Συνέντευξη Dead Lord (Hakim Krim)

«Ο μοντέρνος τρόπος παραγωγής γαμάει την ψυχή της rock μουσικής»

Από τον Κώστα Πολύζο, 12/10/2015 @ 11:12
Οι Dead Lord είναι Σουηδοί και παίζουν ποιοτικότατο hard rock και πρόσφατα κυκλοφόρησαν την δεύτερη τους δουλειά με τίτλο "Heads Held High". Ζητήσαμε τις λεπτομέρειες του δίσκου από τον τραγουδιστή και κιθαρίστα Hakim Krim, ο οποίος πέρα των μουσικών θεμάτων δεν δίστασε να συζητήσει και για κάποια πιο «ευαίσθητα» κοινωνικοπολιτικά ζητήματα, αλλά και να μας προτείνει μπάντες που πιθανόν αγνοούμε από την σουηδική σκηνή και που θα άξιζε τον κόπο να ψάξουμε.

Θα ήθελες να ξεκινήσεις δίνοντάς μας ένα μικρό βιογραφικό της μπάντας;
Βασικά είμαστε τέσσερεις τύποι μου γουστάρουμε να παίζουμε rock. Δημιουργηθήκαμε το 2012 όταν και αποφάσισα να έρθω στην Στοκχόλμη και να φτιάξω μια μπάντα. Μετά γίνανε διάφορα και αφού μίλησα με διάφορους που είχα συναντηθεί σε συναυλίες και φεστιβάλ, τελικά δημιουργήθηκαν οι Dead Lord. Μόλις δύο εβδομάδες από την δημιουργία του συγκροτήματος ηχογραφήσαμε το πρώτο μας εφτάρι και τα όσα ακολούθησαν γίνανε πολύ γρήγορα, με πολύ σκληρή δουλειά από μέρους μας.

Υπογράψατε με την Century Media. Θες να μας δώσεις κάποιες λεπτομέρειες; Τι σημαίνει αυτό για εσάς;
Μας προσέγγισαν μετά την πρώτη μας κυκλοφορία. Στην πραγματικότητα ερχόντουσαν και παρακολουθούσαν κάποιες ζωντανές εμφανίσεις μας και είχαμε κάνει κάποιες συναντήσεις μαζί τους. Παρ' όλα αυτά ηχογραφήσαμε το "Heads Held High" μόνοι μας και το χρησιμοποιήσαμε για να μοστράρουμε πως έχουμε έτοιμο δίσκο έτσι ώστε να δελεάσουμε διάφορες εταιρείες. Τελικά αποφασίσαμε να πάμε με την Century Media, γιατί έδειξαν το μεγαλύτερο ενδιαφέρον και ήταν οι πιο cool από όλους. Είναι ωραίο να ανήκεις στην ομάδα τους. Είμαστε πραγματικά χαρούμενοι.

Dead Lord

Θα πρέπει να σου πω πως μου άρεσε  αρκετά ο δίσκος. Έχει όλα αυτά τα στοιχεία που ένας ροκάς γουστάρει στη μουσική του. Ποιά ήταν η διαδικασία σύνθεσης και πότε γνωρίζεις πραγματικά πως ένα κομμάτι είναι έτοιμο;
Σε ευχαριστώ! Πραγματικά μας αρέσει να το κρατάμε σε απλό επίπεδο. Απλά μπήκαμε και ηχογραφήσαμε ζωντανά στο στούντιο, προσθέτοντας στη συνέχεια από πάνω κάποια επιπλέον solo και φωνητικά. Επίσης η μίξη έγινε κατά τέτοιο τρόπο ώστε να έχουμε μια κιθάρα σε κάθε ηχείο. Απλά και ειλικρινά. Όσο έχει να κάνει με τη σύνθεση, κανένα τραγούδι δεν δημιουργείται με τον ίδιο τρόπο. Κάποιες φορές γράφω κάποια φωνητική μελωδία και κάποια ακόρντα ή κάποιο ωραίο lead μέρος και το ενορχηστρώνουμε στη συνέχεια όλοι μαζί στην πρόβα. Άλλες φορές ο Olle (σ.σ.: Hedestrom - κιθάρα) γράφει ένα ολοκληρωμένο τραγούδι σε instrumental μορφή και εγώ στη συνέχεια προσπαθώ να κολλήσω μια πιασάρικη φωνητική μελωδία σε αυτό. Τις περισσότερες φορές ενεργούμε βάσει συναισθήματος. Αυτή τη φορά πάντως ζητήσαμε και κάποια καθοδήγηση από τον  Nicke Andersson (Imperial State Electric, ex-Hellacopters). Ξέρεις, στέλνοντάς τους κάποιες σκατένιες ηχογραφήσεις από πρόβες και απλά ζητώντας κάποιες συμβουλές. Έβαλε αρκετά το χέρι του στον δίσκο και πραγματικά ξέρει τι κάνει.

