Συνέντευξη Hail Spirit Noir

Μια από τις πιο ελπιδοφόρες μπάντες της ελληνικής σκηνής κυκλοφόρησε ένα εξαιρετικό άλμπουμ που πάει καρφί σε κάποιες λίστες με τα κορυφαία της χρόνιας. Με μια προοδευτική προσέγγιση και έναν ήχο προσωπικό οι Hail Spirit Noir δείχνουν ότι έχουν όλα τα προσόντα να ξεχωρίσουν και να διακριθούν τόσο λόγω του ταλέντου τους όσο και λόγω της προσγειωμένης και ρεαλιστικής τους προσέγγισης, κάτι που προέκυψε από την ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα κουβέντα μας με τον Θεοχάρη, τραγουδιστή και κιθαρίστα της μπάντας.

Πόσο καιρό σας πήρε για να γράψετε και να ηχογραφήσετε το "Oi Magoi";
Το "Pneuma" που βγήκε το 2012 το είχαμε δουλέψει λίγο παραπάνω. Μόλις το ολοκληρώσαμε, είχαμε κάποιες ιδέες για κάτι καινούριο. Τις μαζέψαμε, φτιάξαμε τα κομμάτια όπως θέλαμε να είναι στην ουσία και μετά κάτσαμε να ηχογραφήσουμε. Ο κύριος συνθέτης της μπάντας είναι ο Χάρης, ο πληκτράς μας. Μας στέλνει κατά καιρούς τα δείγματα και εμείς κάνουμε τις παρεμβάσεις μας και προσθέτουμε ότι νομίζουμε ότι χρειάζεται σχετικά με τα κιθαριστικά μέρη, τα φωνητικά, τι μελωδίες θα θέλαμε, το μπάσο πως θα ήταν και έτσι όταν πήραμε την απόφαση ότι αυτό είναι μπήκαμε στο στούντιο. Είπαμε ωραία έχουμε μια γενική ιδέα στο μυαλό μας πάμε να πειραματιστούμε τώρα. Γιατί όλο αυτό το πράγμα έχει λίγο το στοιχείο του αυθορμητισμού με την έννοια ότι ορισμένα πράγματα από αυτά δεν μπορείς να τα προετοιμάσεις. Το ψυχεδελικό κομμάτι μπορεί να προκύψει μόνο αν το έχεις παίξει πολλές φορές και το έχεις δει πως γίνεται. Ούτε ήταν ο στόχος μας να έχουμε αυτήν ψυχεδέλεια μέσα στον ήχο μας.

Αυτό ήταν ένα ερώτημα μου. Το ύφος σας είναι κάπως ασυνήθιστο. Αυτό το είχατε στο μυαλό σας ή σας προέκυψε στο στούντιο;
Τόσο πολύ μας προέκυψε με τις πρόβες. Με πειραματισμούς, με συνθέσεις, με ήχους, με το να βάλουμε τα αναλογικά στο όλο παιχνίδι. Θέλαμε να αποφύγουμε τα πολλά ψηφιακά, γιατί θέλαμε να έχουμε ένα αποτέλεσμα πιο ζωντανό και όχι ψηφιακό. Ήταν ένας βασικός μας στόχος αυτός.

Υπάρχει κάτι που θα θέλατε να γίνει διαφορετικά ή είστε ευχαριστημένοι με το τελικό αποτέλεσμα;
Σε αυτό δεν μπορώ να απαντήσω. Γιατί ακόμα και εγώ κάθε φορά που τo ακούω προσέχω διαφορετικά πράγματα.

