Συνέντευξη Fink

«Πού είναι ο καινούργιος Hendrix;»

Από την Τόνια Πετροπούλου, 14/01/2015 @ 14:13
Ο κορυφαίος Βρετανός τραγουδοποιός, Fink, λίγο πριν επισκεφθεί την Αθήνα και την Θεσσαλονίκη, μας έλυσε όλες τις απορίες για το μέλλον της μουσικής, για τον τρόπο που την έχει επηρεάσει η τεχνολογία αλλά και για την αλλαγή της κατεύθυνσής του, μετά απ' την ώθηση της κολοσσιαίας δισκογραφικής, Ninja Tune.

Πίσω στο 2006, ήταν η εταιρία σου, η Ninja Tune, που είχε επιμείνει να δεσμευτείς ως singer / songwriter αντί να συνεχίσεις να φτιάχνεις ηλεκτρονική μουσική. Πώς βίωσες αυτή την μετάβαση;
Η μετάβαση ήταν σίγουρα δύσκολη. Υπήρξε ένα κενό έξι χρόνων μεταξύ δίσκων, όταν και δούλεψα πάνω στο πώς να είμαι ένας διαφορετικός καλλιτέχνης. Από Λονδρέζος DJ και τύπος που ασχολείται με την ηλεκτρονική μουσική, να γίνω πιο... singer / songwriter. Όλα ξεκίνησαν από τη μεριά της δισκογραφικής, όταν η Ninja Tune έμαθε από μερικούς από τους καλλιτέχνες της, όπως τους Cinematic Orchestra, πως η live μουσική πουλάει περισσότερους δίσκους απ' ό,τι τα πράγματα που βασίζονται σε DJs. Στην ουσία μας είπαν «γίνετε live ή θα σας διώξουμε στον επόμενο δίσκο σας». Αυτό ήταν κάτι που επιτάχυνε το ταξίδι μου. Ούτως ή άλλως, δεν έβλεπα να έχω μέλλον ως DJ γιατί η νέα γενιά που ερχόταν θα άλλαζε τους κανόνες, χρησιμοποιώντας περισσότερη τεχνολογία και μετατρέποντας τη φύση του clubbing σε κάτι εντελώς διαφορετικό. Κατά τη γνώμη μου, και κρίνοντας τα πράγματα εκ των υστέρων, αν δεν μετακόμιζες στο Βερολίνο ή στην Νέα Υόρκη, εκείνη την εποχή, θα χανόσουν. Όλη αυτή η μετάβαση, λοιπόν, ήταν μια φοβερή περιπέτεια - και ακόμα είναι.

Δεδομένου ότι υπάρχει μεγάλο χάσμα ανάμεσα στην EDM και στην ακουστική μουσική, στοιχηματίζω ότι η πιο περίεργη εμπειρία ήταν η παρακολούθηση του κοινού, απ' την μεριά σου. Πόσο διαφορετική ήταν η αντίδρασή του;
Ναι, σίγουρα ένα διαφορετικό κοινό -αλλά υπό μία έννοια, καθώς οι singer / songwriters γίνονταν πιο αποδεκτοί μετά τον Jose Gonzales, σιγά-σιγά το κοινό γινόταν το ίδιο. Πολύς κόσμος έχανε τον έρωτά του για το clubbing και ανακάλυπτε ξανά την live μουσική σκηνή. Η κρίση των ανθρώπων άλλαζε και δημιουργούνταν ένα εντελώς διαφορετικό ρεύμα. Οι κυκλοφορίες σου πια δεν συγκρίνονταν με άλλες εφήμερες dance επιτυχίες στο mixmag. Ξαφνικά βρισκόσουν αντιμέτωπος με τους Stones, τον Dylan, τους Floyd, τους Radiohead... Τα δοκάρια πλησίασαν το ένα το άλλο κι εσύ έπρεπε να γράψεις μουσική που να είναι καινούργια και διαχρονική. Η dance μουσική δεν ήταν πια της μόδας. Η μουσική μου τώρα, τουλάχιστον, προσπαθεί να είναι κάτι που θα διαρκέσει λίγο περισσότερο. Βέβαια, ακόμα απολαμβάνω την αγνότητα της electronica. Απλά, επικεντρώνομαι στη σύνθεση μουσικής και στο να παίζω ζωντανά, αντί να ασχολούμαι με την τεχνολογία. Από την άλλη, μου αρέσει πάρα πολύ αυτή η αναγέννηση της EDM -λίγη νοημοσύνη στην Dance μουσική σου είναι σίγουρα κάτι θεμιτό για εμένα.

