Συνέντευξη Planet Of Zeus (Μπάμπης)

«Ξεκινήσαμε να παίζουμε αυτή τη μουσική με 3-0 από τα αποδυτήρια»

Από τον Χρήστο Καραδημήτρη, 16/05/2014 @ 12:46
Αυτή δεν είναι μια τυπική συνέντευξη σε καμία περίπτωση. Αφενός, η αμεσότητα που σου βγάζει ο Μπάμπης από τους Planet Of Zeus δεν θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια τυποποιημένη συνέντευξη, αφετέρου έγινε στις 02:00 το πρωί, στον δρόμο, έξω από το venue το οποίο είχαν μόλις «ταρακουνήσει» για τα καλά οι Planet με την εμφάνισή τους στην Πάτρα. Λίγο το αλκοόλ, λίγο η κούραση, λίγο οι οπαδοί που διέκοπταν, λίγο το ξύλο που πήγε να πέσει πιο πάνω παραλίγο να σταθούν ανυπέρβλητα εμπόδια για να βγει ένα αξιοπρεπές αποτέλεσμα από αυτή την κουβέντα. Τελικά, το αποτέλεσμα προέκυψε απολαυστικό...

Βασικά, σκεφτόμουν να ξεκινήσω λέγοντάς σου πόσο καλό θεωρώ το νέο σας άλμπουμ, αλλά μόλις τελείωσε ένα ακόμα live σας και κάθε φορά είστε έστω και λίγο καλύτεροι από την προηγούμενη...
Να 'σαι καλά. Εμείς είμαστε μια live μπάντα. Τόσα χρόνια τώρα, 15 χρόνια, το ίδιο πράγμα λέμε: ότι το rock ζει και αναπνέει στο live, πάνω στο stage, δεν αναπνέει στα CD και στους δίσκους. Εντάξει, ωραία είναι τα CD και οι δίσκοι και η δισκογραφία, αλλά το rock έχει γεννηθεί για να παίζεται live κι αυτό προσπαθούμε να κάνουμε κι εμείς, δηλαδή να είμαστε καλοί στο live.

Ok, το καταλαβαίνω αυτό, μετά από τόσες φορές σας έχω δει πλέον και μετά από 15 χρόνια, τι είναι αυτό που συνεχίζει να σας δίνει το κίνητρο να γίνεστε όλο και καλύτεροι;
Δεν ξέρω. Είναι λίγο οι πρόβες και το γεγονός πως είμαστε γενικά συνεπείς με το θέμα των προβών κλπ. Θεωρούμε πολύ σπουδαίο πράγμα για τον καθένα μας ξεχωριστά τη μπάντα, αλλά νομίζω πως έχει να κάνει και με τη χημεία των μελών της μπάντας. Επειδή είμαστε και φίλοι πέρα από το συγκρότημα νομίζω ότι βρισκόμαστε με ένα βλέμμα. Πρέπει να είναι αυτό, δεν ξέρω να σου πω την αλήθεια. Και εγώ νιώθω πολύ άνετα στο stage κι όλα τα παιδιά νιώθουμε πολύ άνετα στο stage και μάλλον τελικά αυτό είναι, το ότι αισθανόμαστε πολύ κοντά ο ένας στον άλλο.

Πάντως, όποιος κι αν είναι ο λόγος το αποτέλεσμα είναι αυτό που μετράει...
Περνάει καλά ο κόσμος, οπότε κι εμείς γουστάρουμε φουλ... (γέλια)

Πάμε στο άλμπουμ τώρα. Μου πήρε μερικές ακροάσεις, αλλά πιστεύω πως κάνατε μια πραγματικά πάρα πολύ καλή δουλειά στο "Vigilante"...
Να 'σαι καλά.

Μάλιστα, θεωρώ ότι μπορεί να σας βοηθήσει να πάτε ένα βήμα παραπέρα ως μπάντα. Εσύ πως το βλέπεις τώρα που έχει κυκλοφορήσει;
Σ' ευχαριστούμε. Αυτό το δίσκο θέλαμε να τον κάνουμε πολύ διαφορετικά σε σχέση με ότι κάναμε μέχρι τώρα δισκογραφικά. Πήγαμε κόντρα σε ό,τι έχουμε κάνει ως τώρα. Ο δίσκος γράφτηκε live, δηλαδή αυτό που ακούς στο CD είναι ότι παίχτηκε όντως σε ένα δωμάτιο. Χωρίς μετρονόμο, δεν είχαμε καμία καθοδήγηση και τα λοιπά, μπήκαμε μέσα και ήμασταν πολύ πιο ελεύθεροι. Βέβαια, για να είσαι ελεύθερος σε βοηθάει και το ότι ο κόσμος σου έχει δώσει ένα boost και παίζεις λίγο safe, οπότε μπήκαμε λίγο άνετοι στο στούντιο, αλλά πήραμε και τα ρίσκα μας. Είναι αυτό που σου είπα, πως παίξαμε κόντρα σε ό,τι έχουμε κάνει ως σήμερα. Την παραγωγή την κάναμε μόνοι μας, ο Σεραφείμ με τον Στέλιο, live χωρίς μετρονόμο. Θέλαμε να κάνουμε ένα άλμπουμ που να είναι rock και με αυτό το σκεπτικό μπήκαμε. Φαντάσου ότι από φωνητικές γραμμές δεν είχε γραφτεί τίποτα μέχρι να μπούμε στο στούντιο. Όλα γράφτηκαν μέσα στο στούντιο.

