Συνέντευξη Leprous (Einar Solberg)

«Το να αντιγράφεις αυτό που έκαναν οι Dream Theater στα 90s δεν είναι progressive»

Από τον Χρήστο Καραδημήτρη, 20/05/2013 @ 12:42
Αν σου αρέσει η progressive μουσική, υπό την έννοια της φρέσκια, διαφορετικής και περιπετειώδους προσέγγισης, τότε οφείλεις να λατρέψεις τους Leprous. Με το -για μια ακόμα φορά εντυπωσιακό- νέο άλμπουμ τους, "Coal", να κυκλοφορεί αυτό τον καιρό, μιλήσαμε με τον ευγενικό και ενθουσιώδη τραγουδιστή, πληκτρά και συνθέτη της μπάντας, Einar Solberg για το όραμά του γύρω από τη μπάντα, τον χαρακτήρα του νέου άλμπουμ και πολλά ακόμα. Απλά, μην τον μπλέξεις με τα είδη. Και μην του πεις ότι είναι progressive, αν και αναγνωρίζει πως δεν μπορεί να κάνει τίποτα γα να αποφύγει τον τίτλο...

Leprous - CoalΤο "Coal" είναι αρκετά διαφορετικό από το προηγούμενο άλμπουμ σας, καθώς δεν περιέχει την ίδια ποσότητα πιασάρικων μελωδικών και ευκολοάκουστων -σχετικά- τραγουδιών. Πώς αποφασίσατε να απομακρυνθείτε σε τέτοιο επίπεδο από ένα άλμπουμ τόσο επιτυχημένο, όσο το "Bilateral";
Αρχικά, δεν συμφωνώ με τον ορισμό σου. Στην πραγματικότητα, θεωρώ πως το "Coal" με τον τρόπο του είναι πιο εύκολο και προσβάσιμο σε σχέση με το "Bilateral”, διότι έχει καλύτερη ροή, κατά την άποψή μου. Με αυτό τα άλμπουμ δεν πηδάμε από το ένα τραγούδι στο άλλο, όπως κάναμε πολύ περισσότερο το "Bilateral", αλλά αυτή τη φορά έχουμε έναν πολύ πιο δυνατό χαρακτήρα ως μπάντα κατά μια έννοια και για μένα είναι μάλλον πιο προσβάσιμο. Αλλά, υποθέτω θέλει και αυτό το χρόνο του για να το ακούσεις...

Η αρχική εντύπωση είναι πως ο χαρακτήρας του "Coal" έχει πιο πολλά κοινά στοιχεία με το "Tall Poppy Syndrome", παρά με το "Bilateral". Μήπως σκόπιμα προσπαθήσετε να μείνετε μεταξύ κάποιων δεδομένων ορίων που έχετε θέσει, όταν γράφετε νέα μουσική;
Όχι! Και πιστεύω πως κάθε φορά που κάνουμε ένα νέο άλμπουμ ποτέ δεν κοιτάμε πίσω σε οτιδήποτε κάνουμε. Κοιτάμε μπροστά, προσπαθούμε να κάνουμε ένα καινούργιο κομμάτι τέχνης και είναι φυσικό να ακούσεις κάποιες ομοιότητες με τις προηγούμενες δουλειές, αλλά και πάλι πιστεύω πως αν ακούσεις το "Tall Poppy Syndrome" κα μετά το "Coal" θα αντιληφθείς πως είναι δυο πολύ διαφορετικά άλμπουμ κατά την άποψή μου, παρά τις ομοιότητες εδώ κι εκεί. Δεν είναι κάτι που γίνεται σκόπιμα φυσικά, αλλά έχουμε έναν δεδομένο χαρακτήρα, έχουμε συγκεκριμένα συστατικά που προσθέτουμε στη μουσική μας και -φυσικά- μπορείς να ακούσεις ομοιότητες με πράγματα που έχουμε κάνει παλιότερα, αλλά ποτές δε γίνεται σκόπιμα.

