Συνέντευξη Riot V (Mike Flyntz)

Το ότι οι Riot ήταν μια ποιοτικότατη μπάντα δεν είναι κρυφό με το τελευταίο πόνημά τους, "Immortal Soul", να αποτελεί αδιάψευστο μάρτυρα. Μετά τον χαμό του ιδρυτή τους Mark Reale, πολλά ήταν τα θέματα που τέθηκαν στο τραπέζι, όπως μας τα εξήγησε ο επί 15 χρόνια συνοδοιπόρος του, Mike Flyntz. Πιο κάτω θα διαβάσετε τα όσα μας εκμυστηρεύτηκε σχετικά με τον άνθρωπο Mark, τον λόγο που άλλαξαν την ονομασία του συγκροτήματος, τις δύσκολές στιγμές που πέρασαν και φυσικά λεπτομέρειες σχετικά με την καινούργια τους δουλειά, "Unleash The Fire".

Καταρχάς θέλω να σε συγχαρώ για τη νέα σας δουλειά.
Σε ευχαριστώ!

Πριν πιάσουμε τη μουσική πες μας λίγο για την ιστορία πίσω από το όνομα Riot V. Φαντάζομαι πως αισθάνεστε σαν Riot, αλλά για κάποιον λόγο έπρεπε να αλλάξετε το όνομα;
Σεβόμενοι τον χαμό του Mark Reale, αποφασίσαμε με την καθοδήγηση του πατέρα του Mark, να αλλάξουμε το όνομα... να δείξουμε σεβασμό στο γεγονός πως ο ιδρυτής μας δεν βρισκόταν πια μαζί μας. Μετά από ένα χρόνο όπου το σκεφτόμασταν, αποφασίσαμε να το κάνουμε Riot Chapter V. Λόγω του ότι ο Todd θα ήταν ο πέμπτος τραγουδιστής μας, νιώθαμε σαν να είναι η πέμπτη μετενσάρκωσή μας. Μετά το μικρύναμε σε Riot V.

Το νέο σας άλμπουμ ακούγεται σαν Riot, καμία αμφισβήτηση εδώ. Έχουμε τις μελωδίες, τα ωραία solo και τα υψίφωνα φωνητικά. Έχω την εντύπωση πως υπάρχουν όμως και τραγούδια με διαφορετικού τύπου riff, ίσως πιο «επιθετικά»... Συμφωνείς;
Δεν νομίζω. Προσπάθησε να συγκρίνεις με παλιότερα τραγούδια όπως τα "Storming The Gates Of Hell", "Nightbreaker" και "Black Leather". Σίγουρα δεν είναι τόσο heavy και επιθετικά, όπως τα προαναφερόμενα.

Το μοναδικό πράγμα το οποίο κάπως θα μπορούσα να αναφέρω ως αρνητικό, είναι η παραγωγή του δίσκου. Πιστεύω πως ένας πιο ογκώδης ήχος θα μπορούσε να μετατρέψει το "Unleash The Fire" σε φοβερή δουλειά σε όλα τα επίπεδα.
Η ιαπωνική μίξη έγινε από τον Joshua Block και πιστεύω πως έκανε σπουδαία δουλειά. Είχε αρχικά προσληφθεί και για την παραγωγή. Μετά τις μη προγραμματισμένες μας εμφανίσεις σε Ευρώπη και Αμερική πιάσαμε το deadline μας με την ιαπωνική εταιρεία και δεν είχαμε χρόνο να το δώσουμε στον Bruno Ravel όπως και ήταν το αρχικό πλάνο. Ο Bruno τελικά έκανε την μίξη του δίσκου για την SPV, η οποία θα το κυκλοφορήσει σε Ευρώπη και Αμερική.

