκεψη των Spain στην χώρα μας για συναυλία, ο ηγέτης της μπάντας, Josh Haden, βρήκε την ευκαιρία να μας μιλήσει για διάφορες πτυχές της ιστορίας της μπάντας και της προσωπικότητας του. Όπως ήταν φυσικό, η συζήτηση περιστράφηκε αρκετά γύρω από το θρυλικό ντεμπούτο άλμπουμ "The Blue Moods Of Spain", αλλά δεν περιορίστηκε εκεί, με τον Josh να θυμάται στο τέλος την συναυλία των Spain στο Ρόδον το 1999 και να στέλνει το δικό του μήνυμα συμπαράστασης προς τους Έλληνες.

Οι Spain κυκλοφόρησαν το 2012 για πρώτη φορά καινούριο υλικό μετά το 2001 ("Soul Of Spain"), ενώ πέρυσι βγήκε ένα ακόμη άλμπουμ ("Sargent Place"), το οποίο απέσπασε εξαιρετικές κριτικές. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι έχετε επανέλθει για τα καλά;
Σίγουρα το ελπίζω! Δέκα χρόνια ανάμεσα σε δύο άλμπουμ είναι πάρα πολλά!

Γιατί έβαλες τους Spain στον πάγο μετά από την κυκλοφορία του "I Believe" και γιατί αποφάσισες να ξαναδημιουργήσεις την μπάντα;
Υπάρχουν πράγματα αναφορικά με το πρώτο σκέλος της ερώτησης για τα οποία δεν μπορώ να μιλήσω. Όσον αφορά το δεύτερο σκέλος, οι οπαδοί μου έλεγαν ότι ήθελαν την επιστροφή των Spain. Και μου έλεγαν συνεχώς «μας αρέσει το προσωπικό σου υλικό, αλλά θέλουμε τους Spain. Οπότε ξαναδημιούργησα την μπάντα με νέους μουσικούς το 2007 και από τότε συνεχίζω.



Θα μπορούσες να χαρακτηρίσεις τους Spain είτε ως rock, είτε ως pop μπάντα; Εάν θα χρησιμοποιούσες παραπάνω από μία λέξη, πως θα περιέγραφες το ύφος σας;
Θα το χαρακτήριζα σίγουρα ως slo-zark, συνδυασμός ανάμεσα στο slowcore και τα Όρη Ozark. Μπλέκονται πολλά διαφορετικά μουσικά σύνορα, τα blues, η pop, το rock, η country, το bluegrass, η ψυχεδέλεια, τα gospel, η americana, πολλά διαφορετικά ιδιώματα.

Θα έλεγα ότι τα τραγούδια που φτιάχνεις είναι κυρίως στίχοι που συνοδεύονται από μουσική, με την έννοια ότι οι στίχοι σημαίνουν περισσότερα. Συμφωνείς με αυτή την άποψη; Τι πραγματεύονται οι στίχοι;
Δεν συμφωνώ με αυτή την άποψη, αν και εκτιμώ αυτό που λες. Εάν δεις κάποιους από τους στίχους μου χωρίς την μουσική, μπορεί να φανούν λίγο γελοίοι. Δουλεύω πολύ σκληρά στην σύνθεση της μουσικής και στους στίχους, και υπάρχουν για να έχουν νόημα σε συνδυασμό. Αυτή την στιγμή ακούω Buddy Guy. Ξέρει πως να γράφει χαρούμενη μουσική με λυπητερούς στίχους και το αντίστροφο. Δεν λέω ότι είναι πολύ καλός τραγουδοποιός. Αλλά ο Buddy Guy με επηρεάζει πραγματικά. Και ο John Lee Hooker. Τί πραγματεύονται οι στίχοι μου; Μπορεί να είναι για το οτιδήποτε, για το σεξ, την αγάπη, τον θάνατο, την ζωή, την πνευματικότητα, την απόγνωση, την ευτυχία, την ελευθερία, την λύπη, την μοναχικότητα, κινούνται δηλαδή στην ελαφριά πλευρά των πραγμάτων.

Η μουσική σου έχει συμπεριληφθεί τακτικά σε ταινίες. Θα ήθελες να συνθέσεις ένα soundtrack για μία ταινία; Υπάρχει κάποια ταινία, το soundtrack της οποίας θα ήθελες να έχεις δημιουργήσει;
Δεν είναι πολλές οι ταινίες, ειδικά τα τελευταία χρόνια. Πολύ σημαντικό για εμένα ήταν το "The End Of Violence" του Wim Wenders. Με πλησίασε με δική του καθαρά πρωτοβουλία επειδή του άρεσε η μουσική μου. Με έκανε να νιώσω ότι έκανα κάτι σωστά και ότι σπουδαίοι καλλιτέχνες με έπαιρναν στα σοβαρά. Ο κύριος Wenders έκανε την παραγγελία του τραγουδιού και δούλεψε πολύ στενά μαζί μου επάνω σε αυτό. Το τραγούδι μου "Our Love Is Gonna Live Forever" συμπεριλήφθηκε στην τηλεοπτική σειρά "Six Feet Under". Αυτό το γεγονός μου έδωσε μεγάλη ώθηση. Θα ήθελα πολύ να συνθέσω μουσική για ταινία. Κανείς δεν με έχει προσεγγίσει μέχρι στιγμής. Ποιος ξέρει, μπορεί κάποια μέρα να συμβεί.

