Συνέντευξη Ringworm (Human Furnace)

Οι Ringworm αποτελούν ένα από τα σημαντικότερα ονόματα του παγκόσμιου μεταλλικού hardcore. Με είκοσι πέντε σχεδόν χρόνια πορείας, έξι ολοκληρωμένους δίσκους, και δεκάδες περιοδείες σε ολόκληρο τον κόσμο, συνεχίζουν ακάθεκτοι, με πάθος, και με σατανική μαεστρία, να δημιουργούν βίαιη μουσική, χτίζοντας δίσκο με δίσκο έναν απόλυτα προσωπικό ήχο. Το 2014 βρίσκει την μπάντα να κυκλοφορεί το εξαιρετικό "Hammer Of The Witch", και εμάς να πιάνουμε την ευκαιρία, και να κάνουμε μια κουβέντα με τον frontman και βράχο της μπάντας, Human Furnace. Απολαύστε υπεύθυνα.

Γεια χαρά Ringworm! To Rocking.gr σας στέλνει τους θερμούς χαιρετισμούς του! Η έκτη ολοκληρωμένη κυκλοφορία σας με τίτλο "Hammer Of The Witch", ένας εξαιρετικά βαρύς, σατανικός, και βίαιος metallic hardcore δίσκος, μόλις κυκλοφόρησε από την Relapse. Πώς νιώθετε για όλο αυτό; Είναι ακόμη νωρίς, αλλά πώς είναι συνολικά το feedback μέχρι στιγμής;
Είμαστε πραγματικά ευχαριστημένοι σχετικά με τον δίσκο. Προσωπικά, είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος με την παραγωγή που πετύχαμε σε αυτή την κυκλοφορία. Πραγματικά αντικατοπτρίζει την ενέργεια μας με ιδανικό τρόπο. Μέχρι στιγμής η ανταπόκριση είναι φανταστική. Ως μπάντα, ποτέ δεν «ζούσαμε» για να ακούμε καλές κριτικές, αλλά όπως και να 'χει νιώθουμε εξαιρετικά ευγνώμονες για τα καλά πράγματα που ο κόσμος λέει για το καινούριο άλμπουμ.

Στην Ελλάδα πολλοί άνθρωποι της εγχώριας σκηνής έχουνε ξετρελαθεί με το "Hammer Of The Witch". Ήταν η συνεργασία σας με το δισκογραφικό label της Relapse που σας οδήγησε στο να βάλετε τα δυνατά σας; Θα θέλατε να μας πείτε δυο λόγια για αυτή την συνεργασία;
Βασικά, προσεγγίσαμε αυτό το άλμπουμ ακριβώς όπως όλες τις υπόλοιπες δουλειές μας. Δεν προχωρήσαμε σε αυτό προσπαθώντας να πετύχουμε κάποιον συγκεκριμένο ήχο, ούτε και είπαμε «Okay, είμαστε στην Relapse, ας φτιάξουμε έναν metal δίσκο». Το πράγμα λειτούργησε όπως συνήθως. Τα παιδιά γράφουν τα κομμάτια, εγώ ουρλιάζω από πάνω τους. Έτσι λειτουργούμε. Το υλικό μας ήταν πάντοτε 50% metal, αν όχι περισσότερο. Κάποιοι άνθρωποι τώρα μας ανακαλύπτουν και αγνοούν την δισκογραφία μας. Διαβάζουν απλά πως είμαστε στην Victory (σ.σ.: το προηγούμενο label της μπάντας, από το οποίο αναδείχτηκε), οπότε αυτό στην αντίληψή τους μας κάνει αυτομάτως hardcore, ενώ τώρα που βρισκόμαστε στις τάξεις της Relapse θεωρούν πως επιτέλους μπορούμε να κάνουμε τον δίσκο που θέλαμε. Η Victory ποτέ δεν μας πιέσε σε κάτι, όπως και η Relapse το ίδιο. Αυτό σημαίνει πως δημιουργούμε τους δίσκους που θέλουμε ανεξάρτητα με τον ήχο για τον οποίο το εκάστοτε label είναι ξακουστό. Θέλουμε πάντοτε να φτιάχνουμε γαμάτους δίσκους, που κυρίως να ικανοποιούν ΕΜΑΣ τους ίδιους.