Τώρα βασικός συνθέτης είσαι εσύ; Όταν γράφατε το άλμπουμ είχατε κάποια συγκεκριμένη ιδέα σχετικά με το πώς θα θέλατε να ακούγεται ή το αφήσατε στην τύχη του και απλά ακολουθήσατε το ένστικτό σας;
Ο Don Van Stavern βασικά έγραψε τα οχτώ τραγούδια του δίσκου και εγώ τέσσερα. Είχε σημαντική συμμετοχή και στα "Thundersteel" και "Privilege Of Power". Ουσιαστικά ήταν εν μέρει υπεύθυνος για την συνθετική αλλαγή στον ήχο της μπάντας στο "Thundersteel". Μαζί με αυτό και τον Mark άλλωστε γράψαμε το "Immortal Soul". Σχετικά με αυτό που ρωτάς, θέλαμε στο "Unleash The Fire" να τιμήσουμε την ιστορία των Riot στο σύνολό της αναφορικά με το μουσικό στυλ που συνθέσαμε.

Πώς χειρίστηκες τον χαμό του Mark; Αισθάνομαι πως πρέπει να ήταν πολύ δύσκολες εκείνες οι στιγμές...
Ήμουν χάλια. Ο Mark ήταν πάνω από όλα ένας πολύ κοντινός μου φίλος. Περνούσαμε πολλές ώρες μαζί και εκτός της μουσικής. Γελούσαμε πολύ και αυτό είναι που μου λείπει περισσότερο. Έβαλα στον δίσκο, στο τέλος του "Until We Meet Again" το γέλιο του, γιατί σήμαινε τόσα πολλά για εμένα. Ας πάμε παρακάτω όμως...

Υπήρξαν σκέψεις να ΜΗΝ συνεχίσετε την μπάντα; Τι ήταν αυτό που σας έκανε να συνεχίσετε τελικά;
Αρχικά δεν σκεφτόμουν ούτε την μουσική, ούτε το συγκρότημα. Ο φίλος μου είχε «φύγει» και ο πατέρας του φοβόταν πως θα μείνει μόνος του. Υποσχέθηκα στον κύριο Tony Reale πως δεν θα τον αφήσω μόνο του και έκτοτε περνάμε αρκετό χρόνο μαζί. Μου ζήτησε να συνεχίσω για τον Mark. Δεν ήθελε η μουσική του να πεθάνει. έναν χρόνο σχεδόν μετά τον θάνατο του Mark, μπόρεσα τελικά να αρχίσω να δουλεύω με καινούργια τραγούδια. Δεν ήξερα αν μπορούσαμε να συνεχίσουμε και συνεχώς αμφισβητούσα το αν μπορούσε να γίνει. Ύστερα από κάποια σόου και βλέποντας την αγάπη και την στήριξη του κόσμου, συνειδητοποίησα πως κάναμε το σωστό.

Ξέρω ότι θα σε δυσκολέψω, αλλά μοιράσου μαζί μας τις σκέψεις σου για τον Mark. Τι άνθρωπος ήταν;
Ο Mark ήταν ένα πολύ δημιουργικό άτομο. Πέραν της μουσικής του άρεσε να φτιάχνει ταινίες και να τραβά φωτογραφίες. Ήταν ένας πραγματικός καλλιτέχνης. Του άρεσαν όλα τα είδη μουσικής. Μοιραζόμασταν την ίδια αγάπη για την κλασική μουσική και τους Beatles. Ήταν πολύ ντροπαλός αλλά μιλούσε πολύ στο τηλέφωνο και στις συνεντεύξεις. Τον πιάνανε σπασμοί από τα γέλια και μπορούσε να πέσει στο πάτωμα κλαίγοντας γιατί γελούσε τόσο πολύ. Μας άρεσε να τον φέρνουμε σε αυτό το σημείο γιατί πονούσε συνέχεια λόγω της νόσου του Crohn, οπότε ήταν πολύ ωραίο συναίσθημα να τον βλέπουμε να γελάει.