Το "The Blue Moods Of Spain" θεωρείται -τουλάχιστον για την δεκαετία του '90- ως ένα από τα σημαντικότερα άλμπουμ. Ποια επιμέρους στοιχεία το έκαναν τόσο ξεχωριστό;
Αυτό δεν το ξέρω! Εξαρτάται με ποιον μιλάς. Ο περισσότερος κόσμος δεν το γνωρίζει. Τί έκανε το "Blue Moods" τόσο ξεχωριστό; Αυτή τη στιγμή ακούω το "(I Can't Get No) Satisfaction" στην εκτέλεση των Devo. Είναι σας blues από τρίτο χέρι. Το "Blue Moods" ήταν σαν blues από τέταρτο χέρι. Αντίγραφο αντιγράφου του αντιγράφου του αντιγράφου που προσπαθούσε να διατηρήσει την ουσία του πρωτότυπου αλλά και να το μεταμορφώσει, και να το μεταφράσει σε ένα νέο σχετικό ιδίωμα. Αυτό ήταν λοιπόν. Για την μοναδικότητα της ηχογράφησης τώρα. Ηχητικά, απλά λατρεύω το πως ακούγεται αυτό το άλμπουμ. Και ευχαριστώ τον παραγωγό Norm Kerner γι’ αυτό. Διέθετε μια έμφυτη κατανόηση του μουσικού μέρους του "Blue Moods". Και το συνέλαβε με καρτερία, εσωτερική γνώση του φάσματος και τυφλή επιθετικότητα. Αλλά και ο κόσμος ήταν καλύτερος για κάτι τέτοιο.



Ένα από τα τραγούδια του δίσκου, το "Spiritual", διασκευάστηκε από τον Johnny Cash στο "Unchained", το δεύτερο άλμπουμ του για την American Recordings, με την συμμετοχή του Flea. Πως είναι να σε διασκευάζει ένας από τους μεγαλύτερους τραγουδιστές και ένας από τους μεγαλύτερους μπασίστες όλων των εποχών;
Ουάου, χα χα! Μου έχουν κάνει τόσες πολλές φορές αυτήν την ερώτηση που πλέον δεν ξέρω πως είναι. Αλλά ποτέ σε συνδυασμό με το όνομα του Flea. Πρόκειται για μια πολύ καλή ερώτηση, οπότε θα ξεκινήσω με τον Flea. Ο Flea είναι απίστευτο άτομο και διαθέτει το πιο μουσικό αυτί που μπορείς να βρεις στην σύγχρονη μουσική σκηνή. Νιώθω πολύ κοντά του και είμαι πολύ χαρούμενος που ο Flea και ο πατέρας μου είχαν στενή σχέση. Είχε παρευρεθεί στην κηδεία του στο Los Angeles και ήταν πολύ όμορφα. Όταν οι Spain είχαν δώσει εδώ στο Los Angeles το δεύτερό τους release show, o Flea είχε έρθει με μια ώρα καθυστέρηση αλλά ο συγχρονισμός ήταν τέλειος. Ήθελα λίγο χρόνο για να μιλήσω με τον φίλο μου στην κοσμική συνειδητότητα. Ήξερες ότι τώρα περιοδεύουμε με τον Joel Virgel; Είναι ένας από τους παλιούς φίλους του Flea και συμμετείχε σε μια από τις πρώτες μορφές των Red Hot Chili Peppers. Οι θεοί έχουν υπάρξει καλοί μαζί μου. Αλλά το να τραγουδάει ο Johnny Cash ένα από τα τραγούδια μου; Θα πω ότι δεν ένιωσα τίποτα, γιατί οποιαδήποτε λόγια που θα μπορούσαν να περιγράψουν το συναίσθημα θα ήταν ανεπαρκή. Όταν ο Rick Rubin με πήρε και μου είπε «ο Johnny Cash λέει το τραγούδι σου, έλα να δεις», ήταν ένα από τα καλύτερα τηλεφωνήματα της ζωής μου. Όλα «γυρίζουν». Ο Johnny Cash είχε στενή σχέση με την οικογένειά μου μέσω της συζύγου του June και των Carter Family. Οι Carter Family και οι Haden Family ήταν μουσικές οικογένειες που τραγουδούσαν bluegrass για το ραδιόφωνο. Η Maybelle Carter είχε τον πατέρα μου στα γόνατά της. Τόσο στενή ήταν η σχέση. Και όλα αυτά εξαιτίας ενός υπέροχου τραγουδιού. Ουάου.

