Συνέντευξη Havok (David Sanchez)

Μπορεί το thrash να είναι ένα είδος που ανακυκλώνεται συνεχώς, όμως όταν κάποιοι το κάνουν εξαιρετικά καλά μπορεί και ακούγεται ακόμα ευχάριστα. Οι Havok το έπραξαν δις με τα "Burn" και "Time Is Up" και φέτος επιστρέφουν διαφοροποιημένοι στην τρίτη τους ολοκληρωμένη δουλειά. Ο frontman τους, David Sanchez, είναι απ’ αυτούς τους τύπους που έχουν το thrash στο αίμα τους και είναι αυτός που αναλαμβάνει να μας ξεναγήσει στο "Unnatural Selection", μετά από μια χαλαρή κουβέντα που είχαμε μαζί του - με ελαττωμένα τα BPM.

Χαιρετώ από Ελλάδα! Θα ήθελες να συστήσεις τον εαυτό σου και το συγκρότημά σου για τους αναγνώστες μας; Πώς είναι το 2013 μέχρι τώρα για την μπάντα;
Είμαι ο David Sanchez, κιθαρίστας και κύριος τραγουδιστής των Havok. Το συγκρότημα περιλαμβάνει επίσης τον Pete Webber στα τύμπανα, τον Reece Scruggs στην κιθάρα και τον Mike Leon στο μπάσο. Το 2013 μέχρι στιγμής είναι γαμάτο! Μόλις κυκλοφορήσαμε ένα νέο άλμπουμ και προγραμματίζουμε περισσότερες περιοδείες για το καλοκαίρι.

Το νέο σας άλμπουμ είναι ένα τέλειο παράδειγμα της σημασίας που κατέχει το τρίτο άλμπουμ μιας οποιοσδήποτε μπάντας. Τι εκφράζει το "Unnatural Selection" για την παρούσα κατάστασή σας;
Το "Unnatural Selection" είναι απλώς ένα νέο σύνολο εννέα τραγουδιών (συν μίας διασκευής) που γράψαμε. Η δουλειά μας είναι να κάνουμε αυχένες να σπάνε και τη γράφουμε βαριά riff, και νομίζω ότι τα καταφέραμε και τα δύο με το νέο άλμπουμ.

Οπότε, θα έλεγες ότι ο τίτλος του άλμπουμ είναι μια ακριβής δήλωση της εξέλιξης του ήχου των Havok; Πώς θα ακουγόταν το άλμπουμ αν αυτή η «επιλογή» ήταν «φυσική»;
Είναι απλώς ένας τίτλος που ηχεί ωραία και επίσης είναι ο τίτλος του τραγουδιού που κλείνει το άλμπουμ˙ δεν πρόκειται  κατ' ανάγκη για δήλωση της εξέλιξης της μουσικής μας. Εμείς επιλέξαμε την κατεύθυνση του άλμπουμ, άρα σε τελική ανάλυση είναι μια πέρα ως πέρα αφύσικη επιλογή.

Κατά την προσωπική μου άποψη, το "Unnatural Selection" είναι μια «πιο grooveάτη - λιγότερο τυπική thrash» προσέγγιση από το "Time Is Up". Και πιστεύω ότι αυτή η αλλαγή θα μπορούσε να συγκριθεί κάπως με τις αρχές της δεκαετίας του '90, όταν η αμερικανική thrash σκηνή άρχισε να αναπτύσσεται και να μετατρέπεται σε κάτι άλλο. Θα συμφωνούσες σ' αυτό;
Το νέο άλμπουμ είναι σίγουρα πιο grooveάτο! Δεν βλέπω να κάνουμε τον ήχο μας ακόμη πιο grooveάτο στο μέλλον, οπότε νομίζω ότι είναι πολύ νωρίς για να δηλώσουμε ότι έχουμε πάρει την κατεύθυνση του «thrash των αρχών των 90s». Η μουσική μας θα παραμείνει προσανατολισμένη στα riff, heavy και σφιχτή όσο δεν πάει!

Μέσα στον κυκεώνα του σύγχρονου thrash της τελευταίας δεκαετίας, οι Havok κατάφεραν να ξεχωρίσουν ως ένα από τα πιο αντιπροσωπευτικά νέα συγκροτήματα. Ωστόσο, πλέον φαίνεται ότι θέλετε να απομακρυνθείτε από το χαρακτηριστικό ύφος των προηγούμενων κυκλοφοριών σας. Πιστεύεις ότι το thrash metal μπορεί να υποβληθεί σε σημαντικές αλλαγές, χωρίς να μεταβληθεί ο χαρακτήρας του;
Δεν έχουμε παρατήσει απαραίτητα το στιλ των προηγούμενων άλμπουμ μας. Απλώς επιβραδύναμε τα πάντα κατά μερικά BPM σ' αυτό το άλμπουμ. Το πράγμα κάπου γίνεται βαρετό όταν παίζεις συνεχώς με ταχύτητες 1.000 μιλίων την ώρα. Αυτό το άλμπουμ έχει σίγουρα πιο «rockin'» και παλιομοδίτικο heavy metal χαρακτήρα, όμως θα έχουμε πάντα την thrash ραχοκοκαλιά στον ήχο μας.