LeprousΈνα κοινό «μοτίβο» στις μέρες μας είναι για μια progressive metal μπάντα να εξελίσσεται σταδιακά σε πιο παραδοσιακό progressive rock στιλ. Μπορείς να δεις τους εαυτούς σας να παραμένετε metal σε πέντε ή δέκα χρόνια από τώρα;
Δε μπορώ να δω τίποτα σε πέντε ή δέκα χρόνια από τώρα (γελάει), διότι όπως λέω πάντα πραγματικά δεν μας απασχολούν καθόλου τα είδη. Είναι τελείως άχρηστα για μένα, όταν συνθέτω μουσική. Απλά, γράφουμε μουσική για να εκφράσουμε τα δικά μας συναισθήματα και το τι προκύπτει από αυτό δεν έχει να κάνει σε τίποτα με τις προσδοκίες γύρω από τα είδη. Αλλά, ίσως αυτό που εννοείς είναι πως πολλοί άνθρωποι όταν είναι νέοι, φαίνεται να θέλουν να πειραματιστούν με όλα όσα έχουν στα κεφάλια τους και είναι δύσκολο να συνεχίζεις να λειτουργείς με αυτό το νεανικό τρόπο σκέψης. Είναι κάτι που έχουμε ήδη σκεφτεί, οπότε είναι μάλλον αλήθεια το ότι όταν οι μπάντες ωριμάζουν, τότε υπάρχουν λιγότερα συστατικά στις συνταγές τους. Και με λιγότερα συστατικά μπορείς να χτίσεις περισσότερο τον χαρακτήρα του άλμπουμ, κατά κάποιο τρόπο. Αν κάνεις ένα γεύμα και έχεις πάρα πολλά συστατικά, θα πρέπει να απομονώσεις τα επιμέρους στοιχεία που το χαρακτηρίζουν, αλλά αν έχεις λιγότερα συστατικά θα έχεις περισσότερο από τον χαρακτήρα της γεύσης και αυτό συμβαίνει γενικά. Το σκεφτόμαστε όλο και περισσότερο αυτό καθώς συνθέτουμε, το να καταφέρουμε να έχει σημασία η κάθε νότα που παίζουμε, όχι το να προσθέτουμε στρώμα, πάνω στο στρώμα, πάνω στο στρώμα. Και αυτή ήταν μια μεγάλη απάντηση σε μια σύντομη ερώτηση... (γέλια)

LeprousΤο progressive ως ιδίωμα είναι μάλλον ασαφής όρος αν αναλογιστεί κανείς το πόσο διαφορετικές είναι οι κατευθύνσεις στις οποίες μπορεί να κινηθεί μια μπάντα. Πώς θα όριζες εσύ το progressive; Και που θα τοποθετούσες τους Leprous στη σημερινή prog σκηνή;
Ας απαντήσω στην πρώτη ερώτηση του πως ορίζω την prog μουσική. Όπως σου είπα κι πριν, δεν είναι το πεδίο μου γενικότερα το να απαντάω και πολλά πράγματα γύρω από τα είδη, διότι δεν το σκέφτομαι καθόλου πλέον όταν ακούω μουσική και απλά σκέφτομαι «μου αρέσει η μουσική ή δεν μου αρέσει»; Αλλά, το progressive για μένα ήταν πάντα… προοδευτικό σε σχέση με ότι ήδη υπήρχε. Νομίζω πως οι περισσότερες μπάντες που είναι πραγματικά progressive δε λένε για τους εαυτούς τους «είμαστε μια prog μπάντα», διότι αν αποκαλέσουν τους εαυτούς τους prog, αυτό σημαίνει ότι δανείζονται τα πάντα από συνταγές που ήδη υπάρχουν, κατά μια έννοια. Θεωρώ πως οι περισσότερες μπάντες που αποκαλούν τους εαυτούς τους progressive αυτές τις μέρες δεν αξίζουν τον τίτλο. Διότι, το να αντιγράφεις το αυτά που έκαναν οι Dream Theater στα 90s δεν είναι progressive, κατά την άποψή μου.

LeprousΕίναι το λεγόμενο «οπισθοδρομικό progressive»...
(γέλια) Σωστό. Τώρα, όσον αφορά στους Leprous, δεν είμαι σίγουρος. Θα έλεγα πως είμαστε αρκετά συναισθηματικοί. Συναισθηματικό progressive. Emo-pog... (γέλια). Αστειεύομαι. Είναι αρκετά σύγχρονο αυτό που παίζουμε ως προς τον ήχο, δεν είμαστε ιδιαίτερα ρετρό, διότι το ρετρό για μένα είναι επίσης το να κοιτάς πίσω σε κάτι που έχει ήδη γίνει και έχει ξαναγίνει. Αυτό είναι το ρετρό για μένα. Έτσι, θα μας χαρακτήριζα... μοντέρνο... ω, μισώ να μας χαρακτηρίζω... (γέλια)