Έχει, ουσιαστικά, στοιχεία από τον πρώτο και τον δεύτερο δίσκο, δηλαδή σε σημεία έχει την τραχύτητα και τον ακραίο ήχο του δίσκου, αλλά λίγο πιο ώριμα δοσμένα, δεν είναι από το πρώτο ως το τελευταίο κομμάτι στα κόκκινα. Το δίνουμε εκεί που πρέπει πραγματικά να είμαστε ακραίοι. Επίσης, έχει το στοιχείο του δεύτερου δίσκου που είναι το groove. Νομίζω πως κάναμε έναν πολύ καλό συνδυασμό των δύο άλμπουμ. Βέβαια, όπως καταλαβαίνεις δεν μπορώ να πω εγώ. Δεν είμαι αντικειμενικός κριτής.

Το ότι θα γράφατε live το άλμπουμ ήταν κάτι που είχατε προσχεδιάσει ή ήταν κάτι που σας βγήκε αυθόρμητα;
Το είχαμε προσχεδιάσει γιατί όλα αυτά τα χρόνια -ακόμα κι εσύ το είπες- live ακουγόμαστε καλά, ίσως ακόμα καλύτερα κι από τα CD, οπότε είπαμε, γιατί να μην το κάνουμε και μέσα σε ένα στούντιο αυτό το πράγμα; Ουσιαστικά, έγινε αυτό που είδατε και σήμερα, απλά χωρίς το κοπάνημα (γέλια). Παίξαμε κανονικά, όπως παίζουμε στα live. Αυτός ήταν ο σκοπός, να βγει ένας δίσκος με live feeling.

Οπότε το επόμενο βήμα είναι να γράψετε live και με κόσμο μέσα στο στούντιο...
Εγώ ψοφάω να κάνουμε έναν live δίσκο, ώστε να βγει προς τα έξω αυτό που γίνεται στο χώρο των συναυλιών. Τώρα, δεν ξέρω τι θα γίνει στο μέλλον. Θα κάνουμε ένα χρόνο περιοδεία και Ελλάδα και Ευρώπη, οπότε θα αργήσει να βγει ο επόμενος δίσκος. Θα δούμε...

Ένα πράγμα που γούσταρα πάρα πολύ στο νέο άλμπουμ είναι ότι έχετε πολύ περισσότερα καθαρά φωνητικά. Ήταν κάτι που θέλατε, προέκυψε, σας βγήκε;
Πάντα μου άρεσαν τα καθαρά φωνητικά. Νομίζω πως και στον πρώτο δίσκο και στον δεύτερο είχα μοιρασμένα φωνητικά, καθαρά και βρώμικα. Νομίζω πως η αναλογία είναι ακόμα η ίδια, αλλά αυτό που κάνει τη διαφορά είναι πως τραγουδάνε και οι υπόλοιποι τρεις και γίνεται ένα μπλέξιμο φωνών, που αυτό ενδεχομένως τραβάει το ενδιαφέρον προς τις καθαρές φωνές. Η βρώμικη φωνή, τα growls κι αυτά τα φωνητικά είναι για να μπουν σε κομβικά σημεία που χρειάζεται να μπουν. Δεν είναι ανάγκη να ουρλιάζω από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό. Ξέρεις, εκεί που έχει κρεσέντο κλπ. Βασικά, γράψαμε με γνώμονα το τι ζητάει το κομμάτι, γιατί τα φωνητικά βγήκανε μέσα στο στούντιο όπως σου είπα και πριν. Οπότε, κάναμε αυτό που ζητούσε το κάθε κομμάτι. Εμένα μ’ αρέσει (γέλια)...