Υπάρχουν κάποια πολύ ωραία τραγούδια στον δίσκο όπως τα "Ride Hard Live Free" και "Metal Warrior", αλλά νιώθω πως το "Take Me Back" είναι από τις καλύτερες στιγμές. Πιάνει τόσο καλά το συναίσθημα των '80s και ακούγεται σχεδόν νοσταλγικό. Ποιά από τα τραγούδια σου αρέσουν περισσότερο και πιστεύεις πως ξεχωρίζουν;
Έγραψα το "Take Me Back" χαιρετίζοντας τον παλιό ήχο των Riot. Άρεσε στον Mark αυτό το ανακάτεμα των rock στοιχείων και αυτό το τραγούδι είναι για εκείνον. Δεν μπορώ να διαλέξω κάποιο καθώς η γνώμη μου αλλάζει καθημερινά. Προφανώς το "Until We Meet Again" είναι πολύ αγαπημένο καθώς γράφτηκε για τον Mark.

Αισθάνομαι πως το "Immortal" και το "Until We Meet Again" είναι οι περισσότερο έντονες στιγμές του δίσκου. Αυτά τα δύο τραγούδια μιλάνε για τον Mark και το δέσιμο που υπήρχε μεταξύ σας. Πόσο δύσκολο είναι να γράψεις ένα τραγούδι για κάποιο αγαπημένο πρόσωπο το οποίο δεν βρίσκεται πλέον στη ζωή;
Ήρθα αντιμέτωπος με συναισθήματα τα οποία δεν είχα βιώσει ξανά στη ζωή μου, μέχρι τον χαμό δηλαδή του Mark. Αυτό που μπορώ να σου πω είναι πως υπήρξαν πολλά δάκρυα στο στούντιο ...από όλους.

Το "Land Of The Rising Sun" έχει να κάνει με την Ιαπωνία σωστά; Είναι ο τρόπος σας να πείτε ευχαριστώ στους οπαδούς σας εκεί;
Ο Don έγραψε το κομμάτι και μιλάει για την πρώτη μας εμφάνιση εκεί το 1989. Είχαμε σοκαριστεί από την υποδοχή που μας επιφύλαξαν στο αεροδρόμιο και το ξενοδοχείο. Υπήρχαν εκατοντάδες άνθρωποι που περίμεναν την άφιξή μας. Νιώσαμε σαν τους Beatles. Δεν θα το ξεχάσουμε ποτέ αυτό το γεγονός και αποφασίσαμε να γράψουμε ένα τραγούδι για αυτούς για να τους ευχαριστήσουμε.

Ο Todd έκανε πολύ καλή δουλειά με τα φωνητικά. Πώς τον βρήκατε και γιατί έφυγε ο Tony;
Ο Todd είναι καταπληκτικός και είμαστε ευλογημένοι που τον έχουμε στις τάξεις μας. Μας έστειλε ένα demo και μας φάνηκε πολύ καλό. Μας τον σύστησε ο Bart Gabriel από την Ευρώπη. Στον Tony δεν άρεσε να περιοδεύει και δεν ήθελε να συνεχίσει μετά και τον θάνατο του Mark.

Μπορούμε να θεωρούμε τους Riot V ως μπάντα η οποία θα συνεχίσει να γραφεί δίσκους για αρκετά χρόνια ακόμη; Αισθάνεσαι σίγουρος για το μέλλον σας;
Ναι και ναι! Όσο θα έχουμε την υποστήριξη του κ. Reale και των οπαδών θα συνεχίσουμε.

Υπάρχουν σχέδια για περιοδεία; Να σας περιμένουμε να μας ξαναέρθετε;
Είμαστε στη διαδικασία σχεδιασμού της περιοδείας και καλώς εχόντων των πραγμάτων θα πάμε παντού, της Ελλάδας συμπεριλαμβανομένης.

Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τον χρόνο σου Mike. Ως συνήθως κλείσε όπως θες...
Ευχαριστώ εσένα και τους οπαδούς για την συνεχόμενη στήριξη προς την μπάντα. Οι Έλληνες οπαδοί ήταν πάντα φανταστικοί. Ειλικρινά πιστεύω πως είστε το πιο παθιασμένο κοινό των Riot. Σας ευχαριστώ.