Τώρα είδες πως νιώθω όταν προσπαθώ να χαρακτηρίσω τη μουσική που παίζουν οι Leprous. Είναι δύσκολο... (γέλια)
Ναι, είναι δύσκολο. Αλλά, σου επιτρέπεται να γράψεις ό,τι θες (γέλια), καθώς είναι κάτι που δε σκεφτόμαστε οι ίδιοι για τους εαυτούς μας. Είναι κάτι που η δισκογραφική μας εταιρεία και ο manager μας χρησιμοποιούν για να μας κάνουν marketing. Δεν είναι κάτι για το οποίο μπορούμε να μιλήσουμε. Και νομίζω πως θα ακούσεις από τόσο πού κόσμο να λέει πως παίζουμε prog, εν τέλει λέμε κι εμείς «ok, παίζουμε prog».

LeprousΠάντως, κάποιος εύκολα αντιλαμβάνεται πως έχετε τεχνικές ικανότητες και παρόλο που τις χρησιμοποιείτε πολύ στην αλληλουχία των συγχορδιών, στις δομές, στις ενορχηστρώσεις ή στους ρυθμούς, αποφεύγετε να παίξετε πολλά μεγάλα και τεχνικά solo. Έχει να κάνει με το ότι δε σας αρέσουν τα τεχνικά και μεγάλα solo ή επειδή πιστεύετε πως κάτι τέτοιο δεν είναι κατάλληλο για τη μουσική που παίζετε;
Δεν το αποφεύγομε σκόπιμα. Απλά, δεν μπορούσα να δω ακριβώς σε ποιο τραγούδι μέσα από το άλμπουμ θα ταίριαζε κάτι τέτοιο. Το σκεφτόμασταν, διότι ναι έχουμε έναν κιθαρίστα που είναι πολύ καλός σόλο κιθαρίστας και μπορεί να παίξει αυτού του είδους τα πράγματα αν θέλει. Αλλά, όπως είπα, αν έχεις τα υλικά δε σημαίνει πως πρέπει και να τα χρησιμοποιήσεις. Δεν χρειάζεται να προσθέσεις τα πάντα. Δεν πίστευα πως ένα κιθαριστικό solo ήταν κατάλληλο για την διάθεση αυτού άλμπουμ. Δεν ξέρω που θα έπρεπε να το βάλω.

Πιστεύεις ότι το εξώφυλλο του "Coal" είναι κατάλληλο για το περιεχόμενό του; Ποιά πλευρά της μουσικής του θα έλεγες ότι εκφράζει περισσότερο;
Εκφράζει την σκοτεινή και την κάπως μελαγχολική πλευρά, κυρίως την σκοτεινή θα έλεγα. Κατά την άποψή μου, υπάρχει μια σπουδαία σκοτεινή ατμόσφαιρα στο άλμπουμ. Επίσης, θεωρώ πως το άλμπουμ που φτιάξαμε έχει έναν δυνατό χαρακτήρα, κάτι που θα αναγνωρίσεις εύκολα όταν το ακούσεις μερικές φορές. Κάπως έτσι αισθάνομαι και για το artwork. Είναι κάτι που έχει εξίσου δυνατό χαρακτήρα. Όταν το δεις κάνα δυο φορές θα το αναγνωρίζεις πάντα, ανεξάρτητα αν σου αρέσει το σχέδιο. Είναι αρκετά αναγνωρίσιμο.

Einar Solberg (Leprous)Ο Jeff Jordan άκουσε τη μουσική του άλμπουμ πριν τη δημιουργία του εξωφύλλου και για αυτό βγήκε σκοτεινό και κρύο;
Δεν ξέρω αν την άκουσε. Του έστειλα τα τραγούδια, αλλά δεν μου έγραψε τίποτα γύρω από αυτό. Του δώσαμε μια περιγραφή τι είδους ατμόσφαιρα θα μας άρεσε και αρχικά είχε αυτή την πρόταση με το κρανίο, οπότε εμείς αντιδράσαμε λέγοντας «Όχι, όχι, όχι! Δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ένα κρανίο για εξώφυλλο.» Είναι κάτι που έχουν κάνει πάρα πολλές metal μπάντες πιο πριν. Μετά, προσέθεσε περισσότερα και περισσότερα πάνω σε αυτή την ιδέα και καταλήξαμε με αυτό. Αλλά, πριν κάνουμε το εξώφυλλο με το κρανίο είχαμε κι ένα άλλο εξώφυλλο, το οποίο καταλήξαμε στο να πετάξουμε, καθώς ήταν πάρα πολύ ουδέτερο και υστερούσε σε χαρακτήρα. Ήταν ένα μαύρο εξώφυλλο, με σχεδόν τίποτα πάνω του...