[εκείνη τη στιγμή περνάνε οπαδοί / φίλοι και χαιρετάνε ένθερμα τον Μπάμπη, που ανταποδίδει, με εναγκαλισμούς κλπ ωραία]

Αυτή είναι η σχέση των Planet με τους οπαδούς έτσι; Αυθεντική...
Είμαστε μια live μπάντα. Περιοδεύουμε πολύ και έχουμε πολύ καλή σχέση με τους οπαδούς μας. Εγώ τους θεωρώ μέλη των Planet Of Zeus, γιατί σε σημεία παίρνουν όλο το live πάνω τους. Το είδες κι εσύ σήμερα...

Το έλεγες και κατά τη διάρκεια της συναυλίας...
Ναι. Είσαστε οι Planet Of Zeus. Είμαστε όλοι μαζί οι Planet Of Zeus. Δεν είναι και καλά αυτό που λέω. Τα παιδιά που μας ακούνε και μας στηρίζουν όλα αυτά τα χρόνια, μας στηρίζουν πολύ ενεργά, με πολύ πάθος και είμαστε πάρα πολύ τυχεροί σαν μπάντα που το έχουμε αυτό. Δεν το έχουν όλες οι μπάντες αυτό. Και νομίζω πως το μεγάλο μας ατού σε σχέση με άλλες μπάντες -πέρα από το μουσικό θέμα, που δεν ξέρω αν παίζουμε καλά ή κακά, αυτό το κρίνουν άλλοι, εμείς κάνουμε αυτό που ξέρουμε- είναι αυτός ο κόσμος που έχουμε...

Πάντως, η εντύπωση που μου δίνει το άλμπουμ είναι ότι ακούγατε μουσικές, πέρα από αυτό που παίζετε. Αλήθεια, ποιές μουσικές ακούγατε όταν φτιάχνατε το άλμπουμ;
Γενικά, αν γινόταν να στήσεις αυτί στο βαν μας, όταν κάνουμε περιοδεία, θα πάθαινες πλάκα. Μπορεί να παίξει από At The Gates μέχρι 2Pac, από hip hop, μέχρι death metal, τα πάντα. Ακούμε τα πάντα. Είμαστε πολύ διαφορετικοί ως προς το μουσικό background και οι τέσσερεις μεταξύ μας, οπότε έχουμε ένα τεράστιο εύρος ακουσμάτων. Όταν γράφαμε το CD τώρα, δεν ξέρω, εγώ συγκεκριμένα άκουγα πολύ αυτό το Σουηδικό rock τύπου Hellacopters, Imperial State Electric κι όλα αυτά...

Nicke Andresson...
Εκείνη την περίοδο άκουγα αυτό, αλλά δεν νομίζω να βγήκε και στο άλμπουμ πολύ. Ίσως και να βγήκε υποσυνείδητα, δεν ξέρω... Ίσως βγήκε μια βρωμιά '70s rock, garage...

Έχετε το groove πάντως και νομίζω πως μετά την επιστημονική ανακάλυψη ότι στον πλανήτη Άρη υπάρχει group εδώ έχουμε μια επιβεβαίωση ότι στον πλανήτη Δια υπάρχει groove...
Στον Πλανήτη Δία υπάρχει σίγουρα groove... Αν κάτι υπάρχει στον Πλανήτη Δία, είναι ότι κουνιέται κόσμος... (πολλά γέλια). Αυτό είναι το μόνο σίγουρο...

Επίσης, ήταν η πρώτη φορά που δεν γράψατε ένα instrumental κομμάτι για να συμπεριληφθεί στο άλμπουμ. Πώς και δεν έκατσε αυτή τη φορά;
Είμαστε μια μπάντα που δεν μπαίνει να γράψει με κάποιο στόχο. Μπαίνουμε να γράψουμε με βάση το τι έχουμε ανάγκη να επικοινωνήσουμε με τον κόσμο και να βγάλουμε από το κεφάλι μας για να μην πάθουμε καμία ζημιά ψυχολογικού τύπου. Μπορεί να μην έχει instrumental κομμάτι, αλλά έχει για πρώτη φορά μπαλάντα ας πούμε... «Μπαλάντα» σε εισαγωγικά, ένα πιο ήρεμο τραγούδι, το "No Tomorrow"...