Από όλες τις thrash μπάντες που άλλαξαν το ύφος τους με την πάροδο των χρόνων, ποιές νομίζεις ότι το έκαναν πιο επιτυχημένα; Και έχει αποτελέσει κάποια απ' αυτές πηγή έμπνευσης για σας ως μπάντα;
Θεωρώ ότι οι Testament επέκτειναν με αρκετή επιτυχία τον ήχο τους στη δεκαετία του '90. Ένα μεγάλο μέρος των πιο death metal-ικών Testament είναι εξίσου γαμάτο με το πρώιμο thrash υλικό τους. Εμπνέομαι από πολλά διαφορετικά είδη μουσικής, αλλά προφανώς υπάρχουν και πολλές thrash μπάντες που έχουν αποτελέσει επιρροή για το συγκρότημα.

Πρόσφατα υποδεχθήκατε τον νέο μπασίστα της μπάντας. Πώς τον βρήκατε; Και τι συνέβη με την αποχώρηση του Jesse de los Santos;
Ναι, ο Mike Leon είναι πλέον ο μπασίστας μας. Ο Jesse έχει παιδιά και άλλες υποχρεώσεις, οπότε η μετάβαση αυτή ήταν αναγκαία. Συναντήσαμε τον Mike ενώ ήμασταν σε περιοδεία με τους Malevolent Creation. Έπαιζε στους The Absence (που ήταν επίσης μέρος της περιοδείας) και έτσι γνωριστήκαμε. Επίσης μάς βοήθησε στην περιοδεία μας με τους Skeletonwitch. Όταν ο Jesse αποχώρησε, καλέσαμε τον Mike και τον ρωτήσαμε αν ενδιαφέρεται να παίξει μπάσο σε εμάς και ...να 'μαστε.

Οφείλω να παρατηρήσω ότι ο τύπος είναι πιθανότατα το ακριβώς αντίθετο του Jason Newsted όταν πρωτοπήγε στους Metallica˙ ο ήχος του είναι απλά καταπληκτικός, η απόδοσή του σταθερά κορυφαία και κλέβει την παράσταση αρκετά συχνά! Ποιά ήταν η συνολική συνεισφορά του στο άλμπουμ;
Στην πραγματικότητα, ο Mike ήρθε μαζί μας όταν η συνθετική διαδικασία και οι ηχογραφήσεις βρίσκονταν ήδη σε προχωρημένο στάδιο, οπότε οι περισσότερες μπασογραμμές είχαν ήδη γραφτεί, αλλά πρόλαβε να συμβάλει με κάποιες ιδέες εδώ και εκεί στο άλμπουμ. Είμαστε ενθουσιασμένοι για τη σύνθεση του επόμενου άλμπουμ, γιατί θα δουλέψουμε μαζί με τον Mike από την αρχή και θα γράψουμε τραγούδια πάνω σε μερικά ωραία θέματα που έχει γράψει στο μπάσο.

Στα credit της παραγωγής συναντάμε κάποια «βαριά» ονόματα, όπως αυτά του Terry Date και τoυ James Murphy. Με ποιά κριτήρια τους επιλέξατε συγκεκριμένα;
Επιλέξαμε να έρθουμε σε επαφή με τον Terry Date λόγω της εμπειρίας του σε κάποια -τεράστια ως προς τον ήχο τους- άλμπουμ των Pantera, Overkill, Soundgarden και άλλων. Με τον James Murphy είχαμε ξαναδουλέψει στο "Time Is Up" και στο EP "Point Of No Return", οπότε τον κλείσαμε και για το τρίτο άλμπουμ χωρίς δεύτερη σκέψη.

Θα μπορούσες να μας πεις κάτι για τους στίχους του "Give Me Liberty...Or Give Me Death"; Πρόκειται για κάποια ιστορική φράση (γιατί έχουμε και στην Ελλάδα μια παρόμοια φράση από την επανάστασή μας); Και πώς συνδέεται αυτό με τη σύγχρονη εποχή;
Ο τίτλος του τραγουδιού έχει τις ρίζες του στην αμερικανική ιστορία, προφανώς, αλλά οι στίχοι προέρχονται από την απογοήτευση με το σημερινό πολιτικό γίγνεσθαι. Πρέπει να το παραδεχτούμε, η κυβέρνησή μας χώνει τη μύτη της στα ζητήματα του ΚΑΘΕΝΟΣ, και πλέον έχουμε φτάσει στο σημείο να κρατάνε αρχεία με την κάθε ιστοσελίδα που επισκεπτόμαστε. Το κομμάτι μιλάει για την κατάχρηση εξουσίας του κράτους και πιστεύω ότι οι στίχοι προκαλούν σκέψεις που όλοι έχουμε κάνει για τις σύγχρονες κυβερνήσεις μας.