Το δικό σας "Black Album";
Ναι (γέλια). Ήταν πολύ ιδιαίτερο. Υπάρχουν τόσα παρόμοια εξώφυλλα όλα αυτά τα χρόνια.

LeprousΤο "Coal" είναι μάλλον απλός τίτλος άλμπουμ. Υποθέτω ότι πήρε το όνομα ενός τραγουδιού. Αλλά γιατί "Coal";
Διότι, είναι ένα μεγάλο θέμα, όπως το εννοούμε. Αναφέρεται στην πραγματικότητα για τα διαμάντια και τον άνθρακα (σ.σ.: coal), το πώς αποτελούνται από τα ίδια συνθετικά, αλλά είναι τελείως διαφορετικά. Και αυτό είναι το υπογραμμισμένο θέμα για το ομώνυμο τραγούδι, αλλά και για άλλα τραγούδια του άλμπουμ. Ο λόγος που επέλεξα αυτό τον τίτλο είναι διότι προτιμώ τους σύντομους τίτλους, τους οποίους ο κόσμος μπορεί να ερμηνεύσει όπως θέλει. Είναι ανοιχτό σε ερμηνεία και κάπως πιο πλάγιο, από το να γράφεις ακριβώς τι σκέφτεσαι. Αν το ονομάζαμε "Diamonds And Coal" θα το μαρτυρούσαμε απευθείας.

Γιατί επιλέχτηκε το "Chronic" ως πρώτο δείγμα του άλμπουμ; Θα έλεγες πως είναι χαρακτηριστικό του ήχου του;
Όχι. Δεν είναι το πιο χαρακτηριστικό. Και το σκεφτόμασταν πολύ γύρω από ποιο τραγούδι θα επιλέξουμε, αλλά σκέφτηκα πως το "Chronic" ήταν καλό αντιπροσωπευτικό δείγμα για κάποιο λόγο. Είναι καλό αντιπροσωπευτικό δείγμα για μια από τις πλευρές του άλμπουμ, διότι αυτό το άλμπουμ έχει μια σκοτεινή πλευρά και μια μελαγχολική πλευρά, η οποία είναι στο μέσο του δίσκου. Επιλέξαμε αυτό το τραγούδι γιατί μας έμοιαζε καλή επιλογή για πρώτο τραγούδι, ενώ το δεύτερο τραγούδι που θα είναι και το video θα είναι κάτι τελείως διαφορετικό. Για αυτό επιλέξαμε το πιο μαλακό τραγούδι, το "Cloak".

Einar Solberg (Leprous)Αυτά είναι και τα δύο αγαπημένα μου τραγούδια στο άλμπουμ. Θα έλεγες ότι σας ταιριάζουν καλύτερα αυτά τα μαλακά τραγούδια;
Όχι. Όπως όλοι οι άνθρωποι έχουμε διαφορετικές πλευρές. Οπότε, ναι, είναι ένα μαλακό τραγούδι, αλλά αν και μελωδικό, θα έλεγα πως είναι ένα σκοτεινό τραγούδι. Το βασικό riff της κιθάρας είναι βαρύ. Είναι μια πολύ σκοτεινή σύνθεση και δε θα έλεγα πως πρόκειται για τυπικό μελωδικό τραγούδι. Παρόλο που το άλμπουμ έχει μεγάλες δυναμικές, θεωρώ πως έχουμε καλή ροή καθ' όλη τη διάρκεια του άλμπουμ. Δεν είναι πως ξαφνικά κάτι αλλάζει, όπως παραδείγματος χάριν κάναμε με το προηγούμενο άλμπουμ μας, το "Bilateral", όταν επιλέξαμε να βάλουμε το "Waste Of Air" ακριβώς μετά το "Mb. Indifferntia" και να έχουμε το πιο βαρύ μετά το πιο μελωδικό τραγούδι. Δεν αισθανόμαστε έτσι πλέον. Νιώθουμε πως θέλουμε να βλέπουμε τα πράγματα διαφορετικά, να χτίζουμε μια ατμόσφαιρα σα να ήταν ταινία, κατά κάποιο τρόπο. Ξεκινάς από το πρώτο τραγούδι που είναι κάπως χαλαρό, το χτίζεις, τότε πας στο πιο μαλακό μέρος και το σταματάμε με τον πιο ενοχλητικό τέλος που θα μπορούσες να φανταστείς...