Η αλλαγή γίνεται επίσης εμφανής μέσω των στίχων: η μουσική σου έχει γίνει πιο προσωπική. Τι σε ώθησε στο να «ανοιχτείς» έτσι; Ποιά η έμπνευσή σου;
Η ζωή σου δίνει την έμπνευση. Τα ταξίδια, οι άνθρωποι, οι φίλοι, οι σχέσεις... οι εσωτερικοί διάλογοι, οι διαχρονικές ερωτήσεις, οι πιο μικρές στιγμές της ζωής μπορούν να οδηγήσουν στη δημιουργία ενός ολόκληρου άλμπουμ. Στην αρχή, ήταν δύσκολο το να αφεθώ και να κυκλοφορήσω προσωπικό υλικό, αλλά συνειδητοποίησα, σχετικά γρήγορα, ότι αυτό είναι που πρέπει να κάνω. Όσο η μουσική μου γίνεται ολοένα και πιο προσωπική, τόσο ιερή αρχίζει να μου φαίνεται η προσωπική μου ζωή, με αποτέλεσμα να την φυλάσσω όλο και περισσότερο... Θεωρώ, πως αν είχα ζήσει μια βαρετή ζωή, δε θα είχα και τίποτα να γράψω. Ξέρεις, ως καλλιτέχνης, πάντα είσαι πιο ευαίσθητος στα μικρά σημάδια, στους στίχους που «επιπλέουν» γύρω σου, όπου κι αν πάς- και εγώ ήμουν πάντα του «ο ένας τρόπος ή ο άλλος» . Σίγουρα, το να πετάξεις την τηλεόρασή σου και να διαβάσεις πολύ, βοηθάει στη δημιουργικότητά σου.

Fink

Γιατί διάλεξες αυτόν τον τίτλο για τον δίσκο; Είσαι ο ίδιος δύσπιστος;
Διάλεξα αυτόν τον τίτλο, διότι ήταν δύσκολος δίσκος και στο να γραφτεί αλλά και στο να κυκλοφορήσει. Για μένα, το ομώνυμο κομμάτι "Hard Believer" σχετίζεται με την πίστη και την πειθώ στον ίδιο σου τον εαυτό. Χρειάζεται να δημιουργήσεις στον εαυτό σου αυτοπεποίθηση για να πολεμήσεις εκεί έξω. Υποθέτω ότι η διαδικασία συνοψίστηκε για εμάς, μαζί με την ολοκλήρωση του δίσκου. Υπήρχε αρκετός αρνητισμός από ανθρώπους που είχαν ακούσει τα demos, καθώς ήταν πιο σκληρά και πιο φιλόδοξα από πριν. Ο τίτλος λέει περίπου σε μας ότι «πιστεύουμε σ' αυτό που κάνουμε» και «εντάξει, ξέρεις, δεν είμαστε πάντα σωστοί...». Πολλές απ’ τις A&R κριτικές ήταν δίκαιες και βοήθησαν την βελτίωση του δίσκου, αλλά όλα ξεκινούν με κάποιες απλές εκφράσεις, όπως «won't you believe me now».

Γιατί αποφασίσατε να ηχογραφήσετε το άλμπουμ σε 17 μόνο ημέρες;
Εμείς, ως μπάντα, χρειαζόμαστε όλοι να αιχμαλωτίσουμε τη στιγμή που είμαστε ερωτευμένοι με την μουσική. Επειδή, αυτή αλλάζει πολύ γρήγορα, το λεπτό που νιώσουμε ότι είμαστε έτοιμοι, κλείνουμε τις πτήσεις και ξεκινάμε να συγκεντρώσουμε όλη τη μουσική που έχουμε στο μυαλό μας, πριν αρχίσουμε να την αποσυνθέτουμε και να σχηματίζουμε τα τραγούδια . Η ταχεία ηχογράφηση ενός δίσκου σημαίνει ότι πρέπει να έχεις προετοιμάσει τα πάντα εκ των προτέρων, ώστε να ξέρεις τι επρόκειτο να παίξεις. Βέβαια ο χρόνος επιβραδύνεται με ανόητες διαμάχες μέσα στο στούντιο. Το καλύτερο είναι να εκτονώσεις όλη την ενέργεια του τσακωμού όταν δεν σου κοστίζει τίποτα, και όχι, όταν δουλεύεις 24ώρες το εικοσιτετράωρο πληρώνοντας το στούντιο 1000 δολάρια την ημέρα. Επίσης, το να ηχογραφείς ένα δίσκο τόσο γρήγορα, σημαίνει ότι έχεις συλλάβει τη στιγμή και ότι υπάρχει συνοχή στα κομμάτια. Σκέψου, ο προηγούμενος ηχογραφήθηκε σε 16 ημέρες...

