Συνέντευξη Lunatic Soul (Mariusz Duda)

Μετά από μια μεγάλη περιοδεία με τους Riverside, ο Mariusz Duda επιστρέφει στους Lunatic Soul με νέο άλμπουμ, και είχαμε την ευκαιρία να κάνουμε μια κουβέντα μαζί του για τη δημιουργία του "Walking On A Flashlight Beam", τη διαδικασία που ακολουθεί κατά τη σύνθεση των δίσκων του, τη γνώμη του για την τρέχουσα κατάσταση της μουσικής βιομηχανίας, καθώς και τις μελλοντικές κινήσεις τόσο των Riverside όσο και των Lunatic Soul.

Γεια σου Mariusz, πώς είσαι;
Γεια, είμαι πολύ καλά ευχαριστώ.

Την τελευταία φορά που μιλήσαμε πριν δύο περίπου χρόνια, πριν την κυκλοφορία του "S.O.N.G.S." σου είχα πει πως αυτό ήταν το άλμπουμ που θα έπρεπε να πάει τους Riverside στο επόμενο επίπεδο. Νομίζω πως το έκανε, αλλά θα ήθελα να ξέρω αν στην πραγματικότητα έκανε τη διαφορά για σας.
Φυσικά, πρέπει να πω πως παίξαμε το μεγαλύτερο αριθμό συναυλιών μετά την κυκλοφορία του δίσκου και ένιωσα πως είχαμε περάσει πλέον σε διαφορετικό επίπεδο. Δεν είναι ότι κάναμε ένα τεράστιο βήμα, αλλά αυτό το βήμα ήταν αρκετά μεγάλο για να το νιώσουμε. Για πολύ κόσμο το τελευταίο άλμπουμ των Riverside ήταν ένα νέο, διαφορετικό κεφάλαιο, ένα «ενήλικο» κεφάλαιο, το παρατηρήσαμε αυτό και κατά τη διάρκεια των εμφανίσεών μας όπου παίζαμε για όλο και περισσότερο κόσμο και σε πιο πολλές χώρες. Οπότε θεωρώ πως ήταν μια καλή αρχή για όλους.

Αν δεν σε πειράζει θα επιστρέψουμε αργότερα στους Riverside... Ας μιλήσουμε τώρα για τους Lunatic Soul.
Βεβαίως.

Ο νέος δίσκος φαίνεται να είναι η πιο σκοτεινή και πειραματική δουλειά σου ως τώρα. Ποιοί ήταν οι δημιουργικοί στόχοι σου κατά τη διάρκεια σύνθεσης του υλικού;
Οι δημιουργικοί στόχοι μου; Η αλήθεια είναι πως ήθελα να πάω τους Lunatic Soul σε ένα διαφορετικό επίπεδο αυτή τη φορά, αλλά περισσότερο ήθελα να τελειώσω το άλμπουμ (γέλια). Σοβαρά, αυτός ήταν ο στόχος μου, επειδή για πρώτη φορά ένιωσα πως είχα μια περίοδο κρίσης μετά την τεράστια περιοδεία με τους Riverside. Συνήθως, όταν ασχολούμαι με τους Lunatic Soul απλά έχω ανοικτό μυαλό, μπαίνω στο στούντιο και κάνω τα πάντα, χρειάζομαι μερικές μέρες για ζέσταμα, να πιάσω μερικές ιδέες. Αυτή τη φορά υποσχέθηκα στον εαυτό μου πως μετά την ολοκλήρωση της τριλογίας του Μαύρου-Άσπρου-Γκρι, ήθελα να κάνω κάτι σε άλλο επίπεδο και ήθελα να προετοιμάσω τον εαυτό μου, αλλά δεν μπορούσα να βρω χρόνο γι' αυτό, οπότε είπα οκ, θα είναι πάλι το ίδιο, απλά θα μπω στο στούντιο και θα έχω πολλές ιδέες. Αλλά, αυτό ήταν πρόβλημα γιατί ναι μεν έκανα αρκετά τραγούδια, όμως δεν μπορούσα να τα συνδέσω μεταξύ τους για να κάνουν ένα ολοκληρωμένο άλμπουμ, οπότε πρέπει να σου πω πως το γεγονός αυτό με είχε αναστατώσει λίγο (γέλια)... Πραγματικά ήθελα να δημιουργήσω κάτι που θα είχε συνοχή σαν άλμπουμ, οπότε με όλα αυτά τα διαφορετικά τραγούδια είχα πρόβλημα με τη βασική ιδέα.