Τα τέσσερα τελευταία λεπτά του "Contaminate Me" είναι ανάμεσα στα πιο περίεργα, αλλά και φοβερά σημεία που έχετε κάνει, κατά την άποψή μου. Θα σκεφτόσασταν την πιθανότητα να εξελιχθείτε μέσα από αυτή την avant-garde πλευρά σας, στο μέλλον;
Δεν κάνουμε συγκεκριμένα πλάνα του στυλ «θα κάνουμε αυτό» ή «δεν θα κάνουμε το άλλο», διότι απλά δημιουργούμε αυτό που αισθανόμαστε σωστό την εκάστοτε στιγμή. Αλλά, κι εμένα μου αρέσει αυτό το μέρος και πρόκειται σχεδόν όλο για αυτοσχεδιασμό. Το βιολί αυτοσχεδίαζε και τα μόνα που δεν αυτοσχεδιάζουν είναι τα πλήκτρα. Επίσης, τα black metal φωνητικά ήταν κάτι που αυτοσχεδιάστηκε απόλυτα πάνω από τη μουσική. Είναι πολύ σκοτεινό και έχει πολύ δυνατή ατμόσφαιρα, δεν είναι αυτοσχεδιασμός για τον αυτοσχεδιασμό, είναι για να δημιουργήσει ατμόσφαιρα. Και αυτός είναι ο σκοπός όλου του άλμπουμ "Coal", πάντα να προσπαθεί να δημιουργήσει συγκεκριμένη ατμόσφαιρα για τα τραγούδια.

LeprousΣτο προηγούμενο άλμπουμ σας είχατε ένα πιο πιασάρικο τραγούδι σαν το "Cryptogenic Desires". Τελικά, έχει καμία χρησιμότητα για μια μπάντα με απαιτητική μουσική σαν τη δική σας, να έχει ένα πιο άμεσο, πιο μικρό σε διάρκεια και πιασάρικο τραγούδι;
Ναι, φυσικά, αλλά για εμάς τώρα δεν θα ήταν και ιδιαίτερα ειλικρινές να έχουμε ένα τόσο ανάλαφρο τραγούδι και παρόλο που έχουμε πιασάρικα τραγούδια στο άλμπουμ σαν το "Valley" είναι πολύ μεγαλύτερα σε διάρκεια ή σαν το "Cloak" που είναι πιασάρικο, αλλά υπό μια άλλη έννοια, όχι στο ύφος του "Cryptogenic Desires", είναι πιο μελαγχολικό. Δεν υπήρχε χώρος για ένα τέτοιο τραγούδι στο "Coal". Είχαμε ένα τραγούδι που κατέληξε ως bonus κομμάτι και δεν θα είναι στο άλμπουμ, που είναι σε αυτό το στιλ. Όχι ακριβώς στο ίδιο στιλ, απλά πιο χαρούμενο και ανάλαφρο στο ύφος και πολύ πιασάρικο. Αλλά, καταλήξαμε στο να μην το βάλουμε στο άλμπουμ, διότι θα ήταν σαν να βλέπεις μια πολύ σοβαρή ταινία και ξαφνικά να πετάγεται ένας κλόουν και να αρχίσει να χορεύει και τότε να απομακρύνεται από την οθόνη... (γέλια)