Το γεγονός ότι έχεις τη δική σου εταιρεία τώρα, ένα αποτύπωμα της Ninja Tune με το όνομα R'COUP'D, έχει αλλάξει κάτι; Τι σκοπεύεις να κάνεις με την extra «ελευθερία»;
Χε χε! Καλή ερώτηση. Το ίδιο με ρωτούσε και η Ninja Tune πρόσφατα. Βασικά, δίνει σε μένα και στην Ninja Tune μια επιπλέον δυνατότητα: αν βρούμε κάτι που είναι καλό αλλά δεν ακούγεται πολύ σαν Ninja Tune, να μπορούμε να το κυκλοφορήσουμε και αυτό μια στο τόσο. Επίσης, μας δίνει την καλλιτεχνική ελευθερία να απομακρυνθούμε από οτιδήποτε σημαίνει η Ninja Tune αυτήν την εποχή. Καθώς η δισκογραφική κάνει ακόμα μεγαλύτερη βουτιά στην electronica πλευρά της κι εμείς γινόμαστε πιο rock 'n' roll, είμαι πανευτυχής που βρήκαμε έναν τρόπο να συνεχίσουμε να δουλεύουμε μαζί. Θα κυκλοφορήσουμε κάποια πράγματα σχετικά με τον Fink στις αρχές της επόμενης χρονιάς. Ίσως κάποιους singer / songwriter που βρήκαμε, κανά-δυο soundtrack... Ποιός ξέρει... Είναι εξαιρετική χρονική περίοδος για να ξεκινήσεις μια δισκογραφική. Υπάρχει τόση φοβερή μουσική εκεί έξω.

Ποιές είναι οι φιλοδοξίες σου ή το επόμενο βήμα που έχεις στο μυαλό;
Προς το παρόν, δεν βλέπουμε την άκρη του τούνελ καθότι έχουμε μπροστά μας μια ατελείωτη περιοδεία - την οποία λατρεύουμε αλλά τείνει να σταματάει την εξέλιξη τόσων άλλων πραγμάτων που συμβαίνουν εκείνη την περίοδο. Δουλεύω πάνω σ' ένα blues project, ένα remix άλμπουμ του "Hard Believer" και πάνω σε καινούργιο υλικό, που ηχογράφησα στο Βερολίνο. Επιπλέον, γράφω με κάποιους τραγουδιστές και ας ελπίσουμε σύντομα, θα έχουμε άλλο ένα Fink άλμπουμ. Για παράδειγμα, ο Timmy, ο drummer, γράφει το soundtrack μιας ταινίας και ταυτόχρονα γράφει και νουβέλες.

Fink

Έχεις συνεργαστεί με πολλούς σημαντικούς καλλιτέχνες (Amy Winehouse, John Legend, Banks, Bonobo). Έχεις κάποια ιστορία να μοιραστείς ή κάποια συμβουλή που έμαθες από εκείνους;
Ο John μου έμαθε να «φωτίζω» λίγο τη στιχουργία και τις μελωδίες.  Μου έλεγε συνεχώς να δίνω περισσότερα- η γέφυρα στο "Maker" που έγραψε, ήταν ένα σημείο που με δυσκόλευε πολύ και τώρα είναι το καλύτερο σημείο του τραγουδιού. Η Amy μου έμαθε ότι δεν έχει σημασία η εξωτερική εμφάνιση και ότι αν έχεις τρελό ταλέντο και συγκεντρωθείς σ' αυτό, όλα θα πάνε καλά. Τώρα η Banks, τους τελευταίους 18 μήνες, μου έχει «πάρει» το μυαλό. Όταν συνεργαστήκαμε, το μόνο που είχε ήταν ένα online video και σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, έγινε τεράστια- είναι καταπληκτικό. Τέλος, ο Bonobo, που είναι καλός φίλος μου, έχει ενισχύσει και ακολουθήσει ένα παλιό γνωμικό που λέει «όσο πιο σκληρά εργαστείς τόσο πιο τυχερός θα γίνεις», σύμφωνα με το οποίο εγώ ζούσα ανέκαθεν τη ζωή μου.
 