Δεν νομίζω πως χρειάζεται κάποιος να αναλύσει σε βάθος την μουσική σας. Είναι απλή, αλλά δυναμική. Σας αρέσει η έκφραση «ουκ εν τω πολλώ το ευ»;
Βασικά είμαι fan της ατάκας του Yngwie, «more is more», αλλά όχι σε ό,τι έχει να κάνει με την μουσική καθεαυτή. Σε ό,τι έχει να κάνει με τους ενισχυτές, δεν τους χορταίνω και ποτέ δεν είναι αρκετοί. Γενικά δεν μας αρέσει ο μοντέρνος τρόπος παραγωγής στη rock μουσική. Ξέρεις να ηχογραφείς τα τύμπανα πρώτα με μετρονόμο, να προσθέτεις χίλιες φορές τις κιθάρες, προσπαθώντας να κάνεις τα πάντα να ακούγονται όσο το δυνατόν πιο «τέλεια». Κόβοντας τις μεσαίες συχνότητες και συμπιέζοντάς τον ήχο όσο δεν πάει. Για εμάς κάτι τέτοιο θεωρούμε πως γαμάει την ψυχή της μουσικής. Βγάζει περισσότερο συναίσθημα το να το κάνεις απλά όπως όταν παίζεις ζωντανά. Να μπαίνεις απλά μέσα στο στούντιο και να παίζεις και να μην σε νοιάζει αν θα πιάσει κάτι λάθος το μικρόφωνο ή αν θα χάσεις κάποια νότα εδώ και εκεί. Το groove και το συναίσθημα είναι που μετράει. Όχι η τελειότητα. Απλά δες τους Beatles και τους Rolling Stones. Βέβαια για να κάνεις κάτι τέτοιο θα πρέπει να μπορείς να παίζεις και το όργανό σου καλά, κάτι το οποίο οι περισσότερες μπάντες φαίνεται πως δεν ξέρουν...

Από πού έρχονται οι ιδέες για όλα αυτά τα γαμάτα σόλο; Είναι άκρως εθιστικά και εύκολα ξεχωρίζουν κάθε φορά.
Από το μυαλό του καλλιτέχνη! Σοβαρά τώρα, γενικά αυτοσχεδιάζουμε και δοκιμάζουμε διαφορετικά πράγματα στο στούντιο με τα περισσότερα τραγούδια. Κάποια από τα σόλο προέρχονται από ιδέες που μας κατεβαίνουν κάνοντας πρόβες, τις οποίες τις εξελίσσουμε σε κανονικά γραμμένα σόλο. Κυρίως όμως, απλά παίζουμε και σπάνια στις ζωντανές μας εμφανίσεις παίζουμε τα ίδια σόλο με τον δίσκο. Κάτι τέτοιο θα ήταν απλά βαρετό.