Αλλά, αργότερα, μια σπίθα προέκυψε και συνειδητοποίησα πως αυτό ακριβώς είναι το θέμα για το οποίο πρέπει να γράψω… Για κάποιον που νιώθει πραγματικά μόνος, κάτι του συνέβη και οδεύει προς το τέλος. Ένιωσα πως ο μεγαλύτερος στόχος μου θα ήταν να τελειώσω το δίσκο και να δημιουργήσω κάτι πολύ σκοτεινό. Αυτό το άλμπουμ είναι περισσότερο σαν prequel του μαύρου και του λευκού δίσκου. Οι δύο αυτές δουλειές αφορούν το θάνατο, οπότε φαντάσου πως τελειώνει αυτός ο δίσκος… Αυτός είναι ο λόγος που ήθελα να δημιουργήσω κάτι ιδιαίτερα σκοτεινό, αλλά, επίσης, επειδή με τους Riverside χρησιμοποίησα περισσότερο χρώμα, ήθελα να κάνω το αντίθετο, να επιστρέψω σε αυτά τα σκοτεινά πράγματα που μου αρέσουν και λατρεύω. Στο τέλος παρατήρησα πως δημιούργησα κάτι που είναι πιο σκοτεινό και από το μαύρο άλμπουμ. Αλλά ο κύριος στόχος μου ήταν να τελειώσω το δίσκο, γιατί πραγματικά πέρασα την πρώτη μου κρίση κατά τις ηχογραφήσεις.

Με ποιόν τρόπο συνθέτεις τα κομμάτια για τους Lunatic Soul; Ποιά είναι η βασική διαφορά στην προσέγγισή σου σε σχέση με τους Riverside;
Αρχικά να πω πως δεν ετοιμάζω ολόκληρα τα κομμάτια ούτε στους Riverside, ούτε στους Lunatic Soul. Πάντα έχω μερικά στοιχεία πάνω στα οποία προσπαθώ να χτίσω. Στους Riverside το κάνω μαζί με τα παιδιά στις πρόβες μας, ενώ στους Lunatic Soul με τα άτομα που έχω μαζί μου στο στούντιο. Φυσικά υπάρχουν και οι εξαιρέσεις, όπου προετοιμάζω κάτι από την αρχή μέχρι το τέλος, όπως για παράδειγμα στο "The Depth Of Self-Delusion" των Riverside. Αλλά, κατά βάση, θέλω να το αφήνω ανοικτό ώστε να μένει χώρος και για νέες ιδέες. Με τους Riverside είναι κάτι που συμβαίνει στα soundcheck ή στις πρόβες, με μερικές βασικές ιδέες. Το ίδιο και με τους Lunatic Soul, αλλά πειραματίζομαι στο στούντιο. Κι αυτό που με εμπνέει όταν είμαι στο στούντιο είναι ήχοι, νέα όργανα, τα πράγματα που κάνω και συζητάμε με τους άλλους.

Μερικές φορές κάνω κάτι στο στούντιο και την επόμενη μέρα προσθέτω κάτι ακόμη. Ενδεχομένως, περπατώντας το απόγευμα με τα ακουστικά θα μου έρθει ένα μέρος από άλλο κομμάτι, οπότε κυρίως γίνεται βήμα-βήμα. Με τους Lunatic Soul χαίρομαι που δεν έχω να νοιαστώ για το πώς θα παιχτούν τα κομμάτια ζωντανά, μέχρι τώρα τουλάχιστον! Αντιθέτως, έχω πολλές περισσότερες πιθανότητες να δημιουργήσω κάτι και το κάνω σαν στούντιο project, όπως τα CGI εφέ στις ταινίες (γέλια). Κυρίως έχω κάποιο είδος background ή μια βασική σκέψη, αλλά αργότερα δουλεύω γύρω από αυτήν στο στούντιο ή στις πρόβες.