Ανακαλύπτετε και εσείς τη δική σας δουλειά, έτσι;
Ακούγεται περίεργο το ξέρω, αλλά κάθε φορά που το ακούω προσέχω και κάτι διαφορετικό. Με τον Δημήτρη Ντούβρα που έκανε τη μίξη είμαστε πολύ ευχαριστημένοι, γιατί ήταν πολύ δύσκολος δίσκος στην ηχογράφηση, είχε πολλά στοιχεία και  έπρεπε να έρθουν σε ισορροπία τα όργανα, τα τύμπανα που είχαμε βάλει και οι φωνές. Δεν του φαίνεται αλλά έχει συνεχώς φωνές και πλήκτρα παντού και έπρεπε να τα φέρει σε μια ισορροπία και το έκανε πολύ καλά. Μετά το στείλαμε στον Bogren στη Σουηδία και το αποτέλεσμα μας ικανοποίησε ακόμα περισσότερο. Πηδούσαμε από τη χαρά μας.

Ποιές είναι οι αντιδράσεις μέχρι στιγμής;
Μέχρι στιγμής είναι πάρα πολύ θετικές. Δεν το σκεφτόμασταν τι θα γίνει γιατί ήταν πολύ διαφορετικό από το "Pneuma". Το "Pneuma" ήταν πιο άμεσο. Αυτό μας βγήκε λίγο πιο δύστροπο, πιο μυστήριο, ίσως πιο τρομακτικό. Δεν είναι τόσο ευκολοάκουστο. Είναι πιασάρικο με διαφορετικό τρόπο. Θεωρώ ότι είναι κολλητικό. Άπαξ και το ακούσεις μια-δυο φορές θα σου μείνουν κάποια πράγματα στο μυαλό και θα κολλήσεις. Έχω αυτή την εντύπωση. Και μέχρι τώρα αυτό μας έχουν πει.

Εγώ το βρίσκω πιο δουλεμένο από το "Pneuma".
Είναι και θα έλεγα ότι είναι πιο στοχευμένος, ίσως και πιο δομημένος δίσκος.

Θα έλεγα ότι η βασική διαφορά ήταν ότι στο "Pneuma" οι επιρροές ήταν εμφανείς, κάτι στοιχεία από King Crimson τα αντιλαμβανόσουν με την πρώτη, ενώ τώρα είναι πιο ενσωματωμένες και ο προσωπικός ήχος αναδεικνύεται περισσότερο.
Το θέλαμε αυτό, να έχουμε το δικό μας ήχο. Μια μπάντα έτσι πρέπει να είναι, να σε ακούει κάποιος και να λέει, αυτή είναι η τάδε μπάντα. Νομίζω είναι πολύ σημαντικό να έχεις αρχίσει να διαμορφώνεις το δικό σου στυλ από τα πρώτα σου βήματα.