Η μουσική σας είναι αυτό που λέμε «evil». Είναι hardcore βγαλμένο από την κόλαση, και με απόλυτη σιγουριά είναι ο προσωπικός ήχος με τον οποίο σας έχω εγώ στο μυαλό μου. Μεταλλικά thrash riff, θανατηφόρα solo, ασταμάτητα τύμπανα, και βιαία φωνητικά είναι τα βασικά συστατικά που συναντάει κανείς στην μουσική σας. Κοιτώντας πίσω στο παρελθόν, είχατε σκεφτεί ποτέ πως κάποια στιγμή θα ηχούσατε κάπως έτσι; Τι θα λέγατε ότι συνέβαλε στο να διαμορφώσετε ένα τέτοιο στυλ; Η τοπική σας σκηνή; Κάποιες άλλες επιρροές;
Είμαστε ακόμη επιρρεασμένοι από τις ρίζες μας. 80s thrash, punk, skate rock, early crossover, πρώιμο hardcore punk. Πιστεύω ότι έχουμε πολύ περισσότερα κοινά με τους Kreator και τους Exodus για παράδειγμα, παρά με τους Hatebreed και τους Madball. Σκεφτόμουνα πάντοτε ότι είναι ειλικρινά αστείο να μας παρομοιάζουν οι κριτικοί με μπάντες όπως οι Terror και οι Hatebreed, γιατί πολύ απλά ξεκινήσαμε πολλά χρόνια νωρίτερα κι από τους δύο. Το ίδιο και όταν υποστηρίζουν ότι ακουγόμαστε όμοια με μία μπάντα που δημιουργήθηκε πριν από ένα ή δύο χρόνια. Αδυνατούν να κατανοήσουν ότι κάνουμε αυτό το πράγμα για είκοσι πέντε σχεδόν χρόνια. Ο ήχος μας προφανώς εξελίχθηκε με την πάροδο όλων αυτών των χρόνων. Όπως συμβαίνει και με κάθε άλλη μπάντα που κουβαλάει τα χρόνια μας στην πλάτη της, μαθαίνεις διαρκώς καλύτερα το όργανο σου, ενώ διευρύνεις συνεχώς και ο,τιδήποτε μπορεί να σε εμπνεύσει. Ήμασταν απλά μια παρέα παλιών μεταλλάδων που βρέθηκαν σε μία εποχή με πολλή καλή μουσική να την συνοδεύει, οπότε και αρπάξαμε ό,τι γουστάραμε από αυτήν και το πετάξαμε στο blender.

Παρά το γεγονός ότι ως μπάντα κατά καιρούς κάνατε αρκετές παύσεις, για προσωπικούς λόγους -οικογένειες, δουλειές, άλλα projects κλπ-, είστε ακόμη εδώ, ενεργοί, παίζοντας, περιοδεύοντας, και κυκλοφορώντας καινούρια μουσική. Ήταν εύκολο μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια, να κρατήσετε ζωντανούς τους Ringworm κάτω από τέτοιες συνθήκες;
Ξεκάθαρα όχι. Πέρα από το παρελθόν, ακόμη και σήμερα είναι εξαιρετικά δύσκολο να κρατήσεις την μπάντα ζωντανή. Κυρίως γιατί αυτό απαιτεί από όλους μας να κάνουμε τακτικά μια προσωπική θυσία. Μερικές φορές είναι πολύ σκληρό να εξισορροπείς την αγάπη σου για την δημιουργία μουσικής αλλά και τις ζωντανές εμφανίσεις με τα ψυχρά δεδομένα της πραγματικότητας, των δεσμεύσεων της καθημερινής ζωής, και των υποχρεώσεων των ενηλίκων.

Κατά τη γνώμη μου, ορισμένες μπάντες δεν έχουν επίλογο. Ποτέ δεν καλούν σε διάλυση, ούτε και προσφεύγουν σε κάποιο hiatus. Κάνουν κάποια βήματα πίσω, αλλά μετά επιστρέφουν και πάλι, πιο δυνατοί, πιο ενέργοι, και με μεγαλύτερο πάθος. Ισχύουν όλα αυτά και για τους Ringworm; Γιατί πιστεύετε ότι το άστρο των Ringworm δεν έσβησε ποτέ;
Η απάντηση είναι απλή. Είμαστε «δέσμιοι» αυτής της μπάντας. Εάν δεν είχαμε τους Ringworm για να ασχοληθούμε θα κάναμε κάτι το τελείως διαφορετικό από πλευράς μουσικής. Χωρίς να θέλω να φανώ μαλάκας, νομίζω πως εξακολουθούμε να είμαστε και γαμώ τις μπάντες, ενώ η μουσική μας ακόμη και σήμερα θερίζει. Ξέρεις, όταν αισθάνεσαι ότι είσαι πραγματικά καλός σε κάτι, τότε είναι δύσκολο να απομακρυνθείς από αυτό. Σε τελική ανάλυση, ακόμα γουστάρουμε με την μπάντα. Έχω σταθεί απίστευτα τυχερός να γυρίσω τον κόσμο, να κάνω θαυμάσιους κολλητούς, και να δω τρελά πράγματα γύρω μου μέσω αυτής της μπάντας. Μετά από όλα αυτά καταλαβαίνεις συνεπώς ότι αυτή η μπάντα είναι κάτι που οφείλεις να συνεχίσεις.