Λίγο "Fade To Black" ε...
Εγώ είμαι μεγάλος Metallifan αλλά δεν είναι δικό μου το κομμάτι, δεν το έχω γράψει εγώ, οπότε... (γέλια)

Εν τω μεταξύ, έχω την αίσθηση πως ενώ ο ήχος σας είναι πιο rock 'n' roll έχετε βάλει και πιο metal στοιχεία. Δεν ξέρω πως γίνεται αυτό...
Αυτό ακριβώς κάναμε. Τα gain και η παραμόρφωση έχουν μειωθεί αισθητά σε σχέση με τους προηγούμενους δίσκους, αλλά νομίζω τα βρώμικα μου φωνητικά είναι πιο ακραία και ο δίσκος είναι γενικά πιο ακραίος. Το ακραίο δε σημαίνει μόνο «φωναχτό», έτσι; Το ακραίο μπορεί να σημαίνει υπερβολικό groove, μπορεί να σημαίνει gang vocals, μπορεί να σημαίνει χίλια δυο πράγματα. Έχουμε γράψει το πιο ακραίο μας κομμάτι σίγουρα, μέσα σ' αυτόν τον δίσκο, το "The Beast Within" και πάλι είχαμε την ανάγκη να κάνουμε κάτι που θα ήταν ακραίο σε όλα τα επίπεδα.

Αν όχι το πιο ακραίο, είναι σίγουρα το πιο metal τραγούδι σας το "The Beast Within". Αλήθεια, ποια metal μπάντα θα μπορούσες να φανταστείς να το παίζει;
Ήδη έχω τρεις απαντήσεις. Θα γούσταρα πάρα πολύ να το ακούσω από Celtic Frost. Πάρα πολύ όμως! Με κάποιο τρόπο να το κάνουν κάπως περίεργο. Θα γούσταρα να το ακούσω πάρα πολύ με παραγωγή "Load" & "Reload" από τους Metallica, να το πάνε προς τα εκεί και θα γούσταρα να το ακούσω από μια death metal μπάντα όπως οι At The Gates ή κάτι τέτοιο.

Τώρα που ανέφερες τα "Load" και "Reload", σήμερα σκεφτόμουν το ίδιο ακούγοντας το groove του "Sky High Heels" ή το riff του "Burn This City Down" που θα μπορούσαν να ανήκουν σε αυτά τα άλμπουμ. Γενικά, έχω την αίσθηση ότι έχετε απεμπλακεί από το να κερδίσετε ένα metal κοινό με κάποια στερεότυπα. Θεωρείς πως έχετε πιο «αμερικάνικο» ή πιο southern ήχο που θα μπορούσε να κάνει αίσθηση σε αυτό το κοινό;
Δεν είμαι σίγουρος πως κατάλαβα την ερώτηση...

Το κοινό που στοχεύετε μήπως είναι το ίδιο που απέρριψε κάποτε τα "Load" και "Reload" ως φλώρικα ή δεν ξέρω εγώ τι...
Να σου πω την άποψή μου, θεωρώ πως τα "Load" και "Reload" είναι από τους πιο σπουδαίους δίσκους που έχουν βγάλει οι Metallica ποτέ. Είναι μαλακία που δεν τους άφησαν τους ανθρώπους να συνεχίζουν προς αυτό το μουσικό μονοπάτι. Εμείς, για τρίτη φορά θα σου δώσω την ίδια απάντηση, πως μουσική δεν παίζουμε για κανέναν άλλο λόγο. Δεν βγάζουμε λεφτά από αυτό, δεν κερδίζουμε κάτι από αυτό ουσιαστικά. Το μόνο που κερδίζουμε είναι η ψυχική μας υγεία. Το να προσπαθείς να κάνεις κάτι σημαίνει ότι βάζεις στεγανά και παρωπίδες και έχεις πρόβλημα με την έκφρασή σου. Δεν εκφράζεσαι. Εμείς μπαίνουμε στο στούντιο για να κάνουμε αυτό που θέλουμε να κάνουμε. Τώρα αν ο κόσμος στην Ελλάδα, ακούει το "Load" και το "Reload"... Νομίζω πως με τα χρόνια τον εκτίμησε αυτόν τον ήχο, να σου πω την αλήθεια...

Θέλω να σου κάνω δύο ερωτήσεις για το τραγούδι "A Girl Named Greed". Η πρώτη έχει να κάνει με το ότι όταν το άκουσα πρώτη φορά είπα «ωπ, είναι πρωτοδισκάκηδες, τους αρέσουν τα δυο πρώτα Maiden περισσότερο» ...
Ναι... (πολλά γέλια)

Η δεύτερη είναι αν ξέρετε εσείς κάποια κοπέλα που δεν τα θέλει όλα δικά της;
Όχι! Και αυτό είναι το φοβερό, ότι σε κάθε live που παίζουμε στον πρόλογο του τραγουδιού λέω πάντα πως είναι «ένα τραγούδι για ένα κορίτσι που τα θέλει όλα δικά του» και σχεδόν πάντα μου φωνάζει κάποιος από κάτω «όλες το ίδιο είναι» (γέλια)... Αλλά, καλά κάνουν οι γυναίκες, όπως έχουμε εμείς διάφορα κακά, έχουν κι αυτές διάφορα κακά. Some you win, some you lose. Δεν τις παρεξηγούμε που τα θέλουν όλα δικά τους. Καμιά φορά είναι και όμορφο να τα θες όλα δικά σου.