Υπάρχει κάποιο concept πίσω από το "Oi Magoi";
Τα τραγούδια αν τα ψάξει κάποιος μεμονωμένα είναι κάπως σαν μικρές ιστορίες τρόμου, φαινομενικά. Οι οποίες ιστορίες έχουν ένα είδος «χιουμοριστικού», ειρωνικού, δηκτικού τέλους. Έχει μια «χιουμοριστική» τροπή στο τέλος. Επί της ουσίας έχει ένα υποβόσκον νόημα. Στο "Pneuma" ήταν η διττή φύση του ανθρώπου. Π.χ. ότι ο άνθρωπος είναι εγωιστής το οποίο δεν είναι απαραίτητα κακό, με την έννοια ότι το να προσέχεις τον εαυτό σου και τους γύρω σου δεν είναι κακό. Βέβαια όπως η ιστορία έχει αποδείξει ο άνθρωπος λειτουργεί καθαρά για ιδιοτελείς σκοπούς και είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα θα εφαρμόσει όποιο τρόπο έχει για να τους πετύχει, χωρίς να ενδιαφέρεται για το ποιον θα πληγώσει ή θα κάνει κακό. Με το "Oi Magoi" αυτό που λέμε είναι ότι λειτουργούμε με βάση αυτό που θέλουμε να κάνουμε για τον εαυτό μας και ότι είμαστε εμείς και κανένας άλλος, αλλά ουσιαστικά βρισκόμαστε μέσα σε μια πλάνη. Οι μάγοι είναι αυτοί που έρχονται, είναι ο χρόνος, είναι ότι από τη στιγμή που γεννιέσαι σου βάζουν στο κεφάλι κάποιες ιδέες πολύ συγκεκριμένες για το τι πρέπει να κάνεις στη ζωή σου, θρησκευτικές, κοινωνικές, πολιτικές ιδέες. Π.χ. στο "Satan Is Time" αυτό που λέμε είναι ότι σύμφωνα με τον χριστιανισμό ο διάβολος είναι αυτός που φέρνει την καταστροφή, το κακό, αυτός που διαφθείρει, ενώ σύμφωνα με το occult ο σατανάς είναι ο αντιχρόνος, δεν υπάρχει, είναι το χάος. Στο κομμάτι αυτό χρησιμοποιούμε την χριστιανική ιδέα του σατανά που λέει ότι όπως γεννιέσαι έχεις το χρόνο να κάνεις τα πάντα, χάνοντας το νόημα να κάνεις τώρα αυτό που μπορείς για σένα και παράλληλα να γίνεις καλύτερος άνθρωπος, επειδή σχεδιάζεις τα πάντα για το μέλλον και μόνο. Ουσιαστικά χάνεις το παρόν και ο χρόνος είναι αυτό που κάποια στιγμή θα γυρίσει και θα σου πει φιλαράκι σε ξεγέλασα. Τέλος χρόνου, ούτε άλλες ευκαιρίες έχεις ούτε τίποτα και τα λάθη του παρελθόντος δεν θα τα διορθώσεις.

Δίνετε μια φιλοσοφική διάσταση.
Ακριβώς. Αν το διαβάσεις αρχικά θα δεις ότι είναι μια απλή ιστορία, αλλά δεν είναι μόνο έτσι. Δεν μπορεί να είναι μόνο μια απλή ιστορία.  Έχει ένα βαθύτερο νόημα.

Αν ήταν απλοϊκό δεν θα ταίριαζε τόσο με τη μουσική σας. Ποιά θεωρείς ότι είναι τα πιο αντιπροσωπευτικά χαρακτηριστικά στη μουσική σας ή στην ατμόσφαιρα;
Στην ατμόσφαιρα θα έλεγα ότι είναι ψυχεδελικά τρομακτική, αν μου επιτρέπεται να το πω αυτό. Υπάρχει μια αίσθηση τρόμου, σε βάζει σε κάποια ταξίδια, με την επανάληψη που έχουμε, με τους ήχους που έχουμε χρησιμοποιήσει, νομίζω ότι έχει κάτι το κινηματογραφικό και δημιουργεί κάποια εικόνα που είναι κάπως τρομακτική. Δεν είναι μουσική με την οποία θα χαλαρώσεις. Νομίζω είναι αυτό σε συνδυασμό με το ότι εμφανίζεται σε κάποια σημεία το black metal μέσα μας. Το έχουμε συνδυάσει με κατάλληλο τρόπο, τα riff και την ατμόσφαιρα.

Θεωρείς ότι βρίσκεστε πιο κοντά στο prog, στην ψυχεδέλεια ή στο black metal;
Δεν ξέρω να σου πω.

Μήπως είστε στη μέση και γύρω-γύρω όλα αυτά;
Κάπως έτσι είναι. Νομίζω ότι αυτός ο δίσκος γέρνει περισσότερο προς την ψυχεδέλεια. Στο προηγούμενο μας είχε βγει ο παράγοντας του riff περισσότερο. Στο μέλλον θα δείξει τι θα γίνει. Τώρα δεν επικεντρωθήκαμε να κάνουμε κάτι συγκεκριμένο, απλά μας βγήκε.