Όσον αφορά την ενορχήστρωση, υπάρχουν πολλά ηλεκτρονικά στοιχεία στη μουσική, όπως επίσης και μια πληθώρα οργάνων που έχουν χρησιμοποιηθεί. Ποιά από αυτά έχεις παίξει εσύ και ποιά session μουσικοί, χωρίς βέβαια να λαμβάνουμε υπόψιν τα τύμπανα;
Όπως είπα πριν, ο δίσκος έχει να κάνει με την αυτό-επιβαλλόμενη απομόνωση, οπότε σκέφτηκα πως ίσως είναι μια καλή ιδέα να ηχογραφήσω τα πάντα μόνος μου. Κι έτσι, τα ηχογράφησα σχεδόν όλα εγώ. Άφησα μόνο τον drummer που είναι ο ίδιος, ο Wawrzyniec Dramowicz των Destruction, και τους φίλους μου, μηχανικούς ήχου και συμπαραγωγούς Robert Srzednicki και Magda Srzednicka. Οπότε είμαστε μόνο οι τέσσερις μας, περισσότερο τρεις μας βασικά, γιατί ο Wawrzyniec ήρθε μόνο για δυο μέρες, να ηχογραφήσει κάτι που δεν ξέραμε τι είναι, ενώ αργότερα προσπάθησα κι εγώ να κάνω κάτι με τα τύμπανα. Αυτό είναι και το τελικό αποτέλεσμα, δεν υπάρχουν session μουσικοί, μόνο το εγώ μου (γέλια). Αυτή τη φορά ήθελα να κάνω ένα διαφορετικό άλμπουμ, οπότε άφησα όλα αυτά τα ethnic στοιχεία, δεν υπάρχουν φλάουτα, bongos, congas και τέτοια όργανα. Εμφανίστηκε κάτι καινούργιο, το οποίο ήταν κρυμμένα ηλεκτρονικά στοιχεία. Ήθελα να δείξω πως αυτό είναι ένα διαφορετικό κεφάλαιο για τους Lunatic Soul και να δημιουργήσω πιο πολλές λεπτομέρειες στον νέο δίσκο.

Οι Riverside δεν ήταν ποτέ μια μπάντα που φοβάται να πειραματιστεί με τον ήχο της, οπότε με ποια κριτήρια αποφασίζεις αν μια ιδέα ταιριάζει στους Riverside ή τους Lunatic Soul;
Νομίζω πως το πιο oriental και σκοτεινό υλικό πηγαίνει στους Lunatic Soul. Στους Riverside μετά το "Second Life Syndrome" υπήρξαν κομμάτια όπως το "Dna Ts. Rednum Or F.Raf" από το "Voices In My Head", το "Schizophrenic Prayer" ή το "02 Panic Room" που θα ταίριαζαν στους Lunatic Soul, αλλά με το ξεκίνημα του "Anno Domini High Definition" και με το πρώτο άλμπουμ των Lunatic Soul ένιωσα πως θα ήθελα να πειραματιστώ με περισσότερα χρώματα στους Riverside και απλά να μεταφέρω το σκοτεινό υλικό στους Lunatic Soul. Οπότε, αν κάτι είναι πραγματικά σκοτεινό, το πάω στους Lunatic Soul, εκτός κι αν ταιριάζει τόσο στους Riverside. Επίσης, αν κάτι είναι πιο oriental πάει στους Lunatic Soul, αν είναι λιγότερο oriental και περισσότερο rock τότε πάει στους Riverside. Αλλά δεν είμαι σίγουρος αν θα χαλάσω αυτό το μοτίβο (γέλια), γιατί θέλω πολύ να ξαναγυρίσω στο σκοτεινό υλικό επειδή το έχω αγαπήσει ξανά, αλλά δεν είμαι σίγουρος αν θέλω να επιστρέψω σε αυτό το ύφος με τους Riverside. Το νέο Lunatic Soul άλμπουμ μου άνοιξε το μυαλό σε αυτό το θέμα.