Ας πούμε δυο λόγια παραπάνω για το νέο σας άλμπουμ. Το "Hammer Of The Witch" περιλαμβάνει δεκατρία κομμάτια ενός hardcore «που σε αρπάζει κανονικά από τα μούτρα». Κάθε τραγούδι έχει μια πολύ συγκεκριμένη δομή που εξυπηρετεί έναν επίσης συγκεκριμένο σκοπό. Να δώσει στον ακροατή μια μεγάλη γροθιά, να τον χώσει βαθιά σε μια ασταμάτητη κούρσα θανάτου. Υπάρχει κάποιο βασικά πλάνο όταν συνθέτετε τα κομμάτια σας; Για παράδειγμα, κάθε κομμάτι έχει διάρκεια γύρω στα τρία λεπτά και κάτι. Μπορεί να είναι μια βασική δομή που χρησιμοποιείτε, όπως είπα.
Με το πέρασμα των χρόνων, ανακαλύψαμε πως αυτή η διάρκεια είναι η πιο αποτελεσματική ώστε τα κομμάτια μας να χαρακτηρίζονται από την ένταση και την σφοδρότητα που μας ικανοποιεί.

Οι στίχοι σας είναι επίσης βίαιοι. Περιγράφουν βίαιες καταστάσεις και θέματα, χωρίς βέβαια να αδιαφορούν για κοινωνικό-πολιτικά ζητήματα. Τι άλλο θέλετε να εκφράσετε μέσα από αυτές τις γραμμές;
Όλοι οι στίχοι είναι βασισμένοι σε προσωπικές μου εμπειρίες με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Χρησιμοποιώ πολλές μεταφορές αλλά και σκοτεινά σκηνικά για να χτίζω σίγα-σιγά το background. Μ' αρέσει να οραματίζομαι κάθε κομμάτι σαν μια μικρή ταινία τρόμου και να ζωγραφίζω μια εικόνα με λέξεις.

Σχετικά με το artwork, ποιός είναι υπεύθυνος για το εξωπραγματικά δαιμονικό εξώφυλλο του "Hammer Of The Witch";
Εγώ είμαι ο υπεύθυνος. Είναι ένα κομμάτι μου που συμμετείχε σε μία έκθεση την οποία εγώ επιμελήθηκα, δύο χρόνια πριν, με τίτλο "Life And Death In Black And White", και η οποία φιλοξένησε μερικούς από τους καλύτερους σχεδιαστές του κόσμου. Μου πήρε πάνω από έκατον πενήντα ώρες για να το ολοκληρώσω.

Ζείτε ακόμη όλοι στο Cleveland; Πώς είναι η ζωή εκεί; Καμιά επίπτωση της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης;
Ναι, είμαστε όλοι από το Cleveland, εκτός από τον drummer μας που μένει στο Colombus του Ohio, δύο ώρες μακριά. Η ζωή, ξέρεις πως είναι. Κάποιες φορές θαυμάσια, κάποιες όχι, αλλά φυσικά μετράει το τι εσύ μπορείς να πάρεις από αυτήν κάθε στιγμή. Η οικονομία στο Cleveland, όπως και στην πλειοψηφία των Ηνωμένων Πολιτειών, είναι τουλάχιστον καταπονημένη για να το πω κάπως πιο απλά.

Η αστυνομική βία και καταστολή, η φτώχεια, η κυριαρχία του κεφαλαίου σε βάρος των δικαιωμάτων των εργατών, είναι μόνο μερικές εκφάνσεις της προαναφερθείσας κρίσης. Σας επιρρεάζουν ακόμη τέτοια γεγονότα; Άμεσα ή / και έμμεσα;
Φυσικά, όλοι αντιμετωπίζουμε προβλήματα σαν κι αυτά. Βέβαια κάποια από αυτά δεν συναντιούνται στην κλίμακα που τα βλέπουμε σε άλλες χώρες... Τουλάχιστον ακόμη. Ας μη γελιόμαστε. Αργά ή γρήγορα όλοι θα έρθουμε αντιμέτωποι με τέτοια ζητήματα.