Δίνετε κάποια ταμπέλα στη μουσική σας ή το αφήνετε στον καθένα να αποφασίσει;
Έχουμε δώσει μια ταμπέλα, αλλά είναι περισσότερο κατευθυντήρια γραμμή. Όταν μας είπε η εταιρεία πρέπει να το χαρακτηρίσουμε κάπως και προκειμένου να βάλει η Code666 κάτι που δεν θα μας αντιπροσώπευε, είπαμε να έχουμε κάτι που θα βγάζει ένα νόημα και για αυτό έχουμε το prychoprog black metal. Έχει ένα ύφος του στυλ είμαστε εδώ, είναι λίγο παράξενο, δεν θα το βρείτε εύκολα, αλλά δώστε του μια ευκαιρία.

Ποιές είναι οι κυριότερες επιρροές σας;
Και των τριών μας είναι το prog rock. Μεγάλη αγάπη η περίοδος τέλη από '60 μέχρι τέλη '70.

Τι σας αρέσει περισσότερο σε αυτό;
Για μένα η μεγάλη μου αγάπη είναι το "Red" των King Crimson. Το ξέρω σε κάθε του δευτερόλεπτο. Όλες οι μπάντες μου αρέσουν, οι Rush, οι Yes, ακόμα και οι Kansas που είναι πιο εμπορικό progressive, αλλά δεν μπορείς να πεις ότι δεν είναι καλό. Οι Gentle Giant και το "Octopus" είναι μια μεγάλη μου αγάπη επίσης. Και οι Genesis μου αρέσουν, αλλά δεν είμαι οπαδός όλων των δίσκων τους.

Μέχρι πριν πάρει το μικρόφωνο ο Phil Collins.
(γέλια) Δεν ήθελα να το πω τόσο ωμά, αλλά όταν ήρθε ο Phil Collins ήρθε και το χάος.

Ναι, άσ' το. Από τις πιο ατυχείς στιγμές στην ιστορία της rock μουσικής.
Ήταν μια κακή μεταγραφή. Κάτσε πίσω από τα τύμπανα. Σε πείραξε κανείς; (γέλια)

Τέλος πάντων. Και από εκεί και πέρα πώς συνδυάζετε τα παραπάνω με το black metal;
Αυτό είναι το δεύτερο κομμάτι, στο οποίο εμπλέκονται μπάντες όπως οι Dodheimsgard, οι Abigor, μεγάλη αγάπη δική μου. Θεωρώ ότι το riffing των Abigor είναι καταπληκτικό.

Μου αρέσουν και μένα οι Abigor, ένα από τα παλιά συγκροτήματα του χώρου.
Εμένα το αγαπημένο μου είναι το "Fractal Possession". Είναι ένας πολύ δύσκολος και ενδιαφέρον δίσκος. Επίσης το "666 International" των Dodheimsgard είναι αγάπη όλων μας.

Θεμέλιος λίθος.
Ακριβώς. Το ακούσαμε και είπαμε εδώ είμαστε. Οι άνθρωποι έχουν συνδυάσει τα πάντα, εμείς γιατί να κωλώσουμε. Στην αρχή δεν μου είχε αρέσει, αλλά στην πορεία κατάλαβα ότι μιλάμε για κάτι σπουδαίο. Είχαν βάλει τα πάντα μέσα.

Άλλα αγαπημένα συγκροτήματα;
Μεγάλο μου κόλλημα είναι οι Oingo Bongo. Με τον Elfman έχουμε ένα κόλλημα και ο Χάρης και εγώ. Και η μπάντα που αγαπάω από παιδάκι είναι οι Nevermore. Τους ακούω από το 1994 που είχα πάρει στα χέρια μου το demo που είχε βγει ως Warrel Dane demo και είχα πάθει σοκ.