Ο ήχος του δίσκου είναι αρκετά ζεστός και κάπως «κοφτερός» αναφορικά με το πώς ακούγονται οι κιθάρες. Ποιός ήταν ο παραγωγός; Κάνατε αναλογική ηχογράφηση;
Ηχογραφήσαμε στο στούντιο Gröndahl στην Στοκχόλμη. Όπως σου είπα και πιο πριν, αυτό έγινε ζωντανά και σε ταινία (σ.σ.: αναλογικά δηλαδή), το οποίο και στην πραγματικότητα κάνει τη διαφορά. Ο Ola Ersfjord έκανε την παραγωγή στη ζωντανή ηχογράφηση και στη συνέχεια ο ηχογραφήσαμε τα φωνητικά στο Honk Palace στούντιο του Nicke Andersson. Νομίζω πως μας πήρε πέντε μέρες να γράψουμε τη μουσική και άλλη μια βδομάδα για τα φωνητικά και τα κρουστά. «Τελείωσε το πριν σου μπουν τίποτα ηλίθιες ιδέες» είναι ο τρόπος μας να κάνουμε δίσκους.

Το "The Bold Move" είναι ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια. Έχει αυτό το σπαραξικάρδιο και συναισθηματικό ξεκίνημα και μετά...έρχεται ο κακός χαμός. Φοβερή εξέλιξη, σωστή κορύφωση, γενικά ωραίο τραγούδι. Έχεις εσύ κάποια αγαπημένα και, αν ναι, γιατί;
Βασικά ένα από τα αγαπημένα μου είναι το "No Regrets". Όταν το ηχογραφούσαμε, δεν είχα καμία ιδέα τι να τραγουδήσω. Δεν υπήρχε καμία ιδέα για μελωδίες ή στίχους. Ο Olle είχε γράψει όλη τη μουσική και εμείς είχαμε καθυστερήσει με αυτό το τραγούδι όντας ήδη στο στούντιο. Ο Adam είχε ψιλο-απογοητευτεί και στρεσαριστεί και δεν γούσταρε να ηχογραφήσει αυτό το τραγούδι καθώς ουσιαστικά επρόκειτο περισσότερο για έναν σκελετό τραγουδιού πάρα κάτι ολοκληρωμένο. Αλλά το κάναμε και το παίξιμο του στα τύμπανα βγήκε πολύ χαλαρό λόγω και της ξενέρας του, κάτι που τελικά έκανε το τραγούδι ακόμα καλύτερο! Μόλις ήρθε η ώρα να ηχογραφήσουμε τα φωνητικά, ο Nicke με κοίταξε στα μάτια και μου είπε «Κοίτα, ΠΡΕΠΕΙ να γράψεις αύριο στίχους γιατί το τραγούδι ΘΑ ΜΠΕΙ στο άλμπουμ και ΠΡΕΠΕΙ να το τελειώσουμε αύριο!» Οπότε έκατσα μέχρι τις έξι το πρωί και έγραψα κάποιους στίχους σχετικά με το πώς ένιωθα για την καριέρα που διαλέξαμε, κοιμήθηκα τρεις ώρες και πήγα στο στούντιο και το ηχογραφήσαμε. Μόλις το τελειώσαμε τόσο ο Nicke όσο και εγώ ήμασταν έκπληκτοι από το πόσο γαμάτο βγήκε αυτό το πράγμα. Θα πρέπει βέβαια να σου πω πως αυτός δεν είναι ο αγαπημένος μου τρόπος να γράφω μουσική. Δε γαμιέται όμως, βγήκε πολύ καλό. Γενικά πάντως είμαι πολύ χαρούμενος για ολόκληρο τον δίσκο.