Πολλοί λένε ότι το thrash είναι ένα αποστραγγισμένο παρακλάδι του metal και ότι πολλές νέες μπάντες γίνονται πολύ επαναλαμβανόμενες, καθώς αναπόφευκτα θυμίζουν όλα τα κλασικά συγκροτήματα. Τι χρειάζεται για να δημιουργείς μουσική που να ακούγεται φρέσκια και πρωτότυπη, κατά τη γνώμη σου;
Υπάρχουν μόνο δώδεκα νότες στη μουσική. Ουσιαστικά, κάθε κομμάτι μουσικής που ακούς είναι παρόμοιο με ένα άλλη, με κάποιον τρόπο. Νομίζω ότι το κλειδί για τη δημιουργία ενός αυθεντικού ήχου είναι η ανάμειξη διαφορετικών στιλ. Επίσης, κάτι που πιστεύω ότι μας κάνει να ξεχωρίζουμε από τις άλλες thrash μπάντες είναι η χρήση των slap στο μπάσο μας. Δεν μπορώ να σκεφτώ κάποια άλλη thrash μπάντα που να έχει τόσα συχνά slap όσο εμείς.

Αν το ταξίδι στον χρόνο ήταν εφικτό, θα προτιμούσες να «μετακομίσεις» σε μια εποχή όπως τα μέσα της δεκαετίας του '80 ή θα παρέμενες στο παρόν;
Είμαι πολύ χαρούμενος με το παρόν. Στην πραγματικότητα, νομίζω ότι είμαστε απίστευτα τυχεροί που ζούμε γενικώς, όπου και όποτε κι αν είμαστε! (σ.σ.: πολύ Louis C.K. βλέπει ο τύπος)

Ποιά συγκροτήματα της νέας γενιάς του thrash ξεχωρίζουν για σένα; Γνωρίζεις τυχόν μπάντες που δεν έχουν την προσοχή που τους αξίζει;
Οι Psychosomatic (από το Sacramento της Καλιφόρνια) είναι ένα από τα πολύ αγαπημένα μου συγκροτήματα που πολλοί δεν γνωρίζουν! Τσεκάρετέ τους - αν ακούτε metal, τα αυτιά σας το αξίζουν! Από τη νέα γενιά, γουστάρω τους Revocation, τους Vektor, τους Toxic Holocaust, τους The Waste, τους Skeletonwitch και τους Angelus Apatrida, για να αναφέρω απλά μερικούς.

Αισθάνεσαι δικαιωμένος για ό,τι έχετε επιτύχει μέχρι σήμερα σαν μπάντα; Ποιός είναι ο απώτερος στόχος σας και ποιο το πιο παράλογο όνειρό σας;
Είμαι αρκετά ενθουσιασμένος για ό,τι έχουμε επιτύχει μέχρι τώρα ως μπάντα! Έχω κάνει σχεδόν όλα όσα ήθελα πάντα να κάνω κι από 'δω και πέρα μόνο προς τα πάνω πάει το πράγμα. Στόχος μου είναι να βγάζω αρκετά χρήματα ως περιοδεύων μουσικός ώστε να επιβιώνω στις περιόδους ενδιάμεσα των δίσκων μας. Όσο για το παράλογο όνειρό μου, θα ήθελα πολύ να γίνουμε κάποτε η μπάντα που να αποτελέσει μέρος του επόμενου Big 4, μετά τη συνταξιοδότηση του αυθεντικού!

Ποιό θα ήταν το line-up των ονείρων σου;
Θα ήθελα να ήταν δυνατό να κάναμε μια περιοδεία με τους Metallica, τους Gojira, τους Mr. Bungle και τους Death, με stand-up κωμικούς ανάμεσα στις μπάντες! Δεν θα ήταν πολύ γαμάτο κάτι τέτοιο;

Δεν έχω άλλη ερώτηση, David. Σ' ευχαριστώ για τον χρόνο σου... τα τελευταία λόγια είναι δικά σου!
Θα ήθελα να ευχαριστήσω προσωπικά όλους όσους έχετε αγοράσει ένα t-shirt ή ένα CD μας, όσους έχετε πει στους φίλους σας για τους Havok, ή έχετε έρθει σε μια συναυλία μας˙ χωρίς εσάς, δεν θα υπήρχαμε. Σας ευχαριστούμε! Να υποστηρίζετε τη μουσική και να σκέφτεστε για τον εαυτό σας. Μόνο μεγάλα πράγματα μπορεί να έρθουν από αυτά τα δύο.