Έχετε αναφερθεί στο παρελθόν στον μεγάλο Μάνο Χατζιδάκι. Πώς σας έχει επηρεάσει;
Είναι μια τεράστια αγάπη του Χάρη και δική μου βέβαια. Το  “Reflections” είναι μια από τις καλύτερες στιγμές, αν όχι η καλύτερη, της Ελληνικής δισκογραφίας σε παγκόσμιο επίπεδο. Ήταν ένας δίσκος πολύ μπροστά για πολλούς λόγους. Από την ενορχήστρωση, τη δομή των συνθέσεων, από τους ήχους που είχαν χρησιμοποιήσει, είχε γίνει τρομερή δουλειά. Όπως αποδείχτηκε μετά στην πορεία όταν μεταφράστηκε στα Ελληνικά και τραγουδήθηκε, κάτι χάλασε. Δεν χάθηκε η ποιότητά του, αλλά το πρωτότυπο για την εποχή του ήταν πολύ ρηξικέλευθο και διαφορετικό. Η διαφορά φαίνεται στο ότι η επανεκτέλεση του 1991 έχασε κατά πολύ από το πρωτότυπο του 1969. Περισσότερο από 20 χρόνια μετά δεν μπόρεσαν να αγγίξουν το πρωτότυπο.

Ποιές είναι οι καλλιτεχνικές σας φιλοδοξίες; Πού θα θέλατε να φτάσετε ως συγκρότημα τα επόμενα χρόνια;
Βασικά να κάνουμε live. Αυτό είναι ένα αγκάθι στο πλευρό μας. Είχαμε διάφορες εκκρεμότητες που δεν μας άφηναν και δεν μπορούσαμε να το στήσουμε. Από την άλλη δεν θέλαμε να βγουν τέσσερις μαντράχαλοι και να παίζουν, θέλαμε κάτι πιο ιδιαίτερο και διαφορετικό από το συνηθισμένο live. Είχαμε κάποιες προτάσεις πιο μπροστά για μια περιοδεία, αλλά δεν ευοδώθηκαν οι προσδοκίες μας. Δεν μπορέσαμε και εμείς να το οργανώσουμε και τώρα αυτό δουλεύουμε.

Συναυλίες εντός ή εκτός συνόρων;
Παντού. Εννοείτε μέσα σε ένα καλό πακέτο περιοδείας. Σιγά σιγά να αρχίσουμε να ακουγόμαστε, γιατί αυτός είναι ο τρόπος που γίνεται μια μπάντα γνωστή.

Η εταιρεία σας βοηθάει καθόλου;
Για το εξωτερικό ναι. Γενικότερα είμαστε ικανοποιημένοι. Είναι αξιοπρεπέστατοι και γενικότερα έχει κάνει όλα όσα μας έχει υποσχεθεί. Μέσα στο έτος θα βγάλει σε βινύλιο και τα δύο και το "Oi Magoi" και το "Pneuma".

Ωραία. Οπότε θα το περιμένω σε βινύλιο, δεν το αγοράζω σε CD.
(Γέλια) Δεν μπορώ να σου υποσχεθώ όμως πότε θα βγει. Θέλει μια προετοιμασία και αυτό.

Γενικότερα πάντως η Code666 έχει αξιόλογα συγκροτήματα. Ήταν και οι Ne Obliviscaris οι οποίοι τώρα έχουν πάει στην Season Of Mist.
Έχει πολλά, ιδιαίτερα και παράξενα συγκροτήματα με περίεργο ήχο. Δεν έχει κάτι φυσιολογικό μέσα. Είναι και οι Έλληνες οι Aenaon. Τους ξέρεις;

Βέβαια. Ετοιμάζω το review αυτές τις ημέρες.
Σου άρεσε;

Πάρα πολύ. Έχουν δουλέψει πολύ.
Ήταν φανταστικό, έχουν συνδυάσει με ωραίο τρόπο τις επιρροές τους και είναι όλα δεμένα σε φοβερό βαθμό. Αν τύχει της κατάλληλης αποδοχής μπορεί σε μερικά χρόνια να μιλάμε για έναν κλασικό δίσκο της ελληνικής black metal σκηνής.

Την ελληνική σκηνή την παρακολουθείς; Διακρίνεις να υπάρχει ταλέντο;
Την παρακολουθώ πολύ. Θεωρώ ότι επιτέλους ναι υπάρχει ταλέντο.