Einar Solberg (Leprous)Μου αρέσει ο τρόπος που το περιγράφεις... (γέλια). Τώρα, είχατε αρκετές αλλαγές στο line up σας όλα αυτά τα χρόνια. Θεωρείς πως το τρέχον lineup θα μείνει; Γιατί είναι τόσο δύσκολο τελικά να διατηρήσεις μια σταθερή ομάδα μουσικών;
Μπορώ να στο εξηγήσω αυτό, διότι μόλις πρόσφατα ο μπασίστας μας (Rein) επίσης παραιτήθηκε. Φαίνεται πως οι μπασίστες είναι πάντα οι πιο δύσκολοι να κρατήσεις (γέλια). Οπότε, τώρα έχουμε έναν καινούργιο μπασίστα που δεν έχει ανακοινωθεί ακόμα, διότι ο Rein θα παίξει στα φεστιβάλ φέτος και μετά θα ξεκινήσει ο νέος μπασίστας. Ο λόγος είναι αρκετά απλός. Έχει να κάνει με το ότι είναι πολύ δύσκολο το να είσαι μουσικός και να δουλεύεις όσο σκληρά δουλεύουμε με τους Leprous. Και είναι πολύ δύσκολο να βγάλεις τα προς το ζην ως μουσικός αυτές τις μέρες. Τόσος κόσμος τα παρατάει καθώς είναι πολύ δύσκολο, είναι πολύ δύσκολο να δώσεις κίνητρο στον εαυτό σου και να πιστέψεις πως αυτό που κάνεις θα επιτύχει πραγματικά στο τέλος και είναι πολύ δύσκολο για τους περισσότερους ανθρώπους να πιστέψουν σε αυτό. Εγώ πάντα υπήρξα ονειροπόλος, οπότε για μένα πάντα προσπάθησα να διατηρήσω το κίνητρο πως τελικά θα φτάσω εκεί που επιθυμώ, αλλά αυτό δεν ισχύει για όλους τους ανθρώπους. Στην πραγματικότητα είναι πολύ δύσκολο από οικονομικής πλευράς. Θεωρώ πως οι περισσότεροι εγκαταλείπουν λόγω οικονομικών λόγων. Οικονομικών και λόγω οικογένειας...

Κατανοητό. Πραγματικά, μου άρεσε πάρα πολύ η εμφάνισή σας με τους Amorphis την τελευταία φορά που παίξατε εδώ. Παίζεις πλήκτρα και τραγουδάς παράλληλα και δε φαίνεται εύκολο. Πόσο απαιτητικό είναι αυτό για εσένα; Θα μπορούσε να είναι περιοριστικό σε συνθετικό επίπεδο, από την άποψη ότι δε θα έγραφες κάτι πολύ δύσκολο για να τραγουδάς και να παίζεις πλήκτρα την ίδια ώρα;
Μπορεί να συμβεί, αλλά μου αρέσει να κάνω και τα δυο και τότε προβάρω το μέρος για λίγο καιρό και συνήθως καταλήγει να είναι ok, πάντα. Συνήθως, δεν έχω πολύ δύσκολα πλήκτρα την ίδια στιγμή που έχω δύσκολα φωνητικά. Οπότε, ίσως να φαίνεται δύσκολο, αλλά το κάνω εδώ και τόσα πολλά χρόνια, από τότε που ήμουν 15-16 χρονών και το έχω συνηθίσει τόσο πολύ που δεν μου είναι δύσκολο. Είναι πολύ φυσικό για μένα.

Einar Solberg (Leprous)Πόσο ικανοποιημένος είσαι με την Inside Out; Προσωπικά, λατρεύω αυτή την εταιρεία και θεωρώ πως σας έχει βοηθήσει να μεγαλώσετε σαν όνομα. Επίσης, για την 20η επέτειό τις πραγματοποιούνται περιοδείες με ζευγάρια συγκροτήματα από τον κατάλογό της. Με ποιά μπάντα θα επέλεγες να περιοδεύσουν οι Leprous αν είχες τη δυνατότητα επιλογής;
Είναι δύο ερωτήσεις να απαντήσω. Αρχικά, είμαστε πολύ ικανοποιημένοι με την Inside Out. Είναι πολύ επαγγελματίες και δρουν πολύ γρήγορα με τα πάντα, έχουν τα πάντα στην ώρα τους. Είναι πολύ επαγγελματίες να δουλεύεις μαζί τους και είναι πραγματικά ειλικρινείς άνθρωποι. Αν τους αρέσει κάτι θα στο πουν και αν δεν τους αρέσει κάτι θα το πουν. Είναι τέλειο. Για αυτό το άλμπουμ και αυτοί πιστεύουν πως βρήκαμε το πραγματικό χαρακτήρα μας κατά κάποιο τρόπο, όπως κι εμείς, οπότε δείχνουν να τους ενδιαφέρει να δουλέψουν πολύ πάνω σε αυτό. Τώρα, όσον αφορά στο ποια μπάντα θα μας ταίριαζε περισσότερο στο να περιοδεύσουμε μαζί, νομίζω πως δίχως αμφιβολία αυτός θα ήταν ο Devin Townsend από την Inside Out. Πρώτον ,διότι τον ξέρουμε λίγο μέσω του Ishan και δεύτερον, διότι μουσικά νομίζω πως πολύ εύκολα θα είχαμε απήχηση στο ίδιο κοινό.

