Συνέντευξη Guts

O Guts, ο γαλλικής καταγωγής Dj, παραγωγός και beatmaker και αγαπημένος του ελληνικού κοινού, επιστρέφει στην Αθήνα για μία ξεσηκωτική βραδιά τo Σάββατο 6 Δεκεμβρίου στο Koo-Koo και εμείς βρήκαμε ευκαιρία να του πάρουμε συνέντευξη.

Καλησπέρα GUTS, πώς είσαι; Πού σε πετυχαίνω;
Γεια σου Τόνια! Βρίσκομαι στην Ίμπιζα, στην Ισπανία. Δυστυχώς, είμαι κρυωμένος αλλά θα προσπαθήσω να απαντήσω όσο καλύτερα μπορώ στις ερωτήσεις σου.

Περαστικά!  Φαίνεται «τα δίνεις» όλα στο tour. Αλήθεια, πώς πάει το tour;
Σ' ευχαριστώ πολύ. Πολύ καλά. Τελείωσα μια σειρά εμφανίσεων σε Λονδίνο, Άμστερνταμ, Γερμανία και Γαλλία και συνεχίζω τώρα με Ισπανία και αργότερα με Κωνσταντινούπολη και φυσικά, Αθήνα. Χαίρομαι που βλέπω ότι ο κόσμος ανυπομονεί να με δει, ειδικά στα μέρη όπου έχω καιρό να πάω και δέχομαι πολλή ενέργεια και θέρμη.

Πόσο διαφορετική είναι η αίσθηση του να σε πλαισιώνει μια ζωντανή μπάντα απ' το να παίζεις μόνος σου;
Είναι πολύ διαφορετικό να βρίσκεσαι στη σκηνή με άλλους έξι ανθρώπους. Και μάλιστα τρομερούς μουσικούς. Είναι καλύτερο το κλίμα που επικρατεί και, σαφώς, το αποτέλεσμα. Βέβαια, έχω συνηθίσει να παίζω μόνος και μ' αρέσει το ίδιο. Σίγουρα, είναι διαφορετικό ως προς το οικονομικό. Αλλιώς είναι τα έξοδα ενός ατόμου, από τα επτά. (γέλια)

Ποιά είναι τα σχέδιά σου με το τέλος της περιοδείας; Διακοπές ή κάποιο καινούργιο άλμπουμ;
Αυτή τη στιγμή, δουλεύω στην παραγωγή δίσκου του Leron Thomas, αλλά σκοπεύω από Ιανουάριο μέχρι Μάρτιο να ταξιδέψω με την γυναίκα μου.

Μετά τη διάλυση των Alliance Ethink, έχεις σκεφτεί να σχηματίσεις κάποια άλλη μπάντα ή να συμμετάσχεις ως μέλος; Θα σ' ενδιέφερε κάτι τέτοιο;
Μάλλον όχι. Μετά τους Alliance Ethnik, είχα την ευκαιρία να συνεργαστώ με ανθρώπους που συμπαθώ και μοιράζομαι μαζί τους όμορφες ιστορίες. Άρχισα να συνεργάζομαι με άλλους καλλιτέχνες -κυρίως Γάλλους-, καθώς και να παράγω μουσική ως solo καλλιτέχνης. Το 2007, μετακόμισα στην Ίμπιζα και αποφάσισα να δουλέψω για μένα, κάτι που δεν μπορούσα να κάνω έως τότε. Έβγαλα το "Le Bienheureux", το οποίο περιέχει το κομμάτι "And The Living Is Easy", και πλέον έχω τέσσερα ολοκληρωμένα άλμπουμ στο όνομά μου, ως solo καλλιτέχνης.

Πριν από λίγες ημέρες κυκλοφόρησε και το single "Want It Back", το οποίο συνοδεύεται από ένα όμορφο video clip και η μελωδία έχει «κολλήσει» στο κεφάλι μου.
Σου άρεσε το video clip; Απάντησε μου ειλικρινά.

Ναι. Το βρήκα πολύ ενδιαφέρον και καλοδουλεμένο.
Ήταν πολύ σημαντικό για μένα να κάνω το πρώτο «αληθινό» video clip της solo καριέρας μου, διότι το "And The Living Is Easy", ενώ έγινε hit, συνοδευόταν από ένα animate video και το "Open Wide" ήταν πιο απλό και ερασιτεχνικό. Θέλοντας λοιπόν να κάνω ένα δυνατό clip, ρώτησα ένα φίλο και συνάδελφο, τον GREMS, να μου συστήσει κάποιον κατάλληλο σκηνοθέτη. Μου πρότεινε τον Olivier 'Hero' Dressen και επικοινωνήσαμε. Το σενάριο που ετοίμασε ήταν πολύ καλό και ενθουσιάστηκα. Γυρίστηκε μερικώς στη Σαγκάη και μερικώς στις Βρυξέλλες, ενώ στο τέλος φαίνεται λίγο ο Patrice στο Παρίσι και είναι δουλειά δύο μηνών. Ελπίζω να αρέσει στον κόσμο.