Επίσης, έχετε μια αλλαγή στο logo του ονόματός σας. Η αλλαγή αυτή θα μπορούσε να έχει να κάνει με την όποια μουσική «αλλαγή» της μπάντας;
Όχι, είναι εντελώς τυχαίο. Το έκανε ο γραφίστας που έκανε το εξώφυλλο. Ποτέ δεν είχαμε ένα logo πολύ συγκεκριμένο. Είχαμε διάφορα που παίζανε, αλλά δεν είμαστε τόσο προσκολλημένοι, δεν έχουμε αυτό τον τρόπο σκέψης ότι πρέπει να έχουμε ένα logo, οπότε το είδαμε, μας άρεσε και είπαμε ok, δεν είμαστε κολλημένοι με αυτό.

Ξέρεις η πρώτη σκέψη είναι «λίγο τα metal στοιχεία στο "The Beast Within", λίγο τα Maiden στοιχεία, πάμε και σε λίγο πιο metal logo»...
Καταλαβαίνω, αλλά όχι. Ήταν εντελώς άσχετο. Το έκανε ο γραφίστας και δεν είχαμε ιδέα τι κάνει. Εμείς είπαμε στο γραφίστα δυο-τρία μονοπάτια που πρέπει να κινηθεί κι όλο το υπόλοιπο το έκανε μόνος του, δηλαδή ελάχιστες πληροφορίες του δώσαμε πως θέλουμε να είναι το εξώφυλλο. Είναι όλο δικό του θέμα. AD Visions, ο Άρης το έκανε...

Η έννοια του "Vigilante", ήτοι του εκδικητή, πόσο σημαντικό ρόλο παίζει για εσάς μιας και είναι το κεντρικό θέμα και ο τίτλος του δίσκου και τι σημαίνει για εσάς;
Όσον αφορά στο "Vigilante", προφανώς υπάρχει ταύτιση με τις μέρες που ζούμε. Είναι φως-φανάρι, αλλά δε σημαίνει μόνο αυτό. Η έννοια του να παίρνεις εκδίκηση, του να παίρνεις τον νόμο στα χέρια σου είναι πανάρχαια. Όλοι έχουμε μέσα μας το αίσθημα του να γίνουμε για λίγο τιμωροί. Βέβαια, το να είσαι τιμωρός προς Θεού δε σημαίνει μόνο το να ασκείς βία. Η καλύτερη τιμωρία είναι η αδιαφορία για μένα...

[λίγο πιο πάνω στο δρόμο ξεκινάει φασαρία και κάποιοι πάνε να πιαστούν στα χέρια]

Ωπ, να και το ξύλο που λέγαμε... (γέλια).
Δεν είναι σωστά πράγματα αυτά... (γέλια)

Είπαμε «σεξ και βία στον πλανήτη Δία», όχι στον δρόμο... (γέλια)
Λοιπόν, για το "Vigilante"... Ξέρεις τι; Γενικά, όλα αυτά τα χρόνια στιχουργικά η θεματολογία του payback μου αρέσει πάρα πολύ, καθώς και το χιλιο-ακουσμένο του Νίτσε «ό,τι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό» που έχει ακουστεί μέχρι και σε λαϊκά άσματα είναι πολύ σοφή κουβέντα. Μπορείς να επιστρέψεις για payback με πολύ ωραίο τρόπο...

[οι πρώτες ψιλές πέφτουν πιο πάνω. Κόσμος από το live ξαναπερνάει και δίνει εύσημα στον Μπάμπη για το show της μπάντας]

Εν τω μεταξύ, τόση ώρα σπάω το κεφάλι μου να θυμηθώ για κάποιον παίκτη που αποκλείστηκε από το NBA και μου είπε ο Ζαρκαδούλας να σας ρωτήσω, αλλά δεν μου έρχεται με τίποτα... Είναι κι ώρα δύσκολη... Είστε fans του NBA;
Τα δύο άκρα της μπάντας, ο μπασίστας κι ο drummer όντως είναι fans του NBA, βλέπουνε. Αλλά έχω την αίσθηση πιο πολύ στα '90s ότι ήταν, όχι πλέον τόσο πολύ.