Πιστεύεις πως η τεχνολογία κάνει περισσότερο κακό παρά καλό στη μουσική;
Η ακριβώς ίδια ερώτηση θα μπορούσε να απευθύνεται στο γραμμόφωνο ή στην εφεύρεση του ραδιοφώνου, το οποίο οι δισκογραφικές εταιρίες μήνυσαν, τότε, για απώλεια εσόδων. Η τεχνολογία ήταν φανταστική για τη μουσική! Έχω περισσότερες ευκαιρίες και δυνατότητες ηχογράφησης στο laptop μου τώρα- αυτό, που κάνω τη συνέντευξη τώρα, εξ αποστάσεως από ένα cafe στο Βερολίνο,- απ' όσες είχα στο πρώτο μου στούντιο το '90, το οποίο μου είχε κοστίσει ό,τι είχα και ένα ολόκληρο διαμέρισμα... Η τεχνολογία έχει δώσει τη δύναμη της δημιουργίας στον καθένα. Εντάξει, ένα από τα μειονεκτήματα αποτελεί το γεγονός ότι ο καθένας μπορεί να δημιουργήσει μουσική και πολλή απ' αυτή την μουσική, στην καλύτερη περίπτωση, είναι μια απομίμηση. Απ' την άλλη μεριά, χωρίς τη τεχνολογία, εγώ δε θα είχα εμπλακεί στον χώρο της μουσικής.

Το κλειδί, είναι να βρεις τη χρυσή τομή ανάμεσα στην performance και την αναλογική διάσταση της τεχνολογίας, μ' έναν απερίγραπτο τρόπο- το ποντίκι σου ή το trackpad απλώς δεν είναι τόσο δημιουργικό, όσο το να χτυπάς, στην πραγματικότητα, κάτι και να ηχογραφείς το αποτέλεσμα. Τώρα, ο καθένας έχει τα ίδια μηχανήματα και την ίδια τεχνολογία, ενώ πρέπει να προχωρήσουμε στον χώρο της ατομικότητας με την ωμή πλευρά της δημιουργίας. - Πού είναι ο καινούργιος Hendrix;

Κατά τη γνώμη σου, ποιό είναι το είδος που θα κυριαρχήσει στο μέλλον; Είναι η EDM;
Η EDM θεωρείται πια παλιά στο προσκήνιο. Είναι μια εξέλιξη και ένα ταξίδι. Το μόνο trend που βλέπω να ακολουθεί είναι το «παράξενο». Όλα θα γίνουν πιο περίεργα, πειραματικά και avant-garde αυτή τη χρονιά.

Βρίσκεις την Ελλάδα λίγο «πίσω» όσον αφορά την μουσική;
Κοίτα, η αλήθεια είναι πως δεν ξέρω και πολλά για τις τοπικές σκηνές. Από την άλλη, δεν είναι ότι έχω ψάξει και ιδιαίτερα. Πρώτη φορά στην Αθήνα έπαιξα πέρυσι στο Plisskën, και θα κατέβω και κάποιες φορές μέσα στο 2015, οπότε ελπίζω να έχω την ευκαιρία να ακούσω κάποια εγχώρια πράματα. Ό,τι έχω ακούσει από τον χώρο της ηλεκτρονικής μουσικής ήταν πολύ γρήγορο, hardcore και στην ουσία trance, που δεν είναι βέβαια κάτι απαραίτητα κακό. Ο οδηγός μας για το Plisskën μου είχε κάνει πάσα κάποια πράγματα που είχε φτιάξει ο ίδιος και το crew του, που ήταν σίγουρα προκλητικό άκουσμα, γρήγορο και για πολλά ναρκωτικά.

Αυτό που ξέρω είναι πως εάν το μέλλον βρίσκεται στην ηλεκτρονική μουσική, τότε οι ευκαιρίες είναι για όλους ίδιες. Όλοι έχουν YouTube, όλοι μπορούν να αγοράσουν Ableton. Δεν έχει σημασία που ζεις, τι φύλο είσαι, σε τι πιστεύεις, το πόσα χρήματα έχεις στην τράπεζα, σε ποια χώρα βρίσκεται το διαμέρισμά σου, τι χρώμα δέρμα έχεις, η ηλικία σου...

Μπορείς να αγοράσεις ένα μικρόφωνο με 60 ευρώ, αυτό είναι το επίπεδο της σημερινής τεχνολογίας. Άμα θες να είσαι Daft Punk στη θέση των Daft Punk, ή Aphex ή Stipe, ή Bjork, οτιδήποτε, άμα είναι 100% δικό σου δημιούργημα, το πάθος σου, όλα θα πάνε καλά. Η στιγμή που θα βγάλεις ολοκληρωτικά το χρήμα από την εξίσωση είναι η πιο απελευθερωτική στιγμή για κάποιον καλλιτέχνη. Κάντο για τα συναισθήματα που σου δημιουργεί και δεν έχει σημασία άμα βγάζεις χρήματα από αυτό ή όχι.
  • SHARE
  • TWEET