Dead Lord

Όταν πρωτοείδα το εξώφυλλο, σκέφτηκα πως περισσότερο θα ταίριαζε σε μια heavy / doom rock μπάντα. Για δώσε μερικές πληροφορίες για αυτό...
Ο Pol Abran, ένας Ισπανός τύπος είναι υπεύθυνος για αυτό. Μας άρεσε η προηγούμενη δουλειά τους και είναι αρκετά χωμένος σε αυτή την παλιακή doomy occult-ικη τέχνη. Έχει σωστή αντίληψη των πραγμάτων και εννοείται πως του εμπιστευτήκαμε το εξώφυλλο. Πιστεύω πως αντικατοπτρίζει πολύ καλά τους στίχους.

Ο τίτλος "Heads Held High" μπορεί να έχει διττή σημασία. Η πρώτη έχει να κάνει με την περηφάνια και η δεύτερη να σχετίζεται κυριολεκτικά με το εξώφυλλο. Πώς προέκυψε ο τίτλος;
«Είναι ένας θλιμμένος και όμορφος κόσμος» έλεγε ο Roberto Benigni στην ταινία "Down By Law". Αυτό θα έλεγα πως συνοψίζει πολύ καλά το πώς νιώθω όταν γράφω στίχους. Το μοναδικό πράγμα θέτει τα γρανάζια σε κίνηση όταν θέλω να γράψω στίχους είναι αυτός ο θλιμμένος και όμορφος κόσμος που ζούμε. Οι στίχοι του "Heads Held High" προέρχονται από τον βομβαρδισμό των Hiroshima και Nagasaki. Θέλω να πω πως η Η.Π.Α. είναι cool σε πολλά πράγματα. Φτιάχνουν φοβερές κιθάρες, τα χάμπουργκερ είναι γαμάτα και μάλλον προτιμώ να βλέπω αυτούς στον ρόλο της «παγκόσμιας αστυνομίας» παρά κάποια χώρα σαν την Βόρεια Κορέα. Αλλά το να ρίχνεις ατομικές βόμβες είναι κάπως αγενές, δεν νομίζεις; Στον κόσμο έχουν έρθει τα πάνω κάτω. Για μένα είναι περίεργο να λογοκρίνεις τα βυζιά και το γυμνό, αλλά να λες πως τα πυρηνικά και τα όπλα είναι ok. Επίσης είναι τρελό να διδάσκεις πως το να σκοτώνεις άλλους ανθρώπους όταν το κάνεις για την πατρίδα σου είναι μια ευγενής πράξη, ενώ αν το κάνεις για προσωπικούς λόγους είναι απαίσιο. Οι σκοτωμοί ποτέ δεν είναι ok. Και το να κάνεις τους ανθρώπους να νομίζουν πως σκοτώνουν για την ελευθερία είναι κοροϊδία. Βασικά έχει να κάνει με τη δύναμη και το χρήμα και συνήθως αυτοί που λερώνουν τα χέρια τους και καταστρέφονται οι ζωές τους δεν παίρνουν τίποτα από τα δύο. Αλλά όπως είπες ο τίτλος έχει διπλό νόημα και εμείς κρατάμε ψηλά το κεφάλι όταν έρχεται η ώρα να ροκάρουμε.

Θες να μας δώσεις κάποιες περισσότερες πληροφορίες για τους στίχους, καθώς φαίνεται να μην ασχολείστε τόσο πολύ με τα rock κλισέ;
Τα rock κλισέ μπορεί να έχουν πλάκα, αλλά εγώ όταν έχω όρεξη να παρτάρω και να κρεμιέμαι γυμνός από τους πολυελαίους, απλά βγαίνω και το κάνω αντί να κάτσω να γράψω γι' αυτό. Μου αρέσει να γράφω για πράγματα που με απασχολούν. Για το πώς το χρήμα ελέγχει τον κόσμο και την πολιτική, πως οι άνθρωποι είναι ατομιστές και άπληστοι και αφήνουν τις προκαταλήψεις τους να τους κυριεύουν. Για εμένα η θρησκεία είναι μια βλακεία και σκέφτομαι πως οι άνθρωποι που κάνουν πολέμους λόγω των θρησκευτικών τους πιστεύω είναι πραγματικά γοητευμένοι από αυτό το πράγμα. Για τέτοια πράγματα λοιπόν μου αρέσει να γράφω.