Ποιά ήταν η κύρια έμπνευσή σου, μουσική ή θεματική πίσω από το "Walking On A Flashlight Beam";
Πρώτα απ' όλα ήθελα να κάνω κάτι διαφορετικό, οπότε παρέλειψα τα φλάουτα, τα congas και τα ethnic στοιχεία. Φυσικά θα βρεις κάποια ethnic στοιχεία, για παράδειγμα στο "Gutter" ή το "Pygmalion's Ladder", αλλά είναι κυρίως alternative. Πήρα μερικά όργανα, πλήκτρα, ένα μπάσο, ένα ukulele, ακουστική κιθάρα και μερικά ακόμη όργανα, φυσικά κρουστά, έκανα μερικά loops στον υπολογιστή μου και αποφάσισα πως αυτό θα ήταν όλο το setup που θα έχω κι έπρεπε να κάνω ρυθμίσεις σε όλα αυτά. Δεν ήθελα να χρησιμοποιήσω πολλά όργανα αυτή τη φορά, ήθελα να θέσω ένα όριο στον εαυτό μου, να χρησιμοποιήσω τα πάντα περισσότερο και με καλύτερη ποιότητα. Χάρις σε αυτόν τον περιορισμό πέτυχα έναν διαφορετικό ήχο σε σχέση με τους προηγούμενους δίσκους.

Το άλμπουμ είναι γεμάτο σουρεαλιστικούς τίτλους, όπως το "Stars Sellotaped" και το "Sky Drawn In Crayon". Υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο concept πίσω από το άλμπουμ; Είναι οι τίτλοι αντιπροσωπευτικοί του μουσικού περιεχομένου των τραγουδιών;
Το ελπίζω! (γέλια) Ξέρεις, πρώτα απ' όλα, το πρώτο κομμάτι που λέγεται "Shutting Out The Sun" έχει τον τίτλο ενός βιβλίου σχετικού με το ιαπωνικό "Hikikomori", που είναι ένα παράδειγμα διαταραχής προσωπικότητας, όπου κλείνεσαι στο δωμάτιό σου για πολλά χρόνια, περιτριγυρισμένος από βιβλία, comics και DVD.

Τα "Cold" και "Gutter" νομίζω είναι απλοί τίτλοι (γέλια).

Το "Walking On A Flashlight Beam" που είναι και ο τίτλος του δίσκου, μιλάει για κάποιον που ζει στη φαντασία του, στο δικό του κόσμο, όπου μπορεί να περπατήσει πάνω στη δέσμη φωτός ενός φακού, μπορεί να πετάξει, γενικά σκέφτεται πράγματα που οι φυσιολογικοί άνθρωποι συνήθως δεν σκέφτονται. Τι κάνει με τα αστέρια; Παίρνει sellotape και τα κολλάει.

Το "Pygmalion's Ladder" είναι μια σύνδεση μεταξύ του Jacob's Ladder και του Πυγμαλίωνα, που είναι ένας ελληνικός μύθος για τον βασιλιά της Κύπρου που έφτιαξε ένα άγαλμα με την ιδανική γυναίκα, οπότε είναι κι αυτό ένα παράδειγμα κάποιου που ζει στη φαντασία του, ενώ η Jacob's Ladder είναι μια σκάλα που συνδέει τη φαντασία με τον πραγματικό κόσμο.

Το "Sky Drawn In Crayon" μιλάει για την επιστροφή στην παιδική ηλικία, τα κέρινα χρώματα είναι σημαντικά (γέλια). Το κομμάτι έχει να κάνει με το θάνατο, γι' αυτό και στο τέλος υπάρχουν κάποιοι ενοχλητικοί ήχοι, ήθελα να σημειώσω πως κάτι συνέβη.

Το τελευταίο κομμάτι, το "Walking On A Flashlight Beam", είναι η φωνή από την άλλη πλευρά.

Απλά μου αρέσουν αυτοί οι τίτλοι, αλλά έχω και απλούς τίτλους όπως το "Gutter" και το "Cold", οπότε πιστεύω πως υπάρχει η σωστή ισορροπία μεταξύ των δύο.

Μου φαίνεται πως νιώθεις άνετα με το να γράφεις θλιβερή και μερικές φορές κλειστοφοβική μουσική. Είναι η μουσική μια προσωπική εμπειρία για σένα;
Χα, κλειστοφοβική μουσική... Αυτό είναι το στυλ μου! (γέλια) Είναι όπως οι ταινίες του Roman Polanski για παράδειγμα, ο οποίος είναι master στο να δημιουργεί ταινίες όπου κάποιος είναι κλεισμένος σε έναν χώρο. Πάντα μου άρεσε να γράφω γι' αυτούς τους κλειστούς ανθρώπους, το έκανα και με τους Riverside για παράδειγμα στο "Conceiving You" που έχει να κάνει με το να ζεις μες στη φαντασία σου, ή το "O2 Panic Room" που αφορά στο να ζεις μες σε αυτό το δωμάτιο, αλλά ποτέ δεν έκανα ολόκληρο δίσκο γι' αυτό. Οπότε τώρα είναι ο χρόνος γι αυτό, είναι πολύ προσωπικό οπότε μπορούσα να το χρησιμοποιήσω στους Lunatic Soul.