Πίσω στον δίσκο, θα ήθελα να σταθώ λίγο παραπάνω σε ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια του δίσκου, που παίξατε και σήμερα, το "Sky High Heels", το οποίο είναι εκ των πιο groovy και μελωδικών σας τραγουδιών. Θα έβλεπες να κινείστε πιο πολύ προς αυτή την κατεύθυνση στο μέλλον;
Πάντα το groove είναι πολύ σημαντικό element για εμάς, πάντα. Τώρα, για το τι θα γίνει στο μέλλον, ο νέος δίσκος θα αργήσει αρκετό καιρό, οπότε δε μπορώ να σου πω γιατί ποτέ δεν έχουμε μπει στο στούντιο να κάνουμε κάτι συγκεκριμένο, ποτέ δεν έχουμε προσχεδιάσει κάτι. Πάντως, το groove θα είναι πάντα ένα από τα πιο σημαντικά στοιχεία των Planet, οπότε ότι και να κάνουμε, ακόμα κι έναν πιο rock 'n' roll δίσκο να βγάλουμε ή πιο γρήγορο, πάντα θα έχει το στοιχείο του groove μέσα.

Κάτι που σου είπα πριν off the record και κρίνω σκόπιμο να σου πω και on the record είναι πως στη χώρα μας καλώς ή κακώς (καλώς για μένα) ζούμε ένα stoner rock hype αυτή την περίοδο. Όμως, θεωρώ πως οι Planet Of Zeus δημιούργησαν το hype κι όχι το hype τους Planet Of Zeus. Εσείς όλη αυτή την φάση πώς την εισπράττετε;
Προφανώς δεν είμαστε μέρος του hype γιατί η μπάντα παίζει από το 1999-2000. Εμείς όταν ξεκινήσαμε να παίζουμε μουσική, ξεκινήσαμε να παίζουμε αυτή τη μουσική σε μια χώρα που άκουγε heavy metal, power metal και black metal ξεκάθαρα από σκληρό ήχο. Ξεκινήσαμε με 3-0 από τα αποδυτήρια. Απλά, κάναμε αυτό το πράγμα που κάναμε γιατί θέλαμε να εκφραστούμε μουσικά. Τώρα, αν αυτό στην πορεία έγινε hype και πιο πολύς κόσμος στράφηκε προς αυτόν τον ήχο είναι ελληνικό φαινόμενο γιατί αυτός ο ήχος δεν έφυγε ποτέ από το εξωτερικό. Αν δεις διαχρονικά τις δεκαετίες ήταν οι Corrosion (σ.σ.: ...Of Conformity, προφανώς), ήταν πολλά πράγματα στα '90s, στις αρχές του 2000 ήταν επίσης πολλά πράγματα, μετά βγήκαν ακόμα πιο φοβερά πράγματα. Νομίζω ότι μόνο στην Ελλάδα γίνεται αυτό με το hype, έξω δεν έφυγε ποτέ αυτός  ο ήχος, αυτό το σκληρό rock ας πούμε.

Πάντως, έχετε κι ένα στοιχείο Αμερικάνικου Νότου κάπου μέσα στη μουσική σας, το οποίο αυτή την εποχή είτε με μπάντες όπως οι Black Stone Cherry, είτε με τους Down στο πιο σκληρό είναι ωραίο και πάει καλά. Εσείς θα μπορούσατε να τοποθετηθείτε σε αυτό το χώρο για να βγείτε ενδεχομένως και πιο δυνατά σε διεθνές επίπεδο;
Ξέρεις τι; Νομίζω ότι δεν είμαστε όσο γυαλισμένοι είναι οι Black Stone Cherry, οι οποίοι στους τελευταίους δίσκους είναι λίγο..βασικά αρκετά pop...πολύ γυαλισμένοι βασικά. Οι Down είναι πολύ πιο metal από εμάς και κινούνται σε άλλα μονοπάτια πλέον - αυτοί είναι και γεωγραφικά από τον Αμερικάνικο Νότο. Το στοιχείο του νότιου rock και του νότιου blues υπάρχει μέσα μας γιατί εμείς ακούγαμε από πολύ μικρά παιδάκια Muddy Waters, ακούγαμε Lynyrd Skynyrd, ακούγαμε Allman Brothers, ακούγαμε τέτοια πράγματα, τουλάχιστον εγώ. Οπότε όλο αυτό είναι προφανές ότι θα περάσει μέσα στις συνθέσεις μου. Τώρα, το να κινηθούμε έτσι για να γίνουμε μέλος μιας σκηνής, όχι. Δηλαδή, στο νέο δίσκο μπορεί να μη νιώσουμε καν την ανάγκη να μπουν southern στοιχεία, μπορεί να είναι όλο groove, μπορεί να είναι όλο ακραίο, ξέρεις γρήγορο και βρώμικο. Δεν μπορώ να το ξέρω αυτό. Στη γενικότερη σκηνή ανήκουμε κάπου εκεί στο ενδιάμεσο. Κάποιος που περιφραστικά θέλει να πει τι παίζουμε, θα πει «βρώμικο rock, με groove και νότια στοιχεία»; Κάπως έτσι, νομίζω; Οπότε, ναι, λογικά είμαστε σε αυτόν τον χώρο.