Επιτέλους;
Έχεις μια διαφωνία με το επιτέλους από ότι κατάλαβα.

Ναι. Παρακολουθώ την ελληνική σκηνή από τις αρχές της δεκαετίας του '90. Έχω δει πολλά συγκροτήματα με δυνατότητες, είτε να χάνονται είτε να περιορίζονται σε δεύτερο ρόλο. Ο βασικότερος λόγος είναι ότι δεν δουλεύουν. Το ταλέντο υπήρχε και παλιά, απλά κάποια στιγμή βαριόνταν, καβαλούσαν το καλάμι και τα παράταγαν.
Ακριβώς εκεί θα το πήγαινα. Είχαμε μουσικούς, είχαμε ιδέες. Οι Swan Christy πχ ήταν φοβερή μπάντα. Κάποια στιγμή το άφησαν δεν το κυνήγησαν. Μέχρι ένα σημείο ήμασταν και ψωροκώσταινα. Και τώρα ίσως είμαστε σε έναν βαθμό, αλλά τώρα πολλοί έχουν πάρει την απόφαση ότι θα το παλέψουμε και όπου μας βγάλει και θα πάμε και στο εξωτερικό.

Βέβαια έχουν εμφανιστεί και κάποιοι Rotting Christ, Septic Flesh κλπ.
Οι Rotting Christ έχουν κάνει τεράστιο καλό, περισσότερο από τους Septic Flesh ή τους Nighfall. Σ' αρέσουν ή δεν σ' αρέσουν οι Rotting Christ πρέπει να αναγνωρίσεις την προσφορά τους για την Ελληνική σκηνή. Αν δεν το κάνεις είσαι χαζός και αγνώμων.

Μιλώντας με τον Σάκη μου έλεγε ότι κάποτε κυκλοφορούσαμε ένα demo και καβαλούσαμε το καλάμι.
Ναι. Κυκλοφόρησες μια TDK 90 και τι έγινε; Αν περιμένεις ότι θα σου έρθουν όλες οι ευκαιρίες, πάει τελείωσες. Και να ξοδέψεις λίγο πρέπει για να κάνεις ένα σωστό στήσιμο. Παρουσιάζεις κάτι ολοκληρωμένο και αξιοπρεπές.

Εσείς έχετε κάποια ανταποδοτικότητα για αυτό που κάνετε ή ακόμα έχει δρόμο;
Ο στόχος είναι ο επόμενος δίσκος να χρηματοδοτεί τον επόμενο. Το "Pneuma" το κατάφερε αυτό σε ένα σημαντικό ποσοστό. Καταφέραμε και χρηματοδοτήσαμε την παραγωγή του "Oi Magoi" και με τη βοήθεια της Code, είπαμε είμαστε ευχαριστημένοι από την Code. Δεν χρειάστηκε να βάλουμε το χέρι στην τσέπη και πήγαμε και ένα σκαλί πιο πάνω την παραγωγή μας. Στο "Pneuma" το βάλαμε βαθιά, αρκετά βαθιά. Οι Transcending Bizarre είναι ένα άλλο κεφάλαιο, αλλά δεν μπορούσαμε να τους συνεχίσουμε γιατί δεν το είχαμε ακολουθήσει σωστά και είχαμε κουραστεί λίγο και με το είδος το οποίο είχε κορεστεί λιγάκι, αυτό το συμφωνικό black metal. Θέλαμε κάτι πιο χαλαρό, άσχετα αν μετά βγήκε πιο δύσκολο. Όταν γράφαμε τις κιθάρες είχαμε ταλαιπωρηθεί. Τελικά είναι πιο δύσκολο να γράφεις χωρίς παραμόρφωση. Όμως είναι πολύ πιο ικανοποιητικό για μένα να κάνω κάτι τέτοιο παρά να ασχοληθώ με τους Transcending Bizarre αυτή τη στιγμή.