Νομίζω πως από όλες τις επιρροές που έχετε σαν μπάντα αυτή που εύκολα ξεχωρίζει κάποιος είναι οι Thin Lizzy. Είναι το στιβαρό ρυθμικό υπόβαθρο, οι δίδυμες κιθάρες και οι χαρακτηριστικές φωνητικές γραμμές, σωστά; Τι άλλο έπαιξε ρόλο στη διαμόρφωση του χαρακτήρα της μπάντας;
Ακούμε τόνους μουσικής. Υπάρχει μια πληθώρα από cool κιθαριστικά δίδυμα εκεί έξω, αλλά λίγοι τα έχουν ακούσει. Οπότε σχεδόν όλοι συσχετίζουν τις διπλές lead κιθάρες με τους Lizzy, το οποίο είναι ok υποθέτω γιατί είναι μια φοβερή μπάντα και εννοείται πως τους ακούω πολύ. (σ.σ.: Στην περίπτωση των Dead Lord δεν νομίζω πως έχει να κάνει τόσο με το ότι κάποιος αγνοεί μπάντες όπως οι Wishbone Ash και οι UFO πχ, αλλά λόγω της προφανέστατης ομοιότητάς τους με την εν λόγω μπάντα). Στην πραγματικότητα ακούμε τα πάντα, από Abba και Beatles μέχρι Darkthrone και Whiplash. Α, και μιλώντας για τους Lizzy, είχα δώσει τον πρώτο μας δίσκο στον Scott Gorham. Όταν τον συνάντησα μετά από έναν χρόνο, ακόμα δεν το είχε ακούσει. Την επόμενη φορά θα του δώσω τον καινούργιο μας. Θα έχει ενδιαφέρον να ακούσω την άποψή του.

Είναι οι Robertson / Gorham ένα από τα καλύτερα κιθαριστικά δίδυμα;
Δεν ξέρω, δεν έχω ακούσει όλα τα κιθαριστικά δίδυμα ακόμη. Αλλά και αυτό των Krim / Hedenström είναι αρκετά cool.

Dead Lord

Ποιά είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Το πλάνο είναι να ξεσκιστούμε στη δουλειά και να παίξουμε σε όσο το δυνατόν περισσότερες χώρες, δίνοντας όσο περισσότερα live γίνεται. Να ηχογραφήσουμε κι άλλους δίσκους και να περάσουμε όσο πιο γαμάτα γίνεται σε αυτό το διάστημα. Τόσο απλό είναι βασικά. Στη ζωή σου πάντα έχεις μόνο μια ευκαιρία.

Γιατί πιστεύεις πως το hard rock επανήλθε στην μόδα;
Γιατί, είχε φύγει ποτέ από την μόδα; Έτσι και αλλιώς ποιός χέστηκε για τις μόδες;

Προέρχεστε από μια χώρα με σπουδαία rock σκηνή. Έχετε τους Witchcraft, Graveyard, Horisont, Spiders, Troubled Horse κλπ. Τι πιστεύεις για αυτές τις μπάντες; Έχεις να μας προτείνεις τίποτα καλό;
Όλες αυτές οι μπαντες είναι φοβερές. Το αστείο της υπόθεσης είναι πως όλοι γνωρίζονται μεταξύ τους. Είναι μια ωραία σκηνή. Άλλες σπουδαίες μπάντες να τσεκάρετε είναι οι Night Viper, Imperial State Electric, Black Trip, Märvel, Robert Pehrsson's Humbucker, The Dagger. Η λίστα είναι πολύ μεγάλη...

Σε ευχαριστώ για τον χρόνο σου και ελπίζω να σας δούμε σύντομα και από τα μέρη μας.
Σε ευχαριστώ! Τα λέμε σύντομα!
  • SHARE
  • TWEET