Θα ήταν λίγο η μάζωξη των τρελών σε ένα τέτοιο σόου...
Ναι. Είναι πολύ πιο τρελός από ότι είμαστε εμείς... (γέλια)

Νωρίτερα σήμερα μιλήσαμε με τον Mikael Stanne από τους Dark Tranquillity και όταν τον ρωτήσαμε για τη μουσική που ακούει ανέφερε το "Coal". Ποιό θα έλεγες πως ήταν το πιο κολακευτικό σχόλιο που έχεις ακούσει από άλλο μουσικό;
 Το πιο κολακευτικό... (μουρμουρίζει). Πρέπει να είναι από μουσικό ή μπορεί να είναι κι από άλλους ανθρώπους;

Οk, ας είναι από οποιονδήποτε...
Ήταν ένας τύπος που έδινα συνέντευξη πρόσφατα, ο οποίος είπε πως γράφουμε prog ιστορία, κάτι που παραήταν κολακευτικό για εμένα και θεώρησα πως ήταν υπερβολικό και σκέφτηκα «ok, γράφουμε;» και δε συμφώνησα και ήταν λίγο ντροπιαστικό, καθώς ήταν μεγάλες κουβέντες αυτές για έναν Νορβηγό... (γέλια). Αλλά, ήταν κολακευτικό. Γενικά, έχουμε πολύ καλή ανταπόκριση από τον κόσμο, αλλά δυσκολεύομαι να θυμηθώ τι είπε ο κόσμος.

Einar Solberg (Leprous)Υπάρχουν καθόλου πλάνα ή συζητήσεις για να σας δούμε στην Ελλάδα σε πλήρες σόου, καθώς βγαίνετε σε περιοδεία το φθινόπωρο; Υπάρχει κάποια πιθανότητα;
Μακάρι να υπήρχε, αλλά το πρόβλημα είναι πως ήταν αδύνατο για τον manager μας να το συμπεριλάβει στο πρόγραμμα, καθώς υπήρχαν ήδη πολλές ημερομηνίες και ήταν αδύνατο το χωρέσουμε, μιας και είναι πολύ μακριά. Αλλά, υπόσχομαι πως θα κάνουμε ότι μπορουμε να το βάλουμε στην επόμενη περιοδεία ή να κάνουμε κάποια μεμονωμένα σόου εκεί, διότι μου άρεσε το μέρος όλες τις φορές που έπαιξα εκεί και δεν έχουμε κάνει ένα headline σόου ως τώρα, οπότε θα ήταν πολύ ωραίο. Αλλά, είναι μια από τις ελάχιστες χώρες που δεν καταφέραμε να χωρέσουμε σε αυτή την περιοδεία κι όπως είναι φυσικό θέλω κάθε χώρα να είναι μέρος της... (γέλια)

Πριν ολοκληρώσουμε αυτή την κουβέντα, πες μου τι ακούς τελευταία...
Ακούω αρκετή κλασική μουσική (σ.σ.: ανέφερε ένα συγκεκριμένο κλασικό έργο που ήταν αδύνατο να καταλάβω ποιο είναι) και επίσης ακούω Radiohead, όλα τα άλμπουμ τους. Ειδικά, το "OK Computer", το "Kid A" και το "Hail To The Thief". Ξέρεις, τους τελευταίους 6 μήνες ήμουν τόσο απασχολημένος που δεν είχα χρόνο να τσεκάρω νέα πράγματα. Υπάρχουν περίοδοι που τσεκάρω πολλή νέα μουσική και περίοδοι που δεν έχω χρόνο για κάτι τέτοιο και αυτή την περίοδο δεν είχα χρόνο.

Einar, σε ευχαριστώ για τον χρόνο σου. Ελπίζω να ευχαριστήθηκες τη συνομιλία μας όσο κι εγώ και να σε δούμε σύντομα εδώ για ένα σόου...
Πραγματικά, το ελπίζω. Είναι κρίμα που δεν παίζουμε στην Ελλάδα αυτή τα φορά, αλλά θα το κάνουμε την επόμενη.
  • SHARE
  • TWEET