Αλλά νομίζω πως αυτός είμαι. Ίσως όχι στο 100%, αλλά είμαι ο τύπος ανθρώπου που δεν είναι πάντα λαμπερός μες στο κοινό ή όπου υπάρχει πολύς κόσμος. Μερικές φορές προτιμώ να κάθομαι στο δωμάτιό μου περιτριγυρισμένος από αντικείμενα, όπως τραγούδησα και στο κομμάτι "Deprived". Περιτριγυρίζομαι από αγαπημένες αναμνήσεις, οπότε περνάω το χρόνο μερικές φορές μόνος μου, αλλά μου αρέσει. Οπότε, το νέο άλμπουμ δεν είναι για τη μοναξιά, αλλά για την απομόνωση, αυτή που επιβάλλεις στον εαυτό σου, είναι κάτι που θέλεις. Αλλά θεέ μου, όχι κλειστοφοβικό γιατί νομίζω πως θα πνιγώ... Θέλω να ανοίγω το παράθυρο που και που και να παίρνω καθαρό αέρα. Χαίρομαι που μπορώ και παίζω τραγούδια με τους Riverside ξέρεις (γέλια), επειδή μπορώ να πάρω μια ανάσα και να έρθω σε επαφή με κόσμο.

Μην με παρεξηγείς, είναι απλά η αίσθηση που αποκομίζω από τη μουσική σου...
Δεν πειράζει, πάντα μου άρεσαν όλα αυτά τα αρρωστημένα πράγματα, να ζεις στο μυαλό σου, στη φαντασία σου, οι αγαπημένες μου ταινίες σχετίζονται μ' αυτό, για παράδειγμα το "Memento" ή το "Inception", όπως και όλες οι ταινίες του David Lynch. Τα videogames που παίζω επίσης έχουν σχέση με όλα αυτά τα άρρωστα πράγματα, όπως το "Silent Hill", ιαπωνικές ταινίες τρόμου, οπότε δεν παίζω τόσο FIFA ή GTA (γέλια). Οπότε μου αρέσει αυτή η αίσθηση, αυτό το σκοτεινό κλειστοφοβικό συναίσθημα, είναι αυτό που θέλω να εκφράσω μέσα από τη μουσική μου και νομίζω πως μπορώ να το κάνω καλύτερα από το να γράψω μερικές διασκευές στους Deep Purple...

Oι Lunatic Soul δεν έχουν εμφανιστεί ποτέ ζωντανά. Αυτό συμβαίνει λόγω της πολυπλοκότητας του ήχου, λόγω χρηματικών λόγων ή απλά η μουσική αποτελεί καθαρά στούντιο υλικό;
Είναι στούντιο υλικό, κυρίως λόγω χρόνου, αφού οι ηχογραφήσεις γίνονται στα κενά των Riverside, με τους παίζουμε συναυλίες, το οποίο σημαίνει πως κερδίζουμε χρήματα, το οποίο σημαίνει πως ζούμε... Αλλά, οι Lunatic Soul από την αρχή ήταν μια επιπλέον εξέλιξη του εαυτού μου, του σκοτεινού εγώ μου, αλλά νομίζω πως μεγαλώνει και αναπτύσσεται οπότε αργά ή γρήγορα σίγουρα θα πάρω κάποια άτομα, θα κλειστούμε πάλι σε κάποιο δωμάτιο (γέλια). Μόνο που αυτή τη φορά θα είμαστε πολλοί κι ελπίζω να δημιουργήσουμε κάτι σαν το νέο άλμπουμ και αργότερα να βγούμε να παίξουμε ζωντανά. Αυτή είναι η φυσιολογική εξέλιξη όσο μεγαλώνουμε. Μέχρι στιγμής νομίζω πως ο νέος δίσκος είναι το ξεκίνημα κάτι καινούργιου. Απλά δεν θέλω να ακυρώσω τους Riverside, δεν θέλω να το κάνω όπως πολλοί καλλιτέχνες που λένε «οκ, αρκετά, θα επικεντρωθώ στη σόλο καριέρα μου». Κάνω πολλά πράγματα με τους Riverside, μπορώ ακόμα να δουλέψω με τα παιδιά στη μπάντα, είναι άτομα που αγαπώ, είναι φίλοι μου και απλά δεν μπορώ να τους κάνω κάτι τέτοιο (γέλια)... Όμως, επίσης, θέλω να εξελίξω τον εαυτό μου σαν ξεχωριστό καλλιτέχνη, οπότε πιθανότατα μετά το νέο άλμπουμ των Riverside και την περιοδεία που θα ακολουθήσει, θα κάνω ένα ακόμη δίσκο με τους Lunatic Soul και θα βγω σε περιοδεία απλά και μόνο για να δω πως θα πάει. Το βλέπω να είναι έξι-επτά άτομα επί σκηνής και να παίζουν διάφορα όργανα μαζί, οπότε θα δούμε.