Πώς προέκυψε το όνομα GUTS; Υπάρχει κάποια ιστορία πίσω του;
Θέλεις αλήθεια να μάθεις; Τέλη του '80, ζωγράφιζα graffiti. Ήμουν ένας graffiti artist και αυτή ήταν η tag-ιά μου. Έχει σημαδευτεί όλη η γειτονιά μου απ' την υπογραφή μου. (γέλια)

Πώς κατάλαβες ότι «πρέπει» να γίνεις Dj;
Ε, μετά την περίοδο του graffiti άρχισα να πειραματίζομαι με την μουσική. Συμμετείχα σε «Dj battles» άλλες φορές νικούσα, άλλες όχι, αλλά το ένιωθα σωστό. Τα πήγαινα αρκετά καλά, έβγαινε φυσικό και αυθόρμητο. Έτσι, το κυνήγησα και το 1991 άρχισα να παράγω μουσική.

Κάπου διάβασα ότι έχεις ιδιαίτερη αγάπη στα βινύλια, από παιδί. Ισχύει; Ποιός ήταν ο πρώτος καλλιτέχνης που άκουσες;
Ναι, ισχύει. Δεν ξέρω αν είναι ο πρώτος, αλλά αυτός που θυμάμαι για πρώτος είναι ο Stevie Wonder. Χάρις στην μητέρα μου τον έμαθα. Έπειτα θυμάμαι Donna Summer, Jimmy Cliff, The Police, Prince και φυσικά Michael Jackson.

Πολύ καλές βάσεις δηλαδή. Πόσο διαφορετική είναι η ενέργεια του κοινού από χώρα σε χώρα; Τι έχεις παρατηρήσει;
Σίγουρα διαφέρει! Για παράδειγμα, το κοινό του Παρισιού δεν είναι αρκετά τρελό. Φαίνεται να απολαμβάνουν οι άνθρωποι το live, αλλά έχουν διαφορετικό τρόπο να το δείχνουν. Είναι όπως στο Λονδίνο, όπου είναι σ' επαφή με τόσα διαφορετικά είδη και τόσα πολλά ονόματα, που δύσκολα τους κάνει κάτι αίσθηση, ώστε να ενθουσιαστούν. Αντιθέτως, στις Βρυξέλλες και στη βόρεια Γαλλία, το κοινό ήταν τρελό και παθιασμένο. Πιστεύω ότι παίζει ρόλο και το πόσο καλά ξέρουν την μουσική μου. Η Γαλλία δεν τη ξέρει όσο η Γερμανία.

Σοβαρά; Νόμιζα το αντίθετο.
Κι όμως! Και είναι περίεργο, γιατί είμαι Γάλλος! (γέλια) Μερικές φορές, η μουσική σου είναι πιο δημοφιλής σε άλλες χώρες, απ' τη δική σου και αυτό είναι cool. Το έχω αποδεχθεί. Δεν αποτελεί πρόβλημα για μένα.

Για το ελληνικό κοινό τι έχεις να πεις;
Είναι φανταστικό. Η Ελλάδα είναι μια απ' τις χώρες όπου έχω εμφανιστεί πολλές φορές, γι' αυτόν τον λόγο. Την έχω επισκεφθεί τέσσερις φορές και κάθε φορά το κοινό αυξάνεται. Θυμάμαι πολύ έντονα τα live της Θεσσαλονίκης. Έχει ένα απ' τα καλύτερα κοινά που έχω συναντήσει και τη λατρεύω ως τόπο, γενικότερα.

Καλύτερο απ' της Αθήνας;
(γέλια) Και της Αθήνας είναι καλό αλλά τα vibes είναι εντελώς διαφορετικά. Μου φαίνεται ότι το κοινό της Θεσσαλονίκης είναι πιο ελεύθερο και ανοιχτό.

Άρα, στις 6/12 πρέπει να σου αποδείξουμε το αντίθετο...
Φέτος, εξάλλου, δεν θα πάω στη Θεσσαλονίκη. (γέλια)

Όλα θα κριθούν στο Koo Koo λοιπόν! Χάρηκα που τα είπαμε και πάλι περαστικά!
Ευχαριστώ πολύ και σε περιμένω να με «βγάλεις λάθος».