Αυτό το άλμπουμ είχε ένα αντίκτυπο που πιθανότατα καμία από τις επόμενες δουλειές σου δεν θα έχει. Θεωρείς ότι αυτό είναι βάρος ή εφόσον το θεωρήσεις δεδομένο μπορεί να λειτουργήσει απελευθερωτικά;
Δεν έχω ιδέα! Το να μιλήσεις για την σημαντικότητα ή μη ενός συγκεκριμένου δίσκου ή συγκεκριμένων δίσκων, είναι δική σου αρμοδιότητα! Εγώ απλά γράφω τα τραγούδια μου και πραγματοποιώ το θέλημα του Θεού!

Θεωρείς ότι οι Spain είναι το προσωπικό σου σχήμα ή μια πραγματική μπάντα;
Οι Spain είμαι εγώ. Χαίρομαι που σε απασχολεί, αλλά οι περισσότεροι δεν έχουν ιδέα ποιος είμαι. Στην καλύτερη περίπτωση μπορεί να ακούσουν ένα τραγούδι μου στο ραδιόφωνο και να αναρωτιούνται ποιος τραγουδάει. Και αν ρωτήσεις τι τραγούδι παίζει, θα ακολουθήσει ο εξής διάλογος: «Χμ...Spain» «Πώς; Spam;» «Όχι, Spain, όπως η χώρα.» «Άαα.»

Ο πατέρας σου, ο μακαρίτης πλέον Charlie Haden, θεωρείται ένας από τους κορυφαίους jazz μπασίστες όλως των εποχών. Θεωρείς πως εσύ και οι αδελφές σου συνεχίζετε την παράδοσή του;
Οι αδελφές μου κι εγώ κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε για να συνεχιστεί η παράδοση του πατέρα μου σε μουσικό, πνευματικό και πολιτικό επίπεδο.



Μέχρι στιγμής, σε όλα τα άλμπουμ των Spain υπάρχει μια κοπέλα στο εξώφυλλο. Υπάρχει κάποιος λόγος γι' αυτό; Ήταν κάτι που έγινε ηθελημένα εξ αρχής ή απλά συνεχίστηκε ως παράδοση;
Υπάρχει λόγος, αλλά δεν μπορώ να τον αναφέρω. Θα πω ότι γίνεται ηθελημένα. Σχεδιάστηκε εξαρχής και πλέον αποτελεί παράδοση. Είναι όπως το μπάσο στο "Jesus Of Nothing" των Soulsavers.

Σύμφωνα με την επίσημη ιστοσελίδα σας, η Αθήνα είναι η πρώτη στάση της ευρωπαϊκής σας περιοδείας, μετά από τέσσερις εμφανίσεις στις Η.Π.Α.. Τι θα πρέπει να περιμένει το κοινό από εσάς;
Οι Spain και οι τρεις άνθρωποι που τους αποτελούν είναι πολύ ενθουσιασμένοι και χαρούμενοι που θα φέρουν την μουσική τους στην Αθήνα.

Μετά από την κυκλοφορία του δεύτερού σας άλμπουμ, είχατε εμφανιστεί ζωντανά στην Αθήνα και το θρυλικό Ρόδον Club. Τί θυμάσαι από εκείνη την συναυλία;
Υπέροχη βραδιά. Η διοργανωτής ήταν όλη την ώρα μαζί μας και μας έλεγε συνεχώς «πάμε για φαγητό!». Ήταν σαν να ήμασταν ερωτευμένοι, αλλά όχι σε μια σχέση εξάρτησης. Ήταν ο οδηγός μας. Η Αθήνα είναι μια πολύβουη πόλη. Όλοι έχουν έναν σκοπό και «βιάζουν» κάποιον άλλο ηθελημένα. Όλοι έχουν μια σοβαρή έκφραση στο πρόσωπό τους, ακόμη και όταν είναι χαρούμενοι. Σοβαρά πράγματα. Με ενδιαφέρει πάρα πολύ το τι συμβαίνει αυτό τον καιρό στην πολιτική σκηνή της Ελλάδας. Σας καταλαβαίνω και ελπίζω ότι η λιτότητα θα τελειώσει. Είμαι μαζί σας 100%. Εκείνο το βράδυ, στις 12 Νοεμβρίου του 1999 ο κόσμος ήταν πολύς. Ήταν μια από τις μεγαλύτερες συναυλίες της περιοδείας. Οι Τindersticks έπαιζαν στην Αθήνα το ίδιο βράδυ. Παντού κοσμική ακτινοβολία.

Υπάρχει κάτι που θα ήθελες να προσθέσεις πριν κλείσουμε;
Αγοράστε την μουσική, όχι μόνο την δική μου μουσική. Υποστηρίξτε τους καλλιτέχνες που αγαπάτε γιατί σας αγαπούν κι εκείνοι.

Σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου Josh! Θα σας δούμε σε λίγες ημέρες στη Αθήνα!