Έχεις σκεφτεί ποτέ να κάνεις το soundtrack για μια ταινία; Η μουσική των Lunatic Soul έχει μια κινηματογραφική αίσθηση πολλές φορές, οπότε αναρωτιέμαι αν είναι κάτι που θα ήθελες να κάνεις.
Ω, είμαι τόσο ανοικτός σε αυτό! Αν κάποιος έχει μια τέτοια ιδέα, σας παρακαλώ γράψτε μου και θα κάνω τη μουσική για την ταινία! Ξέρεις, είναι πολύ δύσκολο αυτό, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που ζουν από αυτό, κάνοντας soundtracks. Νομίζω πως στο μέλλον ίσως υπάρξει μια ευκαιρία ή πιθανότητα να κάνω κάτι τέτοιο, αλλά πιθανότατα πρέπει πρώτα να κάνω τη δική μου ταινία και να γράψω τη μουσική σε αυτή, θα δούμε. Είναι πολύ δύσκολο, επειδή υπάρχουν πολλά άτομα στον χώρο... ποιός ξέρει, ίσως αργότερα να συμβεί...

Πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος της δισκογραφικής στην προώθηση της δουλειάς σου με τους Lunatic Soul; Mε δεδομένη τη σχετική δημοφιλία της μουσικής σου, πιστεύεις πως θα μπορούσες να κυκλοφορήσεις ένα δίσκο μέσω crowdfunding, ώστε να μην χρειάζεται η ανάμειξη της εταιρίας;
Δεν είμαι σίγουρος. Όλο αυτό το θέμα με το crowdfunding είναι ακόμη αρκετά καινούριο. Δεν είμαι σίγουρος για το τι να σκεφτώ, επειδή είναι λίγο σαν να ζητιανεύεις για χρήματα, αλλά επίσης πολύς κόσμος θέλει να συμμετέχει με κάποια διαδικασία στη δημιουργία του δίσκου. Πρόσεξα πως πολλοί άνθρωποι είναι θετικοί σε αυτό και ίσως να δίνεται η δυνατότητα στον καλλιτέχνη να δημιουργήσει κάτι καινούριο. Για παράδειγμα αν η εταιρία λέει «όχι, δεν μπορείς να το κάνεις έτσι, δεν μπορείς να έχεις άσχημες λέξεις στο δίσκο» ή κάτι παρόμοιο, μπορείς πάντα να ρωτήσεις άλλους ανθρώπους «παιδιά, θέλω να ηχογραφήσω ένα καινούργιο punk δίσκο όπου λέω συνέχεια «shit» και «fuck», μπορείτε να μου δώσετε λεφτά γι' αυτό;», πιθανότατα θα βρεθούν πολλοί που θα ήθελαν να ακούσουν αυτή την όμορφη μουσική.