Επίσης, μου έκανε εντύπωση που σήμερα ένας άνθρωπος τελείως εκτός της μουσικής φάσης αυτής, είδε για πρώτη φορά video clips σας κι έμεινε εντυπωσιασμένος. Πιστεύεις ότι όλη αυτή η σημαντικότητα που δώσατε στα videos σας, στην εικόνα, στο image σας ήταν καταλυτική στο να κάνετε το βήμα παραπάνω; Όποιο κι αν είναι αυτό το βήμα παραπάνω κι όπως το καταλαβαίνει ο καθένας...
Θα σου πω. Τα video clip, όπως κάθε κίνηση που κάνουμε όλα αυτά τα χρόνια, θεωρούμε ότι είναι ανήθικο, προς όλη αυτή την προσπάθεια που έχεις κάνει και στον ιδρώτα που έχεις ρίξει, το να κάνεις εκπτώσεις για το δημιούργημά σου. Αυτό, είτε πες το περιοδεία, είτε πες το ήχος, είτε πες το CD, καινούργια δουλειά δισκογραφική, είτε πες το video clip. Όπως γράφουμε τους δίσκους, έτσι προσπαθούμε να κινηθούμε με το video clip, δηλαδή προσπαθούμε να δώσουμε το 100% των ικανοτήτων μας. Δεν σου λέω ότι είναι καλό ή κακό, απλά σου λέω ότι δεν κάνουμε εκπτώσεις, οπότε και τα video clip μας θέλαμε να είναι υψηλού επιπέδου. Ήμασταν τυχεροί που έχουμε φίλο τον Δημήτρη τον Τζέτζα, ο οποίος είναι ο σκηνοθέτης των video clip, είναι και fan της μπάντας πολύ πριν ασχοληθούμε με τα video clip κλπ και γι' αυτόν τον λόγο έχουμε αυτό το όμορφο αποτέλεσμα. Οφείλεις να μη κάνεις εκπτώσεις στον τρόπο έκφρασής σου, στη δημιουργικότητά σου.

Επίσης, κάποιος ανέφερε πως το πρώτο μεγάλο milestone επιτυχίας για μια ελληνική μπάντα είναι να γεμίσει το Gagarin. Εσείς το επιτύχατε. Ποιό είναι λοιπόν το επόμενο milestone για εσάς;
Δεν βάζουμε στόχους. Αυτά που σου λέω δεν είναι και καλά. Δεν βάζουμε και πολύ στόχους. Εμείς αυτό που θέλουμε να κάνουμε είναι να είναι πάντα ο κόσμος έτσι ζεστός απέναντί μας και να συνεχίσουμε να μπορούμε να βγάζουμε καινούργιες μουσικές προς τα έξω. Δε βάζουμε ποτέ στόχους. Αν βάζουμε ένα στόχο, αυτός είναι να παίζουμε και του χρόνου και του πάρα-χρόνου και του πάρα-πάρα-χρόνου και ο κόσμος να μας ακούει και να μας αγαπάει όπως μας αγαπάει. Τώρα στο Gagarin, ήταν πάρα πολύ συγκινητικό αυτό που έγινε και ευχαριστούμε πάρα πολύ τον κόσμο. Δεν ξέρω, δεν νομίζω ότι υπάρχει level up... Μάλλον, υπάρχει level up, εκατοντάδες level up υπάρχουν, αλλά δεν έχουμε βάλει κάποιον στόχο προς τα εκεί.

25 του μηνός παίζετε πάλι Gagarin...
23. Να το πρώτο λάθος σου! Σου πήρε τόση ώρα, είσαι φοβερά διαβασμένος... (γέλια)

Ε, τέτοια ώρα το δικαιούμαι νομίζω. Τι περισσότερο περιμένεις φέτος από τον κόσμο σε σχέση με πέρσι;
Δεν μπορώ να περιμένω τίποτα παραπάνω. Στο λέω ειλικρινά ο κόσμος είναι συγκινητικός. Αυτό που λέω στον κόσμο πως είναι το δικό σας live, δεν είναι και καλά. Είναι απόλυτα αληθινό, στο ορκίζομαι είναι εντελώς αληθινό. Δε μπορώ να περιμένω κάτι άλλο. Το μισό live είναι ο κόσμος μας. Ξερά, έτσι.

[τελευταία διακοπή για ευχαριστίες, εναγκαλισμούς με φίλους / fans]

Τα τελευταία χρόνια επισκέπτομαι κάποια μεγάλα ευρωπαϊκά φεστιβάλ και δε σου κρύβω παρακολουθώ αρκετές μπάντες και σκέφτομαι γιατί παίζουν αυτές κι όχι εσείς ή κάποιοι σαν κι εσάς; Τι σας κρατάει από το να παίζετε στα Download, στα Hellfest και στα λοιπά παρεμφερή φεστιβάλ, έχοντας ταβανώσει στην ελληνική επικράτεια; Τι πρέπει να κάνετε;
Αυτό που λένε συνέχεια για την Ελλάδα ότι είναι χάλια για να ξεκινάς μια μπάντα, εγώ δεν το πιστεύω αυτό. Τώρα πια με την ταχύτητα της πληροφορίας είναι το ίδιο, είτε είσαι από εδώ, είτε είσαι από τη Σουηδία, είναι σχετικά το ίδιο. Το μόνο αρνητικό που έχει η Ελλάδα είναι ότι οι ξένοι σε αντιμετωπίζουν με περισσότερη δυσπιστία, οπότε θα σου πάρει πολύ περισσότερο καιρό να σε εμπιστευτούν οι Ευρωπαίοι, για να δουν ότι όντως αξίζει αυτή η μπάντα να την ακούσουν. Ήδη ο κόσμος στην Ευρώπη μας έχει αποδεχθεί και ελπίζουμε στο μέλλον να ξεκινήσουμε να παίζουμε σε μεγαλύτερα φεστιβάλ. Ήδη έχουμε παίξει σε αρκετά φεστιβάλ έξω, θα παίξουμε πάλι τώρα, στη Σερβία, στη Γερμανία, στην Ιταλία. Θα παίξουμε πάλι σε μεγάλα φεστιβάλ και ελπίζω να παίξουμε και σε μεγαλύτερα.

Για σένα ποιό είναι το επόμενο βήμα που θα ήθελες να δεις να κάνουν οι Planet Of Zeus;
Θέλω τα live να πηγαίνουν καλά, ο κόσμος να περνάει καλά. Να φεύγει με ένα χαμόγελο και -καθώς είναι και δύσκολοι καιροί- να λέει «όντως, τα λεφτά που έδωσα σήμερα το βράδυ, τα ξόδεψα και το καταχάρηκα και με το παραπάνω». Θέλω να δίνουμε ωραίες συναυλίες, να περάσουμε ωραία στο Gagarin, να περάσουμε ωραία στην ευρωπαϊκή περιοδεία, στα φεστιβάλ. Το νούμερο ένα μέλημά μου είναι ο κόσμος να περνάει γαμώ στις συναυλίες. Τίποτα άλλο.

[τελικά, υπήρχε και πιο τελευταίος ασπασμός από τους fans]

Να υποθέσω ότι ως frontman είσαι κι αυτός που παίρνει τα περισσότερα φιλιά, ε; (γέλια)
Ναι, έρχονται οι θείες μου, τα ξαδέρφια μου... Με φιλάνε όλοι... (γέλια)...

Α, να τι ξέχασα να σου πω... Βλέποντας το live απόψε σκεφτόμουν ότι παίζει να είσαι μέσα στους top 5 frontmen της rock μουσικής με μουστάκι...
Είμαστε πολύ λίγοι... (γέλια). Είμαστε πάρα πολλοί λίγοι βασικά. Είδα έναν φοβερό frontman τις προάλλες, αυτόν από τους Turbowolf, δεν ξέρω αν τους ξέρεις...

Τους είχα δει στο Download πριν δυο-τρία χρόνια...
Κουβαλάει μουστάκι το παλικάρι και είναι πολύ καλός... Νομίζω είμαστε πάρα πολύ λίγοι. Παίζει να είμαστε 5. Οπότε, τότε όντως είμαι στους top 5... (γέλια)

Ωραία. Αν έχω άλλα πράγματα να σε ρωτήσω, μου είναι αδύνατο να τα θυμηθώ τώρα...
Νομίζω τα καλύψαμε όλα...

Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ για τον χρόνο σου. Κάθε φορά να παίζετε και σε μεγαλύτερο χώρο και να τον γεμίζετε...
Να ’σαι καλά ρε φίλε. Ευχαριστούμε πολύ.
  • SHARE
  • TWEET