Ποιό εκτιμάς ότι θα είναι το ύφος σας στο μέλλον; Θα παραμείνετε στο ίδιο μονοπάτι ή θα προσπαθήσετε να ανακαλύψετε καινούρια πράγματα;
Κάτι διαφορετικό πάντα θα κάνουμε. Τώρα πως ακριβώς θα είναι, να σου πω την αλήθεια δεν ξέρω. Δεν μπορώ να το προβλέψω. Μπορεί το επόμενο να βγει πιο σκληρό. Δεν ξέρω. Πάντα θα υπάρχει η ατμόσφαιρα, το 70s στοιχείο μέσα. Θα είναι κάτι καινούριο σαν άκουσμα. Δεν θα είναι ίδιο με το προηγούμενο. Για καινούριους δρόμους, φαντάζομαι ότι δεν μπορούμε τώρα να πούμε τι θα εξελίξουμε αυτή τη στιγμή περισσότερο. Είναι πολύ φρέσκοι "Oi Magoi" στο μυαλό μας, δεν έχουμε μπει σε αυτή τη διαδικασία. Τώρα προέχει να κάνουμε καμία συναυλία.

Υπάρχει κάτι στον ορίζοντα σχετικά με αυτό;
Είναι λίγο νωρίς ακόμα για να ανακοινώσουμε κάτι. Δεν λέμε για να μην το γρουσουζέψουμε (γέλια). Προετοιμάζουμε ακόμα και το σκηνικό για το πώς θα φαινόμαστε. Θέλουμε να είναι και λίγο show, όχι απλά να στηθούμε πάνω στη σκηνή και απλά να παίζουμε.

Ενδιαφέρον ακούγεται. Θα περιμένουμε να το δούμε. Πώς είναι να τα προσπαθείς όλα αυτά από την περιφέρεια; Γιατί στην Ελλάδα, το κέντρο είναι η Αθήνα. Όλες οι εταιρείες, οι χώροι, βρίσκονται στην Αθήνα.
Δεν είναι εύκολο. Δεν μπορείς να καλλιεργήσεις κάτι εκεί αν δεν κάτσεις αρκετό καιρό. Θέλει μια παραπάνω προσπάθεια, απλά ο καθένας το ζυγίζει κατά πόσο το θέλει και το πιστεύει αυτό που κάνει. Αν δεν θέλει δεν το κάνει. Είναι αυτό που λέγαμε πριν, ότι δεν δουλεύαμε. Όποιος το βλέπει σοβαρά και θέλει θα δουλέψει. Γιατί πέτυχε ο Καραμητρούδης; Γιατί το κυνήγησε. Και εμείς τρέχουμε από διαφορετικές πόλεις για να οργανωθούμε για την πιθανότητα να κάνουμε live. Δίνουμε την ψυχή μας για αυτό.

Τι μουσική ακούς αυτόν τον καιρό;
Ακούω πολύ Aura Noir και Popol Vuh. Αυτοί είναι κάποιοι progressive-αδες που μου αρέσουν πολύ.

Μπορείς να κλείσεις την κουβέντα μας όπως θες εσύ.
Ευχαριστούμε για την υποστήριξη και το χρόνο που αφιερώνετε σε εμάς και για τη δυνατότητα για αυτή τη συνέντευξη. Δεν το έχουμε συνηθίσει.

Κοίτα, εμείς στο rocking δεν παίρνουμε κατευθυντήριες γραμμές και δεν μας λέει κανένας τι θα παρουσιάσουμε. Επιλέγουμε συγκροτήματα που μας αρέσουν και τα πιστεύουμε. Εγώ προσωπικά ζήτησα να κάνω συνέντευξη μαζί σας γιατί απλά μου αρέσει η μουσική σας. Όπως και να έχει, ευχαριστώ κι εγώ για τον χρόνο σου και καλή επιτυχία στη συνέχεια.