Τέλος πάντων, πιστεύω πως στις μέρες μας οι δισκογραφικές έχουν ακόμη νόημα. Τώρα όλοι μπορούν να ηχογραφήσουν τους δίσκους τους και να τους κυκλοφορήσουν για παράδειγμα μέσω μιας ιστοσελίδας, υπάρχουν εκατομμύρια καλλιτέχνες και μπάντες που το κάνουν αυτό μόνοι τους. Θα μπορούσα κι εγώ να το κάνω με τους Lunatic Soul, επειδή οι Riverside είναι αρκετοί, έχω την InsideOut, έχω τους Riverside και μπορώ να βάλω ένα link  για τους Lunatic Soul που να λέει «δείτε το καινούριο μου site, έχω αυτό το CD και μπορείτε να το αγοράσετε», αλλά το να είσαι σε εταιρία νομίζω πως σημαίνει πως το προϊόν είναι πολύ πιο σημαντικό. Οπότε στις μέρες μας, αν στ' αλήθεια θες να είσαι κάποιος, να απευθύνεσαι σε ευρύτερο κοινό, θα πρέπει να προσπαθήσεις να είσαι σε μια εταιρία. Έτσι κι αλλιώς οι δισκογραφικές πλέον είναι για να αποκτάς μεγαλύτερο κοινό, να σε ακούει περισσότερος κόσμος, κι όσο πιο διάσημος γίνεσαι τόσο περισσότερα CD μπορείς να πουλήσεις αργότερα στις συναυλίες, αφού πολλοί ακούνε μουσική μέσω Spotify κι αυτό τους είναι αρκετό, δυστυχώς. Φυσικά, υπάρχουν και άτομα που απλά συλλέγουν δίσκους, οπότε είναι ωραίο να βγάλεις μια καλή κυκλοφορία που θα θέλουν να αγγίξουν και να την αγοράσουν. Είμαι πολύ χαρούμενος που παίζω τέτοια μουσική, όχι μουσική που ο κόσμος θέλει απλά να ακούει (σ.σ.: στο Spotify) και να του είναι αρκετό.

Οι Riverside είναι στην InsideOut και οι Lunatic Soul στην KScope, και οι δύο εξαιρετικές εταιρίες και πολύ σημαντικές για τη σύγχρονη progressive μουσική. Βλέπεις κάποιες μεγάλες διαφορές στον τρόπο που προσεγγίζουν και προωθούν τους καλλιτέχνες τους;
Φυσικά και βλέπω διαφορά, αλλά δεν μπορώ να πω κάτι γι' αυτό. Θα μπορούσα να πω πως όλα είναι σε πολύ υψηλό επίπεδο, είναι πολύ επαγγελματίες, οπότε είμαι χαρούμενος γι' αυτό και χαίρομαι που μπορώ να είμαι ταυτόχρονα και στις δυο εταιρίες. Είχα προτάσεις για να είμαι σε μια εταιρία αλλά νομίζω πως η μουσική των Riverside ταιριάζει περισσότερο στην InsideOut και των Lunatic Soul στην KScope, οπότε ήταν μια λαμπρή κίνηση εξαρχής (γέλια).

Ποιόν μουσικό θα διάλεγες για μια συνεργασία ή μια guest εμφάνιση στους Lunatic Soul;
Μμμ, πρέπει να διαλέξω κάποιον; Οπωσδήποτε; Μόλις ηχογράφησα τον δίσκο μόνος μου, οπότε...

Εάν στο μέλλον ήθελες να βάλεις κάποιον στο όραμά σου, έναν σαξοφωνίστα ή οποιονδήποτε νομίζεις πως ταιριάζει;
Α μάλιστα, παίζουμε αυτό το παιχνίδι τώρα, σαν να διαλέγω τον αγαπημένο μου μουσικό; (γέλια) Έλα τώρα, είμαι πλέον ενήλικας! Νομίζω πως απλά το να βρίσκεσαι με τους ανθρώπους που σου αρέσει να κάνεις παρέα είναι πολύ ωραίο, άνθρωποι που σε καταλαβαίνουν και σε βοηθούν να μη σπαταλάς το χρόνο σου, οπότε νομίζω πως το επόμενο άλμπουμ των Lunatic Soul θα είναι εντελώς το αντίθετο από το καινούριο, επειδή ελπίζω πως θα δουλέψω με άλλους ανθρώπους. Ας ελπίσουμε να δουλέψω με άτομα από διαφορετικές χώρες, θα δούμε. Βλέπω τώρα μια γυναικεία φωνή, βλέπω έναν άλλο drummer, κάποιους άλλους μουσικούς που ίσως με βοηθήσουν.