Τέλος πάντων. Απ' όσο γνωρίζω, εσύ ασχολείσαι παράλληλα με τους Gluttons (σ.σ.: heavy metal / punk μπάντα στην οποία παίζει κιθάρα) και είσαι ταυτόχρονα ιδιοκτήτης μίας αλυσίδας με studio για tattoo. Πού αλλού αφιερώνουν τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας τον ελεύθερο χρόνο τους, όταν βρίσκονται μακριά από την οικογένεια των Ringworm;
Μεταξύ των Ringworm και των κανονικών μας δουλειών έχουμε όλοι ελάχιστο ελεύθερο χρόνο στην διάθεση μας. Για να βγάλουμε το ψωμί μας, εγώ ζωγραφίζω, ο John πουλάει όπλα, ο Ed παίζει μπάσο, ο Matt αγοράζει δίσκους, και ο Danny δουλεύει σε οικοδομή.

Η σημερινή σκηνή του Cleveland σε τι κατάσταση βρίσκεται μετά την χρυσή εποχή των 90s; Υπάρχουν ακόμη «παλιοί» που να είναι ενεργοί; Σας λείπει τίποτα από τις παλιές καλές ημέρες;
Ακόμη βλέπω ορισμένους που ήταν στην γύρα εκείνη την «χρυσή εποχή» της σκηνής μας. Κάποιοι έκαναν οικογένειες, κάποιοι μετακινήθηκαν εκτός πόλης για δουλειές κλπ. Ειλικρινά δεν μου λείπει κάτι πολύ συγκεκριμένο από τότε. Προφανώς και έχω πάρα πολύς καλές αναμνήσεις από εκείνες τις μέρες, αλλά ο χρόνος τρέχει, και προσπαθώ να δημιουργώ ακόμη καλύτερες στο παρόν. Κάποιοι άνθρωποι που γνώρισα ακόμη ζουν στο παρελθόν. Εγώ αντιθέτως όχι.

Ποιές καινούριες μπάντες αξίζουν την προσοχή μας από τα μέρη σας;
Χμμ, για να δούμε... Punching Moses, MoFo's, Strange Notes, The Night Drive, Death Hoax, Snake Church.

Έχετε περιοδεύσει σε κάθε σχεδόν γωνιά του πλανήτη. Σας ενδιαφέρει ακόμη να το κάνετε; Το γουστάρετε ακόμη; Πόσο εύκολο είναι μετά από 25 χρόνια, να παίρνετε τον δρόμο και να αφήνετε το σπίτι σας για τριάντα μέρες;
Δεν είναι καθόλου εύκολο, σε καμία περίπτωση. Και ειλικρινά, υπάρχουν φορές που κι εγώ ο ίδιος ρωτάω τον εαυτό μου γιατί εξακολουθώ να το κάνω. Αγαπώ υπέρμετρα την δημιουργία μουσικής, και οι ζωντανές εμφανίσεις είναι για μένα άρρηκτα συνδεδεμένες με αυτό. Είναι όμως αναμφίβολα ένα πάρα πολύ δύσκολο σκέλος.

Μπορείς να μου πεις δύο βασικά μειονεκτήματα του να περιοδεύεις; Γιατί, κατά τη γνώμη μου, δεν υπάρχει καλύτερο πράγμα στον κόσμο.
Θα μου ήταν ευκολότερο να σου πω δύο καλά πράγματα για τις περιοδείες. Θα μπορούσα να γεμίσω αυτή την συνέντευξη με τα κακά. Τα καλά είναι: Γυρίζεις τον κόσμο, μαθαίνεις νέες κουλτούρες και διαφορετικούς πολιτισμούς, γνωρίζους καινούριους ανθρώπους που μπορούν να γίνουν φίλοι σου για όλη σου την ζωή, και η εμπειρία ζωής που κερδίζεις όταν αφήνεις πίσω πράγματα σημαντικά για να αφοσιωθείς σε όλο αυτό.

Έχετε κανονίσει κάποιο ευρωπαικό tour για την φετινή χρονιά, με αφορμή την νέα σας κυκλοφορία;
Ναι! Θα βρισκόμαστε στην Ευρώπη, στις αρχές του Αυγούστου, για έναν περιορισμένο αριθμό εμφανίσεων, αλλά σχεδιάζουμε με την πρώτη ευκαιρία να επιστρέψουμε για μια περιοδεία κανονικών διαστάσεων.

Αυτό ήταν! Νομίζω πως «ξέμεινα» από ερωτήσεις παιδιά! Ήταν μεγάλη μου ευχαρίστηση να καταφέρω να ανταλλάξω δυο κουβέντες μαζί σας. Ευχαριστώ ειλικρινά. Τελευταίες λέξεις δικές σας. Cheers!
Ευχαριστούμε πολύ για την συνέντευξη. Ελπίζουμε να σας πετύχουμε όλους φέτος στον δρόμο.