Οι Riverside απέκτησαν πολλούς νέους οπαδούς με το "S.O.N.G.S.", το οποίο θα έλεγα πως είχε καθολικά θετική υποδοχή και, μιλώντας για το site μας, εξεπλάγην όταν κατέληξε στις πρώτες τρεις κυκλοφορίες του 2013. Πώς νιώθεις τώρα γι' αυτό;
Όπως σου είπα και πριν, ο τρόπος να το καταλάβεις είναι από το feedback στις συναυλίες. Όταν έρχεται περισσότερος κόσμος στις συναυλίες, αυτό σημαίνει πως τους άρεσε ο δίσκος, δεν είναι προϊόν παραγωγής από τις μηχανές της δισκογραφικής, είναι απλά η μουσική και αυτή τη φορά νομίζω πως φτάσαμε σε ένα άλλο επίπεδο. Έχω δει και τις κριτικές που στο 90% ήταν ενθουσιώδεις ή τουλάχιστον σε ύφος «αυτό είναι ένα ακόμη καλό άλμπουμ». Γενικά, κάναμε και περισσότερες συναυλίες, με μεγαλύτερο κοινό. Ήταν κάτι το οποίο πιστεύω πως θα συνεχίσουμε και με το επόμενο άλμπουμ, περνόντας πέρα από κάποια ακόμη όρια.

Πρόσφατα ανακοινώθηκε και η συμμετοχή σας στο ProgPower USA 2015, ενώ ανακοινώσατε και την κυκλοφορία νέου δίσκου. Τελικά έχεις ασταμάτητη έμπνευση, έτσι δεν είναι;
Κοίτα, αυτή είναι η δουλειά μας (γέλια), πρέπει να κάνουμε κάτι… Είμαι τόσο ευγνώμων που έχω τη δυνατότητα να κάνω αυτό που αγαπώ και να ζω από αυτό. Τώρα τελειώσαμε την περιοδεία, παίζοντας από το Μάρτιο του 2013 σχεδόν το ίδιο set με αλλαγές μόνο σε κάποιες λεπτομέρειες. Τα περισσότερα κομμάτια ήταν από τον καινούριο δίσκο, και τώρα νομίζω πως ήρθε η ώρα να πάρουμε μια ανάσα, να κάνουμε κάτι νέο και να συνεχίσουμε. Έχω να πω πως θα ηχογραφήσουμε το νέο δίσκο στις αρχές της επόμενης χρονιάς, τώρα αρχίσαμε να συνθέτουμε τα κομμάτια, να κάνουμε κάτι νέο. Το σχέδιο είναι να κυκλοφορήσουμε το δίσκο το Σεπτέμβρη, οπότε στο ProgPower θα παίξουμε το νέο υλικό. Οπότε όλη αυτή η διαδικασία είναι η έμπνευσή μου γιατί μου αρέσει αυτό που κάνω, αυτή είναι η ζωή μου, αυτό κάνω, αυτό είμαι.

Η συναυλία σας στην Ελλάδα ήταν απίστευτη. Δεν νομίζω πως έχω ποτέ ακούσει άλλη μπάντα με τόσο καλό ήχο σε εσωτερικό χώρο. Ξέρω πως πολύς κόσμος μετάνιωσε που δεν ήρθε, οπότε καλά θα κάνετε να επιστρέψετε σύντομα. Τι θυμάσαι από αυτή την εμφάνιση;
Θυμάμαι πως ήταν μια πολύ καλή συναυλία και πήραμε καλό feedback από το κοινό. Την επόμενη φορά ελπίζω να έχει περισσότερο κόσμο και θα παίξουμε περισσότερο, θα δώσουμε ένα καλύτερο show, γιατί νομίζω πως μεγαλώνουμε, όχι μόνο με τους δίσκους μας αλλά και στις ζωντανές εμφανίσεις μας. Είναι κάτι που γίνεται καλύτερο όλο και μεγαλύτερο, έχουμε φανταστικούς τεχνικούς, νιώθουμε και παίζουμε καλύτερα, οπότε ας ελπίσουμε πως στην επόμενη περιοδεία θα ικανοποιηθείτε όταν μας δείτε ζωντανά να παίζουμε τα νέα κομμάτια.

Ευχαριστώ για τον χρόνο σου. Σου εύχομαι κάθε επιτυχία τόσο με τους Riverside όσο και με τους Lunatic Soul.
Ευχαριστώ πάρα πολύ, τα λέμε την επόμενη φορά, ελπίζω να μας δείτε ζωντανά και να μιλήσουμε offline